Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
13-12-2009
Wat een feest!
Wat een feest
Wat een feest hebben onze baasjes voor mij en de pups en Zeppos georganiseerd. Met acht Drenten waren wij vandaag.
Al van bij de eerste aankomst, van Hadise was het feest in de tuin, onze Harko en Harrhy volgden kort achter elkaar. In de tuin werden de gasten even gewikt en gewogen want nu kwamen we ze niet tegen aan zee of de clubdag maar in onze eigenste tuin. En daar stellen wij gedrieën de wetten. Toen ook Hercule en Zeppos arriveerden trokken we op wandeling.
Ik had de wandeling gisteren al met het baasje gedaan, verkenning noemt het baasje dat en ik mocht vandaag het vrouwtje voortsleuren, Heros ging met t baasje en Hera met Jos, het baasje van onze Harrhy, die sleurde dan zijn vrouwtje weer verder.
Ook Bellefleurke, het één jaar oude mini-vrouwtje van Hercule en Zeppos mocht mee in de buggy. Onderweg hebben we verschillende kennissen van ons kunnen voorstellen aan onze gasten.
Max de blonde Retriever was de eerste die we ontmoetten, die is eventjes héél grondig gekeurd en goed voor dienst bevonden. Dan kwam Chendor aan de beurt, ook een ouwe bekende labrador, en tenslotte was daar onze beste maat den Tibo maar toen we die tegenkwamen moesten de baasjes van ons en van Harko, familiefotos trekken. Dat vonden wij spijtig want wij konden nog heel wat anders doen dan stilzitten voor dat duizendste portretje dat ze van ons nemen, Kom dat is mijn idee van het oponthoud.
Thuis gekomen hebben we dan maar plaatsgenomen rond de tafel voor wat het baasje Pistolets mé heps en kees noemt. Wij zijn dan maar stillekes in onze bench een dutje gaan doen, de andere broers en zussen zijn bij hen in de auto een tukje gaan doen tot de baasjes gegeten hadden. Nadien hebben we in t donker nog wat in de tuin geravot met zn allen.
Was dat een plezant feest voor ons, en ook al onze baasjes hebben zich goed geamuseerd, t baasje hebben we horen zeggen dat m dat elke week gaat doen, maar toen heeft het vrouwtje zon frons tussen haar wenkbrauwen getoond .
Drukke bezigheden geen moppen vandaag, tenzij je dit beschouwt als een mop.
Wij houden vandaag terugkomdag en verwelkomen deze namiddag al onze zes pups die gisteren 13 maanden geworden zijn. Ook pappa Zeppos is van de partij zodat we deze namiddag de handen vol hebben.
Vanavond beloven we jullie de eerste fotos van het evenement en ook dan zijn jullie terug welkom op t Bas & Belle blog.
Kom kijken, kom kijken, het is prachtweer, we gaan met de ganse roedel wandelen en de batterijen van het kodakske en van de honden zijn opgeladen. Wij hopen op een mooie wandeling en mooie fotos.
Echt waar, ze zijn om te stelen, en eventjes heeft ons baasje met de gedachte gespeeld, k zal er eens snel eentje in mijn binnenzak steken zie.
Maar dan heeft het eerlijke toch maar de bovenhand gekregen en is het pupje toch maar bij moeder Steffie en de eigenaars Patrick en Ilse gebleven.
Met zijn zeventien plus de poes zijn ze op dit moment bij Patrick en Ilse. Elf pups van Steffie plus de vijf Drenten maakt alles samen zeventien, en daartussen als vrijbuiter loopt de poes. Mooi om zien alleszins.
Ieder die aanwezig was (het was vergadering van het Drentenbestuur) was even zot van de pups hoewel het geen hondjes van ons ras zijn. Het zijn Duitse staande langhaar (DSL) pups waarvan de moeder Steffie telkens wel opvalt tussen de Drenten als Patrick met zijn roedel buitenkomt zoals op de wandelingen van de Drentenvereniging.
Iedereen was bijzonder gecharmeerd door klein Lowietje de eerst geborene en de kleinst van het nestje. Lowietje is daarenboven de meest vinnige van de groep en dus ook de eye catcher. Lowietje zijn pootjes hebben gisterenavond niet veel grond geraakt, hij ging van hand naar schouder en dan weer verder naar de volgende.
Toch raar dat er in elk nestje pups een Lowietje rond loopt .
Neen, geen aprilgrap bij ons op t blog maar wel fotos van ontmoetingen in ons bos.
