Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    21-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.nachten

    Een gedicht van Karel van de Woestijne 1878-1929

     

     Heb mijne nachten meer doorbeden dan doorweend

    'k Heb mijne nachten meer doorbeden dan doorweend
    al wemelt twijfel in de opalen van mijne ogen;
    'k heb in mijn leven meer geloochend dan gelogen,
    en zie: de bitterheid ligt om mijn mond versteend.

    o Gij, die morgen om mijn laatste bed gebogen,
    u voor het raadsel van dees ziele hebt vereênd:
    uw zucht trilt door een ijlt die gij vol wisheid meent
    en mijn gebrek aan smart vervult gij met meedogen.

    Of ik genieten wil dan of ik lijden mag:
    ik wacht op tranen in de dorheid van een lach
    en 'k vrees mijn tand waar hij de lippe Gods zal bijten.

    Ik ben de lafaard die, voor eigen vreugd bedeesd,
    zich-zelf van alle paradijzen heeft verweesd,
    en 'k voel me schoon alleen waar 'k beef voor zelf-verwijten.

    God aan zee I. De heete Asch

    schrijver

     

     

    21-12-2013 om 16:15 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    20-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.oerwoud
    Een gedicht van Augusta Peaux 1859-1944

    In het oerwoud

    Liefde’s wezen is zo teer
    en ons hart is het ruige bos
    en wij weten haar daar in de wildernis
    alléén en van alles los,
    van alles, van wereld en schone schijn
    om enkel te zijn wat zij is:
    een vlam, een verlangen, een felle pijn,
    een kreet in de duisternis.

    Wie ’t spoor in de bossen bijster raakt
    is daar aan de dood gewijd,
    en liefde zwerft argeloos en naakt
    door ons donkere hart en de tijd
    en wij kunnen niet redden, het leven is wreed
    en het lot een verscheurend dier
    en angst om zijn liefde is ’s mensen leed
    door al zijn dagen hier.

    schrijver

    20-12-2013 om 21:46 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    19-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.hete pootjes
    Een gedicht van Guido Gezelle 1830-1899
     

    HETE POOTJES

    Een schalkaard had een bie gevaân
    en hield ze bij haar vleren:
    "Kom hier! - hij zag een jongske staan! -
    kom hier mijn knappe kerel!
    Hier heb ik zulk een schoon fatsoen
    van beestje, ik wil ‘t u geven:
    pas op maar van ‘t niet dood te doen,
    en laat het beestje leven.
    Kom aan; je hand; doe toe, ‘t vliegt weg;
    doe toe want ‘t gaat ontsnappen!"
    ‘t Kind hield zijn handje toe: "Nie' waar,
    hoe schoon dat is, hoe lieflijk!"
    Ha! ‘t kindje wierd te laat gewaar
    hoe schoon en hoe bedrieglijk.
    Het liet het beestje los, en ‘t loech
    de traantjes uit zijn oogskes,
    en zei ‘t: "Het beestje is schoon genoeg,
    maar ‘t heeft zulke hete pootjes.

    (december 1860)

    schrijver

    19-12-2013 om 12:22 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    17-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vrouw
    Een gedicht van Dop Bles 1883-1940
    O vrouw

    O vrouw
    in de vlammende brand van Uw haar,
    Uw lichaam is zwaar,
    Uw lichaam is los,
    als een dauwomhangen druiventros,
    Uw lichaam is licht
    als een bliksemschicht,
    Uw lichaam is blank, Uw lichaam is blauw
    als de toortsende vlam in een avondschouw;
    Uw lichaam is zwoel en zacht en rein
    als een donker fluwelen, robijnen wijn.

    o vrouw,
    Uw ogen zijn vuur in een donker bos
    Uw blik laat niet los
    en zonder erbarmen!
    o vrouw, o Carmen
    van lust en verlangen,
    Uw armen zijn slangen
    en elk gebaar
    het sluipend gevaar
    van heimlijke drangen,
    totdat...
    totdat eindelijk zij rusten
    als sluimerende lusten
    albast blanke banen,
    roerloze lianen
    waaraan Uw handen dan hangen
    als bleke bloemen, geuren zwaar.

