Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
25-02-2010
Dé oplossing, en iedereen tevreden!
Dé oplossing, en iedereen tevreden
Hier de oplossing voor de regeringscrisis in Nederland.
Vermits onze noorderburen toch van film look a likes houden als premier, hier voor hen de oplossing om uit de crisis te raken.
En gelijk zijn wij van dit duo, wat men noemt er vanaf.
Wij Vlamingen tonen hiermee onze sociale inborst en solidariteit met de noodlijdende Noorderburen. Dat we er zelf ook een beetje beter van worden, hebben we dan in het verleden ook weer geleerd van diezelfde Noorderburen .
Er verschijnen weer stapeltjes, korven en stapelbakken in huis, gewoonlijk duidt dat op een nakende vertrek naar Frankrijk of op reis gaan. Dat laatste is er al jaren niet meer bij dus kunnen we ons stilaan opmaken voor weer Franse avonturen.
Er wordt echter ook nog gesproken over een hondenshow in Gent en nog een feestje voor een gepensioneerde vriendin. Op dit moment weten we het niet zo goed hoe het allemaal in zijn werk moet gaan.
Het baasje spreekt van bomen snoeien, maar daar spreekt onze buurvrouw ook over, de takken van onze appelbomen komen tegen hun veranda. Of zijn het toch de Franse bomen waar snoeiwerk moet gebeuren, of misschien wel allebei ?
Ondertussen spreekt het baasje nog wel van een kersenboom als bevruchter die hij hier moet aankopen, en die moet dienen voor het bevruchten van die andere twee kersenbomen. Die twee bomen hebben al die jaren weinig kersen gegeven op dat ene jaar na, toen t baasje een bevruchter in de buurt plantte, dat jonge boompje heeft echter de geest gegeven wegens te straffe mest aan de wortels bij het planten. Daar moet dus dat nieuwe boompje voor in de plaats komen.
We gaan ons vandaag eens goed informeren bij het hoofdbestuur om te weten te komen dat we onze speeltjes al moeten bijeenzoeken in de tuin en onder de kasten in living en keuken. Stel je voor dat we eens onvoorbereid zouden moeten vertrekken
Heel goed gewerkt tijdens de les vandaag. Vandaag was het terug les met Rony na vorige week getraind te hebben met Marnix.
Alles lukte vandaag, hoe we het ook vroegen, de zit en lig-blijf het volgen wel en niet aangelijnd t lukte allemaal van de eerste maal.
We hadden vandaag eens getraind met de lijn die we ook gebruiken bij ringtraining voor de clubmatch in plaats van de metalen stroples. Lag het nu daar aan ? Het baasje wet het niet echt. Volgende maal, maandag dus, doen we het op dezelfde wijze.Dan moet Heros zijn proef afleggen.
Niet dat het baasje daar enige waarde aan hecht maar het is traditie na tien lessen dat m willens nillens een diploma moet halen. Bij t baasje thuis was het net zo eerst diplom en dan goesting doen, en dat was toen bij t baasje ook al niet fanatiek
Een Vlaming woont naast Hollander en hun tuinen grenzen aan elkaar. De twee hebben altijd een goede verstandhouding gehad tot een treurig incident die relatie vertroebeld heeft. Het zat zo... De Vlaming had een kip die elke ochtend een ei legde en hem telkens een kakelvers ontbijt bezorgde. Op een mooie ochtend ziet hij zijn kip op het land van de buurman. Ze legt haar ei en de hollander raapt het op. De Vlaming stapt op zijn buur af en vraagt het ei terug. Die weigert omdat de kip het ei op zijn land gelegd heeft en alles op zijn land is dan ook van hem. De twee staan een hele tijd te discussiëren tot de Vlaming met een oplossing op de proppen komt... Kijk, zegt hij, bij ons in Vlaanderen, als we een onoplosbaar geschil hebben, gebruiken we de methode van de harde kloten... Wat?Vraagt de Hollander.De harde kloten? Het is heel simpel: ik schop je in je kloten en kijk hoelang het duurt voor ge terug rechtstaat. Dan schopt gij mij in mijn kloten en kijkt hoelang het duurt voor ik recht sta. Degene die het snelst rechtstaat, heeft gewonnen. De Hollander gaat akkoord. De Vlaming doet zijn bottinnen aan, neemt een ferme aanloop en schopt de Hollander kei-en keihard in zijn ballen. Die valt huilend naar zijn kruis grijpend op de grond. De tranen lopen over zijn wangen, hij kan nauwelijks ademhalen, hij rolt over de grond en heeft geen gevoel meer in zijn chokadeizen. Het duurt meer dan 30 minuten voor hij kan rechtstaan. Als hij dan wankelend op zijn benen staat, zegt hij: nu is het aan mij.