1° foto: ontmoeting met den Tibo dat is zo veruit de hond die we het meest tegenkomen in t bos. Dat is niet moeilijk als je weet dat Tibos baasje Dré hem driemaal daags in t bos uitlaat. Je merkt het, er zijn er die nog beter af zijn dan wij !
2° foto: Hier een ontmoeting met Baron(neke) de Duitse Dog die kop en schouders boven ons uitsteekt. Zijn bazinnetje is ooit ook een blog begonnen op het seniorennet (bestaat nog steeds) maar heeft na twee berichten niets meer gepost.
Dat is wat Heros gisteren voor de wandeling op zijn kont gekregen heeft, een culturele mep. Hoor ik jullie... was da nu weer ? Het is niet meer en niet minder een mep op zijn kont met een opgerold exemplaar van het weekblad voor mensen die denken dat ze denken de Knack met andere woorden.
t Baasje kon ook gewoon een oude krant genomen hebben maar voor de eerste seriueze mep wou m iets degelijks, de opinie van Vlaanderen en de wereld zullen we het maar noemen !
De aanleiding was de dagelijkse wandeling, t baasje gaat al gans de week alleen met ons op stap. Kwestie van de training van de "honden unief "in de praktijk verder te zetten. Nu is het zo dat hij dat stuk voor stuk doet en geen twee hondjes tegelijk mee neemt. Dan moet één van de drie eerst aan de beurt komen, en er is dan ook een laatste.
Uiteraard willen ze alle drie eerst aan de beurt komen en dat uit zich in een wanorde van springen en blaffen en elkaar verdrukken en tegen t baasje opspringen dat het niet mooi meer is. Het baasje had al eens vermanend naar een nek gegrabbeld, gans het zootje genegeerd, de leibanden al eens terug gelegd op hun plaats, niets hielp ! ! !
Tot het baasje dan de Knack zag liggen op de salontafel en de eerste die langskwam en tegen t baasje opsprong heeft er van gekregen. Was het nu van verbazing ? Het zal wel, want zo n zware mep was het niet, maar helpen deed het wel. Het was meteen stil in huis, zelfs ik wist niet wat er gebeurde.
Foto 1 laat niets aan duidelijkheid over, t is duidelijk de Franse lente die er aankomt, en toch is de foto genomen voor het bijtje in de midden van de foto die van bloemetjes appels aan het maken is.
Foto 2 illustreert de karakterschets die we in die laatste week van maart maakten van elk lid van ons trio, ons moe op kop, zoals in alles. Belle, het zorgzame moedertje voor haar pups. Heros de goeie lobbes, waardig opvolger van Bas en dan zenuwenlijer Hera, aanhankelijke teefje die geen momentje rust kent. Ze vreet voor twee en er komt geen gram bij wegens te beweeglijk.
Guy Verhofstadt zit bij Jean-Luc Dehaene een pintje te pakken. Zegt Guy Verhofstadt :
"Toen gij premier waart, draaide de regering toch beter. Hoe deed ge dat?"
"Wel" zegt Dehaene "ge moet zien dat ge u omringt met slimme medewerkers." "Hoe kunt ge weten dat ze wel slim zijn?" vraagt Guy Verhofstadt.
"Door een klein raadseltje" antwoordt Dehaene en roept zijn vrouw en vraagt haar: "Celie, uw vader en uw moeder hebben een kind. Het is niet je broer en ook niet je zus. Wie is het?
Zegt Celie "Dat is simpel, dat ben ik."
Terug op zijn kabinet denkt Verhofstadt eventjes zijn ministers te testen en roept Steve Stevaert bij zich en vraagt:
"Kijk Steve, je vader en je moeder hebben een kind. Het is niet je broer ook niet je zus, wie is het?"
De Steve fronst zijn wenkbrauwen en denkt diep na. "Ik weet het niet zo direct, ik kom straks even terug."
Steve Stevaert gaat terug naar zijn bureel en komt onderweg Gerolf Annemans tegen.
"Zeg Gerolf, ken jij het antwoord op dit raadseltje: "Uw vader en uw moeder hebben een kind. Het is niet je broer en ook niet je zus. Wie is het?"
"Wel, dat is gemakkelijk" antwoordt Annemans "dat ben ik."
De Steve bedankt hem en fier als een gieter gaat onze Steve Stevaert terug naar Guy Verhofstadt en zegt hem:
Daarstraks was het vrouwtje naar de kapster voor wat het baasje restauratiewerken noemt. Wij waren dus alleen met hem thuis meestal gebeurt er dan wel iets waarvan het vrouwtje zegt k heb me nog niet gedraaid of er is weer iets.
