Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
21-04-2008
Goed nieuws uit de Drentenkraamkliniek
Goed nieuws uit de Drentenkraamkliniek
Bij Ingrid Mestdagh is zondagmorgen een nestje Drentenpuppys geboren. Moeder Chia en de pups stellen het wel. De pups wegen tussen de tweehonderdveertig en driehonderdzeventig gram, gezonde stevige pups mogen we zeggen. Er zijn 1 teefje en 4 reutjes.
Belle's zus, Ella, is dus tante geworden van de 5 pup's
Wij wensen Ingrid en Johan én de toekomstige eigenaars zéér veel plezier met de 5 pups. Het zal daar druk worden met acht Drentsche Patrijshonden in huis, in elk geval een flinke roedel
Ja, de oren van een Drent zijn van het serieuze formaat. Die van een teef zijn van het gelijke formaat als van een reu. En nu komt het waarom gebruikt die teef haar oren dan niet ?
Een kwartier ben ik daarstraks op zoek geweest ,samen met het baasje, Belle was weer eens het bos ingespurt en wij waren al een flink eind verder gewandeld. Gewoonlijk komt ze wel achterna als t baasje roept en eens in zijn handen klapt. Niks deze keer, geen Belle te bespeuren.
Omdat we weer eens aan de achterkant van de Janssen Pharma fabriek waren gaan wandelen dachten we dat ze weer onder de draad geglipt was en op de parking zat.
Roepen, in handen klappen , rondkijken , spoor zoeken, allemaal voor niks, nougabollen zei t baasje. t Vrouwtje was aan de andere zijde van het bos aan het zoeken, met evenveel succes
Plots kreeg ik een geur te pakken en ben dan maar op mijn neus afgegaan, recht het bos in, daar hebben we ze in een konijnenpijp gevonden, enkel het witte puntje van haar staart was af en toe nog eens zichtbaar. Wat wil je nu luisteren als je oren én ogen vol zitten met zand van het graven. Laten emigreren naar Rusland of China heb ik het baasje geadviseerd, daar hebben ze nog mijnbouw en kan ze nog een bliksemcarriére maken. t Baasje was toch niet dadelijk voor het idee te vinden, we zullen ze maar houden, mét al haar kuren zei m. hij vertelde me ook dat ze in China er hun hand niet voor omdraaien ons Belle op te eten en zoiets kan ik mijn maatje toch niet aandoen hé.
t Baasje heeft uitgelegd wat dat is, in t kort komt het hier op neer: pinten pakken en vragen oplossen. Als je het goed hebt gedaan, de vragen oplossen mag je een prijs kiezen. De beste eerst en de laatste op t einde, dat lijkt ons eerlijk. Het was dan ook nog voor het goede doel, op t einde was het bier en de cola op. De cola voor de chauffeurs en de pinten voor de mee-rijers. Het doel is dus goed gesteund.
De organisatie die de kwis voor de eerste maal organiseerde heeft dat uitstekend gedaan, alles verliep op rolletjes. Een pluim op de hoed van collega Lies die er de rest van het jaar fier mee mag rondlopen.
De bediening door vrijwilligers/leerlingen liep in het begin iets stroef maar ze hebben zich snel aangepast, zij die dorst hebben geleden hebben het aan zichzelf te wijten, zo vertelt de baas.
En de prijs van de baas ? Een boek over 250 originele cafés in de provincies Antwerpen, Brabant en Limburg. Met voor duzende frangen gratis consumpties, dat zal de doorslag van de keuze wel bepaald hebben denken wij zo. Er was ook nog een wekkertje bij, een stille wenk waarschijnlijk, om niet te lang te blijven "plakken". Als m nu nog een kroeg uitzoekt met een terras, want wij mogen nooit mee binnen in cafés en restaurants, dan zit er voor ons ook nog lol in. Het vrouwtje heeft een mooie fotokader gekozen waar het baasje een prachtfoto van ons in gaat plaatsen zegt 'm, hij zegt er ook bij dat hij eerst zijn nieuw "kodakske" nog wat beter moet leren kennen. Als dat geen geslaagde kwis is voor bazen en hondenmaatjes
Gisterenavond het rustigste avondje sinds weken beleefd, de leiding hier ten huize was stappen. Dat wil zeggen, we hadden gans het terrein voor ons alleen, geen TV, geen computer, geen bezoek, alles lekker donker en we hebben daar eens goed van geprofiteerd om bij te snurken.
