Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
07-02-2010
Aangelijnd!
Aangelijnd
Ons baasje heeft medelijden met haar op dit moment, terwijl Heros en ik het bos mogen onveilig maken moet Hera aangelijnd blijven wegens loopsheid.
Je ziet het helemaal aan gans haar houding dat ze staat te popelen om mee achter als wat loopt en vliegt achteraan te gaan. Het erge daaraan is dat ze nu binnen enkele dagen ook achter de reuen aangaat. Want vergis U niet zoals de reuen achter de teven aangaan, zo ook gaan de teven zich presenteren bij de reuen.
Op de open plein midden in het bos is ze dan toch even los mogen lopen hoewel het baasje beseft dat m met vuur speelt Hij troost zich met de gedachte dat het merendeel van onze hondenkennissen van het vrouwelijk geslacht zijn en dat de reuen ook voor de helft geknipt zijn. Heel veel risico loopt m dus niet (maakt m zichzelf wijs).
We hebben in elk geval toch weer een mooie wandeling gemaakt en achteraf was Hera best tevreden met haar ruimte met een straal van 8 meter.
Op een morgen komt een man terug van een vistochtje van verschillende uren en besluit om een dutje te doen. Ondanks het feit dat ze niet vertrouwd is met het meer, besluit de vrouw toch om de boot van haar man eens te gebruiken. Ze vaart een eindje op het meer, gooit het anker uit en leest een boek. Plots komt er een man, de terreinbeheerder langs met zijn boot. Hij vaart tot naast de boot van de vrouw en zegt, 'Goede morgen mevrouw. Wat bent u aan het doen ?' 'Een boek aan het lezen' antwoordt ze, (denkend, 'Is dat niet duidelijk ?') 'U bent in een Verboden Te Vissen zone' informeert hij haar. 'Sorry vriend, maar ik ben niet aan het vissen. Ik ben aan het lezen' 'Ja, maar u hebt al het gereedschap. Voor zover ik weet, kunt u er op elk ogenblik mee beginnen. Ik moet u een bekeuring geven en uw materiaal in beslag nemen'. 'Als u dat doet, zal ik u moeten aangeven voor seksuele intimidatie' zegt de vrouw. 'Maar ik heb u zelfs nog niet aangeraakt' zegt de man. 'Dat is waar, maar u hebt al het gereedschap om het te doen bij u. Voor zover ik weet, kunt u er op elk ogenblik mee beginnen ', zegt de vrouw. 'Nog een prettige dag verder mevrouw', en hij vertrok. MORAAL:Discussieer nooit met een vrouw die aan het lezen is. Waarschijnlijk kan ze ook nadenken.
Ze reden haast door onze voortuin, de wereldtop van het veldrijden. Gisteren was hier aan het einde van de straat, aan de Lilse Bergen, de jaarlijkse Krawatencross. Genoemd naar de spotnaam van de inwoners van Lille en de voorlaatste cross van de beker GvA , ofte Gazet van Antwerpen beker.
Wij moesten bij het vrouwtje blijven terwijl het baasje met drie kameraden naar het recreatiedomein trok rond de vijver die een veertigtal jaren geleden is ontstaan bij de aanleg van de E34 snelweg als zandwinning.
Midden in de bossen, rond een bevroren vijver, een prachtig decor voor een veldrit met aan de startstreep de wereldtop van de veldrijders. Het viertal kameraden arriveerde iets voor de start van de koers voor dames. Het baasje vond dat maar niets, dames met slijk in hun gezicht en zand in hun schoenen, hijgend door het mulle zand. Neen zegt het baasje, die dames hebben andere middelen om in the picture te komen !
Dan volgde te 14 uur de sterren koers een koers voor minister-presidenten op de velo, steenrijke tv-producenten, ex-coureurs op de weg alla Museeuw, ex wereldkampioenen veldrijden type Liboton en Groenendaal, kortom de happy few die af en toe nog eens en in de belangstelling wil komen en kan fietsen.
En dan om 15 uur is de start van de ECHTE koers voorzien. Kakelvers wereldkampioen Stybar tegen nationaal kampioen Sven Nys, thuisspeler Bart Wellens en afscheidnemend meervoudig ex-wereldkampioen Erwin Vervecken en de jonge opkomende goden Niels Albert en Kevin Pauwels. Gans het deelnemersveld opnoemen gaan we hier niet doen, daar bestaan inrichtende gazetten voor.
