Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
14-11-2010
Cadeautjes!
Cadeautjes
Na Jos en Dymphnaenons baasje op de dag van onze verjaardag zelf, kregen we vandaag na de wandeling in Rockanje elk nog een verjaardagcadeautje.
Van Karin en haar man Jan (ja ook Jan), de baasjes van Siebe kregen we elk een gedroogde rundpees. Elk een ganse nog wel ! Dat knipt ons baasje gewoonlijk in zes delen zodat we daar drie dagen plezier van hebben.
Er was ook nog een verjaarskaartje met wensen bij en iets dat we nog nooit gekregen hebben vier flesjes bier hoge gisting, 8% alcohol. Daar weten we geen blijf mee en in gezamenlijk Drentenoverleg hebben we unaniem beslist van dat aan ons baasjes te schenken. Das toch een mooi edel gebaar hé, vinden jullie niet ?
Dank U wel Karin en Jan en Siebe voor dat onverwachte lekkere cadeautje .
Met noodtoestand in Oost Vlaanderen, in Vlaams Brabant en de digitale krant meld al twee mensen overleden door het noodweer.
Terwijl België dik in de smos zit heeft ons baasje zijn auto richting noorden gezet. Alsof we de laatste dagen nog geen water genoeg hadden gezien ging het richting Nederland. Al eeuwen bekend als een waterland was dat nog niet genoeg voor ons. Wij togen naar Rockanje, letterlijk in de rook van Rotterdam en dus ook aan zee !
Net als vorig haar was het ginds ook nog eens beter weer dan in t Belgikske. Tijdens de heenrit hebben we nog een vijftig kilometer regen gehad en nadien enkel nog de sporen van buien. De wandeling hebben we gans de tijd droog kunnen lopen.
Er waren flink wat jonge honden die we nog niet kenden, maar daar hebben we snel een mouw aangepast. Even wederzijds snuffelen, vooral onder de staart en binnen de kortste tijd hadden we geen geheimen meer voor elkaar.
Ook de baasjes hebben kennis gemaakt met enkele wandelaars die ze enkel kenden van t blog en het Drentenforum. Dat heeft ons goed opgebracht want Karin, het vrouwtje van Siebe, had voor elk van ons nog een verjaardagskadootje meegebracht . Dat was nu echt niet nodig Karin maar wel in dank aanvaard. Volgende maal, wanneer we elkaar nog eens ontmoetten overladen we je met natte likken !
Door een oor dat nog iets geluid toeliet hoorden we dat het baasje met ons lachte tijdens de terugweg naar huis. Die dacht dat wij sliepen en lachteons uit met ons gesnurk .
Toen we even thuis waren heeft ons baasje de houtkachel aangestoken en wij hebben onze bezigheden verder gezet. Gerekt en gestrekt voor t kacheltje. Een fijne afsluiter voor een fantastische wandeldag.
Bedankt Nederlandse Drentenvereniging voor de ontvangst en organisatie.
We hebben vandaag inderdaad de keuze tussen nat en kletsnat worden. We hebben namelijk ingeschreven voor de strandwandeling in Rockanje, Nederland.
Daar is de strandwandeling georganiseerd door de Nederlandse Drentenvereniging. En vermits wij ook in Nederland lid zijn van de Drentenvereniging gaan wij vandaag op stap !
Erger nat dan gisteren met de zoektocht naar Frick kan het alleszins niet wordenzegt ons baasje, en ook Heros zal er na gisteren ook wel op gehard zijn.
Alleen t vrouwtje verklaart ons goe zot maar de met de uitleg dat het vorig jaar ook zwaar bewolkt (zonder regen) was tot aan de grens en eens Breda voorbij alles blauwe lucht was, daar kan ze vrede mee nemen.
Verder zeggen ook verschillende weersvoorspellingen dat het in de voormiddag nog droog kan/gaat worden. En zodoende trekken wij er op uit.
Straks op deze plaats verslag van het gebeuren, portretjes van deelnemers die we al geruime tijd kennen van dit blog en het Drentenforum en waar we vanaf straks ook een gezicht op kunnen plakken.
