Rommel in mijn rugzak in de goed beklante startzaal van Zelden Rust. Ben verdorie thuis mijn fototoestel vergeten ! Zal mij een groot deel van de dag een paria voelen zonder mijn derde oog. Stel trouwens tot mijn verbazing vast dat we de startzaal drie keer zullen aandoen tijdens deze 28 km. Ook hier dus denkelijk een besparingsronde op helpers en vaste kosten. Maar we kennen de mogelijkheden van de omgeving, zijn al enkele jaren vaste klant, het moet kunnen. Het busvolk van Oostham zal vast ook wel zijn gading vinden in het gezellige stadje en het groen er rondom.

Het eerste lusje van ruim zes kilometer stuurt ons meteen naar de beboste landdijk. Daarna gaat het buitenkant stadswallen over pas gemaaid gras en onder mooi groene populieren. Op het water een commune van ganzen. Niet minder dan zes kroostrijke gezinnen dobberen samen gezellig op het nat. Schattig ! We blijven onderaf en buiten de stadpoorten wandelen tot bij het standbeeld van Reynaert ‘de pelgrim’. Dan gaan we de wallen op, Luc (Zelzate) achterna, slingerend langs de restanten van wat ooit bolwerken waren. Heerlijk wandelen in het groen is het hier, tot voorbij de stadsmolen. Krijgen ook een fraai uitzicht over schitterende treurwilgen cadeau. Draaien dan van de wallen weg richting prachtig aangelegde Vismarkt en de winkelstraten. Een ommetje rond kerk en stadhuis voert ons naar de Bagijnepoort. Een paar straten verder bereiken we terug het startlokaal. Bij de koffie zal het ons benieuwen wat de tweede lus te bieden zal hebben, zijn al uitgebreid bediend geweest.

We mogen terug de landdijk op, weg van de stad deze keer. Heerlijk lang rechtuit wandelen in het groen. Het voert ons naar de Zeildijk, een tarmacje langs de ‘poorters van buiten’. Een stoompluim aan de horizon verraad de ligging van Doel. Schuddebeurs is de merkwaardige naam van het gehuchtje waar we nu doorlopen. Tarmac, linea recta terug naar de hoofdgemeente die we bij de Zandstraat bereiken. Voorbij het zorgcentrum weten we nog een mooie vijver liggen, die kan de parkoersbouwer natuurlijk niet negeren. Langs de Poorterslaan gaat het, door de stille wijk, terug naar de start. Iets minder deze tweede lus, en iets minder gaat het ook met mij. Ik sjok achter Linda aan, op slecht karakter zeg maar, soms een nuttige eigenschap.

We lopen een derde keer het landdijkje op. Gaan dan linksaf over het fietspad met de koeltorens van Doel prominent aanwezig. Geen bloemenbedden in de akkers dit jaar, wel overvloedig de polderpatat. We pikken Lucien op, die er een dagvullende uitstap van maakt en bij elkeen zijn klappeke doet. Zo kennen we hem al twintig jaar ! Gaan de oude spoorbaan op, nu een prachtig groen biotoop. Wel opletten waar je de voetjes neerzet tussen de vele vermolmde spoorweg dwarsliggers. Aan de overkant van een drukke baan wachten de Clingse Bossen en zijn water win gebieden. De Gasthofstappers zijn er in groep aan de wandel. Bij Clinge verlaten we het bos. Moeten een eindje langs een klinkerstraat door het dorp tot rustpost Sint-Bernardus. Nemen onderweg even de tijd voor een babbeltje met onze Jakke en zijn ‘madame’.

De terugweg gaat weer over de klinkerstraat tot de Bischoppendreef, recht naar de Clingse Bossen. Maken nog een heerlijke omzwerving door het groen tot Kapellebrug. Jammer dat we nu de steenweg volgen langs de bosrand tot hockeyclub Rapide. Ik sleep mij door het warme land. We stappen langs de buitenplassen, zijn treurwilgen en een familie zwanen tot de Gentse Poort. Verlaten er het parkoers, er is geen Duvel in de startzaal ! Op de Grote Markt vinden we een rustig hoekje op een lommerrijk terrasje. Nemen bij het nuttigen van het koele Klein Brabantse vocht ruim de tijd voor het ‘mensen kijken’. Mannekes, hier wordt je honderd jaar … als je blijft ademen. Zo rond de klok van vijven stappen we terug naar de wallen en vervolledigen onze tocht met de laatste twee kilometer. De startzaal ligt er al verlaten bij. Even de Duvel uitlaten en hupsakee naar koning auto.

Het wordt een rustige terugreis over de expresweg en A12. Ondanks mijn totale fysische offday toch een mooie, zonnige, zomerse tocht gewandeld, vlij mij dus tevreden in de echtelijke sponde