Ik ben Jan
Ik ben een man en woon in Vosselaar (B) / La Magdeleine (F) (België / Frankrijk) en mijn beroep is Technisch leraar autotechniek/carrosserieherstelling op pensioen.
Ik ben geboren op 05/09/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Onze drie Drentsche Patrijshonden, tuinieren, klussen, auto's repatriëren voor VAB.
Ik ben sinds 1971 gehuwd met Simonne.
Sinds 1983 heb ik gans Europa doorkruist tijdens de vakanties om gestrande reizigers en hun auto's te repatriëren in opdracht van VAB. Sinds enige tijd ben ik met de depannages gestopt.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Op 02-02-2014 was Jeanny Wessels de 350.000° bezoeker van dit blog. Jeanny vertelt dat ze foto's van zichzelf niet graag heeft, maar voor eeuwige roem op dit blog wil ze samen op de foto met haar Lennaert.
Op 07-08-2012 was Karin Prince de 300.000 bezoeker van dit blog. Karin had graag een foto van haar twee troetels, Siebe & Lobke, om eeuwige roem te vergaren. Wij voldoen graag aan die wens.
Lees hier de belevenissen van vier prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden
Dit Bas & Belleblog is op deze plaats stopgezet omdat er geen foto's meer konden geplaatst worden. We zijn echter het Bas en Belleblog bis gestart. Daar kan je verder lezen onder deze link http://blog.seniorennet.be/bas_en_belleblog_bis welkom op het nieuwe adres en veel leesgenot
31-12-2009
De laatste maal dit jaar!
De laatste maal dit jaar
Daarstraks tijdens de wandeling hebben we er nog eens goed van geprofiteerd héél goed geprofiteerd zelfs.
Buurman Serge heeft in de periode dat wij niet hier in Ferret waren zijn veld bemest voel je ons al komen ? Just, just en nog eens just, we hebben het niet laten liggen.
Terwijl ons baasje de gruwel al zag aankomen, hij zweeg in alle talen, hebben wij eerst de zaak eens goed verkend om te zien dat het wel prettig genoeg was.( Lees ipv prettig eerder vettig).
In gezamenlijk overleg hebben we besloten dat het vettig genoeg was om ons in te liggen rollen. Nu was de mest al een hele tijd geleden uitgespreid over de velden en met de goede hoeveelheid regen was het stinkend onderdeel van de mest grotendeels in de grond getrokken.
Het baasje heeft wel eens geroepen dat het niet mocht dat rollen in mest maar t vrouwtje was er niet bij, en dat scheelt heel wat in mogen of niet mogen !
Moest het baasje het thuis niet verteld hebben aan t vrouwtje , ze zou het nog geeneens geroken hebben. Zijn wij nu geen propere vetlappen ?
Zo gedragen Hera en Heros zich vandaag, totaal geflipt en geschift. Er is geen lap mee aan te vangen en het is net of ze hebben de lente al in hun lijf.
Dat laatste is nog aan te nemen, we hebben hier een temperatuur van bijna 12° C en het is zonnig en windstil. Een heel mooie ochtend en daar profiteren die twee duchtig van.
Een uurtje terug deed Heros niets anders dan op topspeed van het eind van de tuin naar het verst gelegen punt van de koer spurten, zon vijf maal heeft m dat gedaan en het is toch telkens een afstand van 140 meter enkel. We wisten al niet wat er gaande was, waarom hij zo spurtte en we hebben ook niets gezien dat ertoe aanleiding gaf. We houden het dus op lopen om te lopen of teveel aan energie kwijtspelen zou ook al kunnen.
Ondertussen genieten ze van de ruimte van de tuin om te spelen en zich vuil te maken. Dan komen ze terug binnen en laten zich naast mij, vlak voor de kachel vallen tot ze uitgehijgd zijn en t spelletje opnieuw begint.
Om vijf na acht zwaaide de poort van huize Faes te La Magdeleine open, een kleine acht uur hebben we over de 800 km gedaan. Eigenlijk was het een rustige rit die enkele malen duchtig vanuit de hemel besproeid werd. En het was een serieuze sproeier die in gebruik was. De eerste douche kregen we iets voor Orléans, de tweede iets voor Blois zon 50 kilometer verder.
De snelheid ging dus duchtig naar beneden tot we nog maximum 50km/h konden rijden omdat de baan gewoon blank stond. Dat is dus niet nodig voor Spaanse vrachtwagen bestuurders, die vlammen met 90 in t uur voorbij en dan ook nog op t derde en meest linkse rijvak. De zichtbaarheid was toen geen 50 meter !
De temperatuur was hier om tien uur vanavond nog altijd 8° Celsius , er zijn grote opklaringen en bijna volle maan. Wat de volgende dagen aan temperaturen gaan geven weten wij jullie morgen te vertellen.
Onderweg, vlak voor Parijs, aan de luchthaven van Charles de Gaulle kwam er juist voor ons een vliegtuig overgestoken over de start/landingsbaan die daar de snelweg kruist. Het was nog wel een 500 meter voor ons dat hij overstak en op de foto zie je het amper. Daarom toch maar een puzzelfoto, zoek het vliegtuig !( je kan de foto vergroten door er op te klikken)
We hebben het baasje enkele malen horen vragen aan t vrouwtje, we zijn ons trio toch niet vergeten op de parking hé ? Moet je eens weten hoe braaf en stil we kunnen zijn in de auto op reis !
Vanavond misschien, als Mr. Wanadoo.fr dadelijk wil meewerken, komt er nog een nieuwtje. Niet vanuit de stille Kempen maar vanuit de rustige Charente.
Wij zijn terug en route vandaag en dus zal t kalmpjes zijn op t blog. Niet voor ons want wij gaan vanavond verslag kunnen uitbrengen, wat jullie uiteraard verwachten, over hoe het was in Lille, Parijs, Orléans, Tours en Poitiers.
De banen blijken goed berijdbaar volgens de jongens en meisjes van t weer van de TV. Het bedrijfsleven ligt zo goed als stil, dus weinig vrachtwagens of toch een stuk minder op de weg, t kan alleen maar in ons voordeel zijn.
De flodderaar heeft toch wat reacties losgemaakt die het baasje wel/niet verwachtte.
Eerste reactie die van Sonja, Sonja kent het woord flodderaar niet. Dat had ons baasje halveling verwacht omdat in Nederland Flodder voornamelijk bekend is van de gelijknamige film(s). Het baasje heeft den dikke nog eens uit de kast gehaald en die geeft voor flodderaar, flodderaarster de volgende verklaring: 1 (zuidnederlands) vleier, vleister. 2. Die slordig achteloos gekleed gaat. 3. Knoeier, iemand die slordig te werk gaat. Hier in België (zuid nederlands) kennen wij enkel de eerste, niemand gebruikt dat woord zoals de Nederlanders. Zo hebben we aan beide zijden van de grens weer wat geleerd uit ons blog.
Bea op haar beurt heeft problemen met fotos plaatsen in een reactie. Dat is niet vreemd, ons baasje heeft daar ook problemen mee. Bea plaats dan een link waaruit blijkt dat het voor Drenten een vrij normale pose is zo op zijn/haar rug bij t baasje. Ons baasje heeft dan de foto zelf maar opgezocht. Dit is de link naar Beas blog: http://cybermum.spaces.live.com/blog/cns!BD419F7521D2645F!9648.entry
Carla, van de Border Collie Izzy had dan weer commentaar op onze Heros zijn klokkenspel, ja Carla, hij heeft zn ballen niet op zijn rug, en zeg nu eerlijk ze mogen gezien worden hé .
Franca was dan de vriendelijkste die vond dat een hond op zn baasje trok, of was het omgekeerd ? Speelt niet veel rol, beiden zijn tevreden met hun uiterlijk. (hier heeft het baasje serieus op moeten denken om diplomatisch te blijven zonder pretentieus te klinken)
Rina op haar beurt wil Heros dan nog een snelcursus extra flodderen aanbieden bij haar hond. Bedankt Rina maar wat m nu presteert is naar onze mening best voldoende
Driewaarheden in de titel, hij is met zijn 33 kilo de grootste en de zwaarste van ons trio, het is een flodderaar en dan nog de grootste floderaar van de drie.
Gisteren toen we met Hera naar het de dierenarts geweest zijn in t Binnenhof, hebben we Heros ook meegenomen. Alleen maar om hem nog eens te wegen. Het kom tegenwoordig flink aan als hij weer eens tegen je opspringt wanneer de leibanden aangedaan worden om te gaan wandelen. 33,5 kilo bracht hij op de schaal, dat is weer een toename van 1,5 kg tegenover een goede maand terug. Nu is het discussiepunt dus opgelost, Heros groeit nog steeds !
Die flodderaar in hem heeft hij al van kort na zijn geboorte toen zijn oogjes opengingen. Als hij de kans heeft draait m rond zijn baasje. Dat is ook één van de redenen dat Heros bij ons is gebleven, de reïncarnatie van flodderaar Bas !
Zo ook gisteren na de wandeling toen het baasje de kachel had aangestoken. Dan komt m zich zo dicht tegen het baasje aanleunen dat ze beiden een steun moeten zoeken of ze vallen beiden om. Als het baasje dan even naast de kachel gaat zitten om te zien dat ze goed trekt dan komt Heros minstens tegen het baasje vleien maar meestal OP het baasje liggen.
En als m dan eens niet bij het baasje ligt, dan is moeder de knuffel van dienst, maar bij of tegen iemand aan moet m steeds liggen
Wie doet beter in de flodderkunst als Heros, bewijzen bijleveren aub. !
Mevrouw Jansen zit in de trein. Naast haar zit een keurig mannetje.
Groot is dan ook de verbazing van die mevrouw om te zien hoe de man,
nadat hij een luide "hatsjie!" geniesd had, z'n penis uit z'n broek haalt, die afveegt en terug wegstopt. Mevrouw Jansen denkt dat ze "hallucineert", zo'n keurig mannetje! Maar even later niest de man weer, haalt opnieuw z'n jongeheer uit de broek om die af te vegen. Mevrouw Jansen wrijft zich in de ogen. Wanneer de man een derde keer niest, en z'n penis weer heeft afgeveegd, kan ze haar verontwaardiging niet meer bedwingen. "Meneer!! Dat is nu drie keer dat u niest, uw penis uit je Broek haalt om hem af te vegen. Wat voor pervers persoon bent u eigenlijk?"
De man antwoordt: " Duizendmaal excuus daarvoor, mevrouw. Maar ziet u: ik heb een heel zeldzame ziekte, waardoor ik telkens als ik nies een orgasme heb. Mevrouw Jansen voelt zich een beetje beschaamd dat ze zo hard is uitgevallen tegen de man en zegt: Oh, dat spijt me echt hoor. En wat neemt u ervoor??" De man antwoordt: "Peper."
Ons klein prulleke ons Hera heeft ervan zegt het baasje,waarvan vragen wij ons dan af.
Wel, het zit zo, zaterdag bij het spelen in huis met ons merkte het baasje een dikke knobbel op Heras achterpoot, het was een flinke knobbel maar pijn deed het blijkbaar niet, Hera liet in elk geval niets blijken van pijn.
Een telefoontje naar t Binnenhof stelde het baasje al grotendeels gerust en ze maakten een afspraak om deze morgen even langs te komen. Dr. Nelly was met verlof maar ook Dr. Flor kent ons al jaren en heeft deze maal de honneurs (?) waargenomen.
Met een injectiespuit heeft hij uit die knobbel vocht getrokken en na een onderzoek met de microscoop kwam hij tot het besluit dat het gewoon vocht was door een overbelasting van die poot. Geen infectie of gezwel, gewoon overbelasting. Om nu het boeltje te laten ontzwellen gaan we Hera een week lang Metacam toedienen en tegen die tijd moet de zwelling weg zijn.
Het baasje heeft het meermaals gedacht de afgelopen week, hoe is het mogelijk dat die drie zich niet kwetsen of verrekkingen oplopen met hun wild gespeel in de sneeuw Nu is het zover en is er toch al één die over haar limiet is gegaan.
Nu maar hopen dat ze er ook van geleerd heeft, maar t zal wel ijdele hoop zijn zegt t baasje.
Tien jaar is het geleden dat we opstonden na de meest verschrikkelijke nacht uit ons leven. De storm (la tempête) die vanuit de Golf Van Biskaye over zuidwest Frankrijk naar Duitsland trok vernielde een groot deel van de bossen die gepasseerd werden.
Windsnelheden tot 220 km/u werden er gemeten en wij zaten er middenin.
