Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
28-05-2011
Vleerdrent of Drentmuis ?
Vleerdrent of
Drentmuis ?
Dat was het eerste wat ons baasje
moest denken toen hij deze foto gisterenavond in zijn mailbox hoorde vallen
(?). En neen het is geen eigen kweek, geen echte familie in de zin van er is
verwantschap, maar hij hoort er wel bij voor de volle 100 %.
De foto komt uit Budingen en dan
weten de meeste bloglezers al wel uit welke hoek de wind waait. Het is Jago, ons
Hadises en Sammys , de oude Cocker, hun speelmaatje en huisgenoot.
Zoals Jean Pierre en Ute hun oogappel
nu in beeld hebben gebracht/gekregen, zo hebben wij hem nog niet gezien.
Moesten wij hem zo tegenkomen bij valavond in Frankrijk, wij zouden denken dat het een vleermuis is die
heeft leren lopen. Of wat ook mogelijk zou zijn, een Drent die zich het vliegen
heeft eigen gemaakt en geen mand of bench nodig heeft, maar ergens een balk vond
in een schuur om tondersteboven aan te gaan hangen.
Volgens ons baasje zitten er toch al
fotos van Jago in zijn archief waar zijn fotogenieke kwaliteiten toch meer
naar voor komen. Even een duik in dt archief levet dan toch dadelijk een
handsvol Jago-fotos op.
Een jongetje stapte in de bus en ging naast een man
zitten die een boek aan het lezen was.
Hij zag dat de man z'n kraag achterstevoren droeg.
Het jongetje vroeg waarom zijn kraag zo vreemd zat.
De man, die priester was vertelde hem: "Ik ben een Vader".
Het jongetje antwoordde: "Mijn vader draagt zijn kraag niet zo".
De priester keek op van zijn boek en antwoordde: "Ik ben de vader van
velen".
Het jongetje zei: " Mijn vader heeft 4 zoons, 4 dochters en 2
kleinkinderen en hij draagt zijn kraag niet zo".
De priester, die nu ongeduldig werd zei: "Ik ben de vader van
honderden", en las verder in zijn boek.
Het jongetje peinsde over dat laatste antwoord,
leunde toen naar de priester en zei:
"Misschien toch beter om in het vervolg een
condoom te gaan gebruiken en je broek achterstevoren dragen in plaats van je
kraag".
Drie maanden geleden is het alweer geleden dat het
huis hier naar ontsmettingsstof rook en we verbaasd stonden van het grote aantal
puppys dat ons Belle op de wereld zette die zondagmorgen .
Gans de wereld kon mee volgen via het WWW en meer
dan 1400 bezoeken op dit blog zorgde voor een recorddag in de geschiedenis van
ons Bas & Belle blog.
Vier weken is ons super Drentenmoedertje niet van
haar pups geweken. Toen we begonnen met bijvoederen met puppymelk ging ze al
eens een halfuurtje mee wandelen, maar dan terug snel naar haar kroost.
Met Paaszondag is het laatste pupje opgehaald.
Negen fijne eigenaars hebben wij voor Belles kroost kunnen vinden, zeg maar
selecteren want ook deze morgen las ons baasje op het Drentenforum over een
pupje waarvan men nog niet wist waar het zou gaan slapen! De keuze was in de
schuur of in een buitenhok. Die mensen werden al dadelijk weg geselecteerd bij
ons. Een hond, en toch zeker een pup, dient gesocialiseerd te worden in zijn
roedel, en dat is voor ons gans de familie.
Gisterenavond kregen we nog een (onderstaand) mailtje
van Sybille & co met nieuws van hun Kato. Die heeft in Pellenberg ook haar
draai gevonden bij de andere twee oudere honden Mira en Filemon.
En dan ben je blij als fokker wanneer je zulk
mailtje in je mailbox krijgt, dat je wat strenger bent geweest met het
toewijzen van de pups, en dat je zelfs ter plaatse bent gaan poolshoogte nemen
over de toestand waar je pup gaat terecht komen.
Ja er komt meer kijken bij fokken dan enkel maar
laten dekken en afwachten !
