Het puppenmagazine 06-05-2013

Een rare, dat is het minst dat je kan zeggen van Lennaert uit Roosteren, wonend bij zijn vader Cartouche en zoon van onze Hera.

Die Lennaert is van nationaliteit veranderd. Die komt hier met veel bravour vertellen, “ik ben geen Belg meer”…

Wij kunnen het begrijpen waarom hij zo nodig Nederlander wilde worden en een Nederlands paspoort wilde halen. Maar het blijft “ne rare”. Heel veel Nederlanders willen Belg worden en hij doet net andersom.

Maar als je inderdaad show’s wil gaan lopen en op de Nederlandse dekreuenlijst wil komen is dat de makkelijkste weg. Hij kan dan binnen enkele maanden, als hij zijn resultaten heeft gehaald, net als zijn vader voor rasechte Hollandse Drentjes met Belgische roots kunnen zorgen. We zijn benieuwd wat hij er van maakt, zowel van de shows als van de puppy’s. Want eigenlijk hebben we toch ook met Hera een belangrijke inbreng in het toekomstige Nederlandse Drentenwereldje. Wij wensen Lennaert veel succes in zowel het ene als in het andere…

Belle & co

Emigreren zonder verhuizen doe je zo !

Hallo Belgische familie,

Vandaag werd er een zware aangetekende brief gebracht van de Raad van Beheer. Ik ben nu geen Belg meer!  Op mijn stamboom staat  “ Export from Belgium” en “Import Nederland” met mijn nieuwe NHSB nummer. In de begeleidende brief staat “Dit nummer dient u in het vervolg bij inschrijving voor een tentoonstelling, (kampioen)-clubmatch of bij het insturen van een dek- en geboorteaangifte te vermelden” Toen ik dit hoorde kreeg ik het toch even benauwd, ik denk dat mijn zorgeloze leventje nu echt voorbij is. Volgens vrouwtje zijn we er nog lang niet. In juni ga ik naar de eerste show in Echt,   en dan dit jaar als het een beetje meezit naar Maastricht en naar Genk, om de punten bij elkaar te sprokkelen. Verder allerlei medische onderzoeken en dan misschien, als alles meezit………..en dan hebben we het over de korstte weg, maar deze weg kan ooh zo lang zijn als de benodigde goeie cijfers uitblijven.

En dan? Je moet daarna ook nog eens gekozen worden door een mooie teef. Ik kan zo een mooie toffe hond zijn, maar als niemand me kiest…. Mijn baasjes hebben er wel vertrouwen in en beloofd dat ze deze lang weg met mij samen zullen bewandelen.

Ik ben wit met bruine plekken, maar die bruine plekken doen raar. Het haar dat daar groeit is iets langer. Nou heeft iemand vrouwtje getipt dat met een uitdunkammetje bij te werken. Stad en land hebben ze afgereisd, zelfs tot in Duitsland toe. Opeens viel baasje in dat in de schuur nog een setje lag uit de jaren 70tig. Het was toen mode dat moeders zelf de langere Beatles kapsels van hun kinderen te lijf gingen. Baasje en vrouwtje hebben hier allebei mee te maken gehad gezien de vele foto’s met flinke happen uit hun haar en dat zijn wat je noemt “rotkapsels”. Baasje wist zelfs te vertellen dat er stukken uit zijn oor waren verdwenen. Morgen ben ik aan de beurt! Dan zullen mijn eerste baardharen worden geofferd aan de goden en ben ik klaar voor het echte leven, Dén Holländer!

Vele natte neuzen,

Lennaert

06-05-2013 om 08:46 geschreven door Bas & Belle  

Een bericht van een jager in spé

Vanuit Oostrozebeke bereikte ons een bericht van onze Louis en zijn baasje Ilse. Die volgen jachttraining bij JacOrion te Heurne en net als bij de andere toekomstige jagers gaat het niet altijd zoals de baasjes het zelf zouden willen zien gebeuren.

Maar ook net als bij de anderen is Louis wel steeds van goede wil, weliswaar gekruid met de nodige apenkuren. Het zijn en blijven Drentjes en dat lezen we graag.

Belle & co

Een verslag uit Oostrozebeke van Louis en Ilse…

Dag Jan,

Na lange tijd eindelijk nog eens een berichtje uit Oostrozebeke.
Vorige week kon je me nog bewonderen naast Lana op de foto maar vandaag verslag van Louis himself.

