Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
26-01-2015
Hoe doen ze het ?
Vosselaar 26 01 2015
Hoe doen ze het ?
Willem Bever, 5 x zo groot als de pups zelf, gaat regelmatig op stap door de puppy ren. Gewoonlijk kan je dan een Drentenpup ontdekken die haar krachten aan het testen is met door Willem aan de haal te gaan.
De vleugel die het baasje aan het pretpark heeft bevestigd met plastic bindbandjes is ook al gedemonteerd en het baasje heeft de veugel van de totale vernieling kunnen redden. Want die kleine mormeltjes hun tandjes beginnen scherp en krachtig te worden.
Als ze dan met twee, elk in een andere richting, beginnen trekken dan gaat het snel bergaf met de toestand van hun prooi. Ons baasje laat hen begaan wanneer het “slachtoffer” een trektouw of een oude sok van het baasje is. Elk spel dat ze nu spelen heeft een functie in de ontwikkeling van vaardigheden die de pups in hun later leven gaan meedragen.
Want met de socialisatie van de pups kan je niet vroeg beginnen en de pups zelf geven wel aan wanneer ze er klaar voor zijn. Daarom is het hoofdbestuur zo blij met het puppy speelkasteel. Hoeveel vaardigheden er in dat speeltuig zitten kwam pas tot uiting wanneer de pups er op vrijgelaten werden. Ze gaan er zo in te keer dat het al meermaals is voorgevallen dat de pups ter plaatse in het speeltuig in slaap zijn gevallen !
Morgen gaan we waarschijnlijk een eerste keertje met de auto een toertje maken. Nog niet te ver want het moet prettig zijn voor de puppy’s, willen ze later ook nog graag met de auto mee rijden.
Uiteraard gaan we de eerste rit met de Citroën Berlingo “Drentmobiel” maken. Daar staat een soortgelijke bench in, waar ze met zeven nog vrij en makkelijk in kunnen zitten. Een ritje tot in het dorp, zo ’n vier kilometer totaal moet volstaan. Later in de week, bij mooi weer rijden we dan met de pups een keertje tot aan het bos, waar ze dan even vrij kunnen loslopen. Streng gecontroleerd en opgevolgd door de baasjes en moeder Hera. Volgende week woensdag gaan ze dan mee richting Hoogstraten om gechipt te worden.
Niet alleen het puppybezoek van deze avond staat er verbaasd over. Ook de overige bezoekers die het geluk hebben van hier bij de Faesroedel binnen te vallen tussen eet- en slaapmoment valt bij sommige de mond open van verbazing !
Morgen worden de pups 5 weken oud en ze vinden de toiletjes uit zichzelf wanneer de plas en sigaren nood hoog is. Zo stond de familie Dewulf vanavond, samen met huisvriend Frank er op te kijken dat de pups hun puppymelk gemengd met brokjes, die fijn gemalen zijn in de blender, naar binnen werkten. En dan voltrekt zich wat sommigen een wonder noemen !
Eén voor één, soms met twee, trekken de pups naar het toiletje om daar een plasje of drolletje te “placeren”. Voor ons hoofdbestuur is dat dubbel plezant, want die kunnen aan de houding of de manier van lopen al zien welke pup op weg is om de omstaanders te verbazen door naar de twee toiletjes te trekken.
Wat ons hoofdbestuur wel moeilijk vindt is het toewijzen van de pups aan de families. Zij willen dat onze pups op de meest ideale plaats terecht komt. En daar moet je de noden van de families kennen en de karaktertjes van de hondjes. In het verleden is dat steeds gelukt naar beider tevredenheid, en zo willen we het ook houden.
Volgende week zondag is het hier “puppyborrel” van 14u00 tot 17u00. Dan gaan de toekomstige eigenaars kennis maken met het pupje dat de volgende vele jaren hun huisgenoot gaat worden. Onze baasjes hebben met hen in samenspraak het ideale pupje geselecteerd. De toekomstige eigenaars hebben geselecteerd op uiterlijk, daar waar onze baasjes de karaktertjes hebben geobserveerd en hun best hebben gedaan om tot zeer aanvaardbare compromissen te komen.
Woensdag 04-02 wacht ons dan nog een minder aangename taak, en dat is het chippen van de pups bij de dierenartsen Aline en Sarah. Het injecteren van de chip, die toch zo groot is als een rijstkorrel, is best wel pijnlijk. We zorgen er dan ook voor dat moeder Hera en ook Belle zeker niet meegaan naar Hoogstraten, of minstens in de auto blijven.
En als dat ook achter de rug is komt het uur van afscheid al verbazend dichtbij. Tien dagen later, op 14 februari (Sint Valentijn) zullen dan de pups de Faesroedel gaan verlaten naar hun definitieve thuisbasis .
Maar ondertussen gaan we nog volop genieten van dit heerlijke nest !
Zoals op veel plaatsen was er deze morgen ook in Vosselaar een maagdelijk wit landschap te zien. Het baasje was rond vijf uur al eens gewekt geworden door het geluid van hagel of ijsregen tegen de slaapkamer ruiten. Vanochtend lag er dan een goede 5 cm sneeuw over Vosselaar.