    De zon....
    de zon is een lont,
    die steekt in brand
    de aarde, het land
    de smachtende grond.
    0, de zon is Uw mond
    en Uw hijgende zucht
    is de trillende lucht.
    De zon is te heet
    't geluk brandt als leed
    en bloed gloeit in de wijnen.
    O sluit met luiken dicht
    met luiken en gordijnen,
    alleen Uw ogenlicht
    alleen Uw zielebrand
    Uw hart, Uw mond, Uw hand,
    alleen Uw doorgloeide verschijnen.

    O vrouw,
    zon in zonnestralen,
    Uw lippen zijn bokalen,
    bokalen met klank,
    die vonken van gloed,
    Uw brandende bruisende bloed.
    Uw ogen twee zonnen
    Uw borsten twee bronnen,
    want heel Uw lichaam is drank!

    O vrouw,
    Gij zijt en zon en sterren en maan,
    de open wei, een diepe laan,
    Gij zijt een stad in 't middaguur,
    Gij zijt vuur. ...
    O vrouw
    Gij zijt het leven, en 't leven is hijgen,
    't leven is stijgen,
    't leven is doden,
    en wij, wij zijn goden
    hoog boven 't land met zijn donker berouw

    Parijsche verzen (1923)

    Illustratie: 'Lilith' door John Collier (1850-1934)

    schrijver

    17-12-2013 om 12:06 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    15-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ossewa

    Een gedicht van Jan Celliers 1865-1940

    DIE OSSEWA

    Die osse stap aan deur die stowwe,
    geduldig, gedienstig, gedwee;
    die jukke, al drukkend hun skowwe -
    hul dra dit getroos en tevree.

    En stille, al stuiwend en stampend,
    kom stadig die wa agterna -
    die dowwe rooi stowwe, al dampend,
    tersy op die windjie gedra.

    Die middagson brand op die koppe,
    gebuk in hul beurende krag;
    hul swaai heen en weer in die stroppe -
    en ver is die tog van die dag.

    Dit kraak deur die brekende brokke:
    die opdraans is ver en is swaar;
    die knars in die knakkende knokke,
    maar hul beur, en die vrag bring hul daar.

    So, stom tot die stond van hul sterwe,
    blyf ieder 'n held van die daad...
    Hul bene, na swoeë en swerwe,
    lê ver op die velde verlaat.

    ------------------------------
    beur - zich omhoog tillen
    opdraans  - steil, moeilijk

    Die Vlakte (1908)

    schrijver

    15-12-2013 om 17:01 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    14-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.nachten
    Een gedicht van Emanuel Hiel 1834-1899
     

    O, zalige nachten.

    O, zalige nachten van huwelijksmin,
    Met tranen van weelde bepereld,
    Ge zijt het geheime en het enig begin
    Der eeuwige liefde op de wereld.
    Ge geeft mij iets krachtigs, ge vormt me tot man,
    Betoverend maakt ge de gade,
    Ik voel me nu meester, ik voel wat ik kan,
    Zij voelt zich vol lust en genade.

    Wel rein is de zwane, doch reiner is zij
    Des nachts in mijne armen gezonken;
    Ik ligge zo moedig, zo vast en zo blij
    Des nachts aan haar boezem geklonken.
    Als dwalende sterren zijn de ogen van haar,
    Als sprankels der zonne mijne ogen;
    Haar boezem gelijkt aan de rollende baar,
    Mijn borst is als 't onweer bewogen.

    Nu heb ik de bane des hemels ontdekt,
    De bane der zoetste vermaken;
    Nu heeft ze de vlamme des levens gewekt,
    Die jeugdig en vreugdig zal blaken.
    De sluier der kindsheid van ziel en van zin
    Is thans in die vlamme verslonden. —
    O, zalige nachten van huwelijksmin,
    Wie kan uwe weelde verkonden?

    schrijver

    14-12-2013 om 16:52 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    13-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.snoepwinkeltje

    Een gedicht van M. De Wijs-Mouton 1873-1935

    Snoepwinkeltje

    In de donkere straat
    Waar 't belletje gaat,
    Kletst 't deurtje al rinkelend open;
    Komen in 't kamertje klein
    Bij 't lampengeschijn
    De kleutertjes binnen geslopen.

