We zitten weeral in het juiste winterritme: elke woensdagavond spinning. Ook deze keer weer met onze interim-leraar. Pascalleke heeft het waarschijnlijk veel beter dan wij, daar in het verre Zuid-Afrika. Maar dat mag geen reden zijn voor ons om er met ons klak naar te gooien. En dus zullen we maar als voorbeeldige leerlingen op de fiets stappen en lekker doortrappen. Wel een beetje teveel vrijheid om de oefeningen te doen, en zo wordt het op bepaalde momenten wel een beetje een ongeregeld zootje. Iedereen doet maar een beetje wat hij of zij het liefste doet, en dat vind ik nu niet precies het doel van een spinningles. Het echte doel is, volgens mij dan toch, om samen met een groep en onder begeleiding van een instructeur, op de tonen van muziek, allemaal samen dezelfde oefeningen te doen. Samen op, samen neer, ieder op zijn eigen niveau, maar wel allemaal zoveel mogelijk gelijk. Op die manier wordt iedereen toch meer gemotiveerd om samen met alle anderen een extra inspanning te doen. Maar ikzelf heb me van al dat vrije gedoe niet veel aangetrokken, en geprobeerd om er het beste van te maken, en dat is mij redelijk gelukt. Tijd = 1 uur, HR = 142/174, Kcal = 688.
Een mooie, zonnige, maar frisse dag met een temperatuur rond 11 graden. Niet al te warm dus, maar wel nog goed om in te gaan fietsen. En dat werd eens terug tijd na de ziekte-opstoot van vorige week. Eens voelen hoe het zal gaan, en dat viel aanvankelijk nogal mee. Enkel na ongeveer 50 kilometer was het beste er toch wel af en wanneer we dan ergens in de schaduw reden, voelde ik de koude lucht heel goed in de longen stromen. Is dit wel echt gezond ? In normale omstandigheden heb ik daar nog nooit last van gehad, en ik heb al in veel koudere lucht gereden, zelfs in vriestemperaturen. Maar goed, zoals ik deze week al zei: terug rustig opbouwen, met de nadruk op rustig. Er blijven nog weken en maanden genoeg over vooraleer het nieuwe seizoen terug begint. Afstand = 79 km, Tijd = 2u52', Gem = 27,8 km/u, HR = 136/154, Kcal = 1844.
De lopende snotneus van het voorbije weekend, is gelukkig weggelopen. Ik voel mij al terug een beetje de oude (letterlijk en figuurlijk) en ben dus maar naar de spinning gegaan. Eerst en vooral met de bedoeling om het rustig aan te beginnen, en dan te zien hoe het meevalt. En dat was eigenlijk prima, zodat ik er toch nog redelijk stevig tegenaan kon. Enkel het echt diep gaan voelde niet prettig aan, zodat ik toch een trapje minder heb gegeven dan normaal. Maar nadien toch een leuk gevoel en hopelijk is alles nu achter de rug. Dan kunnen we terug een beetje gaan opbouwen, alhoewel we in deze periode van het jaar misschien wat moeten afbouwen? Maar daarvoor zullen we in de komende winter nog wel tijd genoeg krijgen als het weer eens omslaat en het gaat regenen, sneeuwen, vriezen ...
Snotneus Ik loop hier rond met een echte snotneus. En dat net nu ik het stadium van de snotneuzen ontgroeid was, dat dacht ik tenminste. Maar het is nu eenmaal zo en niet anders, en dus geen fietsen vandaag. Wel binnen blijven en alles rustig zijn gangetje laten gaan. Dan zal het tegen woensdag wel verleden tijd zijn hoop ik. En dan vliegen we er weer lekker in.
De eerste spinningles Nadat ik vorige week woensdag de allereerste spinningles van het nieuwe winterseizoen had gemist (wegens mijn aanwezigheid in Rome) was het dus vandaag voor mij de eerste les. En weeral een verrassing, zoals meestal elk jaar, met de nieuwe opstelling van de spinningfietsen. Maar of het beter is voor iedereen ??? De plaats waar ik zat gaf niet al te veel verandering tegenover vorig jaar, maar aan de zijkanten was het toch wel even wennen denk ik. Maar kom, we zijn hier niet om rond te kijken, maar wel om te trappen, te runnen, te jumpen en stilstaand bergop te rijden. En vooral om weer eens lekker te zweten en zo vele afvalstoffen af te voeren. En het werd, voor mij althans, een goede les. Ik vond het redelijk goede muziek, met lekkere beats, waardoor men eens lekker aan niets kan denken dan alleen maar aan trappen en stoempen, stoempen, stoempen. Daarna een lekker doucheke en (uiteraard) nog een frisse pint. Moet kunnen voor een sportman van ons niveau.
Nog steeds nazomerweer. Dus ideaal om met de vrouw en de buren een fietstochtje te maken. Binnendoor, langs kleine rustige weggetjes richting Antwerpen Linkeroever, naar Sint-Anneke. Daar een pintje gedronken op het terras in de zon, en dan verder via het Galgenweel en via de fietsknooppunten van Antwerpen langs Kruibeke naar Haasdonk en verder naar huis. Een mooie namiddag met in totaal toch nog 51 km op de teller. Zo een weertje mag het nog wel effekes blijven deze week.
Allez Allez Zimbabwe Na onze citytrip naar Rome, waar het elke dag 30 graden en meer was, kwamen we hier terug in normalere temperaturen terecht. Mooi zonnig weer en niet al te veel wind en een ideale temperatuur om te fietsen. Dus het stalen ros van de haak, banden oppompen en klaar om te vertrekken. Maar deze namiddag is het koers in Kieldrecht en de Zimbabwanen van Roger De Vlaeminck komen daar rijden, dus een enige gelegenheid om die gasten eens aan het werk te zien op de weg. En vermits ge op die koers mooi kunt rondrijden met de fiets ben ik daarheen getrokken. Maar zoals meestal is er in de polders meer wind dan hier bij ons thuis. En dat was vandaag niet anders, dus een koers op het kantje. Maar daar hebben die gasten nog niet al te veel kaas van gegeten en reeds in de eerste ronde brak het peloton achteraan en zaten ze daar met 5 bij de eerste gelosten. Eigenlijk was het enkel een kwestie van zoveel mogelijk vooraan in de groep te blijven. Enkel de nieuwkomer, Dean, kon zich in het grote peloton handhaven en reed dan ook in de tweede groep de koers uit. Coach Roger was allesbehalve tevreden en dreigde ermee ze terug met de fiets naar Eeklo te sturen. Of dat ook effectief gebeurd is weet ik niet. Ikzelf had uiteindelijk toch ook mijn kilometertjes gedaan maar had pech in het naar huis komen: lekke band. Maar ja, dat gebeurt nog al eens meer als ge veel op onze prachtige Vlaamse fietspaden moet rijden. Afstand = 76 km, HR = 118/156, Kcal = 2215.
