Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
13-01-2015
Cadeautjes voor de puppy’s…
Vosselaar 13 01 2015
Cadeautjes voor de puppy’s…
Toen ze vorige week op puppybezoek kwamen kregen de zeven puppy’s van Hera een berg cadeautjes van de twee Drentenbaasjes die al een Drent hebben uit het vorige nestje van Hera.
De baasjes van Lennaert, Jeanny en Chris brachten een mand mee, gevuld met allemaal lekkers voor pups, ons viertal en de baasjes. Maar ook iets waar elke Drent gek van is…. Er waren ook zeven Ikea-ratten in de korf.
Voor het maken van de foto had het baasje dan ook de hulp nodig van het vrouwtje die Lucy en Heros van al de cadeautjes moest weg houden. Ondertussen moest het baasje telekns achter Hera aangaan die de plaat poetste met een Ikea-rat. Voor Belle maakte het niets uit, die lag rustig in de werpkist de kroost van haar dochter eten te geven !
De baasjes van Lana, Eva en Steven brachten dan weer een “puppypretpakket” mee. Bij het openen van de doos kwamen er zeven eetkommen en zeven siliconen nepkippen tevoorschijn. Voor elk pupje een kom en een oneetbare kip !
Maar wee weten dat de kippen voo de pupjes een heel fijn speelgoedje is. Ook de pups uit de vorige nestjes van Belle en Hera hebben toen uren gezeuld met die kippen en Ikea-ratten.
Nu heeft ons hoofdbestuur ook nog wel wat cadeautjes tegen de tijd dat de pups het nest verlaten. Zo gaat elke pup naar de zijn toekomstige huis met een eigen halsband en leiband , maar ook een hals en leiband “op de groei” voor ’t moment dat de honden hun normale gestalte hebben bereikt.
En ook heeft het baasje voor elke pup een welkomstgeschenk besteld van de versvlees voor honden specialist “Ducks”. Daar is ons viertal ook altijd gek van. Er steken hier dan ook wel altijd enkele pakketjes in de diepvries.
’t Moet fijn zijn, geboren worden als puppy van Hera !
Drie weken zijn ze oud vandaag Hera ’s zevenling, ze groeien als kool (kool kan eigenlijk niet volgen) en ze maken het alle zeven opperbest.
Het hoofdbestuur en oma Belle helpen wel in het bij voeren van de zeven want Hera en haar zuivelfabriek kunnen de vraag van de veelvraten niet volgen.
Eentje is al de haantje de voorste en die wil de kunsttiet niet meer wanneer hij zijn melk zelf kan slabberen waar ze ook maar gemorst is.
Soms is dat de rand van het papflesje, of wat melk dat in het vrouwtje haar hand is gemorst bij het eten geven, maar ook uit een speciaal daarvoor gevuld kommetje. Pupje komt wel aan zijn trekken als het op “la grande bouffe” aan komt !
Gisterenavond was hier in huis iedereen moe van pup tot hoofdbestuur toe ! Dat lag voor het overgrote deel aan de vele puppenbezoekers, maar ook aan de familieleden die na de “sperperiode” van veertien dagen na de geboorte van de pups nog niet de gelegenheid hadden gehad om een “zalige en gelukkige” te komen wensen.
Dat slabberen van dat pupje op een leeftijd van minder dan drie weken, het bij inspringen bij het eten geven door onze oma Belle en de sprongen die de cijfers op het nieuwe weegschaaltje zetten blijven het hoofdbestuur verbazen. En het strafste van al is dan nog dat er niemand ongelukkig door is, Integendeel zelfs de baasjes zijn de gelukkigste mensen ter wereld wanneer ze de evolutie zien die de pups in drie weken hebben klaargespeeld.
Ook de kandidaten pupeigenaars die we de afgelopen dagen hier over de vloer hebben gekregen zijn in de wolken over het ganse nest en over de pup die ze toch al wel in gedachte hebben die ze binnen een vijftal weken mee mogen naar huis nemen.
Op de meest onmogelijke moment, op het moment dat de pups voor massa’s vuil wasgoed zorgen geeft onze goeie ouwe Miel(e) de pijp aan Maarten !
En dan dient er te worden ingegrepen…technieker bellen, technieker komt binnen het uur (super service) afwachten van de conclusie en diagnose van de technieker en dan besluiten “neen die kosten doen we niet meer aan een 24 jaar oude wasmachine”.
En zo kunnen we roepen net als bij het overlijden van een koning ”de koning is dood, lang leve de koning” dan klinkt het bij ons “Miel(e) is dood…lang leve Miel(e).
Vandaag is het puppybezoekdag bij de Faesroedel. Deze ochtend om 11 uur hebben we de eerste kandidaat pup eigenaar over de vloer gehad. Bjorn was nog niet de deur uit of een volgend echtpaar kwam al aanbellen. Voor hen hebben we geen pup meer maar ze hadden al veel over het ras gelezen en kwamen nu eens in het echte leven kennis maken met onze roedel.
Vermits David zich ook op de praktische jacht toelegt hebben we hen twee adressen mee gegeven waar hij pups uit de jachtlijnen kan vinden . David heeft aan de voordeur de volgende Drentenzotten tegen gekomen want ook Eva en Steven kwamen naar hun tweede pup van ons kijken. Zij hebben uit Hera's vorig nest Lana, en dat is hen zo goed bevallen dat er een tweede Drent komt. Weer eentje uit een nest van Hera .
Eva en Steven was nog niet de straat uit toen “ozze Dré” baasjes broer zich aandiende met zijn nieuwjaarswensen. Door de sperperiode en de deur op de knip gedurende twee weken was er van die nieuwjaarswensen nog niets gekomen. Ook kwam ons baasjes jongste “zusje” met echtgenoot met dezelfde boodschap van beste wensen…
Het was dus een drukke dag in de Faesroedel maar dat zal onze baasjes en de roedel hun lot zijn gedurende de volgende weken en dit tot de pups zijn uitgevlogen.
