Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
30-06-2013
Jan heeft gelijk
Jan heeft gelijk
Onze
schuin tegenover buur Jan W. heeft gelijk. Jan geeft in een reactie op het Bas
& Belle blog aan dat ons baasje de bal missloeg in zijn bericht van deze
ochtend stralend blauw.
Daarin
beweerde ons baasje dat hij gisterenavond Belle had genezen met Immodium, daar
waar ze aan haar maag mankeerde
Nu weet
het baasje maar al te best dat wanneer je mottig bent aan je maag je best
Motilium neemt, want Imodium is tegen de spetterpoep !
Ons baasje
kan dat het best onthouden doordat de eerste drie letters gelijk aangeven waar
het medicijn gemaakt is MOTilium als je MOTtig bent.
Dit is de
reactie van Jan W. op het Bas & Belle blog.
Jean-Jean,
motilium is voor den doorgang van de maag en imodium zet
er ne stop op
ik mag toch een beetje reklame maken voor mijne ex-baas,eh
En ik
geef mijn overbuur groot gelijk. Hij kan het weten want zolang ik hem ken, en
dat is zowat 35 jaar, heeft hij maar één werkgever gehad. En zonder Jan had die
werkgever geen vestigingen gehad in China, Zuid Amerika en nog andere
continenten. Want Jan zorgde bij Jansen Pharmaceutica er voor dat voor alle
pakjes, die vanuit de vestiging Beerse naar het buitenland vertrokken, alle
douaneformaliteiten dik in orde waren
En
iemand die al eens iets overzee, langs de luchthavens, of gewoon over land iets
naar een land buiten de EU verzond, dat daar altijd ambetante ventjes en
vrouwtjes aan de grens probeerden lastig te doen !
Voor
Jan geen probleem, hij kende niet alleen alle reglementen (zelfs die van
Chinezen) maar ook de geplogenheden van die landen, en kreeg elk pakje
feilloosvoorbij die ambetanterikken.
Dokter Paul had een goede helper aan Jan. Daar is vriend en vijand van
overtuigd.
Jan is
trouwens al jaar en dag een trouw lezer van dit blog en een fijne buurman. Dat
mag ook eens gezegd worden !
We moeten
vandaag niet kijken op het buienradar om te zien hoe groot de bewolking is en
welke richting ze uitdrijft. Er is gewoon geen bewolking en dus ook niets te
zien wat ons bang/nat zou kunnen maken !
Kersendag
dus vandaag voor onze baasjes want het gaan de laatste dagen zijn dat er
bruikbare kersen kunnen geplukt worden.
Na al het
nat een flinke portie zon is fataal voor de al zo goed als 100 % rijpe kersen.
De volgende stap is dus plukken of rotten aan de boom.
Trouwens,
die plukkers uit Turnhout en Vosselaar die hadden gesolliciteerd als plukkers
hebben zelfs hun kat niet gestuurd. Zij logeerden hier maar enkele kilometer
vandaan maar de honger naar kersen zal niet groot genoeg geweest zijn. Neen
Danny, neen Chris, ik breng GEEN kersen mee naar Vosselaar ! Kans verkeken op
lekkere sappige kersen
Zo ga je
het baasje deze ochtend na de tocht naar de bakker en na het ontbijt
waarschijnlijk terug in hogere sferen kunnen vinden. Daar bedoelt hij dan wel
enkele meter hoger op de ladder den boom in. t Vrouwtje maakt dan weer een
twaalftal Weckpotten haast steriel proper, om na het ontpitten van de kersen,
de potten te kunnen vullen en te steriliseren.
En op
honden gebied is het probleem status quo . Lucy is nog steeds loops en Heros
heeft last van door zijn lijf gierende mannelijke hormonen en testosteron !
Gisteren
avond vond Belle haar eten zo lekker dat ze al de overschotjes van haar
roedelgenoten ook heeft binnengepeuzeld. Later op de avond is haar dat zuur
opgebroken en heeft ze twee hopen uitgebraakt die je niet voor mogelijk kon
houden dat het uit één hondenmaag kwam.
Bij gebrek
aan beters heeft het hoofdbestuur dan maar besloten haar een halve Immodium
instant te geven. Nadien ging het beter met onze oma en heeft ze toch een rustige
nacht gehad, ondanks haar schranspartij en de gevolgen daarvan
En dan
heeft het baasje volgende gedachte Als de regering vanaf volgend jaar Immodium
enkel op voorschrift wil verstrekken, zou het dan niet helpen om te kunnen
zeggen t is voor den hond ?Die spullen zijn gewoonlijk vrij verkrijgbaar,
tenzij ze bij wielrenners ook populair zijn
Samen met
de kersenoogst, het steriliseren en het kersenconfituur maken is het
hoofdbestuur begonnen met het samenstellen van een rumtopf.
Dat is ook
nog zoiets uit grootmoeders tijd dat het baasje zich nog vaaglijk herinnert als
iets dat in de kelder bij zijn tante en grootvader op een donker schap stond.
Daar mocht je als kleine bengel niet aankomen want daar groeide je niet meer
van ! ! !
Maar wat
in die stenen pot zat was wel lekker, want éénmaal per jaar, er waren dan veel
tantes en nonkels bij onze grootvader thuis, dan kwam die stenen pot uit de
kelder en een tijdje later was het plezant in huis en werd er luid gelachen en
moppen vertelt, want al die tantes en nonkels hadden in no time een stuk in hun
kraag !
In de
familietraditie bestaat het al jaren niet meer dat maken van rumtopf, maar een
tijdje geleden had Jeanny, het baasje van Cartouche en Lennaert er van gehoord
dat onze bazen nog steeds fruit en groenten steriliseerden en zij presenteerde
ons nog een aantal Weckpotten. Nu vindt ons baasje dat zonde van zoiets in de
glascontainer te smijten en hij heeft het aanbod dan ook graag aanvaard. Maar
toen hij de Weckpotten oppikte bleek Jeanny daar nog een goeie ouwe Rumtopf stenenpot
bij te hebben gezet. Die was ook bij hen in onbruik gekomen en stond ook maar
in de kelder te verkommeren.
Maar
vandaag kunnen we aan Jeanny melden dat de pot terug in gebruik is genomen
!Eén kilo mooie rijpe kersen, zonder
steeltjes of pitten, staan samen met de suiker en alcohol te rijpen in de
schuur. Het volgende dat er bij in gaat zullen waarschijnlijk de rijpe witte
pruimen zijn en daarna de blauwe pruimen. Nadien hebben we nog héééél lekkere
zoete peren en appelen die steeds in lagen bovenop de kersen komen. De twee
nieuw aangeplante mirabellenbomen zullen dit jaar nog niet voldoende vruchten
dragen om al confituur van te maken, dus ook die oogst gaat bij in de pot !
En als
alles tijdens het najaar goed in de smaak valt (zoals bij pake destijds) dan
maken we volgend jaar een grote rumtopf die als nagerecht gaat dienen bij de
terugkomdag van de pups. Dan moeten we wel oppassen dat er niet te veel zatte
nonkels gaan tussenlopen, want die meneren en madammen in hun blauwe uniformkes
zijn tegenwoordig veel strenger geworden dan in grootvaders tijd
Het
gescheiden houden van bronstige Heros en loopse Lucy vergt toch wel heel wat
energie en aandacht van het hoofdbestuur. Niet dat het kwaad kan dat Heros Lucy
zou dekken maar plezierig vinden we gans de hormonen toestand niet
Zo merken
we nu dat het steriliseren van de reu tal van voordelen heeft tegenover
castratie maar er toch ook negatieve punten zijn. Het blijvend actief zijn van
de mannelijke hormonen is daar één van. Dat is een nadeel dat niet meer
aanwezig is wanneer de reu gecastreerd is.
Het is een
zenuwentoestand die nog enkel dagen gaat aanhouden tot de loopsheid van Lucy
voorbij is.
Omdat het
terrein hier zo groot is valt het moeilijker om de twee geliefden in het oog
te houden. Gelukkig kunnen we de ruime koer en de heel grotetuin van elkaar scheiden, zodat zowel Heros
als Lucy over een ruime loopruimte kunnen beschikken.
Heel fijn
nieuws komt uit Budingen, waar hoogstwaarschijnlijk het laatste pupje van
Hadise ook kan gaan kennismaken met zijn toekomstige baasjes.
Het is
altijd een gevoel van voldoening als je als fokker met een gerust hart je
pupjes na acht weken er voor gezorgd te hebben je kleintjes uit huis kan
laten gaan met het gevoel van , die gaat ook een fijn leven tegemoet .
Een
voorbeeld hebben we gisteren nog gehad toen we op achthonderd kilometer van de
thuisbasis nog een fijne ontmoeting hadden met Ronny en Carine en onze Harko
. Vijf jaar gaat Harko uit ons eerste nestje al worden nu in november en het
contact van zijn baasjes en wij, de fokkers, is nog altijd zoals in het eerste
jaar dat Harko bij hen was. Plezant voor ons en voor hen, en het is Harko die
er wel bij vaart !
We hadden
het vanochtend al gemeld, we zouden vandaag een kleine familiereünie hebben met
Harko, broer van Hera en Heros.
We hadden
het baasje iets horen zeggen van de Moulin de Condac, als zou dat de
ontmoetingsplaats worden.
Waarom het
baasje dan moest informeren en telefoneren was voor ons in eerste instantie wat
moeilijk. Het was pas overduidelijk toen we op een parking kwamen die we al
verschillende keren hadden leren kennen.
De Moulin
de Condac is een restaurant waar de baasjes vroeger veel kwamen toen het nog
werd uitgebaat door twee Italiaanse families die de pannen van het dak kookten.
Een heel lekkere keukenmix van Italiaans met een Franse basis (of was het
omgekeerd ?) Nadien is het overgenomen geweest door Polen en was de lol er af.
We zeggen niet dat het niet goed was maar de finesse die we kenden was weg. En
ook de klanten bleven weg
Sinds een
goed jaar is het restaurant terug overgenomen en gaat het terug de goede
richting uit met de lekkere keuken.
Spijtig
voor ons, Belle en Hera, was het weer niet van die aard dat we op het terras
boven op de stroom de Charente konden eten. We moesten dus in de auto blijven
en dat was minder plezant. Maar nadat ons hoofdbestuur en Ronny en Carine, de
baasjes van Harko, hun buikjes hadden volgegeten zijn we met zn allen naar
Verteuil gereden. Dat is een dorpje iets verder aan de Charente gelegen en er
staat een mooi kasteel aan de over van de stroom. Daar woont volgens het baasje
nog een echte Markies en een Markiezin in. Dat zijn mensen met blauw bloed en
hun familie is heel oud en uit die familie zijn er zelfs pausen gekomen.
Ja, zulke
familiepapieren kunnen onze bazen niet voorleggen en ze zijn dan maar beneden
aan de voet van het kasteel eentje (of twee) gaan drinken op het terras. Daar
mochten we dan wel mee naartoe en we hebben er de show weer gestolen en het
mooie weer gemaakt !
Ons baasje
heeft wel vier maal moeten uitleggen wat voor ras die mooie honden dan wel
waren. Maar die fransoozen en die van op t eiland tegenover Oostende hadden
nog nooit gehoord van een épagneul à perdrix de Drenthe of van een Dutch
Partridge Dog. Maar ze vonden ons wel hééééél mooie honden en zoooo braaf en
rustig (! ! !)
Ja zeg,
als t er op aankomt kennen we onze wereld en manieren hé. Onze bazen gaan
nooit of te nimmer met Belle en haar zoon Harko en dochter Hera in schandalen
vallen, zoveel is wel zeker !
Dat van
die schandalen was dan weer niet voor onze thuisblijfster Lucy geldig. Die had
zich tijdens onze afwezigheid danig verveeld en van haar onverslijtbare
X-treme kussen een ander model gemaakt. Heros was blijkbaar te moe geworden
van al de avances die hij Lucy maakte dat hij gans de tijd duchtig heeft
doorgemaft.
Maar wij,
Belle en Hera hadden een puike, fijne namiddag.
Is het
den ouden dag ? Of het met teveel tegelijk bezig zijn, of met andere zaken in
zijn kop zitten ? Wij weten het ook niet en hijzelf wel, maar die is het weeral
vergeten.
Gisterenavond
was het weer zo ver. Het baasje had rond acht uur, toen de Weckpot op
temperatuur stond te komen, een bericht klaar gemaakt voor het blog. Pas na
middernacht merkte hij dat het bericht niet op het blog stond!Rats vergeten !
En zo komt
het dat dit ochtend bericht niet het eerste van de dag is. Dat bericht van iets
na half één was het eerst vandaag.
Wij hebben
een galm opgevangen dat er vandaag een ontmoeting met familie gepland is.
Al
verschillende jaren brengen Ronny en Carine met onze Harko hun verlof door in
de Charente, ook zij zijn verliefd op de streek. Zij maken er dan ook elk jaar
een uitstap van om ons te komen bezoeken. Dit jaar is er echter een kink in de
kabel en komen zij niet tot hier maar gaan samen met de baasjes ergens samen
iets eten. Die kink in de kabel is loopse Lucy, en dat gaat niet samen met een
intacte reu als Harko. Om nog te zwijgen van de op dit moment stik jaloerse
Heros.Zon cocktail van gevaarlijke
ingrediënten is net iets te explosief naar de mening van zowel Ronny als onze
baas.
Dus gaan
onze baasjes deze middag op stap en de ongevaarlijke hondjes Belle en Hera
mogen mee.
De vaste
lezers van het blog kunnen het allemaal wel plaatsen, Belle is de moeder van
Harko en Hera zijn zus. Dat gaat dus de mini familiereünie zijn. Spijtig dat
Lucy juist nu loops moet zijn want overigens klikt het prima tussen de vijf
familieleden .
En nu
gaat het baasje snel het bericht plaatsen voor hij het weer vergeet !
Belle
& co
Carine "vliegt" hier wel heel letterlijk in de armen van ons baasje...
Vandaag
stond de Ferretse dag in het teken van kersen. Kersen plukken, kersen ontpitten
en kersen steriliseren. Daar zijn de baasjes een ganse dag mee zoet geweest.
