Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
25-08-2011
Ontzettend moe
Ontzettend moe
Ons baasje zegt dat we aan
wenkbrauwsport ook wimpersport genoemd doen Het is zowat het enige dat
vandaag bewogen heeft wat de moeite waard was. Het baasje heeft weet van
voorjaarsmoeheid maar nazomermoeheid is voor hem een onbekend fenomeen.
Geen van de drie heeft vandaag een
poot verzet, toch niet de moeite van het vermelden waard. Het is alsof ze
gisteren met vereende krachten die zware auto met aanhanger van La Magdeleine
naar Vosselaar hebben getrokken.
Tot het baasje de nieuw rode leiband
liet zien die hij deze namiddag voor Hera heeft gekocht in de Maxizoo. Op haar
vorig leiband had ze eensgebeten en nu
was die aan het uitrafelen, dus geen risico met brekende leibanden zegt het baasje.
Toen ze die leiband zagen was wat het
baasje noemt het kot te klein en was alle moeheid plots verdwenen. Vermits
het baasje vandaag allen van wandelpiket was moesten Heros en Hera wat geduld
oefenen. Ons moe Belle heeft nog altijd de eerste voorkeur. Dus heeft het
baasje vandaag driedubbele portie wandelen gehad.
Wat hadden ze het weer druk met
snuffelen dat drietal van ons. Het leek net of gans de hondenpopulatie van
Vosselaar is gewijzigd sinds half juli, toen we vertrokken. De wandelronde was
niet dubbel zo lang maar er was zoveel te snuffelen dat het baasje er dubbel zo
lang over heeft gedaan dan normaal .
Wel en geen problemen, eerst geen
poblemen het kabeltje van t kodakse is opgedoken in de sjakoche van Simonne
! Hieronder dus de fantastisch aangrijpende fotos van gisteren, onderweg.
Wij zelf, Belle , Hera en Heros
hebben wat acclimatisatie probleempjes. We vinden zo onze weg in het huis precies
niet zo goed. Hera ligt op t moment in Belles bench te tukken, Belle is al
binnen geweest in de bench van zowel Hera en Heros maar heeft vannacht wel in
haar eigen bench geslapen.
Het begon gisteren al in La
Magdeleine, het baasje had de auto gereed voor vertrek en Heros zou in de
koffer zijn plaats in nemen, Belle en Hera zouden de trip op de achterbank
maken. Maaaar het baasje had het dekentje uit Heras bench in de koffer gelegd
stom natuurlijk, en Hera moet hieruit besloten hebben dat het haar plaats was.
Al voor één uur lag ze al in de
koffer van de auto, waar ze zelf was ingesprongen, wat op zichzelf al raar is.
Toen Heros, vlak voor het vertrek in de koffer wou springen vond hij daar de
plaats al ingenomen door zijn zus. Dan maar op de achterbank zal hij gedacht
hebben, die Trien schuift toch niet op ! Onderweg heeft Heros wel een paar
pogingen gedaan om over de leuning naar de koffer te kruipen maar juffer Hera bougeerde
voor geen millimeter.
En dan het grootste probleem
Vannacht heeft het vrouwtje ons baasje wakker gemaakt met de woorden het water
loopt hier langs de muren naar beneden ! ! !
Das helemaal niet plezant als je die
melding krijgt zo rond 2u30, putteke
nacht ! Bij controle op zolder (met ne slaapkop van hier tot ginder) bleek de
overdrukklep van de warmwaterboiler te lekken. Die boiler was gisterenavond nog
terug in werking gezet na twee maanden. De klep zal dus droog gestaan hebben
en lekt dus op dit moment. Vervelend maar het is niet anders, de chauffageman
die de boiler twee jaar geleden heeft geïnstalleerd komt morgenvroeg het euvel
herstellen.
Wij zijn op dit moment dus te
herkennen aan onze ongedouchte toestand. Als de geur te hevig gaat worden gaan
we hier een pathetische oproep doen om ergens te mogen komen douchen .