Maar Frick is ook vandaag niet gevonden. We hadden deze maal zelfs de medewerking met Rudy een natuurgids van het natuurpunt de Liereman. Hij bracht ons na de uitleg van Cobi heel bereidwillig tot het punt dat hij hierin herkende.
Vandaag waren we ondanks het extreme slecht rotweer met 8 speurders. Wij hebben ons dan in twee groepen verdeeld die elk een mogelijk sector hebben doorzocht.
Dat we nat geworden zijn hoeven we niet vertellen denken wij, kletsnat tot op ons vel waren we nat. Dat het ook voor het baasje en voor mij hetzelfde was is al meer uitzonderlijk. Toen het baasje zijn autosleutels wou nemen merkte hij dat er zon 2 centimeter water in zijn broekzakken stond ! ! ! Die broekzakken blijken wel waterdicht te zijn, als er tenminste langs boven geen water in loopt .
Aan de zijde van het kanaal hebben wij, drie Tollers, drie dames, ons baasje en ikzelf Heros, een terrein afgezocht waar we ook nog eens aan elk bewoond huis zijn navraag gaan doen naar Frick. Eeen boerin die ons baasje van haar werk haalde kenden Frick uit het aankondigingblaadje van de gemeente Oud Turnhout. De uitbater van Burcht Hertog Jan kende Frick van de flyers en van het bezoek dat Ingrid daar al een maand geleden had gebracht. Een boer met een grote tractor had er ook al van gehoord via de buren.
Allen beloofden ons te verwittigen vanhet moment daar terug opdook. We hebben dus nog een sprankeltje hoop dat Frick nog gaat terug gevonden worden.Op een moment bij het begin rees die hoop ten berge toen een boer vertelde dat er een hondje met dezelfde kleur als Frick een tweetal weken was gevonden bij een familie daar een honderd meter van verwijderd. Maar dat hondje was naar het asiel gebracht. Navraag bij het asiel drukte onze hoop de kop in toen het om een keeshondje bleek te gaan waarvan de eigenaar het hondje al had opgehaald !
We wisten echt niet dat er zoveel water in de wolken kon zitten. Daar moeten ze toch enkele goochel trukken hebben uitgehaald om zoveel water tot hier te kunnen brengen.
Met bakken hebben ze de regen hier over ons uitgestort sinds gisterenavond, en haast zonder ophouden.
We kunnen nu wel verstaan dat er in verschillende laaggelegen gebieden overstroming gevaar bestaat. We lezen in de digitale krant dat het er ook langs de kanten van Oudenaarde gaat spannen en dat er geen zandzakjes meer verkrijgbaar zijn. Wat onze baas laat besluiten als die nu nog moeten gevuld worden zullen het wel slijkzakjes worden Straks toch maar eens naar Peter van de Zeppos en Hercule bellen om te vragen naar de stand van zaken in Melden bij Oudenaarde.
Hier in Vosselaar heeft de riolering tot nu toe alles kunnen slikken. Straks bij de zoveelste zoektocht naar Frick zou het wel eens héééél smerig kunnen worden in de velden en akkers ten noorden van Oud Turnhout. Het baasje twijfelt aan wat m aan zijn voeten gaat doen, hoge laarzen of zwemvliezen ? Thats the question !
Straks meer over dit deel van de activiteiten van vandaag, Heros gaat met het baasje mee zoeken, zegt het baasje. Of Heros daar zelf zo happy mee gaat zijn met al dat ploeteren is nog maar de vraag
Bedankt allemaal lieve mensen en hondjes, al die mensen en dieren die ons nog fijne jaren, gelukkige verjaardagen, nog vele jaren capriolen uithalen, en wat nog allemaal wensen, wij zeggen jullie ongdertduzendkerrenbedankt
Het was een fijne dag en t baasje heeft ons elke keer over ons bolleke gestreeld als er weer een felicitatie binnenkwam. We mogen blij zijn dat we nog haar op onze jachtknobbel hebben zoveel gelukwensen waren er.
