Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
10-08-2013
Familiebanden
Familiebanden
Je hebt ze
in alle soorten bij alle bazen en rassen, hondenliefhebbers en hondenpraat
Waarmee we willen zeggen dat je altijd discussies zal hebben over de
gedragingen van de honden.
Neem nu
Belle Vijftien pups heeft ze in haar leven gekregen, verdeelt over twee
nestjes, eentje van zes en een tweede van negen pups.
Uit het
eerste nestje zijn Hera en Heros nu bijna vijf jaar geleden bij ons gebleven.
En Belle poetst nog steeds als een bezorgde moeder, intussen ook al oma, haar
jongen
Maar de
voorbije dagen hadden we Hercule, onze allereerste geboren pup uit Belles
eerste nestje op bezoek en ook Hercule kon genieten van een groot onderhoud
van zijn moeder Belle.
Nu ziet
Belle Hercule wel geregeld zon vier tot vijf maal per jaar maar dan nog staat
ons baasje er toch wel even van te kijken hoe Belle tegenover de pups staat.
Voor ons hoofdbestuur is het een ongekend gegeven zon zorgzaam moedertje.
Nu nog
even kijken wat het resultaat gaat zijn op de clubmatch van de
Drentenvereniging op 24 augustus dit jaar. Daar gaat ze samen met haar pups uit
haar tweede nestje, het zogenaamde K-nestje, naar de nestkeuring toe.
Verschillende
eigenaars hebben al toegezegd te komen, maar of we het ganse nest, alle pups
dus gaan samen krijgen zoals bij het eerste nestje zal waarschijnlijk niet
lukken.
Maar we
zijn wel zeker dat elke pup nog door Belle zal herkend worden als een pup van
haar zelf, eentje die ze zelf heeft geworpen heeft en eentje waar ze acht weken
lang heel zorgzaam voor is geweest
Belle en
de vader Ferron van het K-nestje, staan alvast ingeschreven op de
deelnemerslijst. Zij leven in blijde verwachting om hun kroost terug te zien !
Belle gaat
nog werk hebben om die negen pups te likken tot ze naar haar normen onberispelijk voor de dag
kunnen komen voor de keurmeester .
Deze
namiddag dachten we het gaat gebeuren, ze gaan het internet en telefoon
herstellen ! ! !
Er kwam
een bestelwagen met een hoogtewerker het gehucht binnen gereden en er ging een
technicus van een privéfirma, in opdracht van France telecom aan de slag aan de
paal van de telefoonlijn.
Ons baasje
vroeg aan de man of het herstelde internet en telefoon voor kortelings zou
zijn. De man antwoordde daar positief op en ons baasje leefde in blijde
verwachting.
Het
bestelwagentje met lift en man vertrokken maar wij hadden het op dat moment te
druk met het vertrek van de beekjes. (Peter, Hilde de kinderen en Hercule)
Even later
kwam de overbuurvrouw ons vertellen dat bij haar het internet en telefoon
hersteld waren . Ook de buren schuin tegenover en de Franse buren van iets
verder hadden terug telefoon en internet !
Alleen bij
ons en bij de Engelse buren Mark en Sara bleven de lijnen morsdood. Het enige
dat bewoog was dat klote rode lampje dat al haast twee weken staat te pinken.
Pinkende getuige van een internet niet werkt.
Dan toch
maar met de auto naar Ria gereden om daar de mail op te pikken en van daaruit
naar France Telecom te telefoneren om te informeren waarom bij ons de lijnen
niet hersteld zijn ?
Ria belde
in de plaats van ons baasje, Ria blijft iets kalmer, die kent de Franse
administratie iets beter, zij woont immers al vijftien jaar permanent hier in
La Magdeleine. Na tien minuten kwam een best vriendelijk klinkende dame aan het
toestel vertellen dat wij op 20 augustus aan de beurt zullen komen voor
herstelling van de telefoonlijn.
Nu is het
zo dat 20 augustus de datum is dat we naar België komen om de laatste
voorbereidingen te treffen voor de Drentenclubmatch ! Dus die technieker hoeft
dan ook zijn tronie niet te laten zien bij ons !
Op 2
september kan ook nog en dan zijn we inderdaad terug in La Magdeleine. Ria
gaat morgenochtend naar de klantendienst van France Telecom telefoneren om een
serieuze financiële tegemoetkoming te eisen van de maatschappij.
Dat er
heirkracht mee gemoeid was met de herstelling wegens de grote schade alom, daar
hebben we begrip voor. Maar dat ze aan één zijde van de straat alles herstellen
en in orde maken en de andere zijde niet neen daar is ons Belgisch verstand te
klein voor. Daarvoor moet je Frans zijn EN bij France Telecom op de loonlijst
staan, om dat te kunnen begrijpen !
Het was
weer even geleden, maar vandaag heeft ons baasje nog eens gepraat met hogere
machten. En t was niet fraai wat die te horen kregen !
