ik laat het sluipend gif van dichtbij sterven, in mijn leven toe. ik voel de onomkeerbaarheid als ik daarin verder ga. ik leef te veel naar
morgen toe en vergeet vandaag. dat wil ik anders doen. geluk en schoonheid kan ik maar vandaag genieten en morgen is nog onbekend.
loslaten waar ik vast in zit en de puurheid als dagelijkse kost ervaren. ballast waar ik mij niet zo goed bij voel afbreken tot de laatste steen. en op het
puin daarvan een glimlach bouwen tot waar mijn hemel reikt. het wordt de hoogste tijd om de omklemming van mijn ziel te slopen en vrij
het leven en het wonder te omarmen.
herman
Reacties op bericht (1)
15-06-2012
mooi Herman
Fijn om te lezen!!
groetjes Karin
15-06-2012 om 12:30
geschreven door Karin des Rues
dwaallicht
