Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
28-02-2010
Tanken
Tanken
Een hollander tankt in Maasmechelen bij een self-service station.
Hij gaat naar binnen om te betalen, gaat naar buiten en komt direct daarna in paniek weer binnen.
'Weet ge', zegt hij, 'nu heb ik mijn wagen afgesloten en de sleutels erop laten steken'.
'Geen paniek' zegt de bediende, 'dat gebeurt wel vaker. U krijgt van mij een schroevendraaier, een doekje en een ijzerdraadje mee. Met de schroevendraaier duwt u het raamrubber opzij, u doet het doekje ertussen om niets te beschadigen en met het ijzerdraadje hengelt u het pinnetje van de deur open'.
De hollander is helemaal opgelucht en loopt weer naar buiten.
Vijf minuten later komt een Lanakenaar binnen.
'Dat kent toch neet !!' zegt hij verbaasd tegen de bediende.
'Ja wat dan?' vraagt die.
'D'er stuit doa boeten einee hollenjer , met een iezerdroadje z'n deur van zinne otto open te véssen!'
'En dan?' vraagt de bediende, 'dat maken wij hier regelmatig mee!'
'Joa !!', zegt er , 'moar toch neit dat de vrouw in den auto zit en reupt: Bieeeetje naar linnnnnks! Bieeeeetje naar reeeeeggs !
Het baasje is al van deze morgen heel vroeg weg. Naar Gent moest m, voor de hondenshow in Flanders expo.
Het rare is dat er buiten de honden die gaan showen geen andere honden toegelaten zijn. Als het baasje dat op voorhand geweten had, was hij geen kandidaat geweest om de stand van de Drentenvereniging te gaan bemannen. Dan was m deze morgen blijven liggen in plaats van bij nacht en onti, tegen de storm in, naar Gent te bollen.
Stel je voor, een hondenshow waar geen honden op de promotiestand van de vereniging zijn toegelaten. Dat is zoals naar t autosalon gaan waar geen autos staan, alleen folderkes
Het eerste slaat op ons trio, het tweede op de baasjes. Het hoofdbestuur was vandaag uitgenodigd voor een brunch in Essen, vlak bij de Nederlandse grens, ter gelegenheid van de verjaardag en pensionering van een goede vriendin.
Wij, de Drentjes zouden aanvankelijk mogen buiten blijven wegens aangename temperaturen. De temperatuur was OK maar die regen die maar blijft aanhouden deed ons baasje besluiten van ons binnen te laten.
Het is wel zes uren lang geworden dat we alleen thuis zijn moeten blijven, iets wat voor ons nog niet gebeurd is voor zover we het ons kunnen herinneren. En daar had ons baasje dan weer wroeging over. Stom van hem, want we zijn braaf geweest zegt m zelf, maar zo kennen we stilaan is het niet ?
Nadien hebben we nog een lange wandeling gemaakt met sensatie allom door de jonge konijnen die onze reputatie nog niet kennen Het baasje zag de bui weeral hangen toen Belle heel mooi voorstond. We hoorden hem denken das weer een kwartier wachten aan de auto als het een konijn is en het was een konijn dat ze opstootte. En we hebben gewacht wel geen kwartier maar toch wel tien minuten !
Achmedje ging naar school en vroeg aan de meester: 'Hoe kan ik Belg worden?' en de meester antwoordt: 'Als ge een 9 hebt voor Nederlands en een 9 hebt voor wiskunde, dan zijde ge voor mij nen Belg.' Achmedje gaat naar huis en begint te leren en te leren. Op't einde van't jaar heeft Achmedje een 9 voor Nederlands en een 9 voor wiskunde. Hij gaat naar huis en zegt dolblij tegen zijn moeder,'mama, mama, ik 9 voor Nederlands en 9 voor wiskunde, ikke nu Belg zijn.' Die moeder wordt vreselijk kwaad: 'Gij nooit belg, gij Turk' en die slaagt klein Achmedje keihard, mot mot, efkes later komt die vader thuis en Achmedje dolblij naar zijn vader 'papa,papa, ikke 9 voor Nederlands en 9 voor wiskunde, ikke nu Belg' die vader wordt kei kwaad en roept 'gij nooit Belg, gij Turk' en die slaagt klein Achmedje in elkaar. De volgende dag gaat Achmedje terug naar school en de meester vraagt 'Maar Achmedje, hoe komt gij aan die twee blauwe ogen? Wat is er gebeurt?' En Achmedje zegt: 'Ikke 10 minuten Belg en al ambras met twee Turken!!'
Het gaat goed met Kathmandu Niet de hoofdstad van Nepal maar de poes van ons baasje zijn jongste zus.
Gisteren dacht zus dat Kathmandu aan haar laatste dagen begonnen was, ze at niet meer en lag daar maar te liggen. De dierenarts zou deze namiddag langskomen
Kathmandu heeft een goed leven beleefd en nog steeds is ze still alive, alleen al flink oud met haar 17,5 jaar.
Normaal zou ze een leven gehad hebben van 2 dagen ! Geboren in de brandhoutopslag was ze tussen twee stapels hout tussen in gevallen. De moeder had de ander poesjes naar veiliger oorden gebracht maar Kathmandu lag te diep en leek veroordeeld tot een leven van een dag of twee.
Dat was buiten Joris en An gerekend die het poesje hoorden miauwen en toen moest Pa beginnen zoeken in de houtvoorraad. Zij hebben toen Kathmandu na enkele uren zware arbeid gevonden en gelijk Hens aan Dek geroepen om poesje er door te krijgen
Met het papflesje uit het kinderspeelgoed, melk van bij de Kardinaal dierenwinkel en veel geduld kwam Kathmandu erdoor.
In dejaren stillekes van vorige eeuw heeft ze eens een avontuurtje gehad met één van de buurkaters en enkele kleine Kathmandutjes op de wereld gezet. Verder heeft ze een rijkelijk leven geleid met een mand naast de houtkachel en haar lievelingseten à volonté. Rosbief, grijze garnalen van Oostende, heilbot en dergelijke, daar kan ze van mee praten. Al die poezensnoepjes van TV zijn aan haar niet besteed, Kathmandu is beter gewend.
Daarstraks heeft de dierenarts ze nagekeken en ze terug goed verklaard na een pikuur en wat geneesmiddelen. Zou ze er nu weer tegen kunnen voor 17 jaar ?
Met zn twee zijn ze Cosmo en Lucy. Voluit heten ze Suyferhouts Cosmo en Lucy the Gloucester. Vorige week is het dan gebeurd, Lucy was loops en Cosmo heeft zich van zijn taak gekweten. Lucy is gedekt door Cosmo
Al maanden wachten we op een nieuw Belgisch nestje Drenten, al maanden moeten we de mensen die een echte Belgische Hollander willen, erop moeten wijzen dat geduld een mooie deugd is, maar zoals steeds geduld zal beloond worden !
Al drie mensen staan in de wachtrij voor een pupje op wat een prachtnestje moet gaan worden . het vorige nestje van deze combinatie mocht er zijn, acht mooie pupjes waren er toen, twee teefjes en zes reutjes vormden toen het nestje.
Ondertussen heeft Cosmo nog voor een mooi nestje gezorgd bij Rob en Tiny Key, de fokkers van Lucy, van de kennel The Gloucester.
Wij wensen de familie Couwenberghs een voorspoedige dracht van hun mooie Lucy en een bij afloop een mooi gezond nestje Drenten.
De verwachtingen zijn hoog gespannen zo rond de tijd van half april wanneer het nestje zich aandient.
Viagrais nu ook verkrijgbaar in poedervorm voor de koffie of de thee Dit verhoogt uw sexueel prestatievermogen niet Maar verhindert dat uw koekskesslap worden bij het soppen
Om de les nederlands dan maar door te trekken, zetel, zeteler, zetelst dat zal het worden vandaag vermoeden wij, na een blik buiten. Voor de Nederlanders onder de lezers kan het ook zijn bank, banker, bankst. Slijk, slijker, slijkst zou ook nog in de rij passen !
Het ziet er niet uit buiten, en de enigen die hier vrolijk van kunnen worden, zijn ons inziens enkel regenwormen of beter bekend de pieren !
Grijs boven onze kop en de twee andere dimensies, links en rechts en in de verte, overal even nat. Als je buiten gaat voor wat moet, kijken je huisgenoten je aan van ga je nu nog meer plassen maken? Neen geen woorden aan vuil maken, ogen dicht en knorren, das t beste wat er in zit vandaag.
Met dit bericht willen we even de aandacht van de amateurfokkers trekken.
We willen hen verwittigen van de nieuwe fokreglementen van de Sint Hubertus vereniging, de enige in België die bevoegd is om officiële stambomen af te leveren.
Gans de fokreglementering is te raadplegen en te downloaden op de site van de Kmsh, wat staat voor KONINKLIJKE MAATSCHAPPIJ SINT HUBERTUS.http://www.kmsh.be/
Raadpleeg ook de foknormen van de rasvereniging van uw hondje. De foknormen kunnen verschillen afhankelijk van het ras. Meestal is dit ter voorkoming van uitdragen van erfelijke aandoeningen die bij bepaalde rassen frequent voorkomen.
Let wel het is niet meer alleen in orde als je teefje ouder is dan 15 maanden, je dient ook een DNA test te laten afnemen van het teefje , de reu en minstens één pup uit de nest. En zo zijn er nog tal van beperkingen en verplichtingen als HD onderzoek en eventueel PRA onderzoek. Ook dient er voor hondjes geboren na 01.01.2008 een attest behaald te worden dat uw hond voldoet aan deraskenmerken.
We hebben het in de Drentenvereniging mee gemaakt dat twee ras Drenten met alle papier werk voor de ouderdieren in orde waren, maar het was een onverwachte dekking tijdens het verlof en het teefje was maar elf maanden. Hemel en aarde is er toen bewogen maar de pupjes zijn stamboomloos het leven in gegaan, spijtig maar het was niet anders
Dus als je een nestje wil fokken. Raadpleeg a.u.b. eerst de Kmsh en de rasvereniging van uw hondje. Raadpleeg de fokbeleid commissie om een reu uit te zoeken waarvan je zeker bent dat hij gezond is en geen naaste familie van uw hondje.
En eens uw hondje gedekt is, kijk niet op een euro en raadpleeg uw dierenarts. Na vier à vijf weken kan er via een scan gezien worden of de dekking gelukt is, na zes weken kan er ongeveer gezegd worden hoeveel pupjes er bij benadering gaan geboren worden.
Vraag ook aan uw dierenarts of je assistentie van hen kan krijgen wanneer je geen ervaring hebt met bevallingen. Wij hebben dat gedaan met onze dierenkliniek Het Binnenhof te Beerse waar Dr. Nelly ons voor 100% tevredenheid geassisteerd heeft.
Het afgelopen jaar zijn er al verschillende pups doodgeboren in onze kennissenkring, te wijten aan stuikliggingen, pups die dood op de moeder zitten, bevallingen die te lang duren en teven die in de bevalling blijven door bloedingen.
Neem je voorzorgen, ook om je zelf achteraf geen verwijten te hoeven maken.
Hier de oplossing voor de regeringscrisis in Nederland.
Vermits onze noorderburen toch van film look a likes houden als premier, hier voor hen de oplossing om uit de crisis te raken.
En gelijk zijn wij van dit duo, wat men noemt er vanaf.
Wij Vlamingen tonen hiermee onze sociale inborst en solidariteit met de noodlijdende Noorderburen. Dat we er zelf ook een beetje beter van worden, hebben we dan in het verleden ook weer geleerd van diezelfde Noorderburen .
Er verschijnen weer stapeltjes, korven en stapelbakken in huis, gewoonlijk duidt dat op een nakende vertrek naar Frankrijk of op reis gaan. Dat laatste is er al jaren niet meer bij dus kunnen we ons stilaan opmaken voor weer Franse avonturen.
Er wordt echter ook nog gesproken over een hondenshow in Gent en nog een feestje voor een gepensioneerde vriendin. Op dit moment weten we het niet zo goed hoe het allemaal in zijn werk moet gaan.
Het baasje spreekt van bomen snoeien, maar daar spreekt onze buurvrouw ook over, de takken van onze appelbomen komen tegen hun veranda. Of zijn het toch de Franse bomen waar snoeiwerk moet gebeuren, of misschien wel allebei ?
Ondertussen spreekt het baasje nog wel van een kersenboom als bevruchter die hij hier moet aankopen, en die moet dienen voor het bevruchten van die andere twee kersenbomen. Die twee bomen hebben al die jaren weinig kersen gegeven op dat ene jaar na, toen t baasje een bevruchter in de buurt plantte, dat jonge boompje heeft echter de geest gegeven wegens te straffe mest aan de wortels bij het planten. Daar moet dus dat nieuwe boompje voor in de plaats komen.