Zegt de Vlaming: nee, laat maar. Ge moogt het ei hebben.
Gisteren hebben we nog een pak fotos gevonden in onze mailbox. Karine en Anita hebben ons nog van een dertigtal fotos voorzien die we nog wel in het album moeten plaatsen.
Dat zal dan wel pas deze namiddag dienen te gebeuren want zo dadelijk gaat Heros met t baasje terug naar de honden universiteit.
Toch alvast hier nog een voorsmaakje van wat er deze namiddag staat aan te komen
Dat ze altijd samenhangen is door de vaste bloglezers al lang genoeg bekend maar dat ze dan ook nog samen slapen met de koppen over elkaar zie je ook niet alle dagen.
Daarom deze foto, ze hadden al een uur in de regen buiten gespeeld deze morgen en kwamen moe terug binnen. Vooraleer deze (vredige) foto genomen is was er wel al flink wat boel aan vooraf gegaan.
Ze wilden namelijk weer met hun slijkpoten de keuken en de living binnenkomen maar dat was buiten het hoofdbestuur gerekend deze keer. Vier handen hebben twee nekken vast gegrabbeld voor ze de living weer als glijbaan gebruikten. Rug afdrogen valt nogal mee, daar wachten ze voor maar die poten afdrogen is een andere zaak
Uiteindelijk is alles in de goei plooi gevallen en dan liggen ze daar Kan je daar dan boos op zijn ?
Soms moet onze baas de kwiet uithangen. Daar is niks gevaarlijks aan of het is ook niet schadelijk, maar t ziet er niet uit.
Om de mensen, in dit geval argeloze Drenteneigenaars, braaf op wandel met hun hondjes in de Kempische bossen, verrassen met een totaal zonevreemd fenomeen, jenever, koffie en cake.
Zomaar midden in t bos, op een geleend campingtafeltje van Louis. Daar citroenjenever staan schenken uit te kleine borrelglaasjes terwijl hij voor de vedetten van de dag het honden drinkwater thuis was vergeten
Staat m daar op een hoogst on elegante manier de mensen naar zijn kraam te lokken en dan schrikt m er van dat Karine daar een foto van neemt.
Hij moest dan ook gans de tijd in de weer blijven met zijn fles in de ene en de te kleine glaasjes in zijn andere hand. Maar niemand heeft tekort gehad want op t einde verdachten ze hem ervan van de wandelaars zat proberen te maken
Omdat het buiten pijpenstelen regent is ons baasje er deze middag al maar aan begonnen. De fotos van Jil , Anita en Ute waren respectievelijk gisterenavond en deze morgen al binnengekomen. Die van t baasje waren dan uiteraard al beschikbaar.
Het zijn er een goede 70 geworden, de ene al duidelijker dan de andere en t baasje heeft gemerkt dat zijn nief kodakske al dementie verschijnselen vertoont. Zeker wanneer hij de zoomlens gebruikt. Daar zit duidelijk iets mis
We gaan er nu niet veel woorden aan vuil maken. Ga maar snel eens kijken en zoek de fotos waar jezelf op staat. Ze zijn vrij te downloaden en vrij voor eigen gebruik.
Een Nederlandse zakenman moet regelmatig naar Engeland. Maar op een gegeven moment vertrouwt hij zijn vrouw niet meer. Hij gaat naar de Chinees aan de overkant en vraagt aan Li Fong of hij op zijn vrouw wil letten. Vier dagen later komt de zakenman terug uit Engeland en gaat eerst bij de Chinees langs. Li Fong zit helemaal in het gips, verband, krammen en pleisters. 'Wat is er gebeurd?' vraagt de zakenman. Li Fong vertelt:I op jouw vlouw Letten. I zie jouw vlouw met man. Man gaat mee naal binnen. I klim langs legen-pijp om in slaapkamel te kijken. Vlouw is naakt, man is naakt. Vlouw gaat op bed liggen, man gaat bovenop. Li Fong ziet wippie. Man komt klaal en laat vlouw Los. Vlouw komt klaal en laat man Los. En Li Fong komt klaal en laat legenpijp Los.'
