Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    07-01-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.feest

    Een gedicht van Paul van Ostaijen 1896-1928

    FEEST

    Schijnwerpers       
    lichttorens       
    vuurwerk
    het laatst kwam de akrobaat
    Wielrijder
    mensen O-monden

    Medalje-keerzijde
    over middernacht heen rillen soldaten
    (van de ruiterij                   
    kanariegeel)
    en bruine paarden
    Het is zeer moeilijk in de nacht bruin te zijn

    Wachten
    een vergeten kommando
    Niemand zet een punt

    schrijver

    07-01-2018 om 17:50 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    05-01-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.draag

    Een gedicht van August van Clauwewaert 1885-1945

    Draag me zacht...

    Draag me zacht: door al mijn leden
    Klopt het baemren van uw voet:
    Draagt me zacht: bij iedre schrede
    Drupt mijn klare, levend bloed.

    Draag me zacht: door de ijle landen
    Waait de nijd'ge wind zo koel;
    Of zijn 't al uw kille handen,
    Dood, die 'k om mijn slapen voel.

    Draag me zacht, gelijk een blanke
    Lampenvlam in woel'ge lucht,
    Eer dees kostbaar-laatste spranke
    Leven dove met een zucht.

    Draag me zacht: hoe daalt zo dicht en
    Hel de hemel over mij....
    Ben ik reeds de sterrenlichte
    Poort der eeuwigheid nabij....

    Liederen van droom en daad (1918)

    schrijver

    05-01-2018 om 22:14 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    04-01-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vrede

    Een gedicht van C.S Adama van Scheltema 1877-1924

    Vrede

    Vrede spreid gij uw zachte vleugels
    Over de donkere aarde heen -
    Over de moede en de gewonden,
    Over de duizenden, die verzwonden,
    Over al de snikkende monden,
    Die verbleekt zijn van geween!

    Vrede daal gij uit de lichte sferen,
    Waarheen gij vluchtet voor deze wereldsmart,
    Daal over hen, die u hebben verraden,
    En over de dwazen, die op u smaadden,
    En over de blinden, die om u baden,
    Daal - daal gij weder in ons hart!

    Opdat uw liefde daar weder wone,
    Opdat uw liefde ons weer genas -
    Liefde bove' onze ijdele wensen,
    Liefde over alle ijdele grenzen,
    Liefde alleen, van mens tot mensen,
    Die eindelijk leerden wat liefde was!

    Zingende stemmen (1916)

    schrijver

     

    04-01-2018 om 21:47 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    03-01-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vuur

    Een gedicht van Carel Scharten 1878-1950

    Het Smeulend Vuur

    Ik min u, smeulend vuur,
    ik min uw stille dichtheid,
    waarin het sluim'rend licht leit
    te wachten op zijn uur!

    Ik min u in de morgen,
    die in het Oosten staat
    met aarzelend gelaat
    en houdt haar gloed verborgen.

    Ik min u in de avond,
    die sterft in lang verbloeden,
    met diepe en diep're gloeden
    zijn duistre moorder lavend.

    Ik min u in de zang,
    die in zijn klare kracht
    betóómt de zware pracht
    van Hartstochts hoog verlang.

    Ik min u in de kleuren,
    beslagen van de gloed
    die hen versmelten doet;
    en 'k min u in de geuren,

    die zwemen van een mond,
    dat rood en vochtig ooft,
    wanneer Zij om mijn hoofd
    de schuchtere armen rondt...

    Ik min u, smeulend vuur,
    ik min uw donker branden,
    dat achter bleke wanden
    waakt en wacht op zijn uur!

    1910

    schrijver

    03-01-2018 om 21:52 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    02-01-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.rots

    Een gedicht van J.P. Heije 1809-1876

    Een Rots.

    1.

    Een rots in 't hart der zee,
    Die, hoe de branding slaat,
    Onwrikbaar tegenstaat;
    Zó zij uw hart in 't kwaad!

    2.

    Eéns effent zich de zee,
    Eéns wijkt gevaar en nood;
    En 't loon der deugd is gróot,
    In leven of in dood!

    Al de volksdichten, deel 2 (1865)

    schrijver

    02-01-2018 om 22:22 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    01-01-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.sonnet
    Een gedicht van Franscois Pauwels 1888-1966

    Sonnet

    Ik ben geen Hollander, ik ben een mens
    en alle mensen zijn mijn landgenoten,
    ik voel mij niet door band of boei omsloten
    dan door der Liefde wijd-getrokken grens,

    mijn oog verdraagt geen microscoop, geen lens
    die 't enge beeld onmatig zal vergroten
    en van de wentelende wereldkloten
    ken ik alleen de wereld van mijn wens!...