Dat was gelijk ook een mooie gelegenheid om Heros en Lucy uit elkaar te houden.
Heros samen met Belle en Hera in de tuin en Lucy samen met het vrouwtje op de
koer. Prima geregeld zo, vond iedereen.
Bij het
kersen ontpitten was het even moeilijk, maar toen ging plots ieder van de
honden een middagdutje doen, en dat kon volgens het baasje best ieder in
zijn/haar eigen bench. Voor één keer ging dan ook het deurtje dicht maar dat
maakte ons niets uit, we zijn toch geen van alle slaapwandelaars !
Tegen de
avond aan waren er zo n 5
kilo kersen ontpit en in bokalen gestopt die intussen in
de nieuwe elektrische steriliseerketel staan te koken
We kregen
vandaag ook nog eens een bericht uit Roosteren van ene Lennaert wat we jullie
niet willen onthouden, en dat gaat zo
Lieve
Belgische Franse familie,
Valt er
nog iets te melden vanuit Roosteren? Schijnbaar alleen als ik weer eens fratsen
uithaal. Vrouwtje heeft al mijn fratsen opgespaard, maar hier komen ze (van de
afgelopen 2 dagen):
·Één
strooppot met 850 gram
stroop leeg gelikt;
·vervolgens
s nacht moeten overgeven en heel erg moeten plassen maar ik durfde me niet te
melden (wat nog nooit is gebeurd! ) met als resultaat héél veel extra werk voor
de baasjes;
·mijn
stevige geschaarde gebitsafdrukken gezet in een grote buiten kaars, ik zou en
moest proeven hoe het lontje smaakte;
·om
beter bij de kaars te komen de kaarshouder eerst vakkundig gesloopt;
·de
benzine trechter voor de maaimachine ingekort, lekker die benzinelucht, Peace
brother;
·decoratieve
schelpen-creatie gesloopt. Die oesterschalen uit Normandië smaken toch
wel lekker zout en pittig en er zit nog een smaakje aan wat ik niet kan
thuisbrengen;
·stiekem
op de bank gekropen en in slaap gevallen, iets wat absoluut niet mag en papa
Cartouche nog nooit gedaan heeft! (die sukkel!);
·terwijl
mijn vrouwtje me zat te troosten omdat ik s nachts misselijk was geworden van
de stroop, ik deze woorden opvatte als ze houdt van me en ik mag alles en
waar ze bij stond plotseling het brood van de tafel pakte en hap slik weg!
·
Mijn
baasjes zijn naar Budingen geweest om te kijken naar de puppys van Hadise.
Hoewel het zondag was hebben ze er een werkdag van gemaakt en zijn ze 10 uur
weggebleven, zoveel was er te zien en te vertellen.
Ze
werden ontvangen door Ute en Jean Pierre met stevige wallen onder de ogen, want
zij slapen na 3 weken nog altijd op matrasjes naast de werp kist om geregeld de
pups aan te leggen bij Hadise, en dat was te zien! Vijf stevige, goed doorvoede
Drentjes die met heldere blauwen oogjes de wereld in turen en hun eerste
wankele pasjes uitproberen. Hadise zag er fantastisch uit, en ze vervulde haar
moederrol met veel geduld en hondenliefde. Het kennel mag trots zijn op deze
eerste boorlingen!
Toen de
baasjes dan eindelijk thuis kwamen en papa, zoonlief en ik uitgehongerd voor de
deur lagen heb ik toch heel lang en opdringerig moeten ruiken aan hun kleren en
handen. Ik herkende de geur van Jago mijn vriend, en van tante Hadise, maar de
geur van die 5 nieuwe familieleden! die moest ik nog opslaan in mijn fijne
geuren register!
Of
superlijm zou ook als titel kunnen fungeren Het is net alsof met deze lijm
Lucy enj Heros bij elkaar geplakt zijn.
Loopse
Lucy en bronstige Heros de voornaamste zorg van de baasjes op dit moment is
die twee beletten dat ze het gaan doen !
Niet dat
het gevolgen gaat hebben, daar heeft het hoofdbestuur vier jaar geleden al
effectieve maatregelen tegen getroffen door Heros te laten steriliseren, maar
t baasje heeft geen zin om twintig minuten van zijn tijd op zijn knieën bij
twee gekoppelde honden te zitten !
Voorlopig
houdt Lucy de boot nog af op de avances van nonkeltje, zij heeft nog steeds
meer interesse in pluche koebeest dan in hitsige Heros.
Met Heros
heeft baasje op dit moment wel medelijden, naar de natuur toe zou hij best voor
een mooi nageslacht willen zorgen, maar te nauwe familiebanden zouden voor
shame and scandal in the Family kunnen zorgen. http://www.youtube.com/watch?v=5rIKIvZVj7M
Het zal
nog wel enkele dagen oppassen zijn, maar dan zijn we weer tot rond Nieuwjaar
gerust wanneer Belle en Hera hun tijd om loops te worden terug aanbreekt.
Dat we
best geen nestje fokken op dit moment blijkt een goede beslissing te zijn
gewest. Op dit moment is er duidelijk een overaanbod aan pups. Op dit moment is
er nog een reutje van haast vier weken bij J-P en Ute, de medeeigenaars van
onze eigen kennelnaam aent Grotenhoutbosch, er is nog een teefje van 11 weken
verkrijgbaar bij de kennel van t Jasperspad in Leopoldsburg. Dan is er op 21
juni nog een nestje geboren bij Joris en Jolien Demeuelemeester te Tiegem, daar
zijn nog 3 reutjes en 6 teefjes beschikbaar.
Gisteren
kregen we dan nog melding van Wilko Nijman, van de drentenkennel van de
Wildediek, een bevriend fokker in Laar in Duitsland, die ons de geboorte van
negen pups van zijn teefje Bo meldt !
Voor de
geïnteresseerden geven we hier de blog of site adressen van de verschillende
fokkers.
De Charente heeft er een toeristische attractie bij
De Charente heeft er een toeristische attractie bij
We hadden het
er al verschillende malen op deze plaats over, op een tweetal kilometer van
hier in Ferret, La Magdeleine zijn er werken aan de gang voor de aanleg van de
LGV. De Ligne à Grande Vitesse oftewel de spoorweg waar de hogesnelheidstrein
de TGV over gaat rijden vanaf 2015.
Nu zijn
die werken enorm, de krant Charente Libre spreekt van de grootste openbare
werken die momenteel in Europa aan de gang zijn. En we zijn bereid dit te
geloven als we de engins bezig zien over de strook van meerdere honderden
meter breed.
Dat het er
niet veilig is voor onbevoegden is ook zo klaar als een klontje die reuze
bakbeesten gaan helemaal niet aan een slakkengangetje over de werf. Dat ze dan
zo rond de tachtig ton zand en stenen in hun laadbak vervoeren blijkt hen niet
te deren
Omdat gans
de streek toch ook wel benieuwd is wat er op dat lidteken in het landschap
gebeurt gaat het departement in samenwerking met Lisea, de organisator van de
werken, zeg maar de aannemer, bezoeken aan de bouwwerf organiseren. Bij het
lezen van de kop van het artikel was ons baasje best enthousiast om te gaan
kijken. Maar als je dan het artikel leest, blijkt dat er maar zeven bezoeken
gaan georganiseerd worden waar telkens maar 55 deelnemers kunnen voor
inschrijven. We kunnen ons voorstellen dat er meer Fransen geïnteresseerd zijn
dan de 385 beschikbare plaatsen en we laten de mogelijkheid dan maar aan de
mensen van wie het land geschonden wordt ten behoeve van de vooruitgang.
Gisteren
toen Heros en het baasje terugkwamen van België staken ze op de A10 snelweg
tussen Orléans en Tours twee vrachtwagens voorbij die twee schalen vervoerden
die duidelijk samen één ring vormden. Het baasje dacht dat het ringen waren
voor een windturbine (een éolienne in t Frans) maar vandaag herkent hij op
een foto* in de krant de ringen als onderdelen van een steun voor een viaduct
van de LGV.
Het is nu
wel heel duidelijk, Lucy heeft ontdekt wat ze allemaal aankan met haar vrouw
zijn.
Heros is
bijna twee dagen uithuizig geweest en het verschil in gedrag tegenover twee
dagen terug is onwaarschijnlijk groot. Ze gebruikt al haar charme om nonkel
Heros te behagen. Ze loopt zij aan zij met hemdoor de tuin, hangt aan zijn
halsband als ze iets anders wil dan hij, likt zijn bek af alsof er de lekkerste
lekkernij ter wereld er nog aanhangt, kortom, het is een belevenis op zich die
twee op dit moment.
En hoewel
Heros enkele jaren geleden een knip heeft gekregen in de zaadleider werken zijn
hormonen nog als de beste. Dat maakt dat het hoofdbestuur toch wel oplet dat er
niet te veel heupgymnastiek aan te pas gaat komen tussen die twee .
Dat resulteert
dan dat er eentje aan de binnenkant van de voordeur ligt te zuchten en te
keffen terwijl de andere aan de andere kant van de deur , in het zonnetje ligt
, een voor reuen lekkere geur ligt te verspreiden !
Voor de
gemoedsrust van heros en Lucy was het baasje misschien enkele dagen langer in
België gebleven en ondertussen de schaarlift in orde gemaakt. Dan was alles
gelijk hier aangekomen en hadden de honden minder spannende dagen meegemaakt.
Maar aan
alles komt een eind, overmorgen is ze twee weken loops, dan komen wel de
spannendste dagen maar is ook het eind van de loopse periode in zicht.
Afwachten
en voorzichtig zijn is de boodschap, of twintig minuten op je knieën bij de
parende honden dat is je lot dan baas !
Die drie
zottinen zijn uiteraard de drie teefjes, die de andere zot Heros, verwelkomden
bij onze thuiskomst daarstraks.
Bijna
anderhalve dag zijn het baasje en Heros naar België geweest om die hoogwerker
te gaan ophalen. Volgens het vrouwtje heeft vooral Hera en Lucy hun broer en
oom gemist. Maar ook Heros was uitgelaten gek toen hij de teefjes terug zag.
Dan hebben
die nog geluk gehad want Sloeber en Bas, onze vorige zaliger honden, hebben
het nog meegemaakt dat het baasje tijdens de schoolvakanties soms een week van
huis was wanneer er weer eens een camper met panne moest opgehaald worden in
Griekenland of een moto vlak bij de Noordkaap in het stadje Alta.
Bas bleef
dan vier dagen vasten, hij wou niet eten en amper drinken als t baasje niet
thuis was. Toen het baasje na vijf dagen terug kwam van de Noordkaap had hij na
vier dagen iets gegeten maar toen het baasje dan terug thuis was dan haalde
hij zijn schade duchtig in !
Vandaag
heeft Lucy meer dan een half uur zij aan zij door de tuin gelopen met haar
grote vriend en toeverlaat Heros. Maar ook Hera dartelde als een jong veulen
rond het tweetal.
Het baasje had dan weer de volle aandacht van Belle die maar steeds het baasje
zijn hand in haar bek bleef nemen. Als wou ze hem ergens mee naar toe nemen !
Het
ontvangst comité heeft in elk geval werk gemaakt van het ontvangst.
En ja, de
hoogwerker is in de hangar van baasjes broer beland. Daar moeten eerst de
remmen eens van nagekeken worden, en van de banden had het baasje ook al geen
hoge dunk ! In elk geval zal er eind augustus meer op het programma staan dan
alleen maar de jaarlijkse Drenten clubmatch.
Vandaag
zat het er niet in om die anderhalve ton zware schaarlift over achthonderd
kilometer achter de auto aan te slepen met remmen die niet in orde waren. Het
risico op panne was te groot en dan weet het baasje maar al te goed wat voor
rekeningen er gepresenteerd worden op de Franse snelwegen !
En morgen
gaan we volop voor de kersen en de moestuin !
Iets na
elf uur deze ochtend zijn de venten vertrokken in La Magdeleine richting
Vosselaar. Ditmaal zonder aanhanger, en dat gebeurt niet zo vaak !
We (t
baasje en Heros) gaan morgen immers een hoogwerker oftewel een schaarlift
ophalen die het baasje begin vorige week heeft gekocht op een online veiling
site.
Het baasje
heeft immers het plan opgevat om op de minder warme, drogedagen het dak van de schuur en de hangar te
renoveren omdat er na al die jaren toch wel wat pannen verschoven zijn en dat
geeft best vervelende lekken wanneer het regent op nog vervelender plaatsen.
t Baasje
had zoal eens rond gehoord bij dakwerkers om de herstelling te laten doen, maar
de prijzen zijn zo hoog, en de bereidheid om te komen zo laag dat het baasje
dan zelf maar aan de slag te gaan. Net zoals hij enkele jaren geleden heeft
gedaan met het dak van de woning.
Mààààr,
daar was het maar half zo hoog als het dak van de schuur/stal en hangar. En
telkens met vijf tot acht pannen op de schouder de ladder op daar had de baas
niet zon zin in. Dus is er een andere oplossing gekomen een schaarlift,
gemonteerd op een aanhanger die ruim hoog genoeg gaat om veilig op het dak te
geraken mét pannen en alle gerief nodig om het dak te renoveren !
Morgen halen
we het spul op en als het in orde en gebruiksklaar is dan gaat het
rechtstreeks richting Frankrijk. Is er nog werk aan dan gaat de schaarlift bij
ozze Dré baasjes jongere broer in de hangar tot eind augustus en dan maken we
alles in orde om in september met de werken te beginnen.
Ons baasje
gaat er immers van uit dat het vanaf juli toch schitterend zwembad-weer gaat
worden, en dat is toevallig niet hetzelfde weer als dakrenovatie-weer.
En Heros
zal je zeggen . Waarom is die van de partij bij het ophalen ? Heel simpel, in
La M. loopt er een nichtje van nonkel heros die haar hoogtepunt van loopsheid
nadert, en dat wilde ons baasje het vrouwtje niet aandoen, een bronstige reu en
een meer dan aantrekkelijk jong loops teefje. Dat zou wel eens vuurwerk kunnen
geven En nu ligt de helft van het vuurwerk hier te maffen naast het baasje
zijn bureaustoel. Stikkapot van de achthonderd kilometer convoyeren
Zo ver je
kijken kan is het hemelsblauw ! We hebben er lang op gewacht, té lang volgens
iedereen, en zelfs de kranten hebben het over mislukte oogsten en verdronken
akkers. Ongekend in de Charente, wij hebben het in de laatste veertien jaar dat
we nu hier zijn, in elk geval nooit meegemaakt.
