ik wandelde door de grijs-zure stad langs de Dender. het water leek zwart maar mijn hart voelde licht en gelukkig om de warmte die binnenin stroomde.
als kind speelde ik met knikkers langs de voetpaden hier en de maten van vroeger kwamen terug naar mijn kindertijd. de torens
doken uit mijn verleden naar hier. de beiaard zong zijn eender lied en niets deed pijn. alleen misschien de onbereikbaarheid. de huizen met
andere namen leunden niet meer tegen elkander. en de mensen gingen zwijgend voorbij aan mij. mijn stad is net als ik zeer oud geworden.
Reacties op bericht (1)
07-11-2011
Toch was het weer mooi...
Ja zo wandel ik ook steeds door mijn geboortedorp en telkens weer die melancholie...maar het verleden keert nooit weer...de toekomst...een héél kleine droom...toch even genieten van het laatste straaltje "JEUGD"een ver verleden...