We zijn gestart met de vervolgcurcus en volgens het baasje gelukkig dat er geen examen was of ik mocht blijven zitten. Pfff, hoe komt ze daar nu bij.
Van het ogenblik dat ik op het trainingsveld kom, is er geen interactie meer tussen mijn hersenen(die toch meer dan voldoende ontwikkeld zijn) en de rest van mijn lijf. Dan begin ik als een gek te snuffelen en te trekken. Na anderhalf uur is mijn baasje dan ook blij dat haar arm terug de normale lengte kan aannemen.
's Morgens voor we vertrekken moet ik eerst nog eens:
apporteren - ok
blijven - ok
volgen - ok
en dan kom ik daar en is alles weg.
De apport ligt goed waar hij terechtkomt en achter het baasje lopen als zij zegt 'blijven' is ook veel leuker dan mooi te blijven liggen, hihi. Ik begrijp wel niet waarom ze dan een rood hoofd krijgt hoor....

Vandaag trokken we echter naar de Donk in Oudenaarde voor onze waterdoop. Toen de trainer zag dat het aan mij was, begon hij al te lacht, nou ja.
Dan heb ik hem maar eens flink op zijn nummer gezet en ben flink overgezwommen(zonder de baksteenslag zoals Ingrid het zegt)
Apport na het schot heb ik dan ook maar op mijn sokken gedaan.
En toen....had ik er genoeg van.
Dus het zoeken van de apport tussen de struiken interesseerde me niet meer. De boom die al mijn voorgangers hadden gemarkeerd was veel interessanter.
Al bij al is het baasje heel tevreden, en daar doe ik het toch voor.

Verder ben ik gisteren ook nog bij een mevrouw op een tafel moeten gaan staan. Kambeurt, pedicure, wasbeurt enz. Volgens het baasje ben ik daar ook heel flink geweest. Ik heb zelfs niet gereageerd op dat stukje poedel dat begon te grommen naar mij.
Ik ben nu wel heel zacht en veeeeeeel witter maar deze morgen heb ik toch al een poging gedaan om daar iets aan te doen, hihi.

Tot zover het verslag uit Oostrozebeke.

Groetjes Louis.

05-05-2013 om 23:14 geschreven door Bas & Belle  

Kwissen..

Gisterenavond geen bericht op het blog …. Het is een rariteit maar dus nog gebeurd. Het baasje had afgesproken met nog twee oud–collega’s van te gaan kwissen.

Eén van de collega’s “de Joris” woont in Jeut, voor de mensen in de streek, de andere mensen zeggen daar Koningshooikt tegen, bekend van de fabriek van de autobussen Van Hool en van de kwis “in ’t Lammeke”

Het is al verschillende jaren dat ze daar deelnemen aan de kwis, die dan ook nog eens georganiseerd wordt door een nog ex’er oud collega “Den Theo”.

En zo begonnen Joris, Cis, Jan en Dirk aan hun rush naar de overwinning, die er spijtig genoeg niet kwam dit jaar. Een tweede plaats was de hunne…!

De ploeg die de andere jaren telkens juist achter hen kwam had blijkbaar een paar extra “kwislessen” gevolgd of goed de sport uitslagen en wedstrijden gevolgd, de actualiteit op de voet gevolgd en ook wat meer muziek gehoord dan “de madeleinekes”, de ploeg van ons baasje & co

Die naam van hun kwisploeg is dan weer een aanduiding naar La Magdeleine, ons dorp in de Charente waar Cis en Joris haast elk jaar ons voor enkele dagen komen bezoeken.

Ze namen met de eerste drie vragenreeksen een perfecte start met een duidelijke voorsprong op de latere winnaars. Bij de vierde vraag, over Europese voetbal derby’s, deden de Scandinavische en Russische ploegen de ploeg de das om. Alle Scandinavische ploegen waren bij hen omgewisseld en ook de Russen en Wit-Russen stonden niet op hun plaats. De Madeleinekes waren hun kop positie kwijt en het kwam niet meer goed…

Toch kwam het baasje met een originele prijs thuis. Een metalen wandbord die eigenlijk een winkelbriefje is. Je kan daar door middel van pijltjes te verplaatsen aanduiden wat je volgende shopbeurt van de winkel dient mee te brengen. Het is weliswaar “en français” maar dat kan hier ten huize de pret niet bederven.