De koers was ditmaal ongezien spannend met het duo Stybar/ Nys die elkaar geen duimbreed toegaven, tot aan de aankomst, waar Nys het met letterlijk twee duimbreedtes in de sprint haalde van Stybar.
De kameraden hadden zich kennelijk goed geamuseerd, daar zullen de jenevertjes (tegen de koude) ook wel voor iets tussen gezeten hebben dachten wij zo. Maar ze hadeen wel degelijk goed de koers gevolgd aan de commentaren achteraf te horen !
Pietje zit al weken verveeld voor zich uit te staren in de klas. De juf krijgt het op haar zenuwen en vraagt: "Pietje, wat is jouw probleem ?" Pietje antwoordt: "Ik ben veel te slim voor de 1e klas. Mijn zusje zit in de derde klas maar ik weet veel meer dan zij en dus moet ik óók eigenlijk naar de 3e klas". De juffrouw vindt dat een moeilijke kwestie en spreekt erover met de directeur. Terwijl Pietje buiten het kantoor van de directeur moet wachten legt de juffrouw het probleem aan hem uit. "Laat hem binnenkomen, dan zal ik hem even persoonlijk testen" zegt de directeur .. "Als hij ook maar èèn vraag niet kan beantwoorden dan blijft hij gewoon in de 1e klas". De juffrouw gaat hiermee akkoord en Pietje mag binnenkomen. De directeur: "Hoeveel is 3 x 3"? Pietje: "9" Directeur: "Hoeveel is 6 x 6 ?" Pietje; "36" En zo beantwoordt Pietje alle vragen die eigenlijk een derdeklasser pas behoort te weten. De directeur kijkt de juffrouw aan en zegt "Ik denk dat Pietje best wel naar de 3 klas kan gaan" Maar de juffrouw twijfelt nog steeds en vraagt of ze óók nog een paar vragen mag stellen. De directeur gaat hiermee akkoord en de juffrouw stelt haar eerste vraag; "Waarvan heeft een koe er vier, terwijl ik er maar twee heb?" Pietje: "benen" De Juffrouw; "Wat heb jij in je broek en ik niet?" Pietje: "Zakken" De Juffrouw: "Wat begint met een K en eindigt met een T, is behaard, ovaal en smakelijk?" Pietje: "een kokosnoot" Intussen zakte de mond van de directeur ver open van verbazing. De juffrouw vervolgde met: "wat gaat er hard en stijf naar binnen en komt er zacht en slap uit?" Pietje: "kauwgum" De Juffrouw: "Wat doet een man rechtopstaand, een vrouw zittend en een hond op drie poten?" Pietje; "Een hand geven" De Juffrouw: "noem een Engels woord dat begint met een F en eindigt met een K" Pietje; "Firetruck" De directeur zucht heel diep en zegt: "Laat hem maar naar de vijfde klas gaan, want die laatste zes vragen had ik al allemaal fout".
Zoals bij de reacties op het verongelukken van Ivalu al was aangegeven heb ik gisterenavond de reacties op het bericht doorgestuurd naar Gitte. Dit is haar antwoord.
Onderwerp:
Re: Ivalu
HI Jan
It is amacing, how dogowners/lovers understands and cares for eachother!!!!!! I have got so many sweet messages theese days, and somehow it helps.
Thursday I cancelled all plans, but after getting some sleep and recovering a bit, I am going to the Dogshow today as planned. Now with only one dog
One of Ivalus brothers will be there, and i will go and support them on their first show. Well Life goes on, and some day I will get a new puppy.
Voor Hera en Heros althans toch. Ik wist wel dat het er was maar het interesseerde me niet zoals het er het laatste jaar bij lag !
Spreek ik in raadsels ? Wel, k zal t eens uitleggen zie. In het bos is al jaren een kuil, ik heb hem er altijd geweten en Bas wist er ook al gans zijn leven van heeft m ooit vertelt.
Den bompa, ons baasjes vader, vertelde van zulke kuilen, dat de mensen die voor de oorlog een auto hadden die in zulke kuilen verstopte tegen dat de Duits de autos kwam opeisen ! Wij hebben den bompa nooit gekend maar t schijnt dat die nooit loog maar nogal eens de draak kon steken met de waarheid. Zoiets als ons baasje dus
Maar terug naar die kuil Al meer dan een jaar staat daar al geen water meer in wegens gedaald grondwaterpeil. Dat is al zo van voor Hera en Heros geboren waren. Zij hebben dus deze namiddag de eerste keer water in de kuil gezien. Er stond eergisteren al water in maar die snotneuzen van mij zijn altijd te hevig en zijn daar telkens al aan voorbij gekoerst.
