ik kan de pijn niet benoemen die diep binnenin zit en de angst voedt die klaar zit om toe te slaan.
morgen zal het over gaan misschien. moest ik weten waarom dit juist nu gebeurt- en ik daarnet nog juichte
om zo veel goede dingen in mijn zwalpend leven- en waarom het zomaar begint maar ik kan het niet benoemen
wat van binnen zit.
Herman
Reacties op bericht (1)
30-05-2011
t Raakt
Vreselijk die angst die soms wurgend omhoog kan kruipen.
Ooit had ik dit zelf ook erg, ik weet.
Soms heeft het tijd nodig, maar neemt zoveel kracht en energie ook weg.
Juist dat wat naar buiten wil kruipen te laten stoppen, dat vreet.
De angst om het te benoemen,
stel dat het los zal barsten en omhoog dringen gaat, pff.
Durf het maar toe te laten en kijk het eens aan.
Vaak is de angst voor de angst belemmerende dan die echte daarbinnen schuilt, wanneer hij aan het licht zal komen.
Een zacht welterusten voor jou, misschien dat een kleine wandeling wat kan helpen?