Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
12-11-2010
Er is een duo jarig!
Er is een duo jarig
Ze zijn beide jarig vandaag ons Hera en Heros, en ook die vier andere pups uit ons nest, vieren vandaag hun tweede verjaardag.
Twee jaar is het al geleden, die zenuwenlijersdag voor het hoofdbestuur en een Belle die ook op haar manier bezig was aan de voorbereidingen voor de geboorte.
De visie op het gebeuren bij de twee partijen bleek wel iets te verschillen. Belle had in een oud brandvat dat achter in de tuin lag alles klaargemaakt om de pupjes op de wereld te zetten.
De baasjes echter hadden binnen in de living een propere, ontsmette werpkist staan met opneemdoeken, handdoeken, kranten, klaar om te gebruiken en de pupjes in een beschaafde omgeving te laten geboren worden.
En dan mochten we beide zo goed onze best gedaan hebben, het scheelde geen haar of onze eerst geborene was in de zetel geboren. Belle moest zo nodig nog eens goed van zich laten horen tegen de gazettekesman met zijn reclamekrantjes. Door de opwinding was Hercule al half geboren en was al half op de wereld toen de baasjes Belle konden oppakken en in de werpkist dragen.
Zo makkelijk gingen de geboortes bij Belle. Van het eerste moment wist Belle wat ze met haar spruiten aan moest. De beestjes werden gelikt, en het vlies en navelstreng werden dadelijk door haar opgegeten. Na elk pupje was de werpkist terug netjes en kon de volgende zijn entrée maken.
Onvoorstelbaar dat het al twee jaar geleden is. Gisteren hebben we op het Drentenforum ook haast life een geboorte van een nestje van vijf kunnen meemaken. We hopen dat het baasje daar, Henk, even veel plezier gaat beleven aan zijn acht weken puppyplezier .
En dat heeft Heros goed begrepen. Geen vijf minuten heeft het geduurd nadat het baasje de houtkachel had aangestoken, of mijnheer Heros lag gerekt en gestrekt op het dekentje voor de kachel.
Het baasje wou toch nog een toerke wandelen maar kreeg niks dan verwonderde hondensnuiten te zien. Als ons trio een wijsvingers hadden dan hadden ze ermee tegen hun voorhoofd getikt. Zo van bij jou is er een hoek af zeker? met zulk weer gaan wandelen, daar moet dan toch wel iets mankeren.
Het baasje is dan maar wat extra voorraad brandhout gaan halen achteraan in het houthok in de tuin. Eén gekke hond is meegelopen, maar Hera is al halfweg de tuin teruggedraaid. Terug naar de kachel, een beter idee was er vandaag niet te bedenken.
We hopen wel dat de wind, in Holland spreke ze van storm, gaat liggen tegen zondag. Anders gaan we toch nog de duinen inwaaien als we in Rockanje gaan strandwandelen. Het vrouwtje, onze minister van binnenlandse zaken en financiën is er wat bezorgd over. Het baasje, zelf benoemd minister van buitenlandse zaken en landsverdediging, ziet het als zijn plicht van te gaan zegt m. Hij heeft namelijk tijdens de vorige week een grote bek gehad en tegen de Hollanders op het Drentenforum gezegd dat de Belgen de dapperste onder de Galliërs waren. Althans volgens Jules Cesaar zon tweeduzend jaar geleden toch.
We zullen wel zien denken wij, het is nog drie dagen naar zondag toe
Zeg dat het niet waar is horen wij ons baasje zeggen, den die ook al komt er dan achterna. Maar zijn ogen bedriegen hem niet. Ute stuurde ons deze verwittiging. We sparen dit jaar weeral drie wortelen , evenveel suikerklontjes, en drie chokotofkaramellen.
Dat waren toch de ingrediënten die vroeger in onze baas zijn bottinen lagen om de Sint, dat peerd en die negerkes die daar rondliepen te paaien om schoon cadeaus te krijgen !
