De reuzen Mars, Goiliath en Indiaan dansten door de straten van Dendermonde. Katuit noemen ze dat hier. Het einde van de kermis, het einde van de vakantie, het einde van de zomer. Duizenden bezoekers dompelen zich onder in de nostalgie van mythen en legendes en juichen op aloude tonen van Dendermondse liederen. De stoet vooraf vertelt het verhaal van de oude stad. De reuzen dansen, draaien en zwieren en het volk klapt enthousiast in de handen, jaagt de reuzen op nog meer, nog sneller te dansen. En als de nacht invalt, het vuurwerk dooft, sluiten de poorten van het reuzenhuis. Wij gaan naar huis, op weg naar Herfst en Winter. Wij hebben gedanst en gezongen, niet om te vergeten, maar om al wat mooi was dit jaar, mee te dragen tussen minder goeie dagen. En om tussen tranen, soms een reus te zien.
ze zijn hierboven aan het rollebollen ze spelen met licht en vuur maken mensen bang en anderen blij ze worden geliefd en verdoemd.
ik zit er wel graag middenin. hun ontlading daagt uit, hun gerommel vertedert en hun bliksemend licht onthult wat in het duister gedijt.
zo leeft mijn ziel ook in het licht en het duister en vooral de schemering is haar lief. als alles schijnt wat het is en de liefde verlangt naar verlangen!
keuzes maken nikki ligt soms moeilijk. elke dag voel je je anders en als je denkt dat het morgen goed zal zijn, kan het lelijk tegenvallen; het omgekeerde gebeurt
ook en dat maakt je dan dubbel blij. vandaag is het een rotdag voor mij. nochtans voelde ik mij de vorige dagen heel wat beter, dus ik hoop vandaag dat mijn lijf morgen eens
geen miserie kent. en moest ik de oorzaak kennen, maar daar ligt precies het moeilijke, je weet in het geheel niet waarom het mis gaat niettegenstaande alle pillen, dit niet drinken,
dat niet eten, mijn lichaam heeft daar geen boodschap aan. maar toch blijf ik hopen op dat éne moment, waarvan jij zegt dat het heerlijk is om mee te maken. wie weet,
dwaallicht