Nadat we
haast twee weken geleden zonder internet en telefoon kwamen te zitten door een
storm waartegen de telefoonpalen en de bomen niet bestand waren is gisteren ook
het GSM netwerk hier uitgevallen.
Wanneer we
willen communiceren met het enige ons nog resterende middel dan zullen we
beroep moeten doen op postduiven of flessenpost.
Waar de
fout zich bevindt is ons nog een raadsel. We komen er wel terug achter en
ondertussen behelpen we ons met de internetlijn van Ria in La Billaudrie. Dat
is zon anderhalve kilometer hier vandaan en daar blijkt alles nog te werken,
hoewel je voor een GSM verbinding ook een goede positie moet uitzoeken.
Het gaat
uitstekend met de beide nestbroers Heros en Hercule hier op vakantie in de
Charente.
Waar Heros
al eens in de clinch durfde te gaan met andere reuen, voornamelijk sinds Lucy
in de roedel is gekomen, gaat het nu prima met de twee broers. Zij respecteren
elkaar net zoals vorig jaar.
Toen was
Lucy er ook al wel maar werden de twee ook nog eens in t oog gehouden door
vader Zeppos, die hoewel toen ook al twaalf jaar oud ook nog samen met Belle
het nodige gezag bleef uitoefenen.
Dit jaar
is het echter Hera die al eens de orde handhaaft wanneer ze denkt dat er iets
broeit bij de broertjes. Zij gaat dan tussen de twee inlopen of haalt hen in
wanneer de twee weer eens op volle snelheid door de tuin rennen.
s Avonds
is hun kaars uit zegt het baasje wanneer ze weer eens rug aan rug liggen
slapen nadat ze hun buik vol hebben gegeten.
Want ook
dat gaat prima samen. Net als wanneer Kibbels even op verlof is bij ons en de
vijf Drenten naast elkaar in de rij hun eetkom leeg slobberen is het ook hier
pais en vree bij het eten.
De enige
haast onhoorbare grom komt meestal van Belle die de traagste eter is van de
vijf en wanneer slokop Lucy (de snelste eter van de vijf) iets poogt buit te
maken uit Belles kom.
Straks is
het feest weer uit en vertrekt Hercule, samen met Peter, Hilde en de kinderen
terug richting België. We zijn zeker dat moeder Belle, die nog steeds zoon
Hercule netjes likt, maar ook Heros zijn broer gaat missen.
En Lucy
die gaat zeker gekke nonkel Hercule missen. Gedaan met de hofmakerij van
Hercule en het flemen van Lucy.
Het waren
fijne vakantiedagen met de Beekjes familie hier op den hof. We kunnen
weeral uitkijken naar volgend jaar want terugkomen doen ze beslist !
De eerste
witte pruimen zijn rijp en dus zetten we de ladder(s) terug tegen de boom om
een kilootje rijpe pruimen te plukken.
De pruimen
worden wel van hun pitten ontdaan net als bij het overige fruit in het verleden
en toekomst
Pitten
bevatten immers blauwzuur en laat dat nu een erg gif zijn dat we liever aan
gifmengers en alchemisten overlaten dan aan een stelletje gourmands.
Ons baasje
heeft zich dus enkele uren onledig gehouden met plukken en ontpitten van de
pruimen. Daarna heeft hij de pruimen ontpit en bijgevoegd aan de kersen in de
rumtopf, nadien is er nog alcohol als bewaarmiddel aan toegevoegd om gans het
boeltje onder te zetten.
Wij
Drentjes hebben de wacht gehouden onder de boom, net zoals we deden bij het
kersenplukken. Niemand met slechte bedoelingen komt ongeschonden weg wanneer ze
slechte bedoelingen hebben met ons baasje zijn geplukt fruit.
Volgende
week is het de beurt aan de blauwe pruimen om verwerkt te worden in de rumtopf.
Nadien komen ook nog de appelen en de peren. We hopen te kunnen besluiten met
bramen van de doornloze braam uit onze eigen tuin !
Daarstraks
hebben Heros en Hercule eventjes moeten laten zien wie thuis is en wie
gast. Er is geen conflict geweest, zelfs geen gegrom, maar Heros is zonder
erg over Hercule gaan staan. Ons baasje heeft Heros bij zich geroepen en die
kwam dadelijk. Conflict over and out en we spreken er niet meer over . Het
blijft dus goed gaan tussen de twee broers !
Na twee
BBQs en twee restaurant bezoeken in twee dagen was het gisterenavond een
moules frites avond. Niet de Jumbos of de extra extras uit de Zeeuwse
wateren maar de eigen Franse, vriê lekkere bouchot mosseltjes.
Ook iets
wat niet alle dagen op tafel komt en wat steeds garant staat voor een gezellige
dis met vrienden.
Onze
baasjes bereidden de mosselen naar een recept van Peter, het was dus zuiver
teamwork van de mannen in de keuken.
Het is een
recept waarbij de mosselsoep aangelengd wordt met cocosmelk.