Binnen twee weken hangt dat bord al aan de La Magdeleinse muur en de pijltjes gaan goed gebruikt worden, er gaan geen zaken als boter, melk en eieren meer vergeten worden als we naar de SuperU gaan winkelen !

’t Vrouwtje was wel opgetogen over de gewonnen prijs. Zelf vond het baasje het ook zeer origineel en geen van het hoofdbestuur heeft het in België ooit gezien .

Deze voorgaande uiteenzettingh was eigenlijk de verontschuldiging waarom er gisterenavond geen laatavond bericht meer was verschenen…

Belle & co

05-05-2013 om 11:37 geschreven door Bas & Belle  

Nu echt ?

Gaat de lente nu toch echt doorzetten ? Volgens de weermannen te lande en er buiten blijft het nog een tijdje boven de twintig graden de volgende dagen.

Aan onze boom voor de deur, een Japanse kerselaar van zo’n vijfendertig jaar oud, zal het niet liggen. Die staat in al zijn glorie mooi te zijn en is één grote roze bloementuil bij het binnenkomen van het dorp.

Voorlopig hebben we geen melding van nachtvorst uit de Charente. Dat hebben we wel in gedachten omdat we vorige week toen we daar vertrokken een dertigtal bloementuilen aan fruitbomen in bloei hadden. Vorig jaar is het fruit op niets uitgedraaid wegens nachtvorst. Het fruit dat we in 2012 konden oogsten was niet de moeite om de ladder uit de stalling te halen !

Dit jaar hebben we dan weer hjet geluk dat door het koude voorjaar alles later op het seizoen komt en er nu veel minder kans op nachtvorst is, maar één nacht is genoeg om een ganse oogst te doen mislukken !

Met het ontstoken linkeroog van Lucy gaat het alsmaar beter. Er is nog weinig merkbaar van de ontsteking en de pupil reageert nu ook terug normaal op licht en donker. We realiseren ons nu dat het toch wel geen uitstel had geduld en dat we goed en snel hebben gereageerd door alles in het werk te stellen om te weten wat er gaande was met onze “kleine meid”.

Via deze weg nogmaals dank aan alle drie de behandelende dierenartsen voor de vakkundige diagnose en behandeling.

Belle & co

04-05-2013 om 10:45 geschreven door Bas & Belle  

Bedankt Johan…

Want dat cadeautje van daarstraks is wel een bedankje waard.

Deze middag telefoneerde Johan van de kippenkraam naar het baasje met de vraag of wij interesse hadden in een grote bak “drumstick’s” van kip ? Het was allemaal vers materiaal dat was klaargemaakt met kruiden en al maar een verkeerde bestelling was !

Voorgebakken kip voor op de BBQ lusten wij Drentjes altijd wel. En het kwam goed aan als voorraad, om volgende maand mee naar Frankrijk . Daar gaat het tijdens het verlof onze dagelijkse portie vlees worden bovenop de brokken.

Samen met het gesteriliseerde everzwijn en herten vlees gaan we weeral geen hongerseizoen tegemoet. Het baasje durft wel eens zeggen dat wij rotverwend zijn. Iets wat wij in koor tegenspreken !

De ganse namiddag en avond is ons baasje met dat kippenvlees in de weer geweest. Eerst diende dat sterk gekruide vel verwijderd te worden. Te zout zegt het baasje, hij kan wel tweemaal uit zijn warm bed komen om ons te gaan laten drinken als we al dat zout en kruiden naar binnenspelen. Dan heeft hij de drumsticks gekookt en de botjes er uit gehaald.

Hij heeft het vlees dan ook nog eens met een vervaarlijk uitziend groot mes dat zelfs een naam heeft, “een demi-chef” zegt het baasje daartegen, klein gesneden en verpakt in bakjes van vierhonderd gram. Honderd gram per hond per dag wil dat zeggen.

De helft steekt al in de diepvries en morgen voormiddag wachten nog zo’n twintigtal bakjes om ingevroren te worden.

Nogmaals… een hele dikke merci Johan voor de lekkernij die we vandaag van je kregen…

Belle & co

04-05-2013 om 00:20 geschreven door Bas & Belle  

Gezien aan een Ierse Pub

03-05-2013 om 19:04 geschreven door Bas & Belle  

Het apotheek winkelkarreke

Onze baas kan een stukske overdrijven, maar dat wisten jullie zeker al heel lang.

