Chronologisch overzicht van ruimtevaarders, bemande ruimtevluchten en onbemande sondes.
01-08-2015
dit gebeurde op 1 augustus
lancering in 1967 vanaf Cape Canaveral LC13, van de VS ruimtesonde Lunar Orbiter 5.
Lunar Orbiter 5 is de laatste in de Lunar Orbiter-reeks en is bedoeld voor extra fotografie van de Apollo en Surveyor landingsplaatsen en van delen van de achterkant van de maan.
De sonde is ook uitgerust om wetenschappelijke gegevens te verzamelen en om de volgstations en het programma voor baanbepaling te evalueren voor de Apollo missies.
Het ruimtevaartuig kwam in een bijna polaire baan om de maan en maakte van 6 tot 18 augustus een totaal van 633 hoge resolutie (tot 2m) en 211 gemiddelde resolutie foto’s.
Het door de 5 Lunar Orbiters bekomen fotomateriaal besloeg 99% van het oppervlak van de maan.
Op 31 januari 1968 vond de gekontroleerde inslag plaats op 3°Z-83°W.
Enkele gegevens:
NSSDC ID: 1967-075A
Norad ID: 2907
Andere namen: Lunar Orbiter E
Lanceertuig: Atlas SLV-3 Agena D5805
Massa: 386 kg; nominaal vermogen: 375 W.
vertrek in 1990 van het ruimteschip Soyuz TM10 (Norad ID: 20722), naar het Soviet ruimtestation MIR.
De cosmonauten zullen tijdens hun verblijf van 130 dagen een relatief bescheiden programma van geofysisch en astrofysisch onderzoek uitvoeren en experimenteren met biologische en materiaal specimen.
Bij de landing op 10 december komt de Japanner Tohiro Akiyama, die op 2 december aan boord van Soyuz TM11 als bezoeker aankwam, terug naar de aarde.
De inzittenden bij de lancering zijn:
Gennadi M.Manakov, gezagvoerder,
Gennady M.Strekalov, vluchtingenieur;
bij de terugkeer:
Gennadi M.Manakov, gezagvoerder,
Gennady M.Strekalov, vluchtingenieur,
Tohiro Akiyama, wetenschapper - Japan.
geboorte in 1944 te Orenburg, van Yuri Viktorovich Romanenko.
Russische piloot/cosmonaut.
Lid van Luchtmacht 5-1970 groep.
Maakte ruimtevlucht in: soyuz 26(27), 38 en TM2(TM3).
Verbleef 430,76 dagen in de ruimte.
Maakte 3 ruimtewandelingen en 1 stand-up - samen 10u16’.
Vader van cosmonaut Roman Romanenko.
Was cosmonaut tot 1988.
geboorte in 1946 te Fayetteville – Arkansas, van Richard Oswalt ‘Dick’ Covey.
Amerikaanse piloot/astronaut.
Lid van Nasa 8-1978 groep.
Maakte ruimtevlucht in STS 20/51I, 26, 38 en 61.
Verbleef 26,88 dagen in de ruimte.
Was astronaut tot juni 1994.
geboorte in 1963 te Omiya – Saitama, van Koichi Wakata.
Japanse missiespecialist/astronaut.
Lid van NASDA 2-1992 en NASA 14-1992 selektie.
Maakte ruimtevlucht in STS 72, 92, 119(127) en soyuz TMA11M.
Verbleef 347,40 dagen in de ruimte.
selektie in 1998 van de EAC astronauten
Léopold Eyharts (Frankrijk),
Umberto Guidoni (Italië),
Paolo Nespoli (Italië),
Hans Schlegel (Duitsland),
Gerhard Thiele (Duitsland),
Roberto Vittori (Italië).
(de afbeelding omvat ook de geselekteerden van juni en oktober 1998, en deze van februari en november 1999)
lanceringen van allerlei aard, onder andere
in 1973: een SU fotoverkenner Zenit-2M;
in 1984: de SU communicatiesatelliet Gorizont 10;
in 1985: een SU oceaanobservatie satelliet US-A;
in 1987: een SU EPN Boeran test;
in 1988: een SU militaire communicatiesatelliet Geizer;
in 1991: een SU communicatiesatelliet Molniya 1;
in 1997: de NASA/OSC oceaanobservatie satelliet Orbview 2/Seastar.
vertrek in 1992 van de ruimtependel Atlantis STS 46 (Norad ID: 22064), voor een 8-daags verblijf in een baan om de aarde.
