Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
13-01-2009
Goed nieuws...
Goed nieuws
Goed nieuws vanuit Lichtaart, hevige Harry heeft de nacht goed doorgebracht bij Jos en Dympna.Vannacht rond 4 uur heeft m laten weten dat een uitstapje uit zijn bench noodzakelijk was.
Rond half negen deze morgen heeft m ook iedereen gewekt en voor een plas en de dagelijkse sigarenproductie naar buiten geweest. Niets in huis gedaan . en dat voor de eerste dag op de vreemde !
Dan begint je neus als fokker toch wel te krullen. Harry geeft zelf aan wanneer hij buiten wil en wanneer het noodzakelijk is. Het is nu aan de baasjes om de signalen te herkennen.
Jos was razend enthousiast over de eerste dag met hun nieuwe aanwinst, ook met Bol de eend gaat het goed. Het lijkt wel dat Harry meer schrik heeft van de eend dan omgekeerd. We hopen maar dat Jos nooit op eendenjacht gaat met Harry want die gaat meer verbroederen dan apporteren
En das dan iets voor de frontpaginas van de boekskes
Geen lolleke vandaag die wandeling naar tbos, nat, smerig, vuil, glad. Nog nooit zo meegemaakt, (ik ben dan ook nog maar drie jaar hé). Terwijl we moeten zien hoe we kunnen rechtop blijven in die half bevroren plassen is het ook nog aan het regenen gegaan.
k Heb het baasje daarstraks nog horen zeggen tegen Fons de buurman ik heb al heimwee naar die sneeuwtoestanden. t Baasje hoeft dan ook s morgens niet meer over besneeuwde wegen richting werk, hij zou dan wel anders klappen
Ook de weg van thuis tot aan het bos is één grote miserie. Ze hebben daar van de gemeente tonnen zout op gesmeten en dat pikt aan kleine wondjes in de kussentjes onder mijn poten. Al een geluk dat t baasje dat ook weet en mij op de besneeuwde bermen laat lopen, daar waar het tenminste mogelijk is.
Vanavond gaat het baasje met wat meer belangstelling dan anders naar Frankske of Sabinneke van t weer kijken. Zij mogen zon of sneeuw voorspellen, als maar niet die vetlapperij van vandaag zal zijn
Ook wilde Harry, ons vroeger "Vlekje" wegens zijn grote witte vlek achteraan zijn ruggetje, is vandaag de grote hondenwereld ingestapt. Samen met Jos en Dymphna is hij kort voor de middag richting Lichtaart gereden. Mensen die Harry willen gaan bezoeken kunnen in de onmiddellijke omgeving van Bobbejaanland Harry vinden, geen 100 meter woont m daar nu vandaan.
Harry is altijd één van de zelfstandigste pups uit het nestje geweest. Ook nu toen hij hier vertrok heeft m t baasje zo nog eens vrank aangekeken met zijn grote ogen alsof hij wilde zeggen, Ik heb toch reuze baasjes gevonden die mij gaan soigneren als niemand ooit tevoren.
Veel kans dat m nog gelijk krijgt ook met zijn vranke blik. Geen moment gaan we daar aan twijfelen dat die maar ooit één moment in zijn leven iets tekort gaat komen.
Ondertussen hebben we al een afspraak gemaakt dat we nu vrijdag aanstaande samen met Hera en Heros op puppyklas gaan bij Rony. Om 11 uur start de grote school voor onze puppys. Hopen dat het dan niet zo koud is als drie jaar geleden toen ikzelf ook mijn lessen begonnen ben, - 8° C was het toen s morgens...
Gisteren namiddag kwamen we Tibo weer tegen in ons bos. Het was weer prachtig weer en die sneeuw die het zo plezant maakt die blijft maar liggen.
Terwijl onze baasjes lopen te praten en samen de wandeling maken, stormen Tibo en ik door het bos, op zoek naar konijnen. Nu is Tibo ook al acht jaar en nog een flinke reu, volgen kan hij me toch niet meer.
André, Tibos baasje kijkt zijn ogen uit,hoe zijn poulain mij probeert te volgen. En vermits er weer veel te snuffelen viel ben ik er nog eens goed tegenaan gegaan. Steeds met Tibo in mijn zog.
