Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
07-12-2009
Blauw!
Blauw
Blues the colour of the sky-y
In the morning, when we rise
Dat zong Donovan ergens in het begin van het tweede deel van vorige eeuw, en daar moest het baasje aan denken toen m vanmorgen zijn ogen opentrok.
Je moet ook al van de eerste helft van vorige eeuw geboortig zijn wil je deze Donovan en zijn songs nog kennen. Zon veelschrijver is dat nu ook weer niet geweest.
Maar het baasje wou maar bedoelen dat het een weertje lijkt dat stukken beter is dan wat we de laatste dagen over ons hebben gekregen.
Soms heeft een mens niet veel nodig om goedgemutst zijn hondjes buiten te laten In the morning, when we rise
In december is het zo de regel dat men lijstjes opmaakt en overzichtjes pleegt te maken. Zo zagen wij daarstraks op twee al een overzicht van het wielerjaar op de weg. Zoiets brengt het baasje op gedachten om eveneens een overzicht te brengen.
In tegenstelling tot het wielerjaar is het Drentenblogjaar nog niet ten einde. Daarom start ons baasje met een overzicht van pakkende of mooie fotos uit de maand januari 2009.
Het is de maand toen wij allen nog samen waren en van onze allereerste kennismaking met Frankrijk en de eerste sneeuw.
Een nachtelijke politiepatrouille uit Neerpelt ziet om halftwaalf 's nachts een stilstaande personenwagen, op de parking van de Carrefour, met de binnenverlichting aan.
Ze naderen de auto behoedzaam en zien een jongen en een meisje.
De jongeman,voorin, bladert gemoedelijk in een stripboek, terwijl op de achterbank een jonge vrouw aan het breien is.
"Wat doen jullie hier?" vraagt één van de twee agenten.
Zegt de jongeman: "Ik ben dit boekske aan het lezen."
"En zij?" vraagt de agent, wijzend naar de achterbank.
"Volgens mij breit zij een nieuwe trui."
Beide agenten zijn onthutst; een jong koppel in een auto en er gebeurt niet eens iets...
"Hoe oud ben jij?" vraagt de agent.
"22 jaar." antwoordt de jongeman."OK." zegt de politieman.
"En hoe oud is zij?"
De jongeman kijkt even op zijn horloge en zegt: "Over 26 minuten wordt zij 18 jaar!"
Drie jaar verschil tussen beide fotos,de plaats is dezelfde, het baasje is dezelfde, enkel het seizoen verschilt enkele maanden en het hondje is niet hetzelfde.
De eerste foto dateert van voorjaar 2007, toen waren we op gehoorzaamheidles met Belle. De tweede foto is op dezelfde hondenschool met Hera, Hera traint met t vrouwtje en Heros met t baasje.
Veel van het toen geleerde is Belle al lang vergeten maar luisteren doet ze behoorlijk. Het trekken aan de lijn, waar we eigenlijk om het af te leren voor gingen is enkel goed geweest binnen de afsluiting van de hondenschool. Eens de poort van het trainingsveld buiten hingen de baasjes terug aan de lijn te bengelen. Bij de test na 10 lessen haalde Belle nochtans een flinke 19/20.
Met Hera en Heros gaat het ook goed en aan het trekken aan de lijn geven de baasjes nu meer aandacht als destijds met Belle. Die jonge Drentjes lopen netjes naast de baasjes zonder trekken als ze alleen zijn ! Wanneer de baasjes ze alle drie samen mee nemen op wadeling is er geen verschil merkbaar. Dan voelt het baasje zich als Ben Hur die zijn achtspan door het Romeinse Collosseum ment. t Vrouwtje begin er nog niet aan van die drie gelijk mee te nemen.
Maar er is beterschap en daar werken we momenteel heel sterk aan, deze week zal het voor Heros voornamelijk het oefenen zijn op zit en blijf, Dat moet m vlot kennen tegen woensdag.
Neen , het gaat niet over onze baas, die en zijn gelijk kennen jullie zo wel stilaan. Het gaat deze maal over onze goeie vriend en Drentenliefhebber De Louis.