We gaan ons vandaag eens goed informeren bij het hoofdbestuur om te weten te komen dat we onze speeltjes al moeten bijeenzoeken in de tuin en onder de kasten in living en keuken. Stel je voor dat we eens onvoorbereid zouden moeten vertrekken
Heel goed gewerkt tijdens de les vandaag. Vandaag was het terug les met Rony na vorige week getraind te hebben met Marnix.
Alles lukte vandaag, hoe we het ook vroegen, de zit en lig-blijf het volgen wel en niet aangelijnd t lukte allemaal van de eerste maal.
We hadden vandaag eens getraind met de lijn die we ook gebruiken bij ringtraining voor de clubmatch in plaats van de metalen stroples. Lag het nu daar aan ? Het baasje wet het niet echt. Volgende maal, maandag dus, doen we het op dezelfde wijze.Dan moet Heros zijn proef afleggen.
Niet dat het baasje daar enige waarde aan hecht maar het is traditie na tien lessen dat m willens nillens een diploma moet halen. Bij t baasje thuis was het net zo eerst diplom en dan goesting doen, en dat was toen bij t baasje ook al niet fanatiek
Een Vlaming woont naast Hollander en hun tuinen grenzen aan elkaar. De twee hebben altijd een goede verstandhouding gehad tot een treurig incident die relatie vertroebeld heeft. Het zat zo... De Vlaming had een kip die elke ochtend een ei legde en hem telkens een kakelvers ontbijt bezorgde. Op een mooie ochtend ziet hij zijn kip op het land van de buurman. Ze legt haar ei en de hollander raapt het op. De Vlaming stapt op zijn buur af en vraagt het ei terug. Die weigert omdat de kip het ei op zijn land gelegd heeft en alles op zijn land is dan ook van hem. De twee staan een hele tijd te discussiëren tot de Vlaming met een oplossing op de proppen komt... Kijk, zegt hij, bij ons in Vlaanderen, als we een onoplosbaar geschil hebben, gebruiken we de methode van de harde kloten... Wat?Vraagt de Hollander.De harde kloten? Het is heel simpel: ik schop je in je kloten en kijk hoelang het duurt voor ge terug rechtstaat. Dan schopt gij mij in mijn kloten en kijkt hoelang het duurt voor ik recht sta. Degene die het snelst rechtstaat, heeft gewonnen. De Hollander gaat akkoord. De Vlaming doet zijn bottinnen aan, neemt een ferme aanloop en schopt de Hollander kei-en keihard in zijn ballen. Die valt huilend naar zijn kruis grijpend op de grond. De tranen lopen over zijn wangen, hij kan nauwelijks ademhalen, hij rolt over de grond en heeft geen gevoel meer in zijn chokadeizen. Het duurt meer dan 30 minuten voor hij kan rechtstaan. Als hij dan wankelend op zijn benen staat, zegt hij: nu is het aan mij.
Zegt de Vlaming: nee, laat maar. Ge moogt het ei hebben.
Gisteren hebben we nog een pak fotos gevonden in onze mailbox. Karine en Anita hebben ons nog van een dertigtal fotos voorzien die we nog wel in het album moeten plaatsen.
Dat zal dan wel pas deze namiddag dienen te gebeuren want zo dadelijk gaat Heros met t baasje terug naar de honden universiteit.
Toch alvast hier nog een voorsmaakje van wat er deze namiddag staat aan te komen
Dat ze altijd samenhangen is door de vaste bloglezers al lang genoeg bekend maar dat ze dan ook nog samen slapen met de koppen over elkaar zie je ook niet alle dagen.
Daarom deze foto, ze hadden al een uur in de regen buiten gespeeld deze morgen en kwamen moe terug binnen. Vooraleer deze (vredige) foto genomen is was er wel al flink wat boel aan vooraf gegaan.
Ze wilden namelijk weer met hun slijkpoten de keuken en de living binnenkomen maar dat was buiten het hoofdbestuur gerekend deze keer. Vier handen hebben twee nekken vast gegrabbeld voor ze de living weer als glijbaan gebruikten. Rug afdrogen valt nogal mee, daar wachten ze voor maar die poten afdrogen is een andere zaak
Uiteindelijk is alles in de goei plooi gevallen en dan liggen ze daar Kan je daar dan boos op zijn ?
Soms moet onze baas de kwiet uithangen. Daar is niks gevaarlijks aan of het is ook niet schadelijk, maar t ziet er niet uit.
Om de mensen, in dit geval argeloze Drenteneigenaars, braaf op wandel met hun hondjes in de Kempische bossen, verrassen met een totaal zonevreemd fenomeen, jenever, koffie en cake.
Zomaar midden in t bos, op een geleend campingtafeltje van Louis. Daar citroenjenever staan schenken uit te kleine borrelglaasjes terwijl hij voor de vedetten van de dag het honden drinkwater thuis was vergeten
Staat m daar op een hoogst on elegante manier de mensen naar zijn kraam te lokken en dan schrikt m er van dat Karine daar een foto van neemt.
Hij moest dan ook gans de tijd in de weer blijven met zijn fles in de ene en de te kleine glaasjes in zijn andere hand. Maar niemand heeft tekort gehad want op t einde verdachten ze hem ervan van de wandelaars zat proberen te maken
Omdat het buiten pijpenstelen regent is ons baasje er deze middag al maar aan begonnen. De fotos van Jil , Anita en Ute waren respectievelijk gisterenavond en deze morgen al binnengekomen. Die van t baasje waren dan uiteraard al beschikbaar.
Het zijn er een goede 70 geworden, de ene al duidelijker dan de andere en t baasje heeft gemerkt dat zijn nief kodakske al dementie verschijnselen vertoont. Zeker wanneer hij de zoomlens gebruikt. Daar zit duidelijk iets mis
We gaan er nu niet veel woorden aan vuil maken. Ga maar snel eens kijken en zoek de fotos waar jezelf op staat. Ze zijn vrij te downloaden en vrij voor eigen gebruik.
Een Nederlandse zakenman moet regelmatig naar Engeland. Maar op een gegeven moment vertrouwt hij zijn vrouw niet meer. Hij gaat naar de Chinees aan de overkant en vraagt aan Li Fong of hij op zijn vrouw wil letten. Vier dagen later komt de zakenman terug uit Engeland en gaat eerst bij de Chinees langs. Li Fong zit helemaal in het gips, verband, krammen en pleisters. 'Wat is er gebeurd?' vraagt de zakenman. Li Fong vertelt:I op jouw vlouw Letten. I zie jouw vlouw met man. Man gaat mee naal binnen. I klim langs legen-pijp om in slaapkamel te kijken. Vlouw is naakt, man is naakt. Vlouw gaat op bed liggen, man gaat bovenop. Li Fong ziet wippie. Man komt klaal en laat vlouw Los. Vlouw komt klaal en laat man Los. En Li Fong komt klaal en laat legenpijp Los.'
Dat moet het baasje maar heel even zeggen in de buurt van onze broers en zus om bedolven te worden onder de Drenten en de baasjes die aan de andere kant van de lijn hangen.
Als die baasjes dan nog dames zijn zit het baasje er niet mee van het meermaals per dag te zeggen. Er komen dan drie sterke honden die met hun buik over de grond sleuren aan hun lijn.
Het is toch onwaarschijnlijk dat die honden als pups van acht weken bij ons weggegaan zijn en toch hun oorspronkelijke baasjes nog zo goed kennen. We hebben elkaar dan nog wel een zestal maal gezien op wandelingen, clubmatch en terugkomdag maar toch is het verwonderlijk dat ze ons nog zo goed kennen.
Gisteren hebben ze toch weer een demonstratie gegeven van hun trekkracht. Door hun geschrokken en krijsende bazinnetjes was iedereen die deelnam aan de wandeling gisteren getuige van de exploten van Harry, Harko en Hadise. Wij hopen dat de bazinnetjes al een beetje over het schrikken overheen zijn.
Als de gasten/deelnemers zich net zo goed hebben geamuseerd als de inrichters dan was het voor ieder een prachtige dag.
Een zestig wandelaars met 45 honden, we hebben ze niet exact kunnen tellen want het was al net als eendjes op de vijver tellen. De honden hebben een groot deel van de wandeling mogen los lopen, enkel op het domein van het Giels Bos dienden ze te worden aangelijnd omdat de patiënten stuk voor stuk schrik hebben van honden.
Eens de drukke baan Beerse /Gierle overgestoken kregen ze terug vrij spel, en het blijft een indrukwekkend zicht als al die meute door de bossen stormt.
We gaan hier al enkele fotos plaatsen, er komen er nog maar t baasje zijn nief kodakske begint al aardig tekenen van dementie te vertonen. Niet alle fotos zijn even goed naar de zin van t baasje. Toch een sfeerbeeld
Veel schrijvelarij zal hier vandaag wel niet verschijnen wegens druk bezig van het hoofdbestuur. Fotos gaan jullie krijgen, van de wandeling kort en lang, van de deelnemers ook lang en kort en op twee of vier pootjes.
Nu moeten aan de slag voor ons zowat de drukste dag uit het Drentenjaar of het moest de dag van de clubmatch zijn...
Het is gelukt, na de wandeling zullen we met een zestigtal Drentenliefhebbers hutsepot kunnen eten.
Gisterenavond zijn we er aan begonnen met het rollen van frikadelletjes. Dat was niet zomaar even wat bolletjes draaien, neen het waren zes kilo gehakt die moesten verwerkt worden. Ondertussen zijn dat buiten het rundsvlees en de hammetjes negen kilo gehakt geworden.
Twee reuzegrote potten zijn het geworden. Niemand zal tekort komen of er vallen zieken die zich te pletter gegeten hebben.
Deze voormiddag is Agnesde vrouw van Louis die de wandeling mee heeft voorbereid komen helpen met groenten kuisen en snijden. Een welkome hulp bij een groot werk want indien er volgend jaar nog meer deelnemers komen dan vragen we het statuut aan van beginnend industrieel bedrijf grapt het baasje.
Wij hebben alleszins al mogen proeven, omdat wij zon soepfanaten zijn zegt het baasje, belangrijk werk moet je aan kenners overlaten is zijn overtuiging. Wij op onze beurt zeggen ze hebben het er goed van afgebracht, wij lustten hem !
Tot morgen, ze voorspellen winterse buien, echt iets voor Drenten en hun baasjes en dan achteraf allen samen lekker smikkelen
Twee Antwerpse blondjes zitten aan den toog in een caféke op 't Kiel. Zegt de een : 'k Zen zjust wer men raaiexoam gon doen.' 'Allee', vraagt de ander : 'en, oe was 't ?' 'Nie goe, zenne', zei ze, 'wer geboasd!' Ik koom wer on da rongd pungt, en der stond em bord me daartig oep, dus 'k raaie kik daartig kier rongd da rongd pungt.' 'Ai', zei de ander, 'en verkierd geteld, of wa?'
We hebben goede vooruitzichten, de baasjes zijn druk in de weer en staan uren achter elkaar in de keuken. Daar ruikt het verrukkelijk en waarschijnlijk, hoogst waarschijnlijk zelfs, zijn die knoken van die hammetjes morgen voor ons.
Want de baasjes zijn druk bezig met de voorbereidingen voor zondag van de wandeling en de daaropvolgende hutsepot. Er komt dan nadien ook nog een algemene jaarlijkse ledenvergadering, maar die voorbereidingen zijn niet voor onze baasjes
Vandaag was het dus de dag van de aankopen voor het smulfestijn want in de hutsepot daar gaat nogal wat materiaal in, en de baasjes zijn daar nogal precies in. Het vlees moet van daar komen, de groenten van ginds, maar dat x hebben ze daar niet dus dan maar naar ginder Volgen jullie nog ?
Er worden dan ook nogal wat vragen gesteld, zoals zijn er nog borrelglaasjes ?(voor de jenevertjes bij de wandeling) Waar hebben ze de beste cake voor bij de koffie ? Die koffie, moet daar ook deca bij zijn ? En nog meer van soortgelijke vragen, te veel om op te noemen.
Dan komt zondagmorgen de wandeling, er zullen weer veel Drentjes zijn. Maar één gaat spijtig genoeg niet mee kunnen gaan wandelen Het baasje betrouwt het nog niet, één loops teefje als Hera kan daar een oorlog onder de mannelijke hormonen teweeg brengen.
Zelfs vader Zeppos en de broers gaan volgens t baasje niet welkom zijn op den hof. Voor één keer moeten zij maar in de auto blijven. Het is voor Hera zelf ook beter één of twee vrijers is best plezant, maar als daar vijfentwintig van die bronstige kerels aan de achterdeur staan je zou voor minder in je bench kruipen, met de deuren stevig dicht !