    En 'n dappere vent,
    In zijn knuistje een cent,
    Stapt naar voor en blijft grinnekend zwijgen,
    Tot de koopvrouw geleerd
    Zijn fortuin inspecteert,
    En vertelt, wat hij daarvoor kan krijgen.

    't Is een reep zwarte drop,
    Koek met suiker er op,
    Een kleurbal, een zuurbal, een wafel,
    Een zoethouten stok
    Of 'n kleurige brok;
    't Ligt alles bijeen op de tafel.

    Als de kapitalist
    Zich wat dikwijls vergist,
    De koek en de suiker beduimelt.
    Scheldt de juffrouw verwoed,
    Dat ie 't kost'lijke goed
    Met z'n smerige vingers verkruimelt.

    De kleuter, verbaasd,
    Dat de juffrouw zo raast,
    Smoest stiekum wat met z'n kornuiten;
    De keus wordt bepaald,
    De kleurbal betaald...
    Dan schooien zij slent'rend naar buiten.

    In de donkere straat,
    Waar het troepje nu gaat,
    Wordt hevig gewikt en gewogen;
    Dan zuigen z' om beurt,
    Tot de bal is verkleurd,
    En hun rijkdom-illusie vervlogen.

    schrijver

    13-12-2013 om 17:30 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    12-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.duinlied

    Een gedicht van J.P. Heije 1809-1876

     

     

    Duinlied.

    Luchtig gesprongen door 't mullige duin;
    Lustig gezongen op helling en kruin;
    Hoor! in ons lied stemt het lied van de streek,
    't Bruisen der zee en het ruisen der beek.

    Holland! zoet Holland! hoe zwelt ons het hart
    Dáár, waar uw duinwand de zeevloeden tart;
    Waar al de schat van uw welige tuin
    Grenst aan de dorheid van 't stuivende duin!

    Needrig van buiten, maar rijk in uw borst,
    Zijt ge, zoet Holland! door duinen omschorst;
    Wat u belaag' op de vloed of op 't land,
    Zwichte als de golven voor 't schuttende zand.

    -------------------------
    uit: De Gids (1839)

    schrijver

    12-12-2013 om 22:10 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    11-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.blij
    Een gedicht van Frans Bastiaanse 1868-1947
     
     

    Mijn lief is blij

    Mijn lief is blij, zij lacht en zingt
    En schittert in de zonneschijn;
    Als zij zó héél mijn leven zingt
    Kan nooit mijn leven lijden zijn.

    Ja! zang en lachen duren kort
    Als bloemen in de zomerdag;
    De zomer sterft, de bloem verdort:
    Zo sterft der mensen zang en lach.

    Maar nu der zonne gouden val
    Vloeit langs gelaat en blinkend kleed,
    En zij gaat, zingend of zij zal
    Zó eeuwig zingen zonder leed,

    Nu voel ik - of 'k mij zelve wieg
    In dromen die maar kort bestaan
    't Is beter zo 'k mij zelf bedrieg
    Dan 't leven droom-loos door te gaan -

    Nu voel ik zaal'ge vreugde in mij
    Bij 't luistren naar haar lach en zang
    Want weet, wát blijve of ga voorbij:
    Dát hoor ik héél mijn leven lang.

    Onze Eeuw jaargang 1 (1901)

    schrijver

    11-12-2013 om 14:03 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    10-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.schrijven
    Een gedicht naar aanleiding van diverse meegemaakte ervaringen
    De mens krijgt soms met zichzelf een aanvaring!
    Goed om even bij stl te staan
    Om rustig verder door het leven te gaan!
     