Sommigen kennen de Louis ook, van de strandwandelingen in binnen- en buitenland, als mede organisator van de kaawpollekes- en andere wandelingen. Van de hondenschool of van de jachthondenopleiding.
Maar de meesten kunnen niet vermoeden dat hij de hoofdleverancier van moppen op dit blog is.
Nu kregen wij daarstraks een mail van Louis zonder mop ingesloten Maar wel met de melding dat onze baas eens moet zorgen dat hij terug wat reklame moet maken voor de Drentsche Patrijshonden, want ze kunnen volgens Louis veel meer dan de keuken vuil maken en kussens stuk trekken.
En daar heeft de Louis nu eens voor meer dan 1000 % gelijk in (die 1000 is géén tipfout) Louis jaagt met zijn Gorky en dat doen ze beiden blijkbaar goed, regelmatig zijn ze samen op stap, moeder Cato blijft dan bij Louis vrouwtje Agnes. Dat is hetzelfde als in onze roedel, Louis heeft uit een nestje van Cato de Gorky gehouden (opletten, Gorky met een Y, die Gorki met een i, is die van Norbert!).
Louis voegt nog een paar fotos bij zijn mail om zijn beweringen te staven denken wij. Wat we wel zeker weten is dat twee fotos uit ons baasje zijn nief Kodakske komen. Voor alle duidelijkheid Louis is de persoon met het oranje hesje, de andere hoofdpersoon is zijn Gorky !
Een notaris zoekt een nieuwe medewerker om zijn akten af te stempelen.
Omdat op sommige formulieren wel 10 stempels nodig zijn, moet de nieuwe medewerker natuurlijk tot 10 kunnen tellen.
De eerste sollicitant meldt zich, gaat zitten en de notaris vraagt of hij tot 10 kan tellen. "Ja, natuurlijk," antwoordt de man "10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1, 0" "Ja goed," zegt de notaris, "maar kun je dat ook vooruit?" "Nee," is het antwoord, "Ik heb hiervoor bij de NASA gewerkt en daar telden we altijd zo." "Niet geschikt! Ik wens u nog een prettige dag verder en stuurt u a.u.b. even de volgende naar binnen."
De volgende sollicitant, als hij gevraagd wordt of hij tot 10 kan tellen zegt: "Jazeker, 1, 3, 5, 7, 9, 10, 8, 6, 4, 2. !" "Ja, maar kunt u niet van 1 tot 10 tellen in de normale volgorde?" "Nee," zegt de man, "Ik ben postbode geweest en zo heb ik altijd geteld als ik de huisnummers naliep." "Bedankt en tot ziens, de volgende a.u.b.!"
De notaris weer, "kunt u tot 10 tellen?" De derde kandidaat: "Zeker, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10." "Dat is geweldig, waar hebt u hiervoor gewerkt?" "Nou, bij de gemeente." "Bij de gemeente? Daar sta ik van te kijken.
Zeg eens, niet dat het nodig is maar kunt u ook verder tellen dan 10?" "Maar natuurlijk, boer, dame, koning, aas!"
Dat komt er van als de baasjes zich s morgens nog eens omdraaien omdat buiten de regen tegen de vensters slaat. Dan overslapen die baasjes zich en is de kroost beneden i de bench zich aan het vervelen.
Vandaag ben ik het die het binnenwerk van mijn kussen aan een inspectie heb onderworpen. t Baasje stond er stomverbaasd naar te kijken want dit kussen is meer dan een jaar oud en tot nu toe was er geen enkele hap uit gebeten .
Maar ik wist wel dat ik wat misdaan had, het baasje merkte het meer aan mijn houding dat er iets mis was dan aan de schade zelf. Toen de pups buiten waren ben ik heel stillekes in een hoek gaan zitten om de vlaag op te vangen. k Moet echt héééél zielig gekeken hebben want t baasje heeft me niet naar mijn poten gegeven want hij kan niet tegen zielig kijkende Drenten!
Buiten was het ook kermis, Hera en Heros waren aan hun ochtend gymnastiek bezig en wel zo hevig dat het slijk tot tegen de vensters vloog. Er was nu wel niets anders in de tuin dan slijk. Het regenwater had zelfs de tijd niet gehad om in de grond te trekken. Zet daar dan twee jonge Drenten in en je hebt vuiligheid in huis als die terug binnenkomen !