Lieve God, Je hebt mijn lievelingszanger Michael Jackson, mijn lievelingsacteur Patrick Swayze en mijn lievelingsactrice Farah Fawcet ontnomen. Nu heeft U zelfs mijn allerliefste Nonkel Bob ontnomen.
Mag ik U eraan herinneren dat Didier Reynders mijn lievelingspoliticus is? Dank U Wel
Het baasje is dus gisteren zwaar werk gaan doen bij zijn klein zusje. Bomen gaan verwerken tot brandhout. Zwaar werk, toch zeker wanneer dat bomen van een serieus formaat zijn.
Het was plezierig werk, mede door de zon die af en toe eens kwam toezicht houden op t werk en het goede materiaal waar ze mee werkten. Het baasje verkondigt trouwens altijd goei materiaal is de helft van het werk ! Maar ondanks dat was hij gisteren toch flink moe.
Dat lag aan de houtsoorten die ze te verwerken kregen. Geen van de drie harde werkers heeft houtkennis, dat hoeft ook niet als autotechnieker, rijschooldirecteur, of boekhouder op een cultureel centrum Na gisteren weten die drie dat je eik en beukenhout makkelijk kan klieven, zowel met de kliefhamer als met de kliefmachine, maar als je een plataan moet klieven dan krijg je problemen.
Alle drie kennen we platanen als de boom met de beste schaduw op de terrassen van Frankrijk, waar onder het urenlang goed toeven is. Gisteren leerden ze een plataan op een andere manier kennen. Uren hebben ze verloren op het klieven van die grote blokken hout. Nooit geweten zegde het baasje dat die plataan zo taai is om klieven, doorzagen was geen probleem, maar die grote blokken omvormen tot een formaat dat ze in de kachel konden, was de grote uitdaging.
Het baasje is gans de dag weggeweest, al van vroeg deze morgen. Zo vroeg dat we amper wakker waren en dat het nog niet echt licht was ! En dat voor ons baasje, dat is echt ongekend En dan zijn we nog gans de dag bij t vrouwtje moeten blijven
Ik heb mijn jeugd verteld dat het heel vroeger, toen ik zelf nog pup was het ook gebeurde maar toen moest het baasje autos terug naar België brengen vanuit verre landen.
Dat zal nu wel niet zo geweest zijn want hij is deze middag thuis komen eten en moest nadien nog een kettingzaag laten scherpen hoorden we hem vertellen tegen t vrouwtje.
Hij was bij zijn klein zusje hout gaan klieven en opbergen in het stalletje. Zwaar werk maar ze waren met zn vieren vertelde hij ook nog.
Vanavond na zessen was hij terug thuis, maar hij zag er afgepeigerd uit. Dan kijken wij Drentjes elkaar zo eens raar aan en denken er het onze van Eén ding mogen we vanavond niet meer doen en dat is zagen of het woord zaag nog maar gebruiken want ik denk dat er dan een baas achter een schuldige gaat hangen met iets om te slaan
Een man besluit op een dag dat het tijd wordt om een huisdier aan te schaffen. Hij gaat naar de dierenwinkel, kijkt rond en ziet een prachtige papegaai,rustig zittend op een stok in zijn kooi. Toch heeft het beest geen voeten en pootjes. 'Wat is er met jou aan de hand?' denkt de man hardop. 'Tja, zo ben ik geboren. Ik ben eigenlijk een defecte papegaai.' zegt devogel. 'Haha,' lacht de man, 'het lijkt wel of die papegaai begrijpt wat ik zeg enzelfs antwoord geeft!' 'Ik versta en begrijp alles wat je zegt. Ik ben bovenmatig intelligent en zeer goed opgeleid' zegt de vogel. 'Nou, als je dan zo slim bent, vertel me dan eens hoe je zonder pootjes envoetjes zo recht op je stok kan blijven zitten'. 'Nou' zegt de papegaai 't is een beetje genant maar oké, ik wikkel mijn kleine papegaaienpiemel om de stok, als een soort haakje, zeg maar. Maar dat verberg ik met mijn dikke veren.' 'Wow, je begrijpt echt alles wat ik zeg he?' zegt de man 'Jazeker,' antwoordt de vogel, 'en bovendien spreek ik vloeiend Spaans en Engels, ikkan op niveau meepraten over bijna alles, politiek, religie, sport enfilosofie en ik heb me gespecialiseerd in vogelkunde. Je zou me moeten kopen, ik ben ook een hele goede vriend voor je.' De man bekijkt het prijskaartje. 380 euro staat erop. 'Sorry, dat kan ikniet betalen.' 'Psst,'fluistert de papegaai terwijl hij de man met zijn vleugel dichterbij wenkt. 'Niemand wil me omdat ik geen pootjes heb. Bied maar 38 euro en jemag me zo meenemen.' De man biedt 38 euro en wandelt 5 minuten later met de papegaai de winkeluit.Er gaan een paar weken voorbij. De papegaai is sensationeel. Hij is leuk en interessant, geeft goede adviezen, is sympathiek naar iedereen, kortom:de perfecte huisgenoot en vriend. Op een dag komt de man thuis van zijn werk en de papegaai zegt: 'Pssssssssssst' terwijl hij weer met zijn vleugel wenkt. De man komt dichtbij de kooi staan. 'Ik weet niet of ik je dit wel moet vertellen,'zegt de papegaai 'maar het gaat om je vrouw en de postbode.' 'Wat!?' zegt de man. 'Nou, de postbode kwam aan de deur en je vrouw begroette hem in een nietsverhullend nachtgewaad en kuste hem plat op de bek.' 'En toen' sist de man. 'Wat gebeurde er toen?' 'Nou, de postbode kwam binnen, greep onder haar nachthemd en begon haaroveral te strelen.' 'Mijn God,' zegt de inmiddels woedende man. 'En verder? Wat deden ze nogmeer?' 'Toen deed hij haar nachthemd uit, ging door zijn knieën en begon haaroveral te likken, beginnend bij haar borsten en steeds verder en verder naarbeneden.' 'En toen, wat gebeurde er, wat deden ze verder ! ?' gilt de man buiten zinnen. 'Geen idee,' zegt de papegaai, 'ik kreeg een stijve en ben op mijn bakkesgevallen'
Waar we vorige week vrijdag gans alleen waren, was het gisteren werkelijk druk. We hebben een fijne school waar je haast privé les krijgt. Gisterenmorgen bvb waren we met zes honden en drie instructeurs.
Er waren dan ook nog eens zes verschillende rassen, een Malamut, een Schotse Collie, een Duitse Herder, een Appenzellertje van 3,5 maand en een even oude Leonberger. Omdat ik tussen de twee ploegen tussenin viel wat scholing betrof ( de colli was haast aan les 100!) kreeg ik ook gisteren weer privéles van Marnix.
Het was dus haast geen verschil met vrijdag want toen was het ook privé, maar waarschijnlijk presteer ik beter met enig entourage rondom ?
Voor de eerste maal waren er ook kleine kindjes in de les. Het baasje van de Appenzeller had niet alleen zijn hondje bij, maar ook zijn zoontje en dochtertje. Ook het bazinnetje van de Leonberger was daar met haar dochtertjes. Het was verbazend hoe die ukjes met die grote honden in spe omgingen. Enkel het kleinste meisje van ongeveer 3 jaar had meer moeite met zichzelf dan met hun mooie hondje.
Het was een fijne les gisteren en ook het baasje was best tevreden
Een week hebben ze geoefend, het baasje en Heros. Tot in den treure klonk het zit en BLIJF. Zitten ging goed maar Heros ging steeds op de voet van t baasje zitten.
Het minste dat het baasje dan bewoog stapte Heros mee op. Fout dus Dan was m weer afgeleid door de kraaien in het veld, want in de tuin waren wij de stoorzenders. Het baasje trainde dan tijdens de wandeling, zo kregen wij elk afzonderlijk een wandeling, ook wel eens fijn voor een keer.
Het rare van gans het zaakje was dat Heros het wél kon, dat bewees hij toen we vrijdag van de les kwamen en langs de Zoomart reden voor brokken. Daar liep hij voorbeeldig naast het winkelwagentje, ging mooi zitten als t baasje stopte en bleef zelfs mooi zitten als het baasje iets verder uit een rek ging nemen.
Daarstraks tijdens de les was daar dan ineens de klik. Heros deed van het eerste bevel zijn zit & blijf comme il faut. 100% goed ! ! !
Het baasje met zijn goed hart en zijn slecht karakter dacht uiteraard dat het allemaal puur toeval was. Maar neen, telkens ging het weer goed, niet éénmaal maar zeker twintig maal bleef Heros het goed doen. We mogen dus zeker zijn. Hij kent het !
Nu dus kwestie van het te blijven onderhouden. De rest van de oefeningen zoals los volgen naast het baasje ging heel vlotjes, zelfs het niet aangelijnd draaien en wenden gaat Picco Bello.
Als het zo verder looptgaat m klaar zijn tegen einde maart als we naar de jachttraining gaan.
Zij spelen nog altijd met dezelfde hevigheid als ooit tevoren, maar nu Hera loops is zijn d spelletjes, laat ons het zo noemen, geëvolueerd
Hera is momenteel op haar hoogtepunt en Heros, wiens hormonen nog altijd werken doet verwoede pogingen om in de gunst te komen. Dat is echter buiten juffertje Hera gerekend want haar zinnen staan op iets of iemand anders.
Ze blijft Heros afwijzen alsof ze weet, manneke dat gaat hier een zwaar geval van inteelt zijn Weten kan ze het niet dat Heros een goed half jaar terug al een knip gehad heeft.
Ze heeft wel de meest veilige methode gevonden om hem af te houden. Zelf rijden op hem!Zo staat zij haar heupoefeningen te doen zijdelings van Heros want achteraan is m wat te groot
En Heros de snul , die laat maar begaan, wat m er zelf van denkt daar hebben we het raden naar
Sirka & co Myriam , Rudy & Sirka sturen al de personen die blijk van medeleven hebben gegeven dit mailtje
Bedankt
Zoveel reacties op de blog en berichtjes op facebook, zoveel telefoontjes en mailtjes het doet goed dat jullie ons een hart onder de riem steken. Aan iedereen bedankt!
Ons Sirka is nog lang de oude niet, maar het gaat al een heel klein beetje beter. Vandaag heeft ze zelf gedronken (eten is nog steeds uit onze handen) en ze heeft deze namiddag met Rudy een wandelingetje gemaakt. Vandaag kwam Huguette poetsen en normaal vliegt ze daar dan direkt heen om goeiendag te zeggen. Nu bleef ze gewoon liggen en zelfs als we haar riepen kwam ze niet. Af en toe komt ze bij ons al eens een knuffel halen dus we leven op hoop!
Deze fotos bereiken ons deze avond vanuit Zoutleeuw, zij zijn ons toegestuurd door Ute en Jean Pierre de eigenaars van ons Hadise, één van de steracteurs op de fotos.
De andere hoofdrolspeelster is hun kleindochtertje Lina die zich volgens de trotse grootouders reuze amuseert met Hadise.
Al van toen ze nog een heel pril ukje was kon Lina al goed opschieten met Hadise en wederzijds was het ook grote liefde.
Je kan het je niet voorstellen dat zon Drent die normaal de schrik voor de bosbewoners is, zo kan opschieten met een mensenkind ! En die grootouders/eigenaars die zijn zo fier als een pauw op flinke kleindochter en op hun fijn Drentje.
De fotos komen uit Victoria, op het eiland tegen de kust in Canada, provincie British Columbia. Zegt U niets ?Het is op 65 kilometer gelegen van Vancouver waar op dit moment de Olympische Winterspelen aan de gang zijn !
Roland, als Cloedog gekend bij de leden van het Nederlandse Drentenforum heeft deze fotos vannacht op het forum geplaatst. Bloeiende glycine en rhododendrons in zijn eigen tuin aan de oever van de Pacific op een grote boogscheut van de winter Olympics !
Ons baasje zegt dat m wel niet weet of het daar normaal zulke temperaturen zijn, we komen er dan ook niet elke week, maar hij besluit dan dat het wel niet normaal zou zijn want anders trok Jacques Rogge niet met gans zijn wintercircus naar ginds. Plaatsen op de wereld genoeg waar nu sneeuw genoeg ligt.
Het is dus niet zo eerlijk verdeeld dit jaar, wij zitten met sneeuw dat figuurlijk onze oren uitkomt . En zij die sneeuw nodig hebben krijgen bloeiende glycine en rhododendrons .
En dan schrijft Roland nog dat het is om ons jaloers te maken, t baasje gaat m lik op stuk geven en een foto terug sturen van onze besneeuwde tuin, ook om die Olympiërs ginds jaloers te maken.
