Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
11-11-2008
11 november, en we zijn in Belgenland...
11 november, en we zijn in Belgenland
En dat is vele jaren geleden vertelt het baasje mij. Het is heel dikwijls een lang weekend zoals ook dit jaar en de baasjes trokken dan gewoonlijk naar Frankrijk. Dit jaar dus niet. Ik denk dat ik er voor iets tussen zit
Moesten de puppys deze week niet aangemeld zijn dan waren wij nu inLa Magdeleine. Er zijn dan wel geen wereldschokkende zaken te beleven daar, maar t baasje gebruikt die periode voor het winterklaar maken van huis en tuin.
Waar het hoofdbestuur wel aan mee doet als ze op 11 november ginds zijn is de viering van de gesneuvelden aan het monument bij het gemeentehuis.Raar hé, hier in België hebben ze dat nog nooit gedaan, en ginds waar er zeker geen verwanten betrokken zijn in gans het oorlogsgebeuren daar gaan ze wel naar het monument en de viering.
De oorzaak ligt anders, 8 mei en 11 november is nog altijd een dag van bezinning voor de Fransen, beide dagen zijn ook nog officiële feestdagen. Wat het zo speciaal maakt voor de baasjes is de Vin d Honneur na de viering aan het monument, het is een kleine receptie aangeboden door het gemeentebestuur. De baasjes hebben deze gelegenheden telkens aangegrepen om contact te maken met de andere dorpsbewoners, kwestie van de integratie te bevorderen, en dat is heel goed gelukt.
Tieb jaar geleden waren zij de enige buitenlanders aan het monument, dat werd heel sterk geapprecieerd door burgemeester en dorpsgenoten, het baasje heeft dat in de loop van het jaar dat volgde heel sterk aangevoeld en dat ook verteld aan de Engelse inwijkelingen. Die kwamen het jaar daarop ook aan het monument en heden is het haast een Europese aangelegenheid, van de geallieerden zullen we maar zeggen.
Bij die Engelsen valt er nog iets speciaals op. Zij hebben die dag een klaproos op de revers van hun jas. Bij navraag blijkt die poppy een aandenken te zijn aan de slagvelden rond de IJzer. De schoonvader van onze buur Geoffrey Edwards declameerde er dan ook nog In Flanders Fields Where the poppys grow bij. Aangrijpend zo'n 800 kilometer van de IJzervlakte weg.
't Baasje heeft het daarjuist nog gezegd, k krijg medelijden met ons Belle en ik wil geen medelijden, ik wil puppys ! ! !
t Baasje noemt mij nu ook al ons lief dikkertje en ik wil niet dik zijn, ik wil puppys !
t Baasje zegt dat mijn tepeltjes al bijna in de plassen hangen als we gaan wandelen en ik kan mij niet meer goed oprollen als ik in de zetel wil slapen.
t Baasje duwt elke morgen een thermometer in mijn poep om mijn temperatuur te meten, dan zit m daar mee te tellen 37,537,637,7 , als mijn temperatuur 1 tot 1,5 ° daalt dan zal het binnen de 24 uur gebeuren zegt Dr. Nelly. Als compensatie voor die thermometer in mijn achterste krijg ik dan wel een lekkere koek, das ook al iets nietwaar.
Deze namiddag zijn we een warmtelamp gaan halen om boven de puppys te hangen, 27° moeten die het de eerste weken hebben heeft t baasje ergens gelezen. t Zal niet slecht zijn onder die lamp denk ik, jullie weten waar je me kan vinden hé
Dat t al maar snel zaterdag is, dat is dan 63 dagen geleden dat de Zeppos het achter mij op zijn hondjes gedaan heeft, maar ik zit wel met de gebakken peren hé
En dan heeft den baas daar nog wat porno foto's van gemaakt ook, de gefrustreerde !
Hij heeft het verdemme gedaan onze Bas, postuum heeft m zichzelf en ons Belle de top 100 van het seniorennet binnengeschreven !