Op ons blog, op het Drenten- en Tollerforum, via mail, drie telefoontjes en vijf felictaties op straat bij de wandeling ! ! ! Straffe toebak is t, dat wisten we echt niet dat zoveel mensen ons kenden en nog graag zagen ook.
We gaan nu het komende jaar nog meer kuren moeten uithalen om jullie niet teleur te stellen. Ons baasje heeft in elk geval beloofd : wij de kuren, hij het schrijf en tikwerk. Dat lijkt ons een goede overeenkomst die haalbaar is voor beide partijen ! Schoon gezeid hé.
Dat lijkt wel vakbondsklap na afgeronde onderhandelingen.
Vanaf deze morgen al merkten dat we een speciale dag tegemoet zouden gaan. Het baasje meldde keer op keer dat er weer een mailtje of een reactie op t blog was binnengekomen.
Felicitaties alom, op ons blog vooral,maar ook op het Drentenforum en op het Tollerforum. Op dat Tollerforum is ons baasje in feite niets verloren maar sinds de zoektochten naar Frick hebben wij daar ook enige bekendheid verworven. We danken in elk geval de vele mensen die ons een heel lang leven wensen en die hopen dat ze nog vele jaren van onze capriolen op t blog mogen genieten.
Zo ook overbuur Jan die ons baasje daarstraks aansprak terwijl hij het gras een laatste maal maaide dit jaar . Overbuur Jan prees het baasje met zn schrijfstijl. Hij hield er speciaal van dat het toch telkens leek dat de honden echt aan het woord waren.
Het baasje heeft aan Jan dan het boek van zijn grote voorbeeld, de Engelse schrijver Peter Mayle , hondenverhalenmeegegeven om dat eens te lezen. Het is uit dat boek dat t baasje de stijl van schrijven ontdekt heeft.
Deze namiddag kwamen Jos en Dympna, de baasjes van onze Harry ook nog even over onze bollekes strelen. Zij hadden, zoals meestal als ze binnenwippen, weeral lekkers voor ons bij. De varkensoren waren voornamelijk vers, en zo hebben wij ze graag. Ook ons baasje had verschillende snoepstrips uit de Lidl in de boodschappentas voor ons bij. Ook op die strips in de smaken tripe, turkey, pens, en zo verder zijn we smoorzot. Dat is voorraad voor de volgende week want eigenlijk verjaren wij elke dag van t jaar
Ze zijn beide jarig vandaag ons Hera en Heros, en ook die vier andere pups uit ons nest, vieren vandaag hun tweede verjaardag.
Twee jaar is het al geleden, die zenuwenlijersdag voor het hoofdbestuur en een Belle die ook op haar manier bezig was aan de voorbereidingen voor de geboorte.
De visie op het gebeuren bij de twee partijen bleek wel iets te verschillen. Belle had in een oud brandvat dat achter in de tuin lag alles klaargemaakt om de pupjes op de wereld te zetten.
De baasjes echter hadden binnen in de living een propere, ontsmette werpkist staan met opneemdoeken, handdoeken, kranten, klaar om te gebruiken en de pupjes in een beschaafde omgeving te laten geboren worden.
En dan mochten we beide zo goed onze best gedaan hebben, het scheelde geen haar of onze eerst geborene was in de zetel geboren. Belle moest zo nodig nog eens goed van zich laten horen tegen de gazettekesman met zijn reclamekrantjes. Door de opwinding was Hercule al half geboren en was al half op de wereld toen de baasjes Belle konden oppakken en in de werpkist dragen.
Zo makkelijk gingen de geboortes bij Belle. Van het eerste moment wist Belle wat ze met haar spruiten aan moest. De beestjes werden gelikt, en het vlies en navelstreng werden dadelijk door haar opgegeten. Na elk pupje was de werpkist terug netjes en kon de volgende zijn entrée maken.
Onvoorstelbaar dat het al twee jaar geleden is. Gisteren hebben we op het Drentenforum ook haast life een geboorte van een nestje van vijf kunnen meemaken. We hopen dat het baasje daar, Henk, even veel plezier gaat beleven aan zijn acht weken puppyplezier .