Meestal doet hij het niet als het over ons gaat, dan is het “de waarheid en niets dan de waarheid”. Maar dinsdag toen hij met Lucy en haar linkeroog van hot naar her aan het rijden was om de best mogelijke zorgen voor haar te krijgen, heeft hij toch wel wat overdreven.

Hij schreef toen dat hij in de dierenkliniek Sanimalia in Diepenbeek een vol winkelkarreke medicijnen had meegekregen. Achteraf bekeken bleek dat toch maar een héééééél klein winkelwagentje te zijn !

Vandaag heeft hij een  foto genomen van de “vracht” medicijnen die ons Lucy elke dag meermaals toegediend krijgt.

De partjes smeerkaas van “de koe die lacht” of “La vache qui rit” is dan wel geen geneesmiddel maar hier ten huize wel hét geschikte middel om onze roedel pillen te voeren.

De antibiotica pillen gaan er dus bij Lucy dus heel vlot in. De andere drie roedelleden zitten daar dan in een kringetje rond, in de hoop dat ze zelf ook een deel kaas krijgen.

Met de oogzalf gaat het nu ook best makkelijk om toe te dienen. Dat was woensdag ook nog een gevecht in regel van twee bazen tegen één Drent om die zalf te krijgen waar ze hoorde te zijn.

De oogdruppels is een ander verhaal, dat dien je in het oog te laten vallen en daar is Lucy het helemaal niet mee eens. Ze heeft al overal druppels op gekregen, haar schedel is al nat geweest, net als haar neus, het tapijt tegen de grond zal ook al geen oogziekte meer krijgen, net als het hemd en de sweater van het baasje ! Overal zijn al druppels gemorst… alleen het oog heeft nog geen halve druppel “gezien”.

In de dierenkliniek kreeg ons baasje te horen “het is een pittige tante” nu weten wel waarom ze daar die uitdrukking gebruikten.

Maar het gaat goed met onze Lucy, ze is vinnig en het linkeroog ziet er al terug veel beter uit. Volgende week woensdag volgt er nog een evaluatie en dan zijn  we terug volledig zeker dat het goed komt. Want het was best wel een hevige ontsteking volgens de dokters .

Belle & co

03-05-2013 om 11:56 geschreven door Bas & Belle  

Foto’s…

De eigenaars van onze Lili schrijven wel niet zo dikwijls als Jeanny en Karin of Hilde , maar toch zijn ze even veel bezig met hun fijne hondje.

Dinsdag is het baasje nog tweemaal op enkele honderden meters langs hun deur langsgekomen in Genk toen hij Lucy terug ging ophalen in de dierenkliniek te Diepenbeek.

En het was alsof Carine Lili’s vrouwtje het aanvoelde , wan t bij thuiskomst lagen er drie foto’s van Lili (nu Lou genoemd) in onze mailbox.

Daarstraks had ons baasje nog telefonisch kontakt met Carine en die stuurde ons prompt nog een foto door.

Voor de mensen die de laatste dagen meermaals informeerden hoe het ging met ons allerkleinste,  hierbij enkele heel recente foto’s.

Duidelijk is te merken, we moeten ons geen zorgen te maken over ons “kleintje”.

Belle & co

03-05-2013 om 00:21 geschreven door Bas & Belle  

Een beetje toegepaste wiskunde

02-05-2013 om 18:43 geschreven door Bas & Belle  

Het puppenmagazine 02-05-2013

Het waren drukke dagen sinds vorige week woensdag toen we van Frankrijk terug naar Vosselaar kwamen. Zelfs de normale blogberichten moesten er enkele malen aan geloven ! En als dat gebeurt dan is het ECHT druk .

Buiten de voorziene drukte kwam er dan ook nog eens het ontstoken oog van Lucy bovenop.

Gisteren avond was het ook weer van datte… Het baasje diende de Masjebashi terug naar de garage te brengen na een foutje dat maar bleef aanslepen en telkens de kop terug opstak. Ook de winterbanden gaan eraf en krijgen enkele maanden rust. En voor het hoofdbestuur vertrok voor een avondje met een ex-collega van ’t baasje hadden we ook nog een wandeling tegoed.

Ondertussen was er dan ook nog eens een bericht uit Roosteren in de mailbox gevallen. Daar moest toch wat over uitgeklaard worden.