André zegt dan ook, zo heb ik Tibo in geen maanden tewerk zien gaan, die komt voor morgenvroeg niet meer uit zijn mand Wel ik geloof m zonder één moment te twijfelen want ikzelf was ook best moe na de wandeling gisterenmiddag
Zolang heeft het geduurd tussen het moment dat ik samen met het baasje in Oudenaarde de Zeppos ben gaan opzoeken en vandaag, de dag dat mijn laatste puppy naar zij nieuwe eigenaar vertrokken is.
14 september, een zondag en ik was loops
15 september, een maandag en ik was drachtig
12 november , een woensdag, en er zijn zes prachtpupjes geboren
12 januari, een maandag,en Harry het laatste van mijn pupjes vertrekt naar zijn nieuwe baasjes.
Hera, een teefje, en Heros een reutje blijven bij ons wonen. Hera omdat het baasje graag een pupje hield en een teefje was dan een logische keuze. Heros het reutje omdat t baasje in zijn hondenkaraktertje de reïncarnatie van Bas ziet. Die Heros is dezelfde goedzak als Bas, steeds blijgezind en een heel aanhankelijk bazeke.
Tijdens de loopsheid van onze twee teefjes zal hij wel minstens een week moeten afgescheiden blijven van die teefjes om accidentjes te vermijden maar de weten we vooraf en het is een beetje oppassen geblazen. Niet dat m nooit voor opvolging mag zorgen maar niet bij moeder en zus. Odiepoes zal bij ons niet passeren als we het kunnen vermijden.
Het waren voor mij en voor de baasjes leerrijke weken, zowel voor mij als voor de baasjes was het een eerste nestje hondjes dat wij kweekten. Wij kunnen terugblikken op vier maanden nieuwe ervaringen en de band tussen mij en mijn baasjes is er alleen maar beter mee geworden.
Wij zij in elk geval de mensen van de Drentenvereniging dankbaar voor de hulp en informatie die zij ons verstrekt hebben.
Maar onze hééééél speciale dank gaat uit naar Dr. Nelly Mols van de dierenkliniek t Binnenhof te Beerse . Zij speciaal heeft mij en de baasjes door de meest cruciale momenten geloodst. Op momenten dat het baasje met zijn handen in zijn haar stond wegens nakende bevalling, op momenten dat het vrouwtje niet wist wat te doen met een zieke pup en t baasje niet thuis was, steeds mochten we haar bellen of langskomen. Zij moet wel heel speciaal van dieren houden om zo haar job uit te voeren. Uit de grond van ons hart bedankt Nelly !
Ook onzen dikke, Hercule is vandaag samen met Peter, Hilde, Florian, het piepkleine Belle-Fleurtje én vader Zeppos naar Oudenaarde vertrokken.
De ganse familie was afgezakt naar Vosselaar om onze Hercule te komen ophalen. Samen met zijn vader Zeppos gaat hij met Peter, de echte jager van de groep worden. Het gezelschap van vader Zeppos was geen probleem, voor geen van beiden trouwens. Bij de eerste ontmoeting moesten onze pupjes wel eens achteruitdeinzen bij het zien van Zeppos imposante, grote verschijning. Al snel merkten ze dat Zeppos de goedheid zelve is en zeker naar pups geen kwaad in zijn mars heeft.
Na samen nog eens goed in de tuin te hebben geravot met gans de groep zijn ze dan vertrokken, tegen 90 km/h uiteraard, wegens smogalarm.
Samen met Zeppos in de bench, achteraan Peters Volvo stationwagen, dat kon niet zonder foto. t Zal niet lang duren voor we die twee terug ontmoeten
Overal waar je komt hoor je het of is het de openingszin van een gesprek, koud hé Inderdaad het is al enkele dagen berekoud hier in de Kempen.
Eergisteren rond halftien in de morgen was het -11° C, gisteren omstreeks dezelfde tijd noteerde de thermometer in deauto - 13° C. Dat is flink koud ook voor volwassen en puppy Drenten.
Je kan bij die temperaturen haast torentjes plassen zegt het baasje. Dan zal de marktwaarde ook wel stijgen denk ik dan. Stel dat we dat kunnen dan kunnen die toekomstige eigenaars al dadelijk een circusnummer in elkaar steken. Het baasje zegt dan ze zijn hunne kost al meer dan waard
Morgen is dat weeral voorbij. Deze morgen was het al terug warm met - 7° C. Ne frak warmer zegt het baasje daarover maar t blijft toch maar frisjes is mijn mening.
