De verklaringen van de Belgische Veiligheidsraad van afgelopen vrijdag betekenen voor mij persoonlijk dat ik tot einde mei nog maar twee dagen per week werk. Op maandag 4/5 dag, dinsdag & vrijdag Corona werkloosheid betaalt door Vadertje Staat, woensdag & donderdag werken zonder ook maar één collega te zien, er mag alleen maar telefonisch contact zijn.  Tja, we hebben nog tussen de 5 en de 10% van ons dagelijks order volume en houden ons dus bezig met ‘klussen’ lees opschonen van databases, oersaai maar wel nuttig. Dit mag niet langer duren dan einde mei want anders riskeren we naakte ontslagen dat is duidelijk.

Maar vandaag ga ik opnieuw aan de wandel in Zuid-Dijleland. Ik ben de enige reiziger op de bus van 8:39, stap klokslag 09:00 af bij de kerk van Neerijse waar een koekoek mij vrolijk begroet. Wandel meteen naar het laantje met de Japanse kerselaars die stilaan uitgebloeid zijn maar toch nog voor een mooi roze tapijt zorgen. Voorbij het witte kapelletje en het kasteel, wandelaars houden ook hier duidelijk afstand van elkaar. De Doode Bemde in dan over het vlonderpad en steek bij de brug de Dijle over, is eens wat anders. Over de spoorbaan tussen Leuven & Ottignies ook en zachtjes klimmen tussen de bebouwing van een uithoek Sint-Joris-Weert. Voorbij het lokale ‘voetbalstadion’ niet meer dan een ‘platen kot’ het bos in, een mij onbekende strook. Kom uit bij een tegelpad afgezoomd met rode beuk, hier kwam ik al eerder. Lange rechte lijn en genieten. Opvallend dat alle tuigen van het speelbos voorzien zijn van linten en de waarschuwing dat ze corona gevaarlijk zijn. Wandelaars en joggers zie ik nauwelijks MTB-ers daarentegen in grote getale, meestal per twee. Spechten tokkelen er lustig op lus, Suske Wiet is alom tegenwoordig  en de bosduiven laten zich horen met zachte minnezang. Het prachtige bosparkoers golft zachtjes op en neer. Er komt al eens een holle weg aan te pas, brede beukenlanen en heerlijke kronkelwegjes lossen elkaar voortdurend af. Het zonnetje geeft van katoen en versterkt de vele kleuren op een milde manier, een heuse wandeldag ! Kom bij een vijvertje uit en pauzeer even, heb zo’n 10 kilometer in de benen. Waar sparren staan liggen vele appeltjes op de grond. Kom uit bij de houten brug over de ooit drukke baan en loop het kasseitje af. Maak een ommetje tot de volgende brug en ‘kier ne kier were’, heb ik al een paar keer gelopen dezer dagen. Kom dus weer uit bij de akker die nog steeds geurt naar recente bewerkingen. Linea recta nu langs het militaire domein en dan even pauze op een bankje.  Paar MTB-ers moeten mij persé melden dat dit op zondag niet toegelaten is, ik heb lak aan hun betweterij.

Verlaat voor even het bos en stap langs paardenweiden en een wijngaard van 30cm hoog tot een holle weg. Dwars door akkers genieten van vele paardenbloemen dan, in geel en wit. Kom uit bij het kasteel van Vaalbeek en loop de vallei in. Aanvankelijk een beek, verderop een gitzwart moeras. Ik weet, nu moet er geklommen worden, eerst zachtjes door een prachtige holle weg. Ik heb mijn parkoers enigszins anders getekend en passeer het jeugdvoetbal van OHL. Minder steil dit ommetje maar wel tarmac. Kom dus uit op het bosplateau met zijn lange rechte lijn. Vind knooppunt 603 niet en het duurt mij te lang met te veel zijpaden zonder markering. Volg dan maar mijn mannelijke intuïtie en pik naar links een prachtige rode dreef op. De markeringen onderweg staan niet op mijn lijstje en ik negeer ze dus. Kom uit bij de snelweg en een betonnen fietspad – ha dat ken ik. Onder de snelweg door en ik volg de Waversebaan tot aan de spoorweg. Kan er knooppunt 60 volgen langs een straat met in bloei staande kastanjelaren in wit en rood. Waar kom ik uit – bij Arenberg natuurlijk ! Terwijl de Miksebaan de bedoeling was, toch wel een heel eind uit de richting maar wel parallel gelopen.

Thuis gekomen even nagekeken wat fout ging. Denkelijk een ontbrekende paal wegens beheerwerken in het bos, had gewoon langer rechtdoor moeten lopen. Weten we ook weer voor de volgende keer. Het heeft weer deugd gedaan aan lijf en leden, morgen beetje doppen en dinsdag gaan we weer op pad, van Overijse naar Leuven deze keer, een heel andere route maar de 603 komt weer aan bod. Tja, koppig hé !

FOTOREEKS