En dan het probleemke… In de puppyren ligt al sinds de werpkist uit huis is verdwenen een tapijt van kunstgras. Speciaal door het baasje gekocht deze zomer op een veilingsite met de gedachte van een nestje Drentenpupjes in het achterhoofd.
Het is ideaal voor de ontwikkeling van de pootjes en heupen en schouders van de pupjes. Een tegelvloer in een huiskamer is gewoonlijk te glad voor pupjes die op zulke vloeren de pootjes amper onder hun lijfjes kunnen houden. Onze pupjes lopen dus met vaste tred in de puppyren rond. Maaaaar… dat kunstgras moet ook zuiver gehouden worden en dus minstens éénmaal per dag gereinigd worden, en dat deed ons baasje tot voor twee dagen op de tuintafels op het terras.
Eergisteren is het dan beginnen vriezen en kon het grastapijt nog wel met warm water en Dettol gereinigd worden, maar het drogen vormde een probleem ! De grasmatten werden onder de carport over een bouwhekken van Heras gehangen om te drogen, maar nu bevroren de matten in plaats van te drogen ! En dat is pas vervelend…
Deze ochtend met de sneeuwlaag moest er eerst sneeuwgeruimd worden vooraleer er met de reiniging kon begonnen worden en tegen de tijd dat het baasje daarmee klaar was kwam de zon er door en steeg de temperatuur dadelijk tot een graad of zeven in de zon .
Op dit moment zijn er vier van de vijf matten die in gebruik zijn netjes proper en ontsmet. Eéntje ligt vandaag bij de pupjes en moet morgen gereinigd worden. Twee hangen te drogen en twee liggen op de logeerkamer “op temperatuur “ te komen en het laatste vocht te verliezen aan de kamertemperatuur.
Hopelijk blijft de temperatuur boven 0°C zodat we met droge matten kunne blijven werken. Het baasje gruwt van de gedachte dat er terug met kranten zou moeten gewerkt worden om het zaakje hier netjes en proper te houden. Voor drie dagen hebben we voorraad proper gerief… Duimen jullie mee voor nog enkele weken zonnig “droogweer” voor de kunststof grasmatten ?
Trots , fier , blij zijn we met onze zeven pups. Vooral deze ochtend ! We hebben er serieus werk van gemaakt en Simonne heeft al verschillende uren in de puppyren doorgebracht om onze zevenling zindelijk te maken .
Telkens na een slaapbeurt, wanneer de pups de bench verlaten (er zit geen gesloten deur aan) staat één van de leden van het hoofdbestuur (meestal ’t vrouwtje) in de puppyren om de eerste pup die zijn kontje naar beneden zet op te pakken en om op het toiletje te laten verder doen.
Een week bijna zijn we zo bezig, ook na het eten en wanneer de pups hebben gespeeld in Koen’s pretpark houden we de pup’s in het oog over doen en laten.
En dat heeft een reuze resultaat. Toen we vanochtend opstonden lagen er zes drolletjes in de toiletjes en ééntje vlak in de buurt, die laatste heeft het toiletje dus niet gehaald zullen we maar denken. Met die laatste houden we dus amper rekening want het zijn er tenslotte toch zes die hun weg wel gezocht en gevonden hebben.
Met de nodige fierheid kunnen we dus zeggen dat we mits vol te blijven houden binnen enkele weken voor 100 % zindelijke pups aan de eigenaars kunnen overdragen. Die 100% kunnen we garanderen wanneer de nieuwe eigenaars ook zo’n toiletje aanschaffen. Dat is ook voor hen een geruststelling. Zij kunnen dan al eens een signaal van de pup missen wanneer de pup vraagt om uitgelaten te worden voor een kleine of grote boodschap.
Wat deze ochtend dan wel wat tegenviel was het weer. Het baasje had met de zachte temperatuur van de vorige droge dagen gehoopt van de pups op het terras te kunnen uitlaten. Maar met een temperatuur van -3° C en een flitterdun sneeuwtapijt was het niet de uitgelezen ochtend om de pups een eerste keer te laten kennismaken met de grote buitenwereld. Het baasje maakt er de bedenking bij dat de pup’s dan wel eens de illusie zouden opdoen dat ze poolhonden zijn door hun kennismaking met sneeuw tijdens hun eerste buitenstapjes.
Maar één zaak is zeker, ze blijven ons verbazen dat kleine grut van Hera. Dom zijn ze zeker en vast geen van alle.
Met Hera en Belle hebben we straks een afspraak met Aline onze dierenarts. Belle en Hera gaan op controle en voor beide vragen we een middel om de melkproductie te stoppen. Ondanks we de nageltjes van de pups al tweemaal geknipt hebben is het voor Belle en Hera een pijnlijke zaak de pups nog te laten drinken bij hen. Voor Hera hebben we al een paar dagen de oplossing gevonden. Het baasje gaat dan bij haar zitten om dan twee of drie, meestal de lichtste pup’s bij haar aan te leggen om te drinken. Na de “maaltijd” wrijft het baasje dan de tepels en haar buik in met uierzalf en dat laat Hera zich in grote dank welgevallen. Nadien likt ze wel de zalf op, ’t zal er dan nog eens lekker bij zijn ook waarschijnlijk.