Dat moet het baasje maar heel even zeggen in de buurt van onze broers en zus om bedolven te worden onder de Drenten en de baasjes die aan de andere kant van de lijn hangen.
Als die baasjes dan nog dames zijn zit het baasje er niet mee van het meermaals per dag te zeggen. Er komen dan drie sterke honden die met hun buik over de grond sleuren aan hun lijn.
Het is toch onwaarschijnlijk dat die honden als pups van acht weken bij ons weggegaan zijn en toch hun oorspronkelijke baasjes nog zo goed kennen. We hebben elkaar dan nog wel een zestal maal gezien op wandelingen, clubmatch en terugkomdag maar toch is het verwonderlijk dat ze ons nog zo goed kennen.
Gisteren hebben ze toch weer een demonstratie gegeven van hun trekkracht. Door hun geschrokken en krijsende bazinnetjes was iedereen die deelnam aan de wandeling gisteren getuige van de exploten van Harry, Harko en Hadise. Wij hopen dat de bazinnetjes al een beetje over het schrikken overheen zijn.
Als de gasten/deelnemers zich net zo goed hebben geamuseerd als de inrichters dan was het voor ieder een prachtige dag.
Een zestig wandelaars met 45 honden, we hebben ze niet exact kunnen tellen want het was al net als eendjes op de vijver tellen. De honden hebben een groot deel van de wandeling mogen los lopen, enkel op het domein van het Giels Bos dienden ze te worden aangelijnd omdat de patiënten stuk voor stuk schrik hebben van honden.
Eens de drukke baan Beerse /Gierle overgestoken kregen ze terug vrij spel, en het blijft een indrukwekkend zicht als al die meute door de bossen stormt.
We gaan hier al enkele fotos plaatsen, er komen er nog maar t baasje zijn nief kodakske begint al aardig tekenen van dementie te vertonen. Niet alle fotos zijn even goed naar de zin van t baasje. Toch een sfeerbeeld
Veel schrijvelarij zal hier vandaag wel niet verschijnen wegens druk bezig van het hoofdbestuur. Fotos gaan jullie krijgen, van de wandeling kort en lang, van de deelnemers ook lang en kort en op twee of vier pootjes.
Nu moeten aan de slag voor ons zowat de drukste dag uit het Drentenjaar of het moest de dag van de clubmatch zijn...
Het is gelukt, na de wandeling zullen we met een zestigtal Drentenliefhebbers hutsepot kunnen eten.
Gisterenavond zijn we er aan begonnen met het rollen van frikadelletjes. Dat was niet zomaar even wat bolletjes draaien, neen het waren zes kilo gehakt die moesten verwerkt worden. Ondertussen zijn dat buiten het rundsvlees en de hammetjes negen kilo gehakt geworden.
Twee reuzegrote potten zijn het geworden. Niemand zal tekort komen of er vallen zieken die zich te pletter gegeten hebben.
Deze voormiddag is Agnesde vrouw van Louis die de wandeling mee heeft voorbereid komen helpen met groenten kuisen en snijden. Een welkome hulp bij een groot werk want indien er volgend jaar nog meer deelnemers komen dan vragen we het statuut aan van beginnend industrieel bedrijf grapt het baasje.
Wij hebben alleszins al mogen proeven, omdat wij zon soepfanaten zijn zegt het baasje, belangrijk werk moet je aan kenners overlaten is zijn overtuiging. Wij op onze beurt zeggen ze hebben het er goed van afgebracht, wij lustten hem !
Tot morgen, ze voorspellen winterse buien, echt iets voor Drenten en hun baasjes en dan achteraf allen samen lekker smikkelen
Twee Antwerpse blondjes zitten aan den toog in een caféke op 't Kiel. Zegt de een : 'k Zen zjust wer men raaiexoam gon doen.' 'Allee', vraagt de ander : 'en, oe was 't ?' 'Nie goe, zenne', zei ze, 'wer geboasd!' Ik koom wer on da rongd pungt, en der stond em bord me daartig oep, dus 'k raaie kik daartig kier rongd da rongd pungt.' 'Ai', zei de ander, 'en verkierd geteld, of wa?'