Maar dat waren we deze middag om twee
uur ook toen we in La Magdeleine vertrokken !
Alleen tussen die twee thuissen
liggen 800 kilometer. We zijn op het verkeerde moment vertrokken, maar dat had
zo zijn redenen. Er komen op t laatste moment gewoonlijk nog wel zaken om het
hoekje kijken die je dan toch maar best eerst oplost. Dus 14 uur was het toen
we buitenreden.
We zegden het al , het verkeerde
moment want vertrekken om twee uur wil zeggen tussen half zes en zes uur in de
buurt van Parijs. En laat dat nu het uur (tussen 16u en 19u) zijn dat je met de
auto uit Parijs moet wegblijven !
Het baasje heeft dan de omweg via Le
Mans, Alençon en Rouen naar Amiens genomen. Dat was een half uur langer dan op
een normale ronding van Parijs, maar om zes uur is er geen normale ronding er
zijn dan alleen maar kilometer lange files.
Vertrokken te 14 u en aangekomen te
22u45, rekening houden met de twee files, één te Beervelde en één te Sint
Niklaas, is dat prima gereden. En nu wilden we nog een paar fototjes van
onderweg laten zien en nu merken we dat het verbindingskabeltje van het oude nief
Kodakske naar de laptop, vergeten is in La M.
Het is het hoofdbestuur gelukt, wat
ze deze morgen wilden gedaan hebben is afgewerkt, meer zelfs het baasje heeft
zelfs nog tijd gehad om zijn Masjebashi te wassen, en t vrouwtje heeft een
lange babbel gedaan met de nieuwe jonge buurvrouw.
Zelfs de boontjes zijn nog in potten
geraakt en staan nu af te koelen na het steriliseren, ze zien er in elk geval
goed en lekker uit. Tien potten boontjes, vier snijboontjes en zes prinsesjes.
Juist een steriliseerketel vol
De tuin heeft zijn opknap/inhaalbeurt
gehad en al wat op de aanhanger moet staat gereed om geladen te worden. De
reden waarom dat nog niet geladen is ligt aan ons slaapgerief zijnde onze
benches. Die moeten gans onderaan, onder de koelboxen en de tassen en bakken
met ons gerief.
We hebben horen zeggen dat het baasje
morgen een proef gaat doen. Hij gaat eens kijken of de achterbank van de
Masjebashi groot genoeg is om ons drie gedurende 800 kilometer koest te kunnen
houden. Normaal moet dat lukken maar je weet maar nooit dat één leukerd gans de
bank dwars wil innemen
Daarom heeft hij ook een noodscenario
uitgedacht. De koffer gaat maar voor de helft gebruikt worden en wanneer er niet
genoeg plaats is op de achterbank dan mag Heros de koffer voor zich alleen
hebben. Dat is het meest logische, Heros verkiest steeds de koffer boven de
achterbank. We laten het weten hoe het is afgelopen
Morgen gaat het dus terug richting
België, we gaan rustig aan doen voor het vertrek. Nog wat appeltjes en peren plukken
voor de achtergebleven Belgskes van de familie en de kennissen, en dan de aanhanger
laden en dan gaan we bollen.
Enkele uren en een pijnlijke rug
verder ziet het er al gans anders uit in de moestuin. Krom staan is
noodzakelijk maar gaat niet meer zo vlot als destijds. Krom staan op zich is
niet het probleem maar achteraf terug rechtstaan. Thats the problem ! ! !
En het hoofdbestuur heeft het geweten
! Gisteren hebben ze om reden dat ze toch iets verstandig zijn gestopt rond het
middaguur. De zon brandde toen zo, dat verder werken enkel nog een zonneslag
kon teweeg brengen. Niet dus , er lagen trouwens nog werkjes te doen, die de
kans gaven aan de rug om even te recupereren. Een zitmaaier op de aanhangwagen
hijsen was daar wel het minst goede werkske van.