Eén maand zijn ze vandaag al, Hera’s zevenling ! Drie dagen voor Kerstmis stond hier ook iets wonderbaarlijks te gebeuren. Er kwam wel geen engelen gezang en de warme adem van de os en de ezel bij te pas, maar ons hoofdbestuur zat er toch ook op hun knieën bij.
Inmiddels zijn 30 dagen verstreken en het is hier nog altijd even wonderbaarlijk . Als we zeggen dat de pups groeien als kool dan doen we ze te kort want ze groeien vééél sneller als kool. Daar heeft Hera zelf het leeuwenaandeel in gehad door 24/24 uur gereed te staan of te liggen om de pups te voeden of netjes rein te houden.
Een medaille voor moede en zelfopoffering zou al het minste zijn waar we haar mee kunnen belonen, maar ze krijgt beter… Af en toe een lekkere hondensnack extra en ze is al tevreden ons super moedertje. De laatste dagen hebben de leden van het hoofdbestuur wel ingesprongen met de papflesjes, want net zo als die spreekwoordelijke kool kon de zuivelindustrie van Hera zelf ook de honger van de pups niet meer volgen.
Die pups eten op dit moment meer dan 1 liter melk met puppybrokjes gemengd in één keer op. Je merkt het ook aan de tabellen waar het hoofdbestuur de dagelijkse weging van de pups op bijhouden. De zwaarste pups flirten op dit moment met de drie kilo grens. Dat is het tienvoudige van hun geboortegewicht. Dat is net als de lichtste in nest, die zitten allemaal op de 2,5 kilo en dat is net als hun zwaardere nestgenoten een vertienvoudiging van hun aanvangsgewicht !
Vandaag de dag is het gebruik van de toiletjes hoofdzaak bij het hoofdbestuur. Telkens wanneer de pups wakker worden of gegeten hebben staat een lid van het hoofdbestuur of beiden, gereed om de pup er op te wijzen dat er twee erg hygiënische toiletten ter hunner beschikking staan. We zijn al zover dat een week na de ingebruikname van de toiletjes er een viertal pups uit zichzelf de toiletjes opzoeken als er hoge nood is. De andere worden vast gegrabbeld vanaf het moment dat ze bewegingen maken die er op wijzen dat er wat op komst is, en gelijk op het toiletje neer gezet. En we mogen gerust zijn, ze leren snel de pups van Hera…
En dan hebben we het niet over zo maar bezoek. Al de mensen die nu al meer dan een week over de vloer komen doen dat in functie van onze jongste huisgenoten. Hera’s pups zijn de attractie, en we moeten zeggen, we hebben al veel meer attracties gezien die niet zo plezant, lief, schattig en knuffelbaar zijn !
De eerste week nadat de pups hun oogjes waren opengegaan waren het de kandidaat eigenaars die poolshoogte kwamen nemen, nadien kwamen de familie en vrienden en deze laatste werden dan weer de Drentenvrienden die nog eens de geur van echte pups kwamen opsnuiven. Bij kenners een geur die je nergens mee kan vergelijken !
Bij de meest opmerkelijke bezoekers waren Koen en Kristel, beiden ook besmet met het fokkers virus en bekenden sinds jaaaaren. Koen was in de jaren tachtig nog oud-leerling van het baasje en Kristel staat nu op de dezelfde school te werken als leerkracht waar het baasje zijn carrière beëindigde. Koen en Kristel fokken op een soortgelijke manier als ons hoofdbestuur Engelse Cocker Spaniels. Hun site is ook een bron van info over Cocker Spaniëls, http://engelsecocker-flaccus.jimdo.com/
Van Koen en Kristel kregen we een speeltuig voor pups in bruikleen. Kettinkjes , schommel, linten en rammelende flessen zijn zaken die de aandacht van de pups trekken en die een fascinerende werking hebben op de pups.
De bezoekers zijn ook telkens in opperste verbazing wanneer ze merken dat de pups na het ontwaken naar de toiletjes trekken en daar een flink gekleurde plas op het witte papier achterlaten en dan beginnen spelen.
Akkoord, er zijn nog “malheurkes” maar de intentie om het netjes en proper te houden is duidelijk aanwezig. De beide toiletjes staan er nu een vijftal dagen en je merkt dat het werk dat we er aan besteden zich loont.
Telkens de pups wakker worden of gegeten hebben of uitgespeeld zijn is het opletten voor de baasjes. Telkens een pup zich in de houding zet voor een plasje of een sigaartje is het zaak van de pup op te pakken en op het toiletje neer te zetten om daar verder te doen ! En tot genoegen van toeschouwers en baasjes er zit evolutie in !
De honden/Drenten liefhebbers die ook op Facebook actief zijn zullen het al wel gemerkt hebben. Het hoofdbestuur is gans de dag in de weer geweest met puppybezoek en de uitgebreide roedel te verzorgen (soigneren zeg het baasje)
Dus… morgen extra langer nieuwtjes uit onze roedel. Misschien nog wel met meer Ooows, Aahs , wooow’s en zo verder dan wat er vandaag op het smoelenboek over onze pups en grote drenten te lezen viel.
