Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
10-12-2009
Week 1 & 2 maart...
Week 1 & 2 maart
In maart kwamen de egels weer te voorschijn uit hun winterslaap, Ons moe leerde ons hoe je zon egel vast neemt bij een paar pinnekes en hem zo uit de tuin naar de voordeur draagt, als cadeau voor de baasjes.
Op 10 maart deden we melding van een trieste zaak Gust, de boxer van ozze Dré heeft op die dag de regenboogbrug genomen en is onze Bas in het hiernamaals gaan vervoegen. Al een geluk voor de familie is kort daarna den Yndhi, Gust zijn plaats komen in nemen.
Een stel uitgelaten Vlaamse boerinnen gaan met een prachtige boot op een tweedaagse cruise. Aan boord worden zij welkom geheten door een officier in gala-uniform. Welkom aan boord, mevrouw' heet de man iedereen welkom. Dank u wel kapitein' zegt de boerin. Ik ben geen kapitein' zegt de man : 'Ik ben de dek-officier'. Kijk es aan' zegt de boerin. 'we gaan hier precies niets tekort komen !!'
Ijverige studentjes waren het gisterenmorgen in de hondenschool. Je mag daar zelf vragen wat je met een probleem aan moet. De les is haast privé en daarom kan er wat meer dan in een hondenclub.
Zo was er het probleempje met Heros en zijn blijf, het minste dat eht baasje bewoog en van hem weg wilde gaan stond hij mee recht. Dat kwam omdat Heros aan de lijn altijd letterlijk tegen het baasje zijn been aanloopt. Het zitten dus ook en meestal zit m dan nog boven op een schoen van t baasje. Op zich is dat de perfecte houding maar nu konden we dat missen als kiespijn.
Rony heeft dan Heros even overgenomen van het baasje en met uitermate en overdreven beloning met strelen onder zijn kin bleef Heros zitten. Blijf was gesnapt door Heros. Toen het baasje Heros terug overnam en het zelf ook probeerde, lukt het als een fluitje van een eurocent.
Dat is het plezierige van de hondenschool bij Rony en Marnix, je krijgt er als het ware privéles. Wij waren nu samen met Heros en Hera bij Rony, terwijl Marnix een Labradoodle trainde. (de eerste Labradoodle die we ooit zagen trouwens).
Het gaat onze mannen goed in de les en ook buiten de omheining lopen ze nu behoorlijk aan de lijn zonder trekken. Enkel wanneer ze met zn drieën gelijk mee mogen is het nog een getrek en gesleur van jewelste.
Daar zullen we in het nieuwe jaar eens aan gaan werken, want nu Hera alle tekenen van nakende loopsheid vertoont is ze niet toegelaten in de les. Ondertussen trainen we maar wat meer op blijf en maakt het baasje drie grote wandelingen per dag , telkens met één hond.
In deze twee weken stonden vooral de jaarvergadering van de Drentenvereniging met de daaraan gekoppelde Kaawpollekeswandeling op de voorgrond.
Foto 1 toont enkele deelnemers op de terugweg van de Lilse Bergen, de keuze van foto was moeilijk maar dit was één van de weinige fotos waar de deelnemers niet met een glaasje citroenjenever stonden
Foto 2 is genomen in onze dierenkliniek waar Dr. Nelly zich ontfermt over Hera die haar buitenland vaccinaties komt ophalen.
Foto 3 is een extraatje en geeft aan dat er nog steeds een preventieve actie aan de gang is om ongelukken tussen hond en kind zoveel mogelijk te beperken.De Kind bijt hond actie loopt nog altijd en bij het binnenhof geven ze U graag meer inlichtingen.
De Afrikaan ligt te slapen in de zon onder een bananenboom, toen een Amerikaan voorbij kwam. Hé, riep de Amerikaan, moet jij niet werken: Time is money!!! Wat moet ik doen zegt de ander. Nou de bananen plukken en verkopen. Waarom verkopen? Ik kan ze toch ook weggeven, als er teveel zijn. Ben je gek, zegt de Amerikaan. Verkopen moet je, geld verdienen. Wat moet ik met dat geld, vraagt de Afrikaan Land kopen, nog meer bananenbomen planten .. en dus nog meer verkopen en dus nog meer geld verdienen. Wat moet ik met al datnog meer geld? Koelcellen bouwen, zegt de Amerikaan, om de bananen te bewaren en ze zo tegen de beste prijzen te verkopen. Dan verdien je nog meer, dan kun je arbeiders huren, die al het werk voor jou doen, en nog meer grond kopen en nog meer bananen verbouwen en dus nog meer verdienen! En dan vraagt de Afrikaan? Dan word je rijk, miljonair! En dan? Dan word je multimiljonair! En dan? Dan ben je pas rijk, zo rijk dat je kunt rentenieren. Rentenieren?, vraagt de Afrikaan. Ja dat is, zegt de Amerikaan, Zalig niets doen, lekker luieren in de schaduw van de boom, en vooral tevreden zijn !!! Maar wat is het verschil met nu, mompeldt de Afrikaan en sluit met een tevreden glimlach op zijn gezicht de ogen.................