Maar
vandaag hebben we terug schaduw als we door de tuin lopen. Hebben we de keuze,
in de zon of in de schaduw gaan zitten, wat op dit moment een ware luxe is.
Vannacht
stond de maan het dichtst bij de aarde van gans het jaar. Het baasje heeft daar
gelijk gebruik van gemaakt omdat er geen wolkje aan de hemel was, en heeft daar
een mooie foto van gemaakt welke wij hier ook graag laten zien
Heros
trekt vandaag samen met het baasje voor een anderhalve dag terug naar België.
Het baasje moet daar morgen de vorige week aangekochte hoogtewerker gaan
ophalen. Heros mag/moet mee omdat Lucy stilaan op het hoogtepunt van haar
loopsheid komt en dat zou een beetje te veel van het goede zijn voor t
vrouwtje die hier bij Belle, Heraen
Lucy blijft.
De venten
uit de roedel gaan samen op stap kan je stellen !
Ons baasje
gaat nog wat inkopen moeten doen in t vaderland. Voor Ria, onze Belgische
vertegenwoordigster (conseiller communal) in de gemeenteraad van La M. geeft een
feestje eind juli ter gelegenheid van haar 50° verjaardag, en Ria zou graag
Belgisch bier schenken. En daar gaat het baasje dan voor de ravitaillering
zorgen.
Straks
relaas van de tocht richting noord waar het betere weer nu ook zijn intrede
heeft gedaan.
En dan
gaat het niet over Drentsche Patrijshonden in Frankrijk. Zoveel zijn er niet
eens in gans het land van de Swa Hollande.
Neen, het
baasje heeft na enkele dagen van voorbereidend werk, eindelijk de preiplantjes
die hij begin de week kreeg van Louis M., kunnen planten.
Het heeft
al heel wat werk op zich gekost om de plantjes in goede conditie te houden tot
wanneer ze konden geplant worden.
Het
onkruid stond immers een halve meter hoog op de plaats die het baasje voor drie
weken totaal zuiver had gemaakt in de ijdele hoop van gelijk aan de slag te
kunnen gaan in de moestuin. Er moest eerst naar de al geplante plantjes zoals
aardbeien en boontjes gezocht te worden. Dat kreeg in elk geval voorrang op
alles in de moestuin. Nadien kon de plaats voor de preitjes terug vrij gemaakt
worden. Zo ver was het dan deze voormiddag, alleen is het in beurten moeten
gebeuren want het hoofdbestuur heeft enkele malen moeten spurten om droog te
blijven bij het werk. Het baasje is de tel kwijtgeraakt met de onderbrekingen
te tellen.
Maar Louis
mag gerust zijn, de preitjes staan netjes in de rij, met de gepaste afstanden
tussen de rijen en de plantjes. En nu maar groeien, vochtig is de grond genoeg
en vanaf morgen voorspelt men mooi weer.
Zelfs
vanavond is het al wolkenloos. De volle maan zorgt voor de natuurlijke
straatverlichting.
Hopelijk
start de zomer 2013 morgenvroeg voor de volle drie maanden
Un bonjour is wat iedereen hier in Frankrijk elkaar
wenst bij een begroeting. Blijkbaar is het maar een beleefdheidsformule want
van de echte goei dagen zijn is nog niet veel te merken geweest
t Baasje denkt er sterk over na van de volgende dagen
wat meer de nadruk te gaan leggen tegen de man van de krantenshop of het
bakkersmevrouwtje. Die wensen het ons ook, alleen het komt er maar niet van.
Neem nu vandaag, het heeft vannacht blijkbaar niet
geregend en het was pikdonker want de volle maan scheen niet door de wolken
heen. De ochtend was dus droog maar grijs, bij het vertrek naar de bakker was
het donker grijs in het zuidwesten en tegen de tijd dat we in Villefagnan bij
de bakker waren regende het (alweer) oude wijven, of zoals de Engelse overburen
zeggen cats and dogs.
Op de terugweg naar huis zagen we rechts de
regenvlagen duidelijk vallen terwijl er links weliswaar een brede streep blauwe
lucht te zien was ! Dit alles gebeurde in een tijdspanne van goed een kwartier.
Zelfs de automatische ruitenwissers van de Masjebashi worden er tureluurs van !
Gisteren zijn de kameraden/buren vanuit Vosselaar en
Turnhout in hun huis in St Fraigne aangekomen. Als de madammen daar, zoals
vorig jaar, in hun bikini aan het zwembad willen liggen zullen ze er eentje
moeten aantrekken met een fleece- of pelsvoering ons gedacht. De thermometer op
het dashbord van de auto gaf daarjuist 12°C aan. Ook al geen stimulans om echt vrolijk
van te worden
Maar iedereen wenst iedereen een goeie morgen en
daar hopen we op morgen !
Nu we deze
ochtend een reeks fotos op het blog hadden van Lana en Kibbels hebben we nu
vanavond fotos van de neefjes en nichtjes van Lucy.
Tante
Hadise haar pupjes worden morgen zondag drie weken, en daar mag toch ook weer
de nodige aandacht aan gegeven worden. Ook kregen we vanuit Budingen de melding
dat het kleinste pupje vandaag ook het gewicht van één kilo bereikt heeft.
Op zich
niets abnormaals zal je zeggen, maar als je weet dat Minitje met 150 gram gestart is, dan
is dat wel een prestatie !
Geen nood
zeggen we dan, in ons vorig nestje hadden we ook Lilitje, en dat is ook een
fijn perfect hondje geworden die zelfs in het nest haantje de voorste was vanaf
ze vier weken oud was.
Er is nog
één reutje beschikbaar voor een goed baasje.
Hoe langer je getrouwd bent, hoe grappiger
het wordt, denk ik... Een oud getrouwd stel zat thuis televisie te kijken.
De man heeft de afstandsbediening en zapt heen en weer tussen een vissersprogramma en een pornozender.
De vrouw wordt het helemaal zat en tenslotte zegt ze:
"Verdorie, laat de pornozender aanstaan. Je weet toch al hoe je moet
vissen!"
Het is in
elk geval al D R O O G deze ochtend en daar zijn we al blij om. Een toer door
de tuin geeft weer hoop dat het allemaal wel in orde gaat komen met het
tropisch(?) onkruidwoud in de moestuin. Het werk van gisteren, dan bedoelen we
het terugvinden van de cultuur gewassen, zet weer aan tot een ietsje meer
inspanning.
Ook het
internet en de telefoon doen het nog steeds en het baasje moet de afspraak met
de Orange/Wanadoo technieker nog anuleren. Die zou volgende week (!) dinsdag
komen kijken wat er zoal fout gaat met hun rommel.
Intussen
krijgen wij zo regelmatig fotos van onze voormalige puppys in de mailbox.
Gewoon enkele fotos zonder veel uitleg maar die zo vanzelfsprekend zijn dat er
geen tekst bij hoeft te zijn. De meeste van dat soort komen uit Aalter (volgens
de krant HLN, tegenwoordig Zorro-city wegens de politie te paard in
Crem-town) Hier komen haast wekelijks fotos van Lana vandaan.
Maar ook
Louis M. (moppen Louis) stuurde enkele fotos van Gorky en Cato die nu een
extra speelmaatje hebben aan onze eigenste Kibbels. Vooral Gorky lijkt nog niet
te beseffen wat ze nu onder zijn hoede hebben geplaatst !
Uiteraard
plaatsen we de fotos dan ook, iedereen mag getuige zijn van de fijne hondjes
en baasjes
De langste
dag en de kortste nacht, dat kan enkel 21 juni zijn. Het begin van de zomer
van wat ? De zomer baasje, iets met temperaturen van dubbel zoveel als de
temperatuur vandaag in La Magdeleine !
Om maar
niet te zeggen dat het een dag was om zo snel mogelijk te vergeten.
Gisterenavond hadden we al geen contact op de telefoonlijn. Geen telefoon en
dus ook geen internet. Vandaag was dan een regendag met ook al niet te veel
positieve zaken, tenzij je kan zeggen dat we vanavond toch maar de kachel in
werking hebben gezet. Dit tot plezier van enkel Drentjes die gerekt en gestrekt
hun warme plaatsje vonden
Na een
bezoek aan de telefoonshop in het grootwarenhuis Leclerc (bedankt voor de tip
Ria) bleek bij thuiskomst het euvel hersteld te zijn en konden we toch deze
middag het verhaal van de reis doen .
Sindsdien
zijn we hoofdzakelijk in de tuin bezig geweest maar ook daar ging het niet echt
naar wens. Verschillende keren zijn we naar binnen getrokken omdat het weer
eens begon te regenen. Geen stevige buien maar van die miezer regen waar je
door en doornat van wordt .
Er zijn op
dit moment dan ook geen droge honden handdoeken meer te vinden in huis en we
zijn begonnen aan de gele pet-towels.
Daar
hebben we nog maar zelden beroep op moeten doen en die liggen gewoonlijk in de
auto om dienst te doen na een jachttraining als er weer eens gezwommen is.
Morgen
zaterdag en zondag zou het nog regenachtig kunnen zijn, maar vanaf maandag gaan
we mooi weer kunnen verwachten. Dan gaan we de kersen plukken en in de
namiddag terugkeren naar België . om dinsdag de hoogtewerker op te pikken en
naar Frankrijk terug te keren.
Dat is een
werkje voor onze baas, en Heros gaat hem daarbij helpen. Het vrouwtje ziet het
niet dadelijk zitten van met vier honden alleen in La M. achter te blijven.
Zeker niet met een loops teefje als Lucy en een reu als Heros bij wie de
hormonen door zijn lijf gieren
Hopelijk
doet het internet het morgenochtend nog en kan je weer de volgende belevenissen
van Belle & co hier volgen, zo niet dan even geduld hebben, alles komt
voor de bakker.
Maar zoals
het hier gaat op den Franschen boerenbuiten konden we geen verbinding met het
internet en de telefoon maken om te melden dat we in prima conditie zijn
aangekomen ! De telefoon lijn is dood en dus ook het internet !
Ondertussen
zijn we langs de Orange/Wanadooshop gegaan in Ruffec en daar heeft de
vriendelijke juffer ons geholpen met voor dit druk op één, voor dat druk op
twee voor nog iets anders, druk op drie
En er is
een oplossing op komst dinsdag namiddag volgende week komt er iemand naar de
lijnen kijken.
Want het
is druk, heel druk, door de onweders van de vorige dagen zijn er veel pannes en
te weinig mensen om overal te gaan repareren.
Nu hebben
we vriendelijke buren die gééén panne hebben aan telefoon of het internet en
die gaan ons depanneren met het blog.
Het blog zal
dus op een laag pitje staan tot dinsdag maar we hopen toch elke dag een
berichtje te kunnen plaatsen. Of er veel fotos bij te pas gaan komen is nog
maar de vraag. Fotos doorsturen vraagt nogal wat tijd en we kunnen nu toch ook
niet te veel vragen van de buren
Wat we al
opgemerkt hebben. Eén kersenboom staat plukkensklaar, maar daar zijn de
onderste takken onbruikbaar gemaakt omdat Heros daar de volle straal tegen
geproceerd heeft ! ! ! Bij de andere boom vallen de kersen af zonder rijp te
worden, waarschijnlijk een gevolg van te veel nat en de onweders.
Aan de derde
kersenboom, die met de grote zwarte kersen, hangen de kersen rot aan. Geen tien
procent is nog eetbaar, allemaal de schuld van het natte weer.
Wat wel
dik in orde is, maar daar zijn we dan weer niet happy mee is het onkruid ! Dat
neemt een flinke voorsprong op de cultuur gewassen.
Maar ook
de aardappelstruiken staan er heel welstellend voor. Gewoonlijk is dat hier een
probleem door de droogte. Als de aardappelen een volume gaan hebben dat in
verhouding staat met het water dat ze gekregen hebben dan gaan we speciale
hijswerktuigen nodig hebben om de aardappelen te rooien !
Dadelijk
tussen twee buien onkruid wieden om de meegebrachte preiplantjes te planten.
Dat staat als eerste op de dag/uurrooster, daarna halen we de ladders uit de
schuur om aan de kersen te beginnen
En dan te
bedenken dat we twee weken geleden een volledig onkruidvrije moestuinen
achterlieten !
Straks
gaan we rijden, maar toch komt er nog eerst een fijn verhaaltje op het blog van
de poot van ene Lennaert van Roosteren.
Die is op
hondenpension geweest terwijl de rest van de familie aan de commerce was op
Pinkpop. En daar kunnen hondjes niet aarden. Zeker niet als we de mails lazen
Jeanny over de buren standhouders. Niks voor Drentjes, dat was duidelijk, en zo
gingen Lennaert en Cartouche vijf dagen debloemetjes buiten zetten tussen allemaal vreemde teefjes !
Wie ook
uit logeren gaat is onze Kibbels die normaal bij ons op visite komt, maar omdat
wij naar Frankrijk trekken gaat Kibbels nu op visite bij Gorky en Cato . Dat
moet goed komen zeggen wij, en grijs haar er van krijgen is toch niet meer
mogelijk bij Louis !
Hier het
verhaal van Lennaert en Cartouche
Hallo Belgische tak,
Afgelopen weekend zijn papa en ik 5 dagen uit logeren geweest. Het begon
met een intake gesprek, een moeilijk woord voor hoeveel en wanneer moet hij
vreten en wanneer moet hij kakken en zijn er nog bijzonderheden. Nu was
er inderdaad één bijzonderheid, en wel dat papa niet met andere hondenmannen
kan opschieten! Daar was snel een oplossing voor gevonden. We werden gebracht,
ik had helemaal niet in de gaten wat er ging gebeuren, ik liep door wat
gangetjes, er zwaaide een deur open en ..plotseling werd ik bedolven onder
vrouwelijk hondenschoon. Snel ging ik op mijn kont zitten en mijn adamsappel
zakte 8 centimeter
naar beneden en schoot weer 10
cm omhoog, zo diep moest ik slikken. Ik keek nog even om
waar vrouwtje bleef, maar ze was al weg. Ik weet niet veel van mensen maar ik
denk dat ik nu wel weet hoe ze zich voelen als ze voor de eerste keer naar de
kleuterschool gaan, dapper de klas instappen met natte haartjes aan de
hand van moeder en die hand zich langzaam ongemerkt losmaakt en de moeder
in het niets verdwijnt.