Met zeven zijn ze en sinds enkele dagen eten ze gezamenlijk uit één grote ronde schotel. En heel verwonderlijk… na het eetmaal zijn ze nog alle om door een ringetje te halen.
Dat is spijtig voor moeder Hera en oma Belle die met groot genoegen de vriê lekkere puppymelk van de snuitjes willen flikken. Wanneer er dan ook nog eens pootjes, buikjes en borsten moeten gereinigd worden is dat een dikke meevaller voor de oudere generaties !
Ze eten echt voorbeeldig en ze kennen hun tafelmanieren, onze zeven ridders van de ronde schotel.
Er heeft er al wel eens eentje met zijn voorpootjes in de melk gestaan, maar “overgestoken” dwars naar de overkant van de schotel… neen die hebben we er nog niet tussen gehad.
Het speeltuintje dat Koen en Kristel hier gisteren hebben gebracht, is ook een schot in de roos. Het baasje wild er daarstraks een filmpje van maken met de zeven ridders in de hoofdrol, maar toen kwam de postbode aan de brievenbus en was het lawaai van de oudere generaties niet meer te harden. Laat staan dat het achtergrond geluid voor een YouTube filmpje zou zijn.
Het filmpje komt er aan, en de regisseur gaat in ’t vervolg wel opletten dat de opnames vallen in de periodes dat de postbode aan de andere kant van de wijk bezig is.
De CD met onbekende geluiden die het baasje besteld had voor de eerste socialisatie van de pups is vandaag geleverd door die brave postbode . Die geluiden doen onze ridders weinig of niks, ze kijken wel eens op. We krijgen meer reactie van Belle en co dan van de pups… Maar dat komt nog wel wanneer we een hoger volume laten horen. Zo was het met de vorige nestjes ook !
Morgen hopen we een behoorlijk filmpje vanuit “ Koen’s Puppenpretpark” te laten zien. Met een normaal geluidsniveau.
We hadden het zo ingecalculeerd vanaf het moment dat we wisten dat Hera drachtig was. De zondagen zouden niet meer zijn zoals weleer.
In de twee weken die gepasseerd zijn hebben al de kandidaat puppyeigenaars kennis gemaakt met de puppy’s. De voorkeuren zijn in grote lijnen bekend en de baasjes kunnen nu aan de slag om de gepaste pup bij de gepaste eigenaars te plaatsen. Dat was “in den beginne” ook een van de redenen om de mensen bij ons uit te nodigen voor een serieuze babbel.
Nu de eigenaars op bezoek zijn geweest mogen ook familie, vrienden en bekenden de pups komen bezoeken. Zo zijn ook Koen en Kristel vandaag op bezoek geweest . Koen is nog een oud-leerling van het baasje uit zijn Horito Turnhout periode , en Kristel werkt nu als leerkracht op de school waar het baasje zijn school carrière geëindigd is.
Het baasje en Kristel zouden dus collega’s kunnen geweest zijn. Koen en Kristel hebben nog meer gemeen met onze baasjes. Beiden fokken ook hondjes en met name Engelse Cocker Spaniëls. En meer nog, ook zij stellen dezelfde hoge eisen aan gezondheid van hun pupjes. Ze hebben een moie site: http://engelsecocker-flaccus.jimdo.com/contact/
De beide fokker echtparen hebben veel informatie uitgewisseld en dat heeft als resultaat gehad dat Koen een zelf ontworpen puppyspeelpark aan onze baasjes heft uitgeleend . Hiermee kunnen de pups een pak ervaringen en socialisatie mee oppikken dat hen vaardiger maakt in hun verdere hondse leven ! Morgen gaan we daar foto’s van maken als de pup’s er hun eerste pasjes in wagen.
We hadden ook nog bezoek van de familie van den Eede uit Kapellen . Die waren ook vorige week al op visite maar toen kon de jongste zoon niet te dicht bij de pupjes komen wegens snipverkouden.
Van die verkoudheid was nu niet veel meer te merken en dus mocht Joppe er vandaag vol voor gaan. En we kunnen zeker zijn, zowel hij als de pups hebben van elkaar genoten ! En wat meer is…volgende week komen ze al terug puppysnuiven.
Het is al laat om nog een berichtje te plaatsen op ons blog. De pups zijn al onderzeil met een kogelrond buikje, volgeslabberd met vriê lekkere puppymelk.
Mama Hera en oma Belle die gewoonlijk de overschot mogen oplikken zijn er aan geweest voor de moeite want er was vanavond geen overschot. En toch heeft er niemand honger geleden !
Deze namiddag hebben we bezoek gehad van Karin uit Hulst en ook zij had cadeautjes bij voor alle pupjes. Morgen maken we er enkele foto’s van. En Karin had nog ander nieuws bij. In navolging van meerdere pup eigenaars zoals Marian & Kiki, Luc & Kiet, Karin & Lobke en Jeanny & Lennaert heeft Karin ook de moed gehad om een blog op te starten. Het is nog pril en het is ook haar eerste probeersel, maar voor een fokker is het in elk geval fijn om de pups op afstand regelmatig te volgen.
