Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
02-04-2008
Zo ver mogelijk open
Zo ver mogelijk open
Zo staan de bloemetjes van de perelaar open rond de middag, als willen zo veel mogelijk zon vangen en open staan voor de bijen. De bloemetjes en de bij, je zou er poëtisch van worden zegt de baas maar dat moeten we nog eens vragen wat dat is, poëtisch, eten kan je het niet, anders hadden wij het al wel gekend !
Het was wel een feit dat de baas er bijna van moest geeuwen, zou dat nu ook al aanstekelijk zijn, openstaande bloesem ?
De baas zegt ook dat wij nu muziekbomen hebben, dat heeft m ook moeten uitleggen.
Bleek het dat hij het zoemen van de bijen en de hommels ook al muziek noemt, daar kunnen wij nu echt eens inkomen sè. Na een maand ritme van de regen klinkt dit als l ouverture du printemps
Eindelijk ziet het er goed uit voor de volgende week vertelt de baas, als het waar is zien we hem denken. Die meteo-mannen en madammen hebben er de laatste weken ook maar (letterlijk) natte vinger werk van gemaakt.
Als t waar is, dan verandert de tuin in enkele dagen in één bloementuil, de perelaars staan al voor een deel in bloesem maar de grote tuilen zijn de 4 kerselaars. Als die open komen is het een pracht om zien, én met geluid , want dan komen ook die duizenden bijen en hommels uit hun kassen en nesten.
De linde in de voortuin staat al weken te wachten en zal nu snel tot bloei komen, dit alles volgens de baas. Na de natte maand maart denken wij we zullen wel zien en de kuren die april gewoonlijk in huis heeft zijn ook niet om over naar huis te schrijven !
Nog nooit van gehoord ? Wij ook niet, tot vorige week !Toen verscheen er een artikel in de Charente Libre dat er een rechtstreekse vlucht zou komen met Londres. Tot voor kort was dit nog de aérodrome de Brie-Champniers waar wat sportvliegtuigjes landden.
Maar goed, drie vluchten per week rechtstreeks naar Londen (zonder tussenlanding, waar ergens tussenin ?) met Ryanair tot nut van t algemeen en voornamelijk voor het garnizoen Engelsen dat hier de laatste tien jaren is neergestreken.
Ieder tevreden, het departement Charente zijn International, de Engelsen geen verplaatsing meer naar Poitiers of Bordeaux Merignac, en de industrie en toerisme ziet zijn toekomst ook al verzekerd.
Nu nog wachten op de lullemannen als er eens een nachtvlucht komt. Wij Belgen weten er alles van. Hier zijn echter geen Letermes en Di Rupos of Piques die allen hun zegje moeten doen over deze matière. Ik denk dat ze hier met één préfect wel uit de discussie zulen komen. Laat het ons hopen
Ja het is dan wel 1 april maar daar wil ik het niet over hebben. Vannacht toen t baasje juist toegekomen was, zijn wij nog even mee in de tuin geweest.
Niks bijzonders zul je zeggen, dat doen we elke avond voor we slapen gaan, maar nu de lente in aantocht is komen de egels uit hun winterslaapplaats. (om op straat platgereden te worden zegt de baas)
Nu is ons Belle haar specialiteit, egels zoeken, ze in haar bek nemen en als cadeau voor de baas aan de deur leggen. Gisterenavond was ze daar dan met de eerste van het jaar. De baas wou snel zijn fotoapparaat nemen, want dat gelooft toch niemand, maar de kodak lag nog in de auto.
De baas heeft dan maar zijn handschoenen genomen waar hij normaal laswerk mee uitvoert om die egel buiten de omheining in de wei te zetten.
t Baasje heeft dan maar de archieffoto van vorig jaar genomen om hier bij te voegen, anders denkt toch iedereen dat dit een aprilgrap is.
Onze ingebouwde Rolex is van slag, allee, hij loopt niet meer samen met die Seiko van de baas. Zo maar dat lappen ze ons zo n twee keer per jaar.