De schade die we konden vaststellen viel bij ons nogal mee omdat het huis beschut ligt achter een ander hoog huis. Daar was wel heel wat schade aan het daken in de tuin.
Wij hebben op dit moment nog altijd het meeste spijt van het monument in de tuin, een prachtige notenboom die omgewaaid was en over de baan lag.
Vermits veel wegen geblokkeerd waren door omgevallen bomen en puin en de hulpdiensten handen tekort kwamen (we hebben drie dagen geen elektriciteit gehad) hebben we dan maar zelf de handen uit de mouwen gestoken en met hulp van de overbuur en twee kettingzagen de boom in stukken gezaagd.
Vanaf de baan terug vrij was en ieder terug kon passeren hebben we met vereende krachten terug gaan pannen leggen of zeilen over te grote gaten getrokken. Het leek wel een internationale brigade die je toen overal op de daken bezig zag, Fransen, Engelsen, Belgen en plots was er geen enkel taalprobleem niet meer Het tweede millenium duurde nog drie dagen, tegen dat het derde millenium begon, waren er al hulpconvooien onderweg met stroomgroepen voor de meest afgelegen boerderijen te gaan voorzien van elctriciteit voor onder andere de melkmachines. Vooral de Dordogne had hier hoge nood aan. Op de terugweg naar België op 3 januari kwamen we zelfs Deense legereenheden tegen die met een vijtigtal vrachtwagens massaal stroomgroepen richting zuiden vervoerden.
Hieronder een kort relaas uit de Charente Libre van vandaag, het volledige artikel kan je hier lezen http://www.charentelibre.com/ Jan.
faits du jour en région
LA FORÊT CHARENTAISE DEBOUT
27 décembre 1999: une violente tempête ravage la France.. En Charente, 200.000 arbres sont détruits, mais 115.000 ont été plantés depuis.. A Bioussac et Cognac, deux sites symboles ont retrouvé leur splendeur.
Francis Hardy en larmes, les bras ballants, balayant des yeux «son» jardin dévasté. Tous les arbres sont à terre, y compris les plus vieux, les plus beaux, les plus hauts. C'était il y a dix ans. Le fier jardin public de Cognac, alors un des plus beaux de France répétait son maire, n'est plus qu'un amas de branches broyées, de massifs éventrés, de racines déracinées. Francis Hardy pleure, donc, ce 28 décembre, comme tant de Charentais qui découvrent l'étendue des dégâts. Leur département a perdu en une nuit la moitié de son parc forestier.
Met die drie woorden kunnen we de korte inhoud van de namiddag wandeling samenvatten.
De grond, de wegen en de bermen in het bos waren te vettig om op een ordentelijke betreden te worden. De bazen waren er op voorzien met botten maar wij moesten het stellen met vier blote poten ! Binnen de kortste tijd waren onze buiken dan ook vol met slijk en smeltwater.
Op de koop toe begon het nog eens te regenen toen we halfweg waren en was er voor ieder de lol af. Ook wij wilden terug naar ons dekentje voor de kachel.
De enige spelbreker was ons moe. Naar het baasje luisterde ze niet, als wij blaften bleef ze stoïcijns verder lopen en wilde ze terug de tuin in waar gisteren de poort was blijven openstaan. Wij kennen de reden waarom ze daar terug naartoe wilde. Het baasje heeft daar gisteren namiddag een half rot konijn afgenomen van Belle en laat ze nu precies die helft terug gaan oppikken.
Vermits ze echt niet wou komen is het baasje er achter gegaan en aan het bewuste poortje heeft m ze kunnen vastgrabbelen. t Was blijkbaar haar beste namiddag niet toen hij haar nekvel vasthad.
Als ze nu de laatste meters toch nog had geluisterd dan prijst het baasje haar nog (al kookt zijn bloed op dat moment) maar nu was dat niet het geval en zal ze hopelijk volgende maal wel haar oren gebruiken zegt het baasje. Zo niet is het gedaan met loslopen voor Belle !
Marc De Wever uit Brusselse regio ging naar bed, toen zijn vrouw zei dat er licht brandde in het tuinschuurtje, wat ze net kon zien uit het slaapkamerraam. Marc ging naar de achterdeur om het licht in het schuurtje uit te doen, maar hij zag dat er een paar kerels zijn spullen aan het jatten waren. Gauw belde hij de politie en zei: er lopen dieven in mijn achtertuin, en die stelen mijn spullen. De brigadier vroeg: zijn ze ook in huis? Marc zei : nee. Toen zei de brigadier: doe de deur goed op slot, dan komen we als we tijd hebben even langs, want alle politieautos zijn op dit moment ergens anders bezig. Marc zei: OK, hing op en telde tot honderd. Toen belde hij de politie opnieuw. Met Marc De Wever, ik belde zojuist ook al dat er dieven in de tuin liepen. Wel, ik heb ze zojuist allemaal neergeschoten. En hij hing de telefoon weer op. Binnen de vijf minuten kwamen er drie politiewagens aanscheuren,en een ambulance!! De politieagenten rekenden de inbrekers in op heterdaad. De brigadier kwam naar Marc en zei: ik dacht dat jij ze had neergeschoten? Marc zei: Ik dacht dat jij geen autos ter beschikking had ?
De fotos bij dit bericht zijn ook weeral verleden tijd, ze zijn van verleden woensdag en zijn genomen op wandeling in ons bos.
Je kon toen nog rollen in de verse sneeuw en toch nog redelijk droog blijven, dat deden we dan ook met veel overtuiging en meermaals tot plezier van de baasjes die niet genoeg konden krijgen van onze kwieten kuren.
Ook Tibo die we tegenkwamen in t bos was dezelfde mening toegedaan en wachtte met zijn kuren tot m ons bezig zag.
Als we vandaag zoiets uithalen in het bos dan gaan we gans andere commentaren horen, op de meeste plaatsen is de sneeuw al verdwenen en is er een slijkbaan overgebleven. Er is nog wel sneeuw op de schaduwplaatsen maar die is verijst en dus niet plezant meer om in te rollen.
Het zal wachten worden op de volgende sneeuwdagen voor we terug de pret kunnen beleven van de afgelopen week.
Zoals een paar dagen geleden nog gezegd hier op deze plaats, ook de laatste twee weken van juni stonden nog in het teken van de kersen. Met massas hebben we ze geplukt dit jaar. Kersen ingemaakt in Weckpotten, konfituur van kersen, kersensaus voor op ijsjes je noemt maar op en ja kan het in onze schapraai vinden.
We waren ook op bezoek bij de vakantiegangers Jean-Pierre, Ute, de Oma en uiteraard ons Hadise en de Sammy. Die waren op vakantie op Ile de Ré en wij bezochten hen daar. Het was de eerste maal dat Hera en Heros de zee zagen. Vorig jaar waren ze al aan de Noordzee samen met Belle maar toen moesten ze nog een week wachten om geboren te worden. Nu zagen ze gelijk de Oceaan, de Atlantische Oceaan, waarvan het baasje zegt dat je aan de overkant Rio de Janeiro en New York ziet liggen. (Als je goei ogen hebt zegt m dan erbij)
Op t eind van de maand zijn ze dan in t gehucht begonnenmet het oogsten van de verschillende graansoorten met van die immens grote machines. Gedaan was het met het graanjumpen. Maar nu waren het stoppelvelden geworden waar van die heel grote balen stro waren blijven liggen, en als je daar opsprong . Dan kon je ook heel ver kijken, wel niet tot New York maar toch al tot het volgende gehucht La Vallee
Ze hebben het weer overleefd de baasjes, de feestdagen zijn van de plezantste van het jaar maar zijn een beetje belastend, vooral voor t baasje die altijd goede voornemens heeft (zelfs nu al) maar er zelden toe komt van ze uitgevoerd te krijgen.
Eergisteren was hij nog eens over de weegschaal gelopen iets wat zelden aanleiding geeft tot een goed humeur. Zeker sinds hij vorig jaar in oktober zijn laatste sigaartje rookte, sindsdien is die naald van de bascule steeds verder naar rechts geraakt en nu is ze zelfs aan de rechterkant al terug naar beneden aan het gaan. (alleen de naald hé).
Ook een digitale weegschaal kan hem niet opvrolijken. Die grote rode cijfers spreken hem totaal niet aan. Meer zelfs, hierbij moet m zich zelfs niet meer bukken om het gewicht af te lezen, weeral een fysieke inspanning minder.
De twee zussen van t baasje, waar het hoofdbestuur zijn benen onder de tafel heeft geschoven met kerstnacht en kerstdag koken de pannen van t dak ! Lekker, lekker, lekker!
Alleen ze denken steeds dat hun genodigden uitgehongerd tot bij hen komen en koken dan in onwaarschijnlijke hoeveelheden. Voordeel voor ons is dan wel dat men destijds tupperware potjes heeft uitgevonden en dat de tantes Rita en Carine die in grote hoeveelheden bezitten. Het baasje kreeg zo onder andere een grote doos kookvlees uit de soep mee voor ons (ne boulie zegt het baasje) en nog een deel restanten, te veel om op te noemen.
Het baasje, bekend voor het bereiden van super hondenmaaltijden, mengt die lekkernijen dan gedurende enkele dagen onder onze brokken zodat de bodem van onze kom het zwaar te verduren krijgt omdat we de bodem zo aflikken.
Op een keer werd ik uitgenodigd door de maten om eens mee een avondje te gaan stappen. Ik vertelde mijn vrouw dat ik voor middernacht zou thuis zijn.
De uren gingen voorbij en de pinten gingen binnen, op een te gemakkelijke manier. Rond 3 uur 's morgens kwam ik thuis.
Toen ik de sleutel eindelijk in de deur kreeg, ging de koekoeksklok en 'koekoekte' 3 keer. Snel realiserend dat mijn vrouw waarschijnlijk kon ontwaken, koekoekte ik zelf nog negen keer. Ik was werkelijk trots op mezelf voor dit lumineuze idee, ge moet er maar opkomen, om hierdoor aan een mogelijk conflict met haar te ontsnappen. De volgende ochtend vroeg mijn vrouw me wanneer ik thuis gekomen was en ik vertelde haar om 12:00 uur. Ze scheen helemaal niet verwonderd te zijn. Toen zei ze, 'We hebben een nieuwe koekoeksklok nodig'.
Toen ik haar vroeg waarom, zei ze: 'Wel, vorige nacht heeft onze klok drie keer gekoekoekt, dan 'Oh FUCK gezegd, daarna nog 4 keer gekoekoekt, gehoest, nog 3 keer gekoekoekt, dan begon ie te giechelen, koekoekte nog tweemaal, struikelde over de kat en liet dan een enorme scheet...
Zij komen met zn drieën goed overeen, laat daar geen misverstand over bestaan, maar Belle en Heros is een zaak apart.
Van Belle mag Heros steeds dat ietsje meer dan Hera, is dat een zaak van vrouwen onder elkaar, wie zal het zeggen ? Als er onenigheid is in de roedel is het gewoonlijk Belle en Heros die Hera aanpakken. Niet dat die zich daar veel van aantrekt, ze is mans genoeg om haar plan te trekken.
Maar zoals gisteren namiddag, als ze met zn drieën languit in de zetel liggen slapen is het Heros die met zijn kop op ons moe ligt. Die laat dat uren aan een stuk toe hoewel die dikkop toch ook al een behoorlijk deel vormt van de 33 kilo van Heros. Hij mag dat !
Eén zaak doet m niet, als er gegeten wordt en Belle is nog niet klaar met eten dan zal Heros wel gaan kijken wat er overblijft maar iets meegrabbelen uit Belles kom is tot heden nog niet gebeurt.
Ons moe is baas en blijft baas, ook al is ze kleiner dan haar kroost.
Zo iets sturen goei vrienden naar ons baasje, wat moeten we daar nu van denken?
Ons baasje is wel niet chantage gevoelig maar overdenkt toch van toe te geven aan chanteur Louis. En chanteur is niet in de betekenis van Franse zanger deze keer !
Een Deense dog die al 1m10 groot is als hij gewoon op zijn poten staat, zou wel eens 's werelds grootste hond kunnen worden. De baasjes van George stuurden alvast zijn kandidatuur naar Guinness World Records.
'Giant George' is een indrukwekkend dier dat ruim 110 kilo weegt. De hond is vier jaar oud en leeft in de Amerikaanse staat Arizona. Zijn baasjes, David en Christine Nasser, denken dat hun troeteldier misschien wel de grootste hond ter wereld kan zijn. De vorige recordhouder, Gibson, was iets kleiner dan 1m10 en overleed vorige zomer aan kanker.
