Estas salinas são únicas no país e são fruto de uma maravilha da natureza. A água salgada provém de uma extensa e profunda mina de sal-gema, que é atravessada por uma corrente subterrânea de água doce, que se torna depois salgada. Trata-se de sal puro (97,94% de cloreto de sódio), que é recolhido nos talhos pelos marinheiros (designação dada aos salineiros). O poço tem 9 metros de profundidade e 3,75 de diâmetro e a distribuição da água pelos talhos obedece a regras de origem ancestral.
Deze zoutmijnen zijn uniek in het land en zijn het resultaat van een wonder van de natuur. Het zoute water komt uit een uitgestrekte en diepgelegen versteende zoutmijn. Deze wordt doorkruist door een onderstroom van zoet water, dat op die manier zout wordt. Dit is puur zout (97,94% natriumchloride) en wordt verzameld door «marinheiros» (de zoutmakers) in de talhos. De put is 9 meter diep en 3,75 in diameter en de distributie van het water in de talhos gebeurt volgens de regels van het gewoonterecht.
Em nome da tradição, a própria Cooperativa Agrícola dos Produtores de Sal de Rio Maior, criada em 1979, tem recusado sempre qualquer tipo de exploração industrial do salgado de Rio Maior. Por isso, o trabalho nas salinas é sazonal, ocorrendo apenas durante a época estival, altura em que os habitantes das redondezas descem a encosta da Serra dos Candeeiros, para a milenar labuta do «sal sem mar».
Uit naam van de traditie weigerde de Landbouwcoöperatie van Zoutproducenten van Rio Maior, opgericht in 1979, elke vorm van industriële exploitatie van het zout van Rio Maior. Doordat het werk in de zoutmijnen seizoensgebonden is, namelijk de zomer, zijn het de bewoners van de nabijgelegen hellingen van de Serra dos Candeeiros, die het ouderwetse labeur voor de winning van het «zout zonder zee», op zich nemen.
As salinas estão divididas em compartimentos de diversos tamanhos, a que se chama talhos. Estes são feitos em cimento ou pedra e têm pouca profundidade. Actualmente a água salgada é retirada do poço por meio de um motor, sendo posteriormente distribuida pelos talhos, através de regueiras. Os estreitos carreiros que separam os talhos, servem para os marinheiros circularem entre os compartimentos, e denominam-se baratas. Para além destes talhos existem os esgoteiros, onde é colocada a água salgada para mais tarde ser distribuída pelos talhos. Para o processo de secagem estar completo, o sal é colocado em eiras, sendo posteriormente transportado para as velhas casas de madeira, onde é conservado e vendido. No local, em algumas dessas típicas casas de madeira, há uma série de cafés, restaurantes e lojas de artesanto, que constituem o suporte turístico deste autêntico museu vivo.
De zoutmijnen zijn verdeeld in compartimenten van verschillende afmetingen, die heten talhos. Deze zijn gemaakt van cement of steen en zijn ondiep. Tegenwoordig wordt het zoute water uit de put gehaald met behulp van een motor, om vervolgens verdeeld te worden over de de talhos via greppels. Er zijn verschillende stadia in het droogproces en wanneer dit voltooid is, wordt het zout op vloeren verzameld, om vervolgens getransporteerd te worden naar de oude houten huizen, daar wordt het bewaard en verkocht. Op de site, in sommige van de typische houten huisjes, vind je verder enkele cafeetjes, restaurantjes en artisanale winkeltjes, deze zorgen voor een toeristische ondersteuning van dit authentiek levend museum.
Bron: