Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
01-10-2008
Grijs vandaag
Grijs vandaag
We wisten haast niet meer dat het bestond, grijs weer, bewolkt, kans op regen. De weersvoorspellers hadden het voorspeld, twee dagen kans op regen maar wie gelooft nu nog weersvoorspellers (en politiekers)?
Zij hebben gelijk gekregen en wij gaan vandaag ons buitenprogramma twee dagen uitstellen. Er valt altijd wel iets binnenshuis te doen.
De baasjes gaan hetzelfde doen hebben wij zo gehoord, er is nog wijn te bottelen. Een vrij arbeidsintensief werkje met flessen spoelen, stoppen er inmotten zoals het baasje het noemt en als kroon op het werk , etiketten plakken. Daar gaan ze wel een halve dag zoet mee zijn. En daarna moeten ze zich maar net als wij in de zetel installeren. (als ze nog een plaatsje vinden naast ons)
Soms twijfelen we er aan dat m ze nog alle vijf heeft en zelf doet hij dat ook wel eens !
Maar hier zie, die vijf overblijvende vijf cigarillos van gisterenavond zitten nog altijd in t doosje !
De eerste dag rookvrij, na xx-tal jaren. Onze baas gaat het in een dikke lijn omcirkelen één oktober tweeduizend en acht. Dat kalender blad gaat hij ook nooit meer wegwerpen zegt m, en er staat nochtans geen blote madam op dit kalenderblad.
Blijkbaar gaat hij het nu toch echt menen. Nog een paar dagen kijken we aan om ons, ongelovige Drenten, te overtuigen dat m toch karakter heeft, die baas van ons
Rare titel zul je zeggen. Niets van aan zeggen wij, het zijn de bloemetjes die Fleur, Darren en Franca Porters zesjarige (bijna zegt ze zelf) dochteretje, zondag meebracht voor t vrouwtje.
Ze moeten kraakvers geweest zijn en pas geplukt want ze staan nog altijd zeer mooi. Franca vertelde aan t vrouwtje dat Fleur de bloemen in de eigen tuin geplukt heeft, enkele minuten voor ze vertrokken. Daar kan natuurlijk geen enkele gereputeerde bloemenzaak tegenop.
Maandag was er weeral groot nieuws vanuit Sigogne van huize Porter. Fleur is haar eerste melktand verloren, wat er allemaal bij komt kijken als zon juffertje haar eerste tand verliest lees je maar eens hier: http://portersonthemove.blogspot.com/
Het baasje was zijn melktanden vroeger kwijt vertelt hijzelf. Maar daar kwamen hulpmiddelen bij te pas zoals een stok tussen de spaken van zijn fietswiel, een valpartij van de ladder, en zo van die zaken die gebeuren als jongens aan t spelen zijn.
Gisteren is t baasje aan het experimenteren geweest. Het is namelijk zo dat de volle grond tomaten niet goed meer rijpen aan de struiken. Zij rijpen wel nog als je ze plukt en in de zon legt. Dat was zijn uitgangspunt en de reden voor het experiment.
Met behulp van een venster dat hier al jaren staat te wachten tot het glas eens breekt, en dan afgevoerd wordt naar het containerpark, heeft hij zo een serre effect gemaakt. Het is de bedoeling van de rijping door meer warmte te forceren. We wachten nu maar af wat het probeersel gaat geven, want het kan alle kanten uit zegt de baas. Resultaat niks, sneller rood en rijp, gebakken tomaatjes onder glas, we zien wel zegt m
t Baasje zijn vijf laatste cigarillos ! Voor eeuwig en drie dagen vertelt m heel gewichtig.
