Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
20-01-2009
Puppyles 2...
Puppyles 2
Weer hebben we met zn drietjes les gekregen, het verschil met de eerste keer is, Roger de trainer was er niet vandaag en Dymphna, t vrouwtje van onze Harry heeft de les als begeleider van Heros meegewerkt. Ons vrouwtje kon niet meedoen wegens pijnlijkrug, waarschijnlijk hernia
Vandaag al begonnen met de bevelen voeten zit wat bij elk van de drie pupjes goed aangenomen werd.
Voor de les hebben we dan in het speeltijdje kennis gemaakt met een King Charles Spaniël en een Yorkske, die waren beide ouder dan mijn pupjes, maar waren er niet echt gerust in toen wij met drie op een rij kwamen kennismaken. Binnenkort hebben we de bijnaam de bende van Belle of zoiets in dat genre
Na de les, wanneer de baasjes de nabespreking hadden, was er Ballou bijgekomen op het speelpleintje. Ballou is de Rottweiler van Tim en Leen Dams. Toevallig ook nog onze bakker in het dorp. Ballou is nu 4 maanden en dubbel zo groot als wij, maar schrik hadden wij niet van die grote. Wij waren immers met zn drieën tegen één, wie durft daar nu ambras mee te maken Wij hebben nog een kwartuur met elkaar gespeeld, toen moest Ballou op les en wij togen terug richting Vosselaar.
Vijf minuten na thuiskomst hadden ze voor ons het licht al uitgedaan, vandaag was het Heros die de mand niet gehaald heeft
Alle dagen neemt het baasje zijn kodakske mee op wandeling. Gelijk heeft m want er staat altijd wel iets te fotograferen. Komen we geen andere honden tegen dan hebben we weer meer tijd om andere capriolen uit te halen.
Daarstraks hebben we geprobeerd een stronk uit de grond te trekken. Die was wel goed rot en daarom brak m telkens weer af zodat we zelfs met vereende krachten (of waren het verkrachtte eenden ?) geen noemenswaardig resultaat haalden. Rot hout tussen onze tanden was zowat het enige da we bereikt hebben. t Baasje zegt dat we dat goed gedaan hebben, hij bedoelt nu heb je iets geleerd dat nutteloos was, onthou dat !
Zulke praat zal t baasje en ons moe, nog dikwijls moeten gebruiken denken wij zo. Ondertussen vechten we onder ons nog een robbertje, dan weten we tenminste wie de dapperste , de snelste, de slimste is
Regelmatig zijn er reacties en mails waarin gevraagd wordt hoe het met de andere puppies gaat. Nu is Karine en Ronny ook nogal schrijfvaardig en zij houden een dagboek bij voor hun Harko.
Wij hebben al eens deeltjes uit hun dagboek geplaatst en nu laten we hen nogmaals aan het woord.
Belle
Dagboek Harko dinsdag 13 januari 2009
Met mijn baas alleen in het hol ! ..
Vanmorgen deed mn vrouwtje anders dan de vorige dagen.Ze rook al naar zeep toen ze me kwam begroeten en was ook helemaal opgekleed.Na het ontbijt, (ze nam ook eten mee van in ons hol naar buiten !)vertrok ze voor een lange werkdag .
tbaasje en ik hadden het hol voor ons alleen !!!t is feest, dacht ik,en ik maakte er een drukke boel van.t Baasje had lang niet zoveel op zijn laptopke kunnen afwerken dan gedacht en moest nà thuiskomst van t vrouwke nogeffe doordoen.
Armbazeke, zei vrouwtje bij thuiskomst terwijl ze hem een totteke gaf.Toen kreegik van haar ook een mega-knuffelen wist met mn blijdschap geen blijf.t Was zalig om weerterug verenigd te zijn !
Neuze, neuze Harko
Dagboek Harko woensdag 14 januari 2009
Bezoekin ons hol ! ..
Vanmorgen leerde ik van vrouwtje hoe je spaghetti moet maken.In het begin was ik één en al aandacht maar toen ikdoor had dat het niet met patrijs maar met varkensgehakt werd gemaakt verslapte mn aandacht en genoot ik om aan haar voeten te liggen.
Tegen de middag kwam vrouwke haar vriendin en zij mocht mee-eten aan de grote tafel ! Dat mag ik zelfs niet !!!!Tja er zijn rangen en standen in het roedelleven dus lag ik netjes braaf te wezen op mijn bedje tot iedereen klaar was.
s Avonds nog een gastdie bij aan tafel kwam zitten en tvrouwke deelde ook met hem haar eten !
Gisteren had ik veel energie verspeeld dus moest ik dringendbijtanken en was het voor mij vandaag niet moeilijk om de voorbeeldige pup uit te hangen. Als je goed keek kon je al een aureooltje zien verschijnenboven mijn aanlokkelijk koppeke toen de bezoekers tijdens het afscheid mij bestoeften.
Veel volk in t bos vandaag, op een bepaald moment stonden we met zeven honden tegelijk aan de rand van de weide in t bos (ons bos maar ook hun bos) Heros en Hera stonden plots oog in oog met een Collie en een zwarte Labrador, daar schrokken ze toch wel even van. Zo hard hun korte pootjes geven konden stonden achter het baasje zijn benen, bang afwachtend wat die ander grote monsters zouden doen met hen
Even later was Heros met de Collie aan het spelen terwijl Hera nog iets meer tijd nodig had om te wennen. Ik kende die honden al wel langer en heb van op afstand de zaak onder controle gehouden. Dat ze maar niet denken iets aan mijn pups te doen, t zal hun beste dag niet zijn.
Deze morgen hebben wij dan hier in de huiskamer voor het nodige lawaai gezorgd. Van het baasje hadden we enkele sokken gekregen waar bij hem enkele tenen kwamen piepen. Met zoveel als we waren hebben we daar aan liggen sleuren met een lawaai alsof we t kot aan het afbreken waren. Het is geëindigd met een kous die je nu kon optrekken als knie verwarmer, geen teenstukken meer en van de bovenrand zullen we ook maar niet te veel vertellen.
Je moet er wat voor over hebben om die klein gasten wat bij te leren, en moe dat je daar van wordt
De naam van het blog is niet juist meer, de ondertitel klopt ook niet meer en het even voorstellen in de rechterkolom bovenaan is ook al verouderden behoeft aanpassing.
Kleine opdrachtjes als je het zuiver technisch bekijkt maar er is ook een emotionele kant aan de onderwerpen. En laat daar nu juist het schoentje wringen
Met de lezers van het blog waren we al overeengekomen dat het log het Bas en Belle blog zou blijven. Dat gaan we ook zo laten, het blog is nu door die naam goed gekend en we bekeken het als een postuum eerbetoon aan onze Bas. t Baasje zeg dan ook er zijn zoveel blogs waarvan de naam de lading niet dekt en daar is m ook juist in.
Maar dan de ondertitel van het blog, Twee Drentsche Patrijshonden Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden Daar moet iets aan gedaan worden zegt den baas. He eenvoudigste zou zijn de twee gewoon vervangen door drie, maar als we dan toch aan het vervangen zijn, dan kan het misschien iets creatiever.
Je hoort hier de brains van de baas zoemen (lang geleden, maar hou het stil). Eén van de dagen komt de gouden inval en dan kunnen we aan de slag met personaliseer dit blog. We zien wel wat er uit de bus komt
De wandeling met de ganse groep is flink wat korter dan de gewone dagelijkse wandeling naar ons bos.
Reden van de inkorting, korte pootjes en klein lijfjes die ook de ronde willen maken.
Ons baasje neemt ons dan al mee in de auto tot aan het bos (omdat er vorige week nog te veel strooizout op de straten lag) en dat maakt de wandeling al tot de helft korter. Ook in het bos gaat er nog een deel af. Die hummeltjes moeten alles nog verkennen en hebben daar uiteraard meer tijd voor nodig dan ikzelf.
