Het is een heerlijke morgen. Na de regenbui van gisteravond geurt mijn tuin naar nieuw leven. Ik stap tussen Goede Vrijdag en Pasen naar een dag die ik nog niet ken. Wie zal ik ontmoeten?Wie zal ik liefhebben? Hoe zal mijn lichaam reageren? Blijf ik gezond? met 68 jaar begint de sleet overal zijn kop op te steken. Maar moet ik al deze vragen wel stellen? Ook als ik ze niet stel gebeurt wat zal gebeuren, dus ik moet dat vragenstellen afleren. Troumadour zegt er bij dat ik oon niet naar antwoorden moeten zoeken op mijn levensvragen. Ik zou moeten blij zijn dat er voor mij nog een Raadsel bestaat. Maar binnen in dat Raadsel vind ik toch liefde en schoonheid van een andere orde dan degene die we hier dagelijks tegenkomen. Of kijk ik daar niet goed naar? En zit er ook Goddellijke schoonheid in de dagelijkse dingen, maar zie ik ze niet?Dus toch vragen Troumadour. Ik ben ook blij dat Karin in mijn leven opduikt. Ze lijkt mij een vrouw met een sterke energie en hee veel geluk in haar kijk naar de dingen. Ik ben nog maar net op stap en heb al 2 wonderbaarlijke mensen ontmoet. Daar ben ik heel blij om. Het is hier heerlijk om toeven, een plots nieuwe plaats in mijn leven.
Reacties op bericht (1)
23-04-2011
Wat lief!
Al reizende door dit leven als nomade, zoals jij schrijft op pelgrimstocht.
Ja dan kom je zeker vele mooie mensen tegen en sommigen weten iets in je te raken, maken wat wakker, fijn!!!
Voor mij was Leven een hele tocht, maar uiteindelijk vond ik mijzelf ook en dat maakt het leven ineens weer het leven waard en tot een feest.
Hoe kort of lang ook, het was dit keer zeker niet voor niets geweest.
Vele levens heb ik hier al mogen wandelen, om in dit alle oude karma af te handelen. Blijkbaar was dit de keus die ik maakte voor ik hier weer kwam en het weten al van kinds af aan, te leven voor de liefde.
Blijf maar nieuwsgierig en geniet dat wat je mag beleven intens.
Het zal blijven verwonderen,
Bedankt voor je lieve woorden
dwaallicht
