Door een tip van de man van onze lerares Luísa, ben ik op zoek gegaan naar de woorden van Fado Malhoa. (Muito obrigada José!)
Dit gedicht, dat door José Galhardo geschreven is, is een eerbetoon aan de schilder José Malhoa, die het meest Portugese onderwerp van Portugal op doek heeft kunnen zetten, nl. de Fado.
De muziek voor deze fado werd geschreven door Frederico Valério en werd voor het eerst door Amália Rodrigues gezongen in een merkwaardige kortfilm uit 1947 (Fado Molhoa, 11 min.), waarin de fadista binnenin het schilderij zit
Fado Malhoa Por Amália Rodrigues Letra: José Galhardo Música: Frederico Valério
Alguém, que Deus já lá tem, - pintor consagrado - que foi bem grande e nos dói ser já do passado, pintou numa tela, com arte e com vida, a trova mais bela da terra mais querida.
Iemand, die reeds overleden is, - een begeesterd schilder (=José Malhoa) - was heel beroemd en het maakt ons droevig dat hij er niet meer is, hij schilderde een doek, kunstzinnig en naar het leven, het mooiste lied (fado) van de meest geliefde grond (Portugal).
Subiu a um quarto que viu à luz do petróleo e fez o mais português dos quadros a óleo: um zé de samarra (*) com a amante a seu lado, com os dedos agarra, percorre a guitarra, e ali vê-se o Fado!
Hij verheerlijkt daarop een kamer, verlicht door een petroleumlamp en maakt aldus het meest Portugese olieverfschilderij: een man van het volk (*) met een minnares aan zijn zij, met zijn vingerspel, tokkelt hij op de gitaar, en kijk dát is Fado!
Faz rir a ideia de ouvir com os olhos, senhores. Fará, mas não para quem já ouviu, mas em cores. Há vozes de Alfama naquela pintura e a banza derrama canções de amargura.
Het lijkt lachwekkend om te horen met de ogen, mijne heren. Het zij zo, maar niet voor degenen die het reeds hoorden, maar dan in kleuren. Er zitten stemmen van Alfama in deze schilderij en de banza(= portugese gitaar) verspreidt liederen vol bittere smart.
Dali vos digo que ouvi a voz que se esmera: boçal, um faia banal cantando à Severa. Aquilo é bairrista; aquilo é Lisboa, boémia e fadista, aquilo é de artista; aquilo é Malhoa!
Vandaar ik zeg u dat ik hoorde de stem die streeft: brutaal, een banale losbol, zingend zoals Severa. Dat is van deze wijk, dat is Lissabon, bohemien en fadista, dat is artistiek; dat is Malhoa!
(eigen vertaling)
(*)
um zé de samarra is een personage die een klasse vertegenwoordigt (de samarra is een soort vest welke het geschilderd personage enkel op zijn linkerarm heeft). Zé is de afkorting van José en wordt gebruikt om het Portugese volk te benoemen. Herinner je O Zé Povinho (waarmee de stem van het volk wordt bedoeld) van Rafael Bordalo Pinheiro. (lees meer hierover via volgende link: klik HIER! = laatste deel van het bericht)
Wil je een recentere versie beluisteren, bekijk dan deze video met het doek van Malhoa
Link naar het Museu da Cidade in Lissabon, waar het doek te bezichtigen is: klik HIER! Link naar het Museu José Malhoa in Caldas da Rainha, waar de schilder geboren is: klikHIER!
Reacties op bericht (3)
22-07-2019
goldenslot
A good website with quality that makes us more knowledgeable is a good website that has many benefits for us to get new information all the time.
Ik ben Maaike/Myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam LaFadista.
Ik ben een vrouw en woon in Alfeizerão-Sapateira (Portugal) en mijn beroep is mezelf zijn.
Ik ben geboren op 30/12/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Portugal, Lissabon, Fado, poëzie, reizen in 't algemeen, lezen, kookboeken, fietsen....
Ik ben Maaike/Myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam LaFadista.