Als we dan terug thuis komen vallen ze als een blok in slaap. Volgens mij heeft Hera op de foto zelfs de mand niet meer gehaald en is ze voor de mand in slaap gevallen. Normaal slapen ze steeds dicht tegen elkaar in de mand of de bench, nu even niet baas
Sommige bloglezers (de meeste denken wij) hebben moeite met het herkennen van mijn pupjes. Onze baasjes kennen ze uiteraard met naam en bijnaam en ik weet ook wie er voor mij staat of wie ik tot de orde moet roepen. Ik gebruik echter andere manieren om hen te roepen.
De fab six zijn de volgende Hercule, Heros, Hera, Hadize, Harry en Harco. In die volgorde zijn ze geboren met een tussentijd van ongeveer een half uur. Uitgezonderd Harco, die heeft een uur en half op zich laten wachten. (heeft m later wel ingehaald, nvdr)
Hercule is de oudste en dus drie uur ouder dan Harco.
Ten behoeve van de aandachtige lezer heeft t baasje dan maar een foto genomen waar ze allen tezamen op stonden. Dat is dus een foto als ze aan het eten waren.
Omdat de snuitjes van sommige puppies nogal eens op elkaar lijken heeft de baas het beste herkenpunt genomen, hun ruggetjes en zo zie je ze meestal ook het eerst, van boven uit.
En zo staan ze ook meestal op de foto, den baas gaat niet elke keer op zijn buik liggen om zon pupje te fotograferen hé
Tien maal zoom staat er op t nief kodakske van t baasje. Al een geluk dat er zon sterke zoom kan gebruikt worden.
Die kleintjes moeten toch wel even bijgetrokken worden als ze mij achterna komen in t bos. Als ze dan zon vijftig meter van t baasje weg zijn zie je ze nog maar amper lopen, laat staan dat je ze nog op een foto zou kunnen zien
Je boet wat aan helderheid in over zulke afstand, maar het grootste probleem is het volledig stilstaan, niks bewegen baas of t is voor de poubelle Komt er dan ook nog eens bij dat die klein gasten nog eens uiterst beweeglijk zijn en van links naar rechts hollen.
De scherpste fotos zijn dan ook deze waar fotograaf, (baas) en onderwerp, (Belle, Hera, Heros) netjes stilstaan. Ooit zal het nog wel eens lukken, Van Bas waren er ook veel meer scherpe fotos dan van Belle. Nog een jaar of tien, misschien twaalf geduld baas, dan zijn ze wat langzamer maar tegen die tijd bibbert den baas misschien .
De grote weide in het midden van ons bos is op het moment the place to be. Hier kunnen Hera en Heros mij nog enigszins volgen als ik op konijnenjacht ben.
Regelmatig moet ik op de pups wachten omdat zij, met hun korte pootjes en het hoge gras, nog niet op snelheid kunnen komen. Als ik dan ergens een konijnenpijp aan het verbouwen ben, hier moet je 'vergroten' lezen, dan hebben ze de kans om mij terug in te halen.
De manier waarop ze dan tot bij mij komen dat is pas een attractie ! Vliegend, huppelend, struikelend, lopend, alle bewegingsvormen passen ze toe, en heel verwonderlijk, ze halen het binnen de kortste tijd.
Nu moet ik hen nog leren hoe we het konijnen jagen samen kunnen aanvatten. Met Bas ging dat ideaal. Hij aan de uitgang, terwijl ik de ingang begon uit te graven. Misschien gaan Rony en Roger van de puppyles daar nog wel een les aan wijden. Hoewel ik aan het laatste zo mijn twijfels heb. Op gebied van konijnen pakken kunnen zij waarschijnlijk nog van mij leren
Ze blijven toch in de buurt, zelfs niet aangelijnd blijven ze bij de baasjes of bij mij.
Als ik achter de andere bosbewoners aan ga kunnen ze natuurlijk nog niet volgen, maar interesse voor wat ik doe is er steeds bij Heros en Hera.