Het vrouwelijk schoon bestond uit 2 blonde rondribberige retrievers en 3
slanke belgische herdervrouwen en allemaal wilde ze mij kussen!
Papa stelde even orde op zaken met zware stem Niet kussen met mijn
zoon, dan kan met mij!
Er werd van te voren nog een kanttekening geplaatst als papa zou gaan
rijden dan werd hij apart gezet, maar die ouwe heeft zich voorbeeldig gedragen
en hebben we 5 dagen de tijd van ons leven gehad en er kwamen zelfs nog meer
dametjes bij.
Na 3 dagen knuffelen was ik het zat en verlangde naar mijn baasjes en
zelfs de katten. Maar het duurde nog 2 dagen en kwam vrouwtje ons ophalen. Papa
vergat direct alle dames en stortte zich in haar armen, hij maakte zich klein
en kronkelde en kroop als een puppy. En ik? Zo makkelijk komt ze er niet vanaf,
ons hier zolang alleen te laten. Ik draaide mijn hoofd af en deed net of
ik haar niet zag
Thuis aangekomen snapte ik snel Ratte (mijn knuffel) en ging in de bench
liggen. Die is ziek zei vrouwtje. Nee ik ben niet ziek, maar zwaar
teleurgesteld! Met wat brokjes werd ik uit de bench gelokt en aan een onderzoek
onderworpen. Nee ik ben niet ziek probeerde ik hardop te denken ik wil
gewoon rust. Na een uurtje mokken was ik over mijn quasi dipje heen en vrouwtje
kon zich herinneren uit de verhaaltjes van ome Faes dat oma Belle en mama Hera
ook wel eens van die buien gehad hebben om te laten merken dat ze het ergens
niet mee eens waren.
Mijn baasjes hebben zich nu gerealiseerd dat ze de komende jaren niet
meer op vakantie kunnen gaan zonder ons.
En papa? Die ligt in coma en zal morgen gigantisch spierpijn hebben,
maar ja die maakt zich ook nergens druk om en zijn moto is pluk de dag!
Waar het
baasje op wachtte is aangekomen. De factuur voor de hoogte werker is deze
namiddag aangekomen en t baasje gaat de factuur morgen ochtend gelijk betalen.
Dan komt hij volgende week nog een keertje over en weer om het materiaal op te
halen.
Het
hoofdbestuur heeft ook haast de ganse dag geluierd, tot de factuur in de
mailbox viel. Toen is iedereen plots in actie geschoten om de valiezen te
pakken en de aanhanger te laden.
Dan moet
er morgenochtend nog enkel langs de bank te woorden gegaan, de valiezen
onderaan in de koffer en de diepvrieskist met ons eten (hert en ever) op de
aanhanger gezet te worden.
Vandaag
was het na het onweer van vanochtend een warme zwoel drukkende dag. Ons baasje
begon al te zweten als hij nog maar dacht dat het warm was en hij nog dingen te
doen had .
Wij van
onze kant hebben nog maar eens ligkuilen in de tuin gegraven. Natuurlijk waren
we weer vergeten dat ons baasje die kuilen al vier maal heeft dicht geharkt en
telkens opnieuw heeft ingezaaid met gazonzaad !
Op die
plaatsen kan al goed meer zaad liggen dan aarde zegt het baasje ! Hij was niet
echt vriendelijk bij de zoveelste kuil die we gegraven hadden
We zullen
het vanaf morgen wel terug afleren die graaf en delf werkzaamheden. Dan zitten
er weer serieuze keien in de grond waar we makkelijk onze nagels op kunnen
breken.
We
vertellen het allemaal vanaf morgenavond hier op deze plaats, op ons blog !
Een
man postuleert voor de vacatures bij de politie in Brussel.
De inspecteur die het interview afneemt zegt :
«Uw kwalificaties zijn allemaal erg goed, maar er rest u nog één test die
dient te worden afgelegd alvorens wij u kunnen aannemen bij de politie ». Hij legt een revolver op tafel en zegt:
Neem dit pistool ,
ga naar buiten,
schiet 6 immigranten,
6 drugdealers,
6 extremistische moslims en
één konijn dood.
Waarom
het konijn?.
Goede instelling zegt de inspecteur,
Wanneer kunt u beginnen?.
Het eerste
onweer van de superstorm hebben we al gehad deze ochtend.
Het was
wat ze noemen veel geblaat en weinig wol. Het rommelde wat verderop en we
hebben veel donderslagen gehoord maar heel weinig bliksem. Het onweer hing
duidelijk boven de wolken en buiten wat gerommel hebben we er geen last van
gehad.
Dat hebben
we waarschijnlijk aan hero Heros te danken die met luid geblaf het onweer op
de vlucht heeft gedreven. Normaal hebben onze Drentjes geen schrik van onweer
maar nu week Heros toch niet van het baasje. Hij plakte als het ware aan zijn
benen !
Belle is
dan maar op het terras gaan blaffen. Zij moet immers als alfa teef haar
roedeltje beschermen tegen gevaren die de roedel bedreigen, en dat doet ze tot
nu toe met verve.
Lucy bleef
er nog het rustigste van alle bij, die gaf geen krimp en keek toe hoe oma en
nonkel Heros de zaak oplosten. En Hera zal je zeggen ? Wel Hera dacht
waarschijnlijk wanneer ons moe en broer al zoveel van hun tak maken hoef ik
niet meer mee te doen. Zij trok naar haar bench en legde zich te slapen. De
kans bestaat ook dat Hera destijds goed heeft opgelet toen het baasje het
principe van de kooi van Faraday heeft uitgelegd, en dus ook nog wist dat je
bij bliksem niets te vrezen hebt in een metalen omhulsel zoals een hondenbench
of een auto (als m geen kunststof carrosserie heeft tenminste)
Terwijl we
dit schrijven is de zon alweer komen piepen door een scheur in het wolkendek,
en de roedelleden hebben alle vier hun kooi van Faraday opgezocht. Dat ze zich
gerust voelen is te horen aan het geronk dat uit de benches komt
Ja we
geraken maar niet weg deze keer ! Vandaag heeft het hoofdbestuur dan maar
besloten van niet te vertrekken met een weer zoals dat voorspeld is door
Frankske en Sabientje
Hagelbollen
als tennisballen geven afdrukken als vuistslagen in een autokoetswerk. En laat
dat nu wel het laatste zijn dat ons baasje wil, een motorkap en autodak als een
golfplaat !
Maar er is
nog een reden waardoor we later vertrekken Het baasje heeft namelijk op een
veilingsite een hoogtewerker gekocht waarmee hij de daken van de schuur en de
hangaar wil renoveren.
Drie jaar
geleden heeft hij het dak van de woning totaal gerenoveerd met de hulp van
enkele vrienden en dat is toen allemaal met behulp van ladders gebeurd. Maar
deze daken zijn dubbel zo hoog en die verlangen toch wel een andere aanpak.
Wanneer de
werken klaar zijn heeft het baasje een prachtige, uitzonderlijk goed werkende,
hoogte werker te koop.
Zoals het een
goed verkoper past verklaart die dan dat dit apparaat van een oude weduwe
geweest is die er alleen s zondags mee buiten kwam om mee naar de hoogmis te
rijden ! ! !
En als die
kandidaat koper dan zegt dat zoiets toch niets voor een oude weduwe is dan
verzint m nog wel een ander grappig verhaaltje.
We weten
dus op dit moment nog niet wanneer we vertrekken, de gasten die al snel zouden
komen blijven trouwens ook thuis. Daar hebben ze dan weer wat speling in de
vertrekdatum.
We zien
wel wat het gaat worden eerst nog even het stormweer met donder en bliksem
trotseren en dan
Het
vertrek naar Frankrijk is een dag uitgesteld We kregen toch vanuit
verschillende kanten berichten dat het ginds pijpenstelen goot, oude wijven
regenen kregen we ook al in een mail enomdathet hier in Vosselaar ook
allemaal niet verliep zoals we hadden gehoopt, is het vertrek uitgesteld.
Morgen
gaan we dan. Blijkbaar moeten we dan ook een superstorm trotseren met stijg- en
daalwinden, met bakken regen (er zijn tegenwoordig blijkbaar veel oude wijven
om te laten regenen) en met hagelbollen die op Rolland Garros aan de porte
dAuteuil in Parijs goed voor tennisballen zouden kunnen doorgaan.
We zien
wel wat het geeft onderweg, maar we gaan er vanuit dat de soep nooit zo warm
wordt gegeten als ze wordt opgediend.
Vandaag
was er ook nog heel wat te doen voor ons, zowel voor de baasjes als voor de
hondjes. De baasjes hadden nog wat boodschappen te doen. Belle heeft geholpen
met baasjes nieuw leesbrilletje te laten aanpassen in de brillenwinkel, dat
brilletje was een maat te groot en schoof alle kanten uit. Dat is allemaal
bijgesteld en nadien konden ze nog naar de Maxizoo voor de laatste snoepen voor
ons hondjes .
Ook gaat
het baasje in onze zandbak, voordien mooi gazonnetje, toch nog eens de
achtergebleven grassprieten kortwieken. Dan gaat m met de gritsel of rijf de
grootste kuilen nog eens gladstruiken of opvullen en nadien gaat m er nog wat
zaad herstelgazon over strooien.
Hopelijk
hebben we dan terug een mooi pelouske tegen dat we terugkomen einde augustus .
Onze
baasjes gingen vandaag weer op stap. Doel was Budingen waar Heras zus Hadise
een nestje heeft van vijf pupjes. Oma, tante, nonkeltje en nichtje mochten niet
mee op kraambezoek.
Dat is een
door ons baasje opgestelde regel binnen de kennel. De eerste twee weken totaal
geen bezoek. Na twee weken de eerste bezoekers die wel hun pollen moeten
thuishouden en dus zeker geen pups mogen oppakken. Daarna na vier weken mogen
ook de kinderen komen en mogen dan bij in de puppyren. En uiteindelijk na zes
weken, mogen ook andere toekomstige huisgenoten, zoals honden, bij de pups.
Nu zijn de
pups twee weken en mochten we op bezoek. We, zijn onze baasjes en de vrienden
Louis en Agnes Michielsen, (die van de blogmoppen).
Nu was
vier taterende bezoekers duidelijk het maximum van wat Hadise op dit moment
aankan. En dat zal nog twee weken zo zijn. Hadise neemt in elk geval het
grootste deel van de taak op zich en daar horen eigenlijk niet zo veel
bezoekers bij !
Je merkte
het duidelijk het jonge moedertje had het moeilijk met zoveel plotse
belangstelling. Maar ze kwam wel veel naar ons baasje toe. Die is voor haar nog
steeds het baasje uit haar eerste acht weken van haar leven. Toen was het nog
altijd het kommerloze leventje met moeder Belle en haar zus Hera en de broers
Hercule, Heros, Harry en Harko. En nu heeft ze plots zelf de zorg voor vijf van
die nooit voldane dronkaards, die er dan ook wel bij varen
Voor onze
baasjes zal het hoogstwaarschijnlijk het enige bezoek zijn aan de pups. Wanneer
we terug uit Frankrijk komen zijn de pupjes al oud genoeg geworden om
uitgevlogen te zijn naar hun definitieve eigenaars. Maar we gaan ze later zeker
alle terugzien op Drenten evenementen , dat is zo al stilaan een traditie
binnen de kennel aent Grotenhoutbosch.
Het
verbaast ons niets want we zijn van haar wel een en ander gewend, maar Belle is
weer in haar element sinds Lucy loops is. Van de ochtend tot de avond is Belle
bezig van Lucy hygiënisch in topvorm te houden
Je zou
zonder veel moeite de loopse periode over het hoofd zien omdat je er ook geen
effectieve gevolgen van kan vinden. Alles is in no time netjes en proper
opgekuist.
Ook Hera
doet haar duit in het zakje als hygiënisch assistent bij het zuiver houden
maar niet in die mate zoals Belle.
Dat Heros,
als reu, ook de dames helpt is ook al niet verwonderlijk, maar toch verdenken
wij hem er van dat de belangstelling bij hem meer in de hormonale sector te
vinden is.
Het is wel
mooi en leerrijk om zien hoe ons roedeltje elke verandering in situatie binnen
de roedel zelf aanpakt en oplost.
En de
baasjes zijn maar al te blij dat het allemaal zo een eenvoudige oplossing
heeft. Het zal echter volgende week wel weer even oppassen zijn wanneer Lucys
geur de hormonen van Heros weer op hol gaan brengen, en hem gaan aanzetten tot
wat ze in onze baasjes jeugd vuil manieren noemden. Op zich niet erg omdat
een chirurgische ingreep vier jaar geleden, Heros steriel gemaakt heeft.
Maar
nonkeltje, en de dames, moeder en oma van Lucy blijven intussen van Lucy het
properste loopse hondje maken dat we kennen !
Er viel
deze week weer heel wat nieuws van onze nakomelingen in de mailbox. Het hier
onderstaand bericht van Lennaert was al een beetje in de vergeethoek geraakt
door de vele mails.
Dat
nieuwtje van Louis, de broer van Lennaert is dan weer kraakvers van de pers. Zo
gaan we Lennaert vanaf september in de Limburgse velden en waterpartijen
aantreffen wanneer hij met zn baasjes een lessenreeks jagen voor dummies
gaat volgen.Probleem voor ons fokkers van Lennaert is nu wel . Op wie slaat dat
dummies op de bazen of op Lennaert ?
Aan de
andere kant van het land, in de Vlaanders gaat Louis stoppen met de
jachttraining. Ilse , het vrouwtje van Louis is tot inzicht gekomen dat Louis
nog heel wat bruikbare capaciteiten heeft en dat die niet noodzakelijk jacht
gericht zijn ! De bijgevoegde fotos zijn overtuigend genoeg. Louis zijn
specialiteiten liggen meer binnen- dan wel buitenskamers !