Nu liggenze even uit te rusten en te drogen in hun bench, onze keuken, langs waar ze binnen komen is op dit moment echt niet om aan te zien.
Zijn er nog liefhebbers voor een klein lief Drentenpupje na zulke verhalen ? ? ?
Ze deden het netjes op school vandaag mijn kinderen. Enkel Heros heeft wat problemen met blijf. Aanhankelijk als hij is aan zijn baasje, laat hij het baasje geen centimeter van hem wijken, omgekeerd is het net hetzelfde, zelfs als het baasje de lijn loslaat volgt hij heel gedwee aan het rechterbeen van t baasje.
Maar dat blijf gaat er maar niet in. Het minste dat het baasje achteruit stapt is m mee.
Hij voelt dat zonder het te zien omdat hij zich steeds neer zet op het baasje zijn schoen of tegen zijn been aanleunt. Nu heeft het baasje een weddenschap aangegaan met Veerle de lesgeefster van vandaag. Tegen volgende les woensdag gaan we oefenen tot hij het kent.
Als jullie volgende week dinsdag in Vosselaar, kot in de nacht passeren, en dan horen Heros blijf,dan is het niet gelukt en doet het baasje een wanhoopspoging om het er toch in te krijgen tegen woensdagmorgen.
Hera deed ook haar best en alles ging goed, met de losse leiband ging het wat minder maar het zijn onnozelaars die daar kritiek op geven. Ons prulleke deed het heel wat beter dan vorige maal toen er van concentratie geen sprake was. Zij is toen bij het begin van de les geschrokken en de spreekwoordelijke Drentengevoeligheid gaat voor Hera zeker op, soms is ze zelfs té gevoelig, den aard van de moeder zegt ons baasje. Ook ik had daar destijds problemen mee als het er wat harder en strenger aan toe ging in de les.
Vandaag is het terug na drie weken les op school, niet dat het vakantie was of de school gesloyten was door één of andere epidemie, neen het lag gewoon aan ons omdat we weer naar Frankrijk geweest zijn.
Zo dadelijk gaan we terug zitten en liggen en blijven en volgen, zigzag lopen tussen de bomen, draaien links en rechts en te veel om op te noemen. Hera en Heros doen dat erg netjes terwijl ik vanuit de auto het tafereel bekijk. Het is goed te volgen want meestal zijn er maar drie of vier hondjes met hun baasjes les aan het volgen. Het is dan ook geen hondenclub waar wij les volgen. Dit is haast privéles bij Rony en Marnix. Ik ben daar destijds ook geweest, en ik kon alles van de eerste keer en op het examen haalde ik 19/20. Het enige probleem was dat ik dacht, dat wat ik geleerd had enkel op school moest toepassen !
Hera en Heros kunnen het geleerde ook buiten de school toepassen, als ze met het baasje naar de bakker of slager te voet mee mogen. Als ze alleen zijn werkt het comme il faut, maar als ze met twee samen zijn is het nog een ware catastrofe. Daar moet nog aan gewerkt worden.
Ze hebben ook een kostuum, ons trio Wel geen chichichiwawa-kostuummaar toch een sjaal en een muts. We zijn er dus op voorzien voor de koude dagen en ook voor de clownsdagen, sorry feestdagen die er staan aan te komen.
Van vorig jaar heb ik zelf nog een grote mooi sjaal, gekregen bij een bezoek aan de Zoomart (nu Maxizoo) Het baasje heeft daar begin deze week al geïnformeerd of ze ook dit jaar nog sjaals in het assortiment zouden krijgen. Toen het antwoord ontkennend was heeft baasje dit setje gekocht.
Het setje is niet zon setje dat de baasjes voor hun vrouwtje kopen maar het bestaat uit een Kerstmanmuts en een rode sjaal met witte pompomekes. We mogen het deze week al eens aanpassen en misschien eens mee rond paraderen in huis. Als t baasje met ons zo naar t bos wil dan moet m alleen gaan want het vrouwtje vind er niks aan . Wij denken dat ze jaloers is en dat het niet voorbij gaat zijn voordat t baasje ook voor haar zon (?) setje koopt.