Ook de baasjes kunne gerust zijn, als ze wat ver weg zijn naar puppynormen dn komt dat duo aangestormd alsof ze nog niets anders hebben meegemaakt dan achtergelaten te worden
Korte potjes, een tong uit het bekje en twee flaporen komen dan aangestormd, gevolgd door een tweede die er net zo uitziet. Je moet het gezien hebben, en het zijn verstokte zuurpruimen die daar niet bij moet glimlachen
Wacht nog een maand of drie, er stat onze baasjes nog wat te wachten met dat duo
Het zijn allen broers en zusjes van elkaar, onze studentjes van de puppyklas. Zusje Hera en de broers Harry en Heros kregen gisteren hun eerste stappen in hun educatie. Allemaal moeilijke woorden om aan te geven dat ze met zn drieën gisteren hebben geleerd naar wie ze moeten luisteren en bij wie ze bescherming kunnen vinden in gevaar van nood.
Wie is de roedelleider, wie zegt wat er staat te gebeuren, wat is veilig, waar moet ik mn pootjes afhouden. Leg het maar eens uit aan zon pupjes Hera dat mag niet zoiets kan nog lukken als je het dikwijls genoeg herhaalt, maar aan de lijn lopen en niet voorbij de baas gaan lopen, en niet aan de lijn trekken Leg dat maar eens uit aan zon kleine mormeltjes.
Tegen die klein gasten zeggen ik ben de baas daar lachen die eens goed mee. Wil jij baas zijn baas ? Wel dan zal je het respect van baas (roedelleider) moeten verdienen en afdwingen door je gezag. Zo simpel is dat in honden taal !
En zo komt het dat er drie pupjes les dienen te krijgen, maar het de baasjes zijn die moeten opletten. Die eerste les ging verwonderlijk goed, t baasje met Hera en t vrouwtje met Heros en Jos en Dymphna elk om beurt met Harry. Wees maar gerust dat er goed opgelet is geweest naar de uitleg van Roger en Rony. Het was privéles wat die pups en baasjes daar kregen, en reken maar dan maak je vorderingen
Raar was dat vanmorgen, komen Jos en Dymphna hier terug aan met onze Harry
De eerste vraag die dan bij mij opkomt is zijn ze hem nu al beu, die druktemaker?
Al snel blijkt dat de respectievelijke baasjes hebben afgesproken om samen op les te gaan met de hondjes. Om 11 uur hadden ze afspraak voor de eerste les. Drie voormalige leerkrachten, elk met een pupje uit mijn nestje, als dat maar goed gaat komen ?
Ik verkies dan maar thuis te blijven en die baasjes zijn uiteindelijk wel te vertrouwen. Ik weet inmiddels hoe het er daar aan toe gaat de eerste les bij Rony en Roger. Vorig jaar heb ik daar ook mijn diplom gehaald van luisterend & gehoorzaam Drentje
Als ze rond half één terug thuiskomen vallen die twee van ons als een blok in slaap, het blijkt dat ze die 10 km. tussen de school en thuis ook al geslapen hebben. Ofwel hebben ze die drie pupjes zo onmogelijk moe gemaakt ofwel moeten we dringend aan die klein gasten hun conditie iets gaan doen.
Of zullenwe eerst aan de bazen conditie iets gaan doen ?
Zijn wij met ons drietjes naar Affligem gereden, maar we zijn met zijn vieren teruggekeerd naar Vosselaar .
De drie bij aanvang waren t baasje, t vrouwtje en Bas. Op de terugweg was er een twaalf weken oud pupje bij met de naam Elle. Ja toen was het nog Elle want in 2005 moesten de namen van de honden met stamboom beginnen met een E.
Nog diezelfde dag vonden de baasjes dat Elle niet zo goed bekt en dus plakten ze er een B aan vooraan. Vanaf toen was het officieel Elle die B-Elle noemde.
Ondertussen is dat pupje ook al een moedertje geworden van zes pupjes die op hun beurt ook het oorspronkelijke nestje verlaten hebben.