Hier de kaart die we kregen toegestuurd om ons te melden dat de Sint zijn collega Van Gheledinges uit Bruhhe is achterna gegaan .
Elf november, in België en Frankrijk een Nationale feestdag en dus vrije dag. In Frankrijk is er in elk dorp dat zich respecteert een herdenking aan het plaatselijke monument ter ere van hen die gesneuveld zijn voor Frankrijk mort pour la patrie heet dat dan.
Wij zijn ook al meermaals naar de herdenking van 11 november geweest in ons Frans dorpje La Magdeleine. Door de veelvuldige Engelse inwijkelingen in het dorp krijgt deze herdenking toch wel een speciale uitstraling. Fransen , Engelsen en Belgen, toch drie hoofdrolspelers in die groote oorlog, la grande geurre, zoals de Fransen de eerste wereldoorlog noemen, samen rond het monument terwijl de burgemeester een brief voorleest van le président de la république.
Ook het Hurktoilet een blog over Frankrijk voor Nederlanders en Belgen schenkt uiteraard aandacht aan deze feestdag. Het onderwerp vandaag is een dorpje in Normandië dat voor de 1° wereldoorlog Allemagne heette en dat zich na de oorlog Fleurie sur Orne heeft genoemd.
Wat mij vooral trof waren de linken die in het artikel verwerkt zijn en waar in België en Nederland weinig over geweten is. Zoals de niet heropgebouwde dorpen in de buurt van Verdun in het departement Meuse (55) .
Van Oradour sur Glane dat na de tweede wereldoorlog museum geworden is weten we veel af omdat we er verschillende malen geweest zijn. Het ligt een 100 km van La Magdeleine vandaan. Maar deze negen niet heropgbouwde dorpen waren mij onbekend.
Kijk maar eens op het blog het hurktoilet voor het ganse verhaal of rechtstreeks op de Franstalige site van de verwoeste dorpen.
Dat is wat ons baasje zich afvraagt als m weer eens in de grote zetel kijkt en daar drie Drenten in allerlei posities ziet liggen.
Dan zijn die deze namiddag, profiterend van dat kortstondige zonnetje mee geweest met het baasje naar het bos. Belle was eerst aan de beurt en nu heeft zij pech gehad. Met haar heeft het baasje de gewone ronde gemaakt ze heeft wel ganse tijd los mogen lopen.
Hera en Heros die samen mee waren hebben dubbel geluk gehad. Op het einde van de ronde kwamen we buur Jef met zijn hondje tegen. Nu was dat lang geleden en het was nog zulk mooi weer dat het baasje besloot nog maar een stuk bij aan de wandeling te breien. Dubbele toer voor het jonge tweetal dus.
Wat ons baasje wel niet verwachtte was dat ze dadelijk na de thuiskomst terug de zetel zijn ingedoken. Daar is de enige beweging die ze nog uitoefenen het oplichten van een ooglid is
Overmorgen worden die twee, Hera en Heros twee jaar oud. Als je ze zo ziet liggen zou je er makkelijk een 1 voor zetten !
Deze week liep ik bij het gemeentehuis in Breda waar de Nederlandse drie-kleur vrolijk wapperde. Toen zag ik dat een Amerikaanse toerist in alle ernst naar die vlag stond te staren. Tot hij mij vroeg wat nu eigenlijk de betekenis was van de kleuren rood, wit en blauw.
Ik antwoordde, "Dat heeft alles te maken met de belastingen in Nederland" "Als we de belastingaangifte in de bus krijgen, worden wij rood van woede". "Als we vervolgens het te betalen bedrag lezen, trekken we wit weg". "Om ons dan ook nog een keer blauw te betalen" De Amerikaan knikte begripvol en antwoordde, "Bij ons is dat precies hetzelfde, alleen zien wij er nog sterretjes bij".
Alweer zon dag dat je blij mag zijn dat je niet echt buiten moet komen. t Baasje heeft ons buitengelaten en tegen het vrouwtje heeft m gezegd, draai je nog maar eens om, buiten is t toch gene vette
Heros heeft nog de tijd niet genomen om zijn poot op te heffen en ikzelf, Belle, ben tot juist aan de rand van de veranda geweest. Eén stap verder en ik was kletsnat geweest. Dan maar een halfuurtje wachten voor die eerste plas !
Ondertussen is hier in de buurt iemand beginnen werken met een machine waarvan we het geluid niet kennen. Daar hebben we dan al eens van op ons droog plaatsje onder de veranda eens goed van ons gat gegeven . Veel heeft het niet geholpen want de machine werkt nog altijd, ondanks ons geblaf en lawaai.
Heros probeert mij zon een beetje te plagen en te jennen, dat lukt hem aardig want ik ben er al verschillende keren achterna gegaan om hem de les te spellen en wat manieren bij te brengen. Sinds dat die hier vorige week met ons Hera een keer vuil manieren heeft gedaan denkt m dat hij Don Juan Casanova is. Nu een heilig paterke moet m ook niet worden, maar daar tussenin is er nog veel keuze mijn gedacht
k Zal nu toch maar eens aan de keukendeur gaan staan want het begint nu toch wel te spannen. k Zal maar gauw die plas gaan maken
Drie maal heeft m vandaag de toer gedaan met ons. Het regende en dan komt het vrouwtje niet graag buiten. Dat is niet goed voor haar permanent zegt ons baasje. Die zet dan zijn klak op, trekt zijn arendje aan en dan zijn we weg.
Eén voor één want als we samenspannen dan zeggen de buren weer wie laat wie uit? en dan zouden ze wel eens gelijk kunnen hebben met hun sarcasme. Wij sleuren dan onze baas naar t bos.
Eén verschil, hij hoeft niet zo nodig zijn plasje en zijn kakje te placeren in de wegkant in t gras. Onze baas dient enkel te volgen, aan de koord blijven hangen is ook al goed !
Maar alleen als we met drie zijn. Die kans krijgen we zelden of nooit, want daar past m wel voor op. Hij wil de baas blijven en de roedel stuk per stuk tussen de regendruppels door leiden.
Als we alleen zijn mogen we gewoonlijk wel wat meer dan in groep. Dan heeft het baasje ook meer controle. Zo hebben we het graag, het is alleen een beetje herrie bij het vertrek. Ieder wil eerst gaan wandelen. Als het dan later ouw wijven regent dandurft er al eens een wandeling tijdelijk wegvallen, en het zal dan maar juist jouw beurt zijn !
Normaal is het altijd ons moe die eerst mag, die heeft privilegies zegt het baasje, en wij moeten dat maar accepteren! Als wij zo oud zijn als ons moe zegt het baasje dan mogen wij ook zo van alles we zullen zien .
Inderdaad WOW, dat gaat een gang dat bezoek aan het fotoalbum van de strandwandeling. Gisterenavond laat pas op het www gezet en nu daarjuist al meer dan 2150 pagina weergaves, bezochte fotos zeg maar.
Er blijkt dan toch flink wat belangstelling te zijn voor de fotos gemaakt door Elisa, Daniël, Jean Pierre, Rita en onze baas.
Het zijn dan ook 170 fotos, daar moet je even voor gaan zitten. Sommige fotos lijken wel dubbel, maar niets is minder waar. Ze zijn genomen door een andere portrettentrekker en een ander kodakske.
Kijk maar eens snel hier, kan je voor jezelf een oordeel vormen wat de vijf ervan gemaakt hebben
Terwijl ons baasje de ganse dag met fotos heeft geworsteld, bijna gevochten met de laptop, hebben wij de wacht gehouden (sic)
Als wij onze oogleden al eens bewogen hebben, lees één ooglid hebben geopend, dan was het omdat hier ten huize door de tweede in bevel weer met een opperwezen aan het praten was. Tot zijn grote colère was het weer een één richtingsgesprek !
