Worom aaltiet oovur Westendu-dorp?

Kzienik u negtu guboorn dorpulienk. Dadis gubeurt in daduus daj nie ku zieën up du postkoörtu ieroendur, in du Lombartzieduloönu nuumuroo zeevun, up du koörtu aaänguduut met u blowu pielu.

Uuzu gubeurs woörn:
Intuus regts van tuuzu (nuumuroo 9), weundu du nijgunoöru van uuzuus, Satn Kompurnolu die gutrowt was me Slienu Viejoönu. Zadn twi kiendurs, Lena die stief guloofdu in du Niewu Ordu, en Zjuraar. Zu dijn komersju in pluumvee en zu vruusdn trowuns no Midulkerku wo daan zu in du Kerkstroötu u kieëkuwienkul oopnieldn. Undur uus wiert agtur undur buweunt deur Foeëns Phlieps eën zu vrowu Ievonu Kandeeël en undur zeunu Danjil, drukur van buroep.

Wieën datur in nuumuroo 11 weundu, da weetuk nie mi mor in nuumuroo dertieënu weundu du oeëngutrowdu Treezu Minu, u stief guloovugu vurpleegstur die stief veelu meeënsjhun goöpn et en die in du twidu weeërltoorloogu stief vurdieënstuluk was. Zet u nindruk up mien guloötn dank noojt mi goön vurgeetn.

Regts van eur in nuumuroo vuftieënu, nie up du postkoörtu mo wel up du regsjhu fotoo, was wa damu wiedur trooö gordientju noemdn. Twas u vurwoörloost uus. Kweet nie ot woö was mo zaan uus wiesgumakt dat da vroegur u nuus van ligtu zeedn was. Vandoö die naamu.
Rozjee Iengulbregt en doragtur zu broeru Andree ersteldun doö vieloos in du vooörkaamur.
Du restu van tuus wieërt nie gubruukt. Ken ik doö etuluku eurun deurugubrogt omdatur aaltiet veelu leuk voök was.
Lienks van uus, woondun du sjhriewerkur Sieriel Morel en Slienu Joenkeeëru. Da was u grooötu katolieku famielju me twi dogturs die nunu woörn en u zeunu die poötur was mor ook drie zeuns die sjhriewerkurs woörn in du Graaf Janstroötu up tbat: Zjorzju, Mories en Staf. Verdur woörn dur nog twi dogturs Magriet en Marjit. Marjit was deeënugstu die nog bie eur oedurs weundu. An eur enk goeju erinurieng buwoört want zieëlp mu dikwils me mu nuuswerk.

Ik ben een echte geboren dorpeling. Dat is gebeurd in het onzichtbaar huis in de Lombardsijdelaan nummer 7, op de kaart hierboven aangeduid met een blauwe pijl.
Onze buren waren:
In het huis (Nr 9), rechts van het door ons gezin bewoonde, woonde de eigenaar van ons huis, Charles Compernolle, gehuwd met Celina Viaene. Zij hadden twee kinderen: Lena, die fel geloofde in de ‘Nieuwe Orde’ en Gerard. Zij handelden in pluimvee en verhuisden trouwens naar Middelkerke waar ze in de Kerkstraat een pluimveewinkel uitbaatten. Hun huis werd daarna bewoond door Alfons Phlips en zijn vrouw Yvonne Candeel en hun zoon Daniël, drukker van beroep.

Wie er in het nummer 11 woonde, dat weet ik niet meer maar in het nummer 13 woonde mejuffer Theresa Minne, een zeer gelovig verpleegster van beroep die ontzaglijk veel mensen verzorgde en die zich tijdens de tweede wereldoorlog zeer verdienstelijk maakte. Zij heeft een onvergetelijke indruk op mij nagelaten.
Rechts van haar in nr15, niet op de postkaart maar wel op de rechtse foto, was wat wij ‘het rood gordijntje’ noemden. Het was een verwaarloosd huis. Ik weet niet of het waar was, maar ze hadden ons wijsgemaakt dat daar vroeger een huis van lichte zeden was. Vandaar de naam.
Roger Ingelbrecht en daarna zijn broer André herstelden er fietsen in de voorkamer. De rest werd niet gebruikt. Ik bracht er ettelijke uren door omdat er altijd veel leuk volk was.

Links van ons woonden schrijnwerker Cyriel Morel en Celina Jonckheere. Dat was een grote katholieke familie met twee dochters-nonnen en een zoon-pater maar ook drie kinderen – schrijnwerkers die in de Graaf Janstraat in Westende-bad woonden: Georges, Maurits en Gustaaf. Verder waren er nog Marguerite en Mariette. Mariette was de enige die nog bij haar ouders woonde. Aan haar heb ik een bijzondere herinnering bewaard. Zij hielp mij namelijk vaak bij mijn huiswerk.