Belle
& co
Lennaert
van Roosteren, toekomstig jachthond vertelt.
Beste familie,
Jippie! ik zag weer een puppenmagazine dan moet ik toch ook
maar weer eens wat melden!
In september zal ik voor de eerste keer kennis maken met een echte
jager en omdat mijn baasjes aanvoelen dat ze daar niet kunnen verschijnen met
een ongeleid projectiel hebben ze online een snelcursus gevolgd, en
een boekje Jagen voor Dummies aangeschaft. Nu had ik nog een
ongebruikte dummy liggen uit mijn kraamperiode en er slingerde ook nog ergens
een fluitje. Dapper trokken ik, vrouwtje, dummie en fluitje de tuin in en
toen .nee Lennaert is echt geen dummie!. Het maakte niet uit
waar ze het ding verstopte, ik vond het altijd, pppffff makkelijk zat, gewoon
zitten, wachten op commando zoek, snuffelen, waaieren, snuffelen en hoppa
gevonden, terug, zitten, dummie loslaten en koekje. Ik maakte eerst één foutje
en legde de dummie voor de voeten. Dat mocht niet. Opnieuw .pff simpel
vasthouden, in de hand leggen en weer een koekje gescoord. Baasje
werd er bij gehaald, want wie had me dit geleerd? Nou zat baasje met de
maaier en benzine te rommelen en hing er een vervelende benzine lucht en wist
mijn neus even niet zo goed welke kant op. Geen paniek, gewoon van links naar
rechts in grote waaiers met de neus in de lucht en bingo alweer een koekje.
Oké ik geef toe, het is wel in de tuin, en wat ik in het open veld ga
doen, dat is nog even afwachten, maar kan die fluit ook eens uitgeprobeerd
worden. Ik heb nog 4 maanden de tijd, dus dat moet lukken.
Jachtige neusjes
Jullie Lennaert
Louis
van Oostrozebeke jachthond fin de carrière vertelt ook.
Hoi,
Hier een berichtje
uit Oostrozebeke.
Is er nog een beetje
plaats in de lappenmand. Woensdag heb ik me met volle geweld gedraaid en ben ik
met mijn klein teentje tegen de deur geknald. Resultaat: veel pijn en de enige
schoenen die ik kan verdragen zijn 'teensletsen'. Op zich vind ik dat niet erg
maar gaan lopen zit er niet in. Ook de training met Louis is onmogelijk want
zodra ik mij op oneffen grond begeef, protesteert dat teentje. Gezien het
volgende week de laatste les is en ik veronderstel dat er dan ook examen zal
zijn, gooien wij de handdoek in de ring. Louis is een supertoffe huishond en
hij gaat akkoord dat we het deeltje 'jacht' van zijn soort als 'jachthond'
schrappen. Hij apporteert alleen als hij goesting heeft. Bij gevolg zie je
alleen zijn kop bewegen als je een apport in het water gooit..... Het heeft dan
ook geen enkel nut om een examen te gaan doen waarbij we op voorhand weten dat
hij het niet kan halen.
Hierbij nog enkele
foto's van onze held bij de dingen waar hij wel goed in is: helpen studeren en
knuffelen.
Twee weken
oud zijn ze nu, de eerste aent Grotenhoutbosch pups die geboren zijn bij onze
collega fokkers onder dezelfde kennelnaam.
Gisteren
kregen we wat fotos doorgestuurd, want ook wijzelf hebben ons de twee weken
quarantaine opgelegd. Wat voor de ene telt, dat telt ook voor de andere, zo
zijn we dan, heel consequent.
Maar
maandagnamiddag gaan we ons eerste en wellicht enig bezoek aan Hadise samen met
de pups brengen. Dinsdag vertrekken we immers voor twee maanden naar Frankrijk
en tegen dan zijn Hadises pupjes uitgevlogen naar de verschillende
windrichtingen .
Tot nu toe
kennen er al vier pups een nieuwe eigenaar, één reutje heeft nog zes tot
zeven weken om een fijn baasje te vinden.
Tot nu toe
blijven alle pupjes in België, verschillende van de eigenaars wachten al
maanden op een pupje van Hadise en zijn dus net als wij benieuwd naar de nieuwe
hondenwereldburgers.
Dat het
mooie en gezonde pups zijn is wel duidelijk, je kan het nestje ongeveer
vergelijken met de pups van Hera van vorig jaar. Logisch toch als je weet dat
de vader ook dezelfde is als bij het Hera nestje. En we kunnen zeggen, alle
neefjes en nichtje van het huidige Hera s L-nestje stellen het opperbest. Dat
weten we omdat we nog geregeld met alle pupeigenaars een vrij intensief contact
onderhouden.
Hier de
fotos zoals we ze binnen kregen, volgende maandag komen de fotos uit eigen
kodakske wanneer we zijn gaan puppysnuiven
Een man doet zijn boodschappen in de supermarkt en merkt
een aantrekkelijke vrouw op die hem voortdurend aanstaart.
Na een tijdje zegt de man: "Excuseer, kennen wij elkaar?"
De vrouw antwoordt: "Ik denk dat jij de vader bent van één van mijn
kinderen."
De man kijkt verbaasd en denkt dat dit kind waarover ze praat misschien het
gevolg is van die ene keer dat hij zijn vrouw had bedrogen.
Hij zegt tegen de vrouw: "Ben jij die stripteaseuse van op mijn vriend
zijn vrijgezellenfeest 5 jaar geleden? Je weet wel, we hebben seks gehad op de
biljarttafel terwijl jouw vriendin op mijn kont sloeg met een zweep!"
De vrouw wordt lijkbleek en stamelt: "Nee, ik ben onderwijzeres en jouw
zoontje zit in mijn klas..."
Van onze
Engelse overburen in Frankrijk kregen we deze onderstaande mail. Sophie hun
prachtige Duitse Herder teefje,nog
eentje van het oude type, hebben ze moeten laten inslapen door een levertumor.
Voor tien
dagen wandelde ze nog samen met Belle en Lucy rond het gehucht en was ze best
nog speels met onze kleinste.
Dat het
snel fout kan gaan bij mens en dier is hier heel duidelijk.
Wij van
onze kant wensen Suzie en David veel sterkte bij het verlies van hun geliefde
Sophie, want dat was ze zeker, meer nog, een kind aan huis ! Maar ze hebben de
moed gehad van de enige echte goede beslissing te nemen en Sophie te besparen
van, enkele weken pijn en ziekte.
Belle
& co
Hier de mail
zoals we hem daarjuist in de mailbox vonden
To let you know that today we are taking
the beautiful Sophie to be put to sleep, she has a massive tumor in her liver
and whilst she is only uncomfortable at the moment, very soon she will be in
pain and that is not something we could allow. She was fine until Monday
and seems to have gone downhill very fast since then, we've had two vets check
her out and both have said the same thing that there is nothing we can do.
We are not coping at all well, as I am sure you can imagine. We
have had nearly 10 years of her loyal company and are going to miss her so
much. Sending this so that you all know what is happening, please don't
feel you have to respond.
Ze heeft
er het langst van al haar zussen op laten wachten, maar sinds gisteren ochtend
is het zo ver, Lucy is als laatste van de teefjes van het L-nestje loops.
Ons kleine
meisje is ons klein juffertje geworden.
Kort na de
jaarwisseling kregen we al bericht uit Katwijk aan Zee dat er met Liv iets aan
de hand was.Op negen maanden was zij het eerste teefje dat voor de eerste keer
loops werd. Na veertien maand en een half was de laatste voor de eerste keer
loops. Toch wel een opmerkelijk verschil !
We zagen
het al enkele dagen aan haar gedrag dat wijzigde. Veel aanhankelijker naar de
baasjes toe en ook vooral naar Heros toe. Spelen met Heros, bij in zijn bench
gaan liggen, dat had geen van beiden voordien ooit gedaan en ook het
snuffel/reinigingsgedrag van oma Belle die gans haar nakomelingen nog steeds
erg netjes houdt.
Gisterenavond
mocht oma Belle nog mee met de baasjes. Het was een verre autorit met de
kenmerkende files rond Antwerpen en vooral de Kennedy.
Belle
mocht mee naar Melden bij Oudenaarde waar de baasjes afspraak hadden met Peter
en Hilde . Voor Peter hadden onze baasjes een mooi schilderij laten maken van
zijn vorige maand overleden Zeppos.
Zeppos de
stamvader van onze kennel, vader van Hercule, Hera, Hadise, Heros Harry en
Harko, met wie het fokken hier allemaal begon.
Tussen
Belle en zoon Hercule was het weer een fijn terugzien. Ze hebben samen zo
gespeeld dat Belle totaal strike de terugweg heeft meegemaakt.
Juist aan
de afrit van Vosselaar op de snelweg heeft ze zich nog een laten zien.
Maar ook
voor onze baasjes had Hilde het vrouwtje van Hercule een dineetje voorzien. Het
was voor onze baasjes een totale verrassing toen ze de beentjes onder tafel
konden schuiven en verwend werden met een flinke uit de kluiten gewassen kreeft.
Maar ook Hercule en Belle hebben mogen meesmullen. Die twee hebben de schalen
van de kreeft mogen uitlikken. En ook die twee waren in de wolken van de
lekkernij !
De baasjes
zijn zo druk bezig, en totaal anders dan wanneer we op t punt staan van naar
Frankrijk te vertrekken.
Vooral het
baasje is bezig met telefoons vaste en mobiele, telkens is hij duidelijk tegen
iemand anders bezig.
Dan vertrekt
m weer met de Masjebashi, dan weer met de Citroën Berlingo Drentmobiel. Soms
maar voor tien minuten, dan weer voor enkele uren
Wij hebben
het woord clubmatch nadarafsluitingen en nog van die ongebruikelijke
woorden meermaals gehoord. Ook vergaderingen en afspreken komt meermaals aan
bod !
De
aanhanger is leeg gemaakt na de roofvogelhappening maar tegelijk zijn er dan
weer andere zaken geladen . En steeds zijn het andere zaken dan die we
gewoonlijk meezeulen naar la douce.
We kunnen
er deze keer kop noch staart aan krijgen maar er staat teen en tander op til
, zoveel is stilaan wel duidelijk aan het worden !
Ook
krijgen we regelmatig op onze donder ! Daarstraks liep Lucy voor de voeten van
ons baasje, op zich gebeurt dat nog wel eens, maar nu was hij een groot pak met
het zeildoek van de grote tent naar de garage aan het dragen en is hij haast
met groot pak tentdoek en al kopje over gegaan.
Niet dat
het opperwezen er iets aan kon doen maar zijn naam is ettelijke keren gevallen.
En Lucy was zich van geen kwaad bewust ! Die heeft allicht gedacht waarom
loop je ook zo kort achter mij aan ?
We hebben
ook gehoord dat het baasje met het vrouwtje van ons Lobke heeft getelefoneerd.
Het ging over vergeten worstjes of iets in die aard. Morgen is daaromtrent ook
al iets te doen, maar er blijven veel vraagtekens open staan voor ons Drentjes
deze week
In twee
opzichten klopt deze titel voor de volle waarheid. Niet alleen in omvang is het
een gepaste benaming voor Heros en Lucy. Bij geen van beide is het makkelijk
een rib te vinden. Het zijn ook de twee makkelijkste en beste eters van de
roedel en dat resulteert in een ietwat ronde lijn.
Maar ook
binnen de roedel zijn het de beste vrienden. Onafscheidelijk zijn die twee.
Soms zegt
het baasje wel eens tegen Heros laat je zo niet doen, zet dat joenk eens
goed op haar plaats want ze hindert je. Maar dat is allemaal praat voor de
vaak en kleine Lucy mag van die grote goedzak alles wat ze maar wil doen.
Zo gebeurt
het de laatste weken steeds meer dat Lucy zich bij in de bench van slapende
Heros gaat leggen. Die heft dan zijn dikke reuenkop eens en je ziet hem denken
is de kleine stoorzender daar weer om vervolgens eens te zuchten en zijn kop
neer te leggen om verder te slapen !
Gisteren
namiddag hadden we de eerste maal de kans om het tafereeltje in de bench te
fotograferen en we willen jullie de fotos niet onthouden.
Rond die
drie zaken draaide het vanavond voor de baasjes. Zij waren weer een avondje
stappen met de buren.
De naaste
buren zorgen voor de brievenbus en den ellentrik wanneer wij weer eens
uithuizig zijn zeg maar naar Frankrijk.
Al jaren
wordt dat entre nous geregeld met een fles excellente wijn of iets
dergelijks.
Maar dit
jaar waren de baasjes zo slim van samen onder hen vier even een stapje in de
wereld te zetten en daar een etentje in ons favoriete restaurant aan te bieden
We hebben
gegeten wat we zelf wilden en wat we graag lustten, geen beperkingen wat ook
En gegeten dat ze hebben het is nog altijd asperge seizoen.
Dat is dus
de hoofdtoon geworden voor alle vier, en er is gesmuld als voor acht!
En achteraf
hoort daar een behoorlijke pousse café bij. Chauvinist van begin tot einde
heeft het baasje daar echt het goede voorbeeld gegeven. Een Pineau des
Charentes als aperitief en een Grand Marnier achteraf. Beide gerenommeerde
producten uit de Charente .
Ieder aan
de dis was voldaan en ook de nieuwkomers in het Ganzennest te Herentals waren
unaniem, hier komen we snel terug !
Het was
een fijne avond voor de baasjes, en ook wij Drentjes hadden voor hun vertrek
ook lekker onze buikjes vol gegeten. Iedereen tevreden dus hier ten huize
Vandaag
nog eens een verslagje van onze (Kyra)- Luna uit Minderhout. Trainings
belevenissen, zwemperikelen, en een vakantieverhaal mogen we jullie zeker niet
onthouden. Hier het lange verhaal van een tweetal maanden Drentenbelevenissen,
geassisteerd door Mirza de mooie Golden in de Minderhoutse roedel.
Belle
& co
Dag
moe en de rest van de Faes-roedel,
Via deze weg eerst een dikke proficiat aan Hadise. Ute en JP maak de komende
week jullie borst maar nat hoor met die 7 Drentjes ....