Morgen ochtend sneller en vroeger berichtop dit blog dan vandaag ….beloofd op zijn eerste communiezieltje beweert onze baas …
Wat ons aller Belle de laatste dagen laat zien heb ik nog nergens anders gehoord of gezien. Belle die wanneer ze maar kan de pups van haar dochter nog eens na poetst wanneer Hera haar toer al gedaan heeft. Belle is de allerbeste garantie dat er hier geen enkele besmeurde of vuile pup in de werpkist ligt.
En dan dat bijvoederen van de pups door haarzelf. Negen jaar is inmiddels en zelf heeft ze twee nestjes met in totaal 15 pups gekregen (6 H-nestje en 9 k-nestje) Ook bij die twee nestjes was het poetsen en blijven wassen van de pups.
Nu heeft ze een nieuw wapenfeit op haar palmares staan. Gisteren is ze aanvankelijk heel rustig en bescheiden in de werpkist gegaan en even later toen ze merkte dat Hera haar toenadering tolereerde heeft ze zich gans achteraan in de werpkist gelegd !
Een maand geleden toen we met Hera voor de RX foto bij onze dierenarts Aline waren hebben we ook Belle meegenomen omdat het baasje toen al tekenen kon opvangen van een opkomende schijndracht. Toen was er nog geen vuiltje (wat heet vuiltje in dit geval) aan de lucht maar nu trokken toch een viertal pups richting Belle en hebben zich dadelijk een plaatsje aan haar buik toegeeigend.
Of ze veel melk heeft weet het baasje niet goed maar de pups leken niet teleurgesteld. Nog nergens zijn we zo een gedrag tegengekomen of is er ons over verteld. De enige plaats waar er naar vermeld is zijn de boekenreeks “de Aardkinderen” van Jean M Auel. Daar vertelt Jean Auel hoe het mensenkind een verzwakte en verstoten wolvin ontdekt en de pup opvoed naar wat later de eerste gedomesticeerde hond gaat worden. Hier krijgen we de werking uitgelegd hoe het gaat met de rangorde. De gedekte Alfa-teef krijgt de pups en de andere teven worden gelijktijdig met de worp schijndrachtig en produceren melk. Dit om de rol van de alfa teef over te kunnen nemen wanneer die iets zou overkomen en zo toch de pups de voeding te kunnen geven die dan de pups in leven houdt. Zou hier dan de moderne versie van het instinct zich afspelen in de werpkist van Hera en haar pups. Wij hadden hier dan drie generaties Drentsche Patrijshonden in perfecte harmonie in één werpkist.
Wie dit gebeuren ook al eens overkomen is mag het mij melden. Het zal allicht geen unicum zijn maar wij hebben er alvast nooit van gehoord.
De dag begon voor ons baasje zo ongeveer rond 04u30 met veel lawaai van beneden uit de werpkist. Daar had één van de pups zich vastgewerkt onder de doodligstangen. Het is al meer gebeurd dat de grootste pups onder de stang gaan liggen en dan enkel nog een vluchtweg langs boven zien waar de opening te smal is. Terwijl ze makkelijk weg kunnen wanneer ze opzij wegkruipen.
Vanaf deze ochtend begon Belle toenadering te zoeken tot Hera en de puppy’s. Niets ergs aan want Hera liet Belle goed bij de pups komen . En voor Belle was dat het signaal dat ze van Hera de toelating kreeg om te helpen met het proper houden van de puppy’s.
Even na vier uur arriveerde de familie Van den Eeden om naar “de” en “hun” pupje te komen kijken. Vader , moeder en twee zonen hadden ons nog niet ontmoet omdat ze als laatste pas enkele dagen voor Hera bevallen was kontakt met ons hadden opgenomen voor een pupje. Ze waren dan te laat want enkele dagen later gingen hier de deuren op de knip om de pups te beschermen tegen virussen allerlei.
Ook zij hebben de voor ons hoofdbestuur de goede intenties voor hun pupje en zodoende waren zij het sluitstuk van onze kandidaten lijst voor een pup.
Welke pup naar welke eigenaar gaat dient in de volgende weken in onderling overleg bepaald te worden. Het is geen probleem voor de teefjes omdat beide kandidaten te kennen hebben gegeven dat ze met hun teefje verder willen fokken. En dat is fijn omdat de foklijn ook door hen zal worden verder gezet.
En als klap op de vuurpijl heeft onze Miel(e) de pijp aan Maarten gegeven en zijn strijd met de vuile vetbedden, opneemdoeken en lakens voor in de werpkist voor bekeken gehouden ! Een telefoontje naar een handelaar/hersteller resulteerde in een heel spoedige tussenkomst voor de herstelling. De diagnose was niet zo fraai, de pomp van Miel(e) en de schokdempers bleken aan vervanging toe te zijn. De kosten voor een machine van 24 jaar oud bleken nog wel mee te vallen, maar de gedachte dat het hoofdbestuur dan binnen enkele weken moeten terugbellen voor weer een ander defect, deed ons hoofdbestuur besluiten van maar een nieuw Miel(e) zijn intrede te laten doen. Het baasje denkt dat de hersteller ook medelijden heeft met de puppies wanneer ze niet de beschikking hebben van dagelijks fris gewassen werpkist linnen !
Dat was de meer dan rare dag in de Faesroedel. Na de weegschaal voor de pup’s die gisteren het opgaf en vandaag de wasmachine kijken we met spanning uit naar wat we morgen nog moeten vervangen !
