er staan gedichten in de mensen hun zielen te wachten op een pen die wil schrijven wat diep binnenin zich nooit vertoont.
ook bij mij kleeft een bolster ergens in een plooi van mijn ziel. ik weet van zijn bestaan maar ga er bewust aan voorbij.
en toch zal ik ooit moeten kijken in de spiegel voor mij en de binnenkant zien van mijn echte weg naar voltooiing.
Herman
Reacties op bericht (1)
26-07-2011
Alles op jouw eigen tijd!
En als dat bolster veel te hard is om zomaar door te breken, dan via een andere weg vanuit het onderbewuste.... ooit. als jij dit wenst!
Die vrije vloed van gedichten die daarachter liggen, wat een rijkdom dan.
Daar verheug ik me dan maar vast op, met heel veel geduld
dwaallicht