We hebben
het hier vorig jaar een eerste maal op die wijze gegeten en ondertussen hebben
al meerdere kennissen van ons met deze bereidingswijze kennis gemaakt. Dit tot
ieders voldoening.
Zelfs de
vijf Drenten op den hof, zijnde ons viertal, aangevuld met zoon/broer/nonkel
Hercule hebben er voor gezorgd dat er geen druppel mosselsoep of snipper van de
groenten van de mosselen overbleef. Ook nu stonden de vijf honden netjes in de
rij hun eetkommen leeg te slabberen. De baasjes vinden het super dat wij het zo
goed met elkaar kunnen vinden. Wijzelf vinden dat niet meer dan normaal, we
zijn immers toch allemaal nakomelingen van Ons Moe, Belle.
Wanneer
straks Peter, Hilde en de kinderen naar de stad Cognac trekken voor een stadsbezoek
en een boottocht op de Charente, mag Hercule bij ons blijven. Vanavond is
Hercule dan net als gisteren totaal uitgeteld. Het kan verdraaid vermoeiend
zijn je op vrijersvoeten te begeven als er jonge hondengrietjes in de buurt
zijn. Dat is wat Lucy momenteel teweeg brengt.
Hercule
loopt zich uit de naad om nichtje Lucy het hof te maken. En we kunnen jullie
verzekeren, alle trukken van de foor worden uit de kast gehaald om Lucy te
behagen. En dat klein krapuleke van een jong teefje, wat Lucy is, geniet met
volle teugen van de vrolijke toenaderingspogingen vannonkel Hercule.
En de
wederzijdse baasjes zitten het ganse gebeuren met plezier te bekijken
Eergisteren
avond waren de baasjes op stap met les Hollandais en gisteren avond deden ze
dat nog eens lichtjes over met de Belgen uit de nabije buurt.
Mohammed
en Ria zijn de buren uit het naburige gehucht La Billaudrie, dat ook nog een
deel is van de gemeente La Magdeleine, net als Ferret.
Het is bij
hen dat ons baasje gebruik kan maken van het draadloos internet, want wijzelf
in Ferret behoren nog steeds tot het gild van de wachtende en de geduldige !
Laurent en
Jeanine wonen net als wij in twee dorpen en twee landen. Hier in de Charente
wonen ze in de buurgemeente La Faye en in België in Dilsen- Stockem. Voor
enkele jarenwoonden en werkten zij
beide hier full-time in de streek. Nu zijn ze beide hier op verlof en dat was
dus het moment om samen eens af te spreken en een stapje in de wereld te
zetten.
Waar onze
baasjes gisteren met de baasjes van Cartouche en Lennaert naar retsaurantMoulin de Condac trokken (een oude
gerestaureerde watermolen op de rivier Charente) zo trokken ze vandaag voor de
eerste maal op ontdekkingstocht naar restaurant le Rèjallant. Ook al een
watermolen op de Charente
En net als
gisteren hebben ze heel lekker gegeten. Ons baasje heeft zelfs gisteren en
vandaag de oesters vergeleken in beide restaurants. En twee maal heeft hij
lekker gesmuld van de zeevruchten.
Het
gezelschap heeft de avond ingezet op het terras boven het water waar het
heerlijk toeven was na de bloedhete dag van gisteren. Zij zijn de avond echter
binnen geëindigd omdat het onweer plots met dikke druppels neerviel!
Er was
weer veel te vertellen en al dat Nederlands trok de aandacht van een echtpaar
Belgen die iets verder aan een tafeltje aan het eten waren . Zij wonen al vijf
jaar hier op enkele kilometer vandaan in Montalembert en kenden nog weinig
Belgen die hier hun stek hebben. Met zijn achten hebben ze dan de avond vol
gemaakt en zijn na het onweer naar huis toe getrokken.
Wij van
onze kant hebben ijverig op het huis gepast en zoals steeds kregen we een
kleinigheid uit het restaurant in onze eetkom bij thuiskomst van het
hoofdbestuur
zesde dag zonder internet in Ferret, en voorlopig geen
beterschap in zicht.
France Telecom laat niets van zich horen of zien !
Wij danken Mohamed en Ria Amezian uit La Billaudrie
ook in hier in La Magdeleine voor het ter beschikking stellen van hun WiFi
internet zodat we toch nog verbinding hebben met de grote wereld
Tot onze
grote spijt moeten we melden dat Charlie, de prachtige Sint Bernard hond van
madame Jobbart, waar we ook gisteren al over berichtten, de nacht niet
overleefd heeft. Charlie is bij de dierenarts in Ruffec overleden aaneen combinatie van leeftijd (8 jaar)
overgewicht (115 kg)
en warmte (37°C).
Wij vinden het heel erg spijtig maar de hulp die we eergisteren nacht hebben
geboden heeft geen aarde aan de dijk gebracht voor de mooie en lieve hond die
we sinds pup hebben meegemaakt.