Maar nu het woord aan onze kleine, grote meid.
Ik zwem!!!! Nadat baasjes zowat een heel arsenaal aan trukjes uit de kast
hadden gehaald zoals daar zijn: diverse dummies, een waterpak voor de baas,
koekjes in het water, ... hadden ze er niet aan gedacht om gewoon stokjes te
gooien en Mirza en mij uit te dagen om de stok gaan te pakken. Wel sinds gisteren
zwem ik dus eerst met geleidelijk aflopende bodem en sinds vandaag met mijn
trainingsmaatje Rakker in diep water vanaf de kant. Daar was ik eerst wel wat
bang voor maar Rakker geeft niet op hé. Tot groot jolijt van mijn baasje
en Rakkers baasje was ik vandaag niet te houden. Mirza zwemt ook alleen nog
niet in de gracht waar ik vandaag mijn mooiste crawl liet zien. Baasje zo trots
als een pauw en ik stinkend als een rioolrat maar dat werd me snel vergeven.
Verleden week ging mijn hartje wat sneller slaan want voor het eerst was ik
terug in Drenthe. Daar waren we op weekend met opi en omi Belgie. Kilometers
losloopgebied en geen hond tegengekomen. De training begint vruchten af te
werpen want in Drenthe mag je los maar moeten de baasjes je steeds onder
'appel' hebben. Ik eet graag appel(s) maar weet niet goed wat 'onder appel
staan' (er stonden daar geen
appelbomen) is. Ik weet alleen dat als het baasje fluit ik terug moet
komen. Baasjes hadden een groot huisje gehuurd met 4 slaapkamers (1 voor
baasjes, 1 voor opi en omi, 1 voor mij en 1 voor Mirza). De rust was er enorm
en ik heb geleerd dat paardjes eigenlijk grote 4-voeters zijn, die best ook willen
spelen. Ook in het restaurant waren we weer van de partij. Ik kan je wel
vertellen dat niemand kan weerstaan aan de droevige ogen van de Luminator met
als gevolg veel aaitjes van mensen, die ik nog nooit gezien had.
Op zondag stond er een bezoek aan kamp 'Westerbork' op het programma. Het is
moeilijk te geloven dat er tijdens de oorlog in deze mooie en vredige omgeving
zoveel wreedheden hebben plaatsgevonden. Je wordt gewoon stil als je over het
kamp loopt. 112.000 mensen werden er gedeporteerd richting de
'vernietigingskampen'. Stil zijn ter hun nagedachtenis is dan nog het enige wat
je kan doen. Leuk was wel dat we mee mochten. Ik denk dat de konijntjes er elke
nacht duchtige feestjes houden op de grasvlakte want het er rook er o zo
lekker.
Drenthe is toch iets dat een Drent moet gezien hebben alleen waren de baasjes
een beetje verbaasd van de afstand - 260 km - terwijl zij dachten dat het er maar
150 gingen zijn. Het was ook voor het eerst dat we met de 307SW zo ver op reis
gingen. De baasjes hadden ervoor gezorgd dat de hele achterbank voor ons was
maar toch ... ik rij liever mee in t buske, daar voel ik me echt in thuis.
Sinds dat weekend - begin juni - hebben baasjes ook verlof wat we heeeeeeeeeel
fijn vinden. Baasjes hebben eindelijk na 8 jaar de garage geschilderd en op
orde gebracht. Naar t schijnt moeten wij vanaf de winter of als het regent daar
eerst gaan opdrogen zodat de living wat properder blijft. De dweilen verslijten
hier sneller dan onze handdoeken vandaar. Ook het tuinhuisje is weer voorzien
van een laagje (of 2) nieuwe verf dus wat hebben ze hard gewerkt en wij zagen
dat het goed was.
Het is ook de laatste dagen geen weer geweest om te wandelen dus zwemmen was
het devies en zoals ik al eerder aangaf, zijn we die test weeral met brio gepasseerd.
En de baasjes zagen dat het goed was.
Over Mirza's dieetkuren zijn er wisselende successen. Zo werd ze verkeerdelijk
gewogen een paar maand geleden en is ze terug aan de dieetbrokken. Na onze
zwemescapade van gisteren keken baasjes met voldane ogen naar onze Mizze-meid
want ze staat scherp en baasjes zagen dat het goed was.
Zo zie je maar dat alles hier weer zijn doodgewone gangetje gaat en wij nog
steeds de plak zwaaien. Voor morgen staat er nog een knooppuntentochtje op het
programma in Brecht als het weer het toelaat en wij weer niet wonen onder 'een
plaatselijke bui'.
Nadat we
daarstraks een telefoontje van haar bazinnetje hadden gekregen vielen er
daarstraks ook nog eens een deel fotos van ons kleinste in de mailbox.
Iedereen
weet dus dat we het over Lili gaat wanneer we over ons kleinste
Spreken.
Lilitje, noemt nu Lou want zoon des huizes vond dat een mooiere naam. Lili
heeft zelfs enkele dagen ons Liliputtertje genoemd, omdat ze met haar 180 gram geboorte gewicht
toch ECHT wel een kleintje was.
Maar wat
heeft ze haar toenmalige achterstand knap ingehaald en watis het een mooi
hondje geworden !
Carine
haar bazinnetje is ook vol lof over het karakter en de vriendelijkheid van
Lili. En zo horen we het graag .
Voor de
Belgische lezers en sommige Nederlandse die het niet zouden kennen, is het een
plaats tussen Utrecht en Arnhem onder Amersfoort.
Nu komt
spontaan de vraag op, is daar iets speciaals mee aan de hand ?
Bij ons
weten is daar niets speciaal mee, maar gisterenavond was Woudenberg de plaats
waar alles wat met Drentsche Patrijshonden en het bestuur van de Nederlandse
Drentenvereniging te maken had, aanwezig was.
Nu was ons
baasje ook daar voor de eerste maal aanwezig .
Het is
daar laat geworden, héééél laat zefs, zo laat zelfs dat op een bepaald moment
alleen het baasje en de politie nog op de snelweg was.
Een
Bericht op het blog plaatsen was dan ook niet erg zinvol meer toen hij thuis
kwam.
Wij vonden
bij thuiskomst nog eens een bericht uit de Vlaanders in onze mailbox. Eva ,
het vrouwtje van Lana bericht hierin over het wel en wee van de belevenissen
van haar Lana.
Net zoals
bij ons en ook de overige pups gaat alles in de familie en het familiaal leven
opperbest, maar de trainingen hebben zo de ups en downs.
Allemaal
heel herkenbaar en heel plezant om lezen.
Belle
& co
Hier Eva
s verhaal
Blub,
Van dit warme weer wordt mijn zin in zwemmen niet veel groter. De jachttraining
van zondag verliep niet zoals men van mij had verwacht. De gehoorzaamheid werd
verstoord door het bloedspoor van een vorig apport. De dode duif werd door mijn
voorganger niet zo zachthandig behandeld en ik kon nog genieten van de
achtergelaten geur. Ook het vormen van de 8 was maar een 6 waard. Voor de
gehoorzaamheid werd geoefend op het overzwemmen en het apport op water. Bij het
overzwemmen ging ik zelfs eens kopje onder. Terugkomen deed ik heel krampachtig
en de conclusie was :"ze kan niet zwemmen!" Dat ik niet erg elegant
mij in het water voortbeweeg , dat kan kloppen maar ... Wanneer ik wat aan
zelfvertrouwen win en men mij heel zot maakt van het apport, haal ik die met
veel plezier uit het water. Ik wil er dan zelfs niet meer uit. Alles is volgens
de trainers een spel voor mij en niet werken. Ik gelijk precies op mijn
vrouwtje. Maar zij zegt altijd:" wanneer ons Lana gemotiveerd is en het
leuk vindt, lukt alles!" Is dit niet de basis van leren?
Knuffels Lana
Uitgerust
na de lange (werk)dag gisteren in Kasterlee ? Wij wel maar onze baas loopt er
maar krakkemikkig bij.
Die is het
lang rechtstaan zoals hij vroeger op school deed blijkbaar al effe verleerd
Hij was dan ook al verschillende uren in de weer geweest met het opzetten van
de tent toen wij ten tonele verschenen.
Wij moeten
och steeds opletten want er zijn gisteren weer enkele gegadigden die heel veel
belangstelling hadden voor Heros en voor Lucy. Er was er zelfs eentje die
bereid was van ter plaatse geld neer te tellen voor Heros !
Maar die
kent onze baas helemaal niet want anders had hij zo n stomme daad niet
gesteld.
t Baasje
heeft die man geantwoord dat hij hem graag wil telefoneren wanneer hij zijn
doosje Heros mag komen afhalen. t Baasje bedoelt dat die man na de dood van
Heros zijn asse mag komen halen tegen hetzelfde geld dat de man gisteren bood !
Hoe haalt die man het in zn hoofd van één van ons vier te willen meenemen, en
dan nog tegen geld !
Op dat
gebied zijn wij wel zeker als t aan ons baasje ligt mogen wij nog dikwijls mee
naar zulke manifestatiesen komen wij
zeker en vast terug mee naar huis, ook als er iemand waanzinnig veel geld voor
ons bied.
Het baasje
kreeg gisterenavond nog een fijne mail in de mailbox van de organisatoren van
de roofvogelhappening waarin we bedankt werden voor de fijne deelname van onze
groep. Tevens was er al wenk voor een uitnodiging voor volgend jaar bijgevoegd.
Wij gaan
onze best doen Nand, wij vonden het meer dan tof bij jullie !
O jeetjes,
wat hebben we gescoord vandaag. Wat hebben we in de belangstelling gestaan,
en wat zijn we bestoeft geworden.
Het begon
al naar onze normen heel vroeg deze morgen. Het baasje diende immer al vroeg op
het manifestatie terrein te zijn om de grote tent op te stellen.
Rond tien
uur kwam hij ons en t vrouwtje dan halen en begon de pret in Kasterlee.
Onze twee
moedertjes Belle en Hera hadden al, van in de auto gemerkt dat er nog kroost
van hen aanwezig was.
Voor Belle
was dat Harry, broer van Hera en Heros en ook Libre dochter van Hera en zus van
Lucy hielden ons vandaag gezelschap.
Een mini
familiebijeenkomst dus en waar het baasje heel blij om was, Heros en Harry zijn
terug de dikste vrienden.
Wij hebben
gedurende de dag ieder om beurt met ons baasje de ronde van de happening mogen
maken. Wat zaten daar rare kippen op van die gekke staken. De meeste van die
kippen krijsten wanneer ze ons opmerkten. Er waren toch vogels bij die we
liever niet in het donker, en zelfs bij dag niet tegenkwamen. Arenden zegt het
baasje, en gieren in alle maten en grootten. Maar ook veel valken, heel mooie
uilen die Oehoe riepen, en daarom ook zo worden genoemd. Het was heel mooi om
zien maar echte kippen hebben we niet gezien.
Er liep
daar ook zon muziekgroep rond die we ook vorig jaar hadden gezien. Het baasje
zegt dat daar vroeger in de beginperiode heel veel muzikanten waren en zelfs
danseressen die Schotse volksdansen lieten zien.
Toen het
baasje die groep met Heros passeerde heeft Heros het niet kunnen laten en heeft
hij weer gedaan wat hij dikwijls doet, onder rokken gaan kijken!
Dat viel
vandaag lelijk tegen aan de reactie te zien. Maar het was dan ook voor de
eerste maal in zijn leven dat hij onder een ventenrok ging kijken. Het was daar
vandaag helemaal niet van geen k .n te zien want deze keer waren ze er wel
En deze keer deed het baasje helemaal niet jaloers omdat Heros meer durfde dan
hijzelf ! De overige leden van de Lowland Pipers uit Turnhout keken ook
geamuseerd toen het baasje Heros wegtrok van het onder rokken kijken !
Pas deze
avond zijn we terug thuis om ons blog te actualiseren. Wie het laatste
Drentennieuws wil meemaken, kan dat live doen op de roofvogel happening in
Kasterlee.
Het was
weer even geleden maar we kregen deze namiddag een mailtje vanuit Gasthuisberg.
Sybille vertelt over haar Kato, het achtste pupje uit het K-nestje van Belle.
Dat we van
Kato zo precies weten dat het ons achtste pupje uit het nest was is heel
toevallig. Toen de geboorte van het nestje bezig was kregen we in volle actie
ook nog eens telefoon. Het was een mevrouw aande andere kant van de lijn die
informeerde of wij toevallig een Drentenpupje voor haar hadden .
Het baasje
had de telefoon opgenomen in de keuken en toen hij met de dame, die we
ondertussen kennen als Sybille, aan het bpraten was kwam er uit de living een
kreet JAAAN ER IS ER WEER ééN
t baasje
heeft er zich toen snel van afgemaakt dat de dame later op de dag nog maar eens
moest terugbellen. Die heeft dat gedaan en het pupje dat geboren is toen zij
met ons telefoneerde is nadien naar haar verhuisd !
Hier het
verhaal van Sybille, vrouwtje van onze Kato
Dag Jan en Simonne,
Even een Kato-update, aangezien we met tweede pinksteren niet konden komen
wandelen. Alles goed met haar hoor, ze is een echte Drent en een echt lid van
haar familie, ongelofelijk hoe ze op Belle, op Heros en op Kyra lijkt! We
hebben hier een leuk roedeltje met de drie honden, er is eigenlijk geen echte
baas, geen underdog, ze kunnen het gewoon goed samen vinden.
Waar ik een poos heb mee gezeten is dat de pels van Kato naar aanleiding van
haar sterilisatie helemaal veranderd was. Ik weet het, ik was gewaarschuwd,
maar ik blijf erbij dat ik liever een Drent heb met een minder dan prachtige
pels dan voor de derde keer een hond met melkklierkanker - maar toch. Het deed
me zeer aan mijn hart om haar te zien rondlopen met een wollige bruin-rossige
pels, in plaats van het mooie blinkende donkerbruin dat ze van nature had.