Poets wederom poets noemt dat dan !
Belle & co cloedog over actief Geslacht: Geregistreerd op: 31-8-2008 Berichten: 366 Woonplaats: Victoria,Canada
Iedereen is op t moment wel iets grondig beu. Bij 80 % is dat de sneeuw en de vorst. Dat is de wrevel van de werkende mens, zij die s morgens door weer en ontij naar hun werk moeten schuiven.
Ons baasje niet, die hoeft niet meer elke morgen naar zijn school te schuifelen, die zijn wrevel zit bij ons Hera. Niet dat het hondje aan iets schuld heeft, bijlange niet. Het is haar loopsheid en de voorzorgen die baasjes dan moeten nemen om voor geen onverwachte verrassingen komen te staan.
Voor Heros moeten wij geen schrik hebben, die strijd met perfecte in orde zijnde wapens, maar met los kruit.Ook ik hang de ganse dag achter Hera aan om ze netjes te houden, dan wordt het voor Hera een beetje veel, gans de dag een tong onder uw staart plezant voor efkes, maar een ganse dag is te veel van het goede en dan durft ze al eens kneppen naar wie het dichtst bij staat.
In het bos is het probleem ook ongekend met haar, meestal is zij als lichtste, de snelste en beweeglijkste in t bos, nu aangelijnd is er geen lol aan want je schuift op die besneeuwde paden van hot naar her als ze weer eens iets heeft zien bewegen.
t Baasje hoopt maar dat alles achter de rug is tegen zondag a.s. wanneer het Drentenwandeling is en al die 45 Drenten vrij als een vogeltje door het bos gaan crossen en Hera moet nog aangelijnd blijven
Een klein oud vrouwtje gaat naar de dokter en zegt: 'Dokter, ik heb een probleem met gasvorming.
Het stoort me eigenlijk niet, want mijn winden zijn altijd stil en ruiken niet. Eigenlijk heb ik sinds ik hier binnen gekomen ben al minstens 20 winden gelaten. U hebt er vast niets van gemerkt, want ze ruiken niet en zijn altijd stil. '
De dokter: Ik begrijp het, neem dit medicijn en kom volgende week nog maar eens terug'.
De week erna komt het vrouwtje terug bij de dokter. 'Dokter, ik weet niet wat u mij gegeven heeft, maar mijn winden.... Ze zijn nog steeds geluidloos, maar ze stinken verschrikkelijk! '
De dokter zegt: 'Goed zo, nu uw neusholtes weer open zijn zullen we eens kijken wat we aan uw gehoor kunnen doen'.
Gisteren avond moest het plaatselijk hoofdbestuur dus nog gaan verjaardag vieren. Niet voor ons dus, wij hadden huiswacht gekregen.
Al maar goed ook want het baasje had de houtkachel nog flink bijgevuld zodat wij niets tekort kwamen. In elk geval beter dan in een koude auto te moeten liggen maffen.
Voor t baasje was de traditionele Tarte Maison voorzien, superlekker en in ruim voldoende hoeveelheid aanwezig. t Baasje heeft dan het geluk dat verschillende van de familieleden nog last heeft van de naweeën van de feestdagen en nog steeds aan het calorieën tellen bezig zijn. Dat zijn zorgen voor later zegt het baasje en laat de anderen maar vragen om het kleinste stukje want er van eten doen ze allemaal, zij het met mate. Bij het baasje is dat eten met maten
Als je deze kan navertellen, ben je een topper ....
Een man staat voor de rechter omdat hij zijn vrouw heeft doodgeslagen.
Rechter: 'Dat is een zwaar misdrijf, als u verzachtende omstandigheden kunt aantonen wordt de straf niet zo hoog'.
De man: 'Ze was dom, ik moest ze gewoon doodslaan'.
De Rechter: 'Dat is niet echt een verzachtende verklaring van u, als u echt niet levenslang achter tralies wilt zult u met iets beters moeten komen.'
Waarop de man verklaart:
We woonden in een flat. Op de 12e verdieping woonde een gezin met 2 kinderen, het was gewoon zielig. Ze waren heel klein. De zoon van 12 was maar 90 cm en die van 19 was maar 85 cm. Op een dag zei ik tegen mijn vrouw 'dat is toch zielig hè, die kinderen van die mensen'.
'Ja', zegt mijn vrouw, 'dat zijn pyrineën '.
Ik zeg: 'je bedoeld pygmeën'.
'Nee', zegt ze, 'pygmeën dat is dat wat onder de huid zit waar je sproeten van krijgt'.
Ik zeg: 'dat is pigment'.
'Nee', zegt ze, 'pigment dat is waar de oude romeinen op schreven'.
Ik zeg: 'dat is perkament'.
'Nee', zegt ze, 'perkament is als een dichter iets begint en niet afmaakt'.
'Edelachtbare U kunt zich voorstellen dat ik niet van plan was te zeggen dat het fragment is. Ik ging dus in mijn stoel zitten en las mijn krantje. Plotseling komt mijn vrouw met de volgende zin en ik denk: ze is rijp voor het gesticht...'
'Schat kijk eens', ze slaat een boek open en laat een stuk tekst zien. 'Het zonnedak van de handtas was de lerares van pooier 15.'
Ik neem het boek en zeg: 'Maar schat, dat is frans wat daar staat: 'La Marquise de Pompadour est la Maitresse de Louis XV.' Dat betekent: De Markiezin van Pompadour was de minnares van Lodewijk de 15e'.
'Nee' zegt mijn vrouw, 'dat moet je letterlijk vertalen. 'La marquise- het zonnedak, Pompadour - de handtas, la maitresse- de lerares, Louis XV - de pooier.' Ik moet dat toch weten, ik heb extra voor mijn franse les een legionair in dienst gehad.
' Ik zeg: 'je bedoelt een lector'.
'Nee', zegt ze, 'Lector is een griekse held'.
Ik zeg: 'dat was Hector en dat was een trojaan'.
'Nee', zegt ze, 'Hector is een vlaktemaat'.
Ik zeg: 'dat is een hektaar'.
'Nee', zegt ze, 'hektaar is een godendrank'.
Ik zeg: 'Dat is nektar'.
'Nee', zegt ze, 'dat is een rivier in zuid-Duitsland'.
Ik zeg: 'dat is de Neckar'.
Mijn vrouw: 'Ken jij dat lied niet 'Gauw graas ik aan de Nektar, gauw graas ik aan de rijn', dat heb ik pas nog met mijn vriendin in duo gezongen'.
Ik zeg: 'in duet'.
'Nee', zegt ze, 'duet is als twee mannen met een sabel vechten'.
Ik zeg: 'dat is een duel'.
'Nee', zegt ze, 'duel is als een trein uit een donker berggat naar buiten komt'.
'Edelachtbare...toen heb ik de hamer genomen en haar doodgeslagen'.
Even stilte...... Dan zegt de rechter: 'Vrijspraak! Ik had ze bij Hector al doodgeslagen!'.
We hebben het hier op t blog al gehad over de problemen met de bevalling van Sirka, de Golden Retriever van Rudi en Myriam in Auradou. De bevalling met de keizersnede , het dode pupje dat een normale bevalling verhinderde en de vermoeidheid bij Sirka heeft vannacht een dramatische ontknoping gekend.
Sirka heeft vannacht haar twee overblijvende pupjes doodgebeten !
Het slechts mogelijke scenario heeft zich dus afgespeeld, er waren al wat problemen met het laten drinken, er was het probleem van de antibiotica die Sirka kreeg om de ontsteking aan de (verwijderde) baarmoeder te genezen.
Kortom, het heeft niet mogen zijn
Spijtig voor Rudi , Myriam, en zoon Kerim die twee maanden hebben uitgekeken naar wat een fijne belevenis moest worden. http://www.bloggen.be/aucercledeschenes/
Het is met een krop in de keel dat we dit verhaal schrijven, midden deze week schreven we een bericht over de klote week die, dachten wij toen, achter ons lag. Fout gedacht dus de kloteweek was blijkbaar nog niet voorbij !
Twee jaar zijn we al aan de slag met dit Bas & Belle blog. Op Valentijn 2008 zijn we hier gestart met ons blog. Twee jaar met lief en leed zoals we gisterenavond nog schreven
Hoe gaan we dat vieren ? Simpelkes zegt het baasje, heel simpelkes. Er is nog werk te doen bij de tijdens de week hard werkende familieleden die nog niet het geluk hebben van op pensioen te zijn. Deze namiddag gaat ons baasje helpen brandhout klieven bij ons kleintje, t baasje zijn jongste zusje (inmiddels ook al met de 50 in zicht).
Heros mag mee naar Turnhout, om in de weg te lopen, zegt t baasje. Thuis is er geen houden meer aan, zijn hormonen staan op springen ! Iets wat m zelf ook wel zou willen nu Herain haar 11° dag van haar loopsheid is. t Manneke doet nog zo zijn best om zus te behagen maar al wat m daar voor krijgt is een knep in zijn neus.
Hera op haar beurt komt Heros dan weer uitdagen en zich presenteren dat het een lieve lust is. Waarschijnlijk weet zij dat er aan Heros gewerkt is zonder uitwendige kenmerken. Alles is nog aanwezig maar t is met losse flodders dat Heros naar de oorlog trekt.
Vanavond moeten de baasjes nonkel Luc nog gaan kussen, 62 maal zegt het baasje. Dat gaat iets van lange adem worden. t Baasje kijkt er al naar uit, want bij feestjes daar hoort altijd tarte maison van schoonzoon Gert Willems, vroeger bakker Verstraelen van de Gierlesteenweg. De lekkerste taart (met voorsprong) van uren in de omtrek, en dat kunnen wij volmondig beamen .
Omdat ten eerste onze schoonbroer morgen, op lievekensdag 62 kaarsjes gaat pogen uit te blazen. (in één keer is de bedoeling Luc) Nonkel Luc is de man van onze koekjestante voor hen die het nog niet wisten.
Maar er is nog een verjaardag te vieren De lezers die destijds niet goed wisten wat we bedoelden in de linkse kolom van dit blog met Valentijnsdag 2008 kunnen het weten.
Het Bas en Belle blog bestaat op 14.02.2010 precies twee jaar !
Twee jaar verhaaltjes, beleefd door een stel Drentsche Patrijshonden. In het begin met zn tweetjes, ouwe Bas en jonge Belle, en vanaf een week na het overlijden van Bas met zn drietjes.
Twee jaar lief en leed, plezante dagen en dagen van verontwaardiging als er weer eens Drenten onrecht was aangedaan. Met verdriet omdat er weer eens bekenden van ons de regenboogbrug namen, maar ook puur plezier als er weer eens pupjes werden geboren.
Plezier wanneer we bezoek kregen van onze andere pups, broers en zus, in Vosselaar en in La Magdeleine. De verhaaltjes van de dagelijkse wandelingen en de ontmoetingen in ons bos. De strand en andere wandelingen met wel 1000andere Drenten (grove schatting van iemand die niet kan schatten) .
Om een lang verhaal kort te maken wewillen maar zeggen dat de inspiratie bij ons nog lang niet uitgeput is, dat het baasje nog altijd met plezier die verhaaltjesuittypt voor ons en dat we ons vanaf maandag nog eens lustig zullen laten gaan om het met de woorden van Felice zaliger te zeggen !
Eergisteren vernoemden wij haar al in het bericht staart opzij. Sirka is de Golden Retriever van Rudi en Myriam, twee Vlamingen die een Chambres & table dhôtes runnen in Auradou in het Franse departement Lot et Garonne, tussen Bordeaux en Toulouse in
Nu was Sirka drachtig van Eclipseen andere Golden, ook van Belgen in Frankrijk en de laatste dagen, Sirka was toen in haar 60° dag, vlotte het niet al te goed. Sirka at niet behoorlijk meer, d weeën waren begonnen maar dan hield het op.
Gisterenmorgen zijn Rudy en Myriam dan met Sirka naar de dierenarts gereden waar dadelijk een keizersnede volgde om Sirka te laten bevallen. Er waren drie pupjes waarvan één dood en dat blokkeerde een normale bevalling. De twee levende pupjes, een teefje van 490 gram en een reutje van 500 gram stellen het wel.
Sirka moest nog bij de dierenarts blijven vannacht omdat ze teveel verzwakt was van de vorige dagen toen het niet goed ging met haar. Vandaag mag ze naar huis.
De pupjes worden nu dus met de fles groot gebracht en Rudi en Myriam melden dat ze goed drinken en plassen, en dat de pupjes al aan gewicht gewonnen hebben.