Vijftien jaar heeft hij dat eigenlijk dagelijks gedaan, elke dag de bazen weer verbazen. (dat rijmt nog ook, straks gaat ge hier nog echte poëzie lezen). Er was elke dag wel iets waarvan de baasjes tegen elkaar zegden, kijk nu daar, wat spookt m nu weer uit.
Belle, ook geen domme, heeft haar zintuigen goed gebruikt om zijn kuren over te nemen, soms zelfs te verfijnen. Eén zaak heeft ze overgenomen van Bas wat het baasje niet zo zint en waar hij ooit nog eens het verschot van gaat krijgen. Als ze met de auto mee gaat zet ze zich net als Bas voor de deuropening van de auto en wacht tot het baasje haar een zetje geeft onder haar achterste.
Bij Bas was het omdat de auto te hoog was, en Bas te zwaar om nog zo hoog te springen.
Bas is wel steeds in die hoge autos gesprongen, alleen in de laatste niet meer, die stond trouwens nog tien centimeter hoger dan de vorigen en toen was Bas ook al elf jaar als die gekocht werd.
Top 100 op het seniorennet halen, wie heeft zoiets ooit kunnen vermoeden , dat zoiets kon met dagelijkse hondenverhaaltjes ?
Belle gaat het in elk geval voortzetten, vanaf volgende week, of vanaf het einde van deze week samen met de puppys die onderweg zijn
Carine, Michka, Patty en Freddy, Franca, en Jan hebben binnen de kortste tijd gereageerd op de vraag of we de naam van het blog behouden als Bas & Belle of herbeginnen met een nieuwe blognaam.
De eerlijkheid gebied ons te zeggen dat het de meest trouwe lezers zijn van het blog die hier hun mening gaven. Zij hebben dik gelijk, het blog heeft zijn trouwe lezers, fijne lezers en die mogen inspraak hebben.
Zij zijn ook van mening dat Bas als medestichter van het blog recht heeft op een blijvende naamvermelding. Het maakt het ons ook makkelijker van Bas nooit te vergeten, en het zal gaan zoals het altijd gaat, zoals bij een goeie wijn. Bas gaat met de dag een betere kameraad worden. We gaan met plezier zijn fratsen herinneren en zijn lawaai maken vergeten wanneer m een vliegtuig of luchtballon zag.
Laten we het gewoon zo stellen: Bas & Belle Forever...
Gisteren vernamen wij in het nieuws op TV dat je verhuisplannen hebt. Je zou gaan verhuizen naar Washington DC waar je, samen met je familie, een aardig optrekje hebt gevonden aan de Pennsylvania Avenue, dacht ik, maar van het adres ben ik niet 100% zeker
Nu je toch een beetje groter behuisd gaat zitten wonen en ook een aardige tuin ter beschikking krijgt, ben je van plan een hondje in huis te nemen voor je dotjes van dochtertjes. Mooi initiatief Barrack !
Je wil zelfs een hondje uit een asiel adopteren ! Nu heb je mijn hart helemaal gestolen en wil ik je zelfs héél bereidwillig met raad en daad steunen. Dit omdat ik denk én hoop dat je meer afweet van wereldpolitiek dan dat je hondentrainer bent.
Mag ik je een voorstel doen ? Regelmatig zijn er Drentsche Patrijshonden te herplaatsenwegens ziekte, allergieën, zelfs verhuizen is er bij, zoals in jullie geval.
Jullie kennen geen Drenten ? Kunnen wij goed aannemen, in t Engels is de naam van het ras Dutch Partridge Dog. De honden hebben een witte vacht met bruine platen en spikkels op de poten. Nu zegt mijn baas Jan dat is een hond voor den Barrack. Vol symboliek voor hem en de natie. Een blanke vacht symbool voor de blanken, bruine platen voor de kleurlingen en spikkels op de poten voor de latinos en indianen. Het is dan nog een lieve huishond en een uitstekende jager daarboven op.