Het heeft dus alles te maken met de overvloedige sneeuw en het smeltwater dat er nu voor zorgt dat we onderweg er eentje kunnen drinken het is op t moment nog proper water ook, maar dat zal wel veranderen in stinkend brak water zoals vroeger. Toen was het baasje ook niet vrolijk als Bas en ik nog eens een bad hadden genomen in de oorlogskuil
Misschien staat het volgende week alweer droog zoals het afgelopen jaar
Was jaren terug een liedje van trucker Henk Wijngaard als ik me niet vergis. Daarstraks op de wandeling heb ik tweemaal aan dat liedje moeten denken.
De eerste maal toen ik de koffer van de auto opende, Belle en co hadden Tibo zien aankomen en konden niet snel genoeg bij Tibo en Dré zijn. Dat was geen dertig tonner Diesel, dat was meer en Italiaanse sportkar. Tibo en baasje werden haast omgestormd door dat Drentengeweld. Het was ook weer al enkele dagen geleden dat we Tibo nog eens in het bos tegenkwamen, maar daar zal het pasgeboren kleindochtertje van Dré wel voor iets tussen zitten is ons gedacht.
Verder in het bos zijn ze dan weer begonnen konijnen te ambeteren. Ze zaten met drie elk afzonderlijk in een pijp naar elkaar toe te graven. Dat was de tweede maal dat ik aan de vlam in de pijp moest denken. Nu was het echt de adem van de honden die uit de pijp opsteeg ! Zo een geweld zetten ze er tegenaan.
Op de terugweg kwamen we dan ook nog Mesa en Jef tegen. Mesa is al wat ouder en een beetje schuw van Drentengeweld. Zij sjokt liever rustig achter Jef aan, ze is best tevreden als ze ons trio bezig ziet en ze zelf niet moet meedoen .
Al een geluk zeggen we dan dat ze in soorten bestaan en niet allemaal dezelfde zijn
Een man scheurt sportief op zijn blinkende BMW motor over een landweggetje en ziet plots een klein cafeetje met enkele Kawa's, Ducati's en Honda's op het parkeerterrein.
"Leuk café!" denkt de man en besluit even binnen te wippen.
Als hij naar binnen gaat ziet hij echter dat er geen klanten zitten.
Hij bestelt een koffie met appelpunt en vraagt de bloedmooie kort gerokte tapster van wie al die motoren dan wel zijn. "Oh," zegt zij, "die zijn van mijn zoon."
De man bekijkt de jonge vrouw eens goed, schat deze niet ouder dan 24 en vraagt hoe dat mogelijk is. "Wel," zegt ze, "mijn zoon wint deze motoren door te wedden."
De man vraagt hoe dat dan wel in zijn werk gaat en de jonge vrouw vertelt hem dat haar zoon dingen doet en dat de klant die dan moet nadoen, lukt het, dan mag de klant een motor kiezen, lukt het niet, dan is de motor van de klant voor hem. De man is geïnteresseerd en vraagt naar het zoontje.
Vrolijk komt er een ventje van ongeveer 6 jaar de trap af en gaat naast de man zitten. De man gaat de weddenschap aan en de jongen begint.
De jongen staat op, loopt naar zijn moeder, kust deze op de mond en gaat weer zitten. De man springt rechtop, wandelt naar de jonge vrouw, kust haar op de mond en gaat weer zitten..
Het kereltje staat weer op gaat naar zijn moeder, wrijft deze over haar borsten, ontbloot
ze en kust ze, gaat met zijn hand onder haar minirokje, laat haar slipje zakken, heft het rokje op, streelt haar poesje, doet het slipje opnieuw aan en gaat weer zitten.
De man, door het dolle heen, doet exact wat de kleine had gedaan en gaat ook weer zitten.
De kleine staat rechtop, laat zijn broek zakken, pakt zijn slappe piemeltje in zijn hand en
Naar aanleiding van uitwisseling van familienieuws van onze Drentenroedel kregen wij van Carine en Ronny een mail met de uitspattingen van hun Harko. In dezelfde stijl als Carine hanteerde heb ik dan maar onmiddellijk geantwoord.