Het hoofddoel van deze missie is het uitzetten van ESA ruimtelab EURECA (European Retrievable Carrier) en de test met de draadsatelliet TSS, een gesamelijk NASA/Italië project.
Hiertoe waren de ESA astronauten Nicollier en Malerba aan boord.
Door problemen met de gegevensverwerking wordt EURECA een dag later dan gepland in de ruimte gezet.
De baanhoogte is ongeveer 500 km. Het lab zal in 1993 door STS 57 teruggebracht worden naar de aarde.
Ook het TSS-experiment schuift een dag op en de draadsatelliet komt slechts 256 m ver in plaats van de beoogde 20 km. De tests worden beëindigd en TSS wordt terug in de pendel opgenomen.
Atlantis landt op 8 augustus, één dag later dan voorzien.
De inzittenden zijn:
Loren J.Shriver, bevelhebber,
Andrew M.Allen, piloot,
Jeffrey A.Hoffman, missiespecialist,
Franklin R.Chang-Diaz, missiespecialist,
Claude Nicollier, missiespecialist - ESA,
Marsha S.Ivins, missiespecialist,
Franco E.Malerba, ladingspecialist - ESA.
lanceringen van allerlei aard, onder andere
in 1963: een VS fotospion KH-6 Lanyard;
in 1967: een SU ruimtebom OGCh-11;
in 1969: de VS militaire satelliet OPS 8285;
in 1975: een SU fotoverkenner Zenit-4MK;
in 1979: de SU communicatiesatelliet Molniya 1-44;
in 1980: een SU aardobservatie satelliet Resurs F1 en een zwerm doelsatellieten Romb;
in 1981: een SU doelsatelliet Raduga;
in 1983: de VS ELINT satelliet Jumpseat 6/SDS 8;
in 1984: een SU militaire waarnemer Kobal't;
in 1995: een VS militaire communicatiesatelliet DSCS 3/USA 113;
lancering in 1965 vanaf Cape Canaveral, van Pegasus 3 als voorbereiding op de latere bemande Apollo vluchten.
De hoofdopdracht van dit ruimtevaartuig is het meten van de hoeveelheid meteorieten in de buurt van de aarde. Het was ook een test van de Apollo/Saturn werking en compatibiliteit.
De Saturn 1 (SA-10) had een standaard Apollo commando en service module (BP-9) en een ontsnappings- toren gemonteerd op de top.
Na de bereikte baan werd de 4600 kg BP-9 afgestoten, terwijl de Pegasus zoals gepland in een aparte baan om de aarde de metingen uitvoerde. (afbeelding: vrije voorstelling van een Pegasus satelliet)
Enkele gegevens:
NSSDC ID: 1965-060A
Norad ID: 1467
Andere namen: Apollo SA-10 Test Flight, Saturn SA-10
Lanceertuig: Saturn 1
Gewicht: 10500/1450 kg.
geboorte in 1953 te Fryazino – Moskow, van Aleksandr Nikolayevich Balandin.
Russische ingenieur/cosmonaut.
Lid van Energia Ingenieur 5-1978/NPOE 4 groep.
Maakte ruimtevlucht in soyuz TM9.
Verbleef 179,05 dagen in de ruimte.
Maakte 2 ruimtewandelingen - samen 10u31’.
Was cosmonaut tot oktober 1994.
geboorte in 1962 te Yavas – Moldavië, van Vladimir Nikolayevich Dezhurov.
Russische Piloot/Cosmonaut.
Lid van Luchtmacht(TsPK)8-1987 groep.
Maakte ruimtevlucht in soyuz TM21(STS 71) en STS 105(108).
Verbleef 244,23 dagen in de ruimte.
Maakte 9 ruimtewandelingen - samen 37u26’.
Was cosmonaut tot 12 juli 2004 en bleef aktief in de ruimtevaart.
selektie in 1980 van
de IBMP-3 medici
Galina Amelkina,
Yelena Dobrokvashina,
Larisa Pozharskaya,
Tamara Zakharova;
de MAP cosmonaute
Svetlana Savitskaya;
de NPOE-5 ingenieurs
Yekaterina Ivanova,
Natalya Kuleshova,
Irina Pronina;
en de AN-2 wetenschapster
Irina Latysheva.