Dat is helemaal straffe toebak zegt het baasje al ‘m na de weging het zevende pupje terug in d wasmand legt bij de andere zes puppy’s.
De opgeschreven gewichten van de puppy’s zullen we maar niet tonen maar “op papier” zijn alle pups afgevallen in gewicht , en dat is héééél straffe toebak volgens ons hoofdbestuur !
Maar het heeft een reden die logisch is. Deze morgen bij de weging sloeg ons digitaal electronisch keukenweegschaaltje totaal door. We kregen bij de weging resultaten van enkele grammen voor de ene pup en dan weer resultaten tot meerdere kilo’s !
Het baasje dacht het euvel te kunnen oplossen met nieuwe batterijen maar ook dat kon de kuren van de weegschaal niet tot bedaren brengen .
Dus is het baasje maar in de Masjebashi gesprongen om een weegschaal zonder kuren te gaan kopen in een winkel op de Gierlesteenweg te Turnhout waar een behoorlijk keukenweegschaaltje 25 euro getekend stond maar aan de kassa plots 39 euro bleek te kosten… Dat zinde ons baasje niet en toen hij dat opmerkte was het weer hetzelfde, dat stagiair juffertje had de verkeerde weegschaal bij de verkeerde prijs etiket geplaatst. De naam van de winkel… begint met Kr…en eindigt met …el. Die hebben vandaag weer een klant minder verdient !
Ondertussen hebben we dan ook de pups maar gewogen op de 14 euro duurdere weegschaal en wat bleek… al de pups wogen minder dan gisteren. Eentje haalde juist zijn zelfde gewicht als gisteren maar die zat dan ook niet stil in het schaaltje op de weegschaal en de digitale cijfers rolden in het schermpje als cijfers in een jackpot !
Morgen zullen we dan maar verder gaan op de cijfers van vandaag en dan zullen de cijfers ook wel weer in stijgende lijn gaan want de puppy’s doen het geweldig goed.
Vandaag mochten de kandidaten die zich in de vorige weken hebben aangemeld, op bezoek komen bij Hera en haar nestje.
Diegene die al twee weken op het puntje van haar stoel zat te wachten om te komen puppysnuiven was Jeanny Bustin. Dat is een ouwe bekende zullen we het maar noemen want ze horen bij de ingewijden omdat Cartouche de dekreu van Hera ’s vorig nestje ook van bij hen afkomstig is. Ook Lennaert, Hera’s zoon heeft bij hen een fijne mand gevonden. En nu zijn ze kandidaat voor een teefje uit dit nest. Want Jeanny heeft fokplannen !
De pups werden grondig gekeurd (ons baasje noemt dat geknuffeld) maar goed, al de pups werden goedgekeurd en gelijk met UUUU gekwalificeerd.
Ook moeder Hera deelde in de prijzen en werd geprezen voor de goede zorgen die ze aan de pups besteed. Verbaasd was iedereen dat Lucy, halfzus van de puppy’s ook meehelpt bij het verzorgen van de pups. Soms moet Hera haar wel eens op haar plaats zetten wanneer ze weer eens gaat spelen met de pups ipv ze netjes en zuiver te likken.
Iets na Jeanny en Chris kwam ook huisvriend Louis M. zijn opwachtingen maken. Louis neemt dan wel geen pup uit dit nestje, het is nog iets te vroeg is zijn mening maar misschien bij een volgend nestje … Maar Louis zag de kan schoon om maar gelijk zijn persoonlijke nieuwjaarswensen te komen binnen smijten !
Als laatste kwam vandaag de familie Rassschaert naar hun pup kijken. Welke pup het gaat worden kan nog niet gezegd worden, ook aan de andere kandidaat kopers zeggen de baasjes dat ze eerst inzicht moeten krijgen over de karaktertjes en plaats in de roedel van elke pup afzonderlijk.
Iedereen is daar mee akkoord want het baasje vertelt hen dat wanneer je een pup enkel op uiterlijk kiest je beter naar de broodfok kan gaan, daar is een pup merkelijk goedkoper en je maakt er achteraf nog dierenartsen dolgelukkig mee door de ziektes die nogal eens optreden kort nadat de pup de winkel uit is ! Ook Marc en Magda zijn daar volmondig mee akkoord en bij een volgend bezoek kan het hoofdbestuur al wel enige praktische toelichting geven over de gedragingen van elke pup.
Kort na vier uur verliet de laatste bezoeker de kraamkamer, puppenverblijf of Drentenmaterniteit, of hoe je onze living ook wil noemen.
Morgennamiddag hebben we weer een afspraak, dan komt Karin naar haar pupje kijken…
En ja, we mogen niet vergeten te melden dat Jeanny met een geweldig grote mand hier arriveerde. Een geschenkmand met cadeautjes voor ons viertal, voor moeder Hera en ook voor elke pup was er een speeltje in de vorm van de bekende Ikea rat. In elke Drentenroedel of elke individuele Drent een tophit mét stip !
Belle & co
Ps: baasje heeft geen tijd gehad om één foto te maken. Al de foto’s hier bij dit bericht zijn afkomstig van de Kodakskes van Jeanny en Chris en is dus “gekregen goed”
Ja onze oogjes zijn open, of we al veel zien daar heeft ons hoofdbestuur het raden naar. Als het baasje foto’s van ons maakt doet hij dat wel zonder de flash van zijn Kodakske te gebruiken.
Wat wel is vastgesteld is dat we ons tegenwoordig verdraaid snel door de werpkist bewegen, want samen met het opengaan van onze oogjes hebben we gemerkt dat we pootjes hebben. En die zijn verdraaid handig als je die alle vier gelijk onder je lijfje krijgt.