Uzooö zieët utur vandaagu uut. Up du lienksjhu fotoo int midn zieë jundur tvroegur uus van du Morels. Deur du werkn in du Lombardsieduloönu sjheurdn du meurun en ist nu oenbuweunboör.

Zo ziet het er vandaag uit. Op de linkse foto in het midden zien jullie het vroegere huis ‘Morel’ dat ingevolge de werken in de Lombardsijdelaan scheurde en onbewoonbaar werd.

An du noovurkant van du stroötu, langs du tramroutu, stoendun dur drie uuzun, wovan dank gin duudlukur oedu postkoörtu kostun vieng, dan deen ieër oendur. Lienks stoön de nuumuroos tieënu, twoövu en veeërtieënu van du Lombartzieduloönu.
Int midulstu van du drieë, nuumuroo twoövu, weundun Gustn Boerzjwa en Heeliïn Miechieëls. Gustn stoent ijguntlik iïngusjhreevn as boeër, mo nu sneet ut oör van du vintun.
Mu zustur Marta was u kwafeuzu voe vintun en wuuvun. Agtur doorloogu aa zu du kaaänsu eur tu vestiegun in tuus regtoovur tuuzu en wiedur zien tonu guvruust.

Aan de overkant van de straat langs de tramroute stonden drie huizen, waarvan ik geen duidelijker oude postkaart heb kunnen vinden, dan de onderstaande. Links staan de nummers 10, 12 en 14 van de Lombardsijdelaan.

In het middelste van de drie, nummer 12, woonden August Bourgeois en Helena Michiels. August stond eigenlijk ingeschreven als landbouwer, maar hij sneed het haar van de mannen.
Mijn zuster Martha was een haarkapster voor mannen en vrouwen. Na de oorlog had zij de kans zich te vestigen in het huis rechtover het onze. Wij verhuisden dus.
   

Lienks zieë jundur oewu dat ut uus duruutzag agtur du weedurupbow agtur du neeërstu weeërultoorloogu en onk ik doö weundn. Ken wel u fotoo guvoeng van tuus me latustooörs die toe woörn. (regts)
Ken da buwerkt mo ju ku mo zjuustu dofsjhijdiengu met du gubeurs, me portjus zieën.

Links zien jullie hoe het huis, met tramsporen voor de deur, eruitzag na de wederopbouw na de eerste wereldoorlog en toen ik daar woonde.
Ik heb wel nog een foto gevonden van het huis met gesloten rolluiken. (rechts) Ik heb die bewerkt, maar enkel de afscheiding met de buren, met poortjes, is zichtbaar.

In nuumuroo tieënu weundn Palmiïr Roseeël en Imuraaänsu Duwitu en undur kiendurs Tooönu en Nitu.
In nuumuroo veeërtieënu weundun Teur Vankasul en Oliva Majeu (gubooörn in 1882) met undur eeënug oovurgubleevun oeëngutrowt kient, Arie, gubooörn in 1907. Ieër wiluk u goeju anikdootu vurteln. Arie speeldu geeërn up du bieljoört. Onzem up u dag u ki vroegn om nog u partietju tu speeln, zijtun ‘nink, want mu moeëdur go riklameerun dank tu loötu tuus zien.’
Nu moe ju giedur weetn dat Arie toenal van vooörn in du tjeevuntug was en dadOliva up weg was nor eur oendurt joör. Te spietug gunoeg nie meugun zien want ze stieërf kort durvoorn.

In nr 10 woonden Palmace Rosseel en Emerentia Dewitte en hun kinderen Antoine en Antoinette.
In nr14 woonden Arthur Vancassel en Olivia Mahieu (geboren in 1882) met hun enig ongetrouwd overgebleven kind, Henri, geboren in 1907. Hier wil ik wel een leuke anekdote vertellen. Henri speelde graag biljart. Toen men hem eens in ’t café, vlak voor etenstijd, vroeg om nog een partijtje te spelen, weigerde hij met … “mijn moeder zal reclameren omdat ik te laat thuiskom.” Nu moet je weten dat Henri toen al vooraan in de zeventig was en dat Olivia op weg was naar haar honderd jaar. Het heeft echter niet mogen zijn want zij stierf kort ervoor.

Azoo zieën du drie busprookn uuzun dur nu uut in feebruuwoörju 2020.

Zo zien de drie besproken huizen er nu uit in februari 2020.