Ons baasje kwam eens te meer gewond aan. Dat had alles te maken met hoe zwaar beladen hij binnen kwam. Twee honden aan de lijn in één hand, tussen armen en borst een bakje met stokrozen geklemd en in de andere hand een bakje met tomatenplantjes. Als die twee honden aan de lijn dan hun familieleden zien willen die daar naartoe en dondert dat bakje stokrozen uit zijn armen tegen de grond. Uiteraard wil ’t baasje dat verhinderen en krijgt hij de scherpe rand van dat bakje op zijn andere hand… Resultaat… bloed op den dorpel !

We dienen ook nog te vermelden dat één woord anders dient te worden gelezen, “gisteren” moet je lezen als “eergisteren”

Belle & co

Familiebezoek volgens de Cartouche & Lennaert familie.

Een bewogen dag, deel 2.

Gisteren was een bewogen, belangrijke, historische en heftige dag, en dan om verschillende redenen. Het complete kennel “Aent Grotenhoutbosch, nummer  12111, FCI nr.: 111/2012” kwam op bezoek,  om zoals dat zo mooi heet  “ de banden te verstevigen”. Eerst verschenen Jago en Tante Hadise. De rest van het roedel liet een tijdje op zich wachten omdat ome Faes met zijn snelle, Mitscha..Mitsibitsi…uhh rood gevaarte op 4 wielen, de snelste route via Hasselt, terug naar Vosselaar, naar Roosteren had gekozen. De oorzaak hiervan was niet zo leuk en ik zag toch wat bezorgde blikken. Uiteindelijk zag ik mams Hera, oma Belle en ome Heros terug. Het was een gefriemel en gesnuffel van jewelste en JP maakte een onhandige manoeuvre met het hek en met z’n allen stormde we de straat op. Dat was harstikke leuk,  maar niet echt de bedoeling. Na wat stemverheffingen van de verschillende baasjes werd het roedel toch tot de orde geroepen en gingen we daarna eens flink door de tuin “rausjen”. Vrouwtje had angstvallig haar tulpjes beschermd met 2 zware stoelen en vanmorgen constateerde ze tevreden dat nog alle tulpen rechtop stonden. Zusje Lucy was er niet bij en de oorzaak hebben jullie in “ Een bewogen dag, deel 1” kunnen lezen. Persoonlijk vind ik dat heel jammer, want het is me nog nooit echt gelukt om eens een momentje met haar alleen door te brengen en te ravotte. De ene keer zat paps d’r steeds met zijn dikke neus tussen, en de andere keer had zij meer oog voor mijn broer Lando.  Ik weet niet of mams me nog herkende maar ik deed heel erg mijn best om indruk te maken op haar. Hoewel mijn kop groter en breder is dan die van haar zie je toch wel dat zij echt mijn moeder is. Paps en ome Heros zullen nooit goeie vrienden worden,  maar behalve een flinke scheld- en grommelpartij is er niets gebeurd. Steeds als Ome Faes in de buurt komt van die Holländers heeft hij “bloed aan zijn handen”, niet figuurlijk maar letterlijk. Onduidelijk is wat er gebeurd is, maar er is niet gebeten. Ome Faes en tante Simonne hadden “tomate Russe” en stokrozen uit Frankrijk meegebracht voor vrouwtje. De stokrozen hingen een beetje slap, maar vrouwtje dacht dat de lange reis in de auto vanuit Frankrijk, met 4 drenten en een koebeest misschien daarvan de oorzaak was. Vanmorgen ging ze weg voor een boodschap en zag ze een lang spoor aarde op de weg liggen, en bij nadere inspectie ontdekte ze stukjes blad van de stokroos! Stja, misschien verklaart dat het bloed, de luide GVD, en de ogen van JP die alle kanten oprolde……..we zullen het nooit weten.

Paps die ouwe gek, had maar voor één hond oog, en dat was mijn mooie oma Belle, de naam zegt het al. Maar hij had dikke pech, er viel niets te vrijen gisteren.

Na een tijdje kwam het bevrijdende telefoontje over Lucy en is ome Faes haar snel gaan halen. Gelukkig viel het nog allemaal mee, maar moet ze toch een paar dagen flink aan de dope.

Moe maar voldaan is weer iedereen naar het belgenland vertrokken en goed thuis aangekomen. Wat voor mij is achtergebleven in de tuin zijn de vele geurtjes en spoortjes van mijn grote familie.