Zit er op dit moment toch wel geen Drent op jouw te wachten zeker ! Op de site van de Nederlandse Drentenvereniging kan je hem bekijken. Heel simpel Barrack, hier klikken: http://www.drentschepatrijshond.org/template.asp?pageID=71 .
Als het hondje een beetje oud is voor jou bloedjes van kindjes hebben we nog een andere oplossing. Ikzelf ga deze week ook kleine Drentjes krijgen, wel vijf of zes, zegt Dr. Nelly van t Binnenhof hier in Beerse. Als die deze week geboren worden, mogen die half januari naar de nieuwe fiere eigenaars. Is dat niet de periode dat jij naar je nieuwe villa trekt ?
Je zal vooraf wel duchtig gescreend worden door onze baas, zoiets als de C.I.A. ook doet, dit om te zien dat je wel een goed Drentenbaasje kan worden. Want, zo zegt m, Belle haar puppys, dat gaat top of the bill worden.
Zo Mijnheer Obama, dat wilde ik nog kwijt, en ik wens U veel succes in uw zoektocht naar een geschikt hondje. Moest je nog bijkomende inlichtingen wensen, steeds tot uw dienst.
De groeten nog aan uw madam en kindjes en tot op de TV
Betekent hier in de roedel drie dagen na 6/11 ofte Six Eleven, de dag dat hier de wereld is stilgevallen te 16u15. De aarde is blijven draaien maar hier was maar één ding van wereldbelang, dat al de rest deed vergeten.
Ondertussen is Barack Obama verkozen als volgende president van de V.S., is er hier voor de deur een andere auto komen parkeren, allemaal zaken die normaal de nodige ophef te weeg brengen in een normale roedel. Niets daarvan deze maal.
Twee jaar geleden was het ook al zo een 9/11, toen werd het baasje geopereerd aan zijn, wat we nu een Mc Cain-kaak noemen, geblokkeerde speekselklier in het ziekenhuis te Turnhout en toen hebben we de baas ook twee dagen moeten missen.
Nu na drie dagen wereldstilstand begint het leven terug zijn normale gang te gaan. t Baasje heeft er zo eens filosofisch over gedaan en is tot de conclusie gekomen dat alles terug is beginnen normaal lopen gisteren, sinds we de asse van Bas hebben terug gehaald. Bas is terug thuis !
Als de innerlijke gemoedsrust daardoor komt is het baasje nog niet zeker van een as- verstrooiïng, dan komt er toch nog een urneen blijft m op de kast staan waar m nu staat. Daar zullenwe het nog eens over hebben met de voltallige regering hier ten huize.
We zullen dadelijk eens nadenken hoe de volgende week gaan organiseren. Voor ons dikkertje zal speciaal moeten gezorgd worden, temperatuur opvolgen, materiaal ter beschikking stellen om te nestelen, en ze vooral goed opvolgen in haar gedragingen. Want ook de roedel uitbreiding zal heel bewust worden meegemaakt. Na de dagen van bléiten en snotteren ziet het er naar uit dat er beters op komst is
Heel stilletjes is m hier binnen geslopen vrijdag namiddag. Gewoonlijk is dat toch een hele belevenis een nieuwe auto kopen, deze keer dus niet. We gaan het niet op die arme Bas zijn rug schuiven maar de omstandigheden waren niet van die aard om luid en heel enthousiast te doen.
Daar staat m nu voor de deur, te glimmen. Een Mitsubishi, wat anders zou je denken, en geen pick up L 200 meer zoals de vorige vier Mitsubishis.