Morgen zou er dan volgens Frankske en Sabinneke van t weer warmere (?) systemen op komst zijn
Hoeveel maal ons bos per jaar wijzigt van uitzicht kan ik niet dadelijk zeggen, het is in elk geval meer dan 4 maal, het is meer dan het aantal seizoenen want in elk van die seizoenen zit ook nog een pak variatie.
Neem nu deze week, normaal hoort het bos nu grijs, mistig te zijn. Het is van de top van de hoogste boom tot een eind ondergronds in de konijnenpijp volledig wit. Af en toe valt er nog eens een nieuw laagje over en komt de zon door de sneeuwwolken piepen. Stralend mooi is het dan .
Ook op de grond zijn er tal van veranderingen, het baasje vertelt dat hij van het winterbos houdt omdat hij me dan van ver in t oog kan houden. Daar heeft m een punt want ook voor mij is het makkelijker. t Baasje denkt dat hij mij in t oog houdt, maar in feite is het net andersom ik hou hem in t oog. Al lijkt het soms wel eens anders
Gisteren zijn we Ballou nog eens tegengekomen, dat was ook een hele poos geleden. Uiteraard kenden we elkaar dadelijk terug na inspectie van de respectievelijke voor- en achterkanten. Terwijl onze baasjes nog wat stonden te babbelen hebben wij samen nog eens een konijn de duvel aangedaan
Vandaag verhuisde ik van bij mijn Belle mama, zusjes en broertjes in Vosselaar naar het West-Vlaamse Oostkamp.Wegrijden zonder de meute erbij was niet zo plezant, maar het wiegen van de auto herkende ik nog van mijn reis naar Frankrijk, dus kon ik maar beter een tukske doen . Mijn nieuwe vrouwtje naast mij vertrouwde ik al gauw en ik vond het leuk om lichaamscontact te zoeken.
Na een grondige inspektie van het huis en een plasje in de voortuin vond ik mijn vertrouwde nestgeurin mijn nieuwe nestje terug op de meegegeven handdoeken. En natuurlijk van al die emoties was ik al weer toe aan een tukje .. Na dit korte schoonheidsslaapje was ik er terug klaar voor om op pad te gaan in de achtertuin .
Zijn dat daar patrijzen in de lucht ? Leuk dat tuinhuis om je achter weg te steken, maar als 't vrouwtje roept, loop ik er toch snel naartoe. Ik hou haar ook goed in de gaten want met al die paadjes hier zou ik m'n weg kunnen verliezen.
Toegegeven, tot nu toe had ik mij stoer gehouden, maar ik begon toch wat heimwee te krijgen naar mijn vroegere thuis ..Even op schoatje zitten bij den grooten baas deed deugd zunne, ik viel als een blok in slaap op die ondersteunende arm.Het slaapje bracht weer nieuwe energie , tijd om mn nieuwe baasje en vrouwtje eens uit te testen.Spelen, zot doen,netjes vragen om te gaan plassen. Ik krijg dan een lekker snoepje, soms wil ik dat soepje al voordat ik plas, maar m'n nieuwe baasjes zijn streng maar rechtvaardig. Eén keer waren mijn moevementen niet zo duidelijk voor t vrouwtje en oeps een plasje in huis. Ze kuisen dat hier op met een slunze en achterafbespuiten ze dat met marseillezeep, en ooooh dat rook zo lekker dat ik mij er vlug mee geparfumeerd heb.Vrouwtje zegt dat ik een "zottekoente ben" . In het spiegelbeeld vd ruit heb ik nog een andere pup ondekt, als ik ernaar grom doet hij dat ook en als ik achteruitloop loopt hij ook weg, phhhhh de schieter .
Poot en lik van Harko
Dit eerste dag verslag is ons toegezonden door baasje Karine, Hier in Vosselaar is er een ganse roedel blij dat lieve, immer vrolijke Harko zijn plaatsje gevonden heeft.
Ze kunnen er niet vroeg genoeg aan beginnen is de mening van t baasje. Ik en Bas zijn ook zo begonnen en onze blog is nu toch behoorlijk gelezen
Hier zien we Hera die haar eerste computerles in Word krijgt. Zoals het pedagogisch hoort te zijn, al spelend de eerste maal. Misschien is zij nog een groter talent dan Bas en ik ooit geweest zijn. Dan staat er de lezers van dit blog nog wat te wachten is de mening van t baasje.