13 maanden is ze nu, 13 maanden is ze ons juffertje geweest maar daar blijkt nu stilaan een einde te komen. Heros heeft plots heel veel belangstelling voor zijn zus en ik doe niets anders dan ze hygiëne bij brengen.
Alle tekenen wijzen erop dat Hera de eerste maal loops aan het worden is. Heros heeft in elk geval meer belangstelling voor de achter- dan de voorkant van zijn zus. Heupoefeningen zijn er ook al aan te pas gekomen.
Ikzelf heb ook wel belangstelling voor wat Hera doet, ik let er speciaal op en elk moment dat ze ligt probeer ik haar proper te likken. t Baasje weet niet of het nog valt onder wat m noemt het educatief programma of dat het bij het dominantie of jaloers zijn proces valt.
Wij hebben immers nog nooit twee dameshonden samen gehad, voordien waren hetsteeds reuen. Het gaat op dit moment nog altijd pico bello met de roedelregels en er is niemand die klaagt over iets te veel of te weinig..
Het baasje heeft het al een paar dagen geleden tegen het vrouwtje gezegd Heras gedrag verandert, ze is veel aanhankelijker Nog een tiental dagen en dan kunnen we definitief iets zeggen in de aard van ons meisje is een vrouwtje geworden !
Inderdaad, en als het niet beloofd was van dagelijks twee fotos uit de oude doos,of van het begin van het jaar te plaatsen, dan waren ze er niet gekomen ook niet.
De reden is het vorige bericht waar ik behoorlijk pissig om ben. 24 uur heeft Sam gekregen om te laten zien wat een Drent is, de zachtheid van het karakter, zijn trouw aan zijn baas en zijn wil tot werken voor zijn baas. Vergeet het, die kans heeft hij niet gekregen.
Waarschijnlijk ook nog niet de kans gehad om een kuil te graven in de tuin. Terug naar het asiel want ze konden Sam niet aan. Wie is er dan schuld aan heel dit mini drama !
Kom, de eerste foto van vandaag is van vader Zeppos bij hen in de tuin waar we met ons trio op bezoek waren.
Foto twee, hier staat Heros als een generaal over zijn bos te kijken, te inspecteren wat zijn troepen uitrichten en klaar om instructies te geven. Dat hij dit doet in tegenlicht heeft de keuze van deze foto bepaald.
Good luck Sam heeft 24 uur geduurd. Nog maar eens een bewijs dat een Drent, zelfs gecastreerd geen doetje is. Nu zal Sam wel een verleden meetorsen waar hij niet veel opvoeding genoten heeft, hijzelf kan er niet aan doen.
Terug naar het asiel 24 uur een warme mand gekend het is een klein drama ook voor de familie die hem een kans wilden geven is dit een uitermate rottig gevoel. Voelgoede moed aan de opgave beginnen en dan al zo vlug moeten zeggen het lukt niet.
t Baasje had er gisterenavond al een voorgevoel van, anders zou hij nooit geschreven hebben we wensen je een fantastisch leven bij je nieuwe roedel en beschaam hen niet
Maar een volwassen Drentenreu die je nog niet kent zet je zo maar niet naar je hand, we hebben er begrip voor. En uitlaten om hem rustig te krijgen dat doe je niet aan de leiband want een volwassen reu kan wel vijf bazen moe krijgen voor hijzelf gaat liggen.
We gaan dit voorbeeld nog dikwijls laten horen en vertellen aan kandidaat Drentenkopers. Wees er maar zeker van, proberen doen ze, reu of teef, ze willen de baas zijn en testen de baas tot wanhoop toe als de baas ze niet uiterst consequent aanpakt.
Toch weten we dat er ergens een warme mand op Sam staat te wachten, de vraag alleen is WAAR of is het bij jou, ben jij die consequente Drentenbaas die een uitdaging niet uit de weg gaat?
Zo kregen wij vorige week nog een aanvraag voor een Drent van mensen op een appartement. Ons antwoord is dan vrij kort no way !