Met ontzetting heb ik daarjuist uw mail aan mij gericht gelezen. Ik kan niet anders als verantwoord fokker van hierop onmiddellijk te reageren.
Na in mijn boeken te hebben gekeken, en mijn raadsman te hebben geraadpleegd heb ik besloten om zonder omhaal dat onding van een hond bij jullie weg te halen.
Ik ga hem trachten terug op te voeden tot een braaf, volgzaam en rustig hondje. Net zoals onze drie die wij hier volgens de regels van de kunst hebben opgevoed !
Ik ga Harko dus bij die andere drie plaatsen en hem de volgende weken heropvoeden volgens mijn keiharde , strenge en consequente methodes. Nadien kunnen we nog in overleg met verschillende instanties overleggen of we de dan heropgevoede Harko terug bij jullie kunnen plaatsen.
Dit alles wel met dien verstande dat jullie Harko nog wel terug willen Wanneer jullie terug van de rust en de kalmte hebben kunnen genieten. Ik kan het niet verantwoorden dat een bij ons gefokt hondjejullie woning verbouwd tot een bouwval en ook de tuin nog eens ontsierd door aan niet vergunde mijnbouw te gaan doen.
De spreekwoordelijke druppeldie de emmer deed overlopen is wel het door gans het huis en tuin verspreiden van intieme kleding en duur schoeisel van de heer en dame des huizes. DIT KAN DUS HELEMAAL NIET ! Hier dient onmiddellijk te worden ingegrepen !
Gelieve dus Harko zijn mand, zijn dekentje en speeltjes te verzamelen en klaar te zetten tegen het moment dat ik langskom om hem op te halen.
Daar ik niet tegen tranen,en zeker niet tegen vrouwentranen bestand ben, kan U Harko beter in de tuin laten en Uzelf niet laten zien. Ik haal hem wel op zonder uw bijzijn.
Wanneer het heropvoedingprogrammavoleindigt is neem ik terug kontakt met U op, om de verdere gang van zaken te bespreken !
Geplaatst: Do feb 04, 2010 13:23 Onderwerp: Ivalu dead 3-2-2010
It has been the most horrible 24 hours!!!!
Ivalu and Mottley went on a trip on their own yesterday afternoon, and Mottley came home alone.
I searched everywhere, walking in high snow and by car. Today my husband found her dead, hit by the train. She had been chasing a hare, across the tracks. Somehow Mottley came home and she went on.
I am still in some kind of shock, but atleast i know where she is! _________________ Hilsner Gitte Becher
Verschrikkelijk
Ook dat is het leven met Drenten ! Gitte is fokster van Drenten in Denemarken en een trouw bezoeker van het Nederlandse Drentenforum. Maandenlang volgen we haar berichten en commentaren al op dat forum, Ivalu en Mottley zijn dus ook al zon beetje bekenden van ons via het forum en de verhaaltjes van Gitte.
Deze middag verschijnt dan dit bericht op het forum. Het tweetal is er gisteren namiddag op uit getrokken en enkel Mottley is terug thuisgekomen. Gittes man heeft Ivalu deze morgen dood gevonden naast de spoorweg, aangereden door een trein terwijl ze op hazenjacht waren !
In het bericht laat Gitte weten dat ze in shock is en dat ook haar overige honden grondig van slag zijn. Wij kunnen dit best verstaan, het zou hier niet anders zijn
We wensen Gitte en haar man veel sterkte de komende dagen
Een groep vrienden besluit samen wat te ondernemen wanneer ze 40 worden. Eerst worden ze het niet eens wat het zal worden tot één van hen voorstelt te gaan eten in "De Kroon". Ze hebben daar een knappe serveuse en ze draagt altijd diep uitgesneden decolletés, weet hij en dus trekken ze erop uit.
Tien jaar later zien ze mekaar weer en ook dan duurt het even vooraleer ze het eens worden. Laten we toch naar De Kroon gaan, suggereert één van hen, het eten is daar voortreffelijk en op de wijnkaart staan echt enkele pareltjes. Zo gezegd zo gedaan.
Als ze 60 worden is het weer zover en ook nu wordt er heftig gepalaberd tot er weer eentje aan De Kroon denkt. 't Is daar rustig en er wordt niet gerookt, oppert hij, snel worden ze het eens.
