Ons aller Herman strompelt over het Antwerpse Astridplein, ook hij reist mee naar Halle vandaag. Een uurtje sporen tot de Brabantse Stee. Het is er guur, nat, onaangenaam. Huiverig volgen wij de vele wandeltocht borden tot de ruime startzaal in Don Bosco. Tot onze verbazing zit Hennie er al te knutselen. Chris wenst ons welkom, zijn spring-in-‘t-veld Annie is al onderweg voor een stoere 50 km. Wij houden het aanvankelijk bij 36 km, al ben ik bezorgd om een stramme lies.
Nattig dus als wij vertrekken over een kasseitje met de massieve communicatietoren van Sint-Pieters-Leeuw als baken. Vettig paadje langs een beekje tot Alsput en dan dwars door de akkers, de regenjas kan al opgeborgen worden. Clubmaatjes Viviane & Dany achterna terug naar het kanaal Brussel – Charleroi. Dokkeren over een kasseitje met de zoete geuren van Côte d’or in de neusgaten tot het station van Buizingen. In de verte pronkt de Brusselse Zuidertoren. Keer ne kier were, dat doen wel langs een prachtig en technisch pad in het groen stroomopwaarts de Zenne. Brug over de vele sporen en dan pauzeren in een heerlijk zaaltje dat ons moemoe denkelijk als nieuw gekend heeft. De tijd lijkt er te hebben stil gestaan. Korte pauze en terug op pad door straatjes en achterafjes Buizingen achter ons latend. Klimmetje naar een groot kerkhof en dan flanerend door akkers met wintergroen. Een volgende bosstrook inclusief vlonders bij Smeerhout. Vanaf Sollenbeemd helaas even een stratenloop om de drukke rustpost van Essenbeek te bereiken. De Textieltrekkers zijn er nadrukkelijk aanwezig. De stoere meiden en knapen van de 50 km sijpelen binnen. Zij hebben er al 27 km in de kuiten.
Wij stellen onze planning bij. Zullen elke rustpost één keer aandoen en finishen met zo’n 32 km. Meteen na de pauze een pittig stukje jong bos, voortdurend op en neer. Dan een wat langere klim langs een tarmacje uitmondend in een heerlijk en vrij zonnig noordelijk vergezicht. Langs maïs en koolzaad vervolgen we onze weg. Alle voetwegen zijn hier genummerd met Axx, wandelautostrades dus. Een groot veld winterwortelen voert ons de volgende heuvel op. Magistraal ! Het panorama is overweldigend en reikt vanaf Tubize en Braine-le-Château links tot het Brusselse rechts. We mogen er een tijdje van genieten wandelend boven op de heuvel. Duiken dan langs een bosrand de vallei in. In de verte valt de regen. De bui komt helaas heel snel onze kant uit zodat we kloddernat de Mussenberg bereiken. Koud herfstwater in de open ruimte. Gelukkig is de hemelse pamper snel uitgewrongen en kunnen we vergezeld van een piepend zonnetje verder dalen door een prachtige boog van groen & rood. Pikken het kanaal op bij de sluis van Lembeek en pauzeren in het kleine en overvolle cafeetje Belle-Vue.
Na het Duvels genoegen vervolgen we onze weg langs de overkant van ’t water. Passeren brouwerij Boon en duiken onder de spoorbaan door een strookje Lembeekse Cité volgend. Gestaag klimmen nu langs woningen en achteraf liggende graspaden. We mogen stilaan aan uitbollen denken wandelend over een mix van verhard en onverhard door de kalende akkers en helder kleurend koolzaad. Opvallend veel kapelletjes langs onze weg, van verschillende grootte en ter ere van meerdere aanbeden patroons. Een laatste heuvel voorbij de lokale voetbal waar luid misbaar opstijgt. Voetbal een feest ? Wandelen in elk geval wel. Nog een korte babbel met Hennie, Zottemie, Charles en Chris. We moeten er vandoor, treintje komt zo. Was een leuk weerzien met de Heidetochten waar we al te lang afwezig zijn geweest. De vele bekenden van de lange afstanden ook, het blijft onze thuis.
Op mijn vraag naar het adres van rustpost Bergvijver weet voorzitter Fons haarfijn uit te leggen dat het wandelparkoers van de dag op 500 meter van station Aarschot passeert. De service van de Pinguïns is intussen bij ons legendarisch geworden. Om 08:35 op pad dus in het kletsnatte Aarschot en een eerste pijltje om de hoek van de Albertlaan. Rustpost Berg-Vijver en met die berg beginnen we. Hoog in de lucht grijze vogels zakkend naar het veilige nest in Zaventem. Wij gaan klimmen langs beetje gladde trappen van ijzerzandsteen. Paar straten en dan een schat van een holle weg die ons afzet bij de ringweg rond Aarschot. Lopen weg van de drukke verkeersader en wandelen door bosjes en hooiland richting autostrade A2. Na een uurtje stappen bereiken we rustpost Ter Klasse, een gezellig modern zaaltje. Kennen hier uiteraard veel volk met Leuvenaar Marc en de Bonyntjes op kop. Van de Vijver overigens geen spoor te bekennen. Vervolgen onze weg door halfopen terrein tot de ook al drukke steenweg die naar Scherpenheuvel voert. Als haasjes naar de overkant en wat tarmacjes lopen door het Meyerveld, een aantal voetwegen ook. Stilaan vlakker terrein en open veld, kalende akkers en een boomkwekerij. Langs het slingerende riviertje bij ’t Roth stappen we Rillaar binnen en de startzaal. Komen er Lutgart tegen zonder Erwin die van een liesbreuk herstelt. Het gaat je goed makker ! Krijgen ook verhalen te horen dat de wandelaars de rustpost in Bergvijver missen. Snappen we even niet.