“Dat zijn mijn goede jeugdherinneringen

Die neem je mee zolang je verder leeft”

Jullie Lennaert

02-05-2013 om 10:13 geschreven door Bas & Belle  

Een bewogen dag

We hebben een bewogen dag achter de rug gisteren. Nu zullen er zo wel meer geweest zijn, zoals ene Willem Alexander die er een koningschap aan  overhoudt en ene Beatrix die terug een prinses(je) wordt. Maar wij hielden er alleen achteraf de zekerheid aan over dat we gepast hebben gehandeld want het was erger dan het leek met het linkeroog van Lucy.

Gisterenochtend merkte het vrouwtje dat het wit van het linkeroog van Lucy rood was. In eerste instantie was de conclusie “och weer een adertje gesprongen door haar wild spelen of ergens tegenop te knallen” Dat hebben we enkele maanden geleden nog eens gehad toen we in Frankrijk waren en de dierenarts heeft haar toen “terramycine” oogzalf meegegeven wat dus geen lap hielp omdat dat rood uit zichzelf wegtrekt. Maar het baasje was toen weeral gerust in dat “klein ding”.

Ditmaal was het toch niet zo, omdat er nogal wat prut in het oog zat en ze het oog niet volledig opende zoals anders. Dus telefoontje naar Hoogstraten en om tien uur dertig hadden wij afspraak.

Na onderzoek daar door Sarah en Aline werden we doorverwezen naar dr Capiau omdat onze dierenarts waar we normaal voor PRA-onderzoek gaan met verlof was. Dus trokken ons baasje en Lucy naar Hasselt naar de fonkelnieuwe dierenkliniek Sanimalia waar ook onze dr Nelly werkt.

Màààààr wij hadden ook in de namiddag afspraak in Roosteren bij Cartouche en Lennaert en dat was eventjes aanpassen met deze onvoorziene omstandigheden.

Omdat dr. Capiau nog aan het opereren was is Lucy dan daar gebleven en is het baasje ondertussen ’t vrouwtje en Belle, Hera en Heros gaan ophalen om toch nog maar, hetzij laat, naar Roosteren te trekken.

Het weerzien met de familieleden Hera/Cartouche en Hera/Lennaert was weer al een tijdje geleden en was best plezant. Dat genegenheid tussen Heros en zijn schoonbroer Cartouche zal nooit hartelijk zijn, en de baasjes hebben hen dan ook wijselijk uit elkaar gehouden.

Rond zeven uur ’s avonds kwam dan het telefoontje uiyt Hasselt dat we Lucy terug konden komen ophalen. Nu is de afstand Roosteren/Hasselt veel korter dan Vosselaar/Hasselt en achteraf zijn ’t baasje en Lucy terug de rest van de familie gaan ophalen in Nederlands Limburg.

Maar het is zoals we gisterenavond al schreven, een geluk dat we gepast gereageerd hebben en dat we de gepaste dierenartsen bij de hand hadden want onschuldig is de ontsteking op Lucy’s oog helemaal niet.

Het baasje heeft in de dierenkliniek wat hij noemt “nog een winkelkarreke” medicijnen meegekregen waar Lucy binnen enkele dagen weer “de oude” gaat zijn.

Belle & co

01-05-2013 om 10:42 geschreven door Bas & Belle  

Klein, heel laat berichtje

Met Lucy alles zo goed als mogelijk kan, dank zij de goede zorgen van dr. Dierenartsen Aline Verschueren in Hoogstraten en Dr. Nelly Mols en dokter dierenarts Oogspecialist Valerie Capiau in de dierenkliniek Sanimalia in Diepenbeek.

Na het onderzoek bij Aline bleek er meer aan de hand dan een gesprongen adertje.

Ik ben dan met bekwame spoed (hopelijk heeft de GPS alle flitsers aangegeven) richting Hasselt gereden waar Lucy is opgenomen. Dr. Capiau was bezig aan een operatie en heeft Lucy dan later behandelt, vooraf heeft Nelly wel de eerste vaststellingen gedaan en de eerste noodzakelijke zorgen toegediend.

Uitvoerig verslag van een rare dag morgenvroeg…

Jan

01-05-2013 om 01:46 geschreven door Bas & Belle  

Niet fijn…

’t Baasje is de ganse voormiddag in de weer geweest met Lucy. Die heeft een kwetsuur aan haar linkeroog en na een bezoek aan onze gewone dierenarts heeft ons baasje haar naar Hasselt gebracht.