We zullen wel zien wat er in het pakje voor haar zit onder de kerstboom
Vandaag gaan we eens royaal zijn met de moppen, twee krijgen voor de prijs van één, zeg dan nog dat we aan de gierige kant zijn !
En dan krijg je er nog een van niveau volgens de man die ze ons toestuurde, gelijk heeft m maar punten geven aan het niveau zullen we maar niet doen.Maar t is wel een goei al zeggen we het zelf.
Kleurenblind,
Een vrouw zegt na enkele maanden huwelijk tegen haar man dat ze eigenlijk een gebrek tegen hem verzwegen heeft,
"Ik ben namelijk kleurenblind". Hierop zegt de man tegen haar dat hij ook gelogen heeft,
"Ik kom niet uit Zonhoven maar uit Zimbabwe".
Eentje met niveau !
Een klein meisje vergezelt haar vader naar de kapper. Als haar vader geknipt wordt staat ze ondertussen, naast de kappersstoel, een pruim te eten. De kapper bukt zich naar het meisje en zegt: "Ik denk dat je seffens haar op je pruim gaat krijgen..." "Ja, ik weet het", zegt het meisje, "En ik krijg ook tetten".
Elke morgen krijgen we het zelfde ritueel, het trio gaat naar buiten in de tuin voor zijn/haar plas en dan begint het rennen achter elkaar, tegen elkaar opspringen, mekaar onderuit halen bij het rennen, kortom alles wat een hond moe kan maken. Dat duurt elke dag tot tien uur en dan is het voor ons time out
Dan zoeken we de zetel of de bench op. Ikzelf verkies meestal mijn bench, wel die van mezelf, het baasje heeft nog nooit gemerkt dat ik op een ander ging.
Dat kan niet van Heros gezegd worden, die probeert alles uit. Is dat misschien typisch voor een reu ? Voor Heros telt het principe ik kan niet vreemd gaan, k ben overal thuis En Hera zal je zeggen die trekt naar Heros bench als Heros nog maar eens op het zachte kussen van Hera ligt.
Rond twaalf uur zijn we terug gerecupereerd en trekken we nog eens naar de tuin, daar valt ook altijd wel wat te beleven.
Controle op de buren is ook een zware taak voor ons. Links, bij de Ludo moeten we nakijken wat de Jackie in de tuin aan het doen is, hij graaft toch geen putten hé, anders moeten we dat raporteren. Van de Jackie hebben we dat echter nog nooit gezien, das een brave zorgzame.
Bij Fons aan de andere kant moeten we opletten dat er geen van de kleinkinderen buiten aan het spelen zijn die dan door de afsluiting komen piepen. Dan kunnen we aan klein vingertjes likken, en die smaken nogal eens naar koek !
Dan is het gewoonlijk weer tijd voor een time out, de zoveelste van de dag
Mooi toch zon affiche , en dan nog een Playboy griet die opkomt als een engel voor dierenwelzijn. Die van Playboy staan nu eenmaal niet bekend voor hun fantastische kleding, en dat ze dan nog opkomen voor dieren was voor ons nieuw.
En dan kunnen ze weer geen goed doen voor de Amerikaanse katholieken. Hebben die nu echt graag dat daar zon pastoor als pastoor Munte of Guido Gezelle daar op die plaats zou staan ?Goe zot noemen wij zon reactie
'Ik heet Truus en ben 24 jaar getrouwd met Jan. Ik streek gedurende al die jaren trouw zijn overhemden, maar had daar geen zin meer in'.
Daverend applaus uit de zaal.
Ik zei vorig jaar:'Jan, strijk jij die overhemden zelf maar. Ik heb er geen zin meer in.'
Weer luid geklap uit de zaal.
De eerste dag zag ik niets veranderen. De 2de dag ook niet,maar op de derde dag stond Jan ineens zelf z'n overhemden te strijken'. De zaal staat op z'n kop van enthousiasme.