Vorige week is hij beginnen stoppen, met de hulp van pillen die hij van de huisarts heeft voorgeschreven gekregen heeft. Beginnen stoppen stomme uitdrukking zeggen wij,precies of hij gaat dat aan een gevaarlijk kruispunt ook doet, beginnen stoppen
Stoppen dedju, als t moet of als je wil. We zullen zien morgen, volgens de bijsluiter van de pillen MOET hij nu stoppen voor overmorgen. Hij heeft het nogal moeilijk na koffie drinken, dan smaakt zon cigarillo het best zegt m. Laat m nu ook nog een groot verbruiker van koffie zijn
Wij gaan het jullie laten weten of hij het karakter er voor heeft
Niet om hem jaloers te maken, zo is onze baas niet, maar om hem al verlekkerd te maken op wat waarschijnlijk nog komen gaat
De vijgen op de foto hebben we gisteren namiddag gekregen van Franca, http://portersonthemove.blogspot.com/en het zijn de eerste vruchten dit jaar van haar vijgenboom. Ze zijn om van te snoepen, letterlijk en figuurlijk. t Baasje heeft er maar vlug een foto van gemaakt om te vermijden van een lege schotel te moeten fotograferen !
Regelmatige lezers van dit blog hebben hier al wel gelezen over Fons Nicolay, van de blogs keukenweetjes en keukenverhalen http://blog.seniorennet.be/keukenweetjes/
en http://blog.seniorennet.be/keukenverhalen/Fons heeft vorige week een trip van tweeduizend kilometer gemaakt om in de Dordogne confituur te gaan maken. Door de minder hoge temperaturen dit jaar waren de vijgen nog niet rijp en is de oogst voor Fons wat tegengevallen.
Om Fons wat op te beuren gaat het baasje proberen binnen twee weken wat vijgen voor hem bijeen te krijgen om hem te depaneren. En wees maar gerust Fons, in depaneren is m bij de beste die baas van ons referenties te verkrijgen bij de VAB afdeling Europech.
Het lijkt wel omgekeerde wereld hier in Ferret, gans de week is het kalm en in t weekend. Vroeger, een half hondenleven terug (voor Belle een gans leven) gingen de baasjes werken en hielden ze zich gedeisd tijdens het weekend. Raar volk die gepensioneerden zou Obelix zeggen.
Het feestje is achter de rug, de afwas gedaan en de tafels opgeborgen, een paar kleine oogjes van de fuifnummers is het enige dat nog merkbaar is. Het baasje merkt op dat feesten in Frankrijk toch een pak eenvoudiger is. Geen tenten opzetten en afbreken, niet met allerlei spullen zeulen, het gaat allemaal veel eenvoudiger.
De volgende verjaardagen zullen wel wat simpeler verlopen denken wij zo, het zijn die van onszelf, Belle op 2 novemeber en ik op 17 november. We zullen er al eens over beginnen denken hoe wij dat gaan aanpakken. Wie gaan we uitnodigen ? Fred & Harley, Syrah, Bonnie, Flos en Finn of gaan we in België een feestje bouwen ? We zullen eens stafvergadering houden met de directie over het onderwerp
En of ze gelijk heeft op een maandagmiddag na een zware zondag. Gerekt en gestrekt op haar favoriete plekje voor de deur in de stralende zon. Het is dat de baas geen zonneklopper is anders dacht hij er niet over na om zich ernaast te leggen.
In volmaakte ontspanning ligt ze te zonnebaden op het matje, heeft ze waarschijnlijk afgekeken van die mono- en bikini juffersdie ze laatst aan het strand zag liggen. Eerst handdoek uitspreiden vooraleer zichzelf neer te vleien.
Als het dan toch te warm wordt komt ze afkoelen op het koelste plaatsje van het huis, gewoonlijk is dat op de vloer van de keuken. Van het ene uiterste naar het andere, soms snappende baasjes het gedrag van Drententeefjes niet. Van Bas hebben ze zulke uitersten nooit opgemerkt. Dames hé
Het was geen gokken, maar zuiver weten deze morgen. Het was het tweede verjaardagsfeestje voor t baasje. Deze maal met de franse copains. Met zn tweeëntwintigen waren we, ons zelf niet meegeteld.
Het was net een Fête Multiculturel maar nu niet georganiseerd door het Comitee des Fêtes maar door de baasjes. Belgen, Engelsen, Fransen ,een Hollandse, half Europa was vertegenwoordigd op de BBQ. Een Fransman die Nederlands praat geraakt aan de praat met een Engelsman die ook Nederlands praat waar ga je dat nog zoeken tenzij bij ons op koer. Vertalers genoeg bij ons vandaag.