Daar werkt onze “eigen dr. Nelly” en ook de vaste dierenoogarts was daar aan het werk.

Die gaat naar het oog van Lucy kijken maar zelf was ze nog aann een oogoperatie bezig. Lucy is inmiddels daar gebleven in afwachting van het onderzoek.

Straks meer hierover.

Belle & co

30-04-2013 om 14:28 geschreven door Bas & Belle  

Een waardevolle link…

Het staat al verschillende jaren in de rechterkolom van het blog, het kenteken en de lnk naar “de blauwe hond”. Ook verschillende kopers van een pup van ons die kleine kinderen hadden kregen van ons de interactieve CD-rom mee, samen met hun puppy.  http://www.thebluedog.org/nl/

Nu was ons baasje deze namiddag nog eens op de site van de blauwe hond aan het snuffelen (ja baasjes snuffelen af en toe ook eens).

En dan komt hij daar de link naar het “LICG” tegen. Wat staat voor Landelijke Informatie Centrum Gezelschapsdieren. http://www.licg.nl/7x/home.html

De site van het LICG bevat een schat aan informatie voor eigenaars en fokkers van huisdieren. Maar ook voor dierenartsen, dierenasiels, enz. staat de site vol met nuttige info.

Wat het baasje vooral interesseerde was het hoofdstuk honden en uiteraard puppies. De aankoop, waar en hoe, worden uitvoerig behandelt.

Ieder die de aankoop van een hond, uit een asiel of een pup, of die nu van een fokker of een dierenwinkel komt. Al de voor- en nadelen worden behandeld.

Als er dus mensen zijn die nu een puppie wensen aan te schaffen kunnen we niet meer doen dan deze site ’s aanraden.

Belle & co

29-04-2013 om 22:17 geschreven door Bas & Belle  

Foto…

Hoewel onze baas een maandelijks abonnement heeft is ‘m hier toch niet vrolijk over. En dan krijg je eens iets extra’s gratis van de flikken en dan is het weer niet goed !

29-04-2013 om 14:33 geschreven door Bas & Belle  

Bezoek voor Belle & co

Na de fratsen van Belle die het avondeten van de baasjes een andere weg deed inslaan, hadden we nog een verrassing gisterenavond.

De “Wouterkes”, zo bekend van de reacties onder dit blog, hadden hun auto richting Vosselaar gezet nadat ze even gebeld hadden of we wel thuis waren.

En dat waren we …

Lando en Lucy, broer en zus, hebben urenlang de tuin onveilig gemaakt voor mens en dier. Zo wild ging het spel er aan toe.

Dat ze goed met elkaar kunnen opschieten die twee dat was al bekend van toen Lando vanuit huize Faes naar de Wouterkes in Oud Turnhout vertrok, nu elf maanden geleden.

Ook op de jachttraining waar beiden elkaar elke week zagen konden ze goed met elkaar opschieten en waren ze elkaars gelijken in de opleiding.

Zij zwommen samen de eerste maal het ven over toen ze negen weken oud waren, zij volgden samen los naast de baasjes toen ze door de hoge maïs naar de andere kant van het veld liepen. Kortom ze deden alles gelijktijdig.

Alleen de periodes dat wij in Frankrijk verbleven stond Lando er alleen voor, maar dan had hij ook nog de steun van Libre zijn andere zus, die in Arendonk woont en ook in dezelfde les zat.

En gisteren was er van gans die jachtopleiding van het tweetal niets te merken. Spel, spel en nog eens spel was het enige dat aan de orde was. Dat ze er hevig tegenaan gegaan zijn was te merken achteraf.

Wij hebben Lucy niet meer gehoord en gezien nadat Lando terug richting Oud Turnhout was vertrokken.

Het baasje zegt dat hij er zelfs geld op durft inzetten dat het bij de “Wouterkes” thuis net hetzelfde was met Lando…

Belle & co

29-04-2013 om 12:03 geschreven door Bas & Belle  

Boterhammetjes vanavond

Boterhammen vanavond met misschien nog wat charcuterie en/of een bord soep. Dat is al wat overblijft voor de baasjes deze avond …

Neen, we hebben nog geen geld te kort voor een stukje vlees of aardappelen en groenten, de reden ligt bij oma… Oma Belle wel te verstaan !

’t Vrouwtje had deze ochtend een mooi hertengebraad uit de diepvries gelegd om te ontdooien voor het avondeten. Maar het is er niet meer, of toch niet bruikbaar meer voor menselijke consumptie.