De baasjes zijn gaan kwissen, wat dat ook moge zijn, voor het goede doel. Wij dachten al dat wij dat waren maar het was in de oude school van het baasje ten voordele van de leerling werking en een speciaal project.
Gewonnen hebben ze niet maar wel veel oud collegas ontmoet die ons allemaal kennen van vroeger en van de blog. Freddy en Annemie, de Leo, Ludo, Julian, Pierre, Ria, Riet, Lu, Lieve, Luc, de Joris en de Cis en Louis, den Theo en zo nog enkele, weten verdorie meer van ons, dan we zelf kunnen herinneren. Zo vertelt de baas ons.
t Moet goed geweest zijn in elk geval want we waren al goed uitgeslapen toen de auto de oprit opreed. De baasjes waren nog opmerkelijk monter op dat ontiegelijke uur, das ook al niet zo voor de hand liggend.
Wij van onze kant hebben gedaan alsof we gans de avond, wakend over have en goed, hebben doorgebracht (t baasje noemt dat met de late staan) en zijn dan maar terug de zetel ingesprongen en verder gedaan zoals we goed bezig waren
Dit bericht bereikt ons vanuit Friesland via het internet:
Pieper is overleden op 5 maart, ja er overlijden wel meer Drenten maar deze is voor ons toch wel speciaal. Het is de overgrootvader van Belle langs vaders zijde.
Pieper fan de Lauwerspoel een karaktervolle maar oh zo lieve en trouwe Drent. Tot bijna 16 jarige leeftijd ben je bij ons gebleven, vele hebben al zeker je naam gehoord, hoe kan het ook anders je was voor ons de aanzet om ons volledig in het Drenten leven te storten. Voor vele klinkt 16 jaar lang maar het was véél te kort, wat moet Xerco nu hij zijn grote voorbeeld verloren is 'zijn vader, zijn alles'. 16 jaar vol gewoontes in 1 klap weg, het zal wennen worden zonder je stuntelig wandelen, je bakje niet vullen met eten, ... Je was een schat van een hond en we zullen je altijd vergelijken met je volgelingen, je zal herinnerd worden in verhalen van jaren. Rust nu maar uit trouwe vriend, je hebt het verdiend. geboren: 10/03/1992 heengegaan op 05 03 2008 Pieper fan de Lauwerspoel
Dit was een konijnenpijp, toen kwam Belle langs Hoe heet zoiets ? Verbouwing, expansie, aanbouw van een terras ?Het is alleszins opgetrokken zonder bouwvergunning. En is dan nog eens zonevreemd ook.
Steve van Hasselt zullen we het maar niet laten weten, anders komt m weer met zwaar materiaal ter plaatse om de omgeving in zijn oorspronkelijke staat te brengen. Wel gratis, dat spreekt voor zich.
Zou dat in den Dikke Van Dale staan hondenpijpen , als zelfstandig naamwoord, niet als werkwoord wel te verstaan. Of het er in staat of niet is hier niet aan de orde, hetobject bestaat, onze baas heeft er zelfs een foto van genomen !
Het baasje vertelt zojuist dat we vandaag waarschijnlijk onze drieduizendste bezoeker gaan ontvangen op onze blog.
Drieduizend ! dat is heel wat op een goede twee maanden, want dat is de tijd dat wij onze kuren hier mogen vertellen. Wij hopen dat die drieduizend bezoekers veel plezier aan onze belevenissen hebben gehad, wij denken van wel omdat er toch alleen maar positieve reacties gekomen zijn op onze literaire probeersels.
Gisteren kreeg het baasje zelfs een telefoontje van een dame met de vraag wanneer ons Belle puppys krijgt . Dat is op t moment nog niet aan de orde zegt het baasje. Eerst eens zien dat alles in orde is met de fokregels van de Drentenvereniging. (PRA, HD tests enz. ) en dan nog ne knappe vrijer zoeken. En dan moet ons madammeke ook nog willen hé !Dus het baasje natuurlijk zéér vereerd met de vraag maar t overviel hem toch flink. Wat een blog teweeg kan brengen zei m tegen het vrouwtje.
met dank aan Jan Noordijk van de happy2gether blog
Wie ondertekent deze petitie mee ? Alain Hutchinson, ex-staatssecretaris van het Brussels gewest, momenteel Europees commissaris wil deze petitie voorbrengen. Onderteken en help mee dierenmishandeling in Spanje strafbaar te maken !
als je op de link klikt verschijnt het in het Engels. Dit is één van belangrijkste petities die je ooit zal tekenen. Als je niet zo animal-minded bent als ik, doe het dan voor mij, dit is echt een heel belangrijke stap in het gevecht tegen de dierenmishandeling en verwaarlozing in Spanje en andere zuid-europese landen. een lid ,van de Europese Communie , Mr Hutchinson is bereid een voorstel voor te leggen, als er een miljoen handtekeningen kan verzameld worden, zodat hij kan bewijzen dat dit een europees probleem is en dat de bevolking wil dat er iets aan gedaan wordt.