Ondertussen is het wat warmer geworden en heb ik gemerkt dat ik het rossige wol
er kan tussenuit plukken, waardoor ze weer mooi donkerbruin wordt! Ik heb er
zelf al heel wat tussenuit gehaald, maar ik denk dat ik ze toch maar eens
deftig laat trimmen. Bij sommige honden zou één trimbeurt volstaan, en zou de
pels mooi blijven nadat het dode haar er is tussenuit gehaald. Andere honden
zouden een tweetal keer per jaar moeten getrimd worden. Als het dat maar is hé.
Ach ja, schoonheid is vergankelijk en lang niet zo belangrijk als het zonnige
en eigenzinnige karakter dat we zo graag bij de Drenten hebben. Ik hoorde
overigens op de hondenschool dat de hond van één van de instructeurs volledig
van karakter veranderde na haar sterilisatie! Gelukkig is dat niet met Kato
gebeurd! Maar toch hé, maar toch. Ben ik blij genoeg dat het wollige wegkan, om
jullie even een update te sturen. Misschien horen jullie nog wel mensen met dat
probleem, die zullen dan wellicht blij zijn met wat goed nieuws.
Het baasje
is weer laat met zijn ochtend bericht, maar hij is dan ook al heel vroeg bezig
vandaag.
Dat hij
héél vroeg bezig was lag aan ons Belle, die heeft het baasje vannacht tweemaal
uit zijn bed geblaft wegens de spetterpoepziekte. De eerste maal was om drie
uur vannacht, de tweede maal kort na zes uur. Het was sprintten naar buiten wat
onze oma deed. Hoognodig dus maar er was niets vuil gemaakt, wat ook heel
belangrijk is vindt het baasje.
Overigens
moest het baasje ook nog naar Nederland om te gaan shoppen bij Hunter &
co. Daar lag nog een bestelling te wachten die hij voor maandag wilde ophalen .
En voor de rest staat hier vandaag alles in het teken
van de roofvogelhappening die morgen doorgaat te Kasterlee en waar we met de
Belgische Drentenvereniging en de jachtopleiding JacOrion aan deelnemen.
De tent moest nog geladen worden, tafels en
decoratiemateriaal moet ook mee en dan dienden er nog enkele afspraken gemaakt
te worden.
Voor de Drentenliefhebbers die een fijne namiddag
willen beleven is de roofvogelhappening een uitgelezen uitstap. Mooie vogels en
demonstraties, demonstraties met Border Collies en schapendrijven, de Schotse
Lowland Pipers uit Turnhout voor de sfeervolle doedelzakmuziek en randanimatie
te kunst en te keur
We zien jullie morgen op de Roofvogelhappening,
halfweg tussen Kasterlee en Retie.
Alle info betreffende de happening kan je hier vinden
:
De
Drentjes hier in huis hebben het niet makkelijk zeggen we zelf, heen en weer
gezeuld worden van hot naar her, van de frisse Charente langs een bloedheet
Parijs naar een even warm Vosselaar Het kruipt allemaal in een stevige Drentenvacht
!
Ons baasje
heeft ons daarstraks nog gevraagd van wat wij zo den tamme hadden. Het lijkt
volgens hem er op dat wij de auto en aanhanger naar Vosselaar hebben geduwd of
getrokken. Hij heeft daar nergens iets van gemerkt en het enige niet correcte
geluid kwam van op de achterbank en koffer en leek verdraaid veel op gesnurk !
Dat
snurken beviel ons trouwens best, in die mate zelfs dat we er vandaag flink aan
hebben verder gewerkt. De ene in de bench, een andere op het gazon en nog
anderen gewoon in de keuken of de living.
Het enige
moment dat we echt wakker waren was toen het baasje met de leibanden aan de
slag ging en eerst Belle en Lucy aan de beurt waren voor een sleurtocht naar
het bos (wandelen kon je dat al niet meer noemen).
Nadien
kwamen Hera en broer Heros aan de beurt en die zijn algemeen gezien veel
rustiger bij het wandelen dan oma en kleintje.
Het baasje
kwam in elk geval bezweet terug thuis en daar werd hem nog eens in herinnering
gebracht leraren zweet is snel gereed en daar kon hij het mee doen !
Op de
zesde dag sprak God tot de aartsengel Gabriël: "Vandaag ga ik een land
creëren, genaamd Vlaanderen. Het zal een land zijn van buitengewone natuurlijke
schoonheid, met grote bossen, vol met herten, zwijnen en eekhoorns. Grote
rivieren, gevuld met alle mogelijke soorten levende wezens. Het zal een
binnenzee krijgen met enorme hoeveelheden vis, en ook aan een buitenzee komen
te liggen, die men vanaf prachtige goudgele stranden zal kunnen overzien."
God ging verder: "Ik zal het land rijk maken door de landbouw en de
inwoners zullen grote welvaart kennen. Ze zullen bekend worden als Vlamingen.
En zullen het vriendelijkste volk op aarde zijn." "Maar Heer",
vraagt Gabriël, "Denkt u niet dat u misschien een beetje TE genereus bent
voor deze Vlamingen?" "Niet echt", antwoordt God, "moet je
eens opletten wat voor Noorderburen ze krijgen........"
Een
Belg en een Hollander zijn buren van elkaar. De Belg zegt tegen de Hollander:
"Jullie Hollanders zijn gierig "," nee "zegt de Hollander
"wij zijn zuinig."Zegt de Belg "hoe zo?" Nou zegt de
Nederlander:" Gisteren heb ik een verrekijker gekocht."" Ik kon
kiezen tussen een van 100 of van 200 gulden en ik heb die van 100 genomen dat
is zuinig." Hij zegt tegen de Belg "met die verrekijker heb ik naar
jouw gekeken naar je slaapkamer. Je kon er een partijtje van zeg! "De Belg
begint te lachen. Zegt de Nederlander "Waarom lach je??" Hij
zegt:"Als je de verrekijker van 200 gulden nam kon je zien dat ik het met
jouw vrouw deed!!!"
Een
hééééél slimme Belg is het beu dat hij steeds alles weet en wil van zijn hoog
IQ vanaf en gaat naar de dokter. De dokter zegt dat hij hiervoor wel pillen
heeft en zijn IQ kan verminderen tot 140, maar dat vindt de Belg nog steeds te
hoog. Dan haalt de dokter andere pillen boven die zijn IQ kunnen terugbrengen
naar 90 maar ook dit vindt de Belg te hoog. "Dan zal ik de zwaarste pillen
moeten geven want dan krijg je een IQ van 60 à 70" zegt de dokter.
"Maar" zegt de dokter, de kans bestaat dan wel dat je Hollands gaat
praten"
Wel een
beetje een ware titel maar we gaan hem even verklaren. Dat bruidsmeisje: daar
zijn we effe flink fier op. Anton en Gonda gingen eindelijk, na elkaar al jaren
graag te zien, dan toch maar trouwen. Hun kleintje, die dezelfde is als
onze Kyra, hoorde er natuurlijkbij en
die is dan maar dadelijk tot bruidsmeisje gebombardeerd.
Gans het
gebeuren ging door in het gemeentehuis te Heijen in het uiterste
noord-oostelijke puntje van Nederlands Limburg.
Met deze
wensen we Anton en Gonda samen met Kyra, nog heel veel gelukkige huwelijksjaren.
Het tweede
deel van de titel slaat niet op het huwelijk van Anton en Gonda dat gisteren
plaatshad, en ook droog bleef, maar op de vooruitzichten van deze ochtend.
Daar
hadden we op de buienradar gezien dat er tussen de steden Tours en Orleans,
beiden langs de Loire gelegen toch wel flinke wolkenformaties te zien waren.
Bleek dat
de wolken waren opgeschoven en dan maar met zn alle boven Parijs waren gaan
hangen. Wij hebben geen enkele druppel weten vallen vandaag, en als we al een
natte voorruit hebben gekregen dan kwam het uit de vergaarbak van juist achter
de rechtse koplamp. Het ruitensproeier reservoir. Het regende dan wel niet,
toch heeft het baasje, de eerste keer dit jaar, de ruitensproeier nodig gehad
voor verse vliegenspijs te verwijderen. Op een bepaald moment werd het
vliegenkerkhof voor het baasje zijnneus
toch wel iets te overvol en een opruiming drong zich op. RIP vliegen,
weggespoeldmet lekker ruikend
sproeivloeistof !
De rit
verliep voorspoedig want op een 50 minuten waren we rond Parijs. Het kan
sneller maar ook veeeel langer duren, daar kunnen we na al die jaren van
meepraten.
Ook de E17
tussen Kruibeke en de Kennedytunnel in Antwerpen was weer een punt van
ergernis. Ons baasje heeft dan maar de afrit Kruibeke genomen en via de oude E3
Antwerpen Gent tot vlak voor de tunnel gereden. Het half uur dat we in Parijs
hadden verspeeld heeft hij hier terug ingehaald
We gaan
weer eens rijden vandaag, en het gaat richting noord. Vosselaar here we come.
Een
deelname aan de jaarlijkse roofvogelhappening, enkele vergaderingen over en met
de hondjes nopen ons nog eens een bezoek te brengen aan het thuisland.
Niet voor
lang want binnen de twee weken wil ons baasje alweer terug hier in La
Magdeleine zijn.
Volgens
buienradar hangt er een dikke regenwolk boven de kastelen van de Loire tussen
Tours en Orleans. Daar moeten we een 150 kilometer
bewolking/regen trotseren, maar voor de rest zal het nogal meevallen.
We
vertrekken in elk geval onder een stralend blauwe hemel.
Relaas van
ons dag verhaal hier op deze plaats vanavond
t Staat
er weer aan te komen blijkbaar, de leden van het hoofdbestuur zijn weer aan de
slag met dozen, pakken en valiezen die worden neergezetop zulke plaatsen dat ze
altijd in de weg staan.
Dat wil
ook zeggen dat ze er maar voor even staan en dat ze morgenochtend in de auto of
de aanhanger geplaatst worden om terug naar België vervoerd te worden.
Het was
geen lang, maar een goed verlof (voor ons Drenten toch). De baasjes hebben hard
gewerkt in de tuin, vooral de dagen dat het mooi weer was. Het ziet er overal
weer heel netjes uit.
Op het
lijstje van het baasje mee te brengen staat bovenaan kleine emmertjes dat
zijn van die emmertjes waarin hij onze hondensnoepjes koopt. Die worden nadien
gebruikt om tijdens Drentenwandelingen de honden te laten drinken tijdens de
pauzes. Maar ze worden hier ook al jaren gebruikt om kersen in te plukken !
Dat wil
gelijk ook zeggen dat we niet lang gaan wegblijven uit La Magdeleien want die
bewuste kersen beginnen al aardig te kleuren.
Het baasje
zegt dan ook dat het minder als twee weken gaat zijn dat we in Vosselaar gaan
blijven en dat we dan terug komen voor gans de zomer of toch voor twee hele
maanden !
Nu maar
hopen dat het de volgende twee weken in België ook goed weer is
Een
man loopt door 't park in Brussel.Plotseling
ziet hij een klein meisje dat wordt aangevallen door een pitbull. De man rent naar het meisje en begint te vechten met de pitbull. Uiteindelijk slaagde de man erin de hond te doden. De man heeft het leven gered van het meisje. Een journalist zag dit op een afstandje allemaal gebeuren. Hij gaat naar de man en zegt, "Meneer, u bent een ware held! Morgen zal je in de kranten het volgende lezen : "Heldhaftige
Brusselaar redt leven van meisje". De man zegt: Maar meneer.... ik ben geen Brusselaar ! "Oh, dan zal het volgende staan in de kranten : "Heldhaftige Belg redt leven van meisje" - antwoordt de
journalist. "Maar ik ben geen Belg!" - zegt de man. "Oh, wat ben je dan?" De man zegt: - "Ik ben een Marokkaan!" De volgende dag stond er in de krant: "Moslim extremist vermoordt Belgische hond"...
Ze zeggen
dat een Drent niet waaks is ze zeggen ja, maar de praktijk is hier toch geheel
anders. Je komt bij ons niet aan de poort of zelfs in de straat of we zijn wel
degelijk verwittigd door Belle & co.
Zo ook
deze ochtend, veel kabaal gans achteraan in de tuin, aan het kruispunt was er
beweging wat we niet konden zien door de laaghangende takken van de kerselaar.
Bij nader toezien was het niet abnormaal dat
vooral Lucy haar longen uit haar lijf stond te blaffen. Een grote tractor en vijf
werklieden waren bezig (eindelijk) de gaten in het wegdek te herstellen. Het
asfalt die ze in de schepbak van de tractor bij zich hadden was nog niet
voldoende om een kwart van de gaten te vullen, maar dat is logisch zeggen de
werklieden. Omdat de straat ook de grens is tussen de gemeentes
Villiers-le-Roux en La Magdeleine moeten ze enkel de gaten vullen aan hun kant
van de weg.
Je krijgt dus de absurde situatie dat een gat in het midden van de
weg ligt ook maar voor de helft zal gevuld worden. Die andere helft moeten de
werklui van de andere gemeente maar opvullen ! Maaaaar . Die mannen zijn enkele
weken geleden al langs gekomen met hun onderhoud van de wegen dus zal dat
halve gat, een half gat blijven tot volgend jaar, tot bij het volgende
entretien des routes.
De
wegenwerken worden dan wel uitgevoerd, wij van onze kant denken er zo het onze
van. Want van een trilpaat voor het asfalt wat aan te dammen hebben die gasten
nog nooit gehoord. Hier doen ze het met bottines aan hun voeten die duidelijk
al een carrière achter de rug hebben bij de armee Francaise, het Franse
leger
Maar Belle
en co hebben de werklieden dan toch, samen met hun tractor, dan tochuiteindelijk weg geblaft.
Het was de
eerste maal dat het baasje de BBQ buiten haalde dit jaar. Het weer was zacht en
we zaten uit de wind, dus was het goed toeven voor het huis.
Hugo en
Mieke, broer van t baasjes vriend die regelmatig op het huis en tuin passen
als wij niet hier zijn, kwamen ons gezelschap houden en een hapje mee-eten.
Bij het
aperitief had het baasje al gezorgd dat er warme hapjes waren. De gemarineerde
kippenvleugels schuiven altijd goed weg en het baasje had iets nieuw gevonden
wat ook heel lekker was. De chorizzo worstjes waren ook heel lekker en er was
er eentje wat donkerder gebakken dan de overige en die heeft het baasje dan in
dunne plakjes gesneden en wij hebben die gekregen.