Als dat met vier tegelijk lukt dan is het zaak van die pootjes in een bepaald ritme ook tegelijk in beweging te zetten. Dan ben je pas snel ! Dat moet de volgende dagen beslist beter uitgeprobeerd worden. Maar daar is ook nog ene Lucy…dat blijkt een halfzus van ons puppy’s te zijn. Die is groter dan ons moe Hera, maar ze is wel groter en dikker dan ons moe.
Het hoofdbestuur zegt wel honderd keer per dag dat Lucy voorzichtiger met ons moet zijn, maar wij kennen dat al… Als wij én kreet krijsen dan krijgt die groet lummel al dadelijk naar haar voeten van ons Moe of van het hoofdbestuur !
Nu van al dat spelen en ontdekken krijg je verschrikkelijke honger. En eten…dat haal je bij ons moe. Daar is altijd wel een goed gevulde tepel waar we zalig aan kunnen liggen zuigen. Het is wel zo als het echt etenstijd is dan is het wel eens dringen om de grootste en dikste “tiet” zoals het baasje dat noemt. En van die “struggle for life” heeft ons baasje daarstraks twee filmpjes gemaakt die hij dan op You tube heeft geplaatst zodat ze hier op het blog en op het smoelenboek kunnen geplaatst worden.
Voor alles is er een eerste keer, dochtertje van een nichtje doet vandaag haar intrede in de kleuterschool. Waarschijnlijk en hopelijk met nog een lange schoolcarrière voor de boeg.
Ook vandaag zijn onze puppy’s twee weken oud en dus tijd voor een eerste ontworming. Blijkbaar is dat “Drontal pups” niet bijster lekker, want er wordt gespuwd, met het hoofdje geschud en dadelijk gaan ze bij Hera drinken. Dat laatste waarschijnlijk om de vieze smaak weg te krijgen uit de kleine bekjes.
Het is bij elk pupje afzonderlijk weer goed opletten hoe zwaar ze zijn en hoeveel van dat vieze roze spul ze mogen toegediend krijgen. De eerste maal dat de ontworming gebeurt zijn de hoeveelheden zo miniem dat er echt heel zorgvuldig met de leesbril op moet gemeten worden.
Ook dienen we op te letten dat we niet onze beste kleding dragen want “Drontal pup” laat sporen achter die niet verwijderbaar zijn uit kleding !
Een eerste keer is het ook dat Lucy, die al twee weken de curieuze Eva hier in huis is, en die alle middelen aanwent om in de werpkist te kunnen kijken, bij de pups mag komen van haar moeder Hera. Lucy moet wel heel voorzichtig toenadering zoeken en ook heel kalm zijn met de pups, of ze krijgt zwaar op haar donder van haar moeder. Dus alles regelen ze onder elkaar in de roedel, de baasjes moeten niet bang zijn dat er iets mis loopt. Hera is strenger voor haar dochter dan wat de baasjes ooit geweest zijn.
Woensdag hebben we dan de eerste bezoekers rond de werpkist uitgenodigd. Als eerste komen de zeven kandidaten voor een pup aan de beurt plus de eigenaars van Bowie, de vader van de pups. Jantine en Ronald zijn al wel bij ons geweest toen ze de dek- en geboorte melding kwamen ondertekenen, maar die komen zeker en vast de toestand en evolutie van de pups zeker mee opvolgen.
Nadien, en dat gaat na volgend weekend zijn mogen ook de andere bezoekers zich aanmelden, dat zijn de sympathisanten die hier al weken na elkaar de berichten verslinden op het blog, de familieleden, collega fokkers die ook eens een kijkje in de werpkist komen nemen.
De baasjes zijn vanaf woensdag de eenzame periode, die ze zichzelf hadden opgelegd, duidelijk voorbij. We zien wel hoe het loopt en we trachten te vermijden dat er op een hoopje naar de pups moet gekeken worden. Dus eventjes langs de telefoon of e-mail aanmelden a.u.b.
We hadden het baasje het al horen zeggen “die pups houden hun oogjes dicht om die rotzooi van slechte weersomstandigheden niet te moeten zien. En weer heeft hij gelijk !
Vanochtend scheen de zon al en nu tegen de middag aan is het mooi zonnig en wat zien we bij de puppy’s ? Zes van de zeven beginnen voorzichtig te gluren of het wel de moeite is van hun oogjes open te trekken. Om het weer met het baasje te zeggen “ze hebben de blaffeturen* omhoog getrokken”.
Dat nieuws zal goed ontvangen worden bij de kandidaten voor een pup. Daar zitten er al verschillende op hete kolen te wachten op open ogen, want dat betekent even veel als de deur gaat van de knip af bij de Faesroedel en vanaf dan is er volop gelegenheid tot “puppysnuiven”.
’t Baasje heeft ook beslist van het eigen wagenpark maar ver genoeg achteruit te zetten zodat de drie parkeerplaatsen tegen de straat vrij blijven voor de wagens van het puppybezoek !
Het werpkist leven heeft toch wat veranderingen ondergaan. Zo is moeder Hera veel toleranter geworden tegenover Lucy, haar dochter uit haar vorige nest. Lucy neemt elke gelegenheid te baat om haar kop al eens over de rand van de werpkist te steken om daar ook de pupjes mee te likken ! En dat durft ze zelfs onder de neus van moeder Hera…
Morgen maken we foto’s van de open oogjes van de pups, ook voor onze baasjes is het ook weer een belangrijke belevenis. Net als het nageltjes knippen dat ook weer telkens een precisie werkje is en waar het vrouwtje telkens blij is dat het weer achter de rug is. Maar dat is voor morgen …
Belle & co
*Blaffeturen: dialekt voor rolluiken, soms ook voor slagvensters gebruikt
Het blijft plezant van de werpkist elke dag netjes en proper te zetten, voornamelijk omdat Hera het grootste werk zelf de kist opknapt. Je zal namelijk niet één drolletje vinden in de werpkist. Dat is al zo vanaf de pups geboren zijn dat zij alle drolletjes dadelijk opeet. Dat klinkt vies maar is het niet en Hera doet dat enkel zolang zij de pups zelf speent. Wanneer we met vast voedsel beginnen moeten wij de baasjes zorgen dat alles proper blijft.