Dus alsjeblief, dit is iets waar spanje al decenia op wacht, dat er een straf komt op mishandeling en achterlaten van huisdieren, dat er aan geboortebeperking moet gedaan worden, dat dieren identificeerbaar moeten zijn (chip) enz enz. Als dit erdoor komt zal het nog een lang proces zijn maar het is heel wat als je bekijkt hoe het er nu aan toe gaat.
alvast bedankt en stuur het door aan andere vrienden, je doet er mij een groot plezier mee!
bedankt van alle spaanse asielhondjes en van mij,
Inge
Opdat het EUROPEES PARLEMENT WAKKER WORDT EN IETS DOET AAN DE STRAATHONDEN
DEZE PETITIE ISBEDOELD OM NAAR HET EUROPEES PARLEMENT TE STUREN, HET IS DE BELANGRIJKSTE PETITIE OOIT IN DE STRIJD TEGEN VERWAARLOZING EN MISHANDELING VAN SPAANSE HUISDIEREN
TEKEN EN STUUR DOOR ! OOK AL BEN JE GEEN DIERENVRIEND IN HART EN NIEREN , LAAT IEDEREEN TEKENEN, JE VRIENDEN? FAMILIE ,BROERS ZUSSEN ETC ETC DIT IS SUPERVBELANGRIJK
Zie ze bezig hier op de foto, de schrik van alle konijnen van West-Vosselaar. Ons Belle weet nog niet dat we hier in Vosselaar ook nog een konijnenberg hebben. Dat is een geklasseerde duin en geen berg konijnen zoals niet-kenners zouden kunnen begrijpen.
Terug naar de feiten van deze namiddag, Belle ging weer achter zon langoor aan dat de vlucht nam naar zijn konijnenpijp. Veilig verborgen onder een hoop dode takken zal het gedacht van de konijnenfamilie geweest zijn waarschijnlijk.
Maar dan komt Belle op de proppen. Zij moet zo stilaan de Osama Bin Laden voor de konijnenpopulatie zijn. Gebouwen (lees pijpen) vernielen, iedereen bedreigen, waar hebben we het nog gehoord
Zoiets heeft het baasje twee en een half jaar geleden in huis gehaald om met mij te spelen en gezelschap te houden. Ik weet het ondertussen al wel, als je eens belangstellend komt kijken op de vorderingen van het graven, dan krijg je direct een laag zavel over je heen. Dan ben je al eens behulpzaam en dan krijg je dat.
Ook nog dit, de baas heeft ingegrepen voor Belle het eigenlijke nest bereikt had, daar is m wel voor op zijn knieën moeten gaan zitten om Belle aan te lijnen. Weeral een konijnenfamilie van de ondergang gered zegt m tegen het vrouwtje.
Het baasje is plannen aan het maken om op propere plaatsen te gaan wandelen. Hij is het beu van met dezelfde geur thuis te komen als wij. Die konijnen van gisteren waren de spreekwoordelijke druppel zegt m.
Gaat het dan toch de wandeling naar het dorp worden waar hij op een terrasje bij mooi weer iets kan gaan nuttigen zoals m dat zelf noemt.
Wedden dat hij dat maar één keer doet, als wij ons zo eens zetten op de stoep en daar iets deponeren waar mensen altijd intrappen. Nota Bene, Paarden mogen een grote hoop plegen, wij niks! Discriminatie aan 100 %, Pater Deman vlieg er op, werk aan de winkel ! ! !
Hij heeft er blijkbaar nog niet aan gedacht dat hij dan weer in aanvaring komt met t vrouwtje die dan gaat reclameren dat ze geen diepvrieszakjes kan overhouden. De speciale zakjes voor hondenpoep heeft hij wel maar das enkel voor naar Brussel te gaan. Daar moet je van den Thielemans zichtbaar zakjes bij hebben (? ?)
Enkel diepvrieszakjes zegt de baas, die zijn steviger, daar pak je niet doorheen met je handen. Daar heeft m natuurlijk een stevig argument mee.