Bij ons staat het blog al bij de favorieten om te volgen en waarschijnlijk gaan er nog lezers van ons blog zijn die de belevenissen in hulst gaan volgen .
Morgen meer nieuws uit Vosselaar en Jeanny… de les evolutieleer volgens de Faesroedel zal je nog even moeten missen …
Vandaag kwam Marian ’t baasje van Kiki op puppybezoek. Honden die niet tot onze roedel behoren mogen nog niet in de buurt van de pupjes komen maar dat was voor Kiki geen bezwaar. Kiki heeft zich reuze geamuseerd met onze Lucy in de tuin.. Die slaapt vanavond zeer goed, zeker weten.
Kiki en Lucy zijn ook samen met ons baasje en Marian een wandeling gaan maken richting apotheek. Een pot uierzalf die jaren hier in de kast stond bleek mee verhuisd te zijn naar de Charente en dus moest het baasje wel om een nieuwe pot. De pups hebben zo aan Hera’s lijf liggen zuigen en met de pootjes met scherpe nageltjes tegen de tepels liggen drukken zo dat er een irritatie dreigt.
Dat laten we niet gebeuren en daarom heeft het hoofdbestuur Hera’s buik en tepels lichtjes ingewreven met de verzachtende uierzalf.
Met de pups gaat het trouwens elke dag beter met het opgroeien tot een mooie , sterke pup. Twee pups flirten al met de twee kilo op het weegschaaltje en ook de anderen zitten in een pelotonnetje dat erg dicht volgt op de twee leiders.
Slabberen doen ze nu allemaal zodat de papflesjes stilaan mogen worden opgeborgen. Dan gaan de pups ook vast voedsel door hun melk gemixt krijgen en dan gaan de baasje met Argus ogen de pups twee dagen moeten volgen. Wanneer de pups aanstalten maken van een plasje te doen worden ze onmiddellijk door onze baasjes opgepakt (de pup stopt dan automatisch met plassen) en op het toiletje gezet. In drie dagen weten de pus plassen te combineren met het toiletje en binnen enkele dagen krijgen we een resultaat waar elke nieuwe pup eigenaar van droomt… een zindelijke pup !
Gisteren stonden Jeanny en Chris er verbaasd op te kijken wanneer het vrouwtje het demonstreerde met een pup die haar plas “zomaar” ging laten lopen. Even oppakken en op het toilet zetten en de plas kwam neer waar het de bedoeling was. Ook met de sigaren productie gaat het zo, maar daar hebben we voorlopig nog een kaper op de kust. Hera ruimt nog altijd zelf de drolletjes op. Ook vandaag sond Marian er verbaasd over te zijn dat het zo eenvoudig werkt. We hadden zelfs al een pup die uit zichzelf naar het toiletje trok. Maar dat zal wel een toevalstreffer geweest zijn ons gedacht.
Morgen meer over de evolutieleer volgens de Faesroedel !
De hoofdschijver van het hoofdbestuur, secretaris van de roedel krijgt zijn eerste avond uit sinds 20 december vorig jaar .
Als hij niet te laat terug is van de nieuwjaarsreceptie met de oud collega’s van de school plaatsen we deze avond nog een berichtje over de pups en e oudere hondjes.
Eigenlijk was het niet “zomaar” een dag want het hoofdbestuur heeft hard gewerkt voor ons puppy’s.
Net als alle dagen is voor dag en dauw (allé,… iets later) hebben ’t baasje en ’t vrouwtje eerst ons puppy huishouden terug op orde gezet. Alle vieze, onder geplaste vloerbekleding uit de puppyren en bench uit de ren genomen en dadelijk in de grote vulmond van nieuwe Miel gestopt. Ons baasje diende dan ook nog eens een strook kunstgras van 3 meter x 1,20 meter af te snijden van de grote rol.
Hij heeft dan maar gelijk vier stroken gesneden want als het zo ’n vies regenweer blijft krijgt het baasje die spullen nooit droog. Want in tegenstelling tot het vetbed kan dat kunstgras niet in Miel de droogkast en moet alles onder de veranda gedroogd worden.
En dan kwamen Jeanny en Chris nog eens naar hun toekomstig huisgenootje kijken. Voor hen is er een teefje voorzien omdat Jeanny ook fok plannen heeft en dat doe je nu eenmaal met teefjes . Jeanny en Chris hebben al een Drent van Hera ’s vorig nestje Lennaert. En samen met Cartouche zijn er daar dan ook drie Denten in huis binnen enkele weken.
Morgen Komt Karin nog eens naar haar hondje kijken, enkel weet zij nog niet welk reutje naar haar toe gaat komen. Zij heeft voor haar al een voorlopige voorkeur laten blijken maar het definitieve toewijzen gebeurt pas wanneer de pupjes in hun karakterkaarten hebben laten kijken.