Gisterenavond hebben we de baas wel zien prullen aan horloges en klokken maar toen was er nog niks aan de hand.
Zou de baas er ook last van hebben? We denken zelfs nog meer dan wijzelf. Op TV vertellen ze dat ze in Lier ook problemen hebben met hun Zimmertoren en al zijn klokken. Maar dat kan toch geen echt probleem zijn, de baas zegt dat ze Walter Grootaers dan maar moeten roepen, das nogal ne snelle zegt de baas.
Ik ben al een paar keer aan de baas zijn hand gaan trekken, hij zegt dat we nog even moeten wachten en dat het te hard regent. Dat laatste is voor ons geen argument niet meer na zo n maand maart.
Dat heb ik onze Bas nog niet zien doen, een schoen gaan pikken in de slaapkamer (wij mogen daar niet komen van de baasjes) en dan voor de baas gaan staan. Duidelijk is het in elk geval.
De baas vertelt dat Bas dat vroeger veel deed maar ik heb m dat nog niet zien doen in de tijd dat ik bij de baasjes ben, en dat is toch al meer dan twee jaar.
Als de baas dan zijn stapschoenen gaat aantrekken in de slaapkamer staan wij in het deurgat en geven commentaar van gaat het niet sneller trulleman.
k Vind het toch goed gevonden en een heel duidelijk signaal van onze Bas, als je dat niet snapt moet je toch een echte lompe zijn, is dat niet zo ?
Terwijl t baasje bezig was met het verspreiden van de compost over de tuin, konden wij het niet laten van even aan kwaliteitscontrole te doen.
Experts zoals we zijn in het snuffelen aan alles wat vies is (zeggen de bazen) waren wij snel klaar met de controle. Goed materiaal maar niet vies genoeg !
De baas zegt, als je zulke compost gebruikt dan moet je binnen de 2 maanden verlichting hangen in de aardappelstruiken (?) dat snapten wij dan weer niet. Wél, zegt m, dan zijn die struiken zo hoog dat er verlichting moet komen voor de laagvliegende vliegtuigen.
Dan weten wij dadelijk dat 'm weer aan 't overdrijven is, Bob die Engelsman, die kan hij dat wijsmaken maar wij weten wel beter.
Wij dachten dat de knollen onder de grond het belangrijkste waren !
Is de baas moe of juist niet, voor ons geen verschil of medelijden. Na het avondmaal laten wij de baas niet met rust vooraleer m met ons gespeeld heeft in de tuin. Valt het avondmaal wat later dan normaal, dan gaan die spelletjes maar in de duisternis door.
Zo ook vanavond, ik leg de bal voor baasjes voeten en hij trap de bal dan zo ver mogelijk weg. Soms ziet hij de bal zelf niet meer vliegen door het donker, maar ik haal de bal wel terug.
Dat lappen ze me nu alle dagen zegt de baas, die zich juist makkelijk in de zetel had laten ploffen, laat m maar zeggen, wij weten dat m het toch graag doet.
Al veel te lang werkloos geweest die laarzen, tenzij om door de modder te ploeteren tijdens onze hondenwandeling.
Dadelijk heeft de baas ze nodig om aan het patatjes planten te beginnen. Eindelijk zul je nu wel denken, dan ben je maar zoals iedereen hier.
t Vrouwtje heeft al gezegd dat ze denkt dat we de patatjes kunnen planten tegen de tijd dat ze normaal zouden gerooid worden, maar wij denken dat ze nu toch wel overdrijft.
Stralend weer, met de zon in de ogen wakker geworden ! Eindelijk, mag je dan zeggen.
Mouwen oprollen was er nog niet bij, daar was deze morgen de wind nog te koud voor.
Nog eens goed zweten bij de toch wel zware labeur, want die grond, das hier geen Kempense zandgrond zegt het baasje, daar heb je zelfs met een goede machine nog je handen aan vol.