    Er is geen kleur van huis, noch vreemde taal,
    wij sterven allen aan dezelfde kwaal
    die tussen dood en leven wordt gesponnen

    en waar het eenzaam hart in wanhoop slaat
    daar is het land waarin mijn vaandel staat
    en waar de strijd in vrede wordt gewonnen! -

    schrijver

    01-01-2018 om 22:18 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    31-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ach

    Een gedicht van Guido Gezelle 1830-1899

    Ach hemellawerke

    Ach, hemellawerke, waar zit-je gij dan
    zo luide en zo lange te preken,
    waar dat ik met de ogen niet achter en kan,
    al hebbe ik zo dikkens gekeken?
    o Mocht ik u volgen en, vleriken aan,
    lijk gij, in de hemel, de hoge,
    te choore met de andere veugelen gaan,
    en vluchten de mensen hun ogen!
    Dan zonge ik, o vogel, en schaterde ik blij,
    en niemand en zou het mij weten,
    terwijl ik, aan 't zingen en 't preken, lijk gij,
    waar' hoge op de wolken gezeten!
    Hei, hemellawerke, mij liefelijk dier,
    o, mag er een mens u wat heten,
    kom neder, kom neder, kom nader, kom hier,
    kom, wil toch een stondeke beten!
    Verstond-je mijn tale zo 'k de uwe verstaan,
    gij kwaamt en gij liet mij... Wat baat het?
    Gij zingt, en mijn klachte ze en gaat u niet aan,
    gij zingt en al 't ander - gij laat het!...


    ------------------------------
    Hemellawerke - Leeuwerik

    31 Maart 1859

    schrijver

    31-12-2017 om 15:22 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    30-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zaterdagavond

    Een gedicht van Jacob Israël de Haan 1881-1924

    Zaterdagavond

    Avond; aan de bleke blauwe lucht, zie
    Hoe 't bloeisel van de sterren stil ontspruit,
    Ach: nu vieren vromen de Sabbath uit
    Met wijn en wierook, licht en melodie.

    Mijn Vader schenkt de wijn over de randen
    Van zijn beker, teken van overvloed;
    Hij ruikt de specerijen scherp en zoet,
    En zegent het licht met geheven handen.

    Dit is zijn bede: ‘Die 't onheilig scheidt
    Van 't heilig hoede ons in zijn veiligheid,
    Vermere ons als sterren in 't nachtgetijde.’

    Vader, Vader, hoe fel heb ik geleden
    Sinds ik uw zegen schond en uwe beden
    En 't heilig niet van 't heilloos onderscheidde.

    schrijver

    30-12-2017 om 19:57 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    29-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gij

    Een gedicht van Karel van de Woestijne 1878-1929

    Gij wast aan mij gelijk de winde

    Gij wast aan mij gelijk de winde
    die wentelt om een koren-aar;
    dra zal ik aan mijn wang bevinden
    de zoete streling van uw haar.

    Dra zult gij 't glanzend voorhoofd beuren
    tot waar mijn slapen komm'rend staan:
    zo ziet men, wild, een winde geuren
    naast 't wegend rijpen van het graan.

    o, 'k Ben geen sterke; moe-gedragen,
    verzwaart vaak de angst mijn levens-last;
    maar 't is mij waar 'k uw wasdom schrage,
    of blijde een échte steun me omwast.

    Zo reikt de liefde, o mijn beminde,
    verrijkt me uw liefde in vreze en vaar,
    - gelijk een geur'ge wentel-winde
    die sterkt en loont haar koren-aar.

    Liederen voor een kind (1911-1912)

    schrijver

    29-12-2017 om 14:31 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    27-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.mensen

    Een gedicht van Constantijn Huygens 1596-1687

    Mensen onmacht

    Wonderlijk zijn Gods almachtige werken;
    Maar wij verzuimen der wel op te merken.
    Treed op een mier, het en schijnt niet met al,
    Evenwel in deze mier is het al
    Wat w’in een machtige olifant vinden:
    ’t Schepsel is schoon, maar de mensen zijn blinden.

    schrijver

    27-12-2017 om 21:56 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    24-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wijzen

    Een gedicht van Heiman Dullaert 1636-1684

    Aan de drie wijzen uit het Oosten

    Gij die, gewoon omhoog met uwe geest te zweven,
    de voorbeduidselen des Hemels, eer het daagt,
    met gouden letteren op bruin azuur geschreven,
    de op- en ondergang der aardse rijken vraagt:

    Wat hope is uwe kunst van boven toch gegeven,
    waardoor gij hier beneên zo zware landreis waagt?
    Wat is er dat uw hart, door weetlust aangedreven,
    uit uwe morgenstond naar deze middag jaagt?