Ook gaat het slabberen goed bij de pupjes, alles heeft zijn tijd nodig en slabberen doen ze allemaal maar om zo hun maaltijd bijeen te doen zullen ze nog even moeten oefenen. Straks gaan we nog eens een ernstige poging doen van een filmpje te maken wanneer de pups aan het spelen zijn. Daar kan je ook uren naar kijken en van genieten.
Het is sinds vandaag geïnstalleerd, het nieuwe puppyverblijf. De werpkist is op non-actief geplaatst en de vergrote puppyren tegenover vorige keer is een feit.
De antieke kleerkast is gedemonteerd en steekt in onderdelen in de aanhanger. Die gaat morgen of overmorgen verhuizen naar de hangar van “ozze Dré”. Daar steekt ze veilig weg , droog en vooral niet in de weg zoals hier ten huize.
Tegenover deze ochtend beschikken de zevenpups en hun opvoeders /voedsters over een zee van ruimte. Er staan twee benches in de puppyruimte. Eén is voorbehouden voor Hera als ze zich eens even enkele minuten wil terug trekken zonder een hele resem pups aan haar buik te hebben hangen.
De ander bench is voor de pups, daar kunnen ze in spelen, slapen, rusten, of op hun plannen zitten broeden. In de bench steekt ons hoofdbestuur aan elke kant een waterkruik onder het vetbed. Dat geeft een heerlijk, lekker warm, knus plaatsje dat de pups al snel weten te vinden en zo ervaren ze gelijktijdig dat een bench niet eng is maar integendeel een veilige knusse schuilplaats is waar ze worden gerust gelaten !
Vandaag is met al de drukte van de ruimte omwisseling het melkslabberen er over geschoten. Dat is dan voor morgen. Dan introduceren we het formidabele, onwaarschijnlijk handige puppytoiletje, HET wondermiddel om de pups zindelijk te maken !
Ze hebben maar het geluk aan hun kant die pups van Hera. Wanneer Hera niet kan volgen met de gulzigaards te eten te geven, dan springt oma Belle bij. Zij voedt de pups en gelijktijdig likt en poetst ze dat het een lieve lust is.
Wij van het hoofdbestuur dachten enkele dagen geleden dat het wel van voorbijgaande aard zou zijn maar Belle volhardt in haar hulpvaardigheid. Meer nog, op geen moment claimt ze de pups voor zichzelf, iets waar we ook wel wat schrik voor hadden.
Vanaf vandaag gaan we de pups zelfstandig laten eten, amper flesjes meer, en systematisch het drinken bij de moeder (en oma in dit geval) afbouwen.
Dan is het weer de beurt aan de weegschaal om goed te controleren dat elke pup genoeg bijkomt in gewicht en zodoende genoeg eet . Dat zal nog wel enkele keren met het flesje eten bij geven worden, maar na een week kunnen we dan overgaan op vast voedsel gemengd in puppymelk.
Het baasje heeft de blender al van onder het stof gehaald. Die blender zorgt ervoor dat de eerste dagen de puppybrokjes tot meel worden vermalen om, gemengd met puppymelk, een voor de pupjes makkelijk te eten papje te maken.
En dan…dan begint het vele werk voor het hoofdbestuur . Want vanaf het moment dat de pups vast voedsel krijgen stopt de moeder met het zelf proper houden van de nestomgeving. Dan is ook de werpkist uit huis verdwenen en komt er een bench voor in de plaats. In de bench komen dan twee warmwaterkruiken onder een handdoek of dekentje. De pups zoeken dan de gezellige warmte in de bench op en krijgen zo onbewust de bench gewenning waar de latere baasjes veel plezier van gaan hebben.
Ongeveer gelijktijdig komt ook de “sanitaire installatie” in het puppyverblijf te staan. Eén of twee honden toiletjes moeten er dan voor zorgen dat de pups het gebruik er van kennen tegen dat ze naar hun baasjes gaan en kunnen tonen dat ze echt zindelijk zijn wanneer ze het ouderlijk huis verlaten ! Maar daar komen we later nog op terug…
Toen ze vorige week op puppybezoek kwamen kregen de zeven puppy’s van Hera een berg cadeautjes van de twee Drentenbaasjes die al een Drent hebben uit het vorige nestje van Hera.
De baasjes van Lennaert, Jeanny en Chris brachten een mand mee, gevuld met allemaal lekkers voor pups, ons viertal en de baasjes. Maar ook iets waar elke Drent gek van is…. Er waren ook zeven Ikea-ratten in de korf.
Voor het maken van de foto had het baasje dan ook de hulp nodig van het vrouwtje die Lucy en Heros van al de cadeautjes moest weg houden. Ondertussen moest het baasje telekns achter Hera aangaan die de plaat poetste met een Ikea-rat. Voor Belle maakte het niets uit, die lag rustig in de werpkist de kroost van haar dochter eten te geven !
De baasjes van Lana, Eva en Steven brachten dan weer een “puppypretpakket” mee. Bij het openen van de doos kwamen er zeven eetkommen en zeven siliconen nepkippen tevoorschijn. Voor elk pupje een kom en een oneetbare kip !
