Vorig weekend schreven de vakbonden van De Lijn mij vier dagen rust voor. Linda nam dan wel op zondag haar stalen paard naar Terhagen maar dat beest is mijn beste vriend niet. Dit weekend ben ik dus terug paraat. Gisteren hebben we pijltjes gehangen in het grote bos vanaf Juzekes-Eik. Wij twee vormen een goed geolied team, klaren de klus van ruim 15 kilometer binnen de vijf uur. Terwijl andere medewerkers de zaal klaarzetten genieten wij van een verDuveld gezellig terras in Den Bosuil.
Vandaag kiezen we dan voor makkelijk reizen. Het ritje van Antwerpen-Centraal naar het Brechtse station Noorderkempen duurt exact 15 minuten. We zijn met een tiental wandelaars op de eerste trein. Kunnen netjes de pijlen volgen tot de inschrijfzaal. Ons plaatselijk maatje (lees verslag Meerseldreef) komt mankend gedag zeggen, overdaad schaadt ook voor haar helaas. Er staan 31 km op ons menu al twijfel ik nog om in te korten tot 27 km, mijn mentale conditie is momenteel niet je dat.
Op pad dan maar voor een rondje om het stadspark heen en dan de Eyndhovensteenweg op. Het is al behoorlijk warm zo rond 10:00. Stroboer Herman zit na een paar kilometer wandelen bij mensen ‘op ’t geleeg’ een saffie te smoren. Doorsteekje en we wandelen langs het kanaal Dessel – Schoten tot Brug 11 ook bekend van café Trapke Op. De langere afstanden steken ’t water over en volgen de Westmallebaan. Half verharde weg tussen hoeves door. We passeren onder meer een ren met honderden kippen in vrije loop (scharreleieren). Heerlijk rustig wandelen is het in half open terrein met afwisselend dreven, opschietende maïs, weilanden en bosjes. We passeren het hoeveklooster van Sint-Lenaarts en keren weer langs de vaart van daarstraks. Pikken bij Brug 11 de kortere afstanden opnieuw op en zetten koers naar de kapel bij de Lochtsebaan en de rustpost net naast de koeienstal. Heel leuke eerste 10 km gewandeld.
Deel twee stuurt ons richting autobaan. Net ervoor draaien we domein De Groene Linden in. Een eerste sparrenstrook zet ons af op de Tilburgbaan waar de 30 km hun eigen ding gaan doen. Ik ga er dan toch maar voor. Het wordt heerlijk zwerven door het stille bos met het gezang, soms ook gekrijs, van menige vogelsoort. Een strookje kanaal om voor afwisseling te zorgen en dan een ‘bumpy’ strook bos. Kastanjebomen verliezen er al hun bruine blad wegens ziek. Bij open terrein pikken we kortere afstanden op. Lopen achterlangs de camping van daarstraks en mogen heerlijke lommerrijke dreefjes wandelen tussen weilanden door. Een laatste brede zandweg zet ons af bij de uit de kluiten gewassen kapel en de rustpost ‘bij de boer’. 20 km in de benen, een wat ruimere pauze is wenselijk.
Terug richting snelweg dan. Net voor de brug het verwildert bos in van Hoge Mereyt. Het landelijke van Brecht komt nu aan bod. Lopen een steenweg af tot Den Biekorf, want elke hoeve heeft hier een naam. Stappen verder over de Ploegsdijk, een tarmacje afgezoomd met eik. Vreemd, we zien haast geen enkele wandelaar meer. Het is nochtans amper 15:00 en alle afstanden lopen hier samen. We snappen er niks van. Kijken ook verbaasd naar een installatie die grondwater oppompt en honderden meter verder terreinen besproeid. Pauzeren doen we een laatste keer in de plaatselijke voetbalkantine. Kijken er even naar de Tour, net op tijd om het incident Aru/Froome mee te maken en vast te stellen hoe Porte dit oplost.
De laatste 3,5 km zijn een stadswandeling. Langs het Frans Oomspad tot het gemeentelijke park en dan zwerven langs museum en statig kasteel. Gewoon uitlopen dus tot het obligate Duvelke. Van de meer dan 1100 deelnemers hebben wij nauwelijks 10 % gezien. Zijn wel zeer tevreden over deze prachtig groene en perfect afgepijlde tocht. Ja, het bepijlen daar letten wij op hé, kwestie van bij te leren.