Rond hun 70ste verjaardag komen ze opnieuw samen en overleggen ze wat te doen. Laten ons naar De Kroon gaan, zegt één onder hen, ge kunt er met een rolstoel binnen en er is ook een lift. De beslissing is snel genomen.
Onlangs zijn ze 80 geworden en vroegen ze zich af hoe ze dat zouden vieren tot er iemand op het idee kwam om naar De Kroon te trekken. Goed idee, meende één van de vrienden, daar zijn we nog niet geweest.
Het is er dan toch van gekomen, ons juffertje is wel degelijk voor de eerste maal loops, en dat na 14 maanden. Het is nu zoals onze Fluppe van Laken destijds van zijn Liesebetje zegde het is een vrouwtje.
We hebben er lang op gewacht en telkens bij elke hondenafspraak moeten toevoegen als ons Hera dan niet loops is Nu is het zover en wel op de meest ideale datum, nog twee en een halve week voor de wandeling. Tegen dan is het ergste geleden en kan het zijn dat er nog wel een reu met een fijne neus weet te vinden waar het interessanter is dan in de kant van een Kempisch bos !
Ik heb er dus een pak werk bij gekregen want ik moet onze Heros zo wat in toom houden want daar is de goesting en de hormonenwerking nog altijd wel aanwezig, maar tot afwerken kan het niet meer komen. Een veiligheid, door de baasjes voorzien een half jaar geleden. Ik hou me er dan ook nog mee bezig dat Hera het echt heel hygiënisch houd.
Elk moment dat ze gaat liggen lik ik haar letterlijk van kop tot staart proper, ze gaan van mij niet zeggen dat ik geen goei moederke ben voor mijn puppys ! ! !
Daarstraks zijn we ook nog eens mee geweest naar de dierenarts voor een reeks pikuren, Hera en Heros kregen elk een spuit tegen katteziekte en zo nog wat verplichtte brol voor het buitenland en ik kreeg dezelfde plus nog een tegen hondsdolheid. Die laatste is dan wel goed voor drie jaar.
De pipetjes tegen vlooien en teken hebben we begin deze week al gekregen van de baasjes, we kunnen er weer voor een hele tijd tegen, het baasje zegt wel dat wij de laatste week dure vogels geweest zijn.
De voorbereiding was pico bello deze namiddag. We waren met vier honden. Ik Heros, Benji van Leo, en Cato en Gorky van Louis en Agnes. Belle en Nera zijnbij het vrouwtje gebleven. Belle omdat ze te ver weg loopt het bos in en dan moet iedereen wachten op mevrouwtje en Hera is thuis gebleven om haar poot wat rust te geven, en ook omdat ons juffertje vanaf vandaag een vrouwtje aan het worden is, Hera is na 14 maanden de eerste maal loops !
Op zich is dat het ideale moment met die bobbel op haar poot, ze moet nu toch aangelijnd blijven en dat gaat die poot wel ten goede komen denkt het baasje
Ik most dus de honneurs waarnemen tijdens de wandeling want dat andere drietal kent onze bossen uiteraard niet als wij. Het baasje heeft me gezegd dat ik me uitstekend van taak gekweten heb. Ik heb goed geluisterd en ben telkens op tijd teruggekomen, zelfs zonder dat ik dat moest ! Flink hé
We zijn twee uren in het getouw geweest met die wandeling en we hebben zelfs niets gaan drinken in café de boskant, het was wel de bedoeling maar het was sluitingsdag. Ik heb dus niet van ons baasje zijn Duvel het laatste kletsje mogen uitslabberen
We zijn dus allen 100% nuchter terug thuis gekomen, geen citroenjenever of een Hasseltse graanjenever, zoals de echte wandelaars op 21 februari voor ons, de echte werkers !
Bij een van zijn tochten komt koning Albert II in Nieuwpoort aan. Hij houdt halt bij het standbeeld van wijlen zijn grootvader Albert I, gezeten op zijn paard. Koning Albert II staart naar het standbeeld en droomt even weg. Plots hoort hij een stem : 'Berreke, ik heb een nieuw paard nodig.' Albert II schrikt en denkt dat hij droomt. Maar dan hoort hij de stem opnieuw en nu heel duidelijk : 'Albert, breng mij onmiddellijk een nieuw paard !' De koning rijdt vliegensvlug naar Brussel en vertelt zijn verhaal aan Yves Leterme . Deze gelooft geen woord van wat koning Albert II zegt en samen rijden ze naar Nieuwpoort. Als ze bij het standbeeld komen klinkt de stem opnieuw maar nu heel boos : 'Albert, je moet beter leren luisteren, ik vroeg een nieuw paard, geen ezel !'