    Schrijven
     
    Soms moet je iets schrijven
    Niet omdat je wil blijven
    Maar omdat je hebt ontdekt
    Dat men door druk te zijn zichzelf nekt!
    Je gaat dingen vergeten
    Soms wil je het dan zelf niet weten
    Maar je moet het wel bekennen
    Dat je leeftijd op zekere hoogte
    Je druk gedrag af gaat remmen
    Men vindt dat men moet
    Maar neem rust en je weet wat je doet!
    Herfst glitter plaatjes

    10-12-2013 om 00:00 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    09-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.uitersten
    Een gedicht van Nicolaas Beets 1814-1903

    Uitersten

    Soms wil men oud zijn vòòr zijn tijd;
    Maar wordt het tijd om oud te wezen,
    Die fraaie wil slaat om tot vrezen,
    En kreeg men liefst nog wat respijt;
    Soms is men àl te goed genezen,
    En wil nu jong zijn, ná zijn tijd.

    Nog eens winterloof en dennenaalden (1904)

    schrijver

    09-12-2013 om 15:59 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    08-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gebenedijd
    Een gedicht van Guido Gezelle 1830-1899
     
    Gebenedijd zijt gij
     
    Gebenedijd zijt gij
    en onder al de vrouwen,
    't zij wie of waar dat 't zij,
    eerbiedig aan te schouwen;

    o Moeder Maagd,
    die Jesus draagt:
    eerbiedig aan te schouwen!

    Gebenedijd zijt gij,
    voor eeuwen uitverkoren,
    gij Moeder, ook van mij,
    daar God is uit geboren;

    o Moeder Maagd
    die Jesus draagt:
    daar God is uit geboren.

    Gebenedijd zijt gij,
    en zalig zal 't u nomen,
    dat is, van verre en bij,
    uit Adam eens gekomen;

    o Moeder Maagd
    die Jesus draagt,
    uit Adam eens gekomen!

    Gebenedijd zijt gij:
    naast u en is er gene
    van zonde en schulden vrij,
    o onbevlekte allene;

    o Moeder Maagd,
    die Jesus draagt:
    o onbevlekte, allene!

    Gebenedijd zijt gij
    en boven u geprezen
    moet God alleen, moet Hij,
    de vrucht uws lichaams, wezen,

    o Moeder Maagd,
    die Jesus draagt:
    de vrucht uws lichaams, wezen.

    Gebenedijd zijt gij,
    o, toevlucht van ons allen,
    in zonde en slavernij
    en laat ons niet hervallen,

    o Moeder Maagd,
    die Jesus draagt:
    en laat ons niet hervallen!

    Gebenedijd zijt gij:
    de dood komt aangedreven,
    o, Moeder, maak ons blij,
    na dit, in 't ander leven!

    o Moeder Maagd,
    die Jesus draagt:
    na dit, in 't ander leven!


    1884-85

    schrijver

    08-12-2013 om 20:04 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    06-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.rotzooi
    Door de wijzigingen van de editor
    Wordt je blog onoogelijk om te zien!
    Je kunt er geen kant meer mee op
    Het is gewoon een flop!
    Mits je zeeën van tijd zou hebben en dan nog!
    De ergernissen blijven!
    Dit moet ik toch even van me afschrijven!

    06-12-2013 om 21:39 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vers
    Een gedicht van Jan Prins 1876-1941
    Een vers
     
    Een vers, al zijn de woorden nog zo klein,
    wil dagen lang in ons gedragen zijn
    met zachtheid en bewaakt in stil beraad,
    en als een kind in zorgen opgevoed
    aleer 't alleen, op eigen weg, voorgoed
    en veilig in de grote wereld gaat.

    Tochten (1917)

    schrijver

    06-12-2013 om 21:36 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    05-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.sinterklaas

    Een gedicht van Helene Swart 1859-1941

    Sinterklaas

    "Neen, kind, dit jaar zal Sinterklaas niet rijden."
    'k Verbeet mijn leed en kleurde stil mijn print -
    En toch, verrassend, zond de milde Sint
    Ons elk wat moois, om d'avond hem te wijden.

    Maar stug, ondankbaar, bleef ik droef gezind.
    Pret zonder voorpret kon me niet verblijden.
    'k Gaf ál mijn kracht aan klachtloos heldenlijden.
    Wie kon me toovren om tot feestblij kind?

    Neen, diepste vreugd was, heimelijk bedenken,
    In kindereenvoud, rijmen en geschenken,
    Alleen, in schemer, lakken pak na pak.

