U kozien va mu voödur, Tilisfoör, gienk vanof 1938 roent met du zwienubeër en nu dijt dadu veeërtieën joör. Pur keeë moestn du boeërun vuftieën frang butaaln pluus du kost voe Tilisfoör en voe Pol of Juul likofdatu beërn eeëtn. Du beër kwam soms wel u kir aleeënu tuus o zu boös in du zoomur u babultju bleef sloön met du gubeurs die zaatn tu koörtn of die u puupu smooördn vooör undur deuru. Binst du nooörloogu atn ook wel u ki last met du Duutsjhu omda ju agtur du neegun saavuns nie mi buutn mogtu komn. Nu wieërt zeeëfs u ki budrijgt met ‘einsperren’ of upsluutn. Oj mien upsluut, zijtn, moejook Pol einsperren.

Doör adun du Duutsjhu giïn goestu voörn.

Over Telesphore en Pol, zijn varkensbeer

Een neef van mijn vader, Telesphore, ging vanaf 1938 rond met de varkensbeer en hij deed dat 14 jaar. Per ‘keer’ moesten de boeren 15 franken betalen plus de kost voor Telesphore en voor Pol of Jules zoals de beren heetten. De beer kwam soms wel eens alleen thuis als zijn baas in de zomer een babbeltje bleef slaan bij de buren die voor hun deur zaten te kaarten of een pijp te roken. Tijdens de oorlog had hij ook soms last met de Duitsers omdat je na 21 uur niet meer buiten mocht komen. Hij werd zelfs eens bedreigd met ‘einsperren’ of opsluiten.
Als ge mij opsluit, zei hij, dan moet ge Pol ook einsperren.

Daar hadden de Duitsers wel geen zin in.

26-10-2020, 00:00 geschreven door stammer