Komt inderdaad zonneschijn, en wat voor één Na de rotdag van gisteren waar we drie korte wandelingen gedaan hebben telkens met één hond, is het vandaag stralend weer.
Geen wolk te zien en een temperatuur rond het vriespunt. De grond in de tuin lichtjes bevroren en hard. Goed voor t vrouwtje die dan geen slijkpoten moet opkuisen en goed voor onszelf om zelf ook proper te blijven (maar das t minste van onze zorg)
Straks gaat ons baasje samen met Leo en Louis en hun honden de kaawpollekeswandeling voorbereiden. Daar is weinig werk aan maar je moet het kort voor datum nog eens volledig afstappen om alles nog eens te controleren. Nieuwe prikkeldraad kan zo iets zijn waar je rekening mee moet houden, boswegen die ondertussen een verharding hebben gekregen, boeren die op de velden bezig zijn met zwaar materiaal, dergelijke zaken weten ze liefst op voorhand.
Het gaat plezierig worden deze namiddag voor ons, nog eens rakkeren met andere Drenten in onze bossen. We mogen op twee plaatsen na overal vrij lopen, enkel in de gehandicapten instelling het Giels Bos moeten we aan de lijn omdat de patiënten daar schrik hebben van honden en daarna moeten we de Gierlebaan oversteken en dat is ook een gevaarlijk punt, dus ook daar aan de lijn. Voor de rest van de wandeling moeten we enkel zorgen dat we de baasjes in t oog houden
Nu maar hopen dat het op 21 februari ook zulk mooi weer is als vandaag, toch maar eieren naar de zusters Arme Klaren brengen ?
Er komt een prostituee bij de hemelpoort. Petrus vraagt wat ze vroeger geweest is. De hoer bekent dat ze prostituee is geweest. 'Dan mag je hier niet naar binnen, ' zegt Petrus, 'ga daar maar even op het bankje zitten.' De vrouw gaat op het bankje zitten huilen. Komt er een oud baasje bij de hemelpoort met een enorme zak opzijn rug. Hij loopt naar het huilende vrouwtje op het bankje, en vraagt wat er aan scheelt. Ze legt uit: 'Ik ben vroeger prostituee geweest, en nu mag ik nietnaar binnen.' 'Is dat het ?' , zegt de man, ' Ik ben kleermaker geweest. Weet je wat ? Ik heb een zak met oude kleren op mijn rug. We gooien de kleren eruit en jij gaat in die zak zitten. Dan smokkel ik jou de hemel in !' Zo gezegd, zo gedaan. De kleermaker loopt naar de hemelpoort, en Petrus vraagt de man wat hij vroeger geweest is. 'Ik ben kleermaker geweest,' zegt de man. 'Dan mag je naar binnen,' zegt Petrus. Als de man voorbij loopt, vraagt Petrus : 'Maar wat zit er in die zak?' Zegt de kleermaker: 'O, een oud naaimachien.'
Eén blik uit het slaapkamervenster zegde genoeg vanmorgen. Het sprak niet erg aan om er eens serieus in te vliegen. Mistroostig dat is de beste omschrijving dat je aan het weer kan geven vandaag.
Het is natuurlijk een luxeprobleem wanneer dat het enige is waarover je kan zagen maar prettig is anders. Dadelijk komen Belle & co terug binnengestormd met 4 slijkpoten/stuk, in een oogwenk twaalf strepen door de keuken Zelfs daarvan wordt een Drentenliefhebber niet vrolijk, integendeel.
Morgen gaan we de winterwandeling voor bereiden, de wandeling zelf eens doen met Louis en Leo en de honden. We kennen de wandeling wel, maar soms hebben ze omleiding voor het verkeer, of zijn grote machines met graafwerken en dergelijke. Die zaken kan je beter uit de weg gaan als je toch zon 50 honden en baasjes verwacht. Het moet voor allen een beetje veilig blijven.