En dat heeft Heros goed begrepen. Geen vijf minuten heeft het geduurd nadat het baasje de houtkachel had aangestoken, of mijnheer Heros lag gerekt en gestrekt op het dekentje voor de kachel.
Het baasje wou toch nog een toerke wandelen maar kreeg niks dan verwonderde hondensnuiten te zien. Als ons trio een wijsvingers hadden dan hadden ze ermee tegen hun voorhoofd getikt. Zo van bij jou is er een hoek af zeker? met zulk weer gaan wandelen, daar moet dan toch wel iets mankeren.
Het baasje is dan maar wat extra voorraad brandhout gaan halen achteraan in het houthok in de tuin. Eén gekke hond is meegelopen, maar Hera is al halfweg de tuin teruggedraaid. Terug naar de kachel, een beter idee was er vandaag niet te bedenken.
We hopen wel dat de wind, in Holland spreke ze van storm, gaat liggen tegen zondag. Anders gaan we toch nog de duinen inwaaien als we in Rockanje gaan strandwandelen. Het vrouwtje, onze minister van binnenlandse zaken en financiën is er wat bezorgd over. Het baasje, zelf benoemd minister van buitenlandse zaken en landsverdediging, ziet het als zijn plicht van te gaan zegt m. Hij heeft namelijk tijdens de vorige week een grote bek gehad en tegen de Hollanders op het Drentenforum gezegd dat de Belgen de dapperste onder de Galliërs waren. Althans volgens Jules Cesaar zon tweeduzend jaar geleden toch.
We zullen wel zien denken wij, het is nog drie dagen naar zondag toe
Zeg dat het niet waar is horen wij ons baasje zeggen, den die ook al komt er dan achterna. Maar zijn ogen bedriegen hem niet. Ute stuurde ons deze verwittiging. We sparen dit jaar weeral drie wortelen , evenveel suikerklontjes, en drie chokotofkaramellen.
Dat waren toch de ingrediënten die vroeger in onze baas zijn bottinen lagen om de Sint, dat peerd en die negerkes die daar rondliepen te paaien om schoon cadeaus te krijgen !
Hier de kaart die we kregen toegestuurd om ons te melden dat de Sint zijn collega Van Gheledinges uit Bruhhe is achterna gegaan .
Elf november, in België en Frankrijk een Nationale feestdag en dus vrije dag. In Frankrijk is er in elk dorp dat zich respecteert een herdenking aan het plaatselijke monument ter ere van hen die gesneuveld zijn voor Frankrijk mort pour la patrie heet dat dan.
Wij zijn ook al meermaals naar de herdenking van 11 november geweest in ons Frans dorpje La Magdeleine. Door de veelvuldige Engelse inwijkelingen in het dorp krijgt deze herdenking toch wel een speciale uitstraling. Fransen , Engelsen en Belgen, toch drie hoofdrolspelers in die groote oorlog, la grande geurre, zoals de Fransen de eerste wereldoorlog noemen, samen rond het monument terwijl de burgemeester een brief voorleest van le président de la république.
Ook het Hurktoilet een blog over Frankrijk voor Nederlanders en Belgen schenkt uiteraard aandacht aan deze feestdag. Het onderwerp vandaag is een dorpje in Normandië dat voor de 1° wereldoorlog Allemagne heette en dat zich na de oorlog Fleurie sur Orne heeft genoemd.
Wat mij vooral trof waren de linken die in het artikel verwerkt zijn en waar in België en Nederland weinig over geweten is. Zoals de niet heropgebouwde dorpen in de buurt van Verdun in het departement Meuse (55) .
Van Oradour sur Glane dat na de tweede wereldoorlog museum geworden is weten we veel af omdat we er verschillende malen geweest zijn. Het ligt een 100 km van La Magdeleine vandaan. Maar deze negen niet heropgbouwde dorpen waren mij onbekend.
Kijk maar eens op het blog het hurktoilet voor het ganse verhaal of rechtstreeks op de Franstalige site van de verwoeste dorpen.