Twee meter Als George op zijn achterpoten zit, is het dier meer dan twee meter groot. Niet eenvoudig om zo'n reus als huisdier te houden. George heeft een gigantisch eigen bed. Dat moet wel want van neus tot staart meet George ruim 2m20. Iedere maand eet George ongeveer 50 kilo aan voedsel. En zoals het een ster betaamt, heeft George zijn eigen pagina op Facebook en Twitter.
Wij drieën kunnen alvast niet met hem meedingen, maar we hebben ook wel ons blog en da's nog wat anders dan al dat "getwitter " en "gesmoelenbook"
Begin juni waren we nog in Frankrijk want het was kersentijd in onze tuin. De eerste van vier (verschillende rassen) kersenbomen was plukrijp en daar moesten we gebruik van maken want het was een massa aan kersen die te plukken was.
We zijn dan nadien nog een kleine twee weken naar België gekomen, de kiesplicht (?) riep ons terug (nu is de baas toch ECHT aan t liegen zie) en we haddan ook nog acte de presence te geven op de roofvogelhappening van de Kastelse Valkeniers.
Daar waren wij met zn drieën, Zeppos en Hercule en dan na de middag is ook onze Harry en Louis met de Gorky langs gekomen. Wij moesten ons daar showen en al een geluk dat Yessie en Guido ook elk één van ons op de weide wilden brengen anders hadden wij ons baasje op zijn buik over de weide kunnen sleuren l Union fait la force ofte eendracht maakt macht hé.
Na de roofvogelhappening zijn we nog een dag in België gebleven en dan zijn we terug naar Frankrijk gebold voor jawel kersen te plukken !
Jung Wang en zijn vriendin Lee Wang zitten samen hand in hand bij de waterkant. De zon gaat onder in Vietnam, het is 20 graden en er staat een zacht briesje, kortom het belooft een romantische avond te worden.......
Jung Wang vraagt aan Lee Wang om "WIEWIECHU" te doen, maar Lee Wang zegt dat ze hoofdpijn heeft en er geen zin in heeft.
Zij heeft er genoeg aan om gewoon samen aan de waterkant te zitten en vindt "WIEWIECHU" nu niet nodig, bovendien heeft ze angst dat men hun zou kunnen horen.
Jung Wang blijft echter aandringen : "Please schatje, het is al een jaar geleden, we zullen het zachtjes doen en niemand zal ons horen. Ik heb er echt zin in !!
Laat ons éénmaal WIEWIECHU doen!!"
Lee Wang geeft toe: "OK!...eventjes dan....en ze beginnen eraan......
Ze tellen samen af 3...2...1...
WIEWIECHU A MELLY KLISMAS WIEWIECHU A MELLY KLISMAS WIEWIECHU A MELLY KLISMAS AND E HEPPY NU JIEL
Met dank aan M@rian van het NL Drentenforum: http://drentschepatrijs.messageboard.nl/viewtopic.php?t=5434
Eerlijk, ik dacht het wel, als ik de onnozele Pipo uithang en ik zet die belevenis zo een beetje proper op papier (?) (scherm is nog altijd niet ingeburgerd) Dan gaan de lezers en fans van t blog nog eens goed lachen en stijgt dat bezoekersaantal terug boven de 200.
Eerst me moe maken om de lezers mooie Kerst-Drenten en -wensen te pogen presenteren en dan nog uitgelachen worden als toemaat.
De rommel van stuk gescheurde kleding/vermomming uit de tuin verzamelen en dan drie schijnheilige honden opmerken,die je met de meest onschuldige ogen aankijken.
Als het niet zo lachwekkend waszou je ze een schop onder hun nageslacht geven. Vier winkels heeft m daar voor rondgehost voor m die mutsen en sjaals vond. En dan op enkele seconden is alles om zeep.
Meer dan twee voorpoten,een behoorlijk bek tanden en een sterke nek hebben ze niet nodig om Terminator te spelen.Zelfs les hebben ze er niet bij nodig gehad.
Maar wat ik wel weet, is dat een honden spycholoog (zo schreven ze dat toch hé Jef ?) veel langer moet studeren dan een gewone mensen spycholoog vooraleer m zijn Pappenheimers behoorlijk kent.
De tweede helft van de maand mei kenmerkte zich door een berichten reeks, omdat Myriam zich afvroeg hoe wij onze tweede stek in de Charente gevonden hadden waagde ons baasje zich niet aan een berichtje, maar een heuse reeks berichten.
Ook begon ons baasje aan een nieuwe abri,volgens de Franse dikke van Dale een schuilhut, een onderkomen. Hij maakte er zelfs een duplo abri van voor ieder van de pups, een séparé hondenkot. Belle kreeg vanaf nu het hok van Bas voor zich alleen.
Op een goed stevig pallet bouwde hij, in volle eik, afkomstig van parketplankjes met een fout aan, een luxe hondenkot dat nu vlak bij de voordeur is opgesteld.
Een kerstfoto van drie Drenten tegelijk maken zonder trukken van de foor toe te passen, vergeet het...
Vorige week had ons baasje al een foto van mij gemaakt met muts en sjaal maar dat gaf ook niet het gewenste resultaat naar zijn goesting. Te veel rommel van dekentjes om de zetel te beschermen, het deken voor de kachel in frommels, mijn ogen dicht op de foto, kortom niet goed genoeg voor de baas.
Vandaag terug een fotosessie, nu met drie topmodellen tegelijk. Een ramp, een katastroof en haast een zenuwinzinking bij de bazen. Dat is zowat het enige resultaat van een half uur proberen een geschikte foto te schieten.
Eén muts was al in de vernieling getrokken voor ze buiten waren. Een sjaal, samen gehouden door klittenband lag al op de oprit voor het baasje t kodakske op aan had gezet. Toen hij door t vensterke keek waren we plots verdwenen en sleurde ik Heros aan zijn sjaal achter de grote aanhanger. Ons Hera stond op dat moment met twee poten op de pomponnekes van haar sjaaltje.
Zo is dat haast een half uur aan de gang geweest en het resultaat is dat het baasje nog geen behoorlijke foto heeft en zich enkel moe gemaakt heeft met het recupereren van zo veel mogelijke kledingstukken
Tegen volgend jaar zal m wel eens leren photoshoppen zegt m , dat doen ze met Heidi Klum en andere Lindas uit t Evangelie ook zegt m
I m dreaming of a White Christmas is nu toch wel haast realiteit, een dun laagje plaksneeuw is er sinds gisterenavond nog bijgevallen. Alle sporen die niet meer maagdelijk wit waren zijn terug ondergestopt.
Een gele plassporen van de teven zijn niet meer te bespeuren, de graafsporen naar die verstopte soepknook zijn verdwenen. Alles is terug wit gemaakt
Voor ons een reden om er maar eens terug tegen aan te gaan in die verse sneeuw. Wat deze plezieriger maakt is dat de sneeuw plakt. Op je neus, aan de haren aan je buik , en minder plezierig , tussen je tenen. Die klompjes doen echt wel pijn en verhinderen het wild tekeergaan in de sneeuw.
Ondertussen blijven we uren aan een stuk in de tuin, enkel om die klompjes tussen de tenen te laten smelten gaan we binnen. t Baasje zegt dat hadden ze snel door hoe ze plassen kunnen maken in huis, zonder te plassen
Ondertussen maakt het ons niet veel uit of het een witte kerst is, voor ons is het alle dagen feest en of dat feest nu op 22 december valt of op 25 december is ons totaal om het even.
Toen ons baasje gisteren namiddag foert schreef is het opgehouden met sneeuwen, resultaat is nu dat hij veruit met de enige besneeuwde auto hier in de straat moet rondrijden.
Toen het stopte met sneeuwen zijn we toch nog gaan wandelen, ieder apart met het baasje zodat de grootste wandelaar t baasje is. Bij de tweede beurt met Hera is m even onderuitgegaan. Geen erg maar toch s avonds stram op wat hij noemt zijn rechtse gattekaak. Het was dan nog niet de schuld van Hera, zij heeft t baasje niet omgetrokken, hij is gewoon in het spoor van autobanden uitgegleden. Oeps, en benen in de lucht, zo simpel en snel gaat het.
Vandaag genieten we dus van de sneeuwen van een helder blauwe lucht, de temperatuur draait rond het vriespunt en de weersverwachting van ons aller Sabientje zijn: stabiel weer met kans op morgen nog wat sneeuwbuien.
Op het Nederlandse Drentenforum stond daarjuist een bericht van Sonja Drentlover. Zij keek op Duitsland naar de Duitse versie van Britain got talent. En dat leverde een verrassende winnaar op.
Kijk hier maar eens naar het filmpje, je dient wel even de reclame te laten voorbij gaan bij het eerste filmpje
Driemaal is genoeg zegt onze baas. Zoveel maal heeft hij sinds hij deze morgen naar de bakker reed/schoof voor de traditionele zondagmorgen pistoleekes zijn auto al sneeuwvrij gemaakt.
Driemaal haast bevroren vingers, driemaal een drupneus, en driemaal koude tenen. t Is wel goed geweest voor vandaag.
Als het sneeuwen dadelijk (?) even ophoud dan trekken we naar het bos volgens het baasje. Driemaal gaat hij dat doen want het vrouwtje haakt af met zon weer en met drie Drenten samen is niet te doen voor één man als ze niet mogen loslopen. Als je dan nog rekening moet houden met gladde plekken onder de sneeuw kan je beter de hulpdiensten verwittigen dat de gebroken armen en benen er staan aan te komen.
t Baasje gaat stoppen met berichtjes voor t blog te maken want er zit een kleine pauze in het sneeuwen. Daar moet van geprofiteerd worden is de baas zijn mening.
Indien het doorgaat die opwarming van de aarde dan is ze toch voor een tijdje opgeschort zo blijkt.
Voor de eerste maal in de dertig jaar dat we hier wonen hadden we vandaag geen warm water aan de kraan, en douchen met koud water is niet direct favoriet hier ten huize, en dan zeker niet met dat vloeibaar ijs dat nu op het moment uit de kraan komt.
Bleek er op zolder , waar de verwarmingsketel en boiler staat, bleek een pan verdwenen te zijn, cement los gevroren waarschijnlijk. De sneeuw en koude konden dus vrij binnen op zolder en had de toevoerleiding naar de boiler dichtgevroren.
Het baasje heeft dan voorlopig het gat gedicht met glaswol die er nog lag en morgen zullen we dan de dakwerker maar bellen voor een definitieve herstelling. Ondertussen loopt het warm water weer en kunnen de baasjes zich terug douchen. Wat ze toch in dat douchen zien is ons Drenten een raadsel, je stinkt zo naar zeep achteraf !
De jongste van de zes pups en zon vier uur jonger dan onze eerstgeborene Hercule. Zijn vrouwtje stuurde ons daarstraks een reeks fotos zoals ons baasje er ook nam in de besneeuwde omgeving. Onze Harko krijgt de voorrang op de publikatie.
Vorige zondag was hij hier bij ons ook van de partij, goeie brave Harko. Toen hij nog bij ons woonde in het begin van dit jaar was hij het flebbeke van ons vrouwtje. Die heeft het nog dikwijls over kraagje zoals hij toch zes weken genoemd heeft. Het was de ontdekkingsreiziger van de roedel. Als er iets nieuws was uitgespookt moesten we niet ver zoeken Harko was altijd wel prominent aanwezig en kon dat toch niet verbergen. Het was toen, en nu heel duidelijk nog steeds, een schatje.
Zondag kreeg hij wel goed op zijn frak want hij is helemaal niet dominant en vader en broer Zeppos en Hercule brothers in arms wilden hem eens goed onder de knoet houden. Voor Harko is dat allemaal goed, die legt zich op zijn rug en denkt bij zichzelf likt mijn ballen jullie twee, nu kunnen jullie er goed aan Achteraf is hij gaan spelen met Heros en Harrhy en de twee teefjes en moeder Belle mochten van hem ook meedoen.
t Was een schatje en zo zal m wel altijd blijven de oogappel van Ronny en Carine,bedankt Carine voor de mooie fotos.
Gisterenavond was er maar weinig nieuws op t Bas & Belle blog, Dat had uiteraard zijn reden
Het was hier in onze wijk de jaarlijkse haringbak. Jaren geleden ontstaan op een vergadering van het wijkcomitee. Iedereen lust het graag maar niemand maakt het nog omdat het zo stinkt Ja , er is een oplossing voor !