We wachten de nieuwe berichten af vanuit Auradou, jullie kunnen de historie ook zelf volgen op het blog Van Rudi & Myriam, http://www.bloggen.be/aucercledeschenes/
Yathoo is een al wat oudere hond die in het asiel terecht gekomen is om een reden die ik niet voor mogelijk hou !
Moet weg omdat de kinderen geen tijd meer hebben voor de hond. Vaste Bas & Belle blog lezers weten dat ik een fervente tegenstander ben van castreren van honden Voor sommige mensen echter zou het misschien wel wenselijk zijn voor de eerste loopsheid
Yathoo, een speciale naam voor een prachtige hond. De naam van zijn ras is al even fantastisch, Yathoo is een Epagneul Bleu de Picardie.
Hij werd geboren op 1 jullie 1999. Yathoo moest naar het asiel komen, omdat de kinderen van zijn eigenaars groot zijn geworden, en geen tijd meer hadden om met hem bezig te zijn. Yathoo is een vriendelijke hond, die houdt van mensen. Bij zijn vorige baasjes leefde hij in huis als de baasjes thuis waren. Als hij alleen was bleef hij buiten, en hij sliep in een ren. Yathoo is zindelijk en kan tot 10u alleen thuisblijven. Hij kan opschieten met andere honden, en is ook gewend aan katten. Hij kent ook kippen, maar als hij erbij kan, bijt hij ze dood.
Yathoo houdt van mensen, hij zoekt dan ook een thuis waar hij binnen in huis mag leven bij zijn baasjes!
Ja, we gaan de volgende twee weken voluit supporteren voor Oranje op de Olympische Winterspelen in Vancouver.
Je kan ook moeilijk anders met zo drie vierpotige Ollanders in huis. Gans onze veestapel is van oorsprong van ginds boven en komt daarbij dat we zelf, buiten een Kevin Van De Perre in het kunstschaatsen en een damesploeg in het bobsleeën, niet veel brokken gaan maken aan de westkust van Canada.
Dat schaatsen, snel en kunstzinnig, zegt het baasje nog wel iets. Al is het maar om de herinnering aan het winters schaatsen op de gracht rond het kasteel in Turnhout en op het Zwart Water,een ven dicht bij de grens onder Baarle Hertog/Nassau. Nu was dat schaatsen niet wat je nu op TV kan zien, het was meer je gaan amuseren en achter de leeftijdsgenoten van het andere geslacht aangaan. En nu hij er aan denkt daar zaten toen ook al Ollanderkes tussen wiens ouders toen al de grens waren overgestoken omdat de belastingen in België toch interessanter waren. t Waren dan ook dikke lieven, dik in de betekenis van papas portefeuille.
Terug ter zake, voor de schaatswedstrijden gaat hij de verschillende zenders afschuimen, op de Belze TV zal het gene vette zijn wegens geen Belgen aan de start. De Nederlandse zenders en Eurosport gaan favoriet zijn.
Ook de biatlon gaat gevolgd worden, t baasje heeft een grenzeloze bewondering voor die heren en dames die zich het hart uit het lijf rennen op een paar smalle skis en dan nog eens met een loodzwaar geweer op een schietschijf een bordje moeten laten wegklappen. Moet je maar eens proberen, al hijgend dat geweer stilhouden
Bij het Alpine skiën gaat hij voor de spektakel nummersvoor het scherm zitten. Afdaling, Super G, in mindere mate slalom, maar ook het schansspringen. Hij hoopt nog altijd dat er zo nog eens een Eddy the Eagle boven aan de schans staat en met ware doodsverachting zich naar beneden stort.
Vanaf morgen starten ze, vanaf het moment dat de Jacques de vlam aansteekt en ze voluit mogen gaan.
Ook vanaf morgen, iemand die voor Oranje supportert maar wel met een blik Stella of Jupiler binnen handbereik, dat het een blik Heineken zou zijn we mogen er niet aan denken.Kom zeg, er zijn grenzen aan de solidariteit hé
En van buiten de kleur van van zijn jasje, dat overkwam het baasje deze namiddag bij de wandeling.
Ons moe, Belle dus, was weer eens achter een konijn aan gegaan en ja het was er één uit de fabriek van Jansen Pharmaceutica. Terwijl er aan de voorkant boel is tussen vakbonden en directie was het achteraan boel tussen het baasje en Belle. Niet dat Belle er zich iets van heeft aangetrokken niets, maar dan ook niks trok die zich aan. Zelfs haar flaporen stonden blijkbaar op non actief.
Onder geen beding wou ze naar de afsluiting komen, haar kop diep in de konijnenpijp weggestopt is het zelfs niet waarschijnlijk dat ze iets gehoord heeft !
Het baasje is dan gans rond moeten lopen langs de grote poort van de parking en je mag er gerust in zijn, met minder afstand was m ook al witheet van coleire geweest. Al de middeleeuwse martelmethodes ging m toepassen op die rothond in die konijnenpijp
Belle is niet gekomen, t baasje heeft haar met haar staart uit de pijp moeten trekken omdat ze er zo diep inzat dat m niet meer aan halsband kon. Wij stonden ondertussen aan de andere zijde van de afsluitdraad het hele gebeuren te aanschouwen en hebben toch maar besloten van aan die kant van de draad te blijven. Zo kwaad hebben we ons baasje nog niet gezien !
Eens uit de pijp heeft ze toch wel ingezien dat ze fout bezig was, zelden heeft ze zo netjes naast het baasje gelopen, nog nooit heeft ze een kilometer gelopenzonder aan de lijn te trekken.
Nu ligt ze in de zetel, vanuit haar ooghoeken ligt ze t baasje in t oog te houden, die op zijn beurt negeert haar compleet. Van hem mag ze morgenvroeg nog altijd op dezelfde plaats op dezelfde manier liggen kijken. Volgens t baasje heeft hij vanavond maar twee hondjes, Hera en Heros. Belle mag voor zijn part bij de konijnen van Dokter Paul intrekken !
Een stripmopje of een comic hoe noem je zoiets ? Dat hadden we hier nog niet op t blog dacht ik. En is het wel zo dan is het zolang geleden dat het nog eens moet herhaald worden.
Heras loopsheid zorgt hier ten huize toch wel voor extra spanning, niet dat er gevaar voor is maar als ze buiten is samen met haar broer is het een lust om die twee bezig te zien.
Tot gisterenavond was het zo dat er duchtig naar Heros geknept werd wanneer hij belangstelling vertoonde om eens te komen snuffelen onder mevrouwtjes' staart. Bij momenten dachten we dat Hera een boxer aan het maken was van Heros, zo dikwijls heeft ze hem in de snuit gebeten !
Sinds vanmorgen is het anders, nu laat zij hem niet meer gerust. Zij bespringt Heros op zon wijze dat we haast zouden gaan twijfelen wie de reu en de teef is. De ganse morgen zijn ze al buiten is de sneeuw met elkaar bezig. De hond die de meeste energie aan de dag legt is verleidster Hera. Het doet ons denken aan de manier hoe Luna de Duitse staande Korthaar zich destijds aan Bas kwam presenteren toen zij loops was. De meisjes in het Schipperskwartier in Antwerpen kunnen hier nog wat komen leren wat betreft klantenwerving en promotie
Ondertussen zitten er in Auradou, in het Franse departement Lot-et-Garonne enkele nagelbijters te wachten op de bevalling van hun Golden Retriever Sirka. Bij Rudy en Myriam is het hun eerste nestje en Myriam heeft ook al een slapeloze nacht achter de rug.
Rudy blijft kalm schrijft Myriam op hun blog. Dat was hier ten huize ook zo rond 12 november 2008 toen onze pups er stonden aan te komen. Ze moesten toen eens in het binnenste van de baas kunnen kijken hebben, of zijn tikker hebben bezig gehoord.
We wensen Rudy en Myriam een prachtnestje en van t moment dat wij iets hebben gehoord weten jullie het ook via het blog hier. Je kan ook zelf eens gaan informeren op hun blog http://www.bloggen.be/aucercledeschenes/
De schooljuffrouw vraagt in de klas wie er het rijkst is.
Polleke als eerste : 'Wij juffrouw ! Mijn pa en ma hebben elk een auto, we hebben een mooi huis en gaan veel op vakantie !
Jefke haast zich ook : 'Maar juffrouw ! Wij zijn nog veel rijker, mijn pa en ma hebben ook elk een auto, maar ook elk een motor, hebben een huis en een appartement aan de kust en gaan ook heel veel naar het buitenland op reis. Daarbovenop krijgen wij thuis allemaal een auto als we 18 zijn.'
Jantje wacht rustig zijn beurt af :
'Juffrouw, wij hebben gewoon alles !
Mijn zus kwam verleden week met haar nieuwe Hollandse vriend thuis en weet je wat mijn pa zei nadien ? DAT WAS HET ENIGE DAT WE NOG MANKEERDEN ! ! !
Hier in de Kempen schrikken we toch wel van de berichten in de digitale gazetten.Het sneeuwt hier wel maar het verkeer in onze straat, die toch een toegangsweg naar de E34 snelweg is gaat normaal.
Vanmorgen was er een spoortje van sneeuw te bemerken op de auto en rond 8u30 heeft het nog eens een iets serieuze poging gedaan. Maar dat het land zou plat liggen, daar liggen we zelf plat van maar van verbazing dan wel !
HLN update Er staat deze ochtend rond negen uur nog liefst 881 kilometer file op de Belgische wegen door nieuwe sneeuwbuien. Dat betekent een lichte verbetering ten opzichte van het absolute record van 948 kilometer file vanochtend rond 8.30 uur. Sinds vanmorgen sneeuwt het bijna overal in Vlaanderen.
Sorry voor de uitdrukking maar zo ervaar ik de tijd tussen vorige week donderdag en dinsdagavond.
Alles heeft te maken met overlijdens van honden binnen onze kennissenkring of waar we enigszins bij betrokken zijn.
Eerst was er het ongeluk dat Ivalu, een Deense Drent is overkomen. Aangereden door een trein toen Ivalu samen met zijn maatje thuis ontsnapt was en op hazenjacht gegaan was.
Bij kennissen in Frankrijk kreeg Cartouche, een Blue de Gascognehet eind pikuurtje wegens fataal nierfalen, Het was de hond van goede vrienden van hen die er wekelijks samen over de vloer kwamen.
Gisteren was dan de dag van de noodoproep voor voedsters voor de 15 pups die moederloos waren geworden bij hun geboorte met de keizersnede.Ook dat kon je eergisteren op t blog volgen. Hier was dan toch nog een positieve noot dat alle pups een voedster hebben gevonden en toch nog een eerlijke kans krijgen.
Daarjuist, toen de spreekwoordelijke emmer al vol was kregen we een mailtje van een fokker uit Nederland. Het nestje Drenten waar we als bemiddelaar van het puppycontact hoopvol naar uitkeken daar is het ook niet goed gegaan. Alle puppys zijn doodgeboren!
Voor de fokker een slag, voor de kandidaten op de wachtlijst voor een pup een terugslag van maanden, en dan nog maar hopen dat het Drententeefje alles goed doorkomt
Zeg nu eerlijk dat is toch een kloteweek nietwaar ?
Maria was al enkele jaren de meid (voor alle werk) in de grote villa
met enorme tuin van een algemeen bestuurder van een groot bedrijf.
Ze vond dat het tijd was om opslag te vragen.
Ze wendde zich tot de vrouw des huizes, de echtgenote van de algemeen bestuurder.
Die was behoorlijk van stuur toen Maria opslag vroeg.
Waarom wil je een loonsverhoging?, vroeg de vrouw des huizes. Wel, zei Maria, daar zijn drie redenen voor waarom ik opslag vraag.
De eerste is dat ik beter kan strijken dan u. Wie heeft je gezegd dat jij beter kunt strijken dan ik?, zei de vrouw, behoorlijk op haar tenen getrapt. Uw echtgenoot, mevrouw. Oh, zit dat zo. En wat mag dan de tweede reden wel zijn? De tweede reden is dat ik een betere kokkin ben dat u, mevrouw. Nonsens, wie heeft je gezegd dat jij een betere kokkin bent dan ik? Uw echtgenoot, mevrouw. Is dat waar? En wat mag dan de derde reden wel zijn? De derde reden is gewoon dat ik beter kan vrijen dan u, mevrouw. Wablief? Wat zeg je? Heeft mijn echtgenoot dat gezegd? Neen, mevrouw, dat heeft de tuinman gezegd.
Solidariteit onder hondeneigenaars!de moederloze pup's
Solidariteit onder hondeneigenaars de moederloze pups
De moederloze pups van de Ierse setter zijn alle onderdak. Deze morgen stond er een melding in de mailbox dat er nieuws over de pups was en we zijn dan maar dadelijk gaan kijken. Gelukkig was er meer aanbod dan noodzakelijk en heeft de Ierse Setter Vereniging in Duitsland de goede beslissing genoen van het op TV te krijgen.