Een handelsvertegenwoordiger, doodmoe, komt aan in een kleine gemeente waar er maar één hotelletje is. Tot overmaat van ramp: alle kamers zijn bezet.
Hij smeekt de baas: Leg me te slapen, eender waar, maar ik moet absoluut kunnen uitrusten. Wel, zegt de hotelier, ik heb hier een twee-persoonskamer waar er maar één bed beslapen is. Als je met die man op een akkoord komt om de kamer en de prijs ervan te delen is dat voor mij goed. Maar, ik verwittig je, hij snurkt geweldig. Het is zelfs zo erg dat alle gasten 's morgens hun beklag erover maken. Maakt niks uit, antwoordt de vertegenwoordiger. Ik ben veel te moe. De twee mannen komen tot een accoord en nemen het avondmaal aan dezelfde tafel. 's Morgens komt de handelsvertegenwoordiger als eerste de trap af om naar het ontbijtzaaltje te gaan. Vrolijk fluitend en welgemutst de hotelbaas groetend. Amaai zegt deze. Zo welgezind ? Heb je goed geslapen ? Heeft hij niet gesnurkt ? Bijlange niet, zegt de vertegenwoordiger. Geen enkel moment. Hoe is dat in Godsnaam mogelijk, zegt de hotelbaas. Heel eenvoudig, zegt de vertegenwoordiger. Ik kwam een beetje later dan hem de kamer binnen. Hij lag al op zijn bed. Ik heb hem een kus gegeven op zijn achterwerk en gezegd: Goedenacht, schoonheid. En die kerel heeft de hele nacht recht gezeten in zijn bed om me in de gaten te houden.
Het is al een tijdje geleden dat we het nog eens over Sam gehad hebben, toen was de tijding ééntje van help mij, ik heb het nodig en ik verdien het
Gisteren kregen wij dan een reactie op het bericht op ons blog dat we destijds, op 29 oktober, plaatsten. Sam stond bij de te herplaatsen Drenten die in een asiel terecht gekomen was. Hier de reactie van Helma, zijn nieuwe baasje
Leuk om Sam hier tegen te komen. Hij zit/zat in dierenpark Hazenberg in Amerongen voor ongeveer zes weken, maandag a.s. komt hij bij ons wonen. Wij hebben met het hele gezin kennis gemaakt met deze hond en dat klikte. Morgen gaan we hem ophalen, spannend, voor allemaal. Als je wilt weten hoe het hem vergaat, kom dan eens een kijkje nemen op mijn weblog, daar zal ik over hem vertellen. Groetjes van Helma
Als er nu één soort van reactie ons een goed gevoel geeft dan is het er zo één.We beweren niet dat het bericht op dit blog Sam aan een nieuwe mand geholpen heeft, maar we hebben er toch aan geholpen.
Blijkt dat Sam er buiten een nieuwe mand en familie er ook nog een blog aan over gehouden heeft. Nieuwsgierig als we zijn hebben we dat dan ook dadelijk opgezocht en we gaan dat ook bij de favorieten plaatsen. Kijk op volgend adres maar eens: http://samdrentsepatrijs.punt.nl/?home=1
Uiteraard wensen wij de familie veel geduld met een jonge Drent en voor Sam wensen we een lang gelukkig leven met geduldige en verstandige baasjes die laten merken wie de regels stellen en wie de baas is
Gisteren hadden we twee fotos uit het begin van de maand januari. In de eerste foto van vandaag zien we hoe onze Hercule samen met zijn vader Zeppos de geboorteplaats verlaat.
De tweede foto geeft een beeld van de laatste week van januari, toen we al los mochten lopen in ons bos en kennis konden maken met onder andere Tibo.
Dat zong Donovan ergens in het begin van het tweede deel van vorige eeuw, en daar moest het baasje aan denken toen m vanmorgen zijn ogen opentrok.
Je moet ook al van de eerste helft van vorige eeuw geboortig zijn wil je deze Donovan en zijn songs nog kennen. Zon veelschrijver is dat nu ook weer niet geweest.
Maar het baasje wou maar bedoelen dat het een weertje lijkt dat stukken beter is dan wat we de laatste dagen over ons hebben gekregen.
Soms heeft een mens niet veel nodig om goedgemutst zijn hondjes buiten te laten In the morning, when we rise
In december is het zo de regel dat men lijstjes opmaakt en overzichtjes pleegt te maken. Zo zagen wij daarstraks op twee al een overzicht van het wielerjaar op de weg. Zoiets brengt het baasje op gedachten om eveneens een overzicht te brengen.