Dan komt Bob, kameraad van de overbuur, en dus ook Engelsman. Die komt vertellen dat men de grond voor de moestuin in Engeland al voor Christmas gereed legt. Als de
baas dan zegt dat hij dat nu toch ook doet, kijkt hij de baas aan alsof hij het in Keulen hoort donderen ( of moet hij het in Londen horen donderen ?) De baas moet dan uitleggen dat er in t jaar maar één week na Kerstmis valt en al de rest er voor, en dan is het grappen maken begonnen.
Maar ondertussen doet de baas wel niet verder en moeten de rosabelles nog toegedekt worden. Daarvoor heeft de baas dan weer een lange koord en een stokje van 50 cm. Om de afstand te meten tussen de planten zegt m, wij hebben die profis hier in de buurt dat nog nooit zo zien doen, die hebben daar véééél groter materiaal voor.
Gisterenavond een helder klare sterrenhemel mét zichtbare melkweg. (nee niet die van Inza of Stabilac, de échte)
Vanmorgen grijs en even later plensbuien, weg planning om de patatjes te planten ! nu in de vooravond verdwijnen de wolken weer en schijnt de zon. Deze avond waarschijnlijk terug zoals gisterenavond ! Je zou er het hondensch t van krijgen.
Dan is de baas de schuur ingedoken en het tuinmateriaal een beurt gegeven. Wat die motoculteur nog nooit heeft gedaan, starten van de eerste keer, doet m nu dus wel. Is dat geluk of tegenslag? Als je er op rekent er een uur aan bezig te zijn is dat tegenslag. We zullen het dan maar op geluk houden.
Als t morgen van hetzelfde is dan gaat de baas twee koplampen monteren op de motoculteur, om s nachts te kunnen werken zegt m.
Zo dan blijft er weer wat tijd over om iets anders te doen. Het venster van de auto aan de chauffeurskant vertoont soms kuren. Na de péage sluit ze niet altijd direct, dat heb je zo met die elektronische brol zegt de baas. Vorige week heeft de baas al een vlammende telefoon gedaan met de garage, ik (Belle) was er niet goed van want ik denk altijd dat het tegen mij is als er g verdommes vallen,t was natuurlijk in een plensbui toen die raam weer niet wou sluiten !
Dus heeft de baas zijn gereedschapskar maar naast de auto gezet en is aan de slag gegaan. Bekleding van de deur, vijsjes veilig weggelegd, een beetje olie hier, wat vet daar, nog wat siliconenspray overal, op een zucht was dat raam hersteld. Daar is de baas dan al drie keer (onder de garantie) voor in de garage geweest.
Allemaal meeval, (behalve het weer dan) dus blijft er nog tijd over voor een wandeling tussen twee buien, t leven is nog zo slecht niet voor twee jachthonden in de Charente !
Pineau des Charentes, samen met Cognac zijn de twee alcoholische dranken die hier in de Charente hun oorsprong hebben.
Pineau maakt men in de twee Charentes, opmerkzame luitjes hebben al gemerkt dat Charentes in het meervoud geschreven is, met een s achteraan.
Er bestaat het departement Charente (16) met hoofdplaats (prefecture)Angoulème en het departement Charente Maritime (17)met hoofdplaats La Rochelle.
Buiten Frankrijk zijn de grootste verbruikers van Pineau des Charentes,Canada en België.
Over het ontstaan van Pineau gaat het verhaal (legende) dat een herder in een vaatje waar nog een deel gegist druivensap zat, een deel Cognac bijgoot en het mengsel lekker vond. Zo zou Pineau ontdekt zijn.
Er zijn tal van Pineau des Charentes producenten, wij kennen hier in de streek tal van mensen die hun eigen wijngaardje hebben voor hun Pineau, voor eigen gebruik en voor de familie. Soms groeit zo een familiehobby uit tot een kleine producent, zoals de fles op de foto.
De familie Lassoudière uit Villeret bij St.Fraigne, zijn landbouwers die zo hun eigen merk Pineau des Charentes en Cognac eerder kleinschalig op de markt brengen. Prima spul, van een kwaliteit en prijs die de grote huizen niet meer leveren. Je proeft het, dat hier nog met liefde en vlijt aan een goed product gewerkt wordt.