We halen de BBQ uit het stalletje achteraan in de tuin, transporteren die naar het wijkhuis de Buren, kieperen daar een zak houtskool in en halen bij de plaatselijke visboer een aantal haringen, dan is het zaakje zo goed als klaar en dan hoef je enkel nog iemand te vinden met warme schoenen en slechte oude kleding. Die slechte oude kleding die toch in de vuilzak beland achteraf omdat de geur van die haringen er nooit of vanzeleven niet meer uit te krijgen is ! Dat er dan ook nog een deel BBQ worsten moeten gebakken worden is voor "de klein mannen" die lusten dat niet, die zijn niet zo gek van graten !
Zo iemand vinden is hier in de wijk niet zo moeilijk, die twee buren, die daar elk jaar in de zoer met de wijkfeesten de BBQ bakken die zullen dat nu ook wel voor hen rekening nemen zeker ?Overbodige vraag want het antwoord istoch bij voorbaat gekend.
En zo zie je Jan en Fons, zij aan zij buren sinds meer dan dertig jaar aan de BBQ-ton staan haring bakken.
Zo zie je maar waardoor het komt dat er gisteren avond geen nieuwsjes kwamen
Dat was ook een eeuwigheid geleden dat we Fiep de Labrador en zijn bazinnetje nog eens tegenkwamen in het bos. Zeker twee maanden liggen er tussen de ontmoetingen.
Toen we aankwamen in ons bos zagen we in de verte al een blondje lopen die in volle vaart op ons afkwam,wij hadden de wind mee zodat Fiep ons met zijn neus eerder zag dan wij hem. De ontmoeting was allerhartelijkst en Heros heeft nog maar eens laten zien dat m ondertussen wel weet dat hij een mannetje is.
De hormonen speelden aardig op en Fiep moest er aan geloven
Ondertussen was ik met Hera al verder het bos ingetrokken en moesten de twee geliefden ons maar volgen, wij hadden aan hun spelletjes weinig boodschap.
Het was een meevaller dat ik niet aan de lange lijn moest, want het baasje is mij in toom aan het houden omdat ik naar zijn mening er te ver op uit trek. Maar nu met Fiep er bij mochten we met zn vieren onze gang gaan.
Thuis was het dadelijk platte rust en de zetels waren in een ogenblik volzet. Wat kan je toch moe worden van dat ravotten in de sneeuw in goed gezelschap.
Gans de namiddag zijn ze niet binnen geweest, de sneeuw maakte hen zo enthousiastdat ze er nog niet aan dachten dat ze wel eens koude pootjes konden krijgen. Kletsnat zijn ze tegen het donker worden binnen gekomen.
Pompaf waren ze, net alsof ze een wandeling van vijftien kilometer achter de rug hadden of zoals verleden zondag, toen ze met achten in de tuin aan het spelen zijn geweest voor en na de wandeling.
Alsof het kontrast niet groter kon zijn heeft Heros dat grote Drentenlijf van hem vlak voor de kachel laten neerploffen. Dat die kachel op volle kracht stond was meegenomen volgens hem. De kroon op het werk was wel toen hij met zijn kop onder de kachel, in de bak waar reservehout kan gestapeld worden in slaap viel !
En toch functioneert nadien nog alles zoals voordien bij die kerel. Van ijskoude poten naar haast gebakken hersenen, voor Heros is dat een verschil in afstand van hooguit vijftien meter.
Het baasje had het voorspeld, wat zullen er weer veel kindjes allergisch worden vanaf de maand mei. Die allergie die komt dan van de jonge hond die vorig jaar na het verlof is aangeschaft ! Al de maanden voordien is er van allergie geen sprake geweest maar nu het verlof er stilaan begint aan te komen dan stelt zich de vraag. Wat doen we met Pukkie of Blackie ?
Dan krijgen Annemieke en Jefke de kindjes zogezegd traan oogjes en snotneuzen en vliegt het hondje buiten !Tal van honden hebben we zo bemiddeld de maanden voor het verlof. Honden van eigenaars die met het meest uitgestreken smoelwerk staan te liegen dat het niet mooi meer is om de ware reden waarom het hondje weg moet !
Op foto twee zitten we mooi te wachten op een rijtje voor wat ons baasje een schoon maske noemt. Veerle was wel heel royaal met haar hondenkoekjes.
t Baasje zat er jaloers naar te kijken ! Zoveel was wel héééél duidelijk !
Een dronkenlap was trots op zijn nieuwe appartement en na een avondje uit toonde hij het aan enkele vrienden. Zo kwamen ze op de slaapkamer en daar hing een grote koperen gong.
'Wat gebeurt er met die gong?' vroeg een van de vrienden. 'Het is geen gong. 't Is een sprekende klok,' antwoordde de dronkaard. 'Een sprekende klok? Eerlijk waar?' vroeg zijn verbaasde vriend.
'Jaaa,' bevestigde de eigenaar.
'En hoe werkt zoiets dan?' vroeg de vriend met een achterdochtige blik. 'Kijk,' zei de zatlap. Hij nam het bijhorende slaghout, gaf de gong een oorverdovende klap en deed een stap achteruit.
De drie gasten stonden verbaasd naar elkaar te kijken, tot plots....... Iemand aan de andere kant van de muur schreeuwde, 'Jij, vervelende zak! Het is godverdorie kwart voor vier in de morgen!!
Was het vorig jaar nog swaffelen dat volledig in de sexuele sfeer lag is het dit jaar een woord dat alles te maken heeft met relaties.
Ontvrienden betekent volgens de krant Het Laatste Nieuws,
"virtuele vrienden dumpen door deze te schrappen uit vriendenlijstjes op vriendenwebsites".
Vroeger had je daarvoor een brief en lef voor nodig om tegen je lief of maat te zeggen dat ze niet meer hoefden langs te komen, nu blijkt da al te lukken met de delete knop van je laptop klavier.
Zijn het dan misschien binnenkort afgeleide woorden als je hoort ik ga je ontfacebooken, of onttwitteren en hoe ga je dat schrijven ? Met een tussenstreepje/koppelteken, met één , twee , drie , misschien wel vier Ts ?
Nieuwe woorden uitvinden is allemaal wel goed en wel maar hier op het scherm staat ontvrienden nog steeds als foutief geschreven, dus de mensen van het groene boekje van de Nederlandsche taal en die van den dikkekunnen ook weer aan de slag om al die woordenboeken te gaan veranderen met een corrector stift of penseeltje.
Och ja, ze doen maar, voor ons is het makkelijk, je drukt op een toets waar spellingcontrole bij staat en als je het niet verbeterd krijgt, zoek je toch gewoon een synoniem zoals schrappen, buitensmijten of uitgommen
Deze morgen schreven we hier nog over het zonnetje van gisteren, deze namiddag zag het plots wit buiten. Op een kwartier tijd zag de tuin wit. Hera en Heros die nog lagen slapen van hun spel van de voormiddag waren ogenblikkelijk klaar wakker.
In het begin van het jaar hebben ze al wel eens sneeuw leren kennen, ze waren toen nog samen met de ganse puproedel en het was op een parking tussen Tours en Le Mans in Frankrijk. Nu zullen die twee wel denken dat de Franse sneeuw anders is dan de Belgische wegens de hoeveelheid die er toen lag.
t Baasje is met ons elk afzonderlijk gaan wandelen. t Vrouwtje had niet zon zin in een onderdompeling in de vrieskou, maar t baasje deert dat niet. Hij zegt je kan maar één drupneus tegelijk krijgen dus jas aan, pet op, en goei warme schoenen aan.
Die bazen hebben toch nogal wat om handen voor ze durven buitenkomen zeggen wij dan. Voor ons is een halsband voldoende
Gisteren althans, vandaag zal ze er ook wel zijn maar boven de wolken. Al een geluk dat de baasjes het ook gemerkt hadden en we een extra stuk aan onze dagelijkse wandeling hebben aangebreid.
Op plaatsen waar de zon niet aan kon is het gans de dag berijmd gebleven, de vijver waar we zondag nog pootje in gebaad hebben lag onder het ijs en kon zelfs ons gewicht al dragen.
Op de grote vijver aan de kinderboerderij houden de zwemmende eenden het water langer ijsvrij. Toen Heros met zijn 33 kilo toch met een sprong op het water/ijs sprong zakte hij er met zijn klikken en klakken doorheen. Al een geluk dat we aangelijnd waren en ons baasje hem dadelijk op het droge kon helpen. De wandeling was anders dadelijk een stuk korter geweest met een kletsnatte Heros.
Achteraf zijn we hier achter het venster nog maar lekker in elkaars poten in slaap gevallen.
Lekker zonnetje , we zegden het bij het begin toch al !
Sam is één dag geplaatst geweest en terug gebracht naar het asiel. Het waren mensen met heel hoge verwachtingen maar die waarschijnlijk geen Drenten konden inschatten.
Sam is oorspronkelijk in het asiel gekomen omdat zijn baasje overleden is, Sam heeft ook weinig opvoeding genoten toen hij nog pup was. Allemaal problemen waar Sam niet aan kan doen, waar hij zelf geen schuld aan heeft.
Sam is een gecastreerde Drentse Patrijs geboren op 09-10-07. Sam is bij ons in het asiel terecht gekomen wegens het overlijden van zijn bazinnetje. Sam trekt wel wat aan de riem daarom hadt hij bij zijn vorige eigenaars altijd een haltie om. Een Drentse Patrijs valt onder de jachthonden en hebben veel beweging nodig,dus nieuwe eigenaar moet wel van wandelen houden. Sam kan wel alleen zijn maar moet dan in een bench,ook 's nachts sliep hij daarin. Van katten houd hij niet zo,maar andere honden vind hij geweldig en speelt met zowel reuen als teven. Sam is een echte allemansvriend,maar is wel waaks(dus slaat aan als er vreemden komen).
Sam is nu 1 keer geplaatst geweest. Hij heeft daar vanwege zijn wat bezitterige karakter het vrouwtje in haar arm gebeten. Wij denken dan ook dat het verstandig is om deze hond niet te plaatsen in een gezin met kinderen.Welke consequente baas durft het aan om van deze leuke maar dominante hond een goed luisterde hond te maken!!!!!
Een man met een penis van 40 cm gaat naar de dokter en doet zijn beklag :
'Dokter, wat moet ik doen? Alle vrouwen zijn bang van mij.
Kunt u dat ding niet wat verkorten ?'
De dokter kan daar niet onmiddellijk iets aan doen maar geeft hem het adres van een heks die ergens in het bos woont. Hij dus naar die heks.
Hij doet zijn verhaal ; de heks begrijpt hem en zegt : 'Ga naar de vijver aan het eind van het bos, daar woont een kikker. Vraag hem of hij met jou wil trouwen en als hij NEE zegt, zal jouw penis met 5 cm verkorten.'
Hij dus naar die vijver, vindt inderdaad die kikker en vraagt : 'Wil jij met mij trouwen?' 'NEE', zegt de kikker.. En plop.... 35 cm.
'Wil jij met mij trouwen', vraagt hij nog eens. 'NEE', zegt de kikker.... En plop.... 30 cm.
Dat gaat goed denkt de man en vraagt nog eens : 'Wil jij met mij trouwen? ' 'Maar NEE', zegt de kikker.... En plop... 25 cm.
De man denkt : 25 cm dat gaat nogal, maar 20 cm dat zou ideaal zijn !
Dus probeert hij nog 1 keer. 'Kikker wil jij met mij trouwen ?' 'Ben jij doof of wat !?' vraagt de kikker, 'ik heb gezegd NEE... NEE, NEE en nog eens NEE !!!' .
Zeggen al die mensen gisteren mochten wij, Hera en Heros, met het baasje het dorp in voor boodschappen. Het was al na vier uur en de zon was al onder. Wij zijntwee honden tegen gekomen die vrolijk kwispelstaartend ons begroeten en het baasje is vier bekenden tegen gekomen waarvan één van achter zijn sjaal iets mompelde.
Kouwlijers die mensen, bij de apotheek waar wij aan de deur de wacht hebben gehouden liep het ook al vol met bacterieverspreiders en snotneuzen (vroeger waren dat dreumesjes) . Volgens ons, en ook het baasje zegt het maken ze die jonge gasten niet meer zoals vroeger. De sjaal- en handschoenwinkels hebben al goede zaken gedaan evenals de hoeden en klakken verkopers. En wij lopen hier rond met ons all weather frakske.
Zondag hebben wij nog in de vijver gestaan met zn achten tijdens de wandeling van de terugkomdag. Geen van de wandelaars was voorzien van laarzen zodat wij vanuit de vijver goed zicht hadden op de bangerikken die hun schoenen niet durfden nat maken.
Er zijn toch duidelijke verschillen tussen zoogdieren die op twee poten lopen en de viervoeters is ons besluit
April is gewoonlijk de maand van de lentewandeling van de Drentenvereniging vermits de vaste dag van de wandeling op 2° paasdag valt.