Een tweede vrouw loopt naar de microfoon:
'Ik heet Babs en ben 10 jaar getrouwd met Pieter. Pieter heeft enorme zweetvoeten en om die lucht eruit te krijgen moeten z'n sokken op de hand worden gewassen met Soda. Ik had daar geen zin meer in'.
Luid gejuich en gejoel uit de zaal .
Ik zei tegen Pieter: 'Was jij je sokken voortaan maar zelf!'
De dames staan op de banken.
'De eerste dag zag ik niets veranderen, de 2de ook niet, maar op de derde dag stond Pieter mooi zelf z'n sokken te wassen.'
De wave wordt ingezet.
Een klein vrouwtje grijpt de microfoon:
'Iek geet Fatima en iek 5 jaar getraut mit Mohammed.
Mohammed wil elke dag cous-cous eet. Iek altijd for hem gekook, maar gad geen sin meer en seg:as jijwil eet cous-cous, ga maar lekker selluf maak.'
De zaal is niet meer te houden
'De 1ste dag ieksie nix,
de tweede dag iek sie nix,
maar derde dag iek sie weer klain bitje mit linkeroog.'
James is een Drentsche Patrijshond die op dit moment verblijft in het asiel van de Wase Dierenbescherming. De Belgische Drentenvereniging heeft hiervan weet gekregen en poogt nu de eigenaar van James terug te vinden.
Toen hij in het asiel kwam was hij niet gechipt of getatoeëerd zodat op deze wijze de eigenaar niet kan achterhaald worden. Herkent iemand deze hond of voelt iemand onder jullie zich geroepen om deze knappe jongen een nieuwe warme mand te geven ?
Gisteren avond hoorde ons baasje op TV een bericht wat hem een waar gemeende godmiljaardedju t is ni waar hé deed reageren.
Tijdens het late journaalwerd melding gemaakt dat Alex Vercauteren de opdrachtgever van de moord op onze voormalige dierenarts Karel van Noppen vrij is !
Levenslang heeft die negen jaar geleden gekregen voor de laffe moord op één van de meest eerlijke mensen die ik tot nu toe kende.
Hij voerde de moord dan nog niet zelf uit, waarschijnlijk is m daar te laf voor, hij huurde daar een wapenleverancier voor in, die dan weer een aan de grond geraakte foorkramer contacteerde om Karel s nachts met drie kogels laf te executeren.
De veekeurder/dierenarts die de strijd had aangebonden tegen de hormonenmaffia, die ons dagelijks rundvlees opspoot met de meest schadelijke vetlapperij, enkel voor eigen geldgewin was al enkele malen bedreigd geweest. Dat ze zo ver zouden gaan dat er ook werkelijk gemoord zou worden kon niemand vermoeden.
Negen jaar bak de tegenwaarde van het leven van een waardevol gerespecteerd mens. Zeg nu eerlijk, je zou voor minder aan het vloeken gaan. Zelden heb ik iemand iets slechts gewenst in zijn leven, maar dit creatuur gun ik geen moment rust of slaap meer in de rest van zijn leven. Karel zelf zou het anders aangepakt hebben, maar die kan niet meer .
Geen machines nodig, vier poten en een bek, meer heeft zon Drentsche Patrijshond niet nodig. De graafwerken zijn aan de gang op het grote veld in het midden van ons bos. Dat is nu al drie dagen na elkaar dat ze naar het veld spurten van het moment dat de deur of achterklep van de auto geopend wordt.
Het zijn een tiental konijnenholen, verbonden door verschillende pijpen die hun volle aandacht hebben. De meest favoriete pijpen hebben inmiddels een diameter van 40 centimeter. Ruim voldoende voor een goed weldoorvoed obesitas konijn. Zeg maar in gewoon Vloms . een vet konijn !
Als ze zo met zn twee bezig zijn, Hera en Belle, dan staan de toevallige voorbijgangers er op te kijken met reuzengrote ogen. Heros doet wel mee, maar gedraagt zich meer als de opzichter van de werken, de architect zullen we maar zeggen. Hier oogsten ze bewonderng met hun prestaties, hevigheid en gedrevenheid.