We kregen
ook bericht van de tijdelijke buren van het vrouwtje van Charlie. Dan bedoelen
we de Wesselaars het hoofdbestuur van Cartouche en Lennaert die daar een week
vakantie hebben.
We laten
het best Lennaert aan het woord om zijn eigen Charentaise avonturen te
vertellen
Hallo Belgische
en Nederlandse familie,
Vanuit het mooie
Charente hier mijn verhaaltje. De aandachtige lezers van het blog van ome Faes
zullen inmiddels wel weten waar papa en ik zijn aangeland. We bivakkeren in een
mooi huisje van alle gemakken voorzien, ongeveer 12 kilometer bij
Ferret vandaan.Het is vooral een luie
rustige vakantie en tanken mijn baasjes energie voor de rest van het jaar.De ochtend wordt door de baasjes gebruikt om
te toeren langs de dorpjes en het bezoeken vankerkjesenandere bouwwerken. Overalwordter gestopt om alles te bekijken en te fotograferen. Papa en ik blijven
dan in het koele huisje, waar wij ons al helemaal thuis voelen. s Middags is
het party pool time en vermaken de baasjes zich met zwemmen, duiken, bommetjes
en waterpolo. Helaas kunnen wij alleen maar van de rand toekijken en worden we
regelmatig nat gespettert.s Avond
ondernemen we dan iets met onze Belgische Franse Drenten familie. Nou ja
ondernemen!Het is vooral eten, drinken
, praten , lachen en moeten mijn baasjes de vele Hollander moppen pareren. Eén
mop van mijn baasje wil ik jullie niet onthouden. Wat betekend BELG?Ben Eerst Limburger Geweest!Vrouwtje zit nu nog te dubben wie zich hier
door het meest aangesproken moet voelen!
Ik heb lekker volop
kunnen spelen met mijn zusje Lucy op het erf bij tante Simonne en ome
Faes.Het is grappig om allerlei
voorwerpen en de tuin te zien waar we altijdzoveel over lezenen fotosvan zien. Het is wel duidelijk waarom mijn
Belgische familie zoveel weken van het jaar hier woont! Wie zou dat niet
willen?
Mijn kleine grote
baas Christian heeft hetwat moeilijk
want hij mist net als ome Faes het Internet. Rondtoeren en oude bouwsels
bekijken vindt hij meer iets voor bejaarden en frans spreken heeft hijniet veel zin in en dan die 6 honden ..!!?!!
Gisteravond zaten we
gezellig met het Faesroedel en vriend Luc te BBQ toen de buren in paniek
binnenstormde. De buur hond Charlie was niet goed geworden. Het zag er
slechtuit en Charlie werd zo snel
mogelijk naar de dierenarts gebracht. Helaas is hij vannacht gestorven, geveld
door de hitte! De buurvrouw die ook voor het huisje en het zwembad zorgt,en haar 2 kinderen waren erg verdrietig. Ook
het vriendje van Charlie, een kruising herdershond is helemaal uit zijn doen.
Hij heeft vannacht heelvaak geblaft en
loopt treurig met gebogen rug door de tuin en wil niet aangehaald worden.
Maar verdriet
verbroederd en heeft Christian opeens een speelkameraad gevonden in de
buurjongen Jeannou en moppert hij niet meer over internet en honden, en praat
hij zomaar frans!
Morgen is het feest
voorbij en gaan we terug naar Nederland. Het zal niet meer zolang duren en is
het internet gerepareerd. Ik heb niets gemist van de avonturen van mijn Belgische
familie want heb alles live kunnen volgen en mogen meemaken.
Het begint
eentonig te worden hier op het blog France Telecom heeft nog steeds niets
laten horen of zien. De bomen die in Villiers-le-Roux op de telefoondraden
waren gevallen zijn inmiddels door de omwonenden gerecupereerd enzullen waarschijnlijk volgende winter voor
enkele behaaglijke uurtje rond de houtkachel zorgen Dat is dan toch nog iets
positiefs aan de storm van vrijdag- op zaterdagnacht laatsleden.
Haast een
week kunnen/moeten we dus beroep doen op de bereidwillige medewerking van Ria,
onze landgenote aan de andere kant van het dorp. Die krijgen hun telefoonlijn
van een andere lijn dan de onze en die is niet geraakt door vallende bomen.
Dadelijk
na het plaatsen van dit berichtgaan we
nog eens even bij de burgemeester langs om hem aan te porren om France Telecom
aan te zetten tot wat spoed (?) voor de herstelling van de telefoonlijn.
Gisterenavond
is ook de BBQ bij de familie Wessels en Cartouche en Lennaert in Saint Fraigne
spectaculair geëindigd.
De
buurvrouw aldaar kwam ons in paniek roepen dat er iets mis was met Charlie,
haar 115 kilo
wegende Sint Bernardhond. Charlie lag hevig hijgend tegen de grond en kon
duidelijk niet meer recht. Dat het ernstig was bleek onmiddellijk en na de
dierenarts waar ook wij klant zijn te hebben verwittigd hebben we Charlie op
een deken gelegd en met vier mannen hem zo in de auto van de buurvrouw kunnen
leggen om naar de dierenkliniek te rijden. Tot op dit moment hebben we nog geen
contact kunnen maken met de buurvrouw om te informeren wat de huidige toestand
van Charlie is, maar we hadden er geen goed oog in ! ! !