Het is een Mitsubishi Outlander geworden, ook een Quat quattre zoals de Fransen dat noemen of een Four Wheel Drive voor onze Engelse vrienden. In elk geval t baasje blijft trouw aan het 4 x 4 rijden, deze is zijn zesde FWD als we goed kunnen tellen.*
De eerste was grote dikke luxe, een Range Rover, met een dikke benzinezuipende V8 motor. Die heeft een gat in ons baasje zijn portemonée geslurpt vertelt het baasje altijd. Dan zijn er vier L 200 Mitsubishis op rij gekomen, werkpaarden waar het baasje gans Europa mee afgerotst heeft, om gestrande VAB/Europech leden mee terug naar huis te brengen. Veel plezier heeft m steeds beleefd met die autos, in mooie omgevingen en dankbare omstandigheden.
Nu de depannage niet meer in onze baas zijn programma past, besloot het baasje een andere auto aan te schaffen. Vermits het gezegde zegt never change a winning team is het terug een Japanner uit de Mitsubishi stal geworden.
Fijne machine zegt het baasje van zijn nieuwe aanwinst. t Zal wel zijn denk ik dan, wij zijn er gisteren Bas mee gaan halen aan het crematorium en dat ding rijdt dus fantastisch. Alles zit er op en er aan, t baasje moet maar op zon knopje duwen en je kan je aan de meest rare zaken verwachten, zelfs dat dak schoof weg boven mijn kop !
Spijtig dat onze Bas dat niet meer levend heeft meegemaakt want dat was ook zon autofreak als onze baas, die zou zijn gat nogal eens in de lederen kussens gedraaid hebben, wees daar maar zeker van
Belle
* 't baasje kan inderdaad niet goed tellen, 't zijn er zeven, 't vrouwtje heeft ook nog een tijd met een Suzuki Grand Vitara rond gereden !
Vooreerst wil ik mij verontschuldigen als de titel een beetje luguber lijkt. Even een verklaring dus.
Donderdagavond, vlak na het overlijden van Bas ben ik met Bas naar het crematorium van Viersel gereden. We wilden Bas niet in de tuin begraven en ook niet bij de dierenarts achterlaten waar hij naar Rendac zou afgevoerd worden. Daarvoor was hij ons te dierbaar.
De rit naar Viersel iets voor vijven zal ik niet snel vergeten, we reden tegen een blauwe lucht in waarin een grote oranje ondergaande zon stond. Normaal zou dat een gefoeter geven en een geklungel met een zonneklep die toch niet laag genoeg kon komen. Nu was het een rit vol symboliek
Vandaag ben ik samen met Belle naar Viersel terug gereden om Bas terug op te halen. En opnieuw was het een rit om niet te vergeten. Mooie dreven in herftskleuren volop beschenen door een stralende herfstzon. Wat moet je nog meer beste maat ?
Een van de dagen gaan we je, ook op een mooie dag, uitstrooien op één van je lievelingsplekjes, we gaan er eens goed over nadenken, of een nachtje over slapen, of wakker liggen, we zien wel .
Bedankt voor de berichten vol medeleven hier op t blog bij het plots overlijden van Bas.
Van wereldwijd zijn de berichten van medeleven gekomen, van de naaste geburen tot uit Thailand toe, waar t baasje zijn zus en schoonbroer momenteel op vakantie zijn.
Tientallen reacties op t blog, minstens evenveel in de mailbox, smsjes, reacties van de buren en de wandelaars in t bos. Je schrikt je een kriek als je merkt wie het blog allemaal dagelijks leest.
Niet alleen de reacties waren overdonderend, ook het bezoekers aantal steeg in die mate dat t baasje enkele malen in zijn ogen heeft gewreven om zich te vergewissen dat het allemaal wel juist was. Nu kan het ook zijn dat m enkele keren in zijn ogen heeft gewreven om andere redenen en dat er een zakdoek bij te pas kwam
Ook het aantal bezoekers die samen het blog bezoeken, en dat al maanden op 6 stond, steeg in een mum van tijd naar 10. Gisteren bezochten 289 bezoekers dit blog. Voor het baasje een bewijs dat Bas niet enkel geliefd was binnen onze roedel maar ook ver daarbuiten. Zo schreef Michka o.a. dat Bas en Belle haar hadden aangezet om ook te beginnen met haar blog.