Omdat de werpkist zo proper bleef beslisten we eergisteren van toch al maar met de vetbed bekleding te beginnen. Elke dag krijgen de pups een vers gewassen vetbed in de werpkist. Dat is wel noodzakelijk want met de huidige weersomstandigheden is het niet wenselijk om ramen en deuren open te zwieren om eens goed “te luchten”
Gisteren en eergisteren was er een wit vetbed met bruine pootjes aan de beurt, vandaag en morgen is het de beurt aan het wit met roze pootjes aan de beurt. Zo hebben we vier vetbedden op de maat van de werpkist van de rol geknipt. Vier hebben we er voorzien omdat de vetbedden ook nog eens terug droog in de werpkist moet terecht komen. De verkoper had ons verteld dat de vetbedden wel konden gewassen worden maar geen droogkast verdroegen.
Nu had het vrouwtje dat laatste toch geprobeerd op lage temperatuur en de kwaliteit is van die aard dat ze perfect kunnen gedroogd worden door onze Miel(e). Dus nu zitten we redelijk comfortabel met vier vetbedden in gebruik. Je ziet de pups nu op de roze, ook veel beter liggen dan op de wit-bruine vetbedden. Maar slapen doen ze op beide even goed, dat is al ruimschoots bewezen.
Ondertussen groeien de pups dat het een lieve lust is om zien. Was er eergisteren nood aan een grotere behuizing na het wegen dan zal er morgen ook een groter schaal moeten komen om de pups in te leggen tijdens het wegen.. Het doosje van carte d’or roomijs is al hopeloos te klein voor de twee grootste pups . Zo zie je maar dat er ondanks we de ganse dag in hun nabijheid zijn we toch aan tal van tekenen merken dat de pups ongemerkt groter worden.
Morgen meer puppynieuws en het is nu wachten op de oogjes die stilaan open moeten gaan. Maar we hoorden het baasje daarstraks zeggen “met zulk een rotweer hebben ze groot gelijk dat ze het allemaal niet willen zien” !
Steden en gemeenten likken hun wonden, vuurwerkwonden… Buiten gebruikelijke meldingen van zware oogverwondingen, afgerukte handen, verminkte armen en brandwonden in alle graden zijn er ook nog de beschadigingen aan zaken, huizen, bedrijven enz…
In Denemarken zijn bij verschillende ongevallen met het ontsteken van vuurwerk drie doden gevallen in de nacht van 31 december op 1 januari. Dat weet het persbureau Ritzau.
Is het dat allemaal waard, vragen we ons dan af. Zelden gaat officieel ingericht vuurwerk door professionelen in de fout met schade als gevolg. Meestal is het officiële vuurwerk prachtig om aan te zien en gebeurt het al gesynchroniseerd met muziek.
Maar wanneer iedereen, van kleuter tot hoogbejaarde zich gaat bemoeien met vuurwerk krijgen we toestanden waar vandaag de kranten vol van staan.
Meer plastische chirurgie nodig na vuurwerkongevallen in Nederland
Een opsomming, supermarkten in brand, brandweer gehinderd en aangevallen tijdens een interventie. Paard met hartinfarct doodgevallen in weide, overbelasting van de spoeddiensten in hospitalen, voertuigen uitgebrand na vuurwerk onder de auto’s.
Voor alles en nog wat heb je getuigschriften, studie bewijzen, diploma’s, vergunningen nodig… maar niet voor levensgevaarlijke bommen en vuurpijlen. Er staat zelfs geen minimum leeftijd op zoals voor alcohol en sigaretten. Iedereen die een lucifer kan aanstrijken kan er mee aan de slag !
28 gewonden bij vuurwerkongeval in Spanje
En dat lees je aan de gevolgen vandaag in de kranten. Crimineel is het, dat zoiets zo maar kan en dat gedoogd wordt.
Het zal jouw kind maar zijn dat verbrand geraakt of jouw paard dat doodvalt in de weide terwijl je het probeert te kalmeren ten gevolge van vuurwerk.
Neen voor ons mag de burgemeester van Alkmaar zijn gelijk krijgen: totaal verbod op vuurwerk, niet meer en niet minder.
Wij zelf mochten niet klagen hier aan deze kant in Vosselaar. De buren hebben zich meer dan goed aan de reglementering gehouden. Drie kwart uur heeft het vuurwerk hier geduurd. Precies van 23u45 tot 0u30, voordien hadden we amper een knal gehoord. En dit terwijl het gemeentereglement zegt, niet voor 22 uur en niet na twee uur. Prima toch !
Maar gisteren kregen we toch wel een rare melding: Fonne van Mechelen, jeugdvriend van ’t baasje en momenteel woonachtig in Casablanca (Marokko) meldde aan ons baasje dat er bij ons in Vosselaar een jachthond Viszla was gevonden en of ons baasje de hond kende ? Bij het goed bekijken van de foto van de hond ontwaarde het baasje een klein lidteken op de snuit van de hond. En uitgerekend de Viszla die wij nogal eens ontmoeten in het bos had enkele maanden geleden een kleine melanoom op de snoet gehad . De politie was de hond gaan oppikken bij de mensen die hem hadden gevonden en opgevangen, en na het lezen van de chip de hond terug afgeleverd bij de eigenaars.
