Ik neem de foute afrit na de Kennedytunnel. Gelukkig hebben we wat terreinkennis op Linkeroever en zijn we toch twee straten verder terug op de expresweg richting Waasland. Hoe verder we westelijk vorderen hoe dichter de mist wordt, jammer. Krijgen een parkeerplaatsje aangeboden … bij de controlepost, die nauwelijks een paar honderden meter van het startzaaltje verwijderd is. Samen met Sint en Zwarte Pieten (lijken mij Pietinnen) nog vele bekenden. Rudy (Hove), Brugse Lut & Luk, Annie & Chris ook. Met deze laatsten zullen wij een kwartet vormen vandaag, tenminste als haasje Annie haar pauzes inlast !
8.7 km lang is de eerste lus, om 300 meter te vorderen dus ! Langs kerk en stadhuis gaat het richting vroeger station, nu de dorpsbibliotheek. Verslikken ons even in de markeringen, worden op het rechte pad gezet door iemand die richting start lijkt te wandelen. Dokkeren over de kiezels van de oude spoorbaan Willy (Mortsel) achterna. Keizershoek en het fraaie Heidebos dienen zich aan. Een afwisseling van sparren en loofbomen, nogal wat bramen ook. Heerlijk wandelen meteen. De open ruimte drukt ons weer op de realiteit van de dag, kil en mistig. Langs grachten en populieren stappen we richting hoeves met ruime melkvee stapel. Collemansbrug is de straat die ons terug afzet bij het station. Nog een boogscheut en we zijn bij de overvolle rustpost. Kunnen nog net een tafeltje voor vier bemachtigen. De lokale lus lijkt mij het omgekeerde van wat wij hier vroeger liepen. Een eind over een fietspad, gewoon rechtdoor en dan een paar straten. Voorbij dierenkliniek Bosdreef weer die kille open ruimte. Een wilgenlaantje zet ons af bij een bosstrook ontsiert door chalets. Gekortwiekte maïsakkers tot de voetbalterreinen, de tweede pauze dient zich aan. Geen doorkomen aan in de zaal en dus doen we een kouwelijk terrasje.
Zijn na de koffie snel het dorp weer uit. Over het leuke brugje van de Moervaart kiezen we voor een lang recht pad langs een gracht. Een fietsdreef verder staan wij bij het voetbal van Eksaarde. Een paar straten verder kunnen we pauzeren bij kassier Lucien. Simpel parkoers kan best wel mooi zijn. We horen zachte kritiek op de lokale lus van net geen vijf kilometer. Lijkt aanvankelijk waar te zijn want we volgen een drukke baan samen met een koppeltje uit Aalst. Draaien echter mooi weg de weilanden in. Rustige wegeltjes langs grachten afgezoomd met wilgen. We keuvelen er gezellig op los, de politieke actualiteit komt daarbij ruim aan bod. Er bestaat vrij veel eensgezindheid, iedereen begrijpt dat de tijd van potverteren voorbij is. Best wel aangenaam trouwens, dit lusje al neemt het grijze zwerk natuurlijk een deel van zijn charme weg.
Al is het dan al rustig in de zaal toch zullen we als tienkoppig peloton de laatste etappe van 9 km afhaspelen. Alhoewel, het konijntje van Giesbaarge draaft al snel van ons weg. Ik neem het voortouw tijdens het vettige strookje langs die prachtige Zuidlede. Zelfs in de avondschemer is dit een schitterende strook natuur. Grappig intussen hoe vijf koppels uit verschillende windstreken zich vinden en er gezellig op los kletsen, dokkerend over de kasseitjes bij Entbos. De Moervaart komt in zicht, ik weet dan de finish nabij. Op het jaagpad maakt een tweetal zich geluidloos van ons los. Voor Chris en Linda mag het tempo gerust wat hoger liggen. Ondanks het plaasteren pootje is Minne dus niet te houden, ze brandt vooruit. Het is al donker als we de finish bereiken in een nog goed gevulde zaal. Merkwaardig dan hoe binnen het kwartier iedereen plots huiswaarts keert. Onze tweede Duvel moet nog soldaat. Gelukkig is de schoolpoort los en kunnen we als laatste de speelplaats verlaten. Jammer van die grauwe dag want dit parkoers verdient vast en zeker de meer dan 2.000 wandelaars.