16 januari, de dag dat ze bij ons gekomen is,is Belles tweede verjaardag. De eerste verjaardag is 2 november, de dag dat ze geboren is . Vandaag is het dus ook een beetje feest voor haar. Krijgt ze ook zon Kong zoals haar pupjes. Ze heeft er zo al eens één gehad maar daar keek ze toen niet naar om. Nu hebbende pupjes er elk één gekregen en speelt ze ijverig mee met de pupjes met hun Kong. Toch maar even de winkel passeren als we terugkomen van de puppyles
Je houd het niet voor mogelijk hoeveel lawaai slapende hondjes maken,zeker als ze zo een uur in de goede boslucht geweest zijn.
Veel afstand hebben we gisteren niet afgelegd en links/rechts gaan verkennen zoals ik doe hebben die kleintjes ook niet gedaan. Al een geluk dat het baasje met de auto tot aan het bos gereden was, anders was er van wandelen IN het bos niet veel in huis gekomen.
Nu hebben ze hun loop gehad in het bos waar Bas en ik zoveel plezier samen gemaakt hebben, zoveel andere honden ontmoet hebben. Het is werkelijk DE plek om andere honden te ontmoeten en zo beter gesocialiseerd te worden. Om aan andere zaken te wennen als verkeer en autos zal het baasje nog wel eens over de parking van de E34 gaan met de pups. Als ze daar niet aan verkeer wennen dan nergens zegt het baasje. Ze kunnen er zelfs een kursus Russisch, Zweeds, Fins of van die andere Baltische talen volgen. Chauffeurs en keuze genoeg als leraars op de Texaco parking in Gierle.
Ook deze namiddag trekken we terug naar t bos, we moeten het aan de leibandlopen toch onder de knie krijgen voor we morgen onze schoolcarrière aanvatten. In een klasje van drie met een ervaren leraar en daarbovenop nog eens gemotiveerde (strenge ?) eigenaars dan moet het lukken en mogen ze misschien al eens een klasje overslaan voor we naar de hondenunief trekken.
De bijgevoegde foto is niet genomen in Gaza stad, het zijn geen dode hondjes, maar Hera en Heros na de wandeling, en snurken dat ze deden
Het was gisteren de eerste keer dat we met de puppys naar ons bos geweest zijn. Ook al is het niet ver, we hebben toch de auto genomen om tot daar te rijden. We wilden de puppys niet moe hebben voor we aan het bos kwamen, ze hebben toch nog zulke kleine pootjes
Veel schrik voor nieuwe omgevingen hebben mijn pups toch niet, toch niet als ik het voortouw neem. We waren nog maar juist uit de auto toen we al een Border Collie ontmoetten. Nu hebben wij zelden problemen met andere hondjes en toch zeker niet met Border Collies, die zijn te zachtaardig om ambras mee te maken
Wij hebben dan maar een gewone ronde in t bos gemaakt. Wanneer we aan het struikgewas kwamen hebben de baasjes de pups wel aangelijnd. Ze willen mij immers steeds volgen, maar t baasje zag het gevaar al dreigend loeren, dat hij de pups uit de bramenstruiken zou moeten gaan bevrijden. Het is aan te nemen wie kruipt er nu voor zijn plezier in die stekel- en doornen troep, of t moest een Drent zijn
Ook aan de lijn lopen viel beter mee dan verhoopt, mooie strakke lijntjes en geen door mekaar geloop. Geen leibandjes in de war en van t moment dat we terug op de grote wei kwamen mochten ze terug los lopen.
Bij de thuiskomst hebben ze nog juist op eigen kracht hun slaapplaats kunnen bereiken, het enige geluid dat ons nog bereikte uit het puppynest was enkel gesnurk
Enkele maandengeleden heeft het baasje vier fotoalbums aangemaakt op het seniorennet. We hebben er een tijdje niets aan gedaan maar nu wil t baasje ook een puppyalbum aanmaken. De eerste verzameling is aan het groeien maar nog niet geplaatst.
Bij nazicht van de andere albums blijkt dat die een oonwaarschijnlijk aantal bezoekers hebben gehad.