Op een gegeven moment was het opladen van het album zo traag dat het baasje dacht dat de fotos niet doorgstuurd waren en hij het eentweede maal deed. Mis poes het was wel doorgestuurd en door de gegevens van de verschillende fotografen niet goed te vergelijken stonden er zon 40 fotos dubbel in het album. Als je een dik foto album wil is dat een oplossing, maar op t www is t nutteloos en zelfs een beetje veel onnozel.
Mààààr hij heeft het opgemerkt en een uurtje extra werk en hij zweeg er weeral over. Ze staan in t album, alle 170 strand en omgeving fotos
Ons baasje heeft drie fotos genomen van wat wij de ganse dag hebben uitgespookt. Heel spectaculair is het niet, eerder verbazend dat we dat kunnen volhouden zeg nu zelf
Om het werk van ons baasje te controleren/bewonderen moet je hier zijn
De eerste 125 fotos van de strandwandeling staan nu op t www. Ze zijn nog niet alle op het album te zien. Er waren deze namiddag wat moeilijkheden bij het plaatsen maar met deze kan je al in je handjes wrijven, hier moet je klikken !
Een man ging naar de tandarts om een tand te laten trekken. De tandarts nam een spuit met Novocaïne om de man te verdoven. Absoluut niet ! geen spuiten, ik haat spuiten schreeuwde de patiënt. De tandarts begon de lachgasinstallatie gereed te maken maar weer begon de man te reclameren
Voor mij geen gas, alleen al de gedachte aan een gasmasker op mijn gezicht verstikt me!. Vervolgens vroeg de tandarts of de man problemen had met het innemen van een pilletje. Nee antwoordde de patiënt,ik heb absoluut geen problemen met pillen!. Alstublieft hier hebt u een Viagra pil zei de tandarts, waarop de patiënt antwoordde Wow, nooit geweten dat Viagra ook als een pijnstiller werkt. Dat doet hij ook niet maar het geeft je wel wat om je aan vast te houden als ik je tand eruit trek! zei de tandarts.
Een bericht op het blog vandaag, wellicht twee, en een grote wandeling deze namiddag, dat zal wel alles zijn wat de baasjes van ons moeten verwachten. Als je zo eens rondkijkt in de roedel is dat het meest haalbare.
Gisteren in de auto hebben we met zn drieën dicht tegen elkaar liggen maffen in de koffer, Cato zat immers op de achterbank. Thuisgekomen hebben we die activiteit verder gezet nadat we onze buik hadden volgegeten. Toen de baasjes terugkwamen van de babyborrel bij ozze Dré waren wij nog ijverig bezig met slapen.
De wandeling aan het strand heeft duidelijk deugd gedaan en we hebben gespeeld met tal van Drenten waar we anders de kans niet toe hebben. Ook onze broers Hercule en Harko waren daar. Hadise was ook aan zee maar voor alle veiligheid is ze in de auto moeten blijven wegens loopsheid. Bij Hera was de loopsheid justekes over maar die heeft de heen- en terugweg toch ook aangelijnd mee gemaakt.
Ondertussen lopen de fotos van de wandeling van alle kanten binnen. Elisa was de eerste die ons 27 fotos doorstuurde. De fotos zijn in groot formaat doorgestuurd maar zijn werkelijk van uitstekende kwaliteit en het oog van de fotograaf deed de rest.
Ook Daniël en Jean Pierre hebben een reeks fotos doorgestuurd die het baasje nu alle aan het verwerken is naar een gelijk formaat. Straks maakt m dan ook een album aan. Melding op t blog wanneer het album klaar is.