Het was schitterend weer in Scherpenheuvel tijdens de wandeling die georganiseerd was door Eric Petitjean. Wanneer we haast aan het eind van de wandeling waren was er een vriê vuile gracht met vriê vuil water in hoor je me komen ?
Inderdaad, k ben er in gedoken en een hele hoop Drenten zijn me achterna gedoken.
Een paar dagen later zijn we dan terug naar Frankrijk getrokken waar het baasje druk in de weer is geweest in de tuin. De patatjes moesten de grond in vertelde hij en hij had geen Drentenhulp nodig. Als we dan toch niet gewenst waren in de moestuin zijn we maar op een ander kattekwaad gaan uitsteken. Kattekwaad uithalen mooi woord als het door honden gedaan wordt nietwaar.
Dank zij inspanningen aan weerszijden van de Belgisch Nederlandse grens hebben we toch een warme mand gevonden voor de verloren James in het asiel van Sint Niklaas.
Toen ons baasje op 2 december de help oproep plaatste op het Nederlandse Drenten forum, was James al meer dan een week daarvoor binnengebracht in het asiel door de politie van Sint Gillis Waas. Een medewerkster van het asiel meldde dit aan de Belgische Drentenvereniging en zo ging de wagen aan het rollen voor James . http://www.drentschepatrijshond.be
Verloren gelopen of afgezet ?Wie gaat het ons vertellen, James weet het, maar die kan het spijtig genoeg niet vertellen.
Wij dachten eerst dat James verloren gelopen was aan de overzijde van de grens in Zeeuws Vlaanderen dat maar op een boogscheut van Sint Gillis gelegen is, maar oproepen en meldingen in plaatselijke bladen hielp allemaal niet. Niemand kwam Jamesophalen
Tot iemand ook de site van Drentenpassioniste Roswitha Harmsen las die ons bericht ook overnam.http://www.vandrentenpassie.nl/, Roswitha reageerde dus gepast en bracht de kandidaten in kontakt met het asiel en blijkbaar klikte het van de eerste moment !
James is geadopteerd door mensen in de Nederlandseprovincie Zeeland. Zulke nieuwtjes doen goed aan ons Drentenliefhebbershart. Wij danken vooral Roswitha en ook Sonja, de bezielster van het Drentenforumhttp://drentschepatrijs.messageboard.nl/portal.php voor de hulp over de grens.
Zou de Europese gedachte dan vooral bij de Drentenliefhebbers al een praktische kant gevonden hebben ?
Wat een feest hebben onze baasjes voor mij en de pups en Zeppos georganiseerd. Met acht Drenten waren wij vandaag.
Al van bij de eerste aankomst, van Hadise was het feest in de tuin, onze Harko en Harrhy volgden kort achter elkaar. In de tuin werden de gasten even gewikt en gewogen want nu kwamen we ze niet tegen aan zee of de clubdag maar in onze eigenste tuin. En daar stellen wij gedrieën de wetten. Toen ook Hercule en Zeppos arriveerden trokken we op wandeling.
Ik had de wandeling gisteren al met het baasje gedaan, verkenning noemt het baasje dat en ik mocht vandaag het vrouwtje voortsleuren, Heros ging met t baasje en Hera met Jos, het baasje van onze Harrhy, die sleurde dan zijn vrouwtje weer verder.
Ook Bellefleurke, het één jaar oude mini-vrouwtje van Hercule en Zeppos mocht mee in de buggy. Onderweg hebben we verschillende kennissen van ons kunnen voorstellen aan onze gasten.
Max de blonde Retriever was de eerste die we ontmoetten, die is eventjes héél grondig gekeurd en goed voor dienst bevonden. Dan kwam Chendor aan de beurt, ook een ouwe bekende labrador, en tenslotte was daar onze beste maat den Tibo maar toen we die tegenkwamen moesten de baasjes van ons en van Harko, familiefotos trekken. Dat vonden wij spijtig want wij konden nog heel wat anders doen dan stilzitten voor dat duizendste portretje dat ze van ons nemen, Kom dat is mijn idee van het oponthoud.
Thuis gekomen hebben we dan maar plaatsgenomen rond de tafel voor wat het baasje Pistolets mé heps en kees noemt. Wij zijn dan maar stillekes in onze bench een dutje gaan doen, de andere broers en zussen zijn bij hen in de auto een tukje gaan doen tot de baasjes gegeten hadden. Nadien hebben we in t donker nog wat in de tuin geravot met zn allen.
Was dat een plezant feest voor ons, en ook al onze baasjes hebben zich goed geamuseerd, t baasje hebben we horen zeggen dat m dat elke week gaat doen, maar toen heeft het vrouwtje zon frons tussen haar wenkbrauwen getoond .
Drukke bezigheden geen moppen vandaag, tenzij je dit beschouwt als een mop.
Wij houden vandaag terugkomdag en verwelkomen deze namiddag al onze zes pups die gisteren 13 maanden geworden zijn. Ook pappa Zeppos is van de partij zodat we deze namiddag de handen vol hebben.
Vanavond beloven we jullie de eerste fotos van het evenement en ook dan zijn jullie terug welkom op t Bas & Belle blog.
Kom kijken, kom kijken, het is prachtweer, we gaan met de ganse roedel wandelen en de batterijen van het kodakske en van de honden zijn opgeladen. Wij hopen op een mooie wandeling en mooie fotos.
Echt waar, ze zijn om te stelen, en eventjes heeft ons baasje met de gedachte gespeeld, k zal er eens snel eentje in mijn binnenzak steken zie.
Maar dan heeft het eerlijke toch maar de bovenhand gekregen en is het pupje toch maar bij moeder Steffie en de eigenaars Patrick en Ilse gebleven.
Met zijn zeventien plus de poes zijn ze op dit moment bij Patrick en Ilse. Elf pups van Steffie plus de vijf Drenten maakt alles samen zeventien, en daartussen als vrijbuiter loopt de poes. Mooi om zien alleszins.
Ieder die aanwezig was (het was vergadering van het Drentenbestuur) was even zot van de pups hoewel het geen hondjes van ons ras zijn. Het zijn Duitse staande langhaar (DSL) pups waarvan de moeder Steffie telkens wel opvalt tussen de Drenten als Patrick met zijn roedel buitenkomt zoals op de wandelingen van de Drentenvereniging.
Iedereen was bijzonder gecharmeerd door klein Lowietje de eerst geborene en de kleinst van het nestje. Lowietje is daarenboven de meest vinnige van de groep en dus ook de eye catcher. Lowietje zijn pootjes hebben gisterenavond niet veel grond geraakt, hij ging van hand naar schouder en dan weer verder naar de volgende.
Toch raar dat er in elk nestje pups een Lowietje rond loopt .
Neen, geen aprilgrap bij ons op t blog maar wel fotos van ontmoetingen in ons bos.
1° foto: ontmoeting met den Tibo dat is zo veruit de hond die we het meest tegenkomen in t bos. Dat is niet moeilijk als je weet dat Tibos baasje Dré hem driemaal daags in t bos uitlaat. Je merkt het, er zijn er die nog beter af zijn dan wij !
2° foto: Hier een ontmoeting met Baron(neke) de Duitse Dog die kop en schouders boven ons uitsteekt. Zijn bazinnetje is ooit ook een blog begonnen op het seniorennet (bestaat nog steeds) maar heeft na twee berichten niets meer gepost.
Dat is wat Heros gisteren voor de wandeling op zijn kont gekregen heeft, een culturele mep. Hoor ik jullie... was da nu weer ? Het is niet meer en niet minder een mep op zijn kont met een opgerold exemplaar van het weekblad voor mensen die denken dat ze denken de Knack met andere woorden.
t Baasje kon ook gewoon een oude krant genomen hebben maar voor de eerste seriueze mep wou m iets degelijks, de opinie van Vlaanderen en de wereld zullen we het maar noemen !
De aanleiding was de dagelijkse wandeling, t baasje gaat al gans de week alleen met ons op stap. Kwestie van de training van de "honden unief "in de praktijk verder te zetten. Nu is het zo dat hij dat stuk voor stuk doet en geen twee hondjes tegelijk mee neemt. Dan moet één van de drie eerst aan de beurt komen, en er is dan ook een laatste.
Uiteraard willen ze alle drie eerst aan de beurt komen en dat uit zich in een wanorde van springen en blaffen en elkaar verdrukken en tegen t baasje opspringen dat het niet mooi meer is. Het baasje had al eens vermanend naar een nek gegrabbeld, gans het zootje genegeerd, de leibanden al eens terug gelegd op hun plaats, niets hielp ! ! !
Tot het baasje dan de Knack zag liggen op de salontafel en de eerste die langskwam en tegen t baasje opsprong heeft er van gekregen. Was het nu van verbazing ? Het zal wel, want zo n zware mep was het niet, maar helpen deed het wel. Het was meteen stil in huis, zelfs ik wist niet wat er gebeurde.
Foto 1 laat niets aan duidelijkheid over, t is duidelijk de Franse lente die er aankomt, en toch is de foto genomen voor het bijtje in de midden van de foto die van bloemetjes appels aan het maken is.
Foto 2 illustreert de karakterschets die we in die laatste week van maart maakten van elk lid van ons trio, ons moe op kop, zoals in alles. Belle, het zorgzame moedertje voor haar pups. Heros de goeie lobbes, waardig opvolger van Bas en dan zenuwenlijer Hera, aanhankelijke teefje die geen momentje rust kent. Ze vreet voor twee en er komt geen gram bij wegens te beweeglijk.
Guy Verhofstadt zit bij Jean-Luc Dehaene een pintje te pakken. Zegt Guy Verhofstadt :
"Toen gij premier waart, draaide de regering toch beter. Hoe deed ge dat?"
"Wel" zegt Dehaene "ge moet zien dat ge u omringt met slimme medewerkers." "Hoe kunt ge weten dat ze wel slim zijn?" vraagt Guy Verhofstadt.
"Door een klein raadseltje" antwoordt Dehaene en roept zijn vrouw en vraagt haar: "Celie, uw vader en uw moeder hebben een kind. Het is niet je broer en ook niet je zus. Wie is het?
Zegt Celie "Dat is simpel, dat ben ik."
Terug op zijn kabinet denkt Verhofstadt eventjes zijn ministers te testen en roept Steve Stevaert bij zich en vraagt:
"Kijk Steve, je vader en je moeder hebben een kind. Het is niet je broer ook niet je zus, wie is het?"
De Steve fronst zijn wenkbrauwen en denkt diep na. "Ik weet het niet zo direct, ik kom straks even terug."
Steve Stevaert gaat terug naar zijn bureel en komt onderweg Gerolf Annemans tegen.
"Zeg Gerolf, ken jij het antwoord op dit raadseltje: "Uw vader en uw moeder hebben een kind. Het is niet je broer en ook niet je zus. Wie is het?"
"Wel, dat is gemakkelijk" antwoordt Annemans "dat ben ik."
De Steve bedankt hem en fier als een gieter gaat onze Steve Stevaert terug naar Guy Verhofstadt en zegt hem:
Daarstraks was het vrouwtje naar de kapster voor wat het baasje restauratiewerken noemt. Wij waren dus alleen met hem thuis meestal gebeurt er dan wel iets waarvan het vrouwtje zegt k heb me nog niet gedraaid of er is weer iets.
Vandaag echter niet het baasje heeft ons educatief onderhouden met klassieke muziek ! Er staat hier niet veel muziek op want het vrouwtje vindt dat er met ons in huis al genoeg herrie in huis is (? ? ?) Maar het baasje had een deel van zijn CD verzameling mee terug gebracht uit Frankrijk en als de kat van huis is dansen de muizen zeggen ze .
Voor t baasje is opera, operette en bel canto een streling voor t oor. Het moet niet altijd Status Quo of keiharde Rock zijn volgens hem. Vandaag diepte hij Placido Domingo op die zong over Vienna city of my dreams Heros schrok zich een heel apenkot bijeen toen hij aan het venster met zijn achterste tegen de box stond en een zware paukenroffelDein ist mein ganzes Herz aankondigde. Bij Gern habIch die Fraun Geküst Hadden wij met zn tweetjes al naar de box zitten kijken zoals het hondje van His masters voice
Toen de Placido was uitgezongen heeft het baasje een CD uitgezocht van de Luciano, bij Nessun Dorma hebben we een kleine poging gedaan om mee te zingen. Maar het was meer om boven het baasje uit te komen wiens gezang niet te harden was.
In maart kwamen de egels weer te voorschijn uit hun winterslaap, Ons moe leerde ons hoe je zon egel vast neemt bij een paar pinnekes en hem zo uit de tuin naar de voordeur draagt, als cadeau voor de baasjes.