    Ja, wereldwijzen, ja, die reden is gevonden.
    Terwijl uwe ogen vast de Hemelen doorgrondden,
    verslingerde uw ziel op zoveel heerlijkheid.

    En speurende uit het licht van een genadesterre,
    dat hier de leidstar was, die derwaarts aangeleidt,
    zo volgde uw graag geloof haar heilrijk spoor van verre.

    schrijver

    24-12-2017 om 22:49 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    23-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.stem

    Een gedicht van Abraham van Collem 1885-1933

    Er is een stem gekomen...

    Er is een stem gekomen uit de stemmen
    Veler vogels, zingend in de morgen,
    Uit de klankroepers van de hoge dag,
    Uit de kleurzaaiers op de witte ruimte,
    Uit de verheugden is een lied ontstaan,
    En kleine mensen op de aarde horen,
    En kleine stappers op de bergen zien,
    Zij zien het zwevende alom ontstijgen,
    Zij worden zelve zwevenden, die stijgen,
    Zij worden zelve zingenden, die zaaien,
    Zij horen in het aanstormende koor
    De stem des mensen schrijden, stem van God.

    Van God en van de natuur (1921)

    schrijver

    23-12-2017 om 19:52 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    21-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.haven

    Een gedicht van J.P Heije 1809-1876

    In de haven.

    Een scheepje in de haven landt
    Gevuld met specerijen; 
    En menig flinke, jonge kwant
    Met buidels, vol tot aan de rand,
    En harten, vol verblijên. 

    Wel geurig kruid, wel blanke munt,
    Wat zult ge nu gaan dwalen; 
    't Is, of ge nimmer einden kunt,
    Zo komt, van ieder hoek en punt,
    Een ieder van u halen. 

    Maar... als dan 't schip is leeggehaald,
    Vindt Koopman en vindt Reder 
    Zijn specerij met goud betaald:
    Doch - als uw zilver is verdwaald
    Matroos!... waar vindt ge 't weder? 

    Een béétje pret, ná leed en last,
    Wie zou het u misgunnen? 
    Maar - niet de zeilen vòlgebrast...
    Toe! leg een reefje, waar het past:
    Het zou eens s t o r m e n kunnen!

    Al de volksdichten, deel 1 (1865)

    schrijver

    21-12-2017 om 22:57 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    20-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.smaakmaker

    Een gedicht van Hilarion Thans 1884-1963

    SMAAKMAKER

    Nog houdt de omheining, als weleer
    – een hoge muur – de hoven dicht.
    De middag groent in schemer neer:
    een loof-getemperd bovenlicht.

    Dezelfde mooi-gebogen dreef
    koel, zwijgend, als een kerkenbeuk.
    Mijn tuinbank – of ze wachten bleef
    verscholen onder rode beuk.

    De merel, in de koepelkroon,
    fluit bij deze avond als van oud?
    Weer schakelt ginder toon in toon
    het torenlied zijn keten goud.

    Hier woonde ik, uur gewaar noch dag,
    verloren in diep droomprieel –
    tot ik veel vreemde steden zag,
    en nam van ‘t grote leed mijn deel.

    Ik weifel bij de tuinbank die ‘t
    geheim van diepe stonden weet…
    Was dit wellicht mijn laatste lied
    van eigen lief en eigen leed?…

    Verloren stroom (1920)

    schrijver

    20-12-2017 om 16:56 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    19-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.als

    Een gedicht van Karel van de Woestijne 1878-1929

     

    Als, bij moe-tanend avond-lichten...

    Als, bij moe-tanend avond-lichten,
    angst daalt in onze aanwezigheid,
    zijt gij 't, die voor onze aangezichten
    de vreê der avond-lampe breidt.

    Wij zitten en ons leden wegen,
    zwaar van stil-naedre dage-dood;
    gíj hebt zacht woorden die verplegen,
    en breekt het vredige avond-brood.

    En wij, die uwe gaven eten,
    wij rusten in uw blijde haard,
    en zien, ons leed bijna vergeten,
    uw hand die stil de kruimels gaart;

    en slapen in uw tere zorgen,
    en raden niet, hoe troost-gewijd,
    gij, voor u zelf misschien verborgen,
    van lijde' een béetre liefde zijt.

    Vader-huis (1903)

    schrijver

    19-12-2017 om 22:12 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    18-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.geduld

    Een gedicht vasn Hilation Thans 1884-1963

    Geduld.