    En 'k voel mij weer dat kind met blozewangen,
    Waar voor al geven méér was dan ontvangen,
    Wanneer ik ruik aroom van vlammend lak.

    Morgenrood,  Amsterdam 1929

    schrijver

    05-12-2013 om 21:35 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    04-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.hoeveel
    Een gedicht van Johannes Reddingius 1873-1944
    Hoeveel?

    Hoeveel meisjes heb je bemind,
    wereld-kind,
    hoeveel liedjes van verlangen,
    mocht je vangen?

    Hoeveel meisjes ik beminde,
    welgezinde,
    vraag dat aan de nachtegaal
    in de groene loverzaal.

    Hoeveel liedjes ik wel ving,
    allerliefste lieveling,
    vraag dat aan de regendroppen,
    die zacht kloppen.

    Licht als lachen, droef als wenen,
    zingend door de dagen henen,
    baande ik mij een eigen weg,
    deed ik goed, o liefke, zeg?

    Alle wondren van vertrouwen
    wil ik in uw ogen schouwen,
    nooit heb ik genoeg bemind,
    zwerver, dichter, wereld-kind.

    Onze Eeuw jaargang 18 (1918)

    schrijver

    04-12-2013 om 13:09 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    03-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.minnebede

    Een gedicht van Willem Bilderdijk 1756-1831

    Oostersche minnebede.

    Alleen een opslag van uw oog, een lonk vall' mij ten deel';
    Het minste, zegt der Wijzen spreuk, van die men mint is veel.


    1827.

    schrijver

     

    03-12-2013 om 21:53 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    02-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.editor

    Hoe je het draait of keert

    Deze editor is er één van vreselijke ergernis!

    En het rare is dat ik mijn voorgaande ergernis mis!

    02-12-2013 om 19:27 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ijskristallen


    Een gedicht van Pol de Mont 1857-1931

     

    IJskristallen

    Blankberijmd, vol ijskristallen,
    praalt en prijkt de lange laan,
    waarop bleke stralen vallen
    van de volle blanke maan.

    Op wat takken neer mag vallen,
    bleek en blank, één straal der maan,
    kaatsen honderd ijskristallen
    vlammenpijlen door de laan.

    Plots, als van de daken, vallen
    winden, brallend, in de laan,
    dat, alom, al de ijskristallen
    wieglen, waggelen in de maan...

    En mij dunkt, die ijskristallen,
    waglend, wiegelend in de maan,
    'k hoor ze klingelend, klangelend vallen,
    'k zie ze vonkelend, flonkerend vallen,
    in de lange, lange laan...,
    tjankelend vallen, tjankelend vallen,
    honderdtallen, duizendtallen
    vallen, vallen, vallen, vallen
    in de lange, lange laan.

    Zomervlammen (1922)

    schrijver

     

    02-12-2013 om 19:24 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    01-12-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kleur
    Een gedicht van C.S. Adama van Scheltema 1877-1924

    Van Hollands kleur

    Rood is de vlag, die wij volgen genoten!
    Rood is de morgen op zijn blozende kruin,
    Rood zijn de pannen van de daken van Holland,
    Rood zijn de stenen van de huizen van Holland,
    Rood zijn de bloemen aan 't Haarlemse duin,
    Rood zijn de kersen in de Betuwse tuin!

    Wit is de vlag, die eens wappert op aarde,
    Wit zijn de wolken die drijven voorbij,
    Wit zijn de bloesems van de velden van Holland,
    Wit is het zand van de stranden van Holland,
    Wit is de zee als ze schuimt aan hun zij,
    Wit is het vee in de Hollandse wei!

    Blauw is de vlag, die onze nobele doden,
    Onze strijd, onze liefde - eenmaal allen bedekt: -
    Blauw is de hemel van ons heldere Holland, -
    Rood-Wit-blauw is de vlag van ons Holland -
    Door ons, kameraads, zij ze immer gedekt!
    Door ons kameraads, zij haar wapper gewekt!

    schrijver

    01-12-2013 om 12:43 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!