De sfeer zat er goed in, er is heel wat gelachen en uitgelegd, wat wel een beetje tegenviel, voor ons toch, is dat er niet veel overschot is voor ons Drentjes. Nu mogen we niet klagen want er is zoals we vanmorgen al vertelden, wel wat van tafel gevallen.
We gaan ons nu plat en horizontaal leggen want we zijn een beetje moe, rust is ons niet veel gegund geweest vandaag
Ze hebben het druk deze morgen onze bazen, in de keuken heerst al sinds gisteren een verhoogde activiteit. Nu is er hier op de koer ook al zoveel drukte van gesleur met tafels en stoelen dat het ons niet meer normaal lijkt.
Dat lijkt allemaal verdacht veel op weer en feestje, een Frans ditmaal. Geen tent nodig vandaag want we hebben een stralend blauwe koepel boven ons. De wind is vandaag niet aanwezig, die is waarschijnlijk en zoals gewoonlijk in t Belgikske aan t blazen, hier is m in elk geval niet !
Dan rolt het baasje ook de BBQ nog naar buiten en dan is het voor ons helemaal helder.
Feest voor mens en dier uit ervaring weten we ondertussen al dat het er bij zon BBQ heel wat losser aan toe gaat dan bij een binnenhuisfeest en dat er nogal eens iets vant tafel valt. Wij zorgen er wel voor dat het de grond niet raakt !
We laten nog wel iets weten over het verloop van de dag, saluukes
Barro is een piepklein dorpje met 265 inwoners aan de oever van de Charente , bekend van één zaak: BarrObjectif, een fototentoonstelling die door het ganse dorp verspreid is.
De tentoonstelling van de fotos heeft plaats in open lucht, in de kerk, het gemeentehuis en in menige stal van de boerderijen in de dorpskern. Het zijn reeksen fotos die aaneengesloten de dorpsstraten sieren. De themas zijn allerlei.
Dit jaar opende een fotoreeks van de Bleus passion door de jaren heen, in Cognac de tentoonstelling in de hoofdstraat. Een fotoreportage over clowns, de brandweer, weer in een andere straat. In een paar schuren hingen fotos van een Zuid Amerika reis en iets verder waren Russische soldaten in Tsetsjenië aan de orde.
t Baasje heeft lange tijd staan kijken en lezen bij een recente reportage over de gevangenissen in het Franse overzeese departement Frans Guyana. Je kent het nog wel van het boek van Henri Charrière alias Papillon. De gevangenissen zijn in onbruik sinds 1953 en de reportage laat zien hoe de natuur, lees oerwoud, zich terug meester maakt van de gebouwen en installaties.
De baasjes bezoeken deze tentoonstelling al verschillende jaren na elkaar en telkens is er wat nieuws en boeiends te ontdekken. Zoals de tijdelijke Bar, die heeft een objectieve naam gekregen Bar objectif.
Buurman Serge zal het nog te druk hebben met zijn andere oogsten, de druiven zijn maar hobby om de familievoorraad wijn en Pineau des Charentes op peil te houden.
Het baasje zegt ook dat de drie broers flink wat kunnen verzetten als je de opbrengst van de wijngaard elk jaar ziet
Het zal voor volgende week zijn dat de buren hun gerei uit de schuur halen om de druivenoogst binnen te halen vertelt het baasje ons. Wachten ze dan nog een week dan gaan we de oogst niet meer meemaken wegens vertrek terug naar België.
Of we al dan niet nog terug komen deze herfst zal van ons Belle afhangen gaat ze puppys kopen of niet
Deze morgen is het baasje wel met het fotoapparaat de tuin ingetrokken, je weet maar nooit wat er te zien valt Het was een prachtmorgen, wel wat fris maar met een mooie zonsopgang en mooie herfstkleuren. De reislustige zwaluwen maakten het prentje af.
Zij zitten met honderden op telefoondraden, in bomen en struiken de zwaluwen, klaar om hun lange trek naar het zuiden aan te vangen.
Volgens wat het baasje gelezen heeft zouden ze tot in Zuid Afrika trekken om daar te gaan overwinteren. Dat is een kwart van de aardomtrek die zij met hun kleine vleugeltjes moeten afleggen. We wensen hen in elk geval veel geluk op hun lange tocht.