Belle & co
Dag Jan en Simonne,
Even
laten weten hoe het met onze 11,6 kg wegende Kato gaat. Ze groeit terwijl je
naar haar staat te kijken ...
En ze
stelt het heel goed. Ondertussen vechten Mira en Filemon al om een partijtje
spelen met Kato - ze ondergaan allebei een verjongingskuur, soms lijkt het
alsof we hier drie pupjes hebben, waarvan Kato dan de grootste is ...
Net als
haar zusje Luna is ze dol op mieren, en ook op aarde, op takjes en stukjes
hout, op alles wat eetbaar is. Haar actieterrein wordt dagelijks een beetje
groter, haar onafhankelijkheid van ons en van de twee andere honden ook. Het
probleem met de pijnlijke gewrichtjes lijkt van de baan dankzij de aan elkaar
genaaide matten, en wellicht ook dankzij de poten die al wat zwaarder en
sterker zijn dan in het begin.
Gisteren
was Kato niet in de haak. Mira moest geopereerd worden aan een cherry eye, en
was dus de hele dag weg. Kato heeft echt liggen treuren, ze heeft bijna de hele
dag geslapen, wat ze anders nooit doet. Alles was weer in orde toen Mira terug
was. Schoon toch hé, hoe die honden aan elkaar gehecht zijn ...
In de
bijlage nog drie foto's van gisteren. De laatste is niet 100% scherp, maar ze
staat er wel heel lief op. En het is echt een schoonheid!
Al die mannekens die geen R kunnen
uitspleken gaan el nog pleziel aan hebben als onze Dlentjes gaan samenwelken.
Het Tjen am Mienplein in Bejing gaat heel wat dichter bij bvb de Singel in
Vosselaar komen te liggen. Rechtaan, rechtuit, recht er naar toe. Dat is het
doel van Belle & co.
Ook op de andere sites , blogs , en
het forum krijgen we melding van gravende Drenten die pijpen graven recht naar
beneden, richting China. De weg er naartoe gaat in elk geval een stuk korter
worden.
De laatste in de rij van mijnwerkers
woont in Arnhem en luistert naar de naam Kiki. Ook zij heeft het Belle-syndroom
geërfd.
De reputatie van de Zwitsers en
Oostenrijkers hebben onze Drentjes nog niet maar het gaat in orde komen. Zij
komen er wel Is het niet hoog op de maatschappelijke ladder als groot
industriële tunnelgravers, dan komen ze
misschien wel in China !
Mooie lente, haast zomer, drie
Drenten en wachten op regen Op het terras is het momenteel enkel nog stof
wegnemen van de terrasmeubelen. Als Hera en Heros de eerste stappen buiten
zetten s morgens dan hangen ze achter elkaar alsof hun leven er van af hangt.
Energie die ze s nachts hebben gerecupereerd moet dan los komen blijkbaar.
Gevolg is wel dat er dan tot op een hoogte van 1,5 meter een stofwolk hangt
waar je beter een stofbril voor opzet om er door te komen.
Als die twee jonge honden dan uitgeraasd
zijn komt moeder Belle op de proppen om orde en tucht in de roedel te brengen.
Dan gaan Hera en Heros spelen met moeder Belle. Nu de pupjes een maand weg zijn
hier, is ook voor Belle het leven terug genormaliseerd. Zij speelt terug met
Hera en Heros alsof ze zelf nog een snotneus is.
Van het puppyfront horen we ondertussen
soortgelijke verhalen, de tuinarchitecten in spe laten zich ook niet onbetuigd om
fauna en flora andere bestemmingen te geven dan die welke de baasjes voor ogen
hadden met hun tuin en interieur.
Ondertussen doen we nog maar eens
stof af van het terrasmeubilair
Simonne, kom eens als we dat horen
dan is er weer iets mis met één van ons drie. Meestal is dat om te laten
getuige zijn van onze fratsen. De laatste dagen echter is het zo dat het baasje
dan één van zijn vingers stil houdt op een bepaalde plaats in onze vacht. TEEK
! ! ! is dan gewoonlijk het volgende woord dat komt.