Een ander probleempje voor t baasje is de naam van dit blog Houden we het op Bas & Belle of gaan we voor vernieuwing ? Bas is er niet meer en kan dus ook geen kuren meer uithalen die dan verwoord worden door t baasje. Aan de andere kant wil het baasje de naam behouden als hommage aan Bas. Wie geeft het baasje een hint of een goede reden ?
Bedankt voor de fijne en ontroerende reacties,Paul, Yessie,Ludo,Frank,Mandy,Patty en Freddy,Mary, Jan,Karine,Carine,Drentje Thessa,Franca, René, Jiltje, Michka,Amor Fati, Bob en Magda,Wim,Agnes, Bob and Sandy, Min and Mick, Cis, Jef en Anni, Leo, Ingrid, Jef, Monique, Annemie en nog een Annemie Ria, Carine en Paul, Yvonne en Fons, Ludo en Rita, Marcel, Jef , Jan, de eigenaar van Tibo die bij t vrouwtje is gebleven toen t baasje de auto ging halen om Bas op te laden, en de lieve mensen die me hier ontsnappen
Ze heeft het ook moeilijk gehad gisteren, ons Belle. Eerst kon ze Bas niet vinden en dan moest ze ook nog eens mee naar de dierenarts om haar gezondheidstoestand en de Puppys te laten echoën of is dat geen goed Nederlands.
Wat al wel duidelijk is, is het feit dat ze al de aandacht die ze vandaag gekregen heeft goed laat welgevallen en er nog eens duidelijk van profiteert.
Eén van die voordelen is onder andere dat ze nog wel in haar bench slaapt maar het deurtje gaat niet meer dicht. Zij kan dus slapen in huis waar ze maar wil. t Baasje die eergisteren door de omstandigheden niet zo goed sliep, was eens gaan kijken naar zijn meisje. Rond drie uur lag ze nog altijd mooi in haar bench, met het deurtje ver open.
Zo eist ze het baasje ook meer voor zich op, zo komt ze aan zijn arm krabben als m aan de computer bezig is. t Baasje moet dan mee naast haar in de zetel gaan zitten en naar flutprogrammas op TV kijken. Dan is ze rustig en na vijf minuten ligt ze heerlijk te ronken en te dromen
t Baasje en t vrouwtje zijn ook niet de volle 100 % vandaag en geven ze maar toe. Vanaf volgende week woensdag moeten we stand by zijn voor de komst van de puppys.
Dus verwennen ze hun toekomstig hondenmoedertje maar eens extra. Hoogst waarschijnlijk is het voor Belle en de baasjes een éénmalige belevenis verwennen dus die Belle !
Begin deze week was het nog een dag om naar uit te kijken, vandaag is het de rotste dag van t jaar geworden. We konden dan wel de nieuwe auto gaan ophalen in de garage en daar was naar uitgekeken, maar het overlijden van Bas heeft alles overschaduwd.
Belle heeft hier gans de dag verweesd rond gehangen. Eens in de zetel van Bas gaan kijken,..leeg. Nog eens in de andere zetel gaan kijken, ook leeg . Dan maar naar de tuin, gisteren morgen hebben ze daar samen nog een poes de stuipen op het lijf gejaagd. Ook hier geen Bas en zelfs die poes is er niet En de baasjes zien dat aan met lede ogen aan en kunnen het ook niet helpen of uitleggen.
Toch een lichtpuntje deze voormiddag, ons extra bezoek aan de dierenkliniek voor een bijkomende echo van Belles olifantenbuik.