Op 10 maart deden we melding van een trieste zaak Gust, de boxer van ozze Dré heeft op die dag de regenboogbrug genomen en is onze Bas in het hiernamaals gaan vervoegen. Al een geluk voor de familie is kort daarna den Yndhi, Gust zijn plaats komen in nemen.
Een stel uitgelaten Vlaamse boerinnen gaan met een prachtige boot op een tweedaagse cruise. Aan boord worden zij welkom geheten door een officier in gala-uniform. Welkom aan boord, mevrouw' heet de man iedereen welkom. Dank u wel kapitein' zegt de boerin. Ik ben geen kapitein' zegt de man : 'Ik ben de dek-officier'. Kijk es aan' zegt de boerin. 'we gaan hier precies niets tekort komen !!'
Ijverige studentjes waren het gisterenmorgen in de hondenschool. Je mag daar zelf vragen wat je met een probleem aan moet. De les is haast privé en daarom kan er wat meer dan in een hondenclub.
Zo was er het probleempje met Heros en zijn blijf, het minste dat eht baasje bewoog en van hem weg wilde gaan stond hij mee recht. Dat kwam omdat Heros aan de lijn altijd letterlijk tegen het baasje zijn been aanloopt. Het zitten dus ook en meestal zit m dan nog boven op een schoen van t baasje. Op zich is dat de perfecte houding maar nu konden we dat missen als kiespijn.
Rony heeft dan Heros even overgenomen van het baasje en met uitermate en overdreven beloning met strelen onder zijn kin bleef Heros zitten. Blijf was gesnapt door Heros. Toen het baasje Heros terug overnam en het zelf ook probeerde, lukt het als een fluitje van een eurocent.
Dat is het plezierige van de hondenschool bij Rony en Marnix, je krijgt er als het ware privéles. Wij waren nu samen met Heros en Hera bij Rony, terwijl Marnix een Labradoodle trainde. (de eerste Labradoodle die we ooit zagen trouwens).
Het gaat onze mannen goed in de les en ook buiten de omheining lopen ze nu behoorlijk aan de lijn zonder trekken. Enkel wanneer ze met zn drieën gelijk mee mogen is het nog een getrek en gesleur van jewelste.
Daar zullen we in het nieuwe jaar eens aan gaan werken, want nu Hera alle tekenen van nakende loopsheid vertoont is ze niet toegelaten in de les. Ondertussen trainen we maar wat meer op blijf en maakt het baasje drie grote wandelingen per dag , telkens met één hond.
In deze twee weken stonden vooral de jaarvergadering van de Drentenvereniging met de daaraan gekoppelde Kaawpollekeswandeling op de voorgrond.
Foto 1 toont enkele deelnemers op de terugweg van de Lilse Bergen, de keuze van foto was moeilijk maar dit was één van de weinige fotos waar de deelnemers niet met een glaasje citroenjenever stonden
Foto 2 is genomen in onze dierenkliniek waar Dr. Nelly zich ontfermt over Hera die haar buitenland vaccinaties komt ophalen.
Foto 3 is een extraatje en geeft aan dat er nog steeds een preventieve actie aan de gang is om ongelukken tussen hond en kind zoveel mogelijk te beperken.De Kind bijt hond actie loopt nog altijd en bij het binnenhof geven ze U graag meer inlichtingen.
De Afrikaan ligt te slapen in de zon onder een bananenboom, toen een Amerikaan voorbij kwam. Hé, riep de Amerikaan, moet jij niet werken: Time is money!!! Wat moet ik doen zegt de ander. Nou de bananen plukken en verkopen. Waarom verkopen? Ik kan ze toch ook weggeven, als er teveel zijn. Ben je gek, zegt de Amerikaan. Verkopen moet je, geld verdienen. Wat moet ik met dat geld, vraagt de Afrikaan Land kopen, nog meer bananenbomen planten .. en dus nog meer verkopen en dus nog meer geld verdienen. Wat moet ik met al datnog meer geld? Koelcellen bouwen, zegt de Amerikaan, om de bananen te bewaren en ze zo tegen de beste prijzen te verkopen. Dan verdien je nog meer, dan kun je arbeiders huren, die al het werk voor jou doen, en nog meer grond kopen en nog meer bananen verbouwen en dus nog meer verdienen! En dan vraagt de Afrikaan? Dan word je rijk, miljonair! En dan? Dan word je multimiljonair! En dan? Dan ben je pas rijk, zo rijk dat je kunt rentenieren. Rentenieren?, vraagt de Afrikaan. Ja dat is, zegt de Amerikaan, Zalig niets doen, lekker luieren in de schaduw van de boom, en vooral tevreden zijn !!! Maar wat is het verschil met nu, mompeldt de Afrikaan en sluit met een tevreden glimlach op zijn gezicht de ogen.................
13 maanden is ze nu, 13 maanden is ze ons juffertje geweest maar daar blijkt nu stilaan een einde te komen. Heros heeft plots heel veel belangstelling voor zijn zus en ik doe niets anders dan ze hygiëne bij brengen.
Alle tekenen wijzen erop dat Hera de eerste maal loops aan het worden is. Heros heeft in elk geval meer belangstelling voor de achter- dan de voorkant van zijn zus. Heupoefeningen zijn er ook al aan te pas gekomen.
Ikzelf heb ook wel belangstelling voor wat Hera doet, ik let er speciaal op en elk moment dat ze ligt probeer ik haar proper te likken. t Baasje weet niet of het nog valt onder wat m noemt het educatief programma of dat het bij het dominantie of jaloers zijn proces valt.
Wij hebben immers nog nooit twee dameshonden samen gehad, voordien waren hetsteeds reuen. Het gaat op dit moment nog altijd pico bello met de roedelregels en er is niemand die klaagt over iets te veel of te weinig..
Het baasje heeft het al een paar dagen geleden tegen het vrouwtje gezegd Heras gedrag verandert, ze is veel aanhankelijker Nog een tiental dagen en dan kunnen we definitief iets zeggen in de aard van ons meisje is een vrouwtje geworden !
Inderdaad, en als het niet beloofd was van dagelijks twee fotos uit de oude doos,of van het begin van het jaar te plaatsen, dan waren ze er niet gekomen ook niet.
De reden is het vorige bericht waar ik behoorlijk pissig om ben. 24 uur heeft Sam gekregen om te laten zien wat een Drent is, de zachtheid van het karakter, zijn trouw aan zijn baas en zijn wil tot werken voor zijn baas. Vergeet het, die kans heeft hij niet gekregen.
Waarschijnlijk ook nog niet de kans gehad om een kuil te graven in de tuin. Terug naar het asiel want ze konden Sam niet aan. Wie is er dan schuld aan heel dit mini drama !
Kom, de eerste foto van vandaag is van vader Zeppos bij hen in de tuin waar we met ons trio op bezoek waren.
Foto twee, hier staat Heros als een generaal over zijn bos te kijken, te inspecteren wat zijn troepen uitrichten en klaar om instructies te geven. Dat hij dit doet in tegenlicht heeft de keuze van deze foto bepaald.
Good luck Sam heeft 24 uur geduurd. Nog maar eens een bewijs dat een Drent, zelfs gecastreerd geen doetje is. Nu zal Sam wel een verleden meetorsen waar hij niet veel opvoeding genoten heeft, hijzelf kan er niet aan doen.
Terug naar het asiel 24 uur een warme mand gekend het is een klein drama ook voor de familie die hem een kans wilden geven is dit een uitermate rottig gevoel. Voelgoede moed aan de opgave beginnen en dan al zo vlug moeten zeggen het lukt niet.
t Baasje had er gisterenavond al een voorgevoel van, anders zou hij nooit geschreven hebben we wensen je een fantastisch leven bij je nieuwe roedel en beschaam hen niet
Maar een volwassen Drentenreu die je nog niet kent zet je zo maar niet naar je hand, we hebben er begrip voor. En uitlaten om hem rustig te krijgen dat doe je niet aan de leiband want een volwassen reu kan wel vijf bazen moe krijgen voor hijzelf gaat liggen.
We gaan dit voorbeeld nog dikwijls laten horen en vertellen aan kandidaat Drentenkopers. Wees er maar zeker van, proberen doen ze, reu of teef, ze willen de baas zijn en testen de baas tot wanhoop toe als de baas ze niet uiterst consequent aanpakt.
Toch weten we dat er ergens een warme mand op Sam staat te wachten, de vraag alleen is WAAR of is het bij jou, ben jij die consequente Drentenbaas die een uitdaging niet uit de weg gaat?
Zo kregen wij vorige week nog een aanvraag voor een Drent van mensen op een appartement. Ons antwoord is dan vrij kort no way !
Een handelsvertegenwoordiger, doodmoe, komt aan in een kleine gemeente waar er maar één hotelletje is. Tot overmaat van ramp: alle kamers zijn bezet.
Hij smeekt de baas: Leg me te slapen, eender waar, maar ik moet absoluut kunnen uitrusten. Wel, zegt de hotelier, ik heb hier een twee-persoonskamer waar er maar één bed beslapen is. Als je met die man op een akkoord komt om de kamer en de prijs ervan te delen is dat voor mij goed. Maar, ik verwittig je, hij snurkt geweldig. Het is zelfs zo erg dat alle gasten 's morgens hun beklag erover maken. Maakt niks uit, antwoordt de vertegenwoordiger. Ik ben veel te moe. De twee mannen komen tot een accoord en nemen het avondmaal aan dezelfde tafel. 's Morgens komt de handelsvertegenwoordiger als eerste de trap af om naar het ontbijtzaaltje te gaan. Vrolijk fluitend en welgemutst de hotelbaas groetend. Amaai zegt deze. Zo welgezind ? Heb je goed geslapen ? Heeft hij niet gesnurkt ? Bijlange niet, zegt de vertegenwoordiger. Geen enkel moment. Hoe is dat in Godsnaam mogelijk, zegt de hotelbaas. Heel eenvoudig, zegt de vertegenwoordiger. Ik kwam een beetje later dan hem de kamer binnen. Hij lag al op zijn bed. Ik heb hem een kus gegeven op zijn achterwerk en gezegd: Goedenacht, schoonheid. En die kerel heeft de hele nacht recht gezeten in zijn bed om me in de gaten te houden.
Het is al een tijdje geleden dat we het nog eens over Sam gehad hebben, toen was de tijding ééntje van help mij, ik heb het nodig en ik verdien het
Gisteren kregen wij dan een reactie op het bericht op ons blog dat we destijds, op 29 oktober, plaatsten. Sam stond bij de te herplaatsen Drenten die in een asiel terecht gekomen was. Hier de reactie van Helma, zijn nieuwe baasje
Leuk om Sam hier tegen te komen. Hij zit/zat in dierenpark Hazenberg in Amerongen voor ongeveer zes weken, maandag a.s. komt hij bij ons wonen. Wij hebben met het hele gezin kennis gemaakt met deze hond en dat klikte. Morgen gaan we hem ophalen, spannend, voor allemaal. Als je wilt weten hoe het hem vergaat, kom dan eens een kijkje nemen op mijn weblog, daar zal ik over hem vertellen. Groetjes van Helma
Als er nu één soort van reactie ons een goed gevoel geeft dan is het er zo één.We beweren niet dat het bericht op dit blog Sam aan een nieuwe mand geholpen heeft, maar we hebben er toch aan geholpen.
Blijkt dat Sam er buiten een nieuwe mand en familie er ook nog een blog aan over gehouden heeft. Nieuwsgierig als we zijn hebben we dat dan ook dadelijk opgezocht en we gaan dat ook bij de favorieten plaatsen. Kijk op volgend adres maar eens: http://samdrentsepatrijs.punt.nl/?home=1
Uiteraard wensen wij de familie veel geduld met een jonge Drent en voor Sam wensen we een lang gelukkig leven met geduldige en verstandige baasjes die laten merken wie de regels stellen en wie de baas is
Gisteren hadden we twee fotos uit het begin van de maand januari. In de eerste foto van vandaag zien we hoe onze Hercule samen met zijn vader Zeppos de geboorteplaats verlaat.
De tweede foto geeft een beeld van de laatste week van januari, toen we al los mochten lopen in ons bos en kennis konden maken met onder andere Tibo.
Dat zong Donovan ergens in het begin van het tweede deel van vorige eeuw, en daar moest het baasje aan denken toen m vanmorgen zijn ogen opentrok.
Je moet ook al van de eerste helft van vorige eeuw geboortig zijn wil je deze Donovan en zijn songs nog kennen. Zon veelschrijver is dat nu ook weer niet geweest.