Ze hebben in elk geval goed hun werk hier gedaan, dat wil zeggen zich goed vol gegeten. Op een paar wespen na is het hier zo goed als vliegen- en muggenvrij geweest, mede dank zij hen. Wij zien ze dan ook met veel plezier terug komen volgende lente.
Ze ogen mooi, ze zijn lekker zoet, hangen de ganse dag in de volle zon en zijn met velen.
We hebben het hier over de druiven van buurman Serge en zijn broer Bernard, Serge is in het begin van de week eens door de wijngaard gelopen en heeft links en rechts eens geproefd.
Het baasje wilde met Serge een babbeltje doen maar Serge was met de tractor, en de pikdorser die aan het werk was in de zonnebloemen wacht niet graag als m zijn vracht moet lossen in Serges aanhangwagen. Geen babbel dus
t Baasje weet dus niet wanneer de broers met hun gerei, dat uit het begin van vorige eeuw dateert, in de wijngaard verschijnen. Zelfs de plukkers zijn geboren in de jaren dat de kneuzer, aanhanger en pers nog fonkelnieuw waren. Als ze er aan beginnen, dat is gewoonlijk op een zaterdag, staat het baasje klaar met t nief kodakske om de toch wel haast traditionele oogstmethode op foto vast te leggen.
En dat weten jullie stilaan wel, eventjes later kan je het hier lezen en bekijken
Je zou het zo dadelijk niet verwachten maar om naar de dechêterie te gaan heb je nog voldoende materialenkennis nodig ook. Zeker als de verschillende containers nog eens Franse opschriften hebben.
Hout moet bij tout venant, maar snoeihout hoort bij vegetaux, je hebt nog huile moteur en huile vegetaux, het ene is duidelijk, het andere is frituurolie. Je hebt ook nog het onderscheid tussen pilles en batteries.
Ja, ze hebben destijds jaren achterstand gehad in het sorteren van afval maar sinds de opkomst van de containerparken (dechêterie) hebben ze die achterstand weggewerkt.
t Baasje verdenkt ze ervan in de toekomst ook nog op merk te gaan selecteren, geen Philips TV in de Sony bak svp. Mijnheer, die frietolie is niet van Van de Moortele maar van het huismerk SuperU, andere bak svp
Het baasje heeft heel wat hulp van de terrein verantwoordelijke nodig gehad. Aan het eind van het verhaal is het poepsimpel, je loopt langs de containers, werpt er in wat aangeduid is en gaat naar de volgende waar hetzelfde gebeurt. Wat je op het einde van de ronde over hebt, kieper je gewoon in de tout venant .
Het baasje telt ze al niet meer sinds Belle er twee op een avond heeft cadeau gebracht voor de baas.Alle egels die s avonds passeren in de tuin worden door haar, met haar voorste tanden bij hun stekels gepakt en aan de voordeur gebracht.
Zo ook gisterenavond weer, het was veruit de dikste en de grootste die ze tot nog toe heeft gebracht. De andere keren heeft t baasje die egels steeds buiten de afsluiting gaan zetten om het nachtlawaai e beperken. Belle maakt namelijk nogal luidruchtig kenbaar dat ze een cadeau gevonden heeft.
Gisterenavond heeft hij hem niet weggezet omdat het toch al tegen slapenstijd ging en Belle moest binnenblijven. t Baasje heeft de egel in t oog gehouden om eens te kijken hoe lang hij nog opgerold zou blijven. Dik 10 minuten heeft m op zijn knieën op de keitjes gezeten vooraleer er beweging in pinneke kwam. Eventjes later is pinneke terug richting tuin gelopen, daar gaat hij zitten wachten tot Belle hem weer naar de voordeur brengt
Deze namiddag is er komaf gemaakt met de laatste restanten van het zonnebloemveld. Er is een tractor met eggen gekomen om de overgebleven stoppels grondig neer te maaien. Weg stoppels, weg verdroogde bloemen, weg de bloemenpracht van de maand augustus.
Het was een prachtige toegangsweg naar Ferret dit jaar, je reed letterlijk tussen twee hagen zonnebloemvelden. Alle bloemen verwelken, zo ook deze, en als ze dan goed gedroogd zijn komen de reuzenmachines, die alles opslokken en de zaden, gescheiden van de stokken, in grote vracht- of aanhangwagens stortten.