Maar wee weten dat de kippen voo de pupjes een heel fijn speelgoedje is. Ook de pups uit de vorige nestjes van Belle en Hera hebben toen uren gezeuld met die kippen en Ikea-ratten.
Nu heeft ons hoofdbestuur ook nog wel wat cadeautjes tegen de tijd dat de pups het nest verlaten. Zo gaat elke pup naar de zijn toekomstige huis met een eigen halsband en leiband , maar ook een hals en leiband “op de groei” voor ’t moment dat de honden hun normale gestalte hebben bereikt.
En ook heeft het baasje voor elke pup een welkomstgeschenk besteld van de versvlees voor honden specialist “Ducks”. Daar is ons viertal ook altijd gek van. Er steken hier dan ook wel altijd enkele pakketjes in de diepvries.
’t Moet fijn zijn, geboren worden als puppy van Hera !
Drie weken zijn ze oud vandaag Hera ’s zevenling, ze groeien als kool (kool kan eigenlijk niet volgen) en ze maken het alle zeven opperbest.
Het hoofdbestuur en oma Belle helpen wel in het bij voeren van de zeven want Hera en haar zuivelfabriek kunnen de vraag van de veelvraten niet volgen.
Eentje is al de haantje de voorste en die wil de kunsttiet niet meer wanneer hij zijn melk zelf kan slabberen waar ze ook maar gemorst is.
Soms is dat de rand van het papflesje, of wat melk dat in het vrouwtje haar hand is gemorst bij het eten geven, maar ook uit een speciaal daarvoor gevuld kommetje. Pupje komt wel aan zijn trekken als het op “la grande bouffe” aan komt !
Gisterenavond was hier in huis iedereen moe van pup tot hoofdbestuur toe ! Dat lag voor het overgrote deel aan de vele puppenbezoekers, maar ook aan de familieleden die na de “sperperiode” van veertien dagen na de geboorte van de pups nog niet de gelegenheid hadden gehad om een “zalige en gelukkige” te komen wensen.
Dat slabberen van dat pupje op een leeftijd van minder dan drie weken, het bij inspringen bij het eten geven door onze oma Belle en de sprongen die de cijfers op het nieuwe weegschaaltje zetten blijven het hoofdbestuur verbazen. En het strafste van al is dan nog dat er niemand ongelukkig door is, Integendeel zelfs de baasjes zijn de gelukkigste mensen ter wereld wanneer ze de evolutie zien die de pups in drie weken hebben klaargespeeld.
Ook de kandidaten pupeigenaars die we de afgelopen dagen hier over de vloer hebben gekregen zijn in de wolken over het ganse nest en over de pup die ze toch al wel in gedachte hebben die ze binnen een vijftal weken mee mogen naar huis nemen.
Op de meest onmogelijke moment, op het moment dat de pups voor massa’s vuil wasgoed zorgen geeft onze goeie ouwe Miel(e) de pijp aan Maarten !
En dan dient er te worden ingegrepen…technieker bellen, technieker komt binnen het uur (super service) afwachten van de conclusie en diagnose van de technieker en dan besluiten “neen die kosten doen we niet meer aan een 24 jaar oude wasmachine”.
En zo kunnen we roepen net als bij het overlijden van een koning ”de koning is dood, lang leve de koning” dan klinkt het bij ons “Miel(e) is dood…lang leve Miel(e).
Vandaag is het puppybezoekdag bij de Faesroedel. Deze ochtend om 11 uur hebben we de eerste kandidaat pup eigenaar over de vloer gehad. Bjorn was nog niet de deur uit of een volgend echtpaar kwam al aanbellen. Voor hen hebben we geen pup meer maar ze hadden al veel over het ras gelezen en kwamen nu eens in het echte leven kennis maken met onze roedel.
Vermits David zich ook op de praktische jacht toelegt hebben we hen twee adressen mee gegeven waar hij pups uit de jachtlijnen kan vinden . David heeft aan de voordeur de volgende Drentenzotten tegen gekomen want ook Eva en Steven kwamen naar hun tweede pup van ons kijken. Zij hebben uit Hera's vorig nest Lana, en dat is hen zo goed bevallen dat er een tweede Drent komt. Weer eentje uit een nest van Hera .
Eva en Steven was nog niet de straat uit toen “ozze Dré” baasjes broer zich aandiende met zijn nieuwjaarswensen. Door de sperperiode en de deur op de knip gedurende twee weken was er van die nieuwjaarswensen nog niets gekomen. Ook kwam ons baasjes jongste “zusje” met echtgenoot met dezelfde boodschap van beste wensen…
Het was dus een drukke dag in de Faesroedel maar dat zal onze baasjes en de roedel hun lot zijn gedurende de volgende weken en dit tot de pups zijn uitgevlogen.
Morgen ochtend sneller en vroeger berichtop dit blog dan vandaag ….beloofd op zijn eerste communiezieltje beweert onze baas …
Wat ons aller Belle de laatste dagen laat zien heb ik nog nergens anders gehoord of gezien. Belle die wanneer ze maar kan de pups van haar dochter nog eens na poetst wanneer Hera haar toer al gedaan heeft. Belle is de allerbeste garantie dat er hier geen enkele besmeurde of vuile pup in de werpkist ligt.