Maar het baasje wou maar bedoelen dat het een weertje lijkt dat stukken beter is dan wat we de laatste dagen over ons hebben gekregen.
Soms heeft een mens niet veel nodig om goedgemutst zijn hondjes buiten te laten In the morning, when we rise
In december is het zo de regel dat men lijstjes opmaakt en overzichtjes pleegt te maken. Zo zagen wij daarstraks op twee al een overzicht van het wielerjaar op de weg. Zoiets brengt het baasje op gedachten om eveneens een overzicht te brengen.
In tegenstelling tot het wielerjaar is het Drentenblogjaar nog niet ten einde. Daarom start ons baasje met een overzicht van pakkende of mooie fotos uit de maand januari 2009.
Het is de maand toen wij allen nog samen waren en van onze allereerste kennismaking met Frankrijk en de eerste sneeuw.
Een nachtelijke politiepatrouille uit Neerpelt ziet om halftwaalf 's nachts een stilstaande personenwagen, op de parking van de Carrefour, met de binnenverlichting aan.
Ze naderen de auto behoedzaam en zien een jongen en een meisje.
De jongeman,voorin, bladert gemoedelijk in een stripboek, terwijl op de achterbank een jonge vrouw aan het breien is.
"Wat doen jullie hier?" vraagt één van de twee agenten.
Zegt de jongeman: "Ik ben dit boekske aan het lezen."
"En zij?" vraagt de agent, wijzend naar de achterbank.
"Volgens mij breit zij een nieuwe trui."
Beide agenten zijn onthutst; een jong koppel in een auto en er gebeurt niet eens iets...
"Hoe oud ben jij?" vraagt de agent.
"22 jaar." antwoordt de jongeman."OK." zegt de politieman.
"En hoe oud is zij?"
De jongeman kijkt even op zijn horloge en zegt: "Over 26 minuten wordt zij 18 jaar!"
Drie jaar verschil tussen beide fotos,de plaats is dezelfde, het baasje is dezelfde, enkel het seizoen verschilt enkele maanden en het hondje is niet hetzelfde.
De eerste foto dateert van voorjaar 2007, toen waren we op gehoorzaamheidles met Belle. De tweede foto is op dezelfde hondenschool met Hera, Hera traint met t vrouwtje en Heros met t baasje.
Veel van het toen geleerde is Belle al lang vergeten maar luisteren doet ze behoorlijk. Het trekken aan de lijn, waar we eigenlijk om het af te leren voor gingen is enkel goed geweest binnen de afsluiting van de hondenschool. Eens de poort van het trainingsveld buiten hingen de baasjes terug aan de lijn te bengelen. Bij de test na 10 lessen haalde Belle nochtans een flinke 19/20.
Met Hera en Heros gaat het ook goed en aan het trekken aan de lijn geven de baasjes nu meer aandacht als destijds met Belle. Die jonge Drentjes lopen netjes naast de baasjes zonder trekken als ze alleen zijn ! Wanneer de baasjes ze alle drie samen mee nemen op wadeling is er geen verschil merkbaar. Dan voelt het baasje zich als Ben Hur die zijn achtspan door het Romeinse Collosseum ment. t Vrouwtje begin er nog niet aan van die drie gelijk mee te nemen.
Maar er is beterschap en daar werken we momenteel heel sterk aan, deze week zal het voor Heros voornamelijk het oefenen zijn op zit en blijf, Dat moet m vlot kennen tegen woensdag.
Neen , het gaat niet over onze baas, die en zijn gelijk kennen jullie zo wel stilaan. Het gaat deze maal over onze goeie vriend en Drentenliefhebber De Louis.
Sommigen kennen de Louis ook, van de strandwandelingen in binnen- en buitenland, als mede organisator van de kaawpollekes- en andere wandelingen. Van de hondenschool of van de jachthondenopleiding.
Maar de meesten kunnen niet vermoeden dat hij de hoofdleverancier van moppen op dit blog is.
Nu kregen wij daarstraks een mail van Louis zonder mop ingesloten Maar wel met de melding dat onze baas eens moet zorgen dat hij terug wat reklame moet maken voor de Drentsche Patrijshonden, want ze kunnen volgens Louis veel meer dan de keuken vuil maken en kussens stuk trekken.
En daar heeft de Louis nu eens voor meer dan 1000 % gelijk in (die 1000 is géén tipfout) Louis jaagt met zijn Gorky en dat doen ze beiden blijkbaar goed, regelmatig zijn ze samen op stap, moeder Cato blijft dan bij Louis vrouwtje Agnes. Dat is hetzelfde als in onze roedel, Louis heeft uit een nestje van Cato de Gorky gehouden (opletten, Gorky met een Y, die Gorki met een i, is die van Norbert!).
Louis voegt nog een paar fotos bij zijn mail om zijn beweringen te staven denken wij. Wat we wel zeker weten is dat twee fotos uit ons baasje zijn nief Kodakske komen. Voor alle duidelijkheid Louis is de persoon met het oranje hesje, de andere hoofdpersoon is zijn Gorky !
Een notaris zoekt een nieuwe medewerker om zijn akten af te stempelen.
Omdat op sommige formulieren wel 10 stempels nodig zijn, moet de nieuwe medewerker natuurlijk tot 10 kunnen tellen.
De eerste sollicitant meldt zich, gaat zitten en de notaris vraagt of hij tot 10 kan tellen. "Ja, natuurlijk," antwoordt de man "10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1, 0" "Ja goed," zegt de notaris, "maar kun je dat ook vooruit?" "Nee," is het antwoord, "Ik heb hiervoor bij de NASA gewerkt en daar telden we altijd zo." "Niet geschikt! Ik wens u nog een prettige dag verder en stuurt u a.u.b. even de volgende naar binnen."
De volgende sollicitant, als hij gevraagd wordt of hij tot 10 kan tellen zegt: "Jazeker, 1, 3, 5, 7, 9, 10, 8, 6, 4, 2. !" "Ja, maar kunt u niet van 1 tot 10 tellen in de normale volgorde?" "Nee," zegt de man, "Ik ben postbode geweest en zo heb ik altijd geteld als ik de huisnummers naliep." "Bedankt en tot ziens, de volgende a.u.b.!"
De notaris weer, "kunt u tot 10 tellen?" De derde kandidaat: "Zeker, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10." "Dat is geweldig, waar hebt u hiervoor gewerkt?" "Nou, bij de gemeente." "Bij de gemeente? Daar sta ik van te kijken.
Zeg eens, niet dat het nodig is maar kunt u ook verder tellen dan 10?" "Maar natuurlijk, boer, dame, koning, aas!"
Dat komt er van als de baasjes zich s morgens nog eens omdraaien omdat buiten de regen tegen de vensters slaat. Dan overslapen die baasjes zich en is de kroost beneden i de bench zich aan het vervelen.
Vandaag ben ik het die het binnenwerk van mijn kussen aan een inspectie heb onderworpen. t Baasje stond er stomverbaasd naar te kijken want dit kussen is meer dan een jaar oud en tot nu toe was er geen enkele hap uit gebeten .
Maar ik wist wel dat ik wat misdaan had, het baasje merkte het meer aan mijn houding dat er iets mis was dan aan de schade zelf. Toen de pups buiten waren ben ik heel stillekes in een hoek gaan zitten om de vlaag op te vangen. k Moet echt héééél zielig gekeken hebben want t baasje heeft me niet naar mijn poten gegeven want hij kan niet tegen zielig kijkende Drenten!
Buiten was het ook kermis, Hera en Heros waren aan hun ochtend gymnastiek bezig en wel zo hevig dat het slijk tot tegen de vensters vloog. Er was nu wel niets anders in de tuin dan slijk. Het regenwater had zelfs de tijd niet gehad om in de grond te trekken. Zet daar dan twee jonge Drenten in en je hebt vuiligheid in huis als die terug binnenkomen !
Nu liggenze even uit te rusten en te drogen in hun bench, onze keuken, langs waar ze binnen komen is op dit moment echt niet om aan te zien.
Zijn er nog liefhebbers voor een klein lief Drentenpupje na zulke verhalen ? ? ?
Ze deden het netjes op school vandaag mijn kinderen. Enkel Heros heeft wat problemen met blijf. Aanhankelijk als hij is aan zijn baasje, laat hij het baasje geen centimeter van hem wijken, omgekeerd is het net hetzelfde, zelfs als het baasje de lijn loslaat volgt hij heel gedwee aan het rechterbeen van t baasje.
Maar dat blijf gaat er maar niet in. Het minste dat het baasje achteruit stapt is m mee.
Hij voelt dat zonder het te zien omdat hij zich steeds neer zet op het baasje zijn schoen of tegen zijn been aanleunt. Nu heeft het baasje een weddenschap aangegaan met Veerle de lesgeefster van vandaag. Tegen volgende les woensdag gaan we oefenen tot hij het kent.
Als jullie volgende week dinsdag in Vosselaar, kot in de nacht passeren, en dan horen Heros blijf,dan is het niet gelukt en doet het baasje een wanhoopspoging om het er toch in te krijgen tegen woensdagmorgen.
Hera deed ook haar best en alles ging goed, met de losse leiband ging het wat minder maar het zijn onnozelaars die daar kritiek op geven. Ons prulleke deed het heel wat beter dan vorige maal toen er van concentratie geen sprake was. Zij is toen bij het begin van de les geschrokken en de spreekwoordelijke Drentengevoeligheid gaat voor Hera zeker op, soms is ze zelfs té gevoelig, den aard van de moeder zegt ons baasje. Ook ik had daar destijds problemen mee als het er wat harder en strenger aan toe ging in de les.
Vandaag is het terug na drie weken les op school, niet dat het vakantie was of de school gesloyten was door één of andere epidemie, neen het lag gewoon aan ons omdat we weer naar Frankrijk geweest zijn.
Zo dadelijk gaan we terug zitten en liggen en blijven en volgen, zigzag lopen tussen de bomen, draaien links en rechts en te veel om op te noemen. Hera en Heros doen dat erg netjes terwijl ik vanuit de auto het tafereel bekijk. Het is goed te volgen want meestal zijn er maar drie of vier hondjes met hun baasjes les aan het volgen. Het is dan ook geen hondenclub waar wij les volgen. Dit is haast privéles bij Rony en Marnix. Ik ben daar destijds ook geweest, en ik kon alles van de eerste keer en op het examen haalde ik 19/20. Het enige probleem was dat ik dacht, dat wat ik geleerd had enkel op school moest toepassen !
Hera en Heros kunnen het geleerde ook buiten de school toepassen, als ze met het baasje naar de bakker of slager te voet mee mogen. Als ze alleen zijn werkt het comme il faut, maar als ze met twee samen zijn is het nog een ware catastrofe. Daar moet nog aan gewerkt worden.
Ze hebben ook een kostuum, ons trio Wel geen chichichiwawa-kostuummaar toch een sjaal en een muts. We zijn er dus op voorzien voor de koude dagen en ook voor de clownsdagen, sorry feestdagen die er staan aan te komen.
Van vorig jaar heb ik zelf nog een grote mooi sjaal, gekregen bij een bezoek aan de Zoomart (nu Maxizoo) Het baasje heeft daar begin deze week al geïnformeerd of ze ook dit jaar nog sjaals in het assortiment zouden krijgen. Toen het antwoord ontkennend was heeft baasje dit setje gekocht.
Het setje is niet zon setje dat de baasjes voor hun vrouwtje kopen maar het bestaat uit een Kerstmanmuts en een rode sjaal met witte pompomekes. We mogen het deze week al eens aanpassen en misschien eens mee rond paraderen in huis. Als t baasje met ons zo naar t bos wil dan moet m alleen gaan want het vrouwtje vind er niks aan . Wij denken dat ze jaloers is en dat het niet voorbij gaat zijn voordat t baasje ook voor haar zon (?) setje koopt.
We zullen wel zien wat er in het pakje voor haar zit onder de kerstboom
Vandaag gaan we eens royaal zijn met de moppen, twee krijgen voor de prijs van één, zeg dan nog dat we aan de gierige kant zijn !
En dan krijg je er nog een van niveau volgens de man die ze ons toestuurde, gelijk heeft m maar punten geven aan het niveau zullen we maar niet doen.Maar t is wel een goei al zeggen we het zelf.
Kleurenblind,
Een vrouw zegt na enkele maanden huwelijk tegen haar man dat ze eigenlijk een gebrek tegen hem verzwegen heeft,
"Ik ben namelijk kleurenblind". Hierop zegt de man tegen haar dat hij ook gelogen heeft,
"Ik kom niet uit Zonhoven maar uit Zimbabwe".
Eentje met niveau !