Onze
kameraad Luc is deze ochtend vertokken om de volgende etappe van zijn Tour de
France verder te zetten. Zijn doel voor vandaag is de Ardèche waar ook
bekenden van hem een huis bezitten, en waar hij met zijn vriend ter plekke
heeft afgesproken om te gaan Mountain Biken.
Luc gaat
dwars door wat wij noemen de pampas, zijnde de nationale en de departementale
wegen, dwars door la douce France . Hij is een prachtige maar eindeloos durende
rit over goed 650
kilometer begonnen. Hopelijk heeft hij niet te veel
landbouwvoertuigen of autos met caravans voor zich want zijn Fiat Ducato
camper is ook geen kampioen in flitsende inhaalmaneuvers. Maar als hij wil
genieten van de mooie omgevingen waar hij langskomt gaat hij één van de mooiste
routes van Frankrijk onder de wielen krijgen vandaag.
Meer
nieuws uit het internetloze Ferret asap, maar waarschijnlijk pas morgen
voormiddag wegens de tamme service van France Telecom
Geraak er
maar uit wijs, uit zo n titel van een blogbericht. Het eerste deel van de
titel slaat op het internet en telefoon gebruik in Ferret wat nog altijd
ongewijzigd is. France Telecom is nog altijd op een ander actief en is nog
niet in de omgeving gesignaleerd om enige reparatie aan hun kabels uit te
voeren. We blijven dus vandaag ook nog beroep doen op onze vriendelijke
Belgische buurvrouw (op 600
meter van hier, maar met alleen velden tussen ons in) en
haar wel werkend internet.
De 30 jaar
slaat op onze gast op dit ogenblik, die hier gisteren namiddag gearriveerd is
met zijn camper.
Luc en ons
baasje kennen elkaar dit jaar, deze maand zelfs, exact 30 jaar. Beide zijn
gepensioneerde leerkrachten autotechniek. Luc in Antwerpen aan het Technicum
Londenstraat en ons baasje aan Horito Turnhout en KTA Herentals.
Maar daar
kennen ze elkaar niet van ze kennen elkaar van bij VAB Europech, de
buitenlandse bijstand voor automobilisten waar ze beide tijdens de
schoolvakanties gingen bij-jobben.
In juli
1983 hebben ze elkaar leren kennen in de garage van VAB in Zwijndrecht waar de
voertuigen van de repatriëringsdienst gestald stonden.
Samen zijn
ze goed voor enkele miljoenen kilometers over Europese wegen. En als ze samen zitten
komen de wildste belevenissen boven water in de verschillende Europese landen
waar ze te maken kregen met eerlijke, minder eerlijke en stinkend corrupte
ambtenaren. Die werden dan omgekocht met Belgische koffie en chocolade (uit den
Aldi). Maar ook met garagehouders en depanneurs die de chauffeurs probeerden op
te lichten en het allemaal niet zo eerlijk met hen voor hadden.
Boeken
kunnen ze schrijven over de jaren dat ze samen de wegen tussen de Noordkaap en
de Griekse eilanden onveilig maakten met hun zwaar gerij. Men kent hen zelfs
van Schotland tot Moskou en hebben prachtige reizen gemaakt waar ze dan ook nog
eens goed voor werden betaald.
Bij ons
baasje staat er een GPS op het instrumentenbord van de Masjebashi, maar die
hoeft bij ons niet meer te doen dan te zeggen waar men weer nieuwe
flitscameras hebben opgesteld.
Langs waar
die madam uit de GPS ons naartoe wil sturen luistert ons baasje al lang niet
meer. Zo lang zij binnen Europa blijven is er voor beide kameraden niet veel
onbekends op s Heren wegen
Dag drie
zonder telefoon en internet is ook alweer geschiedenis dag vier kondigt zich
stilletjes aan. Tijdens dag vier zijn er nog maar weinig verschillen te merken
als met dag één. In de straat waar de draden tegen de grond liggen heeft men
duidelijk nog niemand van France Telecom of van de internet providers gezien !
We zijn al
blij dat Ria in het gehucht la Billaudrie, een van de gehuchten aan de andere
zijde van La Magdeleine ons wil verder helpen met het ter beschikking stellen van
haar werkende telefoon/internet lijn.
Het is
dinsdag vandaag, dat wil zeggen dat tijdens de ochtend het gemeentehuis open is
en we ons beklag kunnen gaan doen bij onze burgemeester. Die heeft meestal wel
iets meer gewicht in de schaal te leggen dan een gewone abonnee bij
Orange/Wanadoo. Was het niet dat gans het gehucht zonder telefoon zat dan
zouden we niet reclameren maar ze laten zelfs niets weten na herhaalde klachten
van hun klanten !
Gisteren
hadden we Cartouche en Lennaert met hun vrouwtje op bezoek. Het baasje en de
zoon waren naar Ruffec om te gaan kayaken op de Charente, en dus kwam de
Wessels roedel bij ons buurten.
Dat
Cartouche en Heros nooit geen vrienden zullen worden, daar hebben wij ons al
bij neergelegd. Ons baasje heeft eind vorige week een extra bench gemaakt om
die twee uit elkaar te houden. Om beurten mogen ze dus een tijdje in de tuin
terwijl de andere in de bench gaat. Nu is die bench geen kleintje maar
opgetrokken uit vier Heras bouwhekken zodat de opgesloten hond toch een 9m² ter
beschikking heeft, incluis een waterbad + drinkemmer en een hok voor twee
honden. Die bench staat dan ook nog lekker in de schaduw van de hangar zodat
daar ook geen rechtstreekse felle zon schijnt. Die zitten dus heel netjes met
speeltjes, eten en drinken en zicht op de halve wereld
Laat ons
hopen dat we straks of morgen toch het blog weer kunnen aanvullen vanaf onze
eigen stek in Ferret, want zoals het nu gaat is er weinig plezants aan
Belle
& co
Zoek niet te veel want in vier dagen is er niks gebeurd...
Sinds de
nacht van vrijdag op zaterdag hebben wij in La Magdeleine geen telefoon of
internet verbinding meer.
De oorzaak
ligt letterlijk en figuurlijk in het buurdorp Villiers-le-Roux. Dat het
letterlijk ligt, daar bedoelen we de kabels van telefoon en elektriciteit die
letterlijk tegen de grond liggen omdat er verschillende bomen, struiken en
zelfs metalen golfplaten bovenop liggen.
Het is de
zware storm van vrijdagnacht die daar de oorzaak van is. Veel dorpen engehuchten zitten dan ook nog eens zonder
elektriciteit ! Het is een kleinere versie van de grote storm van 28 december
1999 . Toen waren we ook bij de elektriciteit-lozen en kregen we pas drie
dagen later, in de namiddag van oudjaar terug stroom. We hadden geluk dat er
terug warm water was en dat we netjes en fris gewassen de jaren 2000 konden
binnenstappen.
Zaterdag
toen we naar de markt van Rouillac reden konden we onderweg al flink wat schade
opmerken maar toen we vanochtend de krant kochten konden we lezen dat wij er
nog goed vanaf gekomen zijn ditmaal.
Druppelsgewijs
komen de berichten over schade binnen. Zo vertelde één van de buren dat de
school in Salles de Villefagnan, enkele kilometer hier vandaan vernield is door
omgewaaide bomen. Ook de dorpen Verteuil, waar we vorige week nog over
berichtten, en Barro waar we vorige weekzondag nog feest vierden blijken zwaar
getroffen te zijn door het noodweer.
Daarjuist
hebben we dan vernomen dat er aan de andere kant van ons dorp
wel
telefoon hebben en ook internet. Dus we gaan eventjes met de laptop tot bij Ria
om dit bericht op het blog te plaatsen.
Ja we
leven nog, en nog goed ook, alleen code orange van France météo heeft ervoor
gezorgd dat onze interne tprovider, toevallig ook Orangeniet veel kan doen voor
ons op het moment
Vanavond
mochten we mee. Waarheen wisten we bij aanvang niet maar het was met de auto en
dat is altijd goed voor een eindje rijden.
Bij
aankomst troffen we familieleden, erg dichte familie nog wel. Lucy vader
Cartouche en broer Lennaert stonden ons op te wachten. En we hebben samen
gespeeld dat het een lieve lust was.
Alleen
spijtig dat Heros en Cartouche geen goede vrienden meer zijn sinds Cartouche
dingen heeft gedaan met zus Hera, dingen die Heros niet meer kan sinds hij een
knip gekregen heeft. Heros kan het nog wel, maar er komt niks meer van en dat
zint de heer des huizes bij ons niet meer.
Wanneer
broer Lennaert dan ook nog eens veel belangstelling betoond voor al wat er
onder de staart van Lucy lekker ruikt, dan krijgt Lennaert gelijk drie teven
over zich !
Ons
hoofdbestuur heeft zich goed geamuseerd met het hoofdbestuur van onze
familieleden. Ze hebben eens goed bijgepraat en lekker samen gegeten.
We hebben
hen ook horen afspreken van morgen naar de 27° te gaan.
Hier in de
streek is de 27° een begrip. Dan is het in Rouillac die hele grote markt die
het ganse dorp bestrijkt. Wij mogen morgen niet mee want volgens ons wegens te
druk en ze trappen daar toch maar op onze poten.
Maar
morgen brengen we toch verslag uit hoe het was op de markt we zetten het basje
wel aan t werk .
Hoewel ze
het zelf waarschijnlijk liever anders zou hebben gaan we toch ons Lucy
feliciteren.
Voor twee
weken zijn we immers met een dieet gestart voor onze drie dikkertjes, te weten
Lucy (30,9 kg)
en Heros en Belle.
Vandaag
zijn we terug langs de dierenartsen praktijk van dr. Benoit Hans in Ruffec
gereden om het gewicht van Lucy te controleren na twee weken dieet.
Groot was
onze verbazing toen de geijkte weegschaal 29,950 kg aangaf !
Bijna een
kilo gewichtsverlies in die twee weken. Als dat geen proficiat waard is !
Wij zouden
Lucys gewicht graag rond de 28
kilo zien schommelen tegen de clubmatch van de Belgische
Drentenvereniging op 24 augustus. Nog vier weken te gaan en als we blijven
evolueren zoals we nu bezig zijn dan is dat streefgewicht makkelijk (?)
haalbaar.
Ook bij
Belle en Heros blijkt het dieet (op zicht) zijn vruchten af te werpen. Ze zijn
beiden nog wel wat in rijpere dameskringen volslank pleegt te noemen maar je
voelt met de nodige wil en moeite toch al terug ribben.
Het dieet
van Belle, Heros en Lucy bestaat s ochtends uit een dosis rijst aangevuld met
groene boontjes uit blik (Lidl, Makro) tegenover oud brood voorheen . s Avonds
bestaat hun eten uit een normale portie dieet brokken r/d van Hills, aangevuld
met een tegenover vroeger een halve portie vlees (ever, hert) .
Hera
krijgt de normale voeding die ze altijd al kreeg, die was op egwicht en hoeft
dus geen stinkend dure dieetvoeding. Maar s morgens krijgt ze net als de rest
van de roedel rijst met prinsessenboontjes.
Er moet
aan toe gevoegd worden dat bij drie van de vier op een normale wijze gegeten
wordt als vroeger. Alleen Belle maakt wat problemen met wat ze voorgeschoteld
krijgt. Ze wil niet eten samen met de anderen. Dat is al meer gebeurt dat onze
roedelleidster er een spelletje van maakt maar voor de baasjes is dat voldoende
om te zeggen we zetten de eetkom maar omhoog voor later. Dat omhoog zetten is
wel noodzakelijk omdat anders Heros of Lucy met de buit weg zijn ! Als je dan
even later haar de eetkom terug presenteert eet ze als normaal en dan schudt
ons baasje het hoofd en je ziet hem denken vrouwen hé
Wegens gezondheidsredenen zijn we op zoek naar een nieuwe
thuis voor:
Ciske Themke de
Sous la Chapelle, een teefje, geboren op 1 juli 2007te La Chapelle sous Uchon. Ze
heeft een Frans paspoort. Ze is gechipt. Stamboom: LOF 7EP.Hd.22
Haar moeder is Frans kampioen, haar vader komt ook uit een
kampioenenfamilie.
Ze kwam uit het eerste nestje van haar moeder Themke die
toen drie jaar was. Er waren vijf puppy's. Vader is Siep Muffty van Selihof.
Ciske is niet gesteriliseerd en slechts één keer per jaar
loops wat drie weken duurt.
De verplichte inentingen tegen rabies om ze mee naar het
buitenland te kunnen nemen zijn in orde.
De niet verplichte die hier plaatselijk worden gegeven
niet. Ze wordt wel op tijd ontwormd met Drontal Dog.
Ze krijgt alleen Frontline of nog schadelijker in haar
pels als we weken rondtrekken. Anders niet want dat is iets heel ongezond.
Ze krijgt nu sinds het laatste jaar Purina hondenbrokken,
daarvoor Eukanuba hondenbrokken.
Ze drinkt ongeveer 1,2 liter water per
dag. Ze slaapt in de bench.
Ze rijdt niet graag auto maar is niet wagenziek. Ze heeft
een hekel aan tunnels. In de wagen zit ze het veiligst in de bench anders
probeert ze op het baasje zijn schoot te geraken. (wat heel gevaarlijk kan zijn
als die juist de chauffeur is.)
Ze is het gelukkigst als ze vrij kan rondlopen in de
natuur maar ze zal je nooit uit het oog verliezen. Ze kan zeker niet hele
dagen alleen zitten want dan wordt ze heel ongelukkig. Ze is zeker geen hond om
in zo'n kennel in de tuin te steken.
Vervelend is dat, als we thuis komen of als er mensen
aanbellen, ze tegen de voordeur springt. Ze bijt wel niets kapot. Ze doet
ook vaak vervelend tegen andere honden. Dit is gekomen doordat ze eens hevig is
aangevallen geweest door een mannelijke scheper.
Verder stapt ze mooi mee aan de lijnband. Ze is gewoon van
steeds links te lopen.
Ze is wel heel schrokkerig maar je kan wel haar eetbak
afnemen zonder dat ze boos wordt. De dierenarts dacht dat dat kwam doordat ze
voor eten heeft moeten vechten toen ze nog in de nest zat. Dit lijkt me vreemd
daar ik ze daar bezig heb gezien en niet heb gezien dat ze iets te kort kwam.