Ze ligt daar dan op haar rug op de tafel bij Dr. Nelly. Buik ingesmeerd met gel, een aan haar oren kriebelend vrouwtje, het baasje dat aan haar dikke flanken streelt en Dr. Nelly met haar kijkstift maar roeren in de gel. Ondertussen hoort ze, hier zie je een hartje kloppen, dat is een ruggewervel, kijk een schedeltje. Dr. Nelly schat het aantal pups op vijf à zes dat laat toch een glimlach verschijnen op de face van de baasjes. Mooi nestje gaat dat worden.
Nog effe langs de bank die daar om de hoek ligt om een volle kruiwagen geld te gaan ophalen (zo noemt het baasje dat) om de auto te betalen en dan met een gel-buik) terug naar huis.
t Baasje is dan na de middag naar de garage gereden met de Mitsubishi en is terug naar huis gekomen met een Mitsubishi in een andere kleur. De grijs/grijze is weg en er staat nu een rode voor de deur. Een beetje een ander model en een super de luxe model met alles op en aan. Er staat geen L 200 meer op maar Outlander en er hangt ook geen sticker op van de Drentenclub
k Heb het baasje al tegen t vrouwtje horen zeggen dat de nieuwe een rappe is, en dat ze al maar wat Euros opzij moet leggen, want dat de gendarmen wel eens zullen langskomen om hun verzameling Euros aan te vullen
Het is raar, het ontwaken en maar één Drent moeten buitenlaten voor zijn ochtendplas.
Geen zware woef woef van Bas die aan de achterdeur klaar staat om uitgelaten te worden.
Belle die verweesd rondloopt en nog op zoek is naar haar Bas. En baasjes die de tranen weer in de ogen krijgen als ze de berichtjes en de reacties lezen op t blog en in de mailbox.
Straks meer, want er waren nog een paar afspraken die moeten nagekomen worden vooraleer we terug naar de dierenkliniek gaan met Belle voor een tweede echo.
Deze namiddag om 16u15, tijdens zijn wandeling heeft Bas een hartinfarct gekregen en is in de armen van de baasjes overleden.
Vanmorgen was Bas wel wat zeurderig en kon niet goed zijn plaats vinden in huis, eten en drinken deed m wel goed en komen flodderen bij de baasjes was als normaal.
De wandeling van deze namiddag ging volledig normaal, Belle het bos in en Bas die zijn ronde wandelde bij de baasjes. Bas stak de baasjes nog voorbij op het pad, zwijmelde en viel. Het baasje schrok en zette Bas terug recht, Bas stapte nog twee meter en viel toen terug neer. Bas ademde nog enkele keren maar het baasje had al gezien dat Bas zijn nog altijd heldere ogen troebel waren geworden.
Bas heeft een herenleven gehad en daar putten wij troost uit, alles wat een Drentenhart kan begeren heeft hij gehad of kunnen meemaken. Spijtig dat m zijn vijftiende verjaardag juist niet meer heeft kunnen vieren en dat m de puppys van Belle ook niet meer heeft meegemaakt.
Het onvermijdelijke is toch nog plots gekomen en we troosten ons dat Bas geen lange lijdensweg heeft moeten ondergaan en is gestorven zoals hij leefde in zijn bos.
Het ga je goed fijne kameraad daar over de regenboogbrug, tot later
Op TV hebben ze het er in elke crimi over, elke misdaad zal binnen de kortste tijd opgelost zijn dankzij, vaders weten hierdoor dat ze werkelijk de vader zijn, een kind kan zo nagaan dat zijn vader ook zijn biologische vader wel is, en zo kunnen we nog wel even doorgaan over de DNA toepassingen. Witse en Van In weten er alles van
De DNA-test zal nu ook verplicht ingevoerd worden per 1 januari door de Koninklijke Maatschappij Sint Hubertus, of de KMSH, de organisatie die in België instaat voor de aflevering van de stambomen van de rashonden. Wil men dus een stamboom voor zijn puppys dan zal men door een inspecteur van de KMSH een speeksel afname moeten laten verrichten van de moeder, de vader en één pup uit het nest waar men stambomen voor aanvraagt. Vanaf 1 juli 2008 kan een DNA test al op vrijwillige basis, vanaf 01.01.2009 is er dus de verplichting.