We hopen op een droge woensdagnamiddag, want voor een Drent is een regendag geen probleem maar voor de baasjes is het toch prettiger wandelen als het droog blijft. Veel invloed hebben we niet op het weergebeuren, dus zagen we maar verder over weer zo één vandaag.
Wij dachten dat het ons baasje was de thuisbrenger. Nu blijkt dat we het mis hadden want een thuisbrenger is wat ons baasje een reservewiel noemt.
Daarstraks als we van het bos kwamen hadden we al naar ons poten gekregen omdat we rare geluiden aan het maken waren, dacht ons baasje Maar dat was niet zo, wij waren rustig aan het wachten op t moment dat we een andere hond in de straat zagen en dan kabaal konden maken. Maar er waren geen andere honden ! ! !
t Baasje hoorden we zeggen tegen t vrouwtje ik denk dat we plat aan t rijden zijn waarop het vrouwtje das de aangevroren sneeuw op straat dat je hoort.
Een kilometer later thuis merkt het baasje dat de auto toch wel laag staat rechts achter. Inderdaad, een platte band achteraan, t baasje kent het nog wat er gaande is aan zijn auto. Het is echter wel sinds hondenheugenis niet meer gebeurt dat we nog een plat reden.
Dan heeft het baasje de auto maar opgekrikt en er de thuisbrenger opgelegd. Die thuisbrenger is zo iets als een brommerband, t ziet er niet uit onder een behoorlijke auto en je mag er ook niet snel mee rijden zegt t baasje.
Ondertussen is het baasje al naar de bandenboer geweest en heeft gelijk twee nieuwe banden gekocht. Van de beste zegt t baasje, van dat merk dat ze in restaurants ook kennen en die sterren uitdelen als t goed eten is daar, Michelin dus. t Baasje zegt, als t onder een Concorde pastte zal het onder mijn vliegmachien ook wel passen.
Een vrouw van 46 krijgt een hartaanval en ligt in het ziekenhuis.
Terwijl ze op de operatietafel ligt, dichtbij de dood, krijgt ze een visioen.
Ze ziet God en vraagt: 'Is mijn uur gekomen?'
God antwoordt: 'Nee, je hebt nog 43 jaar, 2 maanden en 8 dagen tegoed'.
Bij het ontwaken uit de verdoving, besluit ze een facelift en een liposuctie te laten doen, haar lippen te laten opspuiten met collageen, haar borsten te laten corrigeren... Kortom: ! 'The Works'.
Nu ze weet dat ze nog lang te leven heeft, loont het ruim de moeite.
Na haar laatste operatie komt ze totaal gerenoveerd uit het ziekenhuis en wordt gegrepen door een ambulance bij het oversteken van de straat.
Dood.
In de hemel aangekomen vraagt ze aan God: 'Ik dacht dat ik nog meer dan 40 jaar tegoed had !
Waarom heb je me laten omver rijden door die ambulance ?'
Gisteren aan het einde van de wandeling ontdekten we hét van hét in het struikgewas. Een konijn dacht zich veilig verstopt te hebben onder de bramen en het dode hout Dacht zeggen we wel want dat is buiten drie Drentenneuzen gerekend.
Het is van mij ,Belle, een gewoonte dat ik vlak voor we terug naar huis gaan nog eens het struikgewas controleer. Kwestie van alles ordelijk achter te laten ! Ik rook al dadelijk dat er iets was dat me niet zinde, een konijn zat diep verscholen onder het dode hout. In geen tijd had ik hulp van Hera en Heros. Na het uit elkaar trekken van het struikgewas, ik ben daar super in, vluchtte dat konijn de weg over, het andere bos in.
Daar is het een konijnpijp in gevlucht. Het was zo één van die pijpen waarvan wij de inkom al eens verbreed hebben en Piet Konijn moest nog niet eens vertragen om binnen te vluchten.
t Baasje was er niet zo gelukkig mee, vooral niet toen er zon betweter hem kwam vertellen dat er niet mocht gejaagd worden als het had gesneeuwd. Het baasje heeft die betweter dan maar gezegd dat hij dat allemaal wel wist en die man het bos in verwezen waar wij zaten. Hij heeft hem gezegd dat m dat maar eens aan die drie Drenten moest gaan vertellen daar halfweg in het bos. En of hij dan die honden eventjes wilde meebrengen als m er dan toch was
t Manneke heeft zijn neus in de wind gestoken en is t afgebold .
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
