het jaar wordt almaar kleiner de dagen zijn te kort, de nachten veel te lang. ik ruik de lente in het vallend donker. mijn
kronkelweg zoekt door de sterren naar de zon. ik zing een wiegelied voor janne. mijn prinses kijkt voor de eerste keer verbaasd
de wereld rond. in het nieuwe jaar zal zij lopen, spreken en mijn hemel zijn. letters samenbrengen en woordjes
maken en glimlachen omdat ik ze niet versta. ik ben te oud om letters te verbinden die nieuwe woorden maken.
ik zal het heel alleen met deze moeten doen.
Herman
Reacties op bericht (1)
30-12-2011
gebabbel
dit gedicht laat me denken aan het eindeloos gebabbel van onze oudste kleindochter. In haar kindertaal babbelt ze erop los. Onvoorstelbaar wat er al allemaal in zo'n kinderhoofdje omgaat. Geniet ervan, ze zijn zo rap groot. groetjes Patricia (gedachtenspinsels)
dwaallicht