We hebben al wel zon tankstation handschoen in de auto zien liggen, een propere want ze stonk nog niet naar diesel. Gepikt van den Esso of de Shell denken wij.
Daar heeft hij natuurlijk niet veel aan, zon handige handschoen in de auto, als hij ze enkel in het bos nodig heeft. Soms snappen we hem niet .
Elke wandeling geeft weer andere verrassingen als je op stap gaat met een Drent. Deze namiddag weer van dat.
Hoe dikwijls heeft t baasje nu al gezegd dat je bij de aanschaf van een Drentenpup een doos latex handschoenen zou moeten bij krijgen. Je vraagt je af waarom ? Vergroot dan bijkomende foto maar eens door er op te klikken.
Dat konijnenkreng ligt al zeker een week in het bos. Bas heeft het een week geleden al gevonden, maar nu is Belle er mee komen aandragen. Toppunt is dat zij al een ander konijn in de bek had. Nu twee krengen voor een kleine Drent, dat was ook voor Bas te veel van het goede en wou dus zijn zelf gevonden buit terug.
Zo zijn ze dan, die rotzooi ligt een week in het bos, een ander gaat er mee aan de haal en dan willen ze het voor zichzelf.
Nu is dat nieuwe kodakske een uitkomst in zulke situaties, klein , handig en snel. Met het op rust gestelde toestel was het getrek aan de buit al lang voorbij geweest vooraleer de Mavica operationeel zou zijn geweest.
Wat een meevaller gisterenavond, tante Rita moest nog wat komen afgeven. Wat ze moest komen brengen kan ons eigenlijk geen lap schelen. Wat we wél belangrijk vinden is welke en hoeveel koekjes ze nu weer bij heeft.
Onze koekjestante is er zo één die twintig kilometer terug rijdt als ze merkt dat ze onze koekjes niet bij heeft. Dat weten wij maar al te best.
Lekkere zandkoekjes waren het vanavond, tante Rita verdeelt ze netjes onder ons beiden, niemand krijgt iets meer dan de andere. Poten geven, kop schuin houden, proberen te praten, blaffen, niets helpt om meer dan de andere te krijgen. Ze heeft dan wel een peperkoeken hart, maar over de verdeling is het een harde tante .
t Baasje kijkt dan bedenkelijk wegens Bas zijn dieet, maar hij kijkt meer de andere kant op hebben wij de indruk
Na 14 jaar trouwe dienst gaat opa Sony Mavica op rust. 14 Jaar heeft m samen met t baasje gans Europa doorkruist. Om fotos te maken van de te repatriëren autos en eventuele schadeclaims te kunnen weerleggen. Een fortuin kostte hij destijds, op enkele franken na 40.000 Bfr, niet mals in t jaar 94 van vorige eeuw.
Zijn meervoud van de kostprijs heeft m in al die jaren terug verdiend. Al die snoodaards die probeerden t baasje te laten opdraaien voor een deuk en een kras op hun auto, kwamen van een kale reis thuis. Dan kwam t baasje met zijn diskette met de fotos van hun auto, waarop de deuk al duidelijk zichtbaar was, nog voor de auto geladen was. t Baasje was dan uiterst tevreden over opa Sony, en die snoodaard heeft opa waarschijnlijk hartsgrondig verwenst, weer niet gelukt dacht die waarschijnlijk.
Nu gaat hij op rust, er is een ander familielid komen opdagen, jonger neefje Sony cybershot gaat de taak overnemen. Neefje is uiteraard kleiner van formaat zodat hij makkelijker in baasjes jaszak past, een pak lichter ook, en megapixels meer dan t baasje nodig heeft.
Dichterbij komen hoeft ook niet meer zegt het baasje tegen ons, hij laat cybershotje wel eventjes inzoomen. Nu zal het baasje toch nog wel eventjes moeten blokken op al die mogelijkheden welke kleintje heeft.
Zo voelen wij ons super, Na een flinke boswandeling, met alles erop en eraan, bij elkaar op de grote zetel een dutje doen.
Vanuit de verte horen we de bazen tegen elkaar zeggen zie ze daar liggen stinken en gelijk hebben ze, e zijn namelijk die stinkpoel nog eens gepasseerd. Oh zo moeilijk om daar droog langs te komen, niet dat er geen plaats is om rond te lopen, plaats zat maar die Drentendrang naar water is niet te weerstaan.
t Is voor t baasje makkelijker om te stoppen met roken dan voor ons om niet van de gelegenheid gebruik te maken van een goede plons te maken. Proper of vuil water een zeurpiet die daar op let.