Hier was het hoofdzakelijk een kwestie van tijd. 15 Pups om de twee uur eten geven wat dan telkens een kwartier duurt bij een vlotte eter Dan heb je al een flinke ploeg vrijwilligers nodig om dat de klok rond vol te houden !
vanmorgen contact gehad met de persooon achter moederloze pups.nl, de amde van de duitse ierse setter club heeft het voor elkaar gekregen dat er gisterenavond nog een oproep op de duitse televisie is gekomen en de pups zijn allemaal in Duitsland onder gebracht bij 3 of 4 verschillende teven
Eind goed , al goed, maar wel heel spijtig van de moederhond
Vandaag ziet uw vertrouwde nieuwsbrief er enigszins anders uit. De reden hiervoor is dat het VTM programma BOER ZOEKT VROUW dringend op zoek is naar nieuwe kandidaten en wij hen daar graag bij helpen.
Ook weer dit seizoen zoeken ze een
VLAAMSE alleenstaande BOER/IN in het buitenland.
Na het overweldigende succes van Boer zoekt Vrouw 5 gaat VTM samen met Dina Tersago in 2010 opnieuw op zoek naar sympathieke boeren en boerinnen die vrijgezel zijn.
-----------------------
Dat kregen wij gisterenavond nog in de mailbox. Het baasje natuurlijk zeer vereerd want hij vindt Dina Tersago ook wel een proper meiske.
Waarschijnlijk is onze baas geselecteerd omdat hij de helft van het jaar in Frankrijk doorbrengt, een veestapel heeft van drie Drentsche Patrijshonden en in de Franse tuin ook nog zes rijen patatten en twee rijen tomatenstruiken heeft geplant.
Eén zaak hebben ze over het hoofd gezien er loopt hier ook al efkes een boerin rond ! Wat gaan we daar dan mee aanvangen is ons baasje zijn eerste gedacht. Hij heeft zijn gedacht nog wel niet uitgesproken maar zo kennen we hem ! Wat doen we met het vrouwtje ?
t Baasje zegt dan wel dat m destijds de lotto gewonnen heeft met zijn vrouwtje, als je dan Dina Tersago voor je kan winnen merk je toch wel dat het prijzengeld de laatste jaren aardig is opgetrokken (zacht en zo diplomatisch mogelijk uitgedrukt)
t Baasje heeft zojuist de knoop doorgehakt, hij gaat de mensen van VTM hartelijk bedanken voor het hemelse aanbod, maar hij is content met zijn veestapel, zijn zes rijen patatten en zijn tomaten. Indien hij op VTMs aanbod moest ingaan dan vloog er daar ook weer zon dansleraar op straat, zaten wij met een vrouwtje te veel en pensioengeld te weinig ! Want t baasje denkt dat madammen van de TV veel geld vandoen hebben
Of kunnen we iemand anders blij maken met het aanbod ?
Verenig U op zondag 21.02.2010 te Vosselaar bij Turnhout. Voor de jaarlijkse winterwandeling en de jaarvergadering van de Belgische Drentenvereniging. Wij hebben weer een mooie wandeling voorbereid, wat schrijven we hier ? TWEE wandelingen hebben wij op papier staan.
Wij hebben de normale wandeling voor de overgrote groep Drentenliefhebbers, deze wandeling is twee uur stappen in de Kempische bossen.
De tweede wandeling is de korte wandeling, we hebben gemerkt dat er weer een aantal pupjes meedoen die nog geen twee uur wandelen aankunnen. Er zijn ook enkele veteranen, zowel honden als baasjes die we wat ontzien. Deze wandeling is ongeveer een driekwart uur lang, maar de echte genieters mogen er ook gerust een vol uur over doen.
Na de wandeling eten we allen samen in het wijkhuis de buren één of meer borden dampende hutsepot, de winterkost bij uitstek, zeker na een gezonde wandeling.
Jullie hebben nog tot het weekend van 14 februari de tijd om in te schrijven bij Hilde Bousard van het Drenten secretariaat
Hilde Bousard Belgische vereniging Drentsche Patrijshond Hevelweg, 11 B-9700 MELDEN +32 (0) 55 30 55 10 info@drentschepatrijshond.b . http://www.drentschepatrijshond.be/ Graag op voorhand inschrijven om ons de kans te geven de lekkerste hutsepot van het noordelijk halfrond te bereiden en er moet voor ieder voldoende zijn
Van het maximum aantal van 50 deelnemers zijn we al afgestapt, er kunnen nog altijd wandelaars en eters bij. Vorige week waren we al aan 50 deelnemers (het maximum voor het wijkhuis) maar we plaatsen een tent bij indien er nog deelnemers bijkomen. Iedereen blijft welkom.
Volgende oproep staat op dit moment op het Nederlandse Drentenforum. Kan er iemand in België helpen ?
Wij zoeken een Teefje die pas geworpen heeft met maar één of twee pups of waarvan de pups zelf zijn overleden. Kortom een teefje dat melk teveel heeft.
Indien je zo iemand weet nemen wij onmiddellijk contact met de dierenarts in Essen Duitsland. Voor het vervoer naar België zorg ikzelf.
Contact via reactie op dit artikel of het e-mailadres in de rechtse kolom.
Deze text heb ik net van het KlM forum kopiert, iemand hier die helpen kan?
Hallo,
heute nacht wurden in Essen per Kaiserschnitt 15 Irish Setter Welpen geboren, die Mutter hat leider die OP nicht überlebt ...
Herr Dr. Hermann und die Züchter suchen nun händeringend nach einer (oder mehreren?) Ammenhündinnen.
Vielleicht kann jemand helfen? Kontakt wird erbeten über die Tierarztpraxis Dr. Hermann, Essen Telefon: 0172 - 2143823
En flink was ik vandaag heeft het baasje mij meermaals verteld. De oefeningen die ik en t baasje opgelegd kreeg van Marnix werden prima uitgevoerd met uitzondering van de zit voor en blijf.In feite ging ik liever liggen en niet blijven want ik wil altijd bij het baasje zijn.
Wij waren dan ook nog eens helemaal alleen op de oefenplein, er was nog wel een choco labrador maar die was op een ander aan het trainen wegen spierpijnen en dus kalmere aanpak. Hoewel ik zelf ook niet veel fysieke arbeid heb moeten doen.
Marnix heeft ons baasje zelfs aan het lopen gekregen. Het was in de oefening los volgen waarbij ik vrij naast het baasje mocht lopen en het baasje dan telkens moest lopen en dan weer traag wandelen. Ik moest dan vlak tegen t baasje zijn been volgen. Toen was het niks anders dan lof dat ik in ontvangst moest/mocht nemen.
Het blijf was dan weer een catastrofe, bij lig ging het blijven nog, maar zit& blijf ging van geen kanten. Marnix heeft dan tegen t baasje vertelt wat hij fout deed en niet ik !
Het baasje corrigeerde mij maar gaf me dan telkens nog een streling in de nek wat ik verstond als een aanmoediging om het fout te blijven doen. t Baasje zelf wist niet dat hij dat deed want achteraf ging het wel goed. Het ligt m in zulke kleine zaken zegt het baasje, het verschil tussen goed en fout.
Uiteindelijk ging het best behoorlijk en zowel trainer en baas waren best tevreden. Vrijdag voormiddag gaan we terug want het baasje heeft beloofd dat ik eind maart mee op jachttraining mag als ik hier op de gehoorzaamheid goed mijn best doe.! ! !
Vandaag starten we met een mop wegens wat men noemt organisatorische maatregelen...Heros start vandaag opnieuw met de lessen aan de hondenhogeschool. Hera mag niet mee wegens 't kot op stelten zetten en de reuen het hoofd op hol brengen met haar loopsheid. Straks dus hierover verslag...
De badkuip dementie test!
Tijdens een bezoek aan een verpleeghuis vroeg ik aan de directeur wat het
criterium is om een patiënt opgenomen te krijgen.
Wel zei de directeur, we vullen een badkuip met water, dan krijgt de
patiënt
een theelepel, een theekop en een emmer. Dan vragen we hem/haar om de
badkuip leeg te maken.
Oh, ik snap het zei ik, een normaal persoon gebruikt de emmer omdat die
groter is dan een theelepel of een theekop.
Nee, zei de directeur, een normaal persoon zou de stop uit de badkuip
Ons baasje heeft medelijden met haar op dit moment, terwijl Heros en ik het bos mogen onveilig maken moet Hera aangelijnd blijven wegens loopsheid.
Je ziet het helemaal aan gans haar houding dat ze staat te popelen om mee achter als wat loopt en vliegt achteraan te gaan. Het erge daaraan is dat ze nu binnen enkele dagen ook achter de reuen aangaat. Want vergis U niet zoals de reuen achter de teven aangaan, zo ook gaan de teven zich presenteren bij de reuen.
Op de open plein midden in het bos is ze dan toch even los mogen lopen hoewel het baasje beseft dat m met vuur speelt Hij troost zich met de gedachte dat het merendeel van onze hondenkennissen van het vrouwelijk geslacht zijn en dat de reuen ook voor de helft geknipt zijn. Heel veel risico loopt m dus niet (maakt m zichzelf wijs).
We hebben in elk geval toch weer een mooie wandeling gemaakt en achteraf was Hera best tevreden met haar ruimte met een straal van 8 meter.
Op een morgen komt een man terug van een vistochtje van verschillende uren en besluit om een dutje te doen. Ondanks het feit dat ze niet vertrouwd is met het meer, besluit de vrouw toch om de boot van haar man eens te gebruiken. Ze vaart een eindje op het meer, gooit het anker uit en leest een boek. Plots komt er een man, de terreinbeheerder langs met zijn boot. Hij vaart tot naast de boot van de vrouw en zegt, 'Goede morgen mevrouw. Wat bent u aan het doen ?' 'Een boek aan het lezen' antwoordt ze, (denkend, 'Is dat niet duidelijk ?') 'U bent in een Verboden Te Vissen zone' informeert hij haar. 'Sorry vriend, maar ik ben niet aan het vissen. Ik ben aan het lezen' 'Ja, maar u hebt al het gereedschap. Voor zover ik weet, kunt u er op elk ogenblik mee beginnen. Ik moet u een bekeuring geven en uw materiaal in beslag nemen'. 'Als u dat doet, zal ik u moeten aangeven voor seksuele intimidatie' zegt de vrouw. 'Maar ik heb u zelfs nog niet aangeraakt' zegt de man. 'Dat is waar, maar u hebt al het gereedschap om het te doen bij u. Voor zover ik weet, kunt u er op elk ogenblik mee beginnen ', zegt de vrouw. 'Nog een prettige dag verder mevrouw', en hij vertrok. MORAAL:Discussieer nooit met een vrouw die aan het lezen is. Waarschijnlijk kan ze ook nadenken.
Ze reden haast door onze voortuin, de wereldtop van het veldrijden. Gisteren was hier aan het einde van de straat, aan de Lilse Bergen, de jaarlijkse Krawatencross. Genoemd naar de spotnaam van de inwoners van Lille en de voorlaatste cross van de beker GvA , ofte Gazet van Antwerpen beker.
Wij moesten bij het vrouwtje blijven terwijl het baasje met drie kameraden naar het recreatiedomein trok rond de vijver die een veertigtal jaren geleden is ontstaan bij de aanleg van de E34 snelweg als zandwinning.
Midden in de bossen, rond een bevroren vijver, een prachtig decor voor een veldrit met aan de startstreep de wereldtop van de veldrijders. Het viertal kameraden arriveerde iets voor de start van de koers voor dames. Het baasje vond dat maar niets, dames met slijk in hun gezicht en zand in hun schoenen, hijgend door het mulle zand. Neen zegt het baasje, die dames hebben andere middelen om in the picture te komen !
Dan volgde te 14 uur de sterren koers een koers voor minister-presidenten op de velo, steenrijke tv-producenten, ex-coureurs op de weg alla Museeuw, ex wereldkampioenen veldrijden type Liboton en Groenendaal, kortom de happy few die af en toe nog eens en in de belangstelling wil komen en kan fietsen.
En dan om 15 uur is de start van de ECHTE koers voorzien. Kakelvers wereldkampioen Stybar tegen nationaal kampioen Sven Nys, thuisspeler Bart Wellens en afscheidnemend meervoudig ex-wereldkampioen Erwin Vervecken en de jonge opkomende goden Niels Albert en Kevin Pauwels. Gans het deelnemersveld opnoemen gaan we hier niet doen, daar bestaan inrichtende gazetten voor.
