Vandaag start ik ambitieus vanuit mijn eigen kot. Kwartiertje opwarmen tot de prachtige Abdij van Park en eerste knooppunt van Zuid-Dijleland zoeken. Soixante-neuf is gauw gevonden. Even langs de vijvers en dan een beetje puzzelen door straten tot de Milseweg. Zachtjes klimmen over een holle fietspad tot de kazerne van Heverlee. Wat fietsende jonge gezinnen en joggers maar vrij rustig eigenlijk. Prachtig haast zomers weertje ook, lekker toch. Bij 68 sta ik voor een dilemma, kan naar 67 op twee manieren. Verhard en onverhard denk ik en ik kies uiteraard voor het tweede al is de ondergrond er ook ‘hard’. Langs akkers en dan door een sparrenbos, Suske geeft zijn Wiet van katoen. Kom zowaar uit bij het Militaire kerkhof van Heverlee en vervolg door een prachtige dreef van ontluikende rode beuk, ben ik dol op. Steenweg over en het Arboretum van het Heverleebos in. Hé Jan heb jij hier mee aan de tekentafel gezeten ? Lekker wandelen door prachtige dreven van een Zoniën uitloop tot in Vaalbeek. Even huisjes kijken en dan een kasseitje en verweerde asfalt op de akkers tegemoet. Tractor met droogmest komt even de buurt verstinken, ieder zijn vak. Ben hoog boven Blanden en stap via een brug over een drukke weg. Wordt genieten van dreven langs gewone en rode beuk, ik ben in mijn sas. Strookje met in bloei staande gaspeldoorn, een reetje dat schichtig wegvlucht. Ik loop haast op mijn eentje lange rechte paden tot de Bierbeeksepoort van het Meerdaalwoud. Krijg er een doorkijk over weidse akkers cadeau, geen huis te bespeuren. Ben zowat op het verste punt van mijn tocht en ‘kier ne kier were’’ aanvankelijk langs een afzoming van dennen en dan spar. Een eekhoorntje spurt vanuit het struikgewas een boom op, ik zie de guit maar een paar seconden. Een specht timmert er duchtig op los. Merk nu plots veel groen gewas op de bodem, grassen en bloempjes allerhande, lukt niet als je langs beuken loopt. Stap nu blijkbaar dus door natter gebied en dus ook wulpser. Vecht mij intussen naar knooppunt 113. Had een lange en een kortere route voorzien vandaag. Koos bij 114 den toch maar voor lang en terecht want met prachtige dreven. Maar waar blijft die verdomde 113 nu ? Een eindje na twee picknickende dametjes vind ik hem dan toch, ben ik te traag of zijn de afstanden fout gemeten ? Kasseitje nu en weer een brug over de ooit eens drukke steenweg. Moet op punt 111 uitkomen maar dat wordt 121 na een stapje voorbij een militair domein. Heb hier wat terrein kennis en besluit niet de retour van deze ochtend te lopen maar naar 122 te wandelen. Yes ! Kom zo bij 123 uit en terug op de geplande route, c’est con. Open terrein nu met iets dat op een wijngaard lijkt maar aanplant van nauwelijks 30 cm hoog. Zakken door een holle weg. Vervolgens een kasseitje tot een kasteeltje randje Vaalbeek.  Mag een poos een beek volgen die langs een gitzwart moeras naar de Zoete Waters leidt. Net voor de plassen pittig klimmen, ik had niet anders verwacht. De vermoeidheid begint in de benen te kruipen, opbouwen moet pijn doen zeker bij de klimmetjes. Op het plateau nog eens genieten van de zoveelste  rode dreef. Duik een pijpje onder de snelweg door. Merkwaardig hou alle Fit-o-Meter toestellen afgesloten zijn met linten net zoals alle bankjes in het bos. Even zoeken bij het uitkomen van het bos. Een jonge knul met smartphone staat net voor mijn  aanwijsbordje. Maar wat zijn we in deze coronatijd toch lief en hoffelijk voor elkaar ! Recht naar de spoorbaan nu en dan … Arenberg, ja nog eens. Steenweg aflopen tot de Leuvense ring. Genieten van de geur van bloeiende jasmijn en de kastanje kaarsen, wat gaat de natuur toch snel dezer dagen. Ben blij bij Philips te kunnen zakken naar mijn thuisfront. Een verkwikkend bad en nagenieten van één van mijn beste dagen in de laatste maanden.   

FOTOREEKS