Angst voor honden, overgenomen uit het gratis internet magazine Hondentips. Wil jij ook het gratis magazine ontvangen ? surf naar http://www.hondentips.com Met dank aan Rudi & Nanny van den Dijck
Welkom,
Sommige mensen hebben een onbeschrijfelijke angst voor honden. Vaak komt deze angst voort uit negatieve ervaringen uit het verleden of aangeprate angst van bezorgde opvoeders. Die negatieve ervaringen zijn dan bijvoorbeeld honden die achter je fiets aanrennen of luid blaffend naar het hek komen rennen.
Als kind heeft de Duitse Herder van de buren, die normaal altijd braaf was, mij (Rudi) eens 'aangevallen'. De hond lag vast aan de boom met een lange lijn, zodat de buurvrouw binnen in huis even de vloer kon poetsen. Toen ik er (als kleuter) naar toeliep om hem te aaien, sprong hij grommend tegen me op. Gelukkig viel ik toen achteruit, maar nog net trok een nagel of tand een snee in mijn gezicht. Het gekke is dat ik nu via de binnenkant van mijn mond nog kan voelen waar littekenweefsel zit, maar dat je verder nog amper iets ziet van dit voorval.
Wat wel flink indruk op me gemaakt heeft, is de woedende buurman die toen de hond onder handen nam. Het gejank van een hond die niet eens wist waarvoor hij geslagen werd, was verschrikkelijk om mee te maken. Ik vond dat het mijn schuld was dat dit gebeurde.
Een ervaring waardoor ik in geen geval een afkeer heb gekregen van honden. Het heeft me er eerder toe gezet om op zoek te gaan naar de reden waarom honden bepaalde dingen doen. Vaak laten hond al ver van tevoren zien aan hun lichaamstaal dat ze zich niet op hun gemak voelen. Soms vertonen honden ongewoon gedrag, in geval van het verhaal van net een verkeerde opvoeding van een hardhandige man. Dit soort honden moeten vaak afgemaakt worden vanwege hun agressie en ongewoon gedrag. Gevolg: de baas koopt gewoon een nieuw slachtoffer. Liefst eentje met wat meer 'karakter'. Als het dan mis gaat, krijgt de hond en het liefst een bepaald ras de schuld.
Voorzichtig zijn bij een hond die je niet kent, is niet onverstandig. Maar echte angst overwinnen is goed mogelijk als je meer te weten komt over het gedrag van honden. Over hoe ze denken. Die fiester waar ze zo achteraan rennen, vlucht in hun ogen van ze weg. In het verleden hebben ze gemerkt dat een fietser een versnellinkje bijzet als ze blaffend achter ze aanrennen. Het jachtinstinct komt boven... Een dappere fietser die zou blijven staan, zou waarschijnlijk tegen een verbaasde hond aankijken. Die zoiets heeft van 'Waarom ren je niet van mij weg? Het is net zo leuk!' Soms is een echte confrontatie met de 'grote' angst al een hele stap. Het is mooi dat er tegenwoordig heel wat informatie te vinden is die je helpt een beter inzicht te krijgen in de wereld van de hond.
Er zijn natuurlijk heel wat meningen en methodes. Als liefhebbers van de hond vinden we het leuk om op zoek te gaan naar meer over en voor de hond. We hopen dat je samen met ons veel zal bijleren in deze zoektocht.
Je kan het in ieder geval lezen in Hondentips Magazine!
Vandaag bij gewoon knuffelen van Bas en Belle zijn er drie teken gevonden. Twee bij Bas en één bij Belle. Bij Belle, die korthariger is dan Bas zijn ze ook makkelijker te vinden. Bas heeft dan ook nog last van ouderdomswratjes zodat dat het nog een bijkomende moeilijkheid is om die parasieten dagdagelijks op te sporen.
De vlooien/tekenhalsbanden die wij altijd aan hebben, en regelmatig vernieuwd worden, blijken dus niet te voldoen. De baas zegt dat het nu toch tijd wordt voor de pipetjes die in de huid moeten gewreven worden. Hij is er nooit voorstander van geweest omdat het in de bloedbaan terecht komt en zo ook in de lever.
Het hondje van een blogvriend van t baasje in Frankrijk is twee maanden geleden gestorven aan de gevolgen van een tekenbeet en t baasje wil niet het zelfde risico lopen met ons.