We hebben goede vooruitzichten, de baasjes zijn druk in de weer en staan uren achter elkaar in de keuken. Daar ruikt het verrukkelijk en waarschijnlijk, hoogst waarschijnlijk zelfs, zijn die knoken van die hammetjes morgen voor ons.
Want de baasjes zijn druk bezig met de voorbereidingen voor zondag van de wandeling en de daaropvolgende hutsepot. Er komt dan nadien ook nog een algemene jaarlijkse ledenvergadering, maar die voorbereidingen zijn niet voor onze baasjes
Vandaag was het dus de dag van de aankopen voor het smulfestijn want in de hutsepot daar gaat nogal wat materiaal in, en de baasjes zijn daar nogal precies in. Het vlees moet van daar komen, de groenten van ginds, maar dat x hebben ze daar niet dus dan maar naar ginder Volgen jullie nog ?
Er worden dan ook nogal wat vragen gesteld, zoals zijn er nog borrelglaasjes ?(voor de jenevertjes bij de wandeling) Waar hebben ze de beste cake voor bij de koffie ? Die koffie, moet daar ook deca bij zijn ? En nog meer van soortgelijke vragen, te veel om op te noemen.
Dan komt zondagmorgen de wandeling, er zullen weer veel Drentjes zijn. Maar één gaat spijtig genoeg niet mee kunnen gaan wandelen Het baasje betrouwt het nog niet, één loops teefje als Hera kan daar een oorlog onder de mannelijke hormonen teweeg brengen.
Zelfs vader Zeppos en de broers gaan volgens t baasje niet welkom zijn op den hof. Voor één keer moeten zij maar in de auto blijven. Het is voor Hera zelf ook beter één of twee vrijers is best plezant, maar als daar vijfentwintig van die bronstige kerels aan de achterdeur staan je zou voor minder in je bench kruipen, met de deuren stevig dicht !
Lieve God, Je hebt mijn lievelingszanger Michael Jackson, mijn lievelingsacteur Patrick Swayze en mijn lievelingsactrice Farah Fawcet ontnomen. Nu heeft U zelfs mijn allerliefste Nonkel Bob ontnomen.
Mag ik U eraan herinneren dat Didier Reynders mijn lievelingspoliticus is? Dank U Wel
Het baasje is dus gisteren zwaar werk gaan doen bij zijn klein zusje. Bomen gaan verwerken tot brandhout. Zwaar werk, toch zeker wanneer dat bomen van een serieus formaat zijn.
Het was plezierig werk, mede door de zon die af en toe eens kwam toezicht houden op t werk en het goede materiaal waar ze mee werkten. Het baasje verkondigt trouwens altijd goei materiaal is de helft van het werk ! Maar ondanks dat was hij gisteren toch flink moe.
Dat lag aan de houtsoorten die ze te verwerken kregen. Geen van de drie harde werkers heeft houtkennis, dat hoeft ook niet als autotechnieker, rijschooldirecteur, of boekhouder op een cultureel centrum Na gisteren weten die drie dat je eik en beukenhout makkelijk kan klieven, zowel met de kliefhamer als met de kliefmachine, maar als je een plataan moet klieven dan krijg je problemen.
Alle drie kennen we platanen als de boom met de beste schaduw op de terrassen van Frankrijk, waar onder het urenlang goed toeven is. Gisteren leerden ze een plataan op een andere manier kennen. Uren hebben ze verloren op het klieven van die grote blokken hout. Nooit geweten zegde het baasje dat die plataan zo taai is om klieven, doorzagen was geen probleem, maar die grote blokken omvormen tot een formaat dat ze in de kachel konden, was de grote uitdaging.
Het baasje is gans de dag weggeweest, al van vroeg deze morgen. Zo vroeg dat we amper wakker waren en dat het nog niet echt licht was ! En dat voor ons baasje, dat is echt ongekend En dan zijn we nog gans de dag bij t vrouwtje moeten blijven
Ik heb mijn jeugd verteld dat het heel vroeger, toen ik zelf nog pup was het ook gebeurde maar toen moest het baasje autos terug naar België brengen vanuit verre landen.