Ondertussen kunnen de bazen genieten
van een terug acceptabel zicht op de moestuin. Het is wel niet allemaal gebeurd
comme il faut en trukken van luie sjarel zijn hierbij veelvuldig toegepast maar het lijkt netjes. En
dadelijk halen we de steriliseerketel uit zijn winterverblijf om de oogst aan
snij- en prinsessenboontjes netjes in potten te krijgen.
Voor die snijboontjes, gesteriliseerd
volgens de grootmoeders wijze, zou ons baasje zijn ziel verkopen aan de
duivel. Er is al eens geopperd van één van ons drie te verkopen maar dat is
volgens ons baasje er dik over, dat kan niet, das onmogelijk !
Zo dat waren de laatste nieuwtjes van
vandaag uit La Magdeleine, hopelijk vanavond fotos van gesteriliseerde
boontjes !
We zijn WEL gaan wandelen, maar t
was tussen de soep en de patatten, want het hoofdbestuur is de ganse dag druk
in de weer geweest.
Zelfs de foto van het proper gezette
bonenbed is te laat genomen om nogtoonbaar
te zijn. Het zijn de voorbereidingen voor de terugkeer naar België en ze zullen
nog flink uit hun pijp mogen komen om klaar te zijn tegen woensdag
Zelfs toen het al donker was heeft
het baasje al een deel bagage (zijn bagage zoals zitmaaiers en zo) al op de
aanhanger gezet. Dat was te zwaar werk tijdens de hitte van de dag was zijn
mening. En nu zegt onze baas, nu gaat hij zich horizontaal begeven want morgen
is er nog een zware dag. Slaapwel
Juist voor het afsluiten van de
computer krijgt ons baasje nog een SMS van zijn oud collega Riet die hier
gisteren was met de boodschap wij hebben de kathedraal van Chartres bezocht vandaag.
En laat dat nu vorige eeuw geweest zijn dat het baasje daar nog was om die immens
grote glas in lood raam boven de ingang te gaan bewonderen. Foto is van Riet en
Ronny, de kathedraalbezoekers.
Een Vlaming
ging op een dag vissen in Wallonië en ving drie karpers.
Toen hij naar huis reed werd hij tegengehouden door een Waalse
opzichter die het niet zo op Vlamingen begrepen had.
Hij moest zijn visvergunning tonen en de visser haalde een geldige
Waalse vergunning boven.
De wachter pakte dan één van de karpers, rook aan het achterste en zei
:
' Dit is geen Waalse vis, dit is een Noorse vis ! Heb jij hiervoor een
vergunning ?'
De Vlaming haalde een Noorse vergunning boven. De wachter keurde ze en
greep een andere vis.
Weer rook hij
aan het achterste. Dit is geen Waalse vis, dit is een Nederlandse vis!
Heb jij een
Nederlandse vergunning?' De Vlaming ging in zijn zakken en toonde een
Nederlands papier. De wachter nam (natuurlijk ook) de derde vis ...en rook aan het
achterste. Dit is een Duitse vis, heb jij hiervoor een vergunning ?'
En weer ging de
jager in zijn zakken en toonde een Duitse vergunning.
De wildwachter raakte nu enorm gefrustreerd enschreeuwde naar de Vlaming : 'Waar ben jij,
godverdorie, toch wel van afkomstig ?'
De Vlaming draait zich om, laat zijn broek zakken, bukt voorover en
zegt : Ruik jij het maar, jij bent de expert.'
Voor de baasjes zullen de twee
volgende dagen nog best zwaar zijn. Woensdag is het terugkeerdag naar België na
haast zeven weken La Magdeleine.
Er moet nog een heleboel in orde
gemaakt worden om met een gerust hart het boeltje hier twee weken achter te
laten. Want tegen half september zijn we al lang en breed terug hier. Dat is
althans toch de bedoeling.