Het
eigenlijke vlees was ook al een specialleke. Deze winter had ons baasje een
pakket wild gekocht van zijnkameraad
Luc die in Duitsland een groot jacht heeft. Dat was een pakket hert en daar had
ons baasje een gebraad van mee naar Frankrijk gebracht.
Het baasje
heeft dat dan vakkundig versneden tot hertensteacks en lekker gebakken op de
BBQ. Koningseten noemen wij dat, heel erg lekker en wij hebben ook enkele
stukjes over onze brokken gekregen.
Van ons
mag het op die manier alle dagen BBQ-weer zijn, magerder zullen we er zeker
niet van worden want we hebben heerlijk kip, chorizzo en hert gegeten, er
zullen weinig Drentjes rondlopen die zoiets bij hun brokken kregen vanavond.
Drentsche Patrijshonden kennel aent Grotenhoutbosch
proudly presents De pupjes van Hadise !
J-P en
Ute, de mede eigenaars van onze kennelnaam aent Grotenhoutbosch stuurden ons
gisterenavond nog een reeks fotos van de eerste aent Grotenhoutbosch pupjes.
Er zijn
bij ons al wel drie nestjes pups geboren, met een totaal van 27 pups maar die
gaan familienaamloos door het leven vermits wij pas in september 2012 een
kennelnaam hebben aangevraagd bij de Koninklijke Maatschappij Sint Hubertus,
oftewel de KMSH.
J-P en Ute
gaan deze pracht puppies de volgende acht weken verzorgen en vertroetelen naar
pupjes die de trots gaan zijn van hun eigenaars.
Er zijn al
twee teefjes en twee reutjes besproken. Er is dus nog één reutje dat nog wacht
om zijn baasje te leren kennen.
We gaan
dit nestje alvast een naam geven. Vermits in 2013 alle raspups met eenstamboom hun naam moet beginnen met een M,
gaat dit nestje dus door het leven gaan als het M-nestje !
Voor
bezoek aan het nestje hanteren we de veertien dagen regel. Dat wil zeggen dat
niemand, maar dan ook niemand die niet om dringende reden bij de pups moet zijn
(zoals bvb de dierenarts) toegang heeft tot de pups. Het risico op besmetting
is immers te groot, wij vragen daarvoor dan ook begrip, hoe graag de
toekomstige eigenaars ook willen kennis maken met hun toekomstig huisgenootje
Waar we
gisteren voor vreesden is deze voormiddag spijtig genoeg werkelijkheid
geworden. Het laatst geboren pupje in het nestje van Hadise heeft het niet
gehaald. Het was het pupje dat haast vijf uur na het voorlaatste pupje werd
geboren.
Nu weet
iedereen die met fokken bezig is dat dit echt te lang is geweest en moest dit
pupje het gehaald hebben, dat haast een wonder zou geweest zijn.
Het was
nochtans een mooike met een kopje met haast dezelfde tekening als onze Lucy,
zijn nichtje.
Spijtig,
echt spijtig, zeker omdat J-P en Ute het toch achtien uren in leven hebben
gehad. Je bouwt op achttien uren wel geen band op met dat pupje maar het was er
eentje van hen. Ook wij waren er van aangedaan hoewel we het pupje enkel op het
internet op het blog hebben gezien.
J-P en Ute
gaan zich nu volledig geven aan het kleine pupje van 140 gram. Daar hebben we
een beter oog in omdat het goed drinkt bij Hadise. Het blijft toch nog even
goed opletten want de eerste 48 uren zijn cruciaal in een pril puppenleven.
En de
vaste bloglezers herinneren zich vast ook nog het verhaal van onze Lili, het
kleintje van 150 gram
in het nestje van Hera einde maart vorig jaar.
Dat kleine
dropje, dat, tot het naar Bart en Carine in Genk verhuisde het kleinste pupje
is gebleven. Maar het was wel het pupje dat vanaf ze drie weken oud was, gans
het nest naar haar pootjes zette.
Met onze
Lili is het helemaal goed gekomen en ook met dit kleintje moet het kunnen. We
duimen alvast voor dit kleintje.
Ze
willen weer naar China, zoveel is wel duidelijk en met ze bedoelen we de vier
Drenten hier in huis met Hera op kop.
Nu is het
baasje niet blij met die te pas en te onpas, op de meest vervelende plaatsen
opduikende gaten in het gazon.
Wegjagen
helpt toch voor enkele luttele seconden, dichtleggen die gaten lukt amper,
maar is een uitdaging omdat daar de grond niet beenhard ligt
Maar het
baasje herinnert zich nog een methode die hij jaren geleden in Vosselaareen tijd heeft toegepast. De drollenmethode
heeft toen toch een hele tijd zijn nut bewezen.
De
drollenmethode gaat zo: je ruimt niet dadelijk de niet in de weg liggende
drollen op, ze mogen al wat verdroogd zijn door de zon, dat maakt het werk
trouwens iets makkelijker.
Wanneer
Belle & co hun werkzaamheden bezig zijn neem je met een schopje of rijf één
van die drollen op en laat m voor hun neus in de in aanleg zijnde kuil vallen.
Dat hebben ze tot dan toe nog niet meegemaakt, één van hun eigen drollen die zo
maar uit de lucht komen vallen, en dan nog eens toevallig (?) juist in hun
kuil. De werkzaamheden vallen stil voor een tijdje en als je dan een beetje
opmerkzaam bent doe je het dadelijk opnieuw bij de volgende poging tot graven.
Het is
niet het meest aangename werkje voor het hoofdbestuur, maar door de steeds
vallende drollen is het dat voor Belle & co ook niet meer
We houden
jullie op de hoogte wanneer er blijvend resultaat is !
We hebben
hier al enkele jaren een super helper rondlopen en hij kan alsmaar meer !
We hebben
het dan over ons werkpaard Heros. We gaan niet beweren dat hij een super aanleg
voor de jacht heeft, hoewel hij apporteert als de beste maar hij is wat bang
aangelegd en schrikt nogal snel.
Maar
werken dat hij kan is ongezien. We hadden een paar jaar geleden al de fotos
dat hij met een emmer rond zeulde en het baasje volgde waar die ook ging. Toen
kreeg hij van t baasje al een emmer met zn eigen naam op.
Maar
daarstraks toen het baasje met de gieter de tomatenen courgettes van meststof
had voorzien mistte hij plots zijn gieter die hij luttele seconden voordien
achter hem had neergezet.
Tot het
baasje naar Heros keek die trots, midden op het gazon, met het draagoor van de
lege gieter in zijn bek stond.
Het leek
er net op als wilde hij vragen,zal ik
hem nog eens gaan vullen baas ?
Dat hij
die gieter mee zou nemen tot op de koer stond buiten kijf. Niemand pakt Heros
zijn werk af ! Dat liet het baasje toe van snel t Kodakske te nemen en Heros
zijn werk op foto vast te leggen.
En er is
nog wat nieuws maar dat weet Heros nog niet hoe m dat juist in zn werk zit.
Als hij sinds enkele dagen s avonds naar het poortje tussen de koer en de tuin
loopt dan floept plots een spot aan ! Dat was vroeger niet zo want toen moest
het baasje steeds mee om het licht aan te steken. En nu kan hij het zelf ! ! !
Strafhé.
Het baasje
heeft enkele dagen geleden zo n spot tegen de muur van de schuur geschroefd. Zo
iets zonder draad met iets daarbij dat op een Ipad lijkt. Een lamp op
zonne-energie die automatisch aanfloept als je er bij in de buurt komt moet dat
voorstellen. Vriê praktisch vinden Drentjes dat, ze zien nu veel beter dat het
poortje dicht is. In het verleden is er al wel eens eentje tegen dat poortje
aangeknald als ze weer vermoedden dat er egels te vangen waren in de tuin !
Je ziet,
het leerproces van onze Heros kan nog alle kanten uit
De
bevalling was nog niet op zijn einde deze ochtend en er is nog een reutje
achterna gekomen.
De
geconsulteerde dierenarts verwacht mogelijk nog een pupje, maar was daar niet
zeker van. Het is dus afwachten of de teller op vier reutjes en twee teefjes
blijft staan of er nog een aanpassing aan het cijfer moet komen.
De
dierenarts heeft alle pups in orde bevonden maar het zullen dus cruciale 24
uren worden voor het kleinste pupje dat maart een geboorte gewicht heeft van 140 gram. Geen probleem op
zich want ook wij hadden in het nestje van Hera onze Lili die maar 10 gram geboortegewicht
meer had. En die heeft zich ook volledigontwikkeld tot een prachtig gezond teefje. Naar analogie met Lili, en
wetend dat dit jaar de namen dienen te beginnen met een M, is dat kleintje daar
Mini geworden.
Ook hier
in de Charente wordt er nog angstvallig op het scherm van de laptop gekeken of
Skype nog iets te melden heeft. Moesten we nu niet kunnen telefoneren met
skype dan zou er bij France Telecom waarschijnlijk in de handen gewreven worden
als we die gesprekken aan normaal tarief gepresenteerd moesten krijgen
We geven
hier de eerste fotos die we oneerlijk en zonder vragen van het Hadise en Jago
hebben gepikt
Kijk
hier , de eerste aent Grotenhoutbosch puppies.
We hopen
maar dat onze noorderburen die nogal eens reageren op ons blog nu niet zitten
treuren om de moppen die daarstraks hier gepubliceerd zijn. Die van dat
treincoupé vond ik trouwens wel een supermop. Maar om hen terug op te fleuren
heeft ons baasje enkele bloemetjes gefotografeerd .
Om het
goed te maken zegt m. Het zijn allemaal rozen uit onze eigen tuin en het was
even zoeken om er de gaafste tussenuit te zoeken.De rozen die al open stonden hebben namelijk
flink wat geleden van de regen van de afgelopen dagen. Maar toch hebben we er
nog ettelijke kunnen vinden die het plaatsen waard waren
Ze hebben
er eigenlijk achter gevraagd die Hollanders die hier meelezen en commentaar
geven op de berichten.
Een nobel
gebaar van ons om geen Hollandermoppen (of waarheden, volgens sommigen) meer te
plaatsen gedurende maand mei op het blog, als dank voor de geoffreerde soep en
bubbelsna de lentewandeling, bleken ze
dan toch niet volledig te kunnen appreciëren.
Maar we
hebben ons aan onze belofte gehouden !
Maaaaaar
vandaag is het één juni de maand mei is ten einde, en we kunnen er terug met
volle overtuiging tegenaan gaan.
Hier gaan
we dan, en het kan niet op vandaag met DRIE moppen in één keer !
Hoe word je stinkend rijk?
Je koopt een Hollander voor wat hij waard is en je verkoopt hem voor wat hij
denkt waard te zijn.
Een Belg, een Nederlander, een schoon wijf en een non zitten in een
treincoupe. Plots rijdt de trein een tunnel in, en het licht werkt niet. Het is
pikdonker. Dan klinkt er een luide klets, en als de trein de tunnel weer
uitkomt zit de Nederlander pijnlijk in zijn gezicht te wrijven. Godverdomme
denkt de non, die Nederlander heeft natuurlijk geprobeerd die madam te pakken,
en die wilde dat niet en heeft hem geslagen! Tedju denkt da schoon wijf, die
Nederlander heeft natuurlijk mij willen pakken in het donker, heeft per ongeluk
die non gepakt, die wilde dat niet en heeft hem geslagen! Potjandoriegretverjoris
denkt de Nederlander, die Belg heeft natuurlijk geprobeerd die leuke meid te
pakken, heeft per ongeluk die non gepakt, die wilde dat niet en heeft hem
geprobeerd te slaan. Die Belg realiseerde zich dat en heeft gebukt, waardoor ik
de mep heb gekregen! Terwijl denkt de Belg : In de volgende tunnel sla ik die
Nederlander weer op zijn bakkes!
------------------
Echt gebeurd in Nederland. Een dame komt bij de kassa van Albert Hein en
zet vol trots1 fles van 1,5
liter Cola op de lopend band. De kassierster kijkt
verrast op en zegt:"Mevrouw Schaap, wat leuk, hebben jullie een feestje
van avond?"
Het
nieuwtje is al enkele dagen oud maar we zijn er net zo fier over als Gonda
zelf. Belles dochter Kyra uit haar tweede nestje met Ferron van Drentenpassie,
is geslaagd in haar examen.
Ook Gonda
zelf is bezig met opleiding in de hondenwereld. Aan haar is gevraagd of ze
instructeur in de hondenschool wil worden en zijn heeft de uitdaging
aangenomen.
Als fokker
van Kyra-Belle (zo heet ze volledig) kan je dan alleen maar fier zijn dat de
eigenaars van dat toen- kleine pupje erg goed bezig zijn met hun hondje. Maar
daar hebben we onze best voor gedaan, gezorgd dat elke eigenaar van een pup
goed bezig is, elk op zijn manier.
Hier de
mail die we donderdag in onze mailbox vonden en die zo ook te lezen was op het
Drentenforum:
Gisteravond hadden Kyra
en ik examen. Helaas moesten we 1,5 uur wachten voor we aan de beurt waren en
was ze dus al moe en had ze geen zin meer.
Maar gelukkig toch geslaagd en nog met best mooie cijfers. Ik weet zelf dat ze
beter kan. Combinatie van te lang wachten en hormonen die op speelden. Daarom
was ze de plaats oefening compleet vergeten. Ze had geen idee meer wat ze moest
doen...
Maar toch trots op mijn hondje!
We waren tweede van de 8. Volgens de andere instructeurs (ik hoor er al
helemaal bij) was 133 punten erg goed.
Maar er is nog een reden waarom we
Gonda en ook haar Anton proficiat willen wensen. Anton en Gonda gaan namelijk
volgende week woensdag,5 juni trouwen !
En ons baasje heeft zo n sterk vermoeden dat het bruidsmeisje wel eens een
Kyra zou kunnen zijn !
Langs deze weg dan ook driemaal
hieperdepiep Hoera, hieperdepiep Hoera, hieperdepiep Hoera !
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…