In tegenstelling tot het wielerjaar is het Drentenblogjaar nog niet ten einde. Daarom start ons baasje met een overzicht van pakkende of mooie fotos uit de maand januari 2009.
Het is de maand toen wij allen nog samen waren en van onze allereerste kennismaking met Frankrijk en de eerste sneeuw.
Een nachtelijke politiepatrouille uit Neerpelt ziet om halftwaalf 's nachts een stilstaande personenwagen, op de parking van de Carrefour, met de binnenverlichting aan.
Ze naderen de auto behoedzaam en zien een jongen en een meisje.
De jongeman,voorin, bladert gemoedelijk in een stripboek, terwijl op de achterbank een jonge vrouw aan het breien is.
"Wat doen jullie hier?" vraagt één van de twee agenten.
Zegt de jongeman: "Ik ben dit boekske aan het lezen."
"En zij?" vraagt de agent, wijzend naar de achterbank.
"Volgens mij breit zij een nieuwe trui."
Beide agenten zijn onthutst; een jong koppel in een auto en er gebeurt niet eens iets...
"Hoe oud ben jij?" vraagt de agent.
"22 jaar." antwoordt de jongeman."OK." zegt de politieman.
"En hoe oud is zij?"
De jongeman kijkt even op zijn horloge en zegt: "Over 26 minuten wordt zij 18 jaar!"
Drie jaar verschil tussen beide fotos,de plaats is dezelfde, het baasje is dezelfde, enkel het seizoen verschilt enkele maanden en het hondje is niet hetzelfde.
De eerste foto dateert van voorjaar 2007, toen waren we op gehoorzaamheidles met Belle. De tweede foto is op dezelfde hondenschool met Hera, Hera traint met t vrouwtje en Heros met t baasje.
Veel van het toen geleerde is Belle al lang vergeten maar luisteren doet ze behoorlijk. Het trekken aan de lijn, waar we eigenlijk om het af te leren voor gingen is enkel goed geweest binnen de afsluiting van de hondenschool. Eens de poort van het trainingsveld buiten hingen de baasjes terug aan de lijn te bengelen. Bij de test na 10 lessen haalde Belle nochtans een flinke 19/20.
Met Hera en Heros gaat het ook goed en aan het trekken aan de lijn geven de baasjes nu meer aandacht als destijds met Belle. Die jonge Drentjes lopen netjes naast de baasjes zonder trekken als ze alleen zijn ! Wanneer de baasjes ze alle drie samen mee nemen op wadeling is er geen verschil merkbaar. Dan voelt het baasje zich als Ben Hur die zijn achtspan door het Romeinse Collosseum ment. t Vrouwtje begin er nog niet aan van die drie gelijk mee te nemen.
Maar er is beterschap en daar werken we momenteel heel sterk aan, deze week zal het voor Heros voornamelijk het oefenen zijn op zit en blijf, Dat moet m vlot kennen tegen woensdag.
Neen , het gaat niet over onze baas, die en zijn gelijk kennen jullie zo wel stilaan. Het gaat deze maal over onze goeie vriend en Drentenliefhebber De Louis.
Sommigen kennen de Louis ook, van de strandwandelingen in binnen- en buitenland, als mede organisator van de kaawpollekes- en andere wandelingen. Van de hondenschool of van de jachthondenopleiding.
Maar de meesten kunnen niet vermoeden dat hij de hoofdleverancier van moppen op dit blog is.
Nu kregen wij daarstraks een mail van Louis zonder mop ingesloten Maar wel met de melding dat onze baas eens moet zorgen dat hij terug wat reklame moet maken voor de Drentsche Patrijshonden, want ze kunnen volgens Louis veel meer dan de keuken vuil maken en kussens stuk trekken.
En daar heeft de Louis nu eens voor meer dan 1000 % gelijk in (die 1000 is géén tipfout) Louis jaagt met zijn Gorky en dat doen ze beiden blijkbaar goed, regelmatig zijn ze samen op stap, moeder Cato blijft dan bij Louis vrouwtje Agnes. Dat is hetzelfde als in onze roedel, Louis heeft uit een nestje van Cato de Gorky gehouden (opletten, Gorky met een Y, die Gorki met een i, is die van Norbert!).
Louis voegt nog een paar fotos bij zijn mail om zijn beweringen te staven denken wij. Wat we wel zeker weten is dat twee fotos uit ons baasje zijn nief Kodakske komen. Voor alle duidelijkheid Louis is de persoon met het oranje hesje, de andere hoofdpersoon is zijn Gorky !
Een notaris zoekt een nieuwe medewerker om zijn akten af te stempelen.