Delegeren dat is het modewoord op dit moment, in de praktijk wil dat zeggen dat de baas aan één van zijn ondergeschikten een taak geeft die dan weer doorgegeven zal worden aan enkele andere nog ondergeschiktere. Ten huize hier wil dat bijvoorbeeld zeggen dat het baasje tegen mij zegt Belle, schrijf eens iets over de sneeuw op de takken van de bomen, en dan ga ik verder met Hera, jij schrijft iets over de sneeuw op de eikenboom en Heros, jij schrijft iets over dat roodborstje in de sneeuw, op de takken van de eik. Spoed je een beetje wan de lezers van t blog mogen niet op hun honger blijven zitten.
Ondertussen, terwijl die twee bezig zijn gaan t baasje en ik er ene pakken in de cirrek hier in t dorp. Als we de teksten dan goed genoeg vinden zetten wij, als twee doortrapte profiteurs, er onze naam onder en zijn we weeral kandidaat voor één of andere Pulitzer- of Nobelprijs.
Heeft het nestje verlaten, onze mooie Hadize, de playmate van het nest is deze namiddag verhuisd naar Zoutleeuw.
Het was toch wel een Wow-moment toen Ute en Jean-Pierre de oprit verlieten en richting nieuwe thuis reden met Hadize. Tranen zijn er niet aan te pas gekomen hoewel we toch eens hebben moeten slikken.
Ondertussen is er hier al een mail toegekomen met fotos van haar nieuwe thuis. De Cocker Sammy die haar nieuwe maatje geworden is, heeft het er naar het schijnt een beetje moeilijk mee Het zou ons verwonderen moest het niet zo zijn, toch zeker niet met Hadize, t is een vrouwtje hé, en wat voor één.
Morgen is het de beurt aan vrolijke Harko, die gaat de gans andere richting uit. Dat gaat een West-Vlaming worden in Oostkamp. Maar daar later meer over.
Onze Harko, de tweede pup die het nest heeft verlaten is deze middag ook op zijn bestemming aangekomen.
De animator, de vrolijke uit het nestje, gaat Oostkamp onveilig maken. Als m daar bij Karine en Ronny nog maar half zo actief is als hier bij ons, zelfs dan gaan we er nog van horen van alle mensen van Oostkamp die ons kennen. Hij zal daar snel bekend zijn met zijn onnozele kuren.
Die Harko zou ook nog goed een blog kunnen beginnen als dubbel prettig gestoorde Drentsche Patrijshond en we zijn er zeker van dat in dit geval de vlag de lading volledig zou dekken.
Wij wensen Ronny en Karine nog vele prettige jaren met de lieveling van t vrouwtje uit dit nestje. t Vrouwtje heeft het er toch wel even moeilijk mee gehad toen Ronny en Karine vertrokken met hun of onze Harko.
Ook van Hadise was er deze morgen nieuws, de nacht is ze goed doorgekomen, alles is proper gebleven en toen t baasje belde lag ze samen met de Cocker Sammy voor de kachel te slapen.
En zulke nieuwsjes doen goed aan t hartje van moeder hond en baasjes
Acht weken geleden was het gisteren geleden dat er hier ten huize zes Drentenpupjes werden geboren. Een razend zenuwachtige baas en een ongerust vrouwtje waren toen samen met mij de hoofdrolspelers, tot het baasje het niet meer zag zitten en om de onrust voor mij en mijn pupjes, in (haast) wanhoop Dr. Nelly belde.
Om zes uur begon de bevalling, pup 1 noemde ze toen nog en de voorlopige naam was Reutje. Ondertussen is dat Hercule geworden en hij gaat vanaf vrijdag zijn vader Zeppos gezelschap houden. Melden bij Oudenaarde wordt zijn nieuwe thuishaven.
Te half zeven kwam onze Heros piepen, die gaat hier bij ons blijven omdat het baasje in de mening is dat hij de reïncarnatie van onze Bas is. Alvast naar karakter klopt dat wel, het is ook zo een lieve goedzak waar alles goed voor is en die altijd tevreden is.
Te zeven uur kwam het eerste teefje, ons Hera de twee andere vervoegen. Hera was het kleinste van de nieuwe roedel, 310 gram bracht zij op de weegschaal. Ook Hera blijft hier bij ons.
Hadise kwam tien minuten later en was mijn tweede teefje, eerst noemde ze strikje en iedereen op t blog was gefixeerd op dat rode draadje rond haar nek. Jean-Pierre en Ute gaan voor haar een nieuw nestje creëren en Hadise vertrek naar Zoutleeuw.