We gaan terug naar België omdat er
nogal wat feestjes en verjaardagen staan aan te komen En feestjes en bazen
dat klikt blijkbaar bijzonder goed .
Het eerste feestje komt er zaterdag
al aan, en is de grootste reden om naar t Belgikske terug te keren. Op
zaterdag gaan we veel van onze broers en zussen en halfbroers en halfzussen terugzien
in Heurne op de jaarlijkse Drenten clubmatch.
En dan volgen er nog wat verjaardagen
en BBQs en (vr)eetpartijtjes allerhande. De Horeca-Vlaanderen gaat weer merken
dat de baasjes terug in t land zijn !
Hier staat er voor het baasje geoeg
te doen in de tuin bvb. Daar heeft door de combinatie regen /zon / bezoek, het
onkruid de kans gekregen om een groeisprint alla Marc Cavendish in te zetten.
Hopelijk staat er vandaag niet zon alles verschroeiende zon zoals gisteren.
Toen was het alleen s avonds doenbaar om je tussen de preien, tomaten en
boontjes te begeven om dat onkruid te gaan uit trekken. Want dat is het enige
dat wat kans op zekerheid geeft dat het tegen half september niet terug even
hoog staat.
En dan moet er nog een selectie
gemaakt worden van wat er wel terug mee moet naar België, wat er misschien mee
moet en wat helemaal niet.
Het gaan inderdaad nog drukke dagen
worden en de zon . Die staat weeral hoog aan de hemel
Belle & co
Heros tussen de tomaten, prei en onkruid...
Hier moeten "ergens" snijboontjes tussen groeien...
Die kunnen nog wel wat zon gebruiken en gaan rijp zijn wanneer we terug zijn...
De "tomate russe" kan ook nog wel wat zonnebadjes gebruiken, groot zijn ze al.
Het is te warm om een klop uit te
richten, echt waar Het baasje zit al te zweten wanneer hij alleen zijn vingers
nog maar gebruikt om onze verhalen uit te tikken.
Het is na het serieuze onweer van
vannacht, met bakken regen, dan ook nog eens heel drukkend weer.
We hebben dan ook gemengde gedachten
bij onze overbuur die gisterenmorgen begonnen is met zijn dak te repareren.
Alle pannen eraf en dan folie en nieuwe latten er op. Dat was alvast de simpele
redenering die hier algemeen aanvaard is smijt in augustus uw dak eraf, in
augustus reent het toch nooit. Dan was het vannacht een andere maand
blijkbaar, want deze morgen stonden de buren maar beteuterd te kijken.Een douche genomenhadden ze blijkbaar rond drie uur vannacht
al.
Deze morgen hebben ze dan samen met
familie en vrienden het werk hervat, nu in de vlakke zon en zonder verkoelend
buitje. Hopen maar dat er morgen niemand ziek is en met een zonneslag in bed
steekt.
Wij kijken alvast uit naar de nacht,
het baasje heeft een batterij aan ventilators en verfrissing brengende
toestellen aangesleept. Gekookt zal er vandaag niet worden want dat brengt
warmte met zich in de keuken en daar slapen Hera en Heros.
Het baasje heeft het daarstraks nog
gezegd tegen het vrouwtje, alles is een maand te vroeg in de tuin, alleen de
zomer, die is een maand te laat
Een
zatlap loopt 's nachts over straat en belt om 4 uur 's morgens
aan bij mensen.
De man des huizes staat woedend op en vraagt: "Wat is dat hier,
wat scheelt er?" De
zatlap: "Kom me duwen! Je moet me komen duwen!"
Razend zegt de bewoner: "Ik ken je niet eens, het is 4 uur in de
morgen, en jij vraagt me om je te komen duwen. Bol het af jong..."
Terug in de slaapkamer, legt hij zich
terug in bed, maar zijn vrouw
speelt hem de les: "Nu heb je toch overdreven. Het is jou toch ook
al overkomen dat je in panne staat met de wagen. Je had die sukkelaar
toch wel even kunnen helpen duwen."