Morgen ziet het er beter uit, het zetgoed voor de patatjes is juist gekocht, nog en promotion daarbovenop. Doen de patatjes het dan niet goed door de komende droogte (?) dit jaar, dan hebben we toch 2 euro winst op de aankoop. Het zullen Rosabelles worden dit jaar. Van die lekkere rode aardappelen die ze in de Kempen varkenspatatten heten.
k Zal ik wel voor varken spelen !
Nu zijn die Rosabelles nog afkomstig uit België ook, kan ik me ook een beetje chauvinist voelen.
Zo hebben we ook nog aardappelplantgoed van Daisys overgehouden van vorig jaar,
kwestie van niet gans de winter dezelfde aardappelen te moeten eten.
Als je hier in Frankrijk een tuincenter binnenstapt in dit seizoen heb je keuze uit wel 50 verschillende aardappel variëteiten. Grote borden geven dan aan wat de opbrengst is, zijn ze goed voor friet, puree, koken, stomen, enz., de bewaartijd, plant moment, over alles wordt je uitvoerig ingelicht.
De keuze is wel moeilijk, en als het seizoen niet te droog is, valt de oogst goed mee.
Grote keuze van paraplus, was wel nodig vandaag op de markt in Rouillac.Niet de voorspelde hevige buien maar een druilerige regen waar je even nat van kan worden.
De massa bezoekers was uiteraard niet daar, schouder aan schouder doorschuiven ook niet zoals op mooie dagen. Nu was het opletten voor de baleinen van de paraplus.
Verkopers die diep in hun jas gedoken op natte bezoekers stonden te wachten was zowat de grootste attractie. Geen uitbundig aanprijzen van waren, weinig vrolijke gezichten, zeer matige verkoop. Dat was het zowat vandaag
Volgende 27° beter zullen we maar zeggen, o ja, 27 april valt op een zondag, als t dan mooi is in combinatie met een vrije dag , dan kan je weer over de koppen lopen.
En wat vliegt de tijd. Gisterenavond, toen ze zo gerekt en gestrekt gans de zetel inpalmde viel het meer op als ooit te voren.
Ons Belle is een grote hond geworden, het is steeds ons kleintje en ons prulleke gebleven ondanks haar vijfentwintig kg.. Waarschijnlijk is het zo gebleven omdat ze zo speels en ondeugend uit de hoek kan komen.
Het is een mooie Drent geworden en t zijn niet alleen de baasjes die het zeggen !
Rouillac is een stadje in de Charente waar alle dagen van de maand op elkaar lijken, uitgezonderd de 27° van elke maand.
Al eeuwenlang, de 27° is het marktdag in Rouillac, week-zon- of feestdag, maakt niet uit. Nu zal je zeggen zo zijn er honderden, ja duizenden in Frankrijk, maar dan heb je het mis. Op de 27° is gans het dorp, alle straten en pleinen ingenomen daar marktkramers, standwerkers, boeren, kunstenaars, muzikanten en je verzint maar verder.
Van bij het ochtendgloren kan je er terecht voor uw pluimvee, voeding, kleding, tuingerei, prullaria, een ezel, paard, of iets tussen de twee. Geen paard van doen, o.k. iets verder kan je in alle formaten tractors kopen, te groot ? iets verder weer staan mini tractors, zitmaaiers en zelfs Lada Nivas 4x4 te koop.
Krijg je honger van het geslenter door den straten dan kan je aan tal van standjes je bevoorraden met paëlla, barbecue, regionale worstjes, hot-dog, friet enz.
Le vingt-sept is zo belangrijk voor het dorp dat ze het pas hernieuwde ontspanningscentrum, le vingt-sept hebben gedoopt. Iedereen hier in de buurt die hetnog maar over 27 heeft denkt aan Rouillac, of hij moest van Mars komen, alhoewel aan sommige Engelsen moet je het fenomeen toch nog uitleggen.