En dat gebeurt zelfs in een gemeente waar het vuurwerk nog als aangenaam wordt ervaren…
Welke datum in het jaar is er beter geschikt om veranderingen aan te brengen of om radicaal het roer om te gooien.
Het roer omgooien gaan we niet dadelijk doen, het loopt allemaal naar wens zoals het er nu aan toe gaat.
Zeker in puppyland, daar gaat alles zoals we het enkel kunnen dromen. Hera is het modelmoedertje, doet alles zoals we het verwachten en de pups die profiteren daar ten volle van.
Maar toch is het nu al voor de pups dat er veranderingen zijn doorgevoerd. Zo is het mandje dat we tijdens de zomer gebruiken om fruit en groenten uit de Franse tuin mee te brengen naar de keuken.
Dat mandje was op tien dagen al hopeloos te klein geworden voor die pups die groeien als kool. Het mandje met de warmwaterkruik onderin is nu vervangen door een wasmand met twee waterkruiken onderin. Die warmwaterkruiken onderin, die doen het ‘m. De pups worden in de mand gelegd en even later zijn die pups al in dromenland. Geen één slaappil die zulk een snel effect heeft.
Maar er is voor de pups nog een behoorlijk grote verandering gebeurd. Op de bodem van de werpkist zijn de lakens vervangen door vetbed. Mooi nieuw vetbed (al wel gewassen) dat een lekker houvast geeft aan die kleine puppypootjes en bovendien ook nog eens behaaglijk warm en zacht is.
Er is wel een nadeel aan dat witte vetbed dat ook nog eens een hondenpootjes print heeft. Jawel, er is een nadeel aan, het heeft dezelfde kleur als de puppy’s en je moet dus wat beter uitkijken om de pups op te merken. het was mooi om te zien toen de pupjes na het wegen met de nieuwe bodem kennis maakten. Ze zijn dan wel blind en doof maar die neusjes vangen al de andere tekorten meer dan goed op. De geur van het materiaal en van het wasmiddel maakten hen toch wel even onzeker en de neusjes maakten duidelijk overuren.
Eens ze vonden dat er niets gevaarlijks mee te doen was lagen ze al dadelijk de slaap der gelukzaligen te slapen. En Hera heeft nu terug hetzelfde gevoel als dat van toen ze nog in haar bench sliep.
Het ziet er allemaal mooi en fris uit, en elke dag krijgen ze een proper vetbed en kan het andere de wasmachine en de droogkast in.
Dat zijn dan de eerste veranderingen die de pupjes al te verwerken kregen in hun nog jonge leven …
De Faesroedel dankt de buren en dorpsgenoten voor hun vuurwerk discipline. Wij hoorden geen vuurwerk voor 23u45 hoewel het al van 22u00 toegelaten was.
Belle, Hera, Heros, Lucy en Hera’s zevenling hebben een fijne oudejaarsnacht gehad. De baasjes zijn Vosselaar en zijn bewoners dankbaar !
En ook een beetje omdat de smeekbeden op het smoelenboek te hevig werden heeft het baasje dan toch maar besloten van de bewegende “beelekens”, wat sommigen video noemen, enkele uren vroeger dan middernacht te plaatsen
Dus voor al de “smeltende, aangrijpende, als ijsje smeltende, gemartelde, , over nieuwsgierigen., buikverliefde, overgevoelige typetjes, en wat lazen we nog allemaal, plaatsen we hier nu al het filmpje van de zevenling die hun moeder leegzogen op een koude eindejaarsdag…
Even een kleine samenvatting van gisteren, er is niets wereldschokkends gebeurd, toch hier niet in ons kleine afgesloten Drenten wereldje waar nog altijd de knip op de deur zit.
Eerst de puppenwereld: de zevenling doet het prima, daar moeten we vanuit gaan. Het vrouwtje heeft resultaat behaald met het bijvoeren van enkele pups. De moedermelk blijven ze het beste vinden en daar is het hoofdbestuur volmondig mee akkoord. De eerste dagen moeten ze kunnen profiteren van de “biest” of de eerste moedermelk die alle bestanddelen bevat die de pups moeten beschermen tegen allerlei ziektes.
Nu gaan ze kunstpuppymelk bij krijgen uit de papflesjes, Daar is ons hoofdbestuur best bedreven in na het vorige nest van Hera toen het noodzaak was van bij te voederen, want voor 12 pups had Hera lang geen melk en tepels genoeg !
Dus nu gaan we er ook terug aan beginnen, de pups komen er in elk geval snel en beter van bij aan gewicht.
Gisteren waren er ook verschillende discussies over het vuurwerkgebruik aan beide zijden van de grens met Nederland. Uit Oud Turnhout kwam de melding dat er daar in het dorp al een ganse tijd vuurwerk werd afgestoken . Ons baasje had gisteren in Vosselaar zegge en schrijven één knal gehoord. Maar die had hij toegeschreven aan een klapband van een vrachtwagen hier achter ons op de E34 snelweg. Het baasje had het blijkbaar goed gehoord want deze ochtend konden we in de computerversie van de krant lezen dat hier op de snelweg een vrachtwagen op z’n kant was gegaan en de ganse snelweg blokkeerde ! Dan toch goed gehoord baasje ? http://www.hln.be/regio/nieuws-uit-vosselaar/
Was het toevallig dat er deze ochtend bij de reclameblaadjes die in de brievenbus zaten, er ook een folder bij was voor gehoorapparaten ? Het baasje heeft dat foldertje met veel show in het verticale klassement gedropt, klaar om de kachel mee aan te steken. Een folder over hoorapparaten voor ons baasje, hoe durven ze ! ! ! (lol)
Het mandje waar de puppy’s in belanden nadat ze gewogen zijn, en waar ze tevens dadelijk in slaap vallen wegens de lekker warme waterkruik op de bodem is aan het einde van de carrière bezig wegens te klein geworden. Nu is dat mandje niet te klein geworden, het zijn de puppelaars die groeien als kool en haast in lagen in het mandje liggen. Dus vanavond nemen de pups de wasmand in gebruik bij de avond weging. Daar zullen dan twee warmwaterkruiken bij te pas komen. Geen erg, alles was al voorzien en staat klaar.