Man: "Ja, maar die kerel was strontzat."
Vrouw: "Reden te meer om hem te helpen, het gaat hem nooit alleen
lukken. Nee, zo ken ik je helemaal niet, ik ben zeer teleurgesteld in je."
Haar man, helemaal ontdaan, kleedt zich
toch maar weer aan en gaat
naar beneden. ! Hij opent de deur en roept: "He, kerel, ik kom
je duwen, waar zit je?"
Zatlap: "Hier in de tuin, op de schommel"
Maar er was gisteren ook een Damita
van Drentenpassie (Lisa als roepnaam) op de show, Ferrons zus uit hetzelfde
nest. Ook zij heeft dezelfde score gehaald als haar broer Ferron. Met dien
verstande dat zij niet BOB geworden is, er kan er maar één Best of Breed zijn
en dat was Ferron.
Lisa heeft in de euforie van de
Uitmuntend score van Ferron wat in de schaduw gestaan. Logisch een beetje, want
bij Ferron was het noodzakelijk dat hij minstens
een Zeer Goed zou scoren om als dekreu voor een Deens teefje te kunnen
fungeren.
De Deense normen liggen deels op een
ander vlak en zij vragen in Denemarken showresultaten van de honden. Kan je die
niet voorleggen dan krijgen de pupjes geen officiële stamboom.Maar een DNA-attest zoals in België, dat
hebben ze dan voor de stamboom in Denemarken weer niet nodig.
Die Uitmuntend score was dan ook de
oorzaak van de vreugde om Ferron. Hiermee behaalde hij het recht om legaal een
Deens teefje te dekken en met alle paperassen in orde te zijn . Het is hier al
lachend the license to F**k genoemd
Maar Roswitha gaat minstens even blij
zijn met het resultaat van haar Damita Lisa. Die gaat hoogstwaarschijnlijk
bij de volgende loopsheid ook een dekking krijgen waar dan ook haast niet
anders dan kampioenen uit kunnen geboren worden. Voor Lisa is het niet haar
eerste trofee dat ze binnenhaalt voor de van Drentenpassie kennel. Zij heeft al
meerdere titels behaald in Nederland , Duitsland en Slovenië.
We mogen nu wel stellen dat onze
februari pupjes uit een familie stammen waar nog schoon volk rondloopt. Met
dank aan een fantastische fokster die Roswitha van Drentenpassie Harmsen
noemt. Proficiat Roswitha, en we wensen je nog vele mooie Drentenmomenten en
resultaten toe.
Yes he did it, hes the best
Belgian male Drent at this moment ! ! !
Ferron de vader van onze laatste
pupjes is Best of Breed (BOB) geworden op de Mechelse hondenshow. De deelname
was noodzakelijk om een nestje te hebben met eenhondje dat hij op dit moment
nog niet kent. De mooie Ayla van Gitte Becher uit Denemarken.
Ferron moest een zeer goed (ZG)
verdienen voor de noodzakelijke paperassen. Maar Ferron deed beter ! Ferron
haalde een uitmuntend en werd Best of Breed .Ook zijn nestzus Lisa haalde hetzelfde
resultaat uitmuntend en CAC ,CACIB.
Vooreerst proficiat voor de twee
honden Ferron en Lisa van Drentenpassie. Maar zeker en vast en met voorsprong
de fokster Roswitha Harmsen die speciaal uit het hoge noorden van Nederland
kwam om haar Ferron en Lisa te showen . Roswitha, je bent fantastisch, de naam
van je kennel verdient de naam van Drentenpassie met verve. Voor ons is van
Drentenpassie vanaf nu een eretitel !
Ook Rudy en Simonne , de eigenaars
van Ferron verdienen onze welgemeende felicitaties voor de opleiding die zij
Ferron nog dagelijks geven. En die ook heel bereidwillig hun Ferron zijn werk
lieten doen toen Belle moest gedekt worden. Zelfs wij glunderen van fierheid.