Van deze morgen tot vanavond, het was super ! De strandwandeling ging door te Blankenberge. Het weer dat besteld was bij Frankske en Sabientje was perfect zoals gevraagd. Een bries uit het noorden maakte het niet te warm maar aangenaam om wandelen. We telden 35 honden, voor een vereniging als de onze een super opkomst.
Het was een zalig zicht wanneer de Drentjes de vrijheid kregen op het strand. Ons Hera moest aangelijnd blijven wegens juist de loopsheid voorbij en een baasje die zeker geen risico wou lopen.
Bleek daar een zekere Ferron rond te lopen die het predicaat van vrijer van Belle heeft gekregen maar wel veel belangstelling had voor dochter Hera Wat moeten we daar van denken ?
In Wenduine stonden de honden in een rij voor wat zoet water, de baasjes voor een citroentje en de niet-alcohol gebruikers voor fruitsap. Ook een stuk cake was nog altijd vorradig.
Toen we terug richting Blankenberge trokken duwde het water ons haast de duinen in. Vloed noemen ze dat De baasjes vonden dat vermoeiender lopen dan de heenweg over het harde zand.
Bij de vertrek/aankomstplaats terug gekomen trokken een 30 tal wandelaars naar restaurant Uilenspiegel waar ons baasje vanuit Wenduinetafels had gereserveerd voor het wandelgezelschap. Het ging er gemoedelijk aan toe, de mee binnengekomen honden hebben we niet gehoord of er moest een luid snurkend geluid van onder de tafel gekomen zijn . Wij hebben de terugweg in elk geval niet bewust meegemaakt
Vandaag gaan we wandelen aan zee en vermits dat zelfs drie Drenten geen twee zaken op t zelfde moment fatsoenlijk kunnen afwerken zullen de bloglezers even op hun honger moeten blijven.
Vanavond geven we uitgebreid verslag en morgen staan waarschijnlijk de eerste fotos op t blog en de site. Eventjes geduld please het komt eraan, morgen, demain, tomorrow, domani.
Nu gaan we koffie zetten (in grote hoeveelheden) en de auto laden met allerlei lekkere dingen waar we de wandelaars op gaan trakteren.
Toch sympathieke mensen nietwaar, ons Sabinneke en Frankske van het één weer op de TV. Geven ze fris maar droog weer voor zondag. Dé zondag dat de Drentenvereniging gaat uitwaaien op t strand tussen Blankenberge en Wenduine.
Het gaat door een windje van 2 tot 4 Beaufort niet warm zijn, beetje fris maar zeker niet warm.
Dus lieve wandelaars, hondenliefhebbers, een winddicht jasje, pulletje daaronder en een pet die op je bol blijft staan bij wind, dat is de uitrusting die het aangenaam moet maken !
Het gaat hoogtij zijn rond 13u45. Ook volgens de twee bovengenoemde sympaticosvan de TV. Maar tegen die tijd zitten onze baasjes al lang iets te snoepen waar ze weer niet mager van gaan worden.
Ons baasje heeft voor de liefhebbers een twintigtal plaatsen laten reserveren in restaurant Uilenspiegel, schuin tegenover de vertrekplaats. We hebben niemand daar voor laten inschrijven, maar in het verleden was het altijd zo dat ongeveer zon aantal iets bleef eten in het nu gesloopte duinrestaurant. Zij die honger hebben na de wandeling dienen enkel ons baasje te volgen.
Het restaurant is op dit moment ook de enige mogelijkheid tot toiletgebruik in de nabije omgeving.
Dat toiletgebruik is ook problematisch op dit moment in Wenduine. Wegens renovatie van het zwembad zijn ook daar de toiletten buiten gebruik. Aldus onze man ter plaatse, den Daniël. Nog volgens Daniël is er iets verder dan onze keerplaats ook een café/restaurant waar we ook kunnen gebruik maken van hettoilet.
