ik wil terug geloven in de geest die waait. ik ging de weg terug omdat er niet gebeurde waar ik zo sterk naar vroeg.
ik bad en smeekte stak wel honderd kaarsen aan ging leeggeschreid op bedvaart en kwam berooid terug
ik zag alleen nog leegte en een zwijgen waarin mijn hoop op beterschap verdronk in akelige stilte.
ik hoorde te veel zelfbeklag en duisternis. het licht dat scheen lag achter te veel wolken. die ik zelf gestapeld had.
wat is zal blijven daar moet ik zijn de schoonheid van het nu moet binnendrijven
en wat gebeurt zal ik aanvaarden en blij om zijn, zelfs als mijn tranen prikken in mijn ontstelde ziel ik wil God terug en zijn oneindigheid
waarin tussen begin en einde het tijdeloze begint
Herman
Reacties op bericht (1)
02-07-2011
Hij is er nog steeds
Achter onze sluiers van zelfbeklag, deze zal dan ook weer gaan verdwijnen vanwege het herkozen pad.
Juist de keus weer voor jezelf te willen gaan staan, haalt de sluiers bij
je vandaan! Geweldig, je maakt mij blij!
dwaallicht