Hiervan zal alleen Savitskaya in de ruimte vertoeven.
selektie in 1983 van de AMN wetenschapper
Oleg Y.Atkov.
lanceringen van allerlei aard, onder andere
in 1964: een SU militaire wetenschapssatelliet DS-P1-Yu;
in 1968: een SU fotoverkenner Zenit-4;
in 1971: een SU fotoverkenner Zenit-2M;
in 1986: de SU ELINT satelliet EPN en de SU communicatiesatelliet Molniya 1-67;
in 1990: de SU wetenschapssatelliet Musson/GEO-IK3;
in 1992: een SU fotoverkenner Obliken de Glonass navigatiesatellieten Uragan n°56L, 72L en 74L.
vertrek in 1985 van de ruimtependel Challenger STS 19/51F (Norad ID: 15925), voor een 8-daags verblijf in een baan om de aarde.
Bij de lancering stopt één der hoofdmotoren voortijdig zodat de beoogde baan niet bereikt wordt.
De hoofdlading bestaat uit Spacelab 2 welke een iglo en wetenschappelijke instrumenten bevat voor onderzoek van oa leven in de ruimte, plasmafysica, astronomie, astrofysica, de zon en de atmosfeer.
Ook was voor het eerst het ESA Instrument Pointing System (IPS) aan boord.
Niettegenstaande de lagere orbit werd de missie succesvol afgewerkt.
De inzittenden zijn:
Gordon C.Fullerton, bevelhebber,
Roy D.Bridges, Jr, piloot,
Story F.Musgrave, missiespecialist,
Anthony W.England, missiespecialist,
Karl G.Henize, missiespecialist,
Loren W.Acton, ladingspecialist,
John-David F.Bartoe, ladingspecialist.
lanceringen van allerlei aard, onder andere
in 1966: een VS fotospion KH 8-1 Gambit;
in 1974: de SU testsatelliet molniya S1;
in 1976: de weersatelliet ITOS H/NOAA 5 en een SU navigatiesatelliet Tsiklon;
lancering in 1964 vanaf Cape Canaveral LC12, van de VS ruimtesonde Ranger 7.
Deze sonde heeft als doel het doorseinen van hoge resolutie beelden tijdens de laatste minuten vóór het neerstorten op het maanoppervlak.
Op 31 juli - 65u 30min na de lancering - valt Ranger 7 op de maan neer op 11°Z – 339°O.
Zowat 4300 fotos van goede kwaliteit worden bekomen, waaronder de eerste goede VS close-up foto's.
Enkele gegevens:
NSSDC ID: 1964-041A
Norad ID: 842
Lading: ranger Block 3 N°7
Lanceertuig: Atlas Agena B 250D
Massa: 366 kg.
vertrek in 1978 van de Skylab 2 bemanning (Norad ID: 6757), naar het VS ruimtestation Skylab.
Skylab 2 (soms SL-3 of SLM-2 genoemd) was de tweede bemanning in Skylab en duurde 59 dagen.
Door problemen bij de koppeling werd voor de eerste maal een Apollo CSM reddingscapsule klaargezet op het lanceerplatform. De lancering hiervan bleek later toch niet nodig.
De astronauten deden medische en wetenschappelijke experimenten, alsmede waarnemingen van oa de zon en de aarde. Een beter zonnescherm werd aangebracht over de noodoplossing die door de bemanning van Skylab 1 geplaatst was. De astronauten waren drie maal per twee gedurende in totaal bijna 14 uren aktief buiten het station.
De inzittenden zijn:
Alan L.Bean, bevelhebber,
Jack R.Lousma, piloot,
Owen K.Garriott, wetenschapper.
geboorte in 1961 te Little Rock – Arkansas, van Scott Edward Parazynski.
Amerikaanse missiespecialist/astronaut.
Lid van NASA 14-1992 groep.
Maakte ruimtevlucht in STS 66, 86, 95, 100 en 120.
Verbleef 57,65 dagen in de ruimte.
Maakte 7 ruimtewandelingen - samen 47u05’.