Overigens wensen de baasjes Jan & Simonne en de Drentjes Belle, Hera, Heros, en Lucy + de zevenling een goede overgang van oud naar nieuw, voor hen die uit huis gaan vieren let op bij de thuisrit en voor al de overige een rustige knalvrij nieuwjaar gewenst …
Belle & co
*Weet niet of de schrijfwijze goed is maar de corrector zwijgt in alle talen.
Gisteren hadden we bezoek “over de vloer”. Nu heeft ons hoofdbestuur altijd verkondigd dat er niemand bij ons zou binnenkomen, dat ons baasje het huis hermetisch dichtmaakt en nog van dat fraais, vooraleer de pupjes hun oogjes zouden open hebben.
Tegen iedereen heeft hij gezegd “er is toch niks te beleven aan blinde en dove pups die geeneens op hun pootjes kunnen staan” en dat is ook zo. Voor de bezoekers is er niks te beleven en ook wij blinde puppy’s hebben geen weet wie er naast de werpkist ons staat te bewonderen.
Maar gisteren hoorden we vreemde stemmen en geuren die we voordien nog niet hadden opgevangen. Had ons hoofdbestuur dan toch de mening veranderd ? was er dan toch favoritisme en mochten er wel toekomstige eigenaars naar de pups komen kijken ?
Neen hoor, ons hoofdbestuur is eerlijk met iedereen ende stemmen en geur die we opvingen waren van Jantine en Ronald. Dat zijn de baasjes van Bowie, de Hollandse vrijer van ons moe en onze vader!
Die waren door ons baasje naar Vosselaar gevraagd om de papieren voor ons in orde te maken. Want wij krijgen echte stambomen en bij stambomen horen echte serieuze papieren van de KMSH, wat staat voor de Koninklijke Maatschappij Sint Hubertus. Dat is de verenging die de enige echte officiële FCI stambomen mag uitreiken.
Met de papieren waren ze nogal snel gereed, Jantine had de nodige documenten van Bowie al gekopieerd en die konden zo worden bijgevoegd worden bij de documenten met de gegevens van ons moe Hera
Ronald heeft mooie foto’s gemaakt van ons moe en van ons, allee dat denken we toch want we kunnen niet horen of zien maar we merken wel dat er dan “iets” rond de werpkist gebeurt.
We kunnen ook melden dat we elke dag in een ijsroom doosje van carte d’or gelegd worden en dan worden er enkele cijfertjes genoemd door ’t baasje en dan zegt het vrouwtje “die is weeral goed bijgekomen”. Zo kunnen de baasjes merken dat we goed gegeten hebben, of zoals het baasje wel eens zegt “we hebben ons moe goed leeg gezogen “! Want Hera is zo een voorbeeldig moedertje dat ze amper uit de werpkist komt. Er hangen dan ook de klok rond, pups aan haar tepels. Ze is gewoon bewonderingswaardig, een super moedertje!
Hierbij foto’s die we toegezonden kregen uit Barendrecht van Jantine en Ronald.
Wat baten kaars en bril als den uil niet zienen wil ! Zegt het spreekwoord en het was gisteren op Facebook duidelijk van dat.
Zonder namen te willen noemen, de personen in kwestie voelen zichzelf “nogal” belangrijk, willen we dit voorval toch vermelden voor de mensen die wel bevattelijk zijn voor goede raad !
Alles draait om een foto die een Nederlander nogal fier op Facebook plaatste .Zijn pupje van vier maanden staat op ééndags ijs op een ondiepe plas. De moeder van het teefje staat achter de pup naast het ijs.
Ons baasje verwittigd het baasje van die twee Drenten voor de gevaren van ééndags ijs. Maar de man snapt het niet en hamert er maar op dat er geen gevaar is op die 5 cm diepe plas. Maar de essentie van de verwittiging ontgaat hem totaal of hij snapt het gevaar niet waar hij zijn honden aan bloot stelt. Die honden weten immers niet dat het daar maar 5 cm is en geen 5 meter diep.
En dan komt het waar ons baasje van kan ontploffen, iedereen vliegt als gekken op die man die in zijn domheid waarschijnlijk niet snapt wat hem er nu nog bovenop overkomt. Hij blijft maar doordrammen dat er geen gevaar was met die 5 cm diepe plas. Dat die niet aangelijnde honden op enkele seconden meters ver van de kant kunnen zitten op even dun ijs ontgaat hem totaal. Dat er geen gevaar is voor de pup beweert hij met verve, dat die volwassen teef met haar 25 à 30 kilo naar die pup loopt en er dan plots meer dan 40 kilo weegt (equivalent van een puber) dringt ook niet tot de domme man door ! En om hem met de titel van dit stuk te benoemen den uil wilde niet zien, waarschijnlijk door zijn immens groot ego !
Maar hier zijn genoeg lezers die wel een raad aannemen, en voor die mensen kunnen we niet genoeg zeggen “let op voor de gevaren van te jong ijs, van kelder ijs, van ijs tegen de kanten van diepe sloten waar geen wind aankan”. “Let op voor sloten op plaatsen waar stromend water bij stilstaand water komt. Let op voor ijs dat afgedekt is door sneeuw, voor ijs onder bruggen”, en zo kunnen we nog wel even doorgaan.