Dat is wat ons baasje zich afvraagt als m weer eens in de grote zetel kijkt en daar drie Drenten in allerlei posities ziet liggen.
Dan zijn die deze namiddag, profiterend van dat kortstondige zonnetje mee geweest met het baasje naar het bos. Belle was eerst aan de beurt en nu heeft zij pech gehad. Met haar heeft het baasje de gewone ronde gemaakt ze heeft wel ganse tijd los mogen lopen.
Hera en Heros die samen mee waren hebben dubbel geluk gehad. Op het einde van de ronde kwamen we buur Jef met zijn hondje tegen. Nu was dat lang geleden en het was nog zulk mooi weer dat het baasje besloot nog maar een stuk bij aan de wandeling te breien. Dubbele toer voor het jonge tweetal dus.
Wat ons baasje wel niet verwachtte was dat ze dadelijk na de thuiskomst terug de zetel zijn ingedoken. Daar is de enige beweging die ze nog uitoefenen het oplichten van een ooglid is
Overmorgen worden die twee, Hera en Heros twee jaar oud. Als je ze zo ziet liggen zou je er makkelijk een 1 voor zetten !
Deze week liep ik bij het gemeentehuis in Breda waar de Nederlandse drie-kleur vrolijk wapperde. Toen zag ik dat een Amerikaanse toerist in alle ernst naar die vlag stond te staren. Tot hij mij vroeg wat nu eigenlijk de betekenis was van de kleuren rood, wit en blauw.
Ik antwoordde, "Dat heeft alles te maken met de belastingen in Nederland" "Als we de belastingaangifte in de bus krijgen, worden wij rood van woede". "Als we vervolgens het te betalen bedrag lezen, trekken we wit weg". "Om ons dan ook nog een keer blauw te betalen" De Amerikaan knikte begripvol en antwoordde, "Bij ons is dat precies hetzelfde, alleen zien wij er nog sterretjes bij".
Alweer zon dag dat je blij mag zijn dat je niet echt buiten moet komen. t Baasje heeft ons buitengelaten en tegen het vrouwtje heeft m gezegd, draai je nog maar eens om, buiten is t toch gene vette
Heros heeft nog de tijd niet genomen om zijn poot op te heffen en ikzelf, Belle, ben tot juist aan de rand van de veranda geweest. Eén stap verder en ik was kletsnat geweest. Dan maar een halfuurtje wachten voor die eerste plas !
Ondertussen is hier in de buurt iemand beginnen werken met een machine waarvan we het geluid niet kennen. Daar hebben we dan al eens van op ons droog plaatsje onder de veranda eens goed van ons gat gegeven . Veel heeft het niet geholpen want de machine werkt nog altijd, ondanks ons geblaf en lawaai.
Heros probeert mij zon een beetje te plagen en te jennen, dat lukt hem aardig want ik ben er al verschillende keren achterna gegaan om hem de les te spellen en wat manieren bij te brengen. Sinds dat die hier vorige week met ons Hera een keer vuil manieren heeft gedaan denkt m dat hij Don Juan Casanova is. Nu een heilig paterke moet m ook niet worden, maar daar tussenin is er nog veel keuze mijn gedacht
k Zal nu toch maar eens aan de keukendeur gaan staan want het begint nu toch wel te spannen. k Zal maar gauw die plas gaan maken
Drie maal heeft m vandaag de toer gedaan met ons. Het regende en dan komt het vrouwtje niet graag buiten. Dat is niet goed voor haar permanent zegt ons baasje. Die zet dan zijn klak op, trekt zijn arendje aan en dan zijn we weg.
Eén voor één want als we samenspannen dan zeggen de buren weer wie laat wie uit? en dan zouden ze wel eens gelijk kunnen hebben met hun sarcasme. Wij sleuren dan onze baas naar t bos.
Eén verschil, hij hoeft niet zo nodig zijn plasje en zijn kakje te placeren in de wegkant in t gras. Onze baas dient enkel te volgen, aan de koord blijven hangen is ook al goed !