    Gelijk Gij niet gezegd hebt, toen Ge zocht
    mijn ziel, verloren schaap, in bitter lijden -
    een lijden met U groeiend door de tijden,
    en dat zich, slinger-rank van doornen, vlocht

    rondom uw huivre leden, tot het mocht
    als dolken-kroon u door de slapen snijden:
    ‘genoeg! ik deed genoeg u te bevrijden!’ -
    maar lijdend gaaft uw laatsten ademtocht;

    zo schrei ik ook niet, 'schoon mijn klein geloven
    wou dat uw hand de taaie rank besnoeit
    die enger, hoger, om mijn lenden gloeit:

    ‘genoeg! ik deed genoeg uw Naam te loven!’ -
    maar zwijgend dulden tot volgroeide pijn
    zal kroon van doornen, kroon van glorie zijn.

    Verloren stroom (1920)

    schrijver

    18-12-2017 om 21:31 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    17-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vers

    Een gedicht van J.W.F. Werumeus van Buning

    Een oud vers

    Wat ik betreur te hebben niet bezeten
    Is het geluk van menig burgerman:
    De vrede van het huisgezin, en van
    De kinderen, die mee aan tafel eten.

    En ik weet wel, dat in mijn arm gelegen
    De liefste is bezwijmd van zaligheid,
    Dat ik de stem ken van de eeuwigheid,
    En van het hart, dat mijn hart is genegen.

    Maar dit is alles niets, al deze dingen,
    Gezegend, en te min; 't is eens niet meer;
    Men hoort de vogels in de bomen zingen,
    De jaren gaan, de winter keert steeds weer,
    De sterren staan. Ik heb niet goed gekozen.
    Wat doet een bedelaar met rode rozen?

    schrijver

    17-12-2017 om 21:54 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    16-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.winter

    Een gedicht van C.S. Adama van Scheltema 1877-1924

    Winter

    Stiller, stiller, stiller zakken
    Nacht en dagen om mij heen –
    Als de sneeuw de dorre takken
    Dekken zij ’t verleên.

    Doch hun hout wacht, diep verborgen,
    Menig, menig wederkeer,
    En mij komt de jonge morgen
    Nimmer, nimmer weer!

    Wie gebloeid heeft en gedragen,
    Houdt herdenking tot genoot –
    Hij heeft God niet meer te vragen
    Dan de stille dood.

    De keerende kudde (1920)

    schrijver

    16-12-2017 om 17:52 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    14-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.geboorte

    Een gedicht van Willem de Merode 1887-1939

    Geboorte

    [Maria-lied] 

    Toen het kleine kindje was geboren,
    Bleef er in het hart van zijn verkoren
    Moeder slechts een moeheid, en ze leed.
    En ze lachte smartlijk, toen zij even
    Weer terugdacht aan het eerste beven
    Van zijn leven in haar, en ze kreet.
    Nu begon voor beiden het gescheiden
    Wezen... en zijn zijden kopje vlijde
    Ze aan het snelle hijgen van haar borst.
    En haar liefde en het angstig kloppen
    Van haar hart vervloeide in de droppen
    Van de lafenis voor zijne dorst.
    En ze wist: nu had ze hem verloren,
    En ze hàd geen kind, was maagd gelijk te voren,
    Want haar diepe liefde was te klein.
    En ze schrok, en zag in zéker weten,
    Hem wéér liggen op haar schoot... verreten...
    Dan zou zij zijn gróte moeder zijn.

    schrijver

    14-12-2017 om 21:40 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    13-12-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vlaanderen

    Een gedicht van Karel van de Woestijne 1878-1929

    Vlaanderen, o welig huis

    Vlaandren, o welig huis waar we zijn als genoden
    aan rijke taaflen! - daar nu glooiend zijn de weiên
    van zomer-granen, die hunne aêmende ebbe breien
    naar malvend Ooste' en statig dagerade-roden,
    dewijl de morge' ontwaakt ten hemel en ter Leië -:
    wie kan u weten, en in 't harte niet verblijên;
    niet danke' om dagen, schoon als jonge zege-goden,
    gelijk een beedlaar dankt om warme tarwe-broden?...

    o Vlaandren, blijde van uw gevens-rede handen,
    zwaar, daar ge delend gaat, in paarse en gele wade,
    der krachten die uw schoot als rodend ooft beladen.
    - Vlaandren, wie wéet u en de zomer-dageraden,
    en voelt geen rilde liefde in zijne leden branden
    'lijk deze morgen door de veië Leië-landen?

    schrijver

    13-12-2017 om 21:46 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!