Verrassend verwelkomingscomité in Schaffen vanmorgen. Zowaar ons aller Hennie geflankeerd door Peter (Mol). Dol weerzien met Linda meteen. Ik zorg voor koffie en thee, ga dan op pad. Dweil zowat de ganse Gildenzaal af want hier liggen mijn wandelroots. Het duurt dan ook ruim drie kwartier voor we op pad kunnen. VOS doet mee met de nieuwste wandeltrends en verdeelt de 30 km route in een korte en een lange lus. Ruim 9 km is de eerste opdracht. Langs onder meer de Waterstraat laten we vrij snel de bebouwing achter ons. Door een eerste vallei en dan een zacht klimmetje langs een bomenkwekerij. Door de akkers moet je hier erg letterlijk nemen, het jonge gewas ondervind er nauwelijks hinder van. Smalle poortjes of wat er voor moet doorgaan loodsen ons de weilanden in. We genieten van prachtige landelijke vergezichten ten oosten van Schaffen. Wat bebouwing rond het voetbalterrein van Kelberg Sport en dan komen de bomen plantages terug aan bod. Zijn van Berre zo blijkt. Zou het die goedlachse kerel van de Vleugt zijn ? We volgen slingerende tarmacjes voorbij de Witte Hoeve en een veld zonnepanelen. Even ploeteren tussen jonge bomen en dan over een rustig grindpad tot we weer de bewoning van Schaffen bereiken. Langs De Reydt, een strookje spoorbaan (van Tessenderlo chemie) en de Vroentestraat gaat het terug naar de Gildenzaal. Aangenaam lusje meteen.
Komen uiteraard nog meer bekend volk tegen maar helaas ook een domper op onze uitstap. Marleen weet te melden dat De Max overleden is. Blijkt gevonden te zijn op enkele honderden meter van zijn deur in de vaart. De enkele regels in Het Nieuwsblad laten een ongeluk uitschijnen. Wij zijn toch de kluts kwijt, de altijd vrolijke rakker zal een tijdje ons enige onderwerp van gesprek zijn. Ook Jean-Pierre Declerck kijkt somber. De kaak is genezen maar nu wacht een ziekenhuis opname. We wensen hem sterkte en een voorspoedig herstel.
Gaan op pad voor het grotere werk. Langs de dorpskerk en de Postbaan richting Hezestraat en dan de bossen in met overwegend spar. Hoe dikwijls liepen we hier niet met tochten van alle naburige clubs ! Voorbij FC Polyte gaan de paden slingeren en een beetje golven, hier zijn we allebei thuis. Een klimmetje tussen weilanden wordt bij lekker zonlicht overwonnen. Een afdaling later staan we bij de Zwarte Beek. Net als tijdens de eerste etappe is het parkoers net iets anders dan anders. Stappen voorbij modderige koeien en een grote hoeve naar de spoor overweg (Diest – Hasselt) en dan door de Pastorietuin richting kerk van Zelem, zijn dorpsplein met kiosk en de rustpost ‘bij Mariette’. Het is er behoorlijk druk. We nemen de tijd voor een babbel met ‘cowboy’ Luk en Jefke, Marina & René ook.
Hebben een lokale lus voor de boeg van ruim 8 km. Ze voert ons naar de Donkelhoeve van boer Coene en de Sint-Jansberg. Er komen nogal wat straten van Linkhout aan te pas rondom een drukke autobaan. Plots toch weer een groene en bosrijke strook. Passeren enkele prachtige boerenpaarden in muisgrijs en zwart, schitterende dieren. Gaan dan golvende slingerpaadjes lopen, iets wat wij maar al te graag doen. Onder de autobaan door dan maar weer terug de bossen in van Kambergen. Uitbollen doen we langs straten en de spoorweg van daarnet. Er worden duchtig bladeren geveegd, de meeste bomen zijn stilaan kaal. Het is nu stil in het parochiecentrum en dus keuvelen we wat met ons Mariette. Hebben nog een uurtje wandelplezier voor de boeg.
Het gaat linea recta naar Dancing Astrid en even verder over de spoorbaan. Ben verrast door redelijk wat tarmac tot de Oude Schansstraat ons hiervan verlost. Heerlijk zwerven door de Brabantse bossen nu tot bij een scoutsgebouw. Halfopen terrein en de bewoning bij Hezerheide. Lopen tussendoortjes zoals Groenhof tot een parel van een holle weg bij een kasteel. Heerlijk op en neer over deze trage weg tot de steenweg die Diest met Paal verbindt. Een strookje Vroentestraat en onze tocht zit er op. Tijd voor een paar Duvelkes en ons hier klassieke babbeltje met Jos. Tja, we zijn weer eens de laatsten die van de parkeerweide af komen. Was een leuke dag als die domper van De Max daar niet was geweest …