En als je hond door het ijs gaat is het nog een goede zaak wanneer hij er enkel doorzakt en niet onder et ijs geraakt, want dan is het een kwestie van seconden om het dier nog te redden !
En dan rest er nog het koelbloedig blijven, en niet te beginnen flippen en doelloos rond te lopen. Je kan de druk op het ijs verminderen door op je buik naar het slachtoffer te kruipen, maar zorg ervoor dat je met iets verbonden blijft met iemand op de oever, door middel van een touw, broeksriemen aan elkaar, menselijke ketting, een lange staak /boompje. Maar vooral voor je begint aan en reddingspoging BEL DE HULPDIENSTEN want onvermijdelijk ga je ook onderkoeld worden !
Hopelijk heb je deze raadgevingen nooit nodig, maar als je op de facebook pagina van Karin De Wolf kijkt zal je merken dat het gegeven actueler dan op enig moment dit jaar !
We hebben het zo eens allemaal op een rijtje gezet, wat gebeurt er zoal in die tijdspanne in en rond de werpkist.
Door de belangstelling voor de bevalling van Hera was er plots heel veel beweging op het blog. Voornamelijk het aantal “views” ging peilsnel de hoogte in en op een bepaald moment waren er 22 bezoekers op hetzelfde moment aan het bloglezen.
Daardoor stegen we in de top 200 van het seniorennet van plaats 55 naar positie 19. Bij de onderafdeling “huisdieren” stonden we in de top 20 plots gans bovenaan !
In de buurt van de werpkist staan regelmatig twee Drentenkoppen over het hekje te kijken. Vooral Lucy is hier steeds of vlakbij te vinden en regelmatig komt Heros mee loeren naar wat er aan de andere kant zich afspeelt.
Daar aan de andere kant zijn voor Heros en Lucy de klanken van piepende en zuigende pups de geluiden waarvan ze de oorsprong moeten kennen. Hera is de onvermoeibare voedster van de pups. Op enkele minuten na, gespreid over 24 uren ligt zij klaar voor haar pups. Een plasbeurt en rondje door de tuin duurt nooit vijf minuten bij haar.
Het baasje heeft een nachtelijke foto van de werpkist gemaakt zonder de flash te gebruiken.
De rode warmtelamp geeft genoeg licht om het geheel een “kabbardousjkes” uitzicht te geven zegt het baasje. Zelfs ’s nachts hangen die pups aan Hera ’s tepels en zuigen haar leeg als waren ze aan een ingangsexamen voor belastingontvanger bezig.
’s Morgens als het baasje opgestaan is van zijn provisoir bed zijn er weer die twee die voordien al over de puppy-ren stonden te loeren die in geen tijd op het bed liggen. Van op dat bed hebben ze al liggend een prima zicht in de werpkist. Dat ze op dat bed springen met vuile poten van het graven in de tuin, zal niet hun zorg zijn denken die twee. Zij redeneren waarschijnlijk : als het vrouwtje tweemaal daags frisse lakentjes of doeken voorziet voor de werpkist van de pups, dan zal er ook wel verversing van ’t baasje zijn bed voorhanden zijn….
Inmiddels heeft het filmpje met de eerste bewegende beelden van Hera’s nestje met ongekende belangstelling te maken gekregen. Is het filmpje al een viertal keren gedeeld, heeft zestig “likes verzameld en hebben 35 lezers een reactie geplaatst. Dat is dus ook voor herhaling vatbaar.
Morgen een nieuw verhaal, dan komt het vrouwtje van Bowie, de vader van de pups naar Vosselaar om de geboorte aangifte van de pups mee in orde te maken… We houden jullie op de hoogte !
En dat niet alleen in de pups maar ook in de beelden die we vandaag bij de tekst voegen. Het mag af en toe al eens en we hebben hier niet de exclusiviteit van de beelden, die hebben we gisteren al naar de toekomstige puppy eigenaars gestuurd.
Dat vond het hoofdbestuur niet meer dan normaal dat zij de primeur kregen en de beelden zijn v-e-r-s-c-h-r-i-k-k-e-l-ij-k goed onthaald. Gaan we dus meer doen en zeker nu we om gezondheidsredenen de mensen nog op hun honger laten zitten. Herinner je dat we een sperperiode inlassen dat er niemand buiten wij en de reu eigenaar niet bij de pups komt tot de oogjes open zijn !
Dat is zo tussen de tien en veertien dagen, en tot nu toe zijn er geen vervelende vragen om toch maar te mogen komen. Integendeel zelfs… tijdens de vooravond van de kerstnacht brachten Jos en Dymphna een taart voor “den eenzame puppysitter” zoals ze het baasje noemde. En Dymphna riep al van ver “ik kom niet binnen zulle, ik respecteer de sperperiode “ ! En dat kon het baasje weel appreciëren !
De pups blijven het goed doen, Hera is het perfecte moedertje en het enige dat het hoofdbestuur als taak heeft is het dagelijks verversen van de inhoud van de werpkist en het tweemaal daags wegen van de pups. Sinds gisterenavond eet Hera terug samen met de overige familieleden. Met dien verstande dat zij op hetzelfde moment eet maar wel in de werpkist, terwijl de andere in de keuken eten.
En dan lopen er hier twee kurieuzeneuzemosterpotten rond ie luisteren (nu ja) naar de naam Heros en Lucy. Tientallen keren gaan ze per dag eens over het hekje kijken om te zien wie er nu weer in de problemen zit en zoveel lawaai maakt. Hera antwoord dan met een duidelijke grom, maar even later staan die twee toch weer terug over het hekje te kijken !
En Belle zal je zeggen… Belle is de rust zelve en heeft deze ervaring zelf twee maal meegemaakt, die maakt zich in heel die puppenzaken niet meer druk …
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