Omdat op sommige formulieren wel 10 stempels nodig zijn, moet de nieuwe medewerker natuurlijk tot 10 kunnen tellen.
De eerste sollicitant meldt zich, gaat zitten en de notaris vraagt of hij tot 10 kan tellen. "Ja, natuurlijk," antwoordt de man "10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1, 0" "Ja goed," zegt de notaris, "maar kun je dat ook vooruit?" "Nee," is het antwoord, "Ik heb hiervoor bij de NASA gewerkt en daar telden we altijd zo." "Niet geschikt! Ik wens u nog een prettige dag verder en stuurt u a.u.b. even de volgende naar binnen."
De volgende sollicitant, als hij gevraagd wordt of hij tot 10 kan tellen zegt: "Jazeker, 1, 3, 5, 7, 9, 10, 8, 6, 4, 2. !" "Ja, maar kunt u niet van 1 tot 10 tellen in de normale volgorde?" "Nee," zegt de man, "Ik ben postbode geweest en zo heb ik altijd geteld als ik de huisnummers naliep." "Bedankt en tot ziens, de volgende a.u.b.!"
De notaris weer, "kunt u tot 10 tellen?" De derde kandidaat: "Zeker, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10." "Dat is geweldig, waar hebt u hiervoor gewerkt?" "Nou, bij de gemeente." "Bij de gemeente? Daar sta ik van te kijken.
Zeg eens, niet dat het nodig is maar kunt u ook verder tellen dan 10?" "Maar natuurlijk, boer, dame, koning, aas!"
Dat komt er van als de baasjes zich s morgens nog eens omdraaien omdat buiten de regen tegen de vensters slaat. Dan overslapen die baasjes zich en is de kroost beneden i de bench zich aan het vervelen.
Vandaag ben ik het die het binnenwerk van mijn kussen aan een inspectie heb onderworpen. t Baasje stond er stomverbaasd naar te kijken want dit kussen is meer dan een jaar oud en tot nu toe was er geen enkele hap uit gebeten .
Maar ik wist wel dat ik wat misdaan had, het baasje merkte het meer aan mijn houding dat er iets mis was dan aan de schade zelf. Toen de pups buiten waren ben ik heel stillekes in een hoek gaan zitten om de vlaag op te vangen. k Moet echt héééél zielig gekeken hebben want t baasje heeft me niet naar mijn poten gegeven want hij kan niet tegen zielig kijkende Drenten!
Buiten was het ook kermis, Hera en Heros waren aan hun ochtend gymnastiek bezig en wel zo hevig dat het slijk tot tegen de vensters vloog. Er was nu wel niets anders in de tuin dan slijk. Het regenwater had zelfs de tijd niet gehad om in de grond te trekken. Zet daar dan twee jonge Drenten in en je hebt vuiligheid in huis als die terug binnenkomen !
Nu liggenze even uit te rusten en te drogen in hun bench, onze keuken, langs waar ze binnen komen is op dit moment echt niet om aan te zien.
Zijn er nog liefhebbers voor een klein lief Drentenpupje na zulke verhalen ? ? ?
Ze deden het netjes op school vandaag mijn kinderen. Enkel Heros heeft wat problemen met blijf. Aanhankelijk als hij is aan zijn baasje, laat hij het baasje geen centimeter van hem wijken, omgekeerd is het net hetzelfde, zelfs als het baasje de lijn loslaat volgt hij heel gedwee aan het rechterbeen van t baasje.
Maar dat blijf gaat er maar niet in. Het minste dat het baasje achteruit stapt is m mee.
Hij voelt dat zonder het te zien omdat hij zich steeds neer zet op het baasje zijn schoen of tegen zijn been aanleunt. Nu heeft het baasje een weddenschap aangegaan met Veerle de lesgeefster van vandaag. Tegen volgende les woensdag gaan we oefenen tot hij het kent.
Als jullie volgende week dinsdag in Vosselaar, kot in de nacht passeren, en dan horen Heros blijf,dan is het niet gelukt en doet het baasje een wanhoopspoging om het er toch in te krijgen tegen woensdagmorgen.
Hera deed ook haar best en alles ging goed, met de losse leiband ging het wat minder maar het zijn onnozelaars die daar kritiek op geven. Ons prulleke deed het heel wat beter dan vorige maal toen er van concentratie geen sprake was. Zij is toen bij het begin van de les geschrokken en de spreekwoordelijke Drentengevoeligheid gaat voor Hera zeker op, soms is ze zelfs té gevoelig, den aard van de moeder zegt ons baasje. Ook ik had daar destijds problemen mee als het er wat harder en strenger aan toe ging in de les.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