Tot in Denemarken klonken de
vreugdekreten en de commentaren waren er ook naar. Gitte kan met gerust geweten
naar België komen wanneer Ayla loops komt. We wensen hen een zelfde nestje
pupjes toe als wat wij kregen in februari. Zes perfect gezonde puppie teefjes
en drie reutjes. Een pak werk maar zo fijn om te zien opgroeien!
Het was een fijne dag die 20°
augustus 2011, vanaf La Magdeleine, over Booischot naar Vriezenveen en tot in
Holstebro DK waren er gelukkige mensen te vinden !
Vannacht was het weer zo ver, lawaai
in de tuin bij de laatste uitlaatbeurt. Maar nu meer dan anders. Dat was reden
voor het baasje om toch maar eens te gaan kijken wat er nu weer mis was.
Je kan het raden pinneke was terug
en het was duidelijk dezelfde als die van eergisteren. Die heeft ondertussen al
een bijnaam, dat is onze dikke. Nu laten egels die gepakt worden zelden hun
ware gelaat zien, das eigen aan oprolegels maar deze kent ons baasje aan zijn
gewicht. We hebben zelden zon dikzak egel gezien.
Gisteren avond was de oorzaak van het
lawaai de tweestrijd tussen moeder Belle en zoon Heros om wie de egel naar het
baasje zou mogen brengen. Ook Hera deed haar duit in het lawaaizakje. Geen
manieren dacht het baasje om goede vrienden te blijven met de buren zo lawaai
maken kot in de nacht !
t Baasje wilde pinneke dan recht
van uit de tuin buiten de omheining zetten, op de plaats die pinneke al wel
herkent als hij zich ontrolt. Maar dat was buiten Heros gerekend die als e
bliksem pinneke vastgrabbelde en er
mee naar het huis liep. Daar lag hij dan fier als een gieter op het baasje te
wachten.
Het baasje had zelfs al de tijd om
het kodakske te nemen en Heros te laten poseren bij zijn buit Het baasje
heeft nog gezegd tegen t vrouwtje, dan heeft m geen last van die snee onder
zijn poot, dan kan m plots van alles
Op het Drentenforum vonden we dit onderstaand
bericht van Saskia, het leek ons belangrijk genoeg om het over te nemen voor
ons Bas en Belle blog. Het is even slikken maar we kunnen veronderstellen dat
er mensen zijn die nog steeds niet weten hoe warm het in luttele seconden in
een auto kan worden.
En ook dit nog het zijn niet altijd
huisdieren die worden achter gelaten in afgesloten autos maar ook kinderen ! !
! En laatst las ik nog in de krant dat een Fransman zijn schoonmoeder in de
auto had achtergelaten toen hij ging wandelen tijdens zijn vakantie in
Oostenrijk. Wat moet je daar dan van denken ?
Hier het bericht van Saskia met link:
Soms zijn er
hondenbezitters die hun hond in een snikhete auto achterlaten.
Met alle gevolgen van dien.
Dogs Today Magazine bedacht daarom een actie genaamd Dont cook your dog.
Deze actie gaat internationaal, dus ook in Nederland. http://www.dogstodaymagazine.co.uk/dontcookyourdog/
Wat vergeten ?Is dan een normaal antwoord, en dan weten we
dat het echt vergeten werk is . Wel de vraag zou ook kunnen zijn ben je niet
vergeten je in te schrijven voor de Drentenclubmatch van zaterdag 27 augustus
te Heurne bij Oudenaarde ?
Echt rats vergeten ?Geen erg, je kan nog inschrijven tot en met
morgen zaterdag 20 augustus tot kot in de nacht.
Eventjes de Drenten website http://www.drentschepatrijshond.be/ gaan en
daar het deelnemingsformulier openklikken en invullen.