Hebben een ruime lokale lus van 8,7 km voor de boeg. Bij een intussen zonnig weertje een lange klim tot de Omloopweg. Kunnen meteen genieten van prachtige vergezichten wandelend over de Saffraenberg. Stappen richting A2 en krijgen aan zijn overkant schitterende bospaden cadeau. Het Tienbunderbos oogt prachtig in zijn veelkleurige herfsttooi. Heerlijk wandelen is dit ! Duiken onder de A2 door en klimmen een heuvel op. Opnieuw een magistraal vergezicht met de bijzondere kerktoren van Rillaar op de voorgrond. Heerlijk genieten dus terwijl we zachtjes zakken tot de startzaal, onze rustpost. Hilarisch moment met Marc. Ik merk op dat ik hen steeds zittend ontmoet waarop hij gevat antwoord : het beste moment van een wandeling is als je zit !
Na een Duvels genoegen terug op pad. Parallelle klim met daarstraks, nu langs de Molenstraat en dan genieten van geurend koolzaad in bloei. Dwars door een akker, we volgen de Kapelkerkvoetweg. Mooie holle wegen, langs maïsvelden ook. Een laatste holle weg door een bosje, de Vlietstraat. Rustig binnenlopen voor een laatste drankje in Bergvijver. Wij houden de aankomende wandelaars in het oog en zien inderdaad de helft gewoon doorlopen, de rustpost voorbij. Bespreken het gegeven met voorzitter Fons en snappen niet waarom de stappers de grote banner met het woord Welkom en het pinguïnsymbool negeren. Een wandelaar uit Herentals brengt het antwoord aan : het bordje ‘rustpost op 100 meter’ ontbreekt ! Wandelaars zijn gewoontedieren.
Onze laatste loodjes dan. Heerlijk op en neer door het bos van Leiberg tot we aan het sportcomplex Demervallei uitkomen. Dan flirten met de snel vliedende Demer door het stadspark tot de Hertogenmolens. Onze opdracht zit er op. We missen net het boemeltje naar Antwerpen en de volgende trein is afgeschaft. Klein uurtje pauze in het donkere stationsbuffet. Tussendoor komt de afgeschafte trein toch nog voorbij maar we redden het niet tot perron 2. De NMBS op zijn smalst kan onze pret niet drukken. Was een leuke dag Fons en zijn maatjes.
Vandaag start mijn wandeling aan het station van Boom. Ik stap hoog boven de A12 door om enkele inkopen te doen ‘oep de mét’. Ben dol op de wekelijkse voedingsmarktjes in de buurt. De reis gaat verder over de Rupelbrug. Moet door een industriezone langs het zeekanaal en volg dan deze waterweg tot de brug der Zeven Zuchten. Een kilometertje verder blazen de Vaartlandstappers verzamelen in het PC van Blaasveld. Het is behoorlijk druk in het kleine, moderne en knusse zaaltje. De opdracht bestaat dan ook uit drie vrijwel even lange lussen telkens vanuit de startzaal te belopen.
Broertje De Keyser waarschuwt, de eerste lus is niet veel soeps. Vermits ik alles wil verkennen sla ik zijn advies in de wind. Bij een lekker zonnetje stap ik richting Zone 4. Inderdaad veel op- en overslag bedrijven, honderden laadkaaien waarvoor het Willebroekse bekend is. Kom uiteraard weer bij het zeekanaal uit en volg zijn oever waar het kan. Tussendoor dus enkele stille straten. Kom weer uit bij de befaamde brug met uitzicht op de Boomse woontoren aan de einder. Stratenloop nu naar het parkje van Bel-Air en dan zitten de eerste 7 km er op.
Drankje oppikken en toffe babbel met clubmaatjes Chantal en Roger. Roger heeft de drie lussen in de kuiten, Chantal gaat voor lus drie en ik uiteraard voor lus twee. Richting Heffen gaat het deze keer, achterlangs bij Willy’s Moustache. Bij Geerhoek pik ik de spoorbaan naar Mechelen op. Groentevelden liggen er kaal bij, wat spruiten en nog bloeiende ‘stinkers’ niet te na gesproken. Passeer de kapel van Heihoek, die midden de straat staat en stap naar een dreef met herfstige kleuren. Landelijke tarmacjes voeren mij vervolgens naar ’t Blaasvelds Broek. Wandel er tussen een paar vijvers door en over grintpaden afgezoomd met riet en berk. Verlaat het groen ter hoogte van wijlen ’t Scheperken en pik bij Bezelaervelden terug de spoorbaan op. De tweede ronde zit er op.
Met al dat babbelen tijdens de pauzes ben ik ruim over de geplande tijd. Laat lus 3 dan maar voor wat ze is en loop na het nuttigen van een wandelaarsdrankje de 5 km terug naar het station van Boom. Ja ik mocht deze keer wel zeven keren zuchten …
