Regen voor acht uren blijft niet duren. Ik mor dan ook niet als ik druppelsgewijs om zeven uur naar station Hemiksem stap. De drie minuutjes in Berchem zijn intussen routine geworden. Halfuurtje wachten in Brussel-Noord en zijn madammenkant. Ben om 09:32 in Genval. Op de parking van het station meteen een groene pijl van de ‘parcours commun’. Even afstemmen met een passerende wandelaar – ‘oui monsieur tout les distances’. Gaat hem een trein schelen straks. De straten van mijn gastheren liggen er nat en donker bij, onaangenaam eigenlijk. Le Sentier du Collège is meteen een stevige klim, is de toon gezet ? Beetje bizarre bepijling trouwens, erg vroege meldingen om van richting te veranderen brengt menig wandelaar in de war. Ik loop achterafjes, steeds pittig. Logisch toch in de Rue du Vallon, valleitje doorkruisen dus. Vettige strook nu, langs paardenweiden richting vijver en riviertje la Lasne. Weer die bizarre bepijling en ten gevolgde met de twee voeten in het nat. Klimmen maar weer, weg van de smurrie en vuile paarden. Nog 12,4 tot de aankomst lees ik, mag er gerust een vijftal bij rekenen wegens mijn start ergens onderweg.
Blijk in Rixensart te zijn. Het keren en draaien doet mij denken op een zakdoek te lopen. Duik het Parc Communal in, een verwilderd bos eigenlijk langs de Lasne en oef, een beetje vlak. Kom bij de spoorbaan uit en de Sentier Marguerite, een pittige klim met trappen. Na de kleinere afstanden gaat nu ook de 15 km van mij weg. Ik duik tussen akkers en paardenweiden een andere vallei in. Schitterend biotoop met massaal aanwezig en vergelend maretak. Zowat alle boomstammen zijn op paardenhoogte afgevreten, geen schors meer. Passage door een bos nu, slecht bepijlt maar ik slaag in de opdracht. Kom bij het kasseitje van de Chemin du Plagneau uit. Hé, hier was ik voor een paar weken vanuit Limal ook ! Lange trage klim door het zanderige bos, een leuke strook. Draai andersom ten opzichte van Limal en verslik mij in een korte linkse bocht. Ben meteen weer wakker en bij de les, heb toch geen plan mee !
Villa’s kijken nu, mooie en verloederde door elkaar. Het parkoers blijft pittig zoals bij de trappen van de Sentier de Belle Dame. Nog eens onderdoor den IJzeren Weg en dan in een ruime pittige boog rond de Ferme de Froidmont en zijn kerk. Sentiers en straten wisselen elkaar af tot een winkelcentrum. Samen met de 14 km ga ik Le Wawa op ( Ravel entre Wavre et Waterloo). Ons parkoersbeest laat zich nog eens gaan, goes down en up rond een roze kasteel en duikt dan naar de Lasne. Een laatste pittige klim en ik ben ter start/aankomst.
Moet dus nog de eerste kilometers lopen en begin eraan langs de zoveelste sentier en een lange rechte straat. Velen missen de linksaf naar Sentier 46, pijl netjes verborgen achter twijgen en takjes. Het bos in, hoe vettiger hoe prettiger. Zondagswandelaars hebben meer tijd nodig om te beslissen waar de volgende voet zal staan dan om weg te glijden. Ik schaats er mij met de glimlach doorheen. Downairs under the railway dan, en kuieren langs de chique Lac de Genval. Oei, de laatste loodjes zijn een korte helling van 16%, de beentjes kreunen. Rol naar het station samen met de trein, just in time is een zaligheid !!