Een klein meisje vergezelt haar vader naar de kapper. Als haar vader geknipt wordt staat ze ondertussen, naast de kappersstoel, een pruim te eten. De kapper bukt zich naar het meisje en zegt: "Ik denk dat je seffens haar op je pruim gaat krijgen..." "Ja, ik weet het", zegt het meisje, "En ik krijg ook tetten".
Elke morgen krijgen we het zelfde ritueel, het trio gaat naar buiten in de tuin voor zijn/haar plas en dan begint het rennen achter elkaar, tegen elkaar opspringen, mekaar onderuit halen bij het rennen, kortom alles wat een hond moe kan maken. Dat duurt elke dag tot tien uur en dan is het voor ons time out
Dan zoeken we de zetel of de bench op. Ikzelf verkies meestal mijn bench, wel die van mezelf, het baasje heeft nog nooit gemerkt dat ik op een ander ging.
Dat kan niet van Heros gezegd worden, die probeert alles uit. Is dat misschien typisch voor een reu ? Voor Heros telt het principe ik kan niet vreemd gaan, k ben overal thuis En Hera zal je zeggen die trekt naar Heros bench als Heros nog maar eens op het zachte kussen van Hera ligt.
Rond twaalf uur zijn we terug gerecupereerd en trekken we nog eens naar de tuin, daar valt ook altijd wel wat te beleven.
Controle op de buren is ook een zware taak voor ons. Links, bij de Ludo moeten we nakijken wat de Jackie in de tuin aan het doen is, hij graaft toch geen putten hé, anders moeten we dat raporteren. Van de Jackie hebben we dat echter nog nooit gezien, das een brave zorgzame.
Bij Fons aan de andere kant moeten we opletten dat er geen van de kleinkinderen buiten aan het spelen zijn die dan door de afsluiting komen piepen. Dan kunnen we aan klein vingertjes likken, en die smaken nogal eens naar koek !
Dan is het gewoonlijk weer tijd voor een time out, de zoveelste van de dag
Mooi toch zon affiche , en dan nog een Playboy griet die opkomt als een engel voor dierenwelzijn. Die van Playboy staan nu eenmaal niet bekend voor hun fantastische kleding, en dat ze dan nog opkomen voor dieren was voor ons nieuw.
En dan kunnen ze weer geen goed doen voor de Amerikaanse katholieken. Hebben die nu echt graag dat daar zon pastoor als pastoor Munte of Guido Gezelle daar op die plaats zou staan ?Goe zot noemen wij zon reactie
'Ik heet Truus en ben 24 jaar getrouwd met Jan. Ik streek gedurende al die jaren trouw zijn overhemden, maar had daar geen zin meer in'.
Daverend applaus uit de zaal.
Ik zei vorig jaar:'Jan, strijk jij die overhemden zelf maar. Ik heb er geen zin meer in.'
Weer luid geklap uit de zaal.
De eerste dag zag ik niets veranderen. De 2de dag ook niet,maar op de derde dag stond Jan ineens zelf z'n overhemden te strijken'. De zaal staat op z'n kop van enthousiasme.
Een tweede vrouw loopt naar de microfoon:
'Ik heet Babs en ben 10 jaar getrouwd met Pieter. Pieter heeft enorme zweetvoeten en om die lucht eruit te krijgen moeten z'n sokken op de hand worden gewassen met Soda. Ik had daar geen zin meer in'.
Luid gejuich en gejoel uit de zaal .
Ik zei tegen Pieter: 'Was jij je sokken voortaan maar zelf!'
De dames staan op de banken.
'De eerste dag zag ik niets veranderen, de 2de ook niet, maar op de derde dag stond Pieter mooi zelf z'n sokken te wassen.'
De wave wordt ingezet.
Een klein vrouwtje grijpt de microfoon:
'Iek geet Fatima en iek 5 jaar getraut mit Mohammed.
Mohammed wil elke dag cous-cous eet. Iek altijd for hem gekook, maar gad geen sin meer en seg:as jijwil eet cous-cous, ga maar lekker selluf maak.'
De zaal is niet meer te houden
'De 1ste dag ieksie nix,
de tweede dag iek sie nix,
maar derde dag iek sie weer klain bitje mit linkeroog.'
James is een Drentsche Patrijshond die op dit moment verblijft in het asiel van de Wase Dierenbescherming. De Belgische Drentenvereniging heeft hiervan weet gekregen en poogt nu de eigenaar van James terug te vinden.
Toen hij in het asiel kwam was hij niet gechipt of getatoeëerd zodat op deze wijze de eigenaar niet kan achterhaald worden. Herkent iemand deze hond of voelt iemand onder jullie zich geroepen om deze knappe jongen een nieuwe warme mand te geven ?
Gisteren avond hoorde ons baasje op TV een bericht wat hem een waar gemeende godmiljaardedju t is ni waar hé deed reageren.
Tijdens het late journaalwerd melding gemaakt dat Alex Vercauteren de opdrachtgever van de moord op onze voormalige dierenarts Karel van Noppen vrij is !
Levenslang heeft die negen jaar geleden gekregen voor de laffe moord op één van de meest eerlijke mensen die ik tot nu toe kende.
Hij voerde de moord dan nog niet zelf uit, waarschijnlijk is m daar te laf voor, hij huurde daar een wapenleverancier voor in, die dan weer een aan de grond geraakte foorkramer contacteerde om Karel s nachts met drie kogels laf te executeren.
De veekeurder/dierenarts die de strijd had aangebonden tegen de hormonenmaffia, die ons dagelijks rundvlees opspoot met de meest schadelijke vetlapperij, enkel voor eigen geldgewin was al enkele malen bedreigd geweest. Dat ze zo ver zouden gaan dat er ook werkelijk gemoord zou worden kon niemand vermoeden.
Negen jaar bak de tegenwaarde van het leven van een waardevol gerespecteerd mens. Zeg nu eerlijk, je zou voor minder aan het vloeken gaan. Zelden heb ik iemand iets slechts gewenst in zijn leven, maar dit creatuur gun ik geen moment rust of slaap meer in de rest van zijn leven. Karel zelf zou het anders aangepakt hebben, maar die kan niet meer .
Geen machines nodig, vier poten en een bek, meer heeft zon Drentsche Patrijshond niet nodig. De graafwerken zijn aan de gang op het grote veld in het midden van ons bos. Dat is nu al drie dagen na elkaar dat ze naar het veld spurten van het moment dat de deur of achterklep van de auto geopend wordt.
Het zijn een tiental konijnenholen, verbonden door verschillende pijpen die hun volle aandacht hebben. De meest favoriete pijpen hebben inmiddels een diameter van 40 centimeter. Ruim voldoende voor een goed weldoorvoed obesitas konijn. Zeg maar in gewoon Vloms . een vet konijn !
Als ze zo met zn twee bezig zijn, Hera en Belle, dan staan de toevallige voorbijgangers er op te kijken met reuzengrote ogen. Heros doet wel mee, maar gedraagt zich meer als de opzichter van de werken, de architect zullen we maar zeggen. Hier oogsten ze bewonderng met hun prestaties, hevigheid en gedrevenheid.
Nochtans deden ze bij ons in de tuin net hetzelfde en daar was de appreciatie heel wat minder, om het zacht uit te drukken !
zit er een nieuwe leerling in de klas. Het betreft Sakihro Suzuki, een Japannertje. Ze beginnen de geschiedenisles. De leerkracht vraagt: "Wie zei : Geef me de vrijheid of geef me de dood ?" Het wordt heel stil in het leslokaal en Suzuki steekt zijn vinger op. "Ja ? Suzuki ?" zegt de lerares. "Dat was Patrick Henry, in 1775, in Philadelphia, mevrouw," antwoordt Suzuki. Als aan de grond genageld zegt de leerkrachte : "Da's juist Suzuki, heel goed gedaan !" De volgende vraag volgt snel : "Wie zei : 'De staat zijn de mensen, de mensen mogen niet verdwijnen ?'" Opnieuw stilte en wederom steekt Suzuki zijn hand in de lucht : "Abraham Lincoln, Washington 1863." "Heel knap, Suzuki !", zegt de lerares en ze wendt zich tot de andere leerlingen : "Zijn jullie niet beschaamd ? Suzuki is Japans en hij weet meer over de Amerikaanse geschiedenis als jullie !" Ergens in het lokaal zegt iemand stilletjes : "Godverd, die smerige Japanners ..." Waarop de leerkracht streng vraagt : "Wie heeft dat gezegd ?" Waarop Suzuki : "Generaal MacArthur, Panamakanaal 1942" en hij gaat verder : "en Lee Laccoca, Chrysler Motors, hoofdbureau in 1982." In de klas weerklinkt het stilletjes : "Pfff, ik moet overgeven van hem !" De lerares steigert opnieuw : "Komaan ! Wie heeft dat gezegd ?" En Suzuki : "George Bush Senior tegen de Japanse premier Tanaka, tijdens een officieel diner in Tokyo in 1991." Eén van de medeleerlingen roept : "Maar kus me nou mijn ##!!## (lees: edele delen) Waarop Suzuki, nu goed op dreef : "Bill Clinton tegen Monica Lewinsky in 1997 in "The Oval Office" in het Witte Huis in Washington !" Een andere leerling verwijt : "Suzuki, stukske vuilnis !" Waarop Suzuki : "Valentino Rossi, na de GP van Zuid-Afrika voor motoren in 2002 !" Alle leerlingen worden hysterisch, de leerkracht valt flauw en de directeur, wiens aandacht gewekt werd door al het tumult, stuift de klas binnen : "Wat is me dat hier ? Zo'n varkenstal heb ik nog van mijn leven niet gezien !"
Waarop Suzuki: "Elio DiRupo, toen hij het Dossier Charleroi onder ogen kreeg."
Zo begon ons baasje gisteren zijn boodschap aan een Deense Drenteneigenaar op het NL Drentenforumhttp://drentschepatrijs.messageboard.nl/search.php?search_id=newposts. Ons baasje kan dan zijn Engels wel lezen en begrijpen maar antwoorden en schrijven in het Engels gaat dan zijn à la Piet Uuzentruut.
Het baasje heeft dan de vertaal machine van Google gebuikt om zijn korte boodschap naar het Deens te vertalen. Het baasje heeft er dan wel op gelet dat zijn taalgebruik niet zo Bourgondisch was zoals hij hier nogal eens bezigt. Netjes, in een Nederlands dat hij destijds bij de broeders geleerd heeft, heeft hij dan zijn boodschap ingetikt in het kadertje en een paar klikken later kon men in Denemarken lezen dat het baasje benieuwd was naar de vertaalcapaciteiten van Google.
Denemarken heeft overigens een vrij grote Drentenvereniging http://www.drenteklub.dk/239-forside.htmDe Drentsche Patrijshond is er ook vrij populair, waarschijnlijk omdat het landschap en jachtgebied vrij sterk overeenkomt met dat der lage landen.
We zullen nu zien wat er van komt, en /of er een reactie komt uit Denemarken, Uit Nederland kwam er van M@ri@n al een reactie en zij kon het Deens behoorlijk lezen. Wait and see wij houden U op de hoogte.
Dr. Nelly Mols, nog steeds onze steun, toeverlaat en raadgeefster.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Even voorstellen
Begonnen als Bas & Belle blog is de hoofdrolspeler Bas noodgedwongen vervangen in de cast . Bas was de oudste met zijn vijftien jaar en toen hij overleed op 6 november ’08 stonden we in twijfel. Houden we de naam als Bas & Belle of gaan we hem aanpassen aan de actualiteit ?
In samenspraak met de lezers hebben we dan besloten het blog met dezelfde naam te laten voortbestaan als hulde aan die fijne kameraad die Bas steeds geweest is.
Nog geen week na het overlijden van Bas heeft Belle een prachtnestje gekregen met zes prachtpup’s. Vier reutjes en twee teefjes behoorden vanaf 12 november tot onze roedel.
In2008 moesten alle rashonden een naam krijgen die begon met een letter H. Zo kregen we een Hercule, Heros, Hera, Hadise, Harry en Harko. Hierbij zijn Hera en Hadise de teefjes.
Hera en Heros zijn bij ons gebleven zodat we het blog het Belle, Hera en Heros blog zouden kunnen noemen. Dat gaan we echter niet doen… Het is Bas & Belle en het blijft zo. Wat we wel gaan doen is de ondertitel aanpassen. “Dwaze belevenissen van twee prettig gestoorde Drentsche Patrijshonden” gaan we aanpassen naar “drie prettig gestoorde” en dat prettig gestoord”is met die twee jonge nieuwkomers niet eens overdreven…
Ik ben Jan