Dat zal nu wel niet zo geweest zijn want hij is deze middag thuis komen eten en moest nadien nog een kettingzaag laten scherpen hoorden we hem vertellen tegen t vrouwtje.
Hij was bij zijn klein zusje hout gaan klieven en opbergen in het stalletje. Zwaar werk maar ze waren met zn vieren vertelde hij ook nog.
Vanavond na zessen was hij terug thuis, maar hij zag er afgepeigerd uit. Dan kijken wij Drentjes elkaar zo eens raar aan en denken er het onze van Eén ding mogen we vanavond niet meer doen en dat is zagen of het woord zaag nog maar gebruiken want ik denk dat er dan een baas achter een schuldige gaat hangen met iets om te slaan
Een man besluit op een dag dat het tijd wordt om een huisdier aan te schaffen. Hij gaat naar de dierenwinkel, kijkt rond en ziet een prachtige papegaai,rustig zittend op een stok in zijn kooi. Toch heeft het beest geen voeten en pootjes. 'Wat is er met jou aan de hand?' denkt de man hardop. 'Tja, zo ben ik geboren. Ik ben eigenlijk een defecte papegaai.' zegt devogel. 'Haha,' lacht de man, 'het lijkt wel of die papegaai begrijpt wat ik zeg enzelfs antwoord geeft!' 'Ik versta en begrijp alles wat je zegt. Ik ben bovenmatig intelligent en zeer goed opgeleid' zegt de vogel. 'Nou, als je dan zo slim bent, vertel me dan eens hoe je zonder pootjes envoetjes zo recht op je stok kan blijven zitten'. 'Nou' zegt de papegaai 't is een beetje genant maar oké, ik wikkel mijn kleine papegaaienpiemel om de stok, als een soort haakje, zeg maar. Maar dat verberg ik met mijn dikke veren.' 'Wow, je begrijpt echt alles wat ik zeg he?' zegt de man 'Jazeker,' antwoordt de vogel, 'en bovendien spreek ik vloeiend Spaans en Engels, ikkan op niveau meepraten over bijna alles, politiek, religie, sport enfilosofie en ik heb me gespecialiseerd in vogelkunde. Je zou me moeten kopen, ik ben ook een hele goede vriend voor je.' De man bekijkt het prijskaartje. 380 euro staat erop. 'Sorry, dat kan ikniet betalen.' 'Psst,'fluistert de papegaai terwijl hij de man met zijn vleugel dichterbij wenkt. 'Niemand wil me omdat ik geen pootjes heb. Bied maar 38 euro en jemag me zo meenemen.' De man biedt 38 euro en wandelt 5 minuten later met de papegaai de winkeluit.Er gaan een paar weken voorbij. De papegaai is sensationeel. Hij is leuk en interessant, geeft goede adviezen, is sympathiek naar iedereen, kortom:de perfecte huisgenoot en vriend. Op een dag komt de man thuis van zijn werk en de papegaai zegt: 'Pssssssssssst' terwijl hij weer met zijn vleugel wenkt. De man komt dichtbij de kooi staan. 'Ik weet niet of ik je dit wel moet vertellen,'zegt de papegaai 'maar het gaat om je vrouw en de postbode.' 'Wat!?' zegt de man. 'Nou, de postbode kwam aan de deur en je vrouw begroette hem in een nietsverhullend nachtgewaad en kuste hem plat op de bek.' 'En toen' sist de man. 'Wat gebeurde er toen?' 'Nou, de postbode kwam binnen, greep onder haar nachthemd en begon haaroveral te strelen.' 'Mijn God,' zegt de inmiddels woedende man. 'En verder? Wat deden ze nogmeer?' 'Toen deed hij haar nachthemd uit, ging door zijn knieën en begon haaroveral te likken, beginnend bij haar borsten en steeds verder en verder naarbeneden.' 'En toen, wat gebeurde er, wat deden ze verder ! ?' gilt de man buiten zinnen. 'Geen idee,' zegt de papegaai, 'ik kreeg een stijve en ben op mijn bakkesgevallen'
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