Nu we nog maar met twee puppies zijn in plaats van met zessen, krijgen we uiteraard de vrijheid in de living. Toen we allen samen waren, (hé das een titel van een boek van Aster Berkhof) moesten we in de ren blijven omdat ons destructief talent toen al zichtbaar was en de baasjes vonden zes slopers in huis een beetje veel van het goede.
Maar nu, met toezicht van ons moe en de baasjes mogen wij hier op zoektocht gaan naar opwindende en spannende zaken.
Elektrische snoeren van voedingen voor laptops, van strijkijzers, van staande lampen, we hebben er zo al enkele vastgenomen in die bekjes van ons. Waarom die grote mensen dan plots zoveel kabaal en lawaai maken is ons een raadsel, het kauwt nog zo plezierig. Een kast die geopend wordt is nog zoiets, binnen de kortste tijd bevat die kast een pup op de onderste lade. Hera is zo al opgesloten geweest omdat t baasje niet gemerkt had dat zij in de kast gekropen was
De huisplanten hebben ook al enige vormen van stormen, zelfs orkanen doorstaan. Wortels komen plots bovengronds, kale takken zonder bladeren. Nog eventjes en de groen jongens komen hier voor de deur protesteren tegen zoveel baldadigheid tegen de natuur. En dan koopt het baasje nog wel voor veel centen een propere auto en dan krijg je zulke natuur barbaren als Drentenpuppies die het plantenrijk naar de vernieling helpen
Belle, Hera & Heros
ps: de foto van de stofzuiger met de gecoupeerde draad is veroorzaakt door moeder Belle, drie jaar geleden. het was al een geluk dat de stekker uitgetrokken was, of er waren nu geen pupjes geweest.
Zouden er al studies gedaan zijn door slimme koppen die hebben vastgesteld hoeveel tijd een blog per dag vraagt ? Wij hebben er geen flauw gedacht van hoeveel tijd onze baas er in stopt.
Dan nog daarbovenop bloggen en blôggen is twee. Er zullen wel mensen zijn die door omstandigheden haast de ganse dag er mee bezig zijn en die welke eens af en toe iets op t blog plaatsen.
Aanleiding tot enig gefilosofeer over dit onderwerp is Karine, nieuw baasje van onze Harco. Karine noteert dagelijks de belevenissen van hun roedeltje , een dagboek dus
Karine stuurt ons dan de belevenissen door waar wij dan hartelijk mee moeten lachen of eens moeten schuddebollen.
Nu heeft t baasje naar Karine teruggeschreven (gemaild) dat het via het seniorennet even makkelijk publiceren is dan gewoon naar ons te mailen en bij seniorennet maakt ze honderden mensen aan het glimlachen !
Je kan de belevenissen al eens nalezen, t baasje heeft zon dagboek pagina van Harko hier opt blog geplaatst op 9 januari, lees maar eens na en vertel Harko en Karine dat ze het ware blogtalent bezitten.
Hou het in t oog in de rechterkolom lieve lezers, als er een nieuw blogje verschijnt waar Drent, Harco, Ronny of Karine in de titel voorkomt, dat zijn ze
Goed nieuws vanuit Lichtaart, hevige Harry heeft de nacht goed doorgebracht bij Jos en Dympna.Vannacht rond 4 uur heeft m laten weten dat een uitstapje uit zijn bench noodzakelijk was.
Rond half negen deze morgen heeft m ook iedereen gewekt en voor een plas en de dagelijkse sigarenproductie naar buiten geweest. Niets in huis gedaan . en dat voor de eerste dag op de vreemde !
Dan begint je neus als fokker toch wel te krullen. Harry geeft zelf aan wanneer hij buiten wil en wanneer het noodzakelijk is. Het is nu aan de baasjes om de signalen te herkennen.
Jos was razend enthousiast over de eerste dag met hun nieuwe aanwinst, ook met Bol de eend gaat het goed. Het lijkt wel dat Harry meer schrik heeft van de eend dan omgekeerd. We hopen maar dat Jos nooit op eendenjacht gaat met Harry want die gaat meer verbroederen dan apporteren
En das dan iets voor de frontpaginas van de boekskes
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