Nu is het zo dat wij steeds meer last hebben van teken als we in België zijn dan in Frankrijk. Het zal waarschijnlijk wel te maken hebben met de verzorging (lees besproeien) van de gewassen in Frankrijk. Hier in Vosselaar rennen wij door de bossen die zelden of nooit geruimd, gemaaid of behandeld worden. De oorzaak zal wel in die richting dienen gezocht te worden zegt de baas.
Hij zal het er deze week eens over hebben met Dr. Nelly vertelt hij ons.
Droog weer en lege plaatsen in de koelkast, die twee samen geeft ons de kans om met t baasje te voet het dorp in te trekken om boodschappen te doen.
De eerste halte is gewoonlijk de krantenwinkel t Bolkske, het baasje wil altijd goed geïnformeerd blijven, vandaag was het de krant en de Woef wat hem het meest interesseerde.
Volgende halte is de slagerij Galantine, superadres voor baasjes én brave honden ! Op de foto kan je zien waarom het voor ons een superadres is. Er is daar altijd wel iets lekkers te rapen voor ons.
Nog een halte en de baas zijn rugzak is vol, bij de bakker past er nog juist een brood in.
Als we dan braaf zitten de wachten kan er van de klanten van de verschillende winkels gewoonlijk wel een aai af als ze ons passeren, want charmeren kunnen we als de beste .
Regelmatig krijgt Bas nog eens kuren, dat gaat dan gepaard met hevig gegrom alsof hij de ganse wereld wil aanvallen. Niets is minder waar want het is alleen maar om aandacht te trekken.
Daarjuist weer hetzelfde liedje, dan is m er vandoor met mijn bal, als ik of t baasje of t vrouwtje die bal willen afnemen om mee te spelen dan gromt m als een koleirige pittbul.
Als je niet mee wil spelen trouwens ook. Dan komt m de bal tegen iedereen aanduwen om toch maar mee te doen.
t Baasje houdt niet van grommende honden maar zo bij t spel kan m er wel van genieten, Bas trouwens ook, daar doet hij het voor.
wat onze voorkeur heeft, een dag op de beurs of rakkeren in het bos. Konijnenpijpen uitgraven (dan zegt het baasje steeds dat konijnenpijpen géén werkwoord is), of bosduiven opjagen en krengen zoeken.
Nu zegt de baas wel dat ik het gisteren in Gent zeer goed heb gedaan, te dikwijls zie ik toch echt niet zitten. Dat m volgende maal onze Bas maar meeneemt, dan kunnen de mensen eens zien hoe een krasse +14 jarige Drent er uit ziet, in de afdeling veteranen is Bas de allerbeste !
Vandaag in het bos heeft Bas mij heel goed geholpen, dat konijn dat dacht veilig te zitten in zijn pijp en aan de achterzijde dacht te vluchten als ik te dicht kwam, wel, die vond Bas aan de andere zijde. De baas zegt, dat heeft een naam, dat is tactisch omsingelen, een term die hij zich waarschijnlijk nog herinnert uit zijn legertijd.
Kortom, k heb me vandaag toch beter geamuseerd in het bos dan gisteren op de beurs.
Een beetje onderschat die job als vertegenwoordiger van het Drentenras op een jachtbeurs. Moe dat ik was gisterenavond, aan mensenhanden likken, aan hondjes ruiken , showlopen in de ring, Zeppos terugzien, kortom t was drukker dan verwacht.
s Morgens waren we al vroeg op pad, zon honderd kilometer verder naar een beurs in Gent. Dan van 10 tot 18 uur het ras vertegenwoordigen zonder uit uw rol te vallen, en dan die honderd kilometer terug naar Vosselaar. Je zou van minder moe worden.
Het was plezant, ook al die andere standen waar we langs gewandeld zijn, al die geuren, die roofvogels die afgericht zijn voor de jacht, speciaal die gier trok mijn aandacht.
Die stand met huiden en schedels, dat was hét van hét, daar zou ik wel een ganse dag willen blijven snuffelen hebben.
En dan al die andere jachthonden op de standen naast onze Drentenstand. Heidewachtels, Springer Spaniëls, Grote Münsterlanders, Weimaraners, Beagles, Duitse Staanders, Viszla's, enzovoort, te veel om op te noemen, allen heb ik ze voor- en achteraan gekeurd als een echte keurder!
t Baasje zegt dat zoiets goed is voor de socialisatie, precies of wij dat nog nodig hebben !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
Pieper fan de Lauwerspoel 