Geen zin in rondjes lopen met je
Drentenschat maar wel zin in een gezellige dag onder gelijkgestemden ? Ook geen
probleem, dan kom je toch gewoon kijken, een babbeltje doen en misschien wel
aanschuiven bij de inmiddels befaamde BBQ van de vereniging.
Nog niet overtuigd ? Weet je wel
hoeveel jachtaanleg jouw lieve Drentje heeft ? Voor luttele 5 euro kan je
deelnemen aan de TAN proef die deze jachtaanleg duidelijk maakt.
En als laatste argument haast alle
deelnemers van vorig jaar zijn terug present. Ook die waar je vorig jaar nog zon
fijne babbel mee gedaan hebt.
Heb je al veel gelezen over ons, en
ons nog nooit in loevende lijve ontmoet t is op zaterdag 27.08.11 hét
moment, maar wel eerst inschrijven voor morgenavond !
Een
Surinaamse zakenman moet op zakenreis naar het buitenland.
Hij roept zijn trouwe Javaanse knecht Tjokro en zegt hem dat hij op het huismoet passen en dat hij hem bij elk probleem dat zich voordoet
moet bellen.
Na
enkele dagen niets te hebben gehoord wordt de zakenman ongerust en belt zelf
Tjokro op.
"Dag
Tjokro, hoe gaat het?"
"Alles
zéér slecht, meneer."
"Waarom,
wat is er gebeurd?"
"Ik
heb steel van schop gebroken."
"Maar
Tjokro, potdomme, je hebt mij bijna een infarct bezorgd door te zeggendat het slecht gaat en het is slechts de steel van de schop
die gebroken is??"
Hij
haalt eens diep adem en vraagt dan: "hoe is dat gebeurd?"
"Het
gebeurde bij begraven van hond."
"Wat,
mijn hond?! Is ie dood? Hoe kan dat nu?"
"Hij
in zwembad gevallen."
"Maar
Tjokro, hoe kan een terrier verdrinken, hij kon zwemmen als een vis!"
"Geen
water in zwembad, hij erin spring, en is dood gevallen."
"Hoe
zo geen water in het zwembad, vorige week is het zwembad gereinigd en toen ik
vertrok was het nog vol water!"
"Ja
maar, water genomen door de brandweer om brand te blussen."
"Welke
brand, Tjokro?!"
"Huis
is in brand gevlogen, meneer."
"Mijn
huis? Maar hoe is dat mogelijk?"
"Rouwdienst
voor uw moeder, kaars te dicht bij gordijn en alles verbrand."
"Is
mijn moeder dood? Wij hebben vorige week pas haar 70ste verjaardag gevierd en zij
was nog kerngezond!"
"Uw
moeder kon andere nacht niet slapen, ging slaapmiddel vragen aan mevrouw, die
was met uw beste vriend in bed en toen moeder is dood gevallenvan de schrik."
"Mijn
vrouw heeft mij bedrogen met mijn beste vriend?? Kun je mij dan nietspositiefs vertellen, Tjokro?"
"Jawel,
meneer, herinnert u zich dat u 14 dagen geleden aidstest hebt gedaan?"
Is er dan toch eentje van ons bang
van onweer ? Daarstraks is er hier boven La Magdeleine op zeer korte tijd een
onweer tot ontwikkeling gekomen. Op tijd van een kwartier is het van rommelen
in de verte tot een waar "knal"onweer vlak boven ons gekomen.
Bij een inslag hier ergens vlakbij is
Heros toch zo hard geschrokken dat hij de rest van het onweer niet meer van bij
het baasje weg te slaan was. Nu is Heros wel de grootste teut van ons drie,
maar ook die met het kleinste hartje. Als er zo onverwachte zaken gebeuren
staat m nogal snel met veel lawaai achter het baasje zijn benen van z'n oren
te geven.