En dan dat bijvoederen van de pups door haarzelf. Negen jaar is inmiddels en zelf heeft ze twee nestjes met in totaal 15 pups gekregen (6 H-nestje en 9 k-nestje) Ook bij die twee nestjes was het poetsen en blijven wassen van de pups.
Nu heeft ze een nieuw wapenfeit op haar palmares staan. Gisteren is ze aanvankelijk heel rustig en bescheiden in de werpkist gegaan en even later toen ze merkte dat Hera haar toenadering tolereerde heeft ze zich gans achteraan in de werpkist gelegd !
Een maand geleden toen we met Hera voor de RX foto bij onze dierenarts Aline waren hebben we ook Belle meegenomen omdat het baasje toen al tekenen kon opvangen van een opkomende schijndracht. Toen was er nog geen vuiltje (wat heet vuiltje in dit geval) aan de lucht maar nu trokken toch een viertal pups richting Belle en hebben zich dadelijk een plaatsje aan haar buik toegeeigend.
Of ze veel melk heeft weet het baasje niet goed maar de pups leken niet teleurgesteld. Nog nergens zijn we zo een gedrag tegengekomen of is er ons over verteld. De enige plaats waar er naar vermeld is zijn de boekenreeks “de Aardkinderen” van Jean M Auel. Daar vertelt Jean Auel hoe het mensenkind een verzwakte en verstoten wolvin ontdekt en de pup opvoed naar wat later de eerste gedomesticeerde hond gaat worden. Hier krijgen we de werking uitgelegd hoe het gaat met de rangorde. De gedekte Alfa-teef krijgt de pups en de andere teven worden gelijktijdig met de worp schijndrachtig en produceren melk. Dit om de rol van de alfa teef over te kunnen nemen wanneer die iets zou overkomen en zo toch de pups de voeding te kunnen geven die dan de pups in leven houdt. Zou hier dan de moderne versie van het instinct zich afspelen in de werpkist van Hera en haar pups. Wij hadden hier dan drie generaties Drentsche Patrijshonden in perfecte harmonie in één werpkist.
Wie dit gebeuren ook al eens overkomen is mag het mij melden. Het zal allicht geen unicum zijn maar wij hebben er alvast nooit van gehoord.
De dag begon voor ons baasje zo ongeveer rond 04u30 met veel lawaai van beneden uit de werpkist. Daar had één van de pups zich vastgewerkt onder de doodligstangen. Het is al meer gebeurd dat de grootste pups onder de stang gaan liggen en dan enkel nog een vluchtweg langs boven zien waar de opening te smal is. Terwijl ze makkelijk weg kunnen wanneer ze opzij wegkruipen.
Vanaf deze ochtend begon Belle toenadering te zoeken tot Hera en de puppy’s. Niets ergs aan want Hera liet Belle goed bij de pups komen . En voor Belle was dat het signaal dat ze van Hera de toelating kreeg om te helpen met het proper houden van de puppy’s.
Even na vier uur arriveerde de familie Van den Eeden om naar “de” en “hun” pupje te komen kijken. Vader , moeder en twee zonen hadden ons nog niet ontmoet omdat ze als laatste pas enkele dagen voor Hera bevallen was kontakt met ons hadden opgenomen voor een pupje. Ze waren dan te laat want enkele dagen later gingen hier de deuren op de knip om de pups te beschermen tegen virussen allerlei.
Ook zij hebben de voor ons hoofdbestuur de goede intenties voor hun pupje en zodoende waren zij het sluitstuk van onze kandidaten lijst voor een pup.
Welke pup naar welke eigenaar gaat dient in de volgende weken in onderling overleg bepaald te worden. Het is geen probleem voor de teefjes omdat beide kandidaten te kennen hebben gegeven dat ze met hun teefje verder willen fokken. En dat is fijn omdat de foklijn ook door hen zal worden verder gezet.
En als klap op de vuurpijl heeft onze Miel(e) de pijp aan Maarten gegeven en zijn strijd met de vuile vetbedden, opneemdoeken en lakens voor in de werpkist voor bekeken gehouden ! Een telefoontje naar een handelaar/hersteller resulteerde in een heel spoedige tussenkomst voor de herstelling. De diagnose was niet zo fraai, de pomp van Miel(e) en de schokdempers bleken aan vervanging toe te zijn. De kosten voor een machine van 24 jaar oud bleken nog wel mee te vallen, maar de gedachte dat het hoofdbestuur dan binnen enkele weken moeten terugbellen voor weer een ander defect, deed ons hoofdbestuur besluiten van maar een nieuw Miel(e) zijn intrede te laten doen. Het baasje denkt dat de hersteller ook medelijden heeft met de puppies wanneer ze niet de beschikking hebben van dagelijks fris gewassen werpkist linnen !
Dat was de meer dan rare dag in de Faesroedel. Na de weegschaal voor de pup’s die gisteren het opgaf en vandaag de wasmachine kijken we met spanning uit naar wat we morgen nog moeten vervangen !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