Was astronaut tot maart 2009.
selektie in 1997 van
de TsPK-12 cosmonauten
Dmitri Kondratyev,
Yury Lonchakov,
Oleg Moshkin,
Roman Romanenko,
Aleksandr Skvortsov,
Maksim Surayev,
Valeryi Tokarev,
Konstantin Valkov,
Sergey Volkov;
de RKKE-13 ingenieurs
Oleg Skripochka,
Fyodor Yurchikhin;
en de VVS cosmonaut
Sergei Moshchenko.
Moshkin, Valkov en Moshchenko zullen geen ruimtevlucht maken.
lanceringen van allerlei aard, onder andere
in 1962: een VS fotospion KH-4 en een SU fotoverkenner Zenit-2
in 1966: een SU fotoverkenner Zenit-4;
in 1967: de VS wetenschapssatelliet OGO 4;
in 1971: de SU communicatiesatelliet Molniya 1-18;
in 1972: een SU fotoverkenner Zenit-2M;
in 1983: de telecomsatelliet Telstar 3A;
in 1986: een SU oceaanobservatie satelliet Okean-O1;
in 1988: een SU doelsatelliet Romb;
in 1997: de JP(SSC) communicatiesatelliet Superbird-C;
vertrek in 1992 van het ruimteschip Soyuz TM15 (Norad ID: 22054), voor de 15de expeditie naar het Soviet ruimtestation MIR.
Michel Tognini was als bezoeker de derde fransman die het station bezocht. Hij gebruikte 300 kg uitrusting, aangebracht door Progress cargoschepen, om experimenten uit te voeren. Hij bleef 2 weken in de ruimte in het kader van de Frans-Russische samenwerking en keerde op 10 augustus met Soyuz TM14 terug naar de aarde.
Cosmonauten Solovyev en Avdeyev zullen na 189 dagen terugkeren.
De inzittenden bij de lancering zijn:
Anatoly Y.Solovyev, gezagvoerder,
Sergei V.Avdeyev, vluchtingenieur,
Michel Tognini, wetenschapper - ESA Antares;
bij de landing:
Anatoly Y.Solovyev, gezagvoerder,
Sergei V.Avdeyev, vluchtingenieur.
geboorte in 1961 te Manchester – Connecticut, van Daniel Christopher Burbank.
Amerikaanse missiespecialist/astronaut.
Lid van NASA 16-1996 “The Sardines”.
Maakte ruimtevlucht in STS 106, 115 en soyuz TMA22.
Verbleef 188,90 dagen in de ruimte.
Maakte 1 ruimtewandeling van 7u11’.
lanceringen van allerlei aard, onder andere
in 1967: de VS militaire satellieten OV 1-11 en 1-12;
in 1976: de SU wetenschapssatellieten Interkosmos 16 en Tselina-O;
vertrek in 1971 van het ruimteschip Apollo 15 (Norad ID:5351), voor de vijfde missie naar de maan.
Op 30 juli komt de maanlander “Falcon” met Scott en Irwin neer in de Mare Imbrium aan de voet van de Apennijnen, op 26°N – 3,6°O; terwijl Worden in de CSM module “Endeavor” omheen de maan blijft cirkelen.
Zoals bij de vorige missies stellen de astronauten wetenschappelijke apparatuur op, nemen foto’s en verzamelen ze bodemmonsters. Voor het eerst kunnen ze gebruik maken van het maanrover voertuig.
Scott en Irwin brengen gedurende 3 uitstappen in totaal 18u 35min door op de maanbodem, waarbij ze zowat 28 km afleggen en 77 kg bodemmateriaal verzamelen.
Bij de laatste uitstap geeft Scott voor TV de alom gekende demonstratie met de gelijktijdig vallende hamer en pluim.
Op 2 augustus stijgt de LM op na 66 u 55 min op de maan en de astronauten komen op 7 augustus neer in de Stille Oceaan nabij het bergingsschip USS Okinawa. De ganse onderneming 295 u 11 min 53 sesc geduurd.
De inzittenden zijn:
David R.Scott, bevelhebber,
James B.Irwin, LM piloot,
Alfred M.Worden, CM piloot.
geboorte in 1949 te Oak Ridge – Tennessee, van William McMichael ‘Bill’ Shepherd.
Amerikaanse missiespecialist/astronaut.
Lid van Nasa 10-1984 groep.
