|
er is niemand om te praten
over de vragen in mijn ziel
ik wil haar zoveel vragen
maar ze luistert niet
haar zus zit dieper in haar genen
haar hart kijkt daar naar uit
wij hebben veel te lang gezwegen
en komen er niet meer uit
wij zoeken naar een beter leven
in hetzelfde huis maar vinden niet
de kamer waar wij woonden
de liefde die er hoorde
de droom die ooit begon
de zorg die zoveel tranen droeg.
wij lopen op een andere weg
naar dezelfde onbekende einder
maar voelen niet de vreugde
niet het verdriet dat groeit
en god zal het misschien weten
wie wie nog boeit.
Herman
|
dwaallicht