Waarom roept het baasje dan
gewoonlijk het vrouwtje ? Kan hij dat enge beest dan niet zelf uit onze vacht
halen ? Meestal is het antwoord neen, dan zijn de teken nog te klein voor het
baasje zijn dikke mekanieker vingers zegt m. Voor de grote roept hij het
vrouwtje al niet meer. Die geeft m zelf een halve draai terwijl hij trekt aan
dat dik vet met bloed volgezogen tekenlijf.
De dood van dat enge beest is
afhankelijk waar we dan zijn op dat moment. Op het terras sterft dat beest
onder het baasje zijn 42/43 schoenmaat. Binnen in huis gaat het tussen een
dubbelgevouwen stuk keukenrol (overschot van toen de pups nog hier waren) en
dan komt die schoenmaat het geval naar de tekenhemel brengen. Het is ook al
gebeurd dat ze in het hellevuur van de kachel terechtkwamen . Dat is dan
meestal in de tussenseizoenen als t baasje weer bezig is met vuurkestook in
de kachel om het s avonds gezellig warm te maken in huis.
Omdatwe de laatste dagen weer flink wat hinder hebben van teken, voornamelijk
na de wandeling is ons baasje naar d apotheek geweest om nog maar eens een
frisse verse doos Frontline Combo 20-40 kg gaan halen. Dat krijgen we vanavond
in onze nek of tussen de schouderbladen. Dan is Hera terug van de jachttraining
en zwemmen is niet bevorderlijk voor de lange werking van dat spul.
We lazen daarstraks dat op het blog
van http://blog.seniorennet.nl/max_en_bente/ dat daar ook aandacht gegeven is aan het tekenprobleem en de gevolgen
zoals de ziekte van Lyme. Lees maar ens daar
Die stuurt ons een foto van het
cadeau dat hij laatst voor zijn verjaardag van zijn madam kreeg. Blijkbaar is
hij er niet erg blij mee, zo te zien aan de bijhorende tekst.
Benieuwd naar de commentaar van ons
baasje ?
Ze hebben de Joris goed bij zijn pi..je
!
Belle & co
Mijn vrouw heeft me een cadeau gekocht welk ik niet erg waardeer....
Hoe gaat het daar ginder met Jan en Simonne?
En wanneer vertrekken jullie terug naar la douce France?
Hoe staat het met de grote 3? Nog altijd even zot, lief, pikkedieverig?
Hier in Minderhout gaat alles naar wens.
Luna is een zaligheid om in huis te hebben al heb je soms zo wel eens het
gevoel dat je liever een haar nek zou willen #(*!)$(!*!*_)!*$)*$)*)_!)_+!#_@#
of zoals Homer Simpson altijd tegen Bart roept:'Why you little .......'
Luna blijft nog steeds een 'haantje de voorste' maar tegelijk ook een 'heldin
op sokken' als het erop aankomt. Met de Dalmatiërs van de achterburen heeft
ze al uitgebreid kennis gemaakt. Als deze in hun tuin zijn, komen ze altijd
eens zien of hun favoriete buurmeisje er ook niet is. Luna rent dan naar de
draad om op zo'n 5 meter voor de draad een coute freine te geven omdat die 2
grote toch wel echt groot lijken. Vervolgens gaat ze zitten en wacht ze af tot
we komen om mee te gaan. En natuurlijk zoals elk baasje doe je dat ook ... in
het begin. Nu wij echter tot de weken van verstand gekomen zijn en we vinden
dat miss Luna dat wel alleen af kan (ze wordt immers een grote meid), moet ze
het in haar eentje klaren en daar is ze nog net niet klaar voor. 1
uitzondering: als de achterbuurman roept (volgens mij heeft ze een oogje op
Koen) want van alle mensen in onze omgeving is hij toch wel haar favorietje. Ze
krijgt meestal ook wel een koekje.
Het is duidelijk dat ze geen bang heeft van vreemden want iedereen die haar
aanhaalt, wordt getrakteerd op haar erg lieve zijde ... likjes geven.
We hebben wel gemerkt dat we Luna wat moeten beschermen tegen zichzelf. Ze
geeft zich nooit en wil steeds meegenieten van elk moment. Dat resulteert dan
soms in een baldadige pup want als ze moe wordt, is het net een baby, die zeurt
... blaffen (en wij dachten dat Drentjes dat niet deden