Nochtans deden ze bij ons in de tuin net hetzelfde en daar was de appreciatie heel wat minder, om het zacht uit te drukken !
zit er een nieuwe leerling in de klas. Het betreft Sakihro Suzuki, een Japannertje. Ze beginnen de geschiedenisles. De leerkracht vraagt: "Wie zei : Geef me de vrijheid of geef me de dood ?" Het wordt heel stil in het leslokaal en Suzuki steekt zijn vinger op. "Ja ? Suzuki ?" zegt de lerares. "Dat was Patrick Henry, in 1775, in Philadelphia, mevrouw," antwoordt Suzuki. Als aan de grond genageld zegt de leerkrachte : "Da's juist Suzuki, heel goed gedaan !" De volgende vraag volgt snel : "Wie zei : 'De staat zijn de mensen, de mensen mogen niet verdwijnen ?'" Opnieuw stilte en wederom steekt Suzuki zijn hand in de lucht : "Abraham Lincoln, Washington 1863." "Heel knap, Suzuki !", zegt de lerares en ze wendt zich tot de andere leerlingen : "Zijn jullie niet beschaamd ? Suzuki is Japans en hij weet meer over de Amerikaanse geschiedenis als jullie !" Ergens in het lokaal zegt iemand stilletjes : "Godverd, die smerige Japanners ..." Waarop de leerkracht streng vraagt : "Wie heeft dat gezegd ?" Waarop Suzuki : "Generaal MacArthur, Panamakanaal 1942" en hij gaat verder : "en Lee Laccoca, Chrysler Motors, hoofdbureau in 1982." In de klas weerklinkt het stilletjes : "Pfff, ik moet overgeven van hem !" De lerares steigert opnieuw : "Komaan ! Wie heeft dat gezegd ?" En Suzuki : "George Bush Senior tegen de Japanse premier Tanaka, tijdens een officieel diner in Tokyo in 1991." Eén van de medeleerlingen roept : "Maar kus me nou mijn ##!!## (lees: edele delen) Waarop Suzuki, nu goed op dreef : "Bill Clinton tegen Monica Lewinsky in 1997 in "The Oval Office" in het Witte Huis in Washington !" Een andere leerling verwijt : "Suzuki, stukske vuilnis !" Waarop Suzuki : "Valentino Rossi, na de GP van Zuid-Afrika voor motoren in 2002 !" Alle leerlingen worden hysterisch, de leerkracht valt flauw en de directeur, wiens aandacht gewekt werd door al het tumult, stuift de klas binnen : "Wat is me dat hier ? Zo'n varkenstal heb ik nog van mijn leven niet gezien !"
Waarop Suzuki: "Elio DiRupo, toen hij het Dossier Charleroi onder ogen kreeg."
Zo begon ons baasje gisteren zijn boodschap aan een Deense Drenteneigenaar op het NL Drentenforumhttp://drentschepatrijs.messageboard.nl/search.php?search_id=newposts. Ons baasje kan dan zijn Engels wel lezen en begrijpen maar antwoorden en schrijven in het Engels gaat dan zijn à la Piet Uuzentruut.
Het baasje heeft dan de vertaal machine van Google gebuikt om zijn korte boodschap naar het Deens te vertalen. Het baasje heeft er dan wel op gelet dat zijn taalgebruik niet zo Bourgondisch was zoals hij hier nogal eens bezigt. Netjes, in een Nederlands dat hij destijds bij de broeders geleerd heeft, heeft hij dan zijn boodschap ingetikt in het kadertje en een paar klikken later kon men in Denemarken lezen dat het baasje benieuwd was naar de vertaalcapaciteiten van Google.
Denemarken heeft overigens een vrij grote Drentenvereniging http://www.drenteklub.dk/239-forside.htmDe Drentsche Patrijshond is er ook vrij populair, waarschijnlijk omdat het landschap en jachtgebied vrij sterk overeenkomt met dat der lage landen.
We zullen nu zien wat er van komt, en /of er een reactie komt uit Denemarken, Uit Nederland kwam er van M@ri@n al een reactie en zij kon het Deens behoorlijk lezen. Wait and see wij houden U op de hoogte.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