De koers was ditmaal ongezien spannend met het duo Stybar/ Nys die elkaar geen duimbreed toegaven, tot aan de aankomst, waar Nys het met letterlijk twee duimbreedtes in de sprint haalde van Stybar.
De kameraden hadden zich kennelijk goed geamuseerd, daar zullen de jenevertjes (tegen de koude) ook wel voor iets tussen gezeten hebben dachten wij zo. Maar ze hadeen wel degelijk goed de koers gevolgd aan de commentaren achteraf te horen !
Pietje zit al weken verveeld voor zich uit te staren in de klas. De juf krijgt het op haar zenuwen en vraagt: "Pietje, wat is jouw probleem ?" Pietje antwoordt: "Ik ben veel te slim voor de 1e klas. Mijn zusje zit in de derde klas maar ik weet veel meer dan zij en dus moet ik óók eigenlijk naar de 3e klas". De juffrouw vindt dat een moeilijke kwestie en spreekt erover met de directeur. Terwijl Pietje buiten het kantoor van de directeur moet wachten legt de juffrouw het probleem aan hem uit. "Laat hem binnenkomen, dan zal ik hem even persoonlijk testen" zegt de directeur .. "Als hij ook maar èèn vraag niet kan beantwoorden dan blijft hij gewoon in de 1e klas". De juffrouw gaat hiermee akkoord en Pietje mag binnenkomen. De directeur: "Hoeveel is 3 x 3"? Pietje: "9" Directeur: "Hoeveel is 6 x 6 ?" Pietje; "36" En zo beantwoordt Pietje alle vragen die eigenlijk een derdeklasser pas behoort te weten. De directeur kijkt de juffrouw aan en zegt "Ik denk dat Pietje best wel naar de 3 klas kan gaan" Maar de juffrouw twijfelt nog steeds en vraagt of ze óók nog een paar vragen mag stellen. De directeur gaat hiermee akkoord en de juffrouw stelt haar eerste vraag; "Waarvan heeft een koe er vier, terwijl ik er maar twee heb?" Pietje: "benen" De Juffrouw; "Wat heb jij in je broek en ik niet?" Pietje: "Zakken" De Juffrouw: "Wat begint met een K en eindigt met een T, is behaard, ovaal en smakelijk?" Pietje: "een kokosnoot" Intussen zakte de mond van de directeur ver open van verbazing. De juffrouw vervolgde met: "wat gaat er hard en stijf naar binnen en komt er zacht en slap uit?" Pietje: "kauwgum" De Juffrouw: "Wat doet een man rechtopstaand, een vrouw zittend en een hond op drie poten?" Pietje; "Een hand geven" De Juffrouw: "noem een Engels woord dat begint met een F en eindigt met een K" Pietje; "Firetruck" De directeur zucht heel diep en zegt: "Laat hem maar naar de vijfde klas gaan, want die laatste zes vragen had ik al allemaal fout".
Zoals bij de reacties op het verongelukken van Ivalu al was aangegeven heb ik gisterenavond de reacties op het bericht doorgestuurd naar Gitte. Dit is haar antwoord.
Onderwerp:
Re: Ivalu
HI Jan
It is amacing, how dogowners/lovers understands and cares for eachother!!!!!! I have got so many sweet messages theese days, and somehow it helps.
Thursday I cancelled all plans, but after getting some sleep and recovering a bit, I am going to the Dogshow today as planned. Now with only one dog
One of Ivalus brothers will be there, and i will go and support them on their first show. Well Life goes on, and some day I will get a new puppy.
Voor Hera en Heros althans toch. Ik wist wel dat het er was maar het interesseerde me niet zoals het er het laatste jaar bij lag !
Spreek ik in raadsels ? Wel, k zal t eens uitleggen zie. In het bos is al jaren een kuil, ik heb hem er altijd geweten en Bas wist er ook al gans zijn leven van heeft m ooit vertelt.
Den bompa, ons baasjes vader, vertelde van zulke kuilen, dat de mensen die voor de oorlog een auto hadden die in zulke kuilen verstopte tegen dat de Duits de autos kwam opeisen ! Wij hebben den bompa nooit gekend maar t schijnt dat die nooit loog maar nogal eens de draak kon steken met de waarheid. Zoiets als ons baasje dus
Maar terug naar die kuil Al meer dan een jaar staat daar al geen water meer in wegens gedaald grondwaterpeil. Dat is al zo van voor Hera en Heros geboren waren. Zij hebben dus deze namiddag de eerste keer water in de kuil gezien. Er stond eergisteren al water in maar die snotneuzen van mij zijn altijd te hevig en zijn daar telkens al aan voorbij gekoerst.
Het heeft dus alles te maken met de overvloedige sneeuw en het smeltwater dat er nu voor zorgt dat we onderweg er eentje kunnen drinken het is op t moment nog proper water ook, maar dat zal wel veranderen in stinkend brak water zoals vroeger. Toen was het baasje ook niet vrolijk als Bas en ik nog eens een bad hadden genomen in de oorlogskuil
Misschien staat het volgende week alweer droog zoals het afgelopen jaar
Was jaren terug een liedje van trucker Henk Wijngaard als ik me niet vergis. Daarstraks op de wandeling heb ik tweemaal aan dat liedje moeten denken.
De eerste maal toen ik de koffer van de auto opende, Belle en co hadden Tibo zien aankomen en konden niet snel genoeg bij Tibo en Dré zijn. Dat was geen dertig tonner Diesel, dat was meer en Italiaanse sportkar. Tibo en baasje werden haast omgestormd door dat Drentengeweld. Het was ook weer al enkele dagen geleden dat we Tibo nog eens in het bos tegenkwamen, maar daar zal het pasgeboren kleindochtertje van Dré wel voor iets tussen zitten is ons gedacht.
Verder in het bos zijn ze dan weer begonnen konijnen te ambeteren. Ze zaten met drie elk afzonderlijk in een pijp naar elkaar toe te graven. Dat was de tweede maal dat ik aan de vlam in de pijp moest denken. Nu was het echt de adem van de honden die uit de pijp opsteeg ! Zo een geweld zetten ze er tegenaan.
Op de terugweg kwamen we dan ook nog Mesa en Jef tegen. Mesa is al wat ouder en een beetje schuw van Drentengeweld. Zij sjokt liever rustig achter Jef aan, ze is best tevreden als ze ons trio bezig ziet en ze zelf niet moet meedoen .
Al een geluk zeggen we dan dat ze in soorten bestaan en niet allemaal dezelfde zijn
Een man scheurt sportief op zijn blinkende BMW motor over een landweggetje en ziet plots een klein cafeetje met enkele Kawa's, Ducati's en Honda's op het parkeerterrein.
"Leuk café!" denkt de man en besluit even binnen te wippen.
Als hij naar binnen gaat ziet hij echter dat er geen klanten zitten.
Hij bestelt een koffie met appelpunt en vraagt de bloedmooie kort gerokte tapster van wie al die motoren dan wel zijn. "Oh," zegt zij, "die zijn van mijn zoon."
De man bekijkt de jonge vrouw eens goed, schat deze niet ouder dan 24 en vraagt hoe dat mogelijk is. "Wel," zegt ze, "mijn zoon wint deze motoren door te wedden."
De man vraagt hoe dat dan wel in zijn werk gaat en de jonge vrouw vertelt hem dat haar zoon dingen doet en dat de klant die dan moet nadoen, lukt het, dan mag de klant een motor kiezen, lukt het niet, dan is de motor van de klant voor hem. De man is geïnteresseerd en vraagt naar het zoontje.
Vrolijk komt er een ventje van ongeveer 6 jaar de trap af en gaat naast de man zitten. De man gaat de weddenschap aan en de jongen begint.
De jongen staat op, loopt naar zijn moeder, kust deze op de mond en gaat weer zitten. De man springt rechtop, wandelt naar de jonge vrouw, kust haar op de mond en gaat weer zitten..
Het kereltje staat weer op gaat naar zijn moeder, wrijft deze over haar borsten, ontbloot
ze en kust ze, gaat met zijn hand onder haar minirokje, laat haar slipje zakken, heft het rokje op, streelt haar poesje, doet het slipje opnieuw aan en gaat weer zitten.
De man, door het dolle heen, doet exact wat de kleine had gedaan en gaat ook weer zitten.
De kleine staat rechtop, laat zijn broek zakken, pakt zijn slappe piemeltje in zijn hand en
Naar aanleiding van uitwisseling van familienieuws van onze Drentenroedel kregen wij van Carine en Ronny een mail met de uitspattingen van hun Harko. In dezelfde stijl als Carine hanteerde heb ik dan maar onmiddellijk geantwoord.
Met ontzetting heb ik daarjuist uw mail aan mij gericht gelezen. Ik kan niet anders als verantwoord fokker van hierop onmiddellijk te reageren.
Na in mijn boeken te hebben gekeken, en mijn raadsman te hebben geraadpleegd heb ik besloten om zonder omhaal dat onding van een hond bij jullie weg te halen.
Ik ga hem trachten terug op te voeden tot een braaf, volgzaam en rustig hondje. Net zoals onze drie die wij hier volgens de regels van de kunst hebben opgevoed !
Ik ga Harko dus bij die andere drie plaatsen en hem de volgende weken heropvoeden volgens mijn keiharde , strenge en consequente methodes. Nadien kunnen we nog in overleg met verschillende instanties overleggen of we de dan heropgevoede Harko terug bij jullie kunnen plaatsen.
Dit alles wel met dien verstande dat jullie Harko nog wel terug willen Wanneer jullie terug van de rust en de kalmte hebben kunnen genieten. Ik kan het niet verantwoorden dat een bij ons gefokt hondjejullie woning verbouwd tot een bouwval en ook de tuin nog eens ontsierd door aan niet vergunde mijnbouw te gaan doen.
De spreekwoordelijke druppeldie de emmer deed overlopen is wel het door gans het huis en tuin verspreiden van intieme kleding en duur schoeisel van de heer en dame des huizes. DIT KAN DUS HELEMAAL NIET ! Hier dient onmiddellijk te worden ingegrepen !
Gelieve dus Harko zijn mand, zijn dekentje en speeltjes te verzamelen en klaar te zetten tegen het moment dat ik langskom om hem op te halen.
Daar ik niet tegen tranen,en zeker niet tegen vrouwentranen bestand ben, kan U Harko beter in de tuin laten en Uzelf niet laten zien. Ik haal hem wel op zonder uw bijzijn.
Wanneer het heropvoedingprogrammavoleindigt is neem ik terug kontakt met U op, om de verdere gang van zaken te bespreken !
Geplaatst: Do feb 04, 2010 13:23 Onderwerp: Ivalu dead 3-2-2010
It has been the most horrible 24 hours!!!!
Ivalu and Mottley went on a trip on their own yesterday afternoon, and Mottley came home alone.
I searched everywhere, walking in high snow and by car. Today my husband found her dead, hit by the train. She had been chasing a hare, across the tracks. Somehow Mottley came home and she went on.
I am still in some kind of shock, but atleast i know where she is! _________________ Hilsner Gitte Becher
Verschrikkelijk
Ook dat is het leven met Drenten ! Gitte is fokster van Drenten in Denemarken en een trouw bezoeker van het Nederlandse Drentenforum. Maandenlang volgen we haar berichten en commentaren al op dat forum, Ivalu en Mottley zijn dus ook al zon beetje bekenden van ons via het forum en de verhaaltjes van Gitte.
Deze middag verschijnt dan dit bericht op het forum. Het tweetal is er gisteren namiddag op uit getrokken en enkel Mottley is terug thuisgekomen. Gittes man heeft Ivalu deze morgen dood gevonden naast de spoorweg, aangereden door een trein terwijl ze op hazenjacht waren !
In het bericht laat Gitte weten dat ze in shock is en dat ook haar overige honden grondig van slag zijn. Wij kunnen dit best verstaan, het zou hier niet anders zijn
We wensen Gitte en haar man veel sterkte de komende dagen
Een groep vrienden besluit samen wat te ondernemen wanneer ze 40 worden. Eerst worden ze het niet eens wat het zal worden tot één van hen voorstelt te gaan eten in "De Kroon". Ze hebben daar een knappe serveuse en ze draagt altijd diep uitgesneden decolletés, weet hij en dus trekken ze erop uit.
Tien jaar later zien ze mekaar weer en ook dan duurt het even vooraleer ze het eens worden. Laten we toch naar De Kroon gaan, suggereert één van hen, het eten is daar voortreffelijk en op de wijnkaart staan echt enkele pareltjes. Zo gezegd zo gedaan.
Als ze 60 worden is het weer zover en ook nu wordt er heftig gepalaberd tot er weer eentje aan De Kroon denkt. 't Is daar rustig en er wordt niet gerookt, oppert hij, snel worden ze het eens.