Dat zijn de laatste nieuwtjes van hetwestelijk front Meer informatie morgen in de duinen
Belle & co
periode
temperatuur ° C
wind
weertype
min
max
richting
kracht (Bft*)
vannacht
7
NW -> N
2 - 3
eerst wisselende bewolking met kans op regenbuien, later bewolkt maar weinig opklaringen en droog
morgen
9
N -> ONO
2 -> 4
eerst bewolkt maar weinig opklaringen en droog, later wisselende bewolking met kans op regenbuien
maandag
4
8
ZZO -> ZO
4 - 5
eerst bewolkt maar weinig opklaringen en droog, later zwaar bewolkt met kans op regen of buien
dinsdag
5
9
OZO -> NO
4
eerst zwaar bewolkt met kans op regen of buien, later bewolkt maar weinig opklaringen en droog
Vorige maandag verjaarde Belle, vijf is ze geworden op Allerzielendag. Dat was de eerste van de honden verjaardagen in de maand november.
Vandaag is het dus de tweede verjaardag, maar dan van het overlijden van Bas, onze goeie ouwe Bas zoals iedereen hem noemde. Hij die ons de liefde voor het ras de Drentsche Patrijshond heeft bezorgd. Bas die zelf een mix was van Heidewachtel via zijn vader en Drentsche Patrijshond via zijn moeder.
Op een week na heeft hij ons vijftien jaar plezier bezorgd. Ontelbare malen hebben we met hem moeten lachen. Eénmaal heeft hij ons laten schrikken, op 6 november 2008, vandaag twee jaar geleden, toen hij tijdens de wandeling in zijn bos plots neerviel en dood was !
Sterven in het bos tijdens het liefste wat hij deed, wandelen ! Als dat geen mooie dood is voor een fijne hond !
Bas is maar één dag weggeweest en ook vandaag staat m nog steeds mee te kijken over mijn schouder als ik aan t blog bezig ben. Weliswaar niet meer vanuit de bench maar vanuit zijn kartonnen doosje dat eerstdaags gaat gewijzigd worden in een urne, want uitstrooien zoals we van plan waren komt er toch niet van. We kunnen hem dan ook beter een behoorlijk onderkomen geven nu hij toch bij ons blijft.
Kregen we daarstraks nog een aandenken aan Bas door Carla en Izzy wat we jullie niet willen onthouden.
Jan
hey Jan en Simonne,
ik heb een berichtje gekregen uit de hondenhemel van Bas ...
hij laat weten dat hij het daar prima stelt, het wemelt er van de knappe teefjes
en hij eet alle dagen rijstpap met een gouden lepeltje
Hij ziet jullie allemaal heel graag
en moet regelmatig lachen met de gekke capriolen van die twee jonge snaken.
Hij is niet weg, hij is pas weg als je hem vergeten bent.
Type clinique staat op ons baasje zijn nieuwste aanwinst. Het is een antieke baby weegschaal, zo eentje waar m ooit zelf nog heeft opgelegen, in zijn blootje en op een schapenvelletje !
Veel van die gasten van ons baasje zijn leeftijd, de babyboomers zoals ze wel eens genoemd worden, hebben zo hun gewicht weten noteren van pril plat joenk tot ze een klein jaar waren. Met vijf gram nauwkeurig kon de bomma het gewicht van de babys aflezen. Niks digitaal, zuiver met de gewichten schuiven en dan op de twee schalen aflezen en optellen.
Vijftien kilogram kan de weegschaal aan. Daar gaat ze nooit meer voor moeten dienenwant het is omdat het baasje vooruitziend is dat hij deze weegschaal heeft gekocht.
Deze morgen hadden we het over een knappe vrijer, vanavond hebben we voorzien dat een knappe vrijer iets kan teweegbrengen, creëren zouden ze bij Renault zeggen.
Wel dat gecreëerde dient vanaf het eerste moment gewogen worden. Daar heb je dan een baby weegschaal voor nodig.