Zelfs in onze Drent het tijdschrift van de Nederlandse Drentenvereniging wordt deze maatregel vermeld en als voorbeeld aangehaald. Dat de Raad van Beheer, zoals de Nederlandse vereniging voor stambomen noemt, ook overweegt van het DNA onderzoek in te voeren zoals in België, zal zo zijn reden wel hebben denkt ons baasje.
Het onderzoek zal gedaan worden op de moeder, de vader, en één pup uit het nest. De test zal worden gedaan op het speeksel van de honden. De test zal worden uitgevoerd door een inspecteur van de KMSH die de genomen stalen doorstuurt naar het labo. De test zal per analyse 40 kosten. Dit bovenop de normale kosten voor het bekomen van de stamboom.
Ons Baasje vindt het spijtig dat er weeral zulke regels bijkomen, maar is zeker niet tegen de maatregel. Dat men zulke maatregel neemt zal zijn reden wel hebben om de foeffelaars en malafide fokkers te ontmaskeren.
Bij Belle en Zeppos mogen de inspecteurs in elk geval langs komen als de pups geboren zijn
Dat is het verschil met Frankrijk, hier in Vosselaar komen we dikwijls andere honden tegen. In Frankrijk komen we ook wel eens viervoeters tegen maar die heten Fred, Harley, en Bonnie, ook de naamloze rosse, en die lawaaimakende Felix. Dat zijn er wel vijf maar die komen we dan ook elke dag tegen, er zit geen afwisseling in zoals hier.
Een Rhodesian Ridgback, een Golden, een boerenfox, een Cavalier King Charles, een Beagle, dat zijn de rassen die we zo regelmatig eens tegenkomen in ons bos. Er zijn nog andere, maar de voornoemde zijn we deze week tegengekomen.
Er zijn zo wel eens bange eigenaars bij die hun troetel niet snel genoeg in de armen kunnen nemen, bang als ze zijn dat we ze met huid en haar zullen verslinden. Die komen we dan de eerste maal tegen, of het zijn van die hondjes die je op de schoot van de madam kan vinden aan de vensters van de tearooms op de Meir in Antwerpen. De visbakken van de Meir zegt het baasje daar tegen.
Die hondjes kijken dan viezer naar hun baasje dan naar ons want zij weten dadelijk, alvast sneller dan hun baasjes, dat wij niets verkeerds in onze mars hebben, integendeel, hoe meer vrienden dat we kunnen maken, hoe liever !
Recht evenredig met Belles omvang stijgt hier ten huize de spanning bij de directie, er zijn op alle vlakken veranderingen te bespeuren.
De wandelingen worden aangepast en Belle zelf merkt het blijkbaar ook, en blijft dichter bij de baas en Bas.
We zijn nog eens naar de dierenkliniek geweest om de weegschaal te passeren en een afspraak te maken voor een nieuwe echo. De bascule was een verrassing, 3,5 kilogram meer dan een kleine twee weken geleden. Eén en dertig kilo brengt Belle momenteel op het digitaal schermpje.
Het baasje is dus ook de werpkist al in orde aan het brengen. Met vier bezemstelen heeft m de noodzakelijke doodligstangen aangebracht. Deze moeten vermijden dat Belle haar eigen puppys in de hoeken van de kist dooddrukt als ze gaat liggen om de puppys te laten drinken.
Ondertussen is er een verhoogde belangstelling hier op t blog te merken en ook de binnenkomende mails gaan hoofdzakelijke over ons toekomend hondenmoedertje. Die laat op haar beurt de belangstelling rustig over haar hen gaan maar grijpt elke kans enomstandigheden waar het maar mogelijk is om maar in de belangstelling te staan. t Is precies een Hollywood-ster in spe als je haar bezig ziet
Nog steeds liggen die vijf cigarillos in het doosje, nog steeds rookt m niet en nog steeds heeft m de intentie om het nooit meer te doen.
