Jonathan vliegt nog rond in mijn hoofd. ik hoor zijn stem nog laag in de branding en hoog in de wolken. hij ontmoet op zijn weg steeds anderen; die hij leert en die hem leren. tijd en ruimte spelen in zijn leven geen rol meer. zijn tijdeloosheid speelt zich hier en nu af. daarin ga ik me oefenen. ik stel me voor dat ik het 's avonds stil kan maken in mezelf, als iedereen hier gaan slapen is. ik lees momenteel in de 'Nocturnes' van Gerard Bodifée. hij leert me veel. Op een andere manier dan Jonathan. maar ik vermoed dat ze beiden naar hetzelfde op zoek, zoals ik en vele anderen. wij zeggen te veel en luisteren te weinig. we lezen te snel. je moet een woord kunnen proeven, het laten smelten in je hersenen en het dan in al zijn klaarte herkennen.
de dingen blijven dan de dingen de woorden leven dieper door en de andere nodigt uit om te luisteren en als genode
in zijn wereld op stap te gaan met hem, naast hem en in de verwondering die dan kan beginnen
mekaar zien zonder een bril die alles inkleurt naar eigen smaak blijven wie je bent
kunnen zijn wie je bent en graag zien zonder beperking van wetten en conventies waarin alleen authenticiteit primeert.
ik ben al op weg om zo te worden zonder wegwijzer, zonder gps ik laat me leiden door schoonheid en liefde die perfect maakt
maar niemand achterlaat.
Herman
Reacties op bericht (1)
09-05-2011
wel ....
ik heb dit geproefd en gesmaakt en bijzonder gevonden ! want ik hou van gedichten , van gedachten ....
dwaallicht
