het is stil en donker buiten. het wordt fris. hier hoor ik zachtjes chopin spelen. donkere nocturnes die verlangen naar het licht. het is precies of ik mijn ziel hoor spelen.
Daarnet op tv naar andré rieu en zijn orkest geluisterd aan het boden-meer in zuid-duitsland.
Prachtige liederen in een schitterend decor. de romantiek had me weer te pakken, ik voelde het tot in de toppen van mijn tenen. Op zo'n momenten voel ik me zalig, verukkelijk!!!
En nu sluimer ik weg in de stille uren van een zachte nacht. Even stopt mijn pelgrimstocht naar de zoveel vragen.
Voor wie nog wakker is: slaapwel straks
Voor wie al slaapt: droom zacht

ik verdwaal in te veel woorden
ik zoek ze niet
mijn doden zwijgen niet
ze komen op bezoek

en ik geloof ze niet
ze leven niet
hun leegte
is voor eeuwig

denk ik
ik geloofde ook in god
tot ik hem in die leegte
zag verdwijnen

zonder mededogen
om wie hij achterliet
met veel verdriet
en niet gestelde vragen

ik ga nu zonder hem
op weg. zijn niet bestaan
doet pijn van binnen
chopin gaat zingen.

herman