Al meer dan vijf weken is de tabaksindustrie aan het afstevenen op een zeker failliet, toch zeker als t aan onze baas ligt. Ondertussen is er hier een nieuwe wet uitgevaardigd, niks democratisch gestemd, niks parlement en senaat gepasseerd. Heel dictatoriaal heeft de baas beslist dat in de nieuwe auto niet zal gerookt worden, niet als we rijden, hoe lang aan een stuk ook. Niet als we stilstaan en het regent, NOOIT !
Niet dat het baasje nu een rook en sigarettenhater geworden is , maar het is pas nu dat m merkt waar een auto naar ruikt (stinkt) als er in gerookt wordt. En laat die nieuwe auto nu juist ruiken naar echt leder, dat ga je toch niet verbrodden zegt het baasje. Dan heeft m nog liever dat m stinkt naar natte honden
Zowel Bas als Belle hebben gisteren uitgeblonken in de rugstand. De wandeling in Blankenberge moet toch zijn effect gehad hebben.
Gisteren morgen heeft Bas wel het baasje uit zijn bed gezet omdat m zo nodig om 7 uur buiten wilde gaan drinken, maar verder heeft ons vee de baasjes niet erg voor de voeten gelopen.
Enkel toen het baasje zijn jas aantrok, voordien was er van hondenzijde nog niet veel reactie geweest, toen was er reactie en hebben zij zich eens rechtop gezet.
Onderweg kwamen zij Jef tegen die ook een wandeling ging maken en zijn vrouw en hond tegemoet ging die ook op ronde in ons bos waren. Jef was zijn eerste (werk)dag als gepensioneerde aan het vieren. Logisch dat je op die eerste dag nog niet goed weet hoe de dag van een gepensioneerde dient ingevuld te worden.
Ook Tobie en zijn baasje zijn we weer tegen gekomen in het bos, dat was ook weeral enkele weken geleden, en we hebben dan mekaar maar eens uitbundig besnuffeld, kwestie van er weer enkele weken tegen te kunnen
Verslag gemaakt door t baasje wegens luiheid van de Drenten
Dit maal een andere portrettentrekker bij de strandwandeling, t baasje was te druk bezig met zijn zwangere en de oude Drent dat hij het fotograferen ditmaal overliet aan t vrouwtje. Girl Power dus deze maal
Wij hopen dat jullie allen er schoon opstaan en wij vonden het een fijne dag in goed gezelschap en hopen jullie allen terug ontmoeten in februari op de winterwandeling.
Die wandeling gaat door op zondag 15 februari, in de Kempen, en heeft zelfs al een naam: de Kaawpollekes/Pootjes wandeling.
Het is niet helemaal waar want er waren ook niet Drenten op de wandeling gisteren, de niet-Drenten hoorden wel allemaal bij Drenteneigenaars. De bekendste niet Drent is de Duitse staander langhaar Van Patrick en Ilse. Eigenaars van veruit de grootste roedel van de vereniging met zes Drenten,hebben zij één vreemde eend in de bijt, uiteraard ook een jachthond die Duitse staander.
Een prachtroedel is het, je zou er je tijd en de wereld bij vergeten als je die zeven naar de vloedlijn ziet rennen, nooit is er ruzie, steeds plezier. Het zijn ook zeer mooie honden wat het baasje tegen Ilse doet zeggen als je er één kwijt bent en ik vind m, k breng hem zeker en vast niet terug , k hou m zelf.
Wij hebben dus nog maar eens ons hart kunnen ophalen gisteren. Het was wel niet zo uitbundig en lang als de vorige jaren, maar Belle en haar dikke buik moesten wat ontzien worden. Volgend jaar hopen we met drie Drentjes naar Blankenberge te trekken .
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