Na haar wandeling van Belle samen met Lucy en het baasje, was deze laatste op wandeling met Hera & Heros. Bij thuiskomst hoorde het baasje al op de oprit dat er iets fout was in de keuken…. Een luid “g.v.d. Belle ! ! !” wees al op enig ‘niet voorzien gedrag’ van de roedelleidster (als de baas er niet is).

Je raad het waarschijnlijk al… zevenhonderd gram hertengebraad foetsie en een Belle die onder de keukentafel een grote homp vlees lag te verorberen.

Ook Lucy lag op haar buik op enkele centimeters van wat de beste buit van het jaar moet geweest zijn. Maar zoals altijd als de oma eet, (dan moet ze nog niet grommen), dan weet de jeugd dat er voor hen dan niets over blijft.

Dat was gans anders toen Hera en Heros en ook Lucy nog pup waren. Toen at Belle pas als de rest van de roedel, het kleine gespuis, gegeten had.

Het vrouwtje is ondertussen naar boven, naar de voorraadkamer geweest en heeft een steriliseerbokaal met “regenboogsoep” meegebracht.

Dat is voor een keertje ook eens niet slecht en nog goed voor ’t baasje zijn (op een laag pitje staande) vermageringskuur. “Weer ne kilo eraf dankzij Belle” zegt ‘m dan met het nodige sarcasme in zijn stem…

Volgevreten Belle & co

28-04-2013 om 18:31 geschreven door Bas & Belle  

Een goei en actueel…

28-04-2013 om 15:41 geschreven door Bas & Belle  

Nog altijd moe ?

Het is stilletjes in Drentenland afdeling Vosselaar… De vier slaapkoppen noemt ons baasje ons.

Nu kan het zijn dat een oude hond nog maar langzaam recupereert van een serieuze inspanning, maar de ganse dag voor de voeten lopen van de baasjes in de Franse tuin hoort daar niet bij, En er zit geen enkele oude hond bij ! Belle is de oudste, de oma, en die is nog geen acht jaar. Hera en Heros zijn in de kracht van hun leven met vier en een half jaar en Lucy is met haar dertien maanden (gisteren) nog aan het puberen.

Wat is dan de oorzaak van de slaapziekte ? De tsé-tsé-vlieg kom je hier niet zoveel tegen dat ze de slaapziekte zou kunnen verspreiden, die mogelijkheid sluiten we dus al uit.

Ten huize Verrooten, waar Hadise hoogstwaarschijnlijk ligt drachtig te zijn, spreken ze er ook al van dat Hadise zoveel slaapt. Onze baas houdt stillekes zijn hart vast. Stel dat Belle en Hera “er ook van hebben” zoals Hadise, en drachtig zijn… Neen, die mogelijkheid strepen we ook door, er is goed genoeg op gelet dat er geen intacte reuen in de buurt zijn kunnen komen. En “onbevlekte ontvangenis” of dat spel met die duif is ook voor onze roedel niet weggelegd. Gelukkig maar…

Voorjaarsmoeheid is een mogelijkheid waar je niet omheen kan. Maar ze zeggen dat het voorjaar, de lente dus, nog altijd niet begonnen is.

Waar de eerste zon bij de meeste mensen actie oproept om in de tuin bezig te zijn, de grote kuis in huis aan te vatten, met volle aanhangers naar het containerpark te rijden en zo verder, heeft de lente een omgekeerd effect op ons viertal.

Nog een week mogen ze “den tamme” hebben zegt het baasje en als ze dan nog niet actiever zijn belt ons baasje naar Hilde van onze Lando voor een gans pallet AA-energy drinks (zij werkt daar) of een groot vat Red Bull, maar dat is pas een noodoplossing want dat geeft een ander probleem. Red Bull geeft namelijk vleugels en dan… is den omheiningsdraad niet hoog genoeg zegt onze baas !

Nog een week en dan sakkert onze baas misschien weer dat we overactief zijn. We houden jullie op de hoogte !

Belle & co

28-04-2013 om 11:49 geschreven door Bas & Belle  

De weg naar…

Een jongetje houdt een oude man aan en vraagt hem:

"Opa, weet u hoe ik het snelst in het ziekenhuis kan komen?"

Waarop de man antwoord:

"Door me nog een keer opa te noemen!"

J.W.

27-04-2013 om 18:53 geschreven door Bas & Belle