Maakte ruimtevlucht in STS 27, 41, 52 en soyuz TM31(STS 102).
Verbleef 159,33 dagen in de ruimte.
Was astronaut tot augustus 2002.
geboorte in 1951 te Laurinburg - North Carolina, van William Surles ‘Bill’ McArthur Jr.
Amerikaanse missiespecialist/astronaut.
Lid van NASA 13-1990 groep.
Maakte ruimtevlucht in STS 58, 74, 92 en soyuz TMA7.
Verbleef 224,93 dagen in de ruimte.
Maakte 4 ruimtewandelingen - samen 24u21’.
Was astronaut tot 2006 en bleef aktief in de ruimtevaart tot januari 2012.
geboorte in 1972 te Kuala Lumpur, van Shukor Al Masrie Muszaphar.
Maleisische medicus/astronaut.
Lid van Angkasawan-2006 selektie.
Maakte ruimtevlucht in soyuz TMA11(TMA10).
Verbleef 10,88 dagen in de ruimte.
Was astronaut tot 21 oktober 2007.
lanceringen van allerlei aard, onder andere
in 1958: de VS wetenschapssatelliet-IGJ Explorer 4;
in 1963: de experimentele communicatiesatelliet Syncom 2;
in 1969: de telecomsatelliet Intelsat III-F5;
in 1974: een SU fotoverkenner Zenit-2M;
in 1975: de CN militaire satelliet China 3/FSW/JSSW 1;
lancering in 1973 vanaf Baikonur LC81/24, van de Soviet ruimtesonde 3MS N°53S/Mars 5.
Het Mars 5 automatisch station is ontworpen om vanuit een baan om de planeet mars informatie over de samenstelling, de structuur en eigenschappen van de marsatmosfeer en het oppervlak naar de aarde te zenden. De sonde komt op 12 februari 1974 in een baan om mars, maar het radiokontakt gaat na 9 dagen verloren.
Ongeveer 60 foto's van het gebied ten zuiden van Valles Marineris werden teruggestuurd.
De gemeten oppervlaktetemperatuur was ongeveer 0°C op de dagzijde en min 70°C op de nachtzijde; de atmosferische druk was 6,7 milibar. (een model van de sonde hier afgebeeld)
Enkele gegevens:
NSSDC ID: 1973-049A
Norad ID: 6754
Lanceertuig: Proton 8K82K
Massa: 4650 kg.
geboorte in 1932 te Erie – Pennsylvania, van Paul Joseph Weitz.
Amerikaanse piloot/astronaut.
Lid van Nasa 5-1966 groep.
Maakte ruimtevlucht in skylab 1 en STS 6.
Verbleef 33,05 dagen in de ruimte.
Maakte 1 ruimtewandeling en 1 stand-up - samen 2u16’(0,10 dagen).
Bemanningslid van eerste geslaagd ruimtestation in mei 1973.
Verlaat Nasa in mei 1994.
geboorte in 1957 te Bristol – Pennsylvania, van Daniel ‘Dan’ Wheeler Bursch.
Amerikaanse missiespecialist/astronaut.
Lid van NASA 13-1990 groep.
Maakte ruimtevlucht in STS 51, 68, 77 en 108(111).
Verbleef 226,93 dagen in de ruimte.
Maakte 2 ruimtewandelingen - samen 11u46’.
Was astronaut tot juni 2005.
lanceringen van allerlei aard, onder andere
in 1967: de VS SIGINT-satelliet Ferret 11;
in 1973 en 1974: een SU fotoverkenner Zenit-4M;
in 1974: een SU militaire wetenschapssatelliet DS-P1-Yu;
in 1979: een SU fotoverkenner Zenit-4MKM;
in 1987: de SU radarsatelliet Mech-K;
in 1989: een SU militaire navigatiesatelliet Parus;
in 1990: de NASA wetenschapssatelliet CRRES 1 en een SU militaire waarschuwer Oko;
in 1996: de VS militaire satelliet UFO (F)7/USA 127;
in 1999: de communicatiesatellieten Globalstar M26, M28, M43 en M48.
vertrek in 1980 van het ruimteschip Soyuz 37 (Norad ID: 11905), naar het Soviet ruimtestation Salyut 6 voor een Intercosmos-missie.
Dit is de 11de expeditie naar Salyut 6 en de 6de internationale bezetting.