Dus let ik wel goed op dat ze zo maar op straat niet de kans krijgt om als op
te eten.
Van
Lennaert, van wie we nog elke week bericht krijgen en gewoonlijk op maandag,
kwam het bericht deze week pas op woensdag. Dat gaat zo als de baasjes zelf
verlof hebben, dan zijn er weer andere prioriteiten, die tijdens het werkjaar
zijn blijven liggen.
Maar
vandaag zijn ze onderweg naar Frankrijk en plaatsen wij zijn verhaal over de
dagen voor het vertrek. Erg gerust is hij er blijkbaar niet in de anders zo
stoere Lennaert.
En we
willen ook nog dit zeggen over het baasje zijn reis gisteren naar
Compost-stella . Het laatste deel smaakte prima en het eerste deel daar gaan de
plantjes in de moestuin volgend jaar deugd van hebben. Toch weer een wonder hé
die Compost-stella .
Belle
& co
En dan
nu Lennaerts zieleroerselen
Bonjour,
De vakantie is begonnen! En wat doen de baasjes? Zonder mij, nog snel
een laatste bezoek brengen aan de Bende van Budingen. Alweer was het bijna
nachtwerk voor ze terug waren en vrouwtje was een beetje wazig. Onduidelijk is
of dat kwam door de warmte, de Grimbergertje, de plofkippen met een bierblikje
in hun kont, maanziekte, Weltschmerz, of toch te intensief puppy gesnoven!
Gelukkig heeft Christian goed voor Papa en mij gezorgd en hebben wij ook
een leuke dag gehad.
De puppys waren grandioos, 5 flinke doerakjes, met elk een eigen
karakter, klaar voor een volgende grote stap!
Vannacht vertrekken we naar Frankrijk om de hitte een beetje voor te
blijven. Het zal een lange reis worden, want er moeten de nodige kilometers
overbrugt worden. Frankrijk is een groot land met vele landschappen en met
alles der op en der aan. Ik zie wel of we in Drop of Draan terecht komen.
In de auto wordt ik altijd misselijk en jawel! in de allerlaatste bocht
vlak bij de bestemming deponeer ik netjes mijn maaginhoud in de vorm van
een warm dampend brood achterin de auto. Door mijn actie krijg papa het ook
zwaar en legt er nog eens netje een verse vlaai naast. Met ons erbij hoeven ze
niet naar de bakker!
Hopelijk valt het deze reis mee.
Door mijn afwezigheid zullen jullie mijn wekelijks stukje moeten missen,
verstoken van mail en Internet maar Lennaert is niet dom, die vindt altijd
wel een uitweg!
Het zal
wel geen zonde zijn wanneer we vertellen dat er in onze nabije Drentenkringen
plannen worden gesmeed op hoog niveau wat prestaties betreft en er hang ook nog
een spirituele en godsdienstig reukje aan.
Een paar
Drenteneigenaars hebben plannen om naar Compostella te trekken. Ja zeker, naar
Santiago de Compostella in het noorden van Spanje, meer bepaald in Galicië.
Just je bent mee, daar waar den Iglesias Sr over zong: http://www.youtube.com/watch?gl=BE&v=pQSoyYq-zUs.
Nu heeft
ons baasje niets met bedevaarten, de laatste keer mocht m nog niet met de auto
rijden en ging hetmet de fiets vanuit
Turnhout naar Scherpenheuvel en terug.
Neen bij
die Drentenliefhebbers die de barre tocht langs stoffige Belse, Franse en
Spaanse wegen gaan ondernemen is er geen baasje van ons te bespeuren. Zijn
reden om niet deel te nemen aan die voettocht hij vertelt dat m gans zijn
beroepscarrière met autos te maken heeft gehad en dat m op zijn ouwe dag geen
ambitie meer heeft om schoenzolen te verslijten. Zijn vier Michelinkes onder de
Masjebashi tot daar aan toe, maar schoenzolen No way ! ! !
Dus heeft
hij gepresenteerd van de logistieke ondersteuning te verzorgen. Dat ligt m
beter en assistance is noodzakelijk. Zeker als die bleinen en vermoeide spieren
op 65+ voeten en benen parten beginnen spelen !
Maaaar ons
baasje heeft er iets op gevonden ! ! ! Hij is daarstraks al eens over en weer
met den Husq naar Compost-stellageweest. Meer nog, er zijn zelfs fotos genomen ginds !
Om het
verhaal hard te maken komt hij hier af met staalharde bewijzen. Fotos vanuit
Compost-stella, kijk maar
Zegt de ene vriend tegen de andere: een
dilemma, wat is dat eigenlijk?
Antwoord van zijn maat:
Wel, niets is beter om het uit te leggen dan
een voorbeeld. Veronderstel dat ge door omstandigheden in een groot bed ligt met links van
u een bloedmooi meisje, rechts een homo.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…