Dit gedicht las ik deze morgen in de poëziekalender. Het klonk raar in het begin, maar na herlezen vond ik er een heel rijke inhoud in. Otdek hem maar! en je zou me enorm plezieren als je je bedenkingen op mijn blog zou neerpennen ( maar daar hoef je je helemaal niet verplicht toe voelen). Geniet nu maar.
Spaceshuttle
Willen we de rompslomp langzaam kwijtraken, dan moeten we ons zijn in glijvlucht brengen op een hoogte waar de luchtdichtheid en de weerstand gering zijn.
Het lichaam moet een zeer lang traject door de rampkring afleggen alvorens de verrukkingsvaart te kunnen minderen, ter vermijding dat de ijle lucht de huid overmatig zou verhitten.
Om echter op grotere hoogten te zinderen moeten onze gedachten en gedragingen met machtiger vleugels opveren, en dit werpt natuurlijk weer verscheidene moeilijkheden op. Met weidse
vleugels op de hoogste trap, zouden de stabilisatievinnen op de laagste trap eveneens aanzienlijker moeten zijn, maar dat vraagt meer brandstof, oorlof voor de lusthof.
Kwestie is te kiezen tussen vreugdsels met een lager huid- temperatuur en meer sobere met een opgewekt temperament. Als men de daad heeft, zal men het kluwen wel vinden.
Ter geruststelling: eens blijven we daar.
Mark Van Tongele uit: 'Lichtspraak' Atlas, Amsterdam, 2008
Reacties op bericht (1)
15-06-2011
leuk
ons "Zijn" functioneerd het beste met een sober en opgewekt temperament en zo is de d r aad weer gevonden en zal alles sneller gaan!
dwaallicht