Vandaag echter niet het baasje heeft ons educatief onderhouden met klassieke muziek ! Er staat hier niet veel muziek op want het vrouwtje vindt dat er met ons in huis al genoeg herrie in huis is (? ? ?) Maar het baasje had een deel van zijn CD verzameling mee terug gebracht uit Frankrijk en als de kat van huis is dansen de muizen zeggen ze .
Voor t baasje is opera, operette en bel canto een streling voor t oor. Het moet niet altijd Status Quo of keiharde Rock zijn volgens hem. Vandaag diepte hij Placido Domingo op die zong over Vienna city of my dreams Heros schrok zich een heel apenkot bijeen toen hij aan het venster met zijn achterste tegen de box stond en een zware paukenroffelDein ist mein ganzes Herz aankondigde. Bij Gern habIch die Fraun Geküst Hadden wij met zn tweetjes al naar de box zitten kijken zoals het hondje van His masters voice
Toen de Placido was uitgezongen heeft het baasje een CD uitgezocht van de Luciano, bij Nessun Dorma hebben we een kleine poging gedaan om mee te zingen. Maar het was meer om boven het baasje uit te komen wiens gezang niet te harden was.
In maart kwamen de egels weer te voorschijn uit hun winterslaap, Ons moe leerde ons hoe je zon egel vast neemt bij een paar pinnekes en hem zo uit de tuin naar de voordeur draagt, als cadeau voor de baasjes.
Op 10 maart deden we melding van een trieste zaak Gust, de boxer van ozze Dré heeft op die dag de regenboogbrug genomen en is onze Bas in het hiernamaals gaan vervoegen. Al een geluk voor de familie is kort daarna den Yndhi, Gust zijn plaats komen in nemen.
Een stel uitgelaten Vlaamse boerinnen gaan met een prachtige boot op een tweedaagse cruise. Aan boord worden zij welkom geheten door een officier in gala-uniform. Welkom aan boord, mevrouw' heet de man iedereen welkom. Dank u wel kapitein' zegt de boerin. Ik ben geen kapitein' zegt de man : 'Ik ben de dek-officier'. Kijk es aan' zegt de boerin. 'we gaan hier precies niets tekort komen !!'
Ijverige studentjes waren het gisterenmorgen in de hondenschool. Je mag daar zelf vragen wat je met een probleem aan moet. De les is haast privé en daarom kan er wat meer dan in een hondenclub.
Zo was er het probleempje met Heros en zijn blijf, het minste dat eht baasje bewoog en van hem weg wilde gaan stond hij mee recht. Dat kwam omdat Heros aan de lijn altijd letterlijk tegen het baasje zijn been aanloopt. Het zitten dus ook en meestal zit m dan nog boven op een schoen van t baasje. Op zich is dat de perfecte houding maar nu konden we dat missen als kiespijn.
Rony heeft dan Heros even overgenomen van het baasje en met uitermate en overdreven beloning met strelen onder zijn kin bleef Heros zitten. Blijf was gesnapt door Heros. Toen het baasje Heros terug overnam en het zelf ook probeerde, lukt het als een fluitje van een eurocent.
Dat is het plezierige van de hondenschool bij Rony en Marnix, je krijgt er als het ware privéles. Wij waren nu samen met Heros en Hera bij Rony, terwijl Marnix een Labradoodle trainde. (de eerste Labradoodle die we ooit zagen trouwens).
Het gaat onze mannen goed in de les en ook buiten de omheining lopen ze nu behoorlijk aan de lijn zonder trekken. Enkel wanneer ze met zn drieën gelijk mee mogen is het nog een getrek en gesleur van jewelste.
Daar zullen we in het nieuwe jaar eens aan gaan werken, want nu Hera alle tekenen van nakende loopsheid vertoont is ze niet toegelaten in de les. Ondertussen trainen we maar wat meer op blijf en maakt het baasje drie grote wandelingen per dag , telkens met één hond.
In deze twee weken stonden vooral de jaarvergadering van de Drentenvereniging met de daaraan gekoppelde Kaawpollekeswandeling op de voorgrond.
Foto 1 toont enkele deelnemers op de terugweg van de Lilse Bergen, de keuze van foto was moeilijk maar dit was één van de weinige fotos waar de deelnemers niet met een glaasje citroenjenever stonden
Foto 2 is genomen in onze dierenkliniek waar Dr. Nelly zich ontfermt over Hera die haar buitenland vaccinaties komt ophalen.
Foto 3 is een extraatje en geeft aan dat er nog steeds een preventieve actie aan de gang is om ongelukken tussen hond en kind zoveel mogelijk te beperken.De Kind bijt hond actie loopt nog altijd en bij het binnenhof geven ze U graag meer inlichtingen.