Het baasje heeft die weegschaal op 2°hands.bede tweedehandsverkoopsite op het www, gevonden en is er wel in een honds weer voor naar de andere zijde van het land moeten rijden. Ergens in de buurt van Roeselare ligt het dorpje Gits. Het is daar dat een vriendelijke dame en heer het gezochte verkochten voor 15 euro. Dat het baasje het drievoud aan diesel kwijt is zal hem niet deren. Hij heeft zijn Baby/puppyweegschaal gevonden en dat is wat telt. Onze toekomstige pupjes gaan gewogen worden zoals het hoofdbestuur meer dan zestig jaar geleden !
Mijn vrouw en ik zaten op de bank, terwijl ik zapte met de TV afstandbediening. Ze vroeg:Wat is er op de TV? Stof, zei ik. Toen is de ruzie begonnen...
Mijn vrouw gaf een tip voor wat ze wenste voor haar volgende verjaardag. Ze zei:Ik wil een nieuwe en hij moet van 0 naar 100 gaan in 3 seconden. Ik kocht voor haar een weegschaal. Toen is de ruzie begonnen...
Mijn vrouw bekeek zich in de spiegel en was niet tevreden met wat ze daar zag. Ik voel me verschrikkelijk,ik vind me oud,dik en lelijk. Ik heb het werkelijk nodig, dat je me onmiddellijk een compliment maakt. Ik antwoordde: Je zichtvermogen is uitstekend. Toen is de ruzie begonnen...
Mijn vrouw en ik waren op een samenkomst van oud leerlingen van haar school. Een van de aanwezige mannen was kompleet dronken en nam het ene glas na het andere. Ik vroeg mijn vrouw of ze hem kende. Zeker wel,zei ze zuchtend,wij zijn lang een koppel geweest en toen we uit elkaar gingen is hij begonnen met drinken en is nooit meer gestopt.. Ik zei: wie had ooit gedacht dat hij dat nu nog aan het vieren zou zijn.. Toen is de ruzie begonnen...
In de supermarkt vroeg ik mijn vrouw of we de aanbieding van twee kratjes bier voor 15 euro zouden nemen. Ze zei nee en zonder mijn advies te vragen kocht ze een pot revitaliserende crème van 15 euro. Ik zei haar dat een kratje bier me veel meer dan de crème zou helpen om haar mooi te vinden. Toen is de ruzie begonnen...
Enkele dagen geleden vroeg ik mijn vrouw waar we heen zouden gaan voor onze huwelijksverjaardag. Ergens waar ik lang niet meer geweest ben, antwoordde ze. Ik stelde haar toen voor om naar de keuken te gaan. Toen is de ruzie begonnen...
Vrouwen.... .............. Om niets worden ze kwaad....
Gisterenavond toen het baasje nog volop bezig was aan de computer voor de wandeling van zondag a.s. liepen er een achttal fotos binnen in de mailbox.
Ze waren afkomstig uit Booischot en daar kent ons baasje niet zoveel mensen of honden. Dat kon alleen van Rudy en Simonne zijn, het onderwerp is dan ook gekend Ferron mijn knappe vrijer, die bij mijn volgende loopsheid voor de noodzakelijke assistentie gaat zorgen om pupjes t krijgen !
Dat Ferron geen luiaard is blijkt uit de fotos van de jacht waar hij samen met de baasjes haast elk weekend aan deelneemt, behalve zondag, dan gaat hij samen met ons wandelen.
Ook voor een grap en een kwinkslag is hij en de baasjes altijd te vinden. Zo hebben we ze graag zegt onze baas, van die gasten die tussen twee jobkes eens goed plezier kunnen maken. Dat zijn de echte zegt m.
En zon toffe gast heeft ons baasje voor mij uitgezocht, knap hé. Het is net of ik mijn eigen zin heb mogen doen. k Ben best kontent met de keuze .
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