Tuan was de eerste Aziaat in de ruimte. Hij voerde experimenten van vooral biologische aard uit en observeerde Vietnam vanuit de ruimte.
Viktor Gorbatko en de Vietnamees Pham Tuan keerden als bezoekers al op 31 juli terug met Soyuz 36.
Op 11 oktober bracht Soyuz 37 de lange-termijn bezetting, bestaande uit Leonid Popov en Valery Ryumin, terug naar de aarde. Zij waren vertrokken met Soyuz 35 en verbleven 185 dagen in de ruimte.
De inzittenden bij de lancering zijn:
Viktor V.Gorbatko, gezagvoerder,
Pham Tuan, wetenschapper - Vietnam;
bij de landing:
Leonid I.Popov, gezagvoerder,
Valery V.Ryumin, vluchtingenieur.
vertrek in 1999 van de ruimtependel Columbia STS 93 (Norad ID: 25866), voor een 5-daags verblijf in een baan om de aarde.
Hun voornaamste opdracht is het in de ruimte plaatsen van de NASA X-stralen teleskoop AXAF/Chandra, wat al tijdens de eerste dag gebeurt.
Gedurende de rest van de tijd experimenteerde de bemanning met oa UV-waarneming van de maan en de planeten, alsmede de groei van cel-kulturen.
Deze missie zag met Kolonel Eileen Collins de eerste vrouwelijke ruimtependel bevelhebber. Voordien was ze ook al met STS 63 de eerste vrouwelijke piloot.
De inzittenden zijn:
Eileen M.Collins, bevelhebber,
Jeffrey S.Ashby, piloot,
Michel A.-C.Tognini, missiespecialist - CNES,
Steven A.Hawley, missiespecialist,
Catherine G.Coleman, missiespecialiste.
lanceringen van allerlei aard, onder andere
in 1965: een SU militaire wetenschapssatelliet DS-P1-Yu;
in 1969: de VS militaire weersatelliet DMSP 4B-F3;
in 1970: de VS militaire satelliet OPS 4324 en de telecomsatelliet Intelsat III-F8;
in 1971: een SU fotoverkenner Zenit-4M;
in 1972: de NASA milieusatelliet ERTS 1/Landsat 1;
in 1974: de SU communicatiesatelliet Molniya 2-10;
in 1975: een SU fotoverkenner Zenit-2M;
in 1976: de SU communicatiesatelliet Molniya 1-35;
in 1977: een SU doelsatelliet Raduga 03;
in 1989: een SU oceaanobservatie satelliet US-PM;
in 1991: een SU aardobservatie satelliet Resurs F12;
in 1997: de VS militaire navigatiesatelliet Navstar 43/USA 132.
lanceerpoging in 1962 vanaf Cape Canaveral LC12, van de VS ruimtesonde Mariner 1.
De opdracht van Mariner 1 bestaat er in om voorbij de planeet venus te vliegen en ondertussen gegevens door te seinen over de atmosfeer, het magnetisch veld en geladen deeltjes.
Ook onderweg en na de passage moesten metingen verricht worden in de interplanetaire ruimte.
Bij de lancering loopt het mis, de combinatie wordt op bevel van het veiligheidspersoneel van het lanceercomplex vernietigd.
Enkele gegevens:
NSSDC ID: 1962-F07
Norad ID: -
Lanceertuig: Atlas LV-3A Agena B145D
Massa: 203 kg.
vertrek in 1987 van het ruimteschip Soyuz TM3 (Norad ID: 18222), naar het Soviet ruimtestation MIR.
Officieel zal de bemanning er experimenten van technische aard uitvoeren en wetenschappelijk onderzoek doen.
De bezoekende cosmonauten Viktorenko en Faris keren na 8 dagen terug met Soyuz TM2. Aleksandrov blijft 160 dagen aan boord en keert terug samen met Romanenko en Levchenko, die respektievelijk 326 en 8 dagen in de ruimte waren.
De inzittenden bij de lancering zijn:
Alexsander S.Viktorenko, gezagvoerder,
Aleksandr Pavlovich Aleksandrov, vluchtingenieur,
Muhammed A.Faris, wetenschapper - Syrië;
bij de terugkeer:
Yuri V.Romanenko, gezagvoerder,
Aleksandr Pavlovich Aleksandrov, vluchtingenieur,
Anatoliy S.Levchenko, wetenschapper.
geboorte in 1942 te Setagaya, van Tohiro Akiyama.
Japanse journalist/cosmonaut.
Lid van TBS 1989 groep.
Maakte ruimtevlucht in soyuz TM11(TM10).
Verbleef 7,91 dagen in de ruimte.
Eerste Japanner in de ruimte - 19901202.
Was astronaut tot december 1990.
lanceringen van allerlei aard, onder andere
in 1969: de SU communicatiesatelliet Molniya 1-12(M) en een fotoverkenner Zenit-2;
in 1976: een SU militaire waarnemer Yantar'-2K en de communicatiesatelliet Comstar 2(1B);
in 1977: een SU doelsatelliet Vektor;
in 1993: de telecomsatellieten Hispasat 1B (ES) en Insat 2B (IN).
vlucht in 1961 van de VS capsule Mercury Redstone 4/Liberty Bell 7.
Mercury Redstone 4 is de 4de in de MR reeks en de 2de en laatste bemande suborbitale
VS ruimtevlucht.
Astronaut Virgil I. “Gus” Grissom zou oorspronkelijk op 18 juli gelanceerd worden, maar de datum werd meerdere malen verschoven tot het uiteindelijk 21 juli werd.
Het vluchtplan is gelijkaardig aan dat van MR-3. De maximale hoogte zou 189 km worden en de afgelegde afstand 483 km, met een 5-tal minuten gewichtloosheid van de totale vluchtduur van 15 min 37 sec. De snelheid liep op tot 8270 kmpu.
Grissom bestuurde de capsule en beval zelf het ontsteken van de retro-raketten.
Het neerkomen verliep succesvol, maar de capsule gaat verloren omdat het toegangsluik vroegtijdig opende, waardoor er zeewater naar binnen kwam. Men verweet Grissom dat hij de explosiebouten ongepast geaktiveerd had, wat hij ten stelligste ontkende.
Hoe het ook weze, de capsule liep vol en moest door de bergingshelicopter losgelaten worden wegens te zwaar, en zonk naar de bodem van de oceaan.
Liberty Bell 7 werd later gelokaliseerd op 4800 m diepte en 830 km NW van de Grand Turk eilanden en op 20 juli 1999 bovengehaald. Ze staat opgesteld in de Kansas Cosmosphere.
De inzittende is:
Virgil I.Grissom.
lancering in 1973 vanaf Baikonur LC81/23, van de Soviet ruimtesonde 3MS N°52S/Mars 4.
De opdracht is in een baan omheen de planeet mars te komen, wat zou mislukt zijn door een defekte computerchip. De sonde vliegt mars op 10 februari 1974 op 2200 km hoogte voorbij en komt zo in een heliocentrische baan.
De sonde had TVcamera’s aan boord, alsmede instrumenten voor studie van de atmosfeer en de nabije ruimte. Enkele TVbeelden en een weinig gegevens waren het resultaat van de missie.
(afbeelding: een model van deze sonde)
Enkele gegevens:
NSSDC ID: 1973-047A
Norad ID: 6742
Lanceertuig: Proton 8K82K
Massa: 4650 kg.
overlijden in 1998 van Alan “Al”Bartlett Shepard, Jr
Amerikaans testpiloot/astronaut
Geboren op 18 november 1923, te Derry - New Hampshire
Rang: Admiraal, USN
Selectie: NASA Astronaut Groep 1-1959
Missies: Mercury-Redstone-3 en Apollo 14
Verbleef 9d 0h 57m (9,04d) in de ruimte, was 5de mens op de maan
Overleed aan leukemia, te Pebble Beach – California
Werd meermaals onderscheiden, met oa verscheidene NASA Service medailles.(hier één afgebeeld)
lanceringen van allerlei aard, onder andere
in 1961: de VS militaire wetenschapssatelliet Discoverer 27;
in 1962: een VS fotospion KH-4;
in 1976: een SU onderscheppingssatelliet IS en aardobservatie satelliet Sfera;
in 1982: de SU communicatiesatelliet Molniya 1-55 en acht militaire satellieten Strela-1M;
in 1988: de telecomsatellieten ECS 5/Eutelsat 1-F en Insat 1C(IN);