Maar alleen als we met drie zijn. Die kans krijgen we zelden of nooit, want daar past m wel voor op. Hij wil de baas blijven en de roedel stuk per stuk tussen de regendruppels door leiden.
Als we alleen zijn mogen we gewoonlijk wel wat meer dan in groep. Dan heeft het baasje ook meer controle. Zo hebben we het graag, het is alleen een beetje herrie bij het vertrek. Ieder wil eerst gaan wandelen. Als het dan later ouw wijven regent dandurft er al eens een wandeling tijdelijk wegvallen, en het zal dan maar juist jouw beurt zijn !
Normaal is het altijd ons moe die eerst mag, die heeft privilegies zegt het baasje, en wij moeten dat maar accepteren! Als wij zo oud zijn als ons moe zegt het baasje dan mogen wij ook zo van alles we zullen zien .
Inderdaad WOW, dat gaat een gang dat bezoek aan het fotoalbum van de strandwandeling. Gisterenavond laat pas op het www gezet en nu daarjuist al meer dan 2150 pagina weergaves, bezochte fotos zeg maar.
Er blijkt dan toch flink wat belangstelling te zijn voor de fotos gemaakt door Elisa, Daniël, Jean Pierre, Rita en onze baas.
Het zijn dan ook 170 fotos, daar moet je even voor gaan zitten. Sommige fotos lijken wel dubbel, maar niets is minder waar. Ze zijn genomen door een andere portrettentrekker en een ander kodakske.
Kijk maar eens snel hier, kan je voor jezelf een oordeel vormen wat de vijf ervan gemaakt hebben
Terwijl ons baasje de ganse dag met fotos heeft geworsteld, bijna gevochten met de laptop, hebben wij de wacht gehouden (sic)
Als wij onze oogleden al eens bewogen hebben, lees één ooglid hebben geopend, dan was het omdat hier ten huize door de tweede in bevel weer met een opperwezen aan het praten was. Tot zijn grote colère was het weer een één richtingsgesprek !
Op een gegeven moment was het opladen van het album zo traag dat het baasje dacht dat de fotos niet doorgstuurd waren en hij het eentweede maal deed. Mis poes het was wel doorgestuurd en door de gegevens van de verschillende fotografen niet goed te vergelijken stonden er zon 40 fotos dubbel in het album. Als je een dik foto album wil is dat een oplossing, maar op t www is t nutteloos en zelfs een beetje veel onnozel.
Mààààr hij heeft het opgemerkt en een uurtje extra werk en hij zweeg er weeral over. Ze staan in t album, alle 170 strand en omgeving fotos
Ons baasje heeft drie fotos genomen van wat wij de ganse dag hebben uitgespookt. Heel spectaculair is het niet, eerder verbazend dat we dat kunnen volhouden zeg nu zelf
Om het werk van ons baasje te controleren/bewonderen moet je hier zijn
De eerste 125 fotos van de strandwandeling staan nu op t www. Ze zijn nog niet alle op het album te zien. Er waren deze namiddag wat moeilijkheden bij het plaatsen maar met deze kan je al in je handjes wrijven, hier moet je klikken !
Een man ging naar de tandarts om een tand te laten trekken. De tandarts nam een spuit met Novocaïne om de man te verdoven. Absoluut niet ! geen spuiten, ik haat spuiten schreeuwde de patiënt. De tandarts begon de lachgasinstallatie gereed te maken maar weer begon de man te reclameren
Voor mij geen gas, alleen al de gedachte aan een gasmasker op mijn gezicht verstikt me!. Vervolgens vroeg de tandarts of de man problemen had met het innemen van een pilletje. Nee antwoordde de patiënt,ik heb absoluut geen problemen met pillen!. Alstublieft hier hebt u een Viagra pil zei de tandarts, waarop de patiënt antwoordde Wow, nooit geweten dat Viagra ook als een pijnstiller werkt. Dat doet hij ook niet maar het geeft je wel wat om je aan vast te houden als ik je tand eruit trek! zei de tandarts.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