De Afrikaan ligt te slapen in de zon onder een bananenboom, toen een Amerikaan voorbij kwam. Hé, riep de Amerikaan, moet jij niet werken: Time is money!!! Wat moet ik doen zegt de ander. Nou de bananen plukken en verkopen. Waarom verkopen? Ik kan ze toch ook weggeven, als er teveel zijn. Ben je gek, zegt de Amerikaan. Verkopen moet je, geld verdienen. Wat moet ik met dat geld, vraagt de Afrikaan Land kopen, nog meer bananenbomen planten .. en dus nog meer verkopen en dus nog meer geld verdienen. Wat moet ik met al datnog meer geld? Koelcellen bouwen, zegt de Amerikaan, om de bananen te bewaren en ze zo tegen de beste prijzen te verkopen. Dan verdien je nog meer, dan kun je arbeiders huren, die al het werk voor jou doen, en nog meer grond kopen en nog meer bananen verbouwen en dus nog meer verdienen! En dan vraagt de Afrikaan? Dan word je rijk, miljonair! En dan? Dan word je multimiljonair! En dan? Dan ben je pas rijk, zo rijk dat je kunt rentenieren. Rentenieren?, vraagt de Afrikaan. Ja dat is, zegt de Amerikaan, Zalig niets doen, lekker luieren in de schaduw van de boom, en vooral tevreden zijn !!! Maar wat is het verschil met nu, mompeldt de Afrikaan en sluit met een tevreden glimlach op zijn gezicht de ogen.................
13 maanden is ze nu, 13 maanden is ze ons juffertje geweest maar daar blijkt nu stilaan een einde te komen. Heros heeft plots heel veel belangstelling voor zijn zus en ik doe niets anders dan ze hygiëne bij brengen.
Alle tekenen wijzen erop dat Hera de eerste maal loops aan het worden is. Heros heeft in elk geval meer belangstelling voor de achter- dan de voorkant van zijn zus. Heupoefeningen zijn er ook al aan te pas gekomen.
Ikzelf heb ook wel belangstelling voor wat Hera doet, ik let er speciaal op en elk moment dat ze ligt probeer ik haar proper te likken. t Baasje weet niet of het nog valt onder wat m noemt het educatief programma of dat het bij het dominantie of jaloers zijn proces valt.
Wij hebben immers nog nooit twee dameshonden samen gehad, voordien waren hetsteeds reuen. Het gaat op dit moment nog altijd pico bello met de roedelregels en er is niemand die klaagt over iets te veel of te weinig..
Het baasje heeft het al een paar dagen geleden tegen het vrouwtje gezegd Heras gedrag verandert, ze is veel aanhankelijker Nog een tiental dagen en dan kunnen we definitief iets zeggen in de aard van ons meisje is een vrouwtje geworden !
Inderdaad, en als het niet beloofd was van dagelijks twee fotos uit de oude doos,of van het begin van het jaar te plaatsen, dan waren ze er niet gekomen ook niet.
De reden is het vorige bericht waar ik behoorlijk pissig om ben. 24 uur heeft Sam gekregen om te laten zien wat een Drent is, de zachtheid van het karakter, zijn trouw aan zijn baas en zijn wil tot werken voor zijn baas. Vergeet het, die kans heeft hij niet gekregen.
Waarschijnlijk ook nog niet de kans gehad om een kuil te graven in de tuin. Terug naar het asiel want ze konden Sam niet aan. Wie is er dan schuld aan heel dit mini drama !
Kom, de eerste foto van vandaag is van vader Zeppos bij hen in de tuin waar we met ons trio op bezoek waren.
Foto twee, hier staat Heros als een generaal over zijn bos te kijken, te inspecteren wat zijn troepen uitrichten en klaar om instructies te geven. Dat hij dit doet in tegenlicht heeft de keuze van deze foto bepaald.
Good luck Sam heeft 24 uur geduurd. Nog maar eens een bewijs dat een Drent, zelfs gecastreerd geen doetje is. Nu zal Sam wel een verleden meetorsen waar hij niet veel opvoeding genoten heeft, hijzelf kan er niet aan doen.
Terug naar het asiel 24 uur een warme mand gekend het is een klein drama ook voor de familie die hem een kans wilden geven is dit een uitermate rottig gevoel. Voelgoede moed aan de opgave beginnen en dan al zo vlug moeten zeggen het lukt niet.
t Baasje had er gisterenavond al een voorgevoel van, anders zou hij nooit geschreven hebben we wensen je een fantastisch leven bij je nieuwe roedel en beschaam hen niet
Maar een volwassen Drentenreu die je nog niet kent zet je zo maar niet naar je hand, we hebben er begrip voor. En uitlaten om hem rustig te krijgen dat doe je niet aan de leiband want een volwassen reu kan wel vijf bazen moe krijgen voor hijzelf gaat liggen.
We gaan dit voorbeeld nog dikwijls laten horen en vertellen aan kandidaat Drentenkopers. Wees er maar zeker van, proberen doen ze, reu of teef, ze willen de baas zijn en testen de baas tot wanhoop toe als de baas ze niet uiterst consequent aanpakt.
Toch weten we dat er ergens een warme mand op Sam staat te wachten, de vraag alleen is WAAR of is het bij jou, ben jij die consequente Drentenbaas die een uitdaging niet uit de weg gaat?
Zo kregen wij vorige week nog een aanvraag voor een Drent van mensen op een appartement. Ons antwoord is dan vrij kort no way !
Een handelsvertegenwoordiger, doodmoe, komt aan in een kleine gemeente waar er maar één hotelletje is. Tot overmaat van ramp: alle kamers zijn bezet.
Hij smeekt de baas: Leg me te slapen, eender waar, maar ik moet absoluut kunnen uitrusten. Wel, zegt de hotelier, ik heb hier een twee-persoonskamer waar er maar één bed beslapen is. Als je met die man op een akkoord komt om de kamer en de prijs ervan te delen is dat voor mij goed. Maar, ik verwittig je, hij snurkt geweldig. Het is zelfs zo erg dat alle gasten 's morgens hun beklag erover maken. Maakt niks uit, antwoordt de vertegenwoordiger. Ik ben veel te moe. De twee mannen komen tot een accoord en nemen het avondmaal aan dezelfde tafel. 's Morgens komt de handelsvertegenwoordiger als eerste de trap af om naar het ontbijtzaaltje te gaan. Vrolijk fluitend en welgemutst de hotelbaas groetend. Amaai zegt deze. Zo welgezind ? Heb je goed geslapen ? Heeft hij niet gesnurkt ? Bijlange niet, zegt de vertegenwoordiger. Geen enkel moment. Hoe is dat in Godsnaam mogelijk, zegt de hotelbaas. Heel eenvoudig, zegt de vertegenwoordiger. Ik kwam een beetje later dan hem de kamer binnen. Hij lag al op zijn bed. Ik heb hem een kus gegeven op zijn achterwerk en gezegd: Goedenacht, schoonheid. En die kerel heeft de hele nacht recht gezeten in zijn bed om me in de gaten te houden.
Het is al een tijdje geleden dat we het nog eens over Sam gehad hebben, toen was de tijding ééntje van help mij, ik heb het nodig en ik verdien het
Gisteren kregen wij dan een reactie op het bericht op ons blog dat we destijds, op 29 oktober, plaatsten. Sam stond bij de te herplaatsen Drenten die in een asiel terecht gekomen was. Hier de reactie van Helma, zijn nieuwe baasje
Leuk om Sam hier tegen te komen. Hij zit/zat in dierenpark Hazenberg in Amerongen voor ongeveer zes weken, maandag a.s. komt hij bij ons wonen. Wij hebben met het hele gezin kennis gemaakt met deze hond en dat klikte. Morgen gaan we hem ophalen, spannend, voor allemaal. Als je wilt weten hoe het hem vergaat, kom dan eens een kijkje nemen op mijn weblog, daar zal ik over hem vertellen. Groetjes van Helma
Als er nu één soort van reactie ons een goed gevoel geeft dan is het er zo één.We beweren niet dat het bericht op dit blog Sam aan een nieuwe mand geholpen heeft, maar we hebben er toch aan geholpen.
Blijkt dat Sam er buiten een nieuwe mand en familie er ook nog een blog aan over gehouden heeft. Nieuwsgierig als we zijn hebben we dat dan ook dadelijk opgezocht en we gaan dat ook bij de favorieten plaatsen. Kijk op volgend adres maar eens: http://samdrentsepatrijs.punt.nl/?home=1
Uiteraard wensen wij de familie veel geduld met een jonge Drent en voor Sam wensen we een lang gelukkig leven met geduldige en verstandige baasjes die laten merken wie de regels stellen en wie de baas is
Gisteren hadden we twee fotos uit het begin van de maand januari. In de eerste foto van vandaag zien we hoe onze Hercule samen met zijn vader Zeppos de geboorteplaats verlaat.
De tweede foto geeft een beeld van de laatste week van januari, toen we al los mochten lopen in ons bos en kennis konden maken met onder andere Tibo.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