Vlekje, was de volgende die het levenslicht zag en hij kondigde zich aan om twintig voor acht. Vlekje is een probleemloos vrolijk ventje die steeds aan het rollebollen is met zijn broers en zussen. Elke avond moet hij wel eens bij het baasje of t vrouwtje gaan flodderen, daar is m trouwens de beste van de zes in.
Een anderhalf uur hebben we moeten wachten op de laatste. Volgens Dr. Nelly vertelde dat Harko ook van het verste moest komen en dat die andere in de weg zaten. Daarom was Harko laatst We geloven dat echt want dat was ook wel de laatste maal dat hij laatst was. Gewoonlijk is m bij de haantjes de voorste als er iets moet uitgeprobeerd worden. Carine en Ronny komen vrijdagmiddag hun poulain ophalen en gaan daar in Oostkamp een fijne maat aan hem hebben want deze knaap kan een ganse familie in de wiggel houden.
Ondertussen zijn we die acht weken volgens de baasjes prima doorgekomen. Dat hebben jullie hier ook haast dagelijks kunnen lezen. Ook nog volgens de baasjes ben ik een SUPER moedertje en de baasje zijn wel een beetje ongerust dat ik mijn pupjes ga missen. Ik kan mijn baasjes wel gerust stellen, het gaat zijn zoals acht weken geleden
Bij mij alles onder controle en zijzelf nagelbijtend zenuwachtig tegen het moment dat de eerste het nestje gaat verlaten. Wait and see !
Druk in t bos vandaag, veel hondjes en eigenaars die we nog vanzeleve nog niet gezien hebben toeristen zegt het baasje dan tegen mij.
Maar ook de ouwe trouwe bos bezoekers, de eerste die we tegenkwamen was Cendor, de retriever van Walter en Gertie, Walter was er deze keer niet bij. Die moest nog Guldens gaan verdienen ( och ja, bestaat niet meer, ook in Holland niet meer)((grapje lieve Hollandse lezers)) .
Verder zagen we nog Casper, en onze regelmatige tegenkomer Tibo. Zelfs langlaufers kwamen we tegen. Ik kende dat niet, voor mij waren dat schuif- of glij mensen, maar t baasje blijkt dat in zijn sportieve jaren ook nog te hebben gedaan, om ter eerste zelfs !
Wedstrijd noemen de mensen dat. Omdat ik dat toch zomaar niet aanneem van onze baas zegt m dat ik dat dan maar eens moet vragen aan Gertje van het let me take your picture blog http://www.gertje.web-log.nl/die heeft daar nog fotos van dat exploot rond de verdronken toren van het dorp Graun (Curon) in Zuid Tirol (I). t Baasje heeft daar geen portretjes van, alleen ergens nog een echte gouden (?) medaille.
Nu zeggen al die weermannen en madammen dat de temperaturen vandaag nergens positief waren. Dat gaan we niet tegenspreken maar de mensen die we tegenkwamen waren dat in elk geval wel, wat wil je nu , met zulk mooi weer
Gisterenmiddag zijn wij vertrokken uit Ferret richting België. De weersomstandigheden waren ideaal, droog en zonnig, een ideaal reisweertje dus...
Het heeft niet lang mogen zijn dat ideaal weertje, toen we in Poitiers de A10 opreden en de wegeninfo op de radio konden ontvangen kregen we te horen dat het weer boel was in Parijs. Sneeuw in Parijs is altijd rampzalig, half Frankrijk lijdt daaronder.
t Baasje heeft dan maar besloten Parijs te mijden en vanaf Tours de nieuwe A28 snelweg te nemen via Le Mans en Rouen. Ook op 50 Km voor Le Mans hadden we prijs , hevige sneeuwvlagen en een snelweg die deels goed, deels niet gestrooid was. We hebben dan ook een 25 km achter de sneeuwruimer/strooier aangereden aan een gezapige snelheid van een 30 km/h. Tussen Le Mans en Alençon was er kabaal in de benches, voor t baasje reden om te stoppen om dat kleine grut even uit te laten. Probleemke geen van de pupjes heeft ooit sneeuw gezien, en nu moeten ze hun plasje en kakje in het onbekende leggen
Even later blijkt dan dat er toch eentje het niet heeft aangedurfd en terug uit de auto wil. Probleem nr. 2, t baasje was juist een parking voorbij en de volgende parking was pas 45 km verder en stoppen met zon pups langs de kant van de snelweg, neen bedankt, t baasje heeft lang genoeg bij de wegenwacht langs de kant van de snelweg gedepanneerd en denkt er nog niet aan van daar te stoppen. Wachten dus, en dan is het iets te lang natuurlijk en ligt er een worstje in de bench bij de stop op de volgende parking.