Rond hun 70ste verjaardag komen ze opnieuw samen en overleggen ze wat te doen. Laten ons naar De Kroon gaan, zegt één onder hen, ge kunt er met een rolstoel binnen en er is ook een lift. De beslissing is snel genomen.
Onlangs zijn ze 80 geworden en vroegen ze zich af hoe ze dat zouden vieren tot er iemand op het idee kwam om naar De Kroon te trekken. Goed idee, meende één van de vrienden, daar zijn we nog niet geweest.
Het is er dan toch van gekomen, ons juffertje is wel degelijk voor de eerste maal loops, en dat na 14 maanden. Het is nu zoals onze Fluppe van Laken destijds van zijn Liesebetje zegde het is een vrouwtje.
We hebben er lang op gewacht en telkens bij elke hondenafspraak moeten toevoegen als ons Hera dan niet loops is Nu is het zover en wel op de meest ideale datum, nog twee en een halve week voor de wandeling. Tegen dan is het ergste geleden en kan het zijn dat er nog wel een reu met een fijne neus weet te vinden waar het interessanter is dan in de kant van een Kempisch bos !
Ik heb er dus een pak werk bij gekregen want ik moet onze Heros zo wat in toom houden want daar is de goesting en de hormonenwerking nog altijd wel aanwezig, maar tot afwerken kan het niet meer komen. Een veiligheid, door de baasjes voorzien een half jaar geleden. Ik hou me er dan ook nog mee bezig dat Hera het echt heel hygiënisch houd.
Elk moment dat ze gaat liggen lik ik haar letterlijk van kop tot staart proper, ze gaan van mij niet zeggen dat ik geen goei moederke ben voor mijn puppys ! ! !
Daarstraks zijn we ook nog eens mee geweest naar de dierenarts voor een reeks pikuren, Hera en Heros kregen elk een spuit tegen katteziekte en zo nog wat verplichtte brol voor het buitenland en ik kreeg dezelfde plus nog een tegen hondsdolheid. Die laatste is dan wel goed voor drie jaar.
De pipetjes tegen vlooien en teken hebben we begin deze week al gekregen van de baasjes, we kunnen er weer voor een hele tijd tegen, het baasje zegt wel dat wij de laatste week dure vogels geweest zijn.
De voorbereiding was pico bello deze namiddag. We waren met vier honden. Ik Heros, Benji van Leo, en Cato en Gorky van Louis en Agnes. Belle en Nera zijnbij het vrouwtje gebleven. Belle omdat ze te ver weg loopt het bos in en dan moet iedereen wachten op mevrouwtje en Hera is thuis gebleven om haar poot wat rust te geven, en ook omdat ons juffertje vanaf vandaag een vrouwtje aan het worden is, Hera is na 14 maanden de eerste maal loops !
Op zich is dat het ideale moment met die bobbel op haar poot, ze moet nu toch aangelijnd blijven en dat gaat die poot wel ten goede komen denkt het baasje
Ik most dus de honneurs waarnemen tijdens de wandeling want dat andere drietal kent onze bossen uiteraard niet als wij. Het baasje heeft me gezegd dat ik me uitstekend van taak gekweten heb. Ik heb goed geluisterd en ben telkens op tijd teruggekomen, zelfs zonder dat ik dat moest ! Flink hé
We zijn twee uren in het getouw geweest met die wandeling en we hebben zelfs niets gaan drinken in café de boskant, het was wel de bedoeling maar het was sluitingsdag. Ik heb dus niet van ons baasje zijn Duvel het laatste kletsje mogen uitslabberen
We zijn dus allen 100% nuchter terug thuis gekomen, geen citroenjenever of een Hasseltse graanjenever, zoals de echte wandelaars op 21 februari voor ons, de echte werkers !
Bij een van zijn tochten komt koning Albert II in Nieuwpoort aan. Hij houdt halt bij het standbeeld van wijlen zijn grootvader Albert I, gezeten op zijn paard. Koning Albert II staart naar het standbeeld en droomt even weg. Plots hoort hij een stem : 'Berreke, ik heb een nieuw paard nodig.' Albert II schrikt en denkt dat hij droomt. Maar dan hoort hij de stem opnieuw en nu heel duidelijk : 'Albert, breng mij onmiddellijk een nieuw paard !' De koning rijdt vliegensvlug naar Brussel en vertelt zijn verhaal aan Yves Leterme . Deze gelooft geen woord van wat koning Albert II zegt en samen rijden ze naar Nieuwpoort. Als ze bij het standbeeld komen klinkt de stem opnieuw maar nu heel boos : 'Albert, je moet beter leren luisteren, ik vroeg een nieuw paard, geen ezel !'
Komt inderdaad zonneschijn, en wat voor één Na de rotdag van gisteren waar we drie korte wandelingen gedaan hebben telkens met één hond, is het vandaag stralend weer.
Geen wolk te zien en een temperatuur rond het vriespunt. De grond in de tuin lichtjes bevroren en hard. Goed voor t vrouwtje die dan geen slijkpoten moet opkuisen en goed voor onszelf om zelf ook proper te blijven (maar das t minste van onze zorg)
Straks gaat ons baasje samen met Leo en Louis en hun honden de kaawpollekeswandeling voorbereiden. Daar is weinig werk aan maar je moet het kort voor datum nog eens volledig afstappen om alles nog eens te controleren. Nieuwe prikkeldraad kan zo iets zijn waar je rekening mee moet houden, boswegen die ondertussen een verharding hebben gekregen, boeren die op de velden bezig zijn met zwaar materiaal, dergelijke zaken weten ze liefst op voorhand.
Het gaat plezierig worden deze namiddag voor ons, nog eens rakkeren met andere Drenten in onze bossen. We mogen op twee plaatsen na overal vrij lopen, enkel in de gehandicapten instelling het Giels Bos moeten we aan de lijn omdat de patiënten daar schrik hebben van honden en daarna moeten we de Gierlebaan oversteken en dat is ook een gevaarlijk punt, dus ook daar aan de lijn. Voor de rest van de wandeling moeten we enkel zorgen dat we de baasjes in t oog houden
Nu maar hopen dat het op 21 februari ook zulk mooi weer is als vandaag, toch maar eieren naar de zusters Arme Klaren brengen ?
Er komt een prostituee bij de hemelpoort. Petrus vraagt wat ze vroeger geweest is. De hoer bekent dat ze prostituee is geweest. 'Dan mag je hier niet naar binnen, ' zegt Petrus, 'ga daar maar even op het bankje zitten.' De vrouw gaat op het bankje zitten huilen. Komt er een oud baasje bij de hemelpoort met een enorme zak opzijn rug. Hij loopt naar het huilende vrouwtje op het bankje, en vraagt wat er aan scheelt. Ze legt uit: 'Ik ben vroeger prostituee geweest, en nu mag ik nietnaar binnen.' 'Is dat het ?' , zegt de man, ' Ik ben kleermaker geweest. Weet je wat ? Ik heb een zak met oude kleren op mijn rug. We gooien de kleren eruit en jij gaat in die zak zitten. Dan smokkel ik jou de hemel in !' Zo gezegd, zo gedaan. De kleermaker loopt naar de hemelpoort, en Petrus vraagt de man wat hij vroeger geweest is. 'Ik ben kleermaker geweest,' zegt de man. 'Dan mag je naar binnen,' zegt Petrus. Als de man voorbij loopt, vraagt Petrus : 'Maar wat zit er in die zak?' Zegt de kleermaker: 'O, een oud naaimachien.'
Eén blik uit het slaapkamervenster zegde genoeg vanmorgen. Het sprak niet erg aan om er eens serieus in te vliegen. Mistroostig dat is de beste omschrijving dat je aan het weer kan geven vandaag.
Het is natuurlijk een luxeprobleem wanneer dat het enige is waarover je kan zagen maar prettig is anders. Dadelijk komen Belle & co terug binnengestormd met 4 slijkpoten/stuk, in een oogwenk twaalf strepen door de keuken Zelfs daarvan wordt een Drentenliefhebber niet vrolijk, integendeel.
Morgen gaan we de winterwandeling voor bereiden, de wandeling zelf eens doen met Louis en Leo en de honden. We kennen de wandeling wel, maar soms hebben ze omleiding voor het verkeer, of zijn grote machines met graafwerken en dergelijke. Die zaken kan je beter uit de weg gaan als je toch zon 50 honden en baasjes verwacht. Het moet voor allen een beetje veilig blijven.
We hopen op een droge woensdagnamiddag, want voor een Drent is een regendag geen probleem maar voor de baasjes is het toch prettiger wandelen als het droog blijft. Veel invloed hebben we niet op het weergebeuren, dus zagen we maar verder over weer zo één vandaag.
Wij dachten dat het ons baasje was de thuisbrenger. Nu blijkt dat we het mis hadden want een thuisbrenger is wat ons baasje een reservewiel noemt.
Daarstraks als we van het bos kwamen hadden we al naar ons poten gekregen omdat we rare geluiden aan het maken waren, dacht ons baasje Maar dat was niet zo, wij waren rustig aan het wachten op t moment dat we een andere hond in de straat zagen en dan kabaal konden maken. Maar er waren geen andere honden ! ! !
t Baasje hoorden we zeggen tegen t vrouwtje ik denk dat we plat aan t rijden zijn waarop het vrouwtje das de aangevroren sneeuw op straat dat je hoort.
Een kilometer later thuis merkt het baasje dat de auto toch wel laag staat rechts achter. Inderdaad, een platte band achteraan, t baasje kent het nog wat er gaande is aan zijn auto. Het is echter wel sinds hondenheugenis niet meer gebeurt dat we nog een plat reden.
Dan heeft het baasje de auto maar opgekrikt en er de thuisbrenger opgelegd. Die thuisbrenger is zo iets als een brommerband, t ziet er niet uit onder een behoorlijke auto en je mag er ook niet snel mee rijden zegt t baasje.
Ondertussen is het baasje al naar de bandenboer geweest en heeft gelijk twee nieuwe banden gekocht. Van de beste zegt t baasje, van dat merk dat ze in restaurants ook kennen en die sterren uitdelen als t goed eten is daar, Michelin dus. t Baasje zegt, als t onder een Concorde pastte zal het onder mijn vliegmachien ook wel passen.
Een vrouw van 46 krijgt een hartaanval en ligt in het ziekenhuis.
Terwijl ze op de operatietafel ligt, dichtbij de dood, krijgt ze een visioen.
Ze ziet God en vraagt: 'Is mijn uur gekomen?'
God antwoordt: 'Nee, je hebt nog 43 jaar, 2 maanden en 8 dagen tegoed'.
Bij het ontwaken uit de verdoving, besluit ze een facelift en een liposuctie te laten doen, haar lippen te laten opspuiten met collageen, haar borsten te laten corrigeren... Kortom: ! 'The Works'.
Nu ze weet dat ze nog lang te leven heeft, loont het ruim de moeite.
Na haar laatste operatie komt ze totaal gerenoveerd uit het ziekenhuis en wordt gegrepen door een ambulance bij het oversteken van de straat.
Dood.
In de hemel aangekomen vraagt ze aan God: 'Ik dacht dat ik nog meer dan 40 jaar tegoed had !
Waarom heb je me laten omver rijden door die ambulance ?'
Gisteren aan het einde van de wandeling ontdekten we hét van hét in het struikgewas. Een konijn dacht zich veilig verstopt te hebben onder de bramen en het dode hout Dacht zeggen we wel want dat is buiten drie Drentenneuzen gerekend.
Het is van mij ,Belle, een gewoonte dat ik vlak voor we terug naar huis gaan nog eens het struikgewas controleer. Kwestie van alles ordelijk achter te laten ! Ik rook al dadelijk dat er iets was dat me niet zinde, een konijn zat diep verscholen onder het dode hout. In geen tijd had ik hulp van Hera en Heros. Na het uit elkaar trekken van het struikgewas, ik ben daar super in, vluchtte dat konijn de weg over, het andere bos in.
Daar is het een konijnpijp in gevlucht. Het was zo één van die pijpen waarvan wij de inkom al eens verbreed hebben en Piet Konijn moest nog niet eens vertragen om binnen te vluchten.
t Baasje was er niet zo gelukkig mee, vooral niet toen er zon betweter hem kwam vertellen dat er niet mocht gejaagd worden als het had gesneeuwd. Het baasje heeft die betweter dan maar gezegd dat hij dat allemaal wel wist en die man het bos in verwezen waar wij zaten. Hij heeft hem gezegd dat m dat maar eens aan die drie Drenten moest gaan vertellen daar halfweg in het bos. En of hij dan die honden eventjes wilde meebrengen als m er dan toch was
t Manneke heeft zijn neus in de wind gestoken en is t afgebold .
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
.JPG)
.JPG)