Je staat versteld hoeveel wagens zo afgevoerd worden van één veld. De straatkanten links en rechts van de baan zien dan nu zwart van de zaden die uit de wagens gelekt zijn of gevallen zijn.
De zaden zullen al wel onderweg zijn naar de oliemolens waar ze geperst en verwerkt worden. Gisteren nog op het veld achter onze tuin, morgen bij jullie op de ontbijttafel in een potje wat dan margarine heet
Ken je dat gevoel, je bent aan het opruimen en krijgt iets in je handen waarvan je denkt:
Als ik het nu weggooi ben ik er vanaf maar volgende week kan ik het nodig hebben
Als je dat gevoel kent dan weet je wat er in het gemoed van t baasje is om gegaan de laatste twee dagen.
Uiteindelijk is m er met de grove borstel door gegaan, als t weg is dan ben ik er vanaf en ALS we het nog eens nodig hebben is dit toch niet bruikbaar meer, anders lag het hier niet.
Zo komt het dat de hangar is opgeruimd. In het begin van de week hebben we het brandhout netjes weg gestapeld, en nu de rest opgerommeld.
De aanhangwagen ligt dus vol met de meest verscheidene rommel. Een versleten bache, een vervangen toiletpot, 2 bussen frituurolie, een grote bus motorolie, een hard geworden zak cement, je ziet, meer dan dat je in een uitdragersmagazijn kunt vinden.
Morgen gaat het baasje er vanaf zien te geraken in de dechêterie van t dorp. Tegen het moment dat hij alles kwijt is zal m wel alle afvalcontainers moeten passeren is ons gedacht .
Pippi is de nieuwste in het gezelschap en is een teefje van een jaar oud en wordt beschreven als en felle tante.Das niet moeilijk voor een Drent van een jaar oud.
Als het baasje het zo leest heeft hij toch een schuldgevoel bij het laten dekken van Belle, was hij toch niet beter een asiel Drent gaan adopteren ? Nu moeten we nog wel afwachten dat het bij Belle gepakt heeft, maar toch
Als, en we spreken van als Belle puppys krijgt, zullen de kandidaat eigenaars in elk geval zorgvuldig geselecteerd worden. t Gaat geen lucratief handeltje worden dat centen in kas moet brengen.
Toekomstige kandidaten weten wat ze kunnen verwachten, er zijn mogelijkheden genoeg om aan een pracht jachthond te komen. Te beginnen met Bram, Bart, Foeke, Pippi en Petro, keuze genoeg en beide sexen en leeftijden zijn beschikbaar.
Het baasje wil stoppen met roken ! Hij kan het zegt Bas, hij heeft het al zeven maal gedaan Gaat hij nu de zenuwenlijder zijn of de zeurderige knorpot ? We laten het jullie weten als zijn kuur gedaan is.
Want hij gaat niet zomaar zijn cigarillos in devuilbak kieperen, daar hebben zij te veel voor gekost zegt onze baas. Hij heeft in elk geval geen grote voorraden mee naar Frankrijk gebracht. Meer zelfs, hij is aan zijn laatste doosje bezig, zegt hij
Redenen heeft hij genoeg om te stoppen met roken, hij is zestig geworden, hij vindt het toch ook niet al te gezond, op restaurant moet hij altijd buiten gaan roken, Hij trapt op zijn adem als hij een paar trappen moet doen. EN hij wil een nieuwe computer kopen. Dat zal de bijzonderste reden zijn denken wij zo. Hij heeft zijn oog laten vallen op zon schoon machien dat al een hele tijd op zijn verlanglijstje staat een Apple laptop ! Maar dat is nogal een duur apparaat en daarom wil hij het niet zomaar een gaan kopen, maar er iets voor moeten doen. Soms heeft hij toch nog karakter, die baas van ons.
Volgens ons Drenten, niet kenners wegens nooit gerookt, gaat hij het redden. Hij heeft aan de huisdokter gezegd dat hij wilde stoppen met roken en kreeg prompt pillen voorgeschreven. Hierdoor zou echt makkelijker moeten gaan volgens de dokter, zonder humeurige buien en knorrig gedrag. Wij houden jullie op de hoogte
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