Terwijl t vrouwtje mij en drie pups nog eens uitlaat maakt het baasje de bench terug netjes, we hebben op dat moment ook nog meer dan 600 km te doen en de geur was echt niet prettig, zelfs niet met het schuifdak open
Bij de aankomst in Vosselaar wachtte voor mij en de pupjes nog een verrassing ! Meer dan 10 cm verse, onberoerde sneeuw in de tuin. Onbeperkte lol verzekerd, die pups waren uitgelaten zot geworden en aan intomen was niet te denken. Na een half uur in de felle kou en dik sneeuwtapijt waren ze hun energie voor het grootste deel kwijt en zijn na het afdrogen met zn allen als één blok in slaap gevallen !
Ondanks de vervelende gevolgen van de griep en het koersen naar het toilet, zijn de voorbereidingen voor de terugkeer goed verlopen.
't Baasje heeft zelfs nog de moed bijeengeraapt om nog een deel raapjes en prei uit te doen. Die moeten dan gaan dienen voor de hutsepot tijdens de "Kaawpollekeswandeling" van 15 februari met de Drentenvereniging.
Morgenvroeg gaat het dan richting België want dinsdag namiddag hebben we dan de controle van de chips van de puppy's door een inspecteur van de St. Hubertus vereniging. Dat allemaal om de de stambomen in orde te maken.
Morgen dus geen berichten wegens onderweg tenzij we vroeg genoeg terug in Vosselaar zijn...
Het baasje en 't vrouwtje hebben er van, de griep... Zij liggen met z'n tweetjes geveld in bed. In de living zie je hen zoveel niet, op het toilet des te meer.
Af en toe komen ze eens boven water om die pupjes te verzorgen en buiten te laten voor hun plasje en kakje. Die plasjes verast hun nog wel eens maar we hebben sinds vijf dagen geen kakjes moeten ruimen.
Als er na een lange periode stilte er rumoer ontstaat in de keuken is het zaak van zo snel mogelijk de pupjes buiten te laten. 't Baasje zegt dat ik daar een flinke hulp bij ben, de pupjes volgen mij immers blindelings, Op een zucht zijn ze dan ook buiten en zitten ze in de bladeren onder de lindenboom hun kakjes te doen . Als we dan allen terug binnen zijn krijg ikzo'n stukje gedoogde pens wat vreselijk lekker is maar onwaarschijnlijk stinkt.
Dat was het baasje nog van plan, mijn pupjes aan de leiband te leren lopen.
Simpel s het alleen als je maar één pupje op les hebt, zelfs met twee lukt het niet zonder gebroken armen of benen of een pup die in de vernieling is getrapt.
Met Hercule zijn we dus begonnen, buiten de tuin want anders lopen ze nog onder de voet. Die andere vijf kurieuzeneuzen moesten natuurlijk weten wat er gaande was en hebben de exploten van Hercule met hun snuitjes door de draad gevolgd.
De les vorderde goed zolang ikzelf voorop liep, stopte ik even om te snuffelen dan lag 't baasje bijna op zijn snuffel omdat ook Hercule plots stopte. Uiteraard vlak voor 't baasje's voeten.
Op 't moment dat we dan om de hoek waren en buiten zicht moesten die kleintjes ook nog eens goed van zich laten horen. Na Hercule s er niemand meer aan bod gekomen wegens te koud en haast verongelukt met dat kleine gespuis. 't Baasje zegt dat 'm nu die toekomstige eigenaars ook nog wat opvoedingsgenot wil gunnen...
Zo doen ze dat zie, lopen over water... Je wacht een paar dagen als 't flink koud is en dan kan zelfs één van mijn pupjes over water lopen, in dit geval Harko...
Als het nog een paar dagen goed koud blijft dan gaan ze in Friesland weer van stad naar stad over 't water lopen, zeggen ze... Naar elf steden lopen ze zo over 200 Km.
Zullen we Carine en Ronny bellen om te vragen dat we Harko mogen inschrijven? Want tegen die tijd heeft lieve (dikke) Harko zijn nieuw warm nestje gevonden, ver weg van water waar je over kan lopen !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