Wij hebben het maar genegeerd, wat we
niet in de hand hadden was die korte maar vrij hevige regenbui die samenkwam
met de donder en bliksem. Heros aanhalen en troosten in zijn schrik verergerd
alleen maar dat gedrag de volgende maal. En dat is het laatste wat ons baasje
wil. Hij heeft het al eens meegemaakt met Bas, die was ook als de dood voor
onweer en vuurwerk, maar dat was deels de baasjes hun eigen schuld.
Vandaag krijgt Heros zijn schoentje
nog eens aan, gisterenavond toen iedereen binnen was heeft het baasje zijn
schoen maar uitgedaan en even later was er toch weer een bloedveegje op de
keukenvloer te vinden. We houden onze grote loebas nog enkele dagen rustig, dan
moet alles terug in optima forma zijn.
Er is
een plaats in de hemel die Regenboogbrug heet.
Als een dier waar je veel van houdt doodgaat,
dan gaat dat dier naar de Regenboogbrug.
Daar zijn uitgestrekte weiden en heuvels voor onze lieve vrienden,
zodat ze met elkaar kunnen rennen en spelen.
Er is genoeg eten, water en zonneschijn
en onze vrienden voelen zich daar warm en prettig.
Alle oude en zieke dieren worden daar weer jong en beter.
Alle dieren die gewond of verminkt waren, worden weer sterk en gezond,
precies zoals wij ze herinneren in onze dromen.
De dieren zijn gelukkig en tevreden, er is echter een klein ding:
Ze vinden het jammer dat ze hun baasje of bazinnetje
achter hebben moeten laten.
Ze rennen en spelen met elkaar,
maar dan komt de dag dat er eentje plotseling stopt met spelen
en in de verte tuurt.
Zijn ogen beginnen te stralen, hij begint te trillen van opwinding.
Plotseling verlaat hij de groep,
rent over het groene gras, sneller en sneller.
Hij heeft je gezien en als jij en je lieveling elkaar eindelijk treffen,
houden jullie elkaar stevig vast, bij deze vreugdevolle hereniging.
Om nooit meer uit elkaar te gaan.
De vrolijke kussen overstelpen je gezicht,
je handen aaien zijn liefdevolle kop
en je kijkt weer in die trouwe ogen, die je zolang niet hebt gezien,
maar die altijd in je hart zijn gebleven.
Vanavond laat kregen we nog een
triest bericht uit Vosselaar. Ons speelmaatje uit ons bos is over de
regenboogbrug naar zijn wandelmaatje Bas toe.
André en Maria melden ons rond tien
uur vanavond dat Tibo rustig is ingeslapen met de hulp van hun en ook onze eigen
dierenarts dr. Nelly.
We zijn er stil van geworden, Dré en
Tibo hoe dikwijls hebben we samen met Bas, nadien met Belle en Bas en nog
later met Belle, Hera en Heros. Die twee laatste heeft Tibo nog weten groot
worden. Elke keer dat we elkaar ontmoeten moest Tibo eens controleren hoe Belles
pups weer waren gegroeid.
Tibo was al een tijdje op de
sukkeltoer, was niet meer van de jongste en had artrose in de heupen. Maar toch
leefde hij telkens op als m ons trio weer bezig zag en wou hij nog meedoen ,
iets wat hem nog dikwijls lukte ook.
Wij hadden een speciale band met Dré
en Tibo. Zij waren het die Simonne gezelschap hebben gehouden toen Bas in het
bos plots overleden was .Ik was toen met
een hoogzwangere Belle naar huis gelopen om de auto te gaan halen om Bas op
te halen.
We hopen met deze woorden Dré en
Maria een beetje troost te kunnen brengen in de volgende trieste dagen.
Volgende week als we terug in Vosselaar zijn komen we even langs in de
Grootheidestraat.
En voor Tibo het gaat je goed
jongen, en doe de groeten aan je speelmaatje Bas van ons.
Jan, Simonne, Belle, Hera en Heros
Twee speelkameraden, Bas en Tibo, sinds vanavond terug samen...
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