Morgen is er echter wreed slecht weer voorspeld zo slecht dat je er hoogstens een verdronken kip kan gaan kopen zegt de baas, we zullen zien morgenochtend !
Toch een voorsmaakje, de baas heeft van op vorige marktdagen nog enkele fotos die we jullie niet willen onthouden.
Gisteren in Chinon was t vrouwtje zon prullaria (zegt het baasje daar tegen)winkel binnen gestapt. Omdat wij met onze pluimstaarten daar meer schade kunnen veroorzaken dan t baasje kan betalen (zegt m zelf) moesten wij met t baasje buiten blijven wachten.
Al een geluk dat daar juist zon rustbank was geplaatst, daar zullen al wel meer baasjes met honden hebben zitten wachten voor die winkel.
t Duurde nogal wat en t baasje wou zijn klak al voor onze poten leggen, zoals wij dat al gezien hebben van andere mensen, gewoonlijk ook met hond.
Wij hebben dan maar goed uitgekeken waar t vrouwtje zolang bleef en t baasje heeft dan zijn kodak maar genomen en onze twee uiterst gespannen koppen in beeld genomen.
Vandaag zijn we nog eens op toeristische uitstap geweest. Dat was een tijdje geleden, vroeger toen ik nog de enige Drent ten huize was gingen we veel meer op stap. Vermits Belle haar maag nog altijd een hekel heeft aan ronde punten en stoplichten gaan we wat minder. t Baasje is er niet zo gek van, de auto aan de kant te moeten zetten om de achterbank weer eens proper te maken.
Deze morgen heeft ons Belle zon klein pilleke gekregen tegen reisongemakken en dan redt ze het wel. t Baasje wou zijn wijnvoorraad terug wat op peil brengen en vermits het vak Loire wijnen grote gaten vertoonde togen wij op weg naar Chinon.
Toch een 170 km rijden, zon twee uur over de nationals en departementals, maar het loonde de moeite. We mochten mee op stadswandeling en baasje heeft nog enkele mooie fotos geschoten in het oude stadsdeel.
t Baasje heeft daar een mooie foto van een heel oud huis genomen. Het stond nog te koop ook, beneden was er een taverne in gehuisvest maar na een blik op het de ramen van het eerste verdiep is m maar snel doorgelopen. Kijk zelf maar eens op de foto.
Bij de wijnboeren mochten we ook uit de auto maar daar stootten we op een een grote boosaardige Labrador, niet voor niets lag m aan de ketting. t Was wel een lange ketting, daar hadden we ons een beetje op verkeken. We waren juist op tijd buiten zijn bereik.
Harley is de huisgenoot van Fred en dus ook een overbuur, Harley is echter geen Engelsman maar een Franse vondeling die langs de kant van de weg gevonden is. Hij is liefdevol opgenomen door onze Engelse overburen.
Harley is twee weken ouder dan ons Belle, en zoals zijn stoere naam doet vernoemen een reu, t is te zeggen een ex reu.
Het ras van Harley is ergens onduidelijk, poedel, pyreneeër herder, beetje Briar, het doet er eigenlijk niet toe. Het is een hevig manneke dat niet liever doet dan vanuit een verdoken positie plots voor mij te springen.
Tegen ons Belle kan m niet op, Belle is te sterk en gans anders van bouw dan Harley.
Dat belet hem echter niet van echt te stoeien met haar en kan hij het niet halen, dan zoekt m steun bij Fred die nooit niet ver uit zijn buurt is.
De eerste maal dat Harley voor een paar dagen bij ons verbleef is m wel samen met Belle per ongeluk het zwembad ingedoken, in de maand maart notabene
Toen hebben, ze ieder in een bench, zich enkele uren moeten koest houden met hun rug tegen de radiator tot ze terug droog en warm waren.
Een geluk dat het baasje er toen snel achter gekomen was dat die twee niet te zien waren in de tuin, ze hebben toch wel een tiental minuten moeten zwemmen want Belle geraakte niet meer op het dekzeil ! Chance gehad toen, heten ze dat.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
