de kerk zat nokvol en de stilte schoof langs de rijen als een engel zong: "bist du bei mir?"
de dood voelde heel nabij in dit voltooide leven. zijn vrouw en kinderen en zoveel vrienden hielden
in hun open handen wat nog overbleef. leegte of de aanwezigheid van wat nooit overgaat. wij stappen
alleen verder naar een leven dat telkens herbegint en telkens opnieuw sterft in wat wij nooit bezitten.
Herman
Reacties op bericht (2)
20-12-2011
bedankt
wij stappen alleen verder naar een leven, dat telkens herbegint en
telkens opnieuw sterft in wat wij nooit bezitten. Ik heb even dit stukje uit je tekst genomen omdat ik het zo mooi vond. Het doet me denken aan onze zoon die we grootgebracht hebben, maar die gestorven is.
Ik wil je danken voor je mooie tekstje als reactie bij mij. Het deed me deugd dat je iets aan m'n tekst hebt gehad. Groetjes, Patricia (justme57)
20-12-2011 om 13:41
geschreven door Patricia (justme57)
17-12-2011
Bist du bei mir!!!
Bist du bei mir!! Als ik dit lied hoor gaat er een rilling door mij.
Dan denk ik aan de uitvaart van mijn ouders, aan wie ik niets dan goede herinneringen heb.
Aan Paul verliezen wij alweer een heel goede vriend